Categorie archieven: Vlaamse Beweging
PUB: binnen een maand
Traditionele Sporenherdenking Antwerpen. Iedereen welkom.
Zelfcensuur of Vlaams bewegen?
Cyaankali voor het FDF. Et alors?
In de zaal waar de Gentse N-VA op verkiezingszondag de uitslagen aan het volgen was, begonnen enkele studenten in de roes van overwinning die zich van hen had meester gemaakt en misschien ook wel in een roes van een andere aard, plots: ‘Cyaankali voor het FDF’ te scanderen. Een slogan die sinds het begin van de jaren zeventig steevast in Vlaamse betogingen te horen is geweest, zeg maar een ever green van de Vlaamse manifestanten.
Er was in de zaal echter iemand aanwezig die in opdracht van de ‘inquisitie der weldenkenden’ deze verdachte bijeenkomst scherp in het oog moest houden. Het ‘incident’ werd dan ook prompt, met de kwezelachtigheid die deze gazet eigen is, gerapporteerd in De Morgen. U weet wel de Osservatore Romano van de Linkse Kerk in Vlaanderen. Er zou een paar dagen later ook in Knack gewag van zijn gemaakt.
Niets om verbaasd over te doen,iedereen weet dat die krant noch dat weekblad er zelfs maar enigszins kunnen van verdacht worden ter goeder trouw te zijn wanneer ze iets brengen dat van ver of dichtbij met de Vlaamse Beweging te maken heeft. Ik zou er dan ook niet bij stil gestaan hebben, ware het niet dat ik vernomen heb dat een aantal mensen uit de beweging zich hier door hebben laten imponeren en op hun beurt afkeurend commentaar uitgebracht hebben. In die mate zelfs dat de studenten die de vreselijke ‘misdaad’ op hun geweten hebben een paar dagen later deemoedig in een persmededeling tot bekentenissen zijn overgegaan en tegelijkertijd verzachtende omstandigheden hebben ingeroepen
Zachte treezebeezekes.
Zijn wij nu een beweging van zachte treezebeezekes geworden? ik zou toch graag de aandacht van die mensen die een betuttelend vingertje hebben menen te moeten opsteken en ook die van de studenten die hier blijkbaar van onder de indruk zijn geweest, dat de slogan geen betrekking heeft op een snood plan om alle FDFers te vergiftigen maar louter en alleen een verwensing inhoudt tegen hun partij idie zich vanaf haar prilste ontstaan als een racistische anti Vlaamse politieke formatie heeft gedragen en steeds weer ongeremd en zonder complexen uiting heeft gegeven aan haar minachting voor al wat Vlaams is. Ik herinner me nog de immense affiches waarop in Gotische letters te lezen stond:’ Brûsssel (met een Umlaut dus) Vlaams ça jamais’
Zelfs een Wilfried Martens schreef in zijn memoires: ‘Een extremistische partij zoals het FDF kon niemand onverschillig laten. Vooral tijdens verkiezingsperiodes raakte men van Vlaamse kant onder de indruk van haar onverdraagzaamheid t.o.v. de Vlaamse Brusselaars en haar onbegrensde expansiedrang.’
Dat FDF is niet zo maar een politieke tegenstander. Het is doodgewoon een VIJAND en bijgevolg zal ik althans alle journalisten van De Morgen ten spijt:: ‘CYAANKALI VOOR HET FDF’ blijven roepen.
Francis Van den Eynde
Kunnen de EU-verkiezingen ongeldig verklaard worden?
Twee keer, bevestigt Di Lorenzo, voor de camera.
De Europese verkiezingen zouden wegens een groot aantal dubbele stemmen ongeldig verklaard kunnen worden. De Bundestag (Duitse federale parlement) is met een onderzoek gestart.
De verkiezingen zouden in strijd met de Duitse grondwet (en de Europese) kunnen zijn.
Over de belgische hebben we het hier niet, al kunnen we niet geloven dat in het koninkrijk der absurditeit het toegestaan wordt twee keer je stem uit te brengen. Hier zijn ze echter niet zo rap met onderzoeken. Misschien toch wel interessant de stemverrichtingen in de consulaten eens nader onder de loep te nemen en te vergelijken met deze in de woonplaats van de kiezer. We weten zo ook wel dat het hier niet pluis is. In een normaal land geldt 1 kiezer = 1 stem, maar in Francofonië weegt een stem zwaarder door dan in Vlaanderen. Het wordt tijd dat dit kiessysteem herzien wordt. TAK schoot alvast in actie met als slogan “Vlamingen zijn geen tweederangsburgers; 1 man = 1 stem”:
Keren we terug naar onze oosterburen. Volgens Der Spiegel zouden miljoenen kiezers met een dubbele nationaliteit twee keer gestemd hebben. Niet minder dan 8 miljoen Europeanen zouden deze mogelijkheid gehad hebben. De vraag is hoeveel van hen deze gelegenheid gebruikt hebben.
Indien er uit het onderzoek blijkt dat er inderdaad op grote schaal volgens deze praktijk kiesbedrog gevoerd werd, dan zou dit volgens de voormalige voorzitter van het Duitse Grondwettelijk Hof, Hans-Jürgen Papier, tot ongeldigheid van de verkiezingen kunnen leiden”. Staatsrechter Josef Isensee uit Bonn deelt die mening.
De oorzaak van het mogelijk verkiezingsbedrog zijn de dubbele stemmen van de dubbele nationaliteitdragers. Hoofdredacteur van de Zeit, Giovanni Di Lorenzo, gooide de knuppel in het hoenderhok door tijdens het ARD-duidingsprogramma „Günther Jauch“ ermee uit te pakken dat hij twee keer gestemd had: één keer als Italiaans staatsburger in het consulaat van Italië in Hamburg en één keer als Duitse burger in een Hamburgs kieslokaal. Het controlesysteem voor kiezers, die in een andere EU-lidstaat wonen dan hun oorsprongsland, werkt langs geen kanten.
Zijn eigen krant de Zeit schreef kort voor de verkiezingen:
“Alleen al in Duitsland wonen volgens gegevens van het Federaal Bureau van de Statistiek ca. 1 miljoen kiesgerechtigden, die naast de Duitse ook een tweede EU-nationaliteit hebben. Daarvan zijn er ca. 460.000 Polen en 130.000 Italianen.”
Di Lorenzo ligt onder vuur. Zijn ontslag als hoofdredacteur van de Zeit, het zelfverklaarde belangrijkste, gerenommeerde, elitaire medium, werd geëist. Hoe haalt hij het zijn hoofd (de man zou geschiedenis en politiek gestudeerd hebben) dat er in Duitsland een tweeklassen-kiesrecht bestaat met één stem voor een Duitser en twee stemmen voor elke drager van een dubbele nationaliteit?
Di Lorenzo hangt een gevangenisstraf tot 5 jaar of een serieuze boete wegens kiesbedrog boven het hoofd. Tot op heden is het aantal binnengelopen klachten gering. Men vergoelijkt de situatie: het aantal bedrogplegers zou het uiteindelijk resultaat van de verkiezingen niet wezenlijk beïnvloed hebben. Maar het is niet uitgesloten dat er nog meer klachten ingediend worden. Men kan immers tot twee maanden na de stembusgang onregelmatigheden bij de Bundestag melden en mocht het parlement niet tevredenstellend ageren, dan blijft er nog de mogelijkheid bij het Grondwettelijk Hof klacht in te dienen.
Heeft het Nederlands als wetenschapstaal nog toekomst?
De oprukkende Engelse monocultuur werkt niet alleen verschralend, maar is bovendien een regelrechte bedreiging van het Nederlands als wetenschapstaal.
Het communiceren van de wetenschap in een enkele wereldtaal dreigt de creatieve inbreng van andere talen en culturen te smoren. Het ontneemt iedere stimulans de eigen taal als wetenschapstaal nog verder te ontwikkelen. Dit betoogde in de jaren negentig de prominente Vlaamse jurist M. Storme in een rede over het Nederlands als wetenschapstaal die hij toen hield op uitnodiging van de Koninklijke Nederlandse Academie Van Wetenschappen.
Een ander krachtig protest tegen de toenemende verengelsing in universitair verband kwam in die jaren van de bekende journalist K.L. Poll. In zijn blad NRC Handelsblad nam hij daartegen in forse bewoordingen stelling.
Waar al dat gekoketteer met Engels en met ‘internationalisering’ van de universiteit uit voortkomt, is een misvatting over het karakter van wetenschappelijk onderwijs en onderzoek en een misvatting over het verschil tussen eigen taal en vreemde taal, aldus Poll.
Een briljante geleerde is niet iemand die goed Engels spreekt, maar iemand die uitblinkt in zijn vak. Als hij iets bijzonders te beweren heeft waarvan ook zijn collega’s in andere landen zullen opkijken moet dat natuurlijk worden vertaald. Niet door hem- of haarzelf, maar door iemand die weer uitblinkt in een ander specialisme, de beheersing van twee talen.
Goed onderwijs hangt af van de persoonlijkheid en de didactische kwaliteit van de docent. Zijn persoonlijkheid komt tot uitdrukking in de formules die hij kiest voor zijn kennis en ideeën, in zijn woordenschat, in de liefde voor het vak dat van zijn proza afstraalt, kortom van zijn welsprekendheid. In andermans taal kan hij misschien wel een serie foutloze zinnen achter elkaar uitspreken, maar ze zijn grijs, arm, oninteressant. Iedere Nederlander die niet van jongs af aan met twee talen is opgegroeid blijft in het Engels of in welke andere taal ook een amateur. Hij schiet tekort in zijn uitspraak, zijn intonatie, de variatie bij werkwoorden en adjectieven, in beeldspraak en anekdotes en in zijn tempo, aldus Poll.
Lees verder;
http://www.civismundi.nl/index.php?p=artikel&aid=2288
‘Onze hand blijft altijd uitgestoken’
‘Onze hand blijft altijd uitgestoken’
Gerolf Annemans (Vlaams Belang) over peilingen, Europa en zijn ambitie
Marc Vanfraechem interviewde Vlaams Belang-voorzitter Gerolf Annemans naar aanleiding van de nakende verkiezingen.
Ochtend 24 april. Terwijl de koffie gebracht wordt, wacht Gerolf Annemans mijn vragen niet af, en toont mij zijn ochtendkrant met een gunstige peiling – een dag later volgde er een ongunstige, dan weer een gunstige.
Gerolf Annemans: ‘Neem De Morgen vandaag: het Vlaams Belang gaat vooruit, de grote stijger van hun peiling, maar op de voorpagina kun je niet zien dat het Vlaams Belang zelfs nog maar bestaat hé. Ik vind dat allemaal grappig. Of De Standaard vanuit hun weldenkendheid. Bij hun Cultuurdebat: wat kostte het hen om in een debat van vijf-zes man, om ons daarbij uit te nodigen om er een beetje peper en zout in te steken? Doen ze niet. En de Openbare Omroep die streamt dat. Terwijl als die een debat ziet waar zo’n opvallende discriminatie plaatsvindt, op bevel van De Standaard, ja dan moeten zij normaal gesproken, decretaal zich onthouden van dat streamen.’
Termontstad-nieuws
Voor wie haar soms geweld aandoet…
Uit Nederlands-Landstaal van de VVB:
AIN’T PAINTING A PAIN
Onder deze onleesbare titel wordt in het Stedelijk Museum voor Actuele Kunst SMAK in Gent een tentoonstelling georganiseerd van de Amerikaanse schilder Richard Jackson. In het gemeentelijk tijdschrift waar deze tentoonstelling aangekondigd wordt, begrijpt men ook weinig van deze titel “De woordspeling is moeilijk te vertalen”.
In plaats van een alternatief te zoeken dat dan wel door de goegemeente begrepen wordt (en hier wordt dan niet één of ander Gents dialectwoord bedoeld), grijpt deze elite die van meent dat het kunstkenners zijn, naar wat onduidelijk Engels. Vraag hen gewoon wat “Ain’t painting a pain” betekent. Ze zullen met open mond staan. Tijd om deze lieden te doen herinneren dat Vlaanderen liefst Nederlands ziet in het straat – en kunstbeeld. Schrijven: SMAK Citadelpark 9000 Gent Bellen: 09 240 76 01 Stralen: info@smak.be en waarom ook niet naar de bevoegde schepen Annelies Storms: schepen.storms@gent.be
Nvdr: De inleiding én aanbeveling van deze tentoonstelling is weliswaar in het Nederlands vervat, maar is even ongrijpbaar, onverstaanbaar, onwezenlijk, onvatbaar als de Engelstalige titel. Misschien moeten we deze tekst best even laten bezinken. Of wat menen jullie?
“Zijn tomeloos inventieve, exuberante en oneerbiedige kijk op ‘action painting’ heeft de performatieve en ruimtelijke dimensies ervan spectaculair uitgebreid, heeft het doen samensmelten met beeldhouwkunst en het herdacht als een kunst van alledaagse beleving in plaats van heroïsche mythe.”
Om het u visueel te verduidelijken hierbij zijn werk “Bad Dog” aan het Orange County Museum of Art. Wij zouden het zelf niet beter kunnen uitleggen.
FVE
Gedachten in gedichten
van Lutgardis Rodenbach
Sossen zijn meesters in het smossen
Kijk daarom zeer goed uw doppen
Ze zullen geld uit uw zakken kloppen
En u zo van uw winst verlossen
Groenen bevelen om anders te leven
Dat is waar ze fanatiek naar streven
Met vaal gezicht en kringloop kleren
Dat zou toch moeten alarmeren
Liberalen weten waar ze de mosterd halen
Al staat het niet in hun financiële annalen
Er zijn wel Toscaanse signalen
Ze laten uiteindelijk de schatkist betalen
Communisten zijn gevaarlijke tisten
Zonder waardering voor individualisten
Gaan ze dictatoriaal aan de haal
Met je persoonlijkheid en je kapitaal
Tjeven zijn heel bedreven
Gelijk welke godsdienst ze aankleven
Met veel beloven en weinig geven
Laten ze Vlaamse zotten in vreugde leven
De nieuwe alliantie zit erg verspreid
Het is niet duidelijk waartoe ze leidt
Links of rechts, op of neer
Het is anders iedere keer
Er is slechts één weg te kiezen
Er is slechts één weg te gaan
Om Vlaanderen niet te verliezen
Is het belangrijk waar je gaat staan
Geef de leeuw zijn verdiende macht
Met uw stok achter de deur, dat is uw kracht.
Zogezegd
‘Taal heeft niets met identiteit te maken. Een mens kan best Franstalig zijn en tegelijk flamingant.’
Siegfried Bracke (N-VA) tijdens het cultuurdebat van De Standaard.
Bracke stuit Vlaamse Beweging weer tegen borst
Vlaamse invloed in Schotland is eeuwenoud
Vlaamse invloed in Schotland is eeuwenoud
Voor de Schotten is 2014 niet alleen het jaar van de eeuwherdenking van het begin van de Grote Oorlog. Zij blikken dit jaar ook trots terug op hun overwinning op de Engelsen in de slag van Bannockburn in 1314. Precies 7 eeuwen na dat huzarenstuk kunnen de Schotten zich op 18 september in een referendum uitspreken voor onafhankelijkheid. Wij voelen ons nog meer betrokken door de eeuwenlange Vlaams-Schotse bindingen.

Een Schotse seperatist met vlag en doedelzak op de manifestatie voor de zelfbeschikking van Europese volkeren, 30 maart 2014 in Brussel. Foto: Werner Schroeven
De Schotse ‘independentisten’ van de regerende Scottish National Party (SNP) willen Schotland afscheiden van het Verenigd Koninkrijk. In oktober 2012 kwamen ze met de Britse regering overeen hierover in de herfst van 2014 een referendum te organiseren. Op 18 september is het zover. De Britse regering maakt er geen geheim van dat ze hoopt op een status quo, maar het laatste woord is aan de kiezer. En zo hoort het ook in een democratie. In Spanje hebben ze dat niet zo begrepen. Catalonië organiseert een gelijkaardige volksraadpleging op 9 november. Maar Madrid heeft aangekondigd dit referendum met ‘wettelijke en juridische maatregelen’ te zullen verhinderen. De geest van de Spaanse dictator Franco, die zelfs de Catalaanse taal verbood, waait er blijkbaar nog altijd rond.
Vanuit het eigen ontvoogdingsstreven volgen heel wat Vlamingen de vrijheidsstrijd van andere volkeren op de voet. Soms is er positief nieuws, zoals toen de Baltische staten het juk van Moskou afwierpen. Maar het is niet allemaal rozengeur en maneschijn. Onder meer de Koerden kunnen er van meespreken. Maar ook dichter bij huis loopt niet alles op wieltjes. De Europese Unie bijvoorbeeld zwaait graag met de rechten van de mens om anderen op de vingers te tikken, maar heeft het moeilijk om binnen de eigen grenzen het nochtans internationaal erkende recht op zelfbeschikking te erkennen.