![MM900236531[1]](https://i0.wp.com/www.golfbrekers.be/wp-content/uploads/2013/02/MM9002365311.gif)
Zogezegd
“De N-VA is nog veel erger dan de CVP. Ik had verwacht dat de N-VA op 11 juli met een groots programma naar buiten zou komen, maar er gebeurt niets, helemaal niets.”
Bart Maddens in een dubbelinterview met Peter De Roover (N-VA), in De Standaard, 11 juli 2015.
De strijdvlag is vervangen door de officiële leeuwenvlag met rode klauwen. Politiek-correct gekleurd. Een statisch trio. Vlaams Bewegen? Voorbij. Passé. Zoals Eric Defoort het verwoordde “De Vlaamse Volksbeweging (VVB) moet de 21e eeuw instappen en het oudbakken flamingantisme achter zich laten” en daarmee de VVB bijna ten grave richtte.
Ondanks een kritische Bart De Valck houdt schaduwvoorzitter Peter Der Over de touwtjes strak in handen. TAKtivistische toespraak op het Conscienceplein bij de Gulden Sinjoren, maar de landsknechten marcheren niet meer. Ze houden zelfs niet meer de wacht. Hoeven ze ook niet, zolang de subsidiemachine maar draait. Elke vergelijking met de ECB en de EU-politiek is louter toevallig.
Als regeren een doel op zich vormt
Dit is niet Luc Vermeulen…
Luc Vermeulen (Voorpost): Antwoord aan Peter De Roover: een blanke 11 juli, een probleem?
Volgens Peter De Roover in Gazet Van Antwerpen van zaterdag 11 juli mag 11 juli geen blank feest zijn. Dat was nu echt de 11 juli boodschap waar we op zaten te wachten. Geef toe dat problemen als de onophoudelijke Vlaamse geldstroom naar Wallonië, de verfransing van Vlaams-Brabant, de steeds verder schrijdende islamisering, in het niet verzinken bij de vaststelling dat Marokkanen, Turken, Nigerianen enz. niet massaal onze 11 juli-vieringen bijwonen.
De Vlaamse onafhankelijkheid? Niet belangrijk meer voor Peter De Roover, maar dat onze Sporenherdenkingen blank zijn (volgens Peter) dat is het grote probleem waar Vlaanderen blijkbaar mee kampt. Lees verder…
Onze redactie wenst iedereen een strijdbare Vlaamse feestdag. Vandaag verschijnen er geen artikels op Golfbrekers. Wij trekken naar hartje Antwerpen, naar het schoonste pleintje van ‘t stad voor deelname aan de énige radicale sporenherdenking in de provincie Antwerpen (… en omstreken).
Voorzitter Vlaamse Volksbeweging is ontgoocheld in N-VAVolg bruggetje
En kom naar Antwerpen naar de énige traditionele radicale herdenking van 11 juli in de regio:
.
11 juli: nationaal feestdagje spelen
11 juli, moet/kan/mag dat wel nog?
11 juli is volgens Bart Maddens nog lang geen nationale feestdag, maar ook geen strijddag meer, want geofficialiseerd en getemd.
Ik heb me al vaak de bedenking gemaakt: hoe jammer toch dat de Vlamingen hun veldslag in 1302 niet een maand vroeger hebben uitgevochten. Dan viel de Vlaamse feestdag op 11 juni en zou de maatschappelijke impact ervan veel groter geweest zijn. Het zou immers een extra vrije schooldag zijn, met alle gevolgen van dien voor ouders en kinderen. Want laat ons eerlijk zijn, vandaag merk je het nauwelijks dat 11 juli een feestdag is. De scholen zijn sowieso dicht. De winkels zijn gewoon open. Veel mensen gaan normaal werken, als ze ten minste niet op vakantie zijn.
In het beste geval zijn het een paar obligate nieuwsitems in de radio- en tv-journaals die er de man-in-de-straat aan herinneren wat er aan de hand is. 11 juli past daardoor eerder in het rijtje van die andere veelal bizarre dagen die doorgaans onopgemerkt voorbijgaan: de dag van de vrouw, de dag van de aarde, de dag van het kind, de dag van Europa, de dag van de persvrijheid en dan, op 11 juli, de dag van de Vlamingen. Lees verder…
Traditionele, radicale 11-juliviering in Antwerpen
Kom naar het Conscienceplein luisteren naar Bart De Valck: “Ontgoocheld in de N-VA”.
Voor wie daadwerkelijk een uiting van verzet wil tonen…
(en dus niet voor de toetsenbordtijgers die het allemaal zo goed kunnen uitleggen)
Dringende oproep Pegida Vlaanderen.
Manifestatie dinsdag 30 juni.
Naar aanleiding van de aanslag op de chemische fabriek te Lyon (Frankrijk) en de barbaarse onthoofding van een van de werknemers en de aanslag op een toeristenhotel in Tunesië en de aanslag in Koeweit besliste het bestuur van Pegida Vlaanderen om dadelijk te reageren en een protestmanifestatie te organiseren.
Praktisch:
Manifestatie en betoging NU dinsdag 30 juni.
Samenkomst 20u. op Hendrik Concienceplein te Antwerpen. De manifestatie gaat hoe dan ook door!
Partij en verenigingsvlaggen zijn verboden.
Wij staan er als één blok tegen de islamisering.
Volgende slogans en teksten zijn toegelaten.
Terrorisme moe: grenzen toe!
ISIS oprotten
Vrijheid ja, islam nee.
Maak van deze manifestatie een succes. Kom met Pegida in het verzet!
Open brief van een blanke racist aan De Morgen
Bart Eeckhout (De Morgen 18 juni 2015) ziet in de immosite die toont hoe ‘gekleurd’ een buurt is, de ‘spiegel van dagelijkse discriminatie’.
Beste Bart
Bedankt om mijn ogen te openen. Ik ben een racist (dat had u wellicht al vermoed, want ik ben blank). Mijn enige verweer is dat ik een racist was zonder dit te vermoeden. Dank zij uw scherpzinnig stuk in De Morgen besef ik dat ik mij met onoorbare intenties heb gevestigd in een blanke buitenwijk van Antwerpen.
Hoe verdorven moeten we niet zijn om te durven wonen in straten waar niemand een sluier draagt? Erger nog: in mijn wijk staat een kerk (gebruikt voor klassieke concerten – cultuurimperialisme …?), maar er bevindt zich geen enkele moskee.
Pas na het lezen van uw standpunt dringt het tot mij door dat door in mijn mooie wijk te wonen, ik kansen ontneem aan brave en diepgelovige moslims die staan te popelen om aan hun ‘volkswijken’ vol zeurderige geloofsgenoten en vervelende politiecontroles te ontsnappen. Pas nu begrijp ik hoe verkeerd het was om een huis te kopen in een blanke wijk waardoor ik ongewild medeplichtig werd aan grootschalige rassensegregatie.
Bovendien besef ik nu pas dat ik er fout aan gedaan heb om Brussel, waarmee u zo hoog oploopt, te hebben verlaten. Ik weet niet wat me bezielde om die harmonieuze en vreedzame stad achter te laten, waar rassen en religies vreedzaam samenleven. Soms leeft een mens in een paradijs, maar dat beseft men pas wanneer men nadien in een agressieve en verkrampte blanke wijk belandt. Nochtans zweer ik, waarde Bart, dat ik niet die duivelse Realosite heb bezocht om na te trekken hoeveel of hoe weinig gekleurde medemensen in mijn nieuwe omgeving zouden wonen.
Dankzij uw artikel zie ik mijn fout en racistisch gedrag ten volle in. Daarom heb ik besloten om naar het tolerante Brussel – Bruxelles, excuseer my Dutch – terug te keren. Om mijn racistische zonden van mij af te spoelen, beloof ik dat ik mijn woning alleen aan een zwart gezin zal verkopen of aan moslims (indien ze gesluierd zijn uiteraard). Blanken komen er niet in!
Ik hoop dat u mij op die manier mijn misstap om me in een blanke wijk te vestigen kan vergeven en dat u alsnog ervan overtuigd bent dat ik niet racistisch ben. Ik blijf wel blank en bovendien Nederlandstalig. Daaraan kan ik helaas weinig doen. Ik hoop dat ze daar in Brussel enig begrip voor hebben.
Hoogachtend
Chris Ceustermans
Chris Ceustermans is auteur en observator van het stedelijk leven in Antwerpen en Brussel. In 2014 verscheen bij WPG-Manteau zijn roman ‘De Boekhandelaar’. In september 2015 verschijnt de roman ‘Koude Oorlogsdromen’. http://deboekhandelaar.com/
Geleend bij Doorbraak
Volg 
