N-VA parkeert raison d’être aan de zijlijn

Jean-Pierre Rondas (Doorbraak) schrijft een open brief naar Peter De Roover (nu N-VA, vroeger Chef Politiek bij Doorbraak).

“Beste Peter,
Ik heb je teksten (en de snelheid waarmee je ze produceert) altijd bewonderd, dat mag je gerust weten. Ik herinner me de sterke rede die je drie jaar geleden in De Schelp uitsprak, over de rationele noodzaak van een Vlaamse onafhankelijkheid. Ik begrijp ook wel het verschil tussen de beweger die je toen was en de verkozen partijpoliticus die je nu bent. Politiek bedrijven is het boren van harde planken, ik ben de eerste om dit te erkennen. Toch zal je bewegerschap je blijven achtervolgen in die zin dat wij, de ‘Doorbrekers’, je ex-collega’s, je nu eenmaal moeten confronteren met wat je toentertijd dacht en zegde. Dat is de zin van kritisch burgerschap. Je zal ondertussen ook wel hebben geleerd dat het parlement niet volstaat – al evenmin als het commentariaat van onze kwaliteitspers.

Nu, ter zake. Het is je recente tekst in Doorbraak, over ‘De fuik van extremistische partijen’, die me aan het denken heeft gezet. Hoe haastiger je schrijft, hoe relevanter. Op die manier mogen we als het ware meelezen in de collectieve hersenpan van N-VA. Wat vertelt de partij, wat vertelt ze niet – wat slikt ze in, wat heeft ze al verteerd –  wat rationaliseert ze en wat heeft ze weggeredeneerd?”

Kan je zo stilaan in de schoenen van het FN gaan staan? Zelfde geschiedenis, zelfde perceptie in de weldenkende pers. Niet alleen is wat je in je Doorbraakstuk over FN schrijft, ook N-VA al overkomen; ook de toekomst ziet er voor N-VA nogal FN-achtig uit. 

Misschien is het je ontgaan, maar we hebben al een voorsmaakje mogen proeven van wat ons in de verkiezingscampagne van 2019 te wachten staat. Een generale repetitie als het ware van het grote werk, en waarin N-VA een ‘extremistische’ partij zal zijn. Parijs (de Bataclanschietpartij) bewees, zo orakelde opiniërend hoofdredacteur Bart Sturtewagen, dat het confederalisme nooit kan werken.

In zijn kielzog kregen we een stroom van teksten die aantoonden dat er in België geherfederaliseerd zal moeten worden. Dit staat op de plank voor 2019. Wie zich ertegen verzet zal extremist zijn. Ben jij nog kandidaat? Ik bedoel niet of je nog kandidaat zal zijn voor je zitje, maar kandidaat om extremist te zijn? Wat zal dan je verweer zijn? Heb je tegen die tijd eigenlijk nog verweer over, nu ik je stuk over het extremisme van anderen goed lees?

Lees heel de open brief van Jean-Pierre Rondas bij Doorbraak.

Het aanzwellend koor

Het aanzwellende koor

Vrije tribune door Gerolf Annemans

Na de verkiezingen in Frankrijk groeide het koor weldenkenden die zich, voor binnenlands gebruik, distantiëerden, van FN en Vlaams Belang.

‘Tu quoque fili mi’ plaatste ik als twitterbericht op de aankondiging van Pieter Bauwens dat Peter De Roover nu ook al (in Doorbraak 16 december 2015 ) het aanzwellende koor kwam vervoegen. Het aanzwellende koor van weldenkenden die zich distantiëren van het Vlaams Belang of het Vlaams Belang aanvallen naar aanleiding van de laatste peilingen of van de verkiezingsoverwinning van Marine Le Pen.

Mijn ‘fili mi’ sloeg natuurlijk niet op Pieter Bauwens maar -ironisch- op Peter De Roover, deze stoere soldaat van de stilstand.

Opmerkelijk aan die vrije tribune is niet zozeer wat er in staat. Eigenlijk niets meer dan een beetje het klassieke gedoe van De Roover. Een aanval op mijn partij omdat we nutteloos zouden zijn en omdat stemmen voor ‘extreem-rechts’ (hij ook) zowel in Frankrijk als in Vlaanderen een straatje zonder einde is. Of hij de Fransen oproept om (nog maar eens) Sarkozy te stemmen is niet meteen duidelijk, maar voor Vlaanderen  is zijn conclusie een beetje altijd dezelfde: stem voor de N-VA.  Wie ooit had gehoopt dat De Roover zoiets als de kritische stem van de Vlaamse Beweging binnen de N-VA zou kunnen worden, is al lang bedrogen uitgekomen.

In dat aanzwellende koor van Vlaamse stemmen tegen Marine Le Pen traden natuurlijk ook een schier ontelbaar aantal journalistieke stemmen aan die met krantentitels en welgekozen scheldwoordachtige bewoordingen de manipulatieve uitslag van de tweede ronde der regionale verkiezingen als een teken probeerden af te doen dat het voor alle Fransen (en dus uiteraard ook voor de Vlamingen) nu wel duidelijk mocht zijn: je stemt toch nu absoluut niet meer voor Le Pen en vooral ook niet op wie daar in Vlaanderen op lijkt.
Ik had mijn volgers op Twitter dan ook aangeraden: ‘Als supporter van Le Pen kan u vandaag beter uw radio afzetten en geen kranten lezen. Zo bespaart u zichzelf veel dwaasheid en onzin.’

De Standaard
Iets wat vermoedelijk vandaag een belangrijk iemand zodanig inspireerde dat hij besloot het koor weer wat verder te doen aanzwellen. Ik bedoel Bart Brinckman van De Standaard.  Zijn uitval tegen het Vlaams Belang laat hij vanuit zijn krant de vorm aannemen van een aanbeveling aan Frankrijk over het kleinkrijgen van Marine Le Pen. ‘Ondanks het aanschurken tegen buitenlandse succesverhalen van extreem-rechts in Europa’ zo schrijft hij, ‘krijgt de partij Vlaams Belang nu haar motor niet aan de praat.  Het was daarom wat gênant dat Gerolf Annemans in De Afspraak het succes van Marine Le Pen bewierookte.’

Vervolgens looft Brinckman de wijze waarop na de Franse verkiezingen een andere zanger uit het koor, Bart De Wever, had besloten om van de ene naar de andere tv-studio te lopen in een poging om een afstraling van Le Pens overwinning voor zijn partij op gang te brengen. De Wever is uiteraard slim genoeg om de bui van de stabiele positieve peilingen voor Vlaams Belang te zien oprukken. Hij had ook opgemerkt dat het akkoord dat zijn federale regering had gesloten met Erdogan, in heel wat verkeerde keelgaten was geschoten. In een vocale climax van het aanzwellende koor voegde Brinckman er nog aan toe: ‘Vlaams-Belangvoorzitter Tom Van Grieken? Gehoord noch gezien.’

Een uitval die nog niet eens zo gek zou zijn als niet diezelfde Brinckman en zijn censuur-bastion dat De Standaard heet in het bezit zou zijn van een metershoge stapel geweigerde vrije tribunes en in de versnipperaar gekieperde persmededelingen en meningen van Tom Van Grieken.  En als hij niet in zowaar hetzelfde stuk mijzelf (en impliciet ook de redactie van De Afspraak) verweet te hebben gesproken naar aanleiding van de overwinning van Le Pen.

Het aanzwellende koor werd vandaag ook heel mooi aangevuld door Karl Drabbe. Karl Drabbe heeft opnieuw een job en mocht zijn nieuwe werkgever komen bejubelen in Knack. Ook hij viel uit naar het Vlaams Belang door allerlei impliciete verwijzingen en redeneringen waarvan deze eigenlijk de sfeer goed samenvat: ‘Wie kan lezen en schrijven, zit bij de N-VA.’

Dat er volgens Drabbe in Vlaanderen niet wordt nagedacht over onafhankelijkheid en dat er geen plan bestaat voor onafhankelijkheid bewijst wel dat er wat geheugenverlies bij Drabbe begint te ontstaan, iets wat wel eens meer voorkomt bij mensen die hun verleden proberen te vergeten om een nieuwe job niet in gevaar te brengen. ‘Il va à la gamelle‘, zou Marine Le Pen daarover zeggen als ze de tijd zou hebben om zich over het geval Drabbe te buigen.

Mij staat in ieder geval nog vers in het geheugen hoe Drabbe en ikzelf maandenlang onderhandelden over de uitgave door Pelckmans van mijn boek ‘De Ordelijke Opdeling van België’, tot wanneer de volledige redactie van Pelckmans een veto uitsprak tegen het uitgeven van een boek van een Vlaams Belanger. We hebben het toen bij Uitgeverij Egmont uitgegeven en het werd een bestseller.

Brinckman en Drabbe: één front. Van Van Grieken nooit iets gehoord. Van een plan over onafhankelijkheid nooit iets gehoord.

Hervormers
Ik moet hier afronden. Iedere dag zwelt het aanzwellende koor verder aan. Bij iedere peiling die het Vlaams Belang op winst plaatst. Bij iedere verkiezing waar één van onze bondgenoten de regerende partijen overklast. Telkens wordt giftig uitgehaald. En telkens wordt het grote gevaar bekampt: het Vlaams Belang, dat bescheiden maar rechtlijnig de compromissen en de hiaten aanklaagt van de partijen, van àlle partijen, die de Belgische en de Vlaamse regering rechthouden.

Vlamingen zullen ondertussen wel inzien dat besturen (en naar het woord van – ik denk – De Roover ‘niet aan de kant staan’) een zaak is die soms tot ongewenste resultaten leidt, zoals we hebben gezien toen de Belgische regering akkoord ging om Turkije verder op te doen nemen als lid van de Europese Unie.

Wij zijn inderdaad (vooralsnog) geen bestuurders, wij zijn hervormers. Wij vergaren steun voor ideeën, voor idealen en voor een andere vorm van bestuur. Voor een beter bestuur. Wij doen dat samen met bondgenoten die in Frankrijk, Oostenrijk, Nederland en Italië behoren tot de grootste partijen van hun land en in de meeste gevallen dat ook gewoon zijn.

Het aanzwellende koor is dus wat mij betreft een gunstig voorteken, een teken van een kentering in Vlaanderen, op weg naar een eveneens aanzwellend aantal (Vlaams-nationale) kiezers voor mijn partij.

Met dank geleend bij Doorbraak.

Van IJzerbedevaart tot IJzerwake

IJzerwake 2014Het IJzertestament was gebaseerd op de beroemde brief van de Fronters aan Albert I in 1917.

 “Vol vertrouwen in U die, bij het ingaan van den wereldoorlog, de Vlamingen aan het Guldensporenfeest herinnerdet, komen wij tot U, wij, de Vlaamsche soldaten, het Vlaamsche leger, het leger van den Yser, om U te zeggen dat we ons bloed voor ons land veil houden doch dat het niet dienen mag om de boeiën van ons volk nauwer toe te halen maar om het vrij te laten ademen, vrij te laten leven.” […]

[…] “Vanaf 1830, begon de lijdensgeschiedenis van het Vlaamsche volk. Ons volk is verachterd, verongelijkt, diep vervallen. In België is voor de Walen alles, voor de Vlamingen niets.” […]

[…] “Wij, Vlaamsche soldaten, wij lijden om ons Vlaamsch zijn. We worden geleid door oversten die onze taal niet verstaan, die ze niet willen verstaan, die ze zelfs verachten.” […]

[…] “Oficieele menschen zijn tegen ons gekant, zeggen aan wie het maar hooren wil, dat de tijd van de Vlaamsche beweging uit is, dat België en dus Vlaanderen romaansch zal zijn. Overal gaan ze verkonden, dat wij, Vlamingen, niet meer voor vrijheid, voor gelijkheid, niet meer voor volledige erkenning van ons Vlaamsch recht strijden, maar wel om het latijnendom, voor den zege van de Fransche Kultuur. Maeterlinck en zoovele anderen gaan in het buitenland spreken voor schitterende zalen of schrijven in een warme, weelderige kamer om onzen stam te belagen en intusschen zien wij onze Vlaamsche helden vallen met een laatsten Vlaamschen klank op hun lippen uitgestrekt liggen op het kille veld, om hun land en hun volk vrij te koopen. Hebben ze dan geen eerbied voor het Vlaamsche bloed?”

De eerste IJzerbedevaart dateert van 1920. De eerste IJzertoren werd ingehuldigd in 1930, en in 1946 opgeblazen, vrijwel zeker door leden van de ontmijningsdienst van het Belgisch leger. Van 1952 tot 1965 werd aan de nieuwe IJzertoren gebouwd, en ongeveer vanaf 1989 begonnen het verraad en Belgische recuperatie.

https://youtu.be/zbIjO-tUmvg

“Nooit Meer Oorlog. Zelfbestuur. Godsvrede”: men kan eindeloze discussies voeren over de betekenis die men aan die drie begrippen uit het IJzertestament wilde geven, maar we kunnen wel met zekerheid vaststellen wat ze niet betekenden. Het begrip zelfbestuur werd in de Vlaamse Beweging tijdens en na de Grote Oorlog steeds gebruikt met betrekking tot oude, beschaafde en cultureel hoogstaande naties als bijvoorbeeld Tsjechië en Polen die zich wilden bevrijden uit de wurggreep van het Duitse, Russische of Oostenrijkse keizerrijk. Het Vlaamse streven naar zelfbestuur werd in dezelfde lijn gezien. Geen van de opstellers van het IJzertestament dacht er zelfs maar aan die principes over zelfbestuur ook toe passen op de kolonies in Afrika. Vele mensen in de VS en in Europa, ook in Vlaanderen, hadden de massamoorden en de uitbuiting aangeklaagd in de Congo Vrijstaat, het privébezit van Leopold II. Maar nadat Congo in 1908 een echte kolonie was geworden, waarvan het bestuur gecontroleerd werd door het parlement, zag men dat als een afdoende oplossing. Er was niemand, ook niet binnen de Vlaams Beweging, die toen al geloofde in de utopie van het zwarte zelfbestuur. Het IJzertestament ging niet over ‘racisme’, niet over het koloniale systeem, en al helemaal niet over het absurde idee dat men Congolezen – of Arabieren, of Turken – naar België zou moeten laten emigreren, of over het nog absurdere idee dat zij Belgen of zelfs Vlamingen zouden kunnen worden. De progressieven die zulke multiculturele onzin op de IJzerbedevaarten probeerden te verkondigen, hadden niet het recht zich op het IJzertestament te beroepen.

Lees verder

Hoe de stroper jager werd

BDW voedt het beest dat hem zal bijten

De Staatsveiligheid is een belgicistisch instrument

De ironie van de geschiedenis: net Vlaams-nationalisten zijn vandaag de grote pleitbezorgers van de Belgische Staatsveiligheid.

Het is (nog) niet duidelijk of de Staatsveiligheid in de voorbije weken een aanslag op Belgische bodem heeft kunnen voorkomen. Er zijn eigenlijk meer aanwijzingen dat de Staatsveiligheid een Belgische Eurovisiesongfestival-zege heeft kunnen voorkomen. Het was immers de Staatsveiligheid die zich in 2003 ging bemoeien met de liedjeswedstrijd. Soetkin Collier, frontvrouw van de Belgische inzending Urban Trad, was in het verleden weleens gearresteerd tijdens een antiroyalistische actie van het Taal Aktie Komitee (TAK) – en dat was voor de Staatsveiligheid reden genoeg om bij verschillende ministers te gaan lobbyen tegen Collier. De Franstalige minister van Cultuur, bevoegd voor de RTBF die Urban Trad had geselecteerd, verbood Soetkin deel te nemen aan het Eurovisiesongfestival, waarna de groep roemloos tweede werd.

De affaire-Collier kan symbool staan voor het antiflamingante wantrouwen dat stevig ingebakken zit bij de Belgische Staatsveiligheid. Het Comité I was achteraf vernietigend voor het Eurosong-initiatief van de inlichtingendienst. Collier vormde op geen enkele manier enige bedreiging voor de Belgische staat of de democratie, de inlichtingendiensten hadden geen enkele reden om ministers te ‘verwittigen’ over het verleden van de zangers en de informatie van de Staatsveiligheid was ook nog eens ongenuanceerd, ongecontroleerd en verouderd. De Sûreté de l’État had blind geschoten op hun klassieke bête noire: elke zweem van militant Vlaams-nationalisme. Dit alles speelde zich af in het jaar 2003: ruim na de aanslagen van 11 september 2001, die de internationale jihad onder het oog van de wereld hadden gebracht. Als de Belgische Staatsveiligheid zich na 9/11 wat meer had beziggehouden met moslimfundamentalisme, en wat minder met het TAK, dan zou dit land vandaag misschien wat minder te kijk staan.

Het is een publiek geheim dat de Staatsveiligheid dossiers bijhoudt over een groot aantal Vlaams-nationalisten. Het partijpolitieke Vlaams-nationalisme wordt daarbij allerminst gespaard. Amper een paar jaar geleden kwam aan het licht dat gewezen ‘veiligheidsexpert’ Bart Debie zich door de Staatsveiligheid had laten gebruiken als mol binnen Vlaams Belang. De Staasveiligheid zou grote interesse getoond hebben voor de financiers van de partij, en iedereen die discreet omging met kopstuk Filip Dewinter. De belangstelling van de Staatsveiligheid was geen eenmalige uitschuiver: de dienst verzamelt inlichtingen over heel wat politici van Vlaams-nationale gezindte. Bij N-VA zouden ze wel heel naïef moeten zijn om echt te geloven dat de Staatsveiligheid die opmerkelijke belangstelling heeft opgeborgen sinds de partij van Bart De Wever op zowat alle niveaus deelneemt aan de Belgische macht. Sommige N-VA-ministers, -parlementsleden en -partijmedewerkers zouden wel eens kunnen schrikken als ze hun persoonlijke dossier onder ogen zouden krijgen.

De Wever_big brother

Tenzij…

Het is zeldzaam ironisch dat net N-VA-voorzitter Bart De Wever het voortouw neemt in de strijd om de bevoegdheden van de Staatsveiligheid verder uit te breiden. Met zijn pleidooi voor een Belgische versie van de Amerikaanse Patriot Act dreigt De Wever op termijn in zijn eigen voet te schieten. Op basis van het (recente) verleden van de Staatsveiligheid laat het zich immers raden dat de ‘bijzondere inlichtingenmethodes’ die N-VA cadeau wil doen aan de inlichtingendiensten vroeg of laat gebruikt zullen worden tegen N-VA’ers en andere Vlaams-nationalisten. Wanneer de directe bedreiging van islamisten wat wegdeemstert, zal het nog steeds de Vlaamse Beweging zijn die door de Staatsveiligheid blijkbaar als een structurele bedreiging voor het koninkrijk België wordt gezien.

In al zijn ijver om de stoerste burgemeester van het land te zijn mag De Wever niet vergeten dat de ‘Staat’ waarover gewaakt wordt wel degelijk de Belgische staat is – en niet de Vlaamse. Toch maar oppassen dus met de uitbouw van die politiestaat – dat blijft alleen maar leuk zolang je zelf de politie controleert.

Geleend bij Doorbraak

Abou Jhajha politiek commissaris bij de VRT

Abou Jhajha politiek commissaris bij de VRT

In de column die Abou Jhajha elke week in De Standaard mag plegen, stond op vrijdag 13 november letterlijk te lezen dat “dankzij Ketnet de zwarte koloniale Zwarte Piet in een jaar tijd van officiële gast tot extremistisch figuur werd gedegradeerd”.

Het is immers de VRT die elk jaar de triomfantelijke aankomst van Sint Niklaas in Antwerpen organiseert en de openbare omroep had merkwaardig genoeg dit jaar hiervoor beroep gedaan op de ‘experts’(sic) die Abou Jahjha ter beschikking had gesteld, dit uiteraard met betrekking tot het ondertussen berucht geworden debat over de kleur van het gezicht van Zwarte Piet. Het feit dat het hulpje er in de traditionele voorstellingen te Afrikaans zou uitzien en bovendien slechts als de helper van de Goede Sint fungeert, zou volgens de prelaten van de linkse Kerk een soort post facto rechtvaardiging van het kolonialisme en zelfs van de slavernij inhouden. Erger: het zou ook bij de kinderen een prille vorm van racisme veroorzaken. Het spreekt vanzelf (wie had iets anders van hem kunnen verwachten) dat Abou Jhajha een van de felste aanhangers van deze stelling is. Hij is trouwens hieromtrent al een paar maal in het nieuws geweest, onder meer door vorig jaar in de Scheldestad een anti-Zwarte Piet-demonstratie op het getouw te zetten. Slechts een bijzonder kleine aantal mensen heeft hier toen aan deelgenomen maar blijkbaar was dit toch voldoende om de VRT ervan te overtuigen op de ‘deskundigen’ van onze nationale Abou beroep te doen om te bepalen hoe Zwarte Piet er dit jaar mocht uitzien. Afgesproken werd dat er slechts zwarte vegen op zijn gelaat zouden te zien zijn, zodat het duidelijk zou worden dat zijn naam niet op zijn huidskleur alludeert maar wel op het roet van de schoorstenen waar hij zijn taak verricht.

Dit zou op zichzelf helemaal niet ergerlijk zijn (het verschil tussen de Piet van dit jaar en die van verleden jaar was amper te merken) ware het niet dat dit eens te meer het gevolg is van een ‘platte’ capitulatie t.o.v. de antiracistische hysterie die onze intello’s en cuturo’s in haar greep heeft en die meer en meer de totalitaire trekken van de Spaanse inquisitie of zo u wilt die van de Chinese culturele revolutie begint te vertonen. Zwarte Piet in een zogenaamde kwaliteitskrant een racistische extremistische figuur noemen, kan het nog idioter? Waarschijnlijk wel want hysterie kent geen grenzen. Binnenkort kunnen we misschien een politiek correcte taalzuivering moeten ondergaan en worden ons woorden en uitdrukkingen verboden, zoals zwartwerk, zwartreizigers, zwarthandel, iemand zwart maken en andere. Mogelijkerwijze komen ook de werkwoorden denigreren en negeren dan in het gedrang. Het eerste omdat het afgeleid is van niger wat in het Latijn zwart betekent en het andere omdat het woord neger er in voor komt.

Alle gekheid op een stokje, maar die antiracistische hysterie heeft ook andere perverse gevolgen. Wie een beetje op de hoogte is van de wijze waarop het totalitarisme in de vroegere Sovjet-Unie functioneerde, zal zich herinneren dat de communistische partij  er in alle geledingen van de maatschappij politieke commissarissen had benoemd. Hun opdracht was er scherp op toe zien dat iedereen zich wel zorgvuldig aan de partijlijn hield en elke afwijking ter zake zo vlug mogelijk te rapporteren zodat onmiddellijk kon worden ingegrepen. Dat is nu precies wat de ‘experts’ van Abou Jahjha bij de VRT moesten doen: waken over de politiek correcte orthodoxie van een televisieproductie. Het merkwaardigste is wel dat de openbare omroep, die steeds huilt en tiert van zodra nog maar de indruk ontstaat dat een verkozen politicus kritiek op een van haar programma’s durft uiten, nu zelf op die politieke commissarissen beroep heeft gedaan en dan nog van dat allooi.

Francis Van den Eynde in Tekos Nieuwsbrief, een publicatie van Deltastichting vzw, p/a Hofstraat 3A, 1982 Elewijt
Http://www.Deltastichting.be

 

Oproep: Huizen van Vlaamse Solidariteit Z11Z11Z11

Vlaamse vrienden,

Tijdens de maand december gaan we weer een driehonderd Vlaamse mensen die het door allerlei omstandigheden financieel erg moeilijk hebben een bezoek brengen en hen een fantastisch kerstpakket bezorgen.

Elk pakket heeft een waarde van een € 60 en bestaat uit noodzakelijke levensmiddelen maar we steken er ook een goed flesje wijn in, een blok heerlijke VNJ marsepein en nog wat versnaperingen zodat het ook voor deze mensen met de eindejaarsfeesten een beetje echt feest kan zijn.

De bedelbrieven (zie onderaan) om dit alles te financieren zijn rondgestuurd en de centen komen goed binnen.
Aan al diegenen die reeds een financiële bijdrage leverden zeggen we gemeend hartelijk dank en dat in naam van die honderden die een pakket in ontvangst gaan nemen.

Mocht u geen bedelbrief ontvangen hebben dan kan u natuurlijk nog altijd een bijdrage overschrijven. Onderaan vindt u alle gegevens.

Belangrijk

De ‘Huizen van VLaamse Solidariteit’ waarvan de kerstpakkettenactie een onderdeel is hebben een apart rekeningnummer.
Deze rekening wordt enkel gebruikt voor de sociale actie van Voorpost.

Hoe kan u nog helpen?

Donderdag 3 december worden de kerstpakketten klaargemaakt in het Vlaams huis De Klokke Klokkestraat 85 Duffel. Om 16u komt de vrachtwagen. Helpende handen om die te ‘lossen’ zijn erg welkom. Vanaf 19u worden de pakketten gevuld. Ook bij deze activiteit kunnen we hulp gebruiken.

De bijna 300 pakketten moeten ook nog ter bestemming geraken en dat is een hele karwei. Ook hiervoor vragen we uw medewerking.

Hoe het werkt:
De pakketten bevinden zich in de Klokke. Men kan daar terecht alle dagen behalve maandag en dinsdag vanaf 14u. Raf de sympathieke cafébaas heeft de adressen van de bestemmelingen. Deze adressen zitten per gemeente en per postnummer. U kan zelf kiezen naar welke adressen u de pakketten wenst te brengen.
Het is de bedoeling dat de pakketten, indien mogelijk, geleverd worden voor Kerstmis.
Elk adres staat op een formulier wat u de mogelijkheid geeft eventuele aan of opmerkingen te noteren. Hoe meer gegevens we beschikken over de persoon of familie die het pakket ontvangt hoe meer we kunnen inspelen op de persoonlijke noden. Ook tijdens het jaar werkt onze sociale dienst.
Het formulier kan u :
– Terug bezorgen in De Klokke
– het opsturen of mailen naar het secretariaat van ‘Huizen van..’ (zie onderaan)
– overhandigen aan Luc Vermeulen

Mocht men een pakket niet kunnen afleveren (verhuis- overlijden enz) dan brengt u het pakket terug naar De Klokke of u bezorgt het aan iemand aan wie het goed besteed is. Naam en adres moet dan medegedeeld worden aan Luc.

Dat ALLE pakketten gaan naar mensen van  ons eigen volk spreekt voor zich. Een aantal zijn zelf actief of zijn actief geweest in de Vlaamse beweging en dat in de ruime zin van het woord.

Wij houden er aan iedereen heel erg te bedanken die ons, op welke wijze dan ook, helpt bij deze sociale actie voor het eigen volk!

Bart Vanpachtenbeke                       Nick Van Mieghem                                Luc Vermeulen
voorzitter                                            actieleider                                               organisatie
0472 827858                                       0496 846371                                          0475 295765
pachtie@gmail.com           voorpost-gent@hotmail.com             oranje1302@hotmail.com

——————————————————————————————————————–

“November: maand van de Vlaams-nationale solidariteit:  z11z11z11-actie

Secretariaat: Bart Vanpachtenbeke, Knaptandstraat 228, 9100 Sint-Niklaas 0472 827858: Z11Z11Z11@voorpost.org

Mevrouw, mijnheer, Vlaamse vrienden,

Lees verder

NSV! betoging Pro grenzen, Pro natie, beperk immigratie

None

26 november 2015 gaat de jaarlijkse NSV! betoging door te Leuven.

De immigratiegolf is een immigratie-overspoeling geworden, met honderdduizenden asielzoekers die uit Afrika en het Midden-Oosten komen. Allen passeren ze talloze veilige maar blijkbaar ongeschikte landen op weg naar West-Europa, dat inmiddels kreunt onder de gevolgen…

Er rijden bussen vanuit gans Vlaanderen.  Meer info hier.

Ook u bent verantwoordelijk!

vluchtelingen welkom, het einde van europaVrije tribune : Ook u bent verantwoordelijk!
Door: Lawrence Urbain

Lawrence Urbain wijst na de aanslagen in Parijs met de belerende vinger naar zij die jarenlang laf hebben weggekeken.

“Ongetwijfeld gaan na vandaag kranten volgeschreven worden over de aanslagen in Parijs. In plaats van de wapenwet te versoepelen, zodat het volk zichzelf kan verdedigen (het Kwaad heeft tenslotte al automatische geweren), zullen volgende week in de parlementen vast voorstellen gestemd worden om ‘tweedracht‘, ‘discriminatie‘ en ‘islamofobie‘ te bestrijden. En, niet te vergeten: ook het obligate geroep om meer parkjes en hangplekken te creëren, waar jongeren kunnen deradicaliseren, zal vast weer van de partij zijn.

De Morgen heeft op haar website een pagina met als titel: ‘Wie zit achter de aanslagen in Parijs?’. Alsof iemand, na de geschiedenis van de jongste jaren, nog de noodzaak voelt om dit soort van informatie te gaan doorspitten. We wéten immers automatisch, wie er achter dit soort van gruwel zitten. Dit is vast islamofobie, ik weet het. Nu het islamfascisme heel dichtbij komt, valt het op hoe licht de media vandaag wegen. Hoe licht het overgrote deel van de samenleving is gaan wegen. Isabel Albers van De Tijd kwam op twitter niet verder dan: ‘Zie elkaar graag’. Hoe aandoenlijk.

Lees verder