“Elc worde en man die striden kan.”

Uit Wido Bourels dagklapper, deze herinnering aan Pater Stracke

Op 18 februari 1970 overleed pater Desideer Stacke (1875-1970) jezuïet, doctor in de Germaanse filologie en grijze eminentie van de Vlaamse Beweging. Hij was een kenner van de middeleeuwse mystiek en de stichter van het Ruusbroecgenootschap.

Stracke legde voor het genootschap een werkbibliotheek aan van 60.000 boeken waarvan 40.000 door hem persoonlijk aangebracht. Hij publiceerde veelvuldig over de Oud-Nederlandse letterkunde.

Zijn opmerkelijke redevoering “In de leer bij Jacob van Maerlant” is een belijdenis van de Heel-Nederlandse gedachte die ook Jean-Marie Gantois in zijn boek “Ons Nederland boven de Zomme” inspireerde.

Zijn favoriete verzen uit de veertiende eeuw waren ook zijn levensmotto:

‘Elc worde een man
die striden kan,
waar des is nood.
Hi sla zynen arm
breed uut, ende warm,
in fellen wederstoot.’

Deze verzen stammen uit het werk van de middeleeuwse dichter Herman de Wit. Ze zijn afkomstig uit het “Lancelot”, een van de vroege Nederlandse ridderromans en reflecteren de ridderlijke waarden en de strijdlust die typerend zijn voor die tijd.

Lees ook: In Memoriam Pater Stracke: https://www.dbnl.org/tekst/_vla016197001_01/_vla016197001_01_0178.php

N.a.v. het BRT-programma “Ten Huize Van” bezocht Joos Florquin ook Pater Stracke. Het beeldmateriaal hebben we niet kunnen vinden. We citeren hieruit:

Pater, dit is de allereerste keer dat we in deze uitzending op bezoek gaan bij een pater en die pater is dan nog een jezuïet. Jezuïeten hebben al wel eens een minder goede reputatie?
Die verdienen ze dan ook wel een beetje. Achter onze naam staat S.J., wat Societas Jesu betekent, maar vaak maakt men daarvan ‘schlaue Jungen’ of zelfs ‘slimme joden’. Ons wapen is, zoals u weet, I.H.S., wat betekent: ‘Jesus Hominum Salvator’. De nijdigaards lezen echter: ‘Jesuitae habent satis’ (aan geld). Wij antwoorden daarop: ‘Si habent Jesum!’ 
Hebt u zich als Vlaming in uw orde altijd thuisgevoeld?
Nee. Nu wel, vroeger niet. Van 1892 tot 1936 is het wel eens zwaar geweest. Nu zijn al onze oversten Nederlands sprekenden. Vroeger waren het Walen of franskiljons, die zonder tussenpersoon niet met de broeders konden praten. Maar er is nog een afstand tussen ‘leest en geest’.

U kan het volledig verslag lezen bij: https://www.dbnl.org/tekst/flor007tenh04_01/flor007tenh04_01_0007.php

https://literairecanon.be/nl/nieuws/nieuw-leermiddel-bij-een-canontekst-jacob-van-maerlant-der-naturen-bloeme-ca-1270

Debatclub: “Deze VRT weg ermee??”

De Debatclub nodigt u graag uit voor haar volgende debat.
Deze VRT weg ermee??
 
Siegfried Bracke, Oud-Kamervoorzitter, Journalist
Rik Van Cauwelaert, Journalist
Johan Sanctorum, Journalist 
Moderator: Pieter Bauwens (Doorbraak)


Dinsdag 11 februari, 20.00 uur – Hotel de Basiliek (Trooststraat 22, Edegem)

Inkom: 10 euro (onder de 18 gratis)
Vanaf 18u heeft u de mogelijkheid deel te nemen aan de receptie en het diner. Op voorhand inschrijven is hiervoor verplicht: info@debatclub.org – 0498/77 48 71 – 55 euro p.p. (inkom van 10 euro inbegrepen) over te maken op rekening van de Debatclub: BE20 7350 4124 1556.
  
Namens de grootste debatclub van Vlaanderen,
 
Hugo Broeckaert, Frans Crols

Ook te volgen op YouTube: Dit debat live op https://youtube.com/live/WbzftxhDNLo Mis geen enkele uitzending van de Debatclub. Abonneer je nu op ons kanaal!

Meer info over de debatclub: www.debatclub.org

Terugblik: repressie

Repressie: damnatio memoriae

In september werd in Vlaamse steden en gemeenten de ‘bevrijding’ van 1945 herdacht. Zoals elke oorlog, zie Alexander De Grote, Caesar en Napoleon, was ook deze wreed en meedogenloos, het aantal slachtoffers was enorm en de gevolgen waren verstrekkend.

De financiële machten achter onze ‘bevrijders’ hadden zeker ook economische en strategisch-politieke motieven. Misschien zal ook hierover ooit eens informatie vrijgegeven worden.



Bij ons in Vlaanderen was de bevrijding ook het begin van een ongenadige massale repressie. Hierover wordt nu gezwegen; deze zwarte bladzijde uit onze geschiedenis wordt in de media uit het geheugen gewist: de damnatio memoriae. De eerste vijftig jaar na 1944 was de benadering anders en werd deze periode veel correcter benaderd. Nadien kwamen echter de linkse historici met hun politieke agenda!

In de jaren dertig was er in Vlaamse intellectuele kringen grote belangstelling voor wat gedurende het interbellum in Duitsland gebeurde qua wetenschappelijk onderzoek, muziek, economische heropstanding en werkgelegenheid. Er was begrip voor de Duitse weerstand tegen de door het verdrag van Versailles (vooral door Frankrijk) onbetaalbaar geëiste oorlogsbedragen. Er was toen in Vlaanderen grote commotie over het (geheim?) Frans-Belgisch militair akkoord van 1920 waardoor het Belgisch leger mede onder het commando van het imperialistische Frankrijk kwam; dit deed denken aan de opeising door Napoleon van Vlaamse jongens die met tienduizenden sneuvelden in zijn Rusland-oorlog.

Jonge Vlaamse intellectuelen wisten voor het eerst hoe België, met 2 x Franse legers van 60.000 soldaten, in 1830 tot stand kwam met de bedoeling, na de korte maar voor Vlaanderen vruchtbare hereniging met Nederland, om Vlaanderen als onderdeel van België terug bij Frankrijk in te lijven en te verfransen zoals Louis XIV en Napoleon dit eerder deden.

Een Nieuwe Orde sprak in de jaren dertig veel Vlamingen aan: tussen 1930 en 1940 waren er in België immers dertien (!) regeringen die een chaotisch beleid voerden; mijn vader noemde dat democratuur. De anti-Franse en anti-Belgische gevoelens in Vlaanderen werden nog versterkt toen Joris Van Severen (leider van het Verdinaso en gewezen volksvertegenwoordiger), die de Duitse invallers in mei 1940 ‘bandieten’ had genoemd, in Brugge werd opgepakt en met medeweten van de Belgische regering naar Frankrijk werd gedeporteerd. Ze waren met twee à drieduizend. Van Severen* en twintig anderen werden tien dagen later in Abbeville door panikerende Franse soldaten vermoord.

*Ter herinnering aan Joris Van Severen:



De vijand van mijn vijand kan mijn medestander zijn. Meerderen dachten in 1939 dat het toen zegezeker gewaande Duitsland een Flamenpolitik en geen België-Frankrijk politiek zou voeren (denk aan de vernederlandsing van de Gentse universiteit gedurende WO I).

De repressie was vooral het werk van Belgicisten, de klassieke straatschuimers en vooral de communisten, die tot 1941 wachtten op de bevelen van Moskou om in het verzet te gaan. Tot 1941 volgden zij het niet-aanvalspact ‘Von Ribbentrop-Molotov’ van 1939 tussen Duitsland en Rusland. Als voorbeeld van de communistische dominantie van het verzet: onmiddellijk na de bevrijding werd het Vlaams Huis in ‘mijn’ Aalst geplunderd. Daarna werd het pand opgeëist en ingenomen door de communistische partij.

Oorlogsburgemeesters, zoals mijn super pacifistische grootvader in Oosterzele, die zorgden voor een leefbare gemeenschap in barre oorlogstijd, voorzitters en medewerkers van Winterhulp, zoals mijn vader-arts, die zorgden voor de moeilijke bevoorrading, leden van het Davidsfonds en VNV werden vanaf september 1944 massaal aangehouden en meestal zonder proces opgesloten in de 120 hechteniskampen in Vlaanderen. In het hechteniskamp in Lokeren alleen zaten volgens Hekalo (Hechteniskamp Lokeren) gedurende meer dan vijf jaar duizenden gevangenen! De top van de faculteit geneeskunde van de Gentse universiteit zat er bijvoorbeeld ook zodat men dit kamp de ‘universiteit van Lokeren’ noemde.

De juridische grondslag voor epuratie en repressie was een besluitwet van 1945, die werd ingevoerd met terugwerkende kracht zonder enige inspraak van het parlement. Dit gaf aanleiding tot de beroemde latere uitspraak in het parlement: “Une justice de roi-nègre”.

Op woensdag 10 maart 1982 schreef Lode Claes: “De geschiedenis wordt geschreven door de overwinnaar. Wanneer schuift men de concentratiekampen en andere wreedheden in de schoenen van de Vlaams nationalisten?”.

Deze ‘reductio ad Hitlerum’ is nu een constante bij politieke debatten.

Geert Goubert**

Bron: Knooppunt Delta, Nieuwsbrief 196, jan. ’25, Tekosecho III

**Mocht U Geert Goubert niet kennen, dan kan U hier de laudatio ter zijner ere van Pro Flandria (her)lezen: https://proflandria.be/laudatio-geert-goubert/

Trilemma

Een vakbondsleider vraagt bij een universiteitsprofessor een studie aan over de Belgische arbeider. Wanneer die daarmee klaar is, luidt het resultaat dat de Belgische arbeider verstandig, werkzaam en socialist is, maar dat het een trilemma is:

  • Ofwel is hij socialist en verstandig, maar dan is hij niet werkzaam
  • Ofwel is hij socialist en werkzaam, maar dan is hij niet verstandig
  • Ofwel is hij werkzaam en verstandig, maar dan is hij geen socialist

Geleend bij Luc Dhondt – nieuwsbrief 559, waarin U heel het wereldgebeuren door Lucs bril kan lezen.

Geïnteresseerd? Aanvragen kan met een mailtje aan: Luc Dhondt luc.dhondt2@telenet.be

Trieste verjaardag van Michel de Ghelderode’s ontslag

Uit Wido Bourels dagklapper, aangevuld met beeldmateriaal door onze redactie

Michel de Ghelderode ontslagen

Op 12 januari 1945 ontslaat de gemeenteraad van Schaarbeek de auteur Michel de Ghelderode. De reden? Tijdens de oorlog had hij een aantal lezingen op de Franstalige zender Radio Brussel onder de titel ‘Choses et gens de chez nous’. ‘Dingen en mensen van bij ons’ waren blijkbaar toen al gelijk aan staatsgevaarlijke dingen.

Met zijn echte naam Ademar Martens (1898-1962) koos deze Franstalige, maar door en door Vlaamse schrijver voor de auteursnaam Michel de Ghelderode.

Hij scheef een indrukwekkende oeuvre bijeen: meer dan zestig toneelstukken, honderd verhalen, sprookjes en artikels over traditie, folklore en kunst .Hij maakte ook stukken voor het Koninklijk Poppentoneel Toone. Zijn eerste werken werden in Nederlandse vertaling opgevoerd door het Vlaamse Volkstoneel. Tussen 1949 en 1954 kende de Ghelderode ook veel succes in Parijs.

Titels als ‘Masques Ostendais’, ‘Sire Halewyn’, ‘Pantagleize’ verraden dat de Ghelderode zijn inspiratie zocht in het mythisch Vlaanderen en in Brabant. Ik geef jullie nog mijn favoriete boek van van Ghelderode met een titel als een volle zin: ‘Voyage autour de ma Flandre, tel que le fit aux anciens jours Messer Kwiebe-Kwiebus, philosophe des dunes.’

Michel de Ghelderode stierf in de eenzaamheid in Schaarbeek. Niet meer wetende dat hij in dat jaar was voorgedragen voor de Nobelprijs voor Literatuur.

WB

https://encyclopedievlaamsebeweging.be/nl/de-ghelderode-michel

Debatclub: “Deze VRT, weg ermee?”

De Debatclub nodigt u graag uit voor haar volgende debat.


Deze VRT weg ermee??
 
Siegfried Bracke, Oud-Kamervoorzitter, Journalist
Rik Van Cauwelaert, Journalist
Johan Sanctorum, Journalist 
Moderator: Pieter Bauwens (Doorbraak)
Dinsdag 11 februari, 20.00 uur – Hotel de Basiliek (Trooststraat 22, Edegem)

Inkom: 10 euro (onder de 18 gratis)
Vanaf 18u heeft u de mogelijkheid deel te nemen aan de receptie en het diner. Op voorhand inschrijven is hiervoor verplicht: info@debatclub.org – 0498/77 48 71 – 55 euro p.p. (inkom van 10 euro inbegrepen) over te maken op rekening van de Debatclub: BE20 7350 4124 1556.
  
Namens de grootste debatclub van Vlaanderen,
 
Hugo Broeckaert, Frans Crols

Meer info over de debatclub: www.debatclub.org

Terugblik

Uit Wido Bourels ‘Dagklapper’, door onze redactie aangevuld daar waar mogelijk met documentatie


IN 2025 IS HET….

  • 25 jaar geleden, in 2000, dat de vuurwerkfabriek van Enschede (NL) ontplofte met 22 doden en vele gewonden tot gevolg; (zie video 1 onderaan)
  • 50 jaar geleden, in 1975, dat ik naar Antwerpen vertrok om er één jaar te werken om mijn kennis van de Nederlandse taal te vervolmaken;
  • 50 jaar geleden, in 1975, dat architect Flor van Reeth in Lier overlijdt. Samen met Felix Timmermans en Ernest van der Hallen was hij de stichter van De Pelgrim, een beweging van Vlaamse, katholieke en eigentijdse kunstenaars. (zie ‘Historiek van de Pelgrim-Beweging)
  • 75 jaar geleden, in 1950, dat de derde Frans-Vlaamse kultuurdag in Waregem wordt besloten met de opvoering van ‘De Gekroonde Leersse’ van Michiel de Swaen; (zie video 2 onderaan, echter niet in Waregem, maar wel in het Vondelpark, Amsterdam)
  • 100 jaar geleden, in 1925, dat de Frans-Vlaamse voorman Jean-Marie Gantois vertegenwoordiger van het ANV voor de Franse Nederlanden werd; (zie Encyclopedie van de Vlaamse Beweging)
  • 125 jaar geleden, in 1900, dat het eerste nummer van het regionalistisch tijdschrift ‘Le Beffroi’, onder leiding van Léon Bocquet, verschijnt;
  • 175 jaar geleden, in 1850, dat Alfons de Cock, schrijver, folklorist en grondlegger van de wetenschappelijke volkskunde in Vlaanderen werd geboren; (zie Encyclopedie van de Vlaamse Beweging)
  • 300 jaar geleden, in 1725, dat Spanje en Oostenrijk het verdrag van Wenen sluiten. Spanje geeft hiermee zijn aanspraken op de Oostenrijkse Nederlanden op. (zie Karel VI en Filips V ondertekenen het Verdrag van Wenen – collectie Rijksmuseum)
  • 400 jaar geleden, in 1625, dat Jan Brueghel de Oude, bijgenaamd de Fluwelen Brueghel overlijdt; (zie video 3 met 218 werken van zijn hand)
  • 500 jaar geleden, in 1525, dat op het slagveld van Pavia in Italië de Zuid-Vlaamse ridder Charles de Lannoy de overgave van de Franse koning Frans I in ontvangt neemt. (Lees meer uit de collectie van het Plantin Moretusmuseum, Antwerpen)
  • 600 jaar geleden, in 1425, dat de KU Leuven als eerste universiteit in de Nederlanden werd opgericht door hertog Jan IV van Brabant; (zie video 4)
  • 800 jaar geleden, in 1225, dat gravin Johanna van Vlaanderen, last heeft met een bedrieger die beweert haar vader, Boudewijn IX, te zijn;
    En zo kan ik nog een tijdje doorgaan. Nog materiaal genoeg dus om deze rubriek ook in 2025, te voeden!

Wido Bourel

Video 1: vuurwerkramp Enschede

Video 2: De gekroonde leersse, Vondelpark, Amsterdam

Video 3: 218 meesterwerken

Video 4: feestelijke herdenking van 600 jaar KU Leuven

Een werkgroep voor het Nederlands?

“Er gaan deze dagen stemmen op om een werkgroep in het leven te roepen die de belangen en de promotie van de Nederlandse taal in Frans-Vlaanderen, en breder in de Franse Nederlanden, zou coördineren.

Ik heb uiteraard niets tegen het principe van een coördinerend werkgroep, tenminste als deze groep geen oogkleppen draagt en breed openstaat voor alle maatschappelijke strekkingen die het Nederlands steunen.

Het doel van de werkgroep moet wel helder gedefinieerd worden. Het doel is m.i. de Nederlandse taal officieel te erkennen als regionale taal in de HdF, en dit in plus van de twee bestaande streektalen die reeds beschermd zijn. En niets anders. Ik stel momenteel vast dat doelen, middelen en argumenten een beetje door elkaar worden gehaald. Het Nederlands als ‘taal van de buren’ is een argument en geen doel; het Nederlands als ‘geschreven standaardtaal’ is eveneens een vaststelling en argument. Het is vanzelfsprekend en geen doel.

Er worden momenteel namen van lokale politici genoemd die het project kunnen ondersteunen. Ze zijn welkom. Maar steun moeten we eerst zoeken en vinden in het middenveld, de cultuur, de economie, het onderwijs, enz. Precies om aandacht te eisen van de politiek die het momenteel zo goed als volledig laat afweten.

Ik lees dat verenigingen uit Vlaams België geen lid kunnen worden van dit collectief. Over Nederlandse verenigingen wordt niet gesproken. Wat met verenigingen die actief zijn aan beide kanten van de schreve? Ook als men dit beslist zal de tegenstander ons steeds associëren met irredentisme, enz. In plaats van deze jakobijnse methode toe te passen stel ik daarom voor dat men de deur openlaat voor verenigingen die aantoonbaar aan beide kanten van de schreve actief zijn. Redelijk is wel dat men in dit Collectief streeft naar een meerderheid van verenigingen aan ‘Franse’ kant. Niet minder maar ook niet meer. De tijd om een identiteitskaart te laten zien bij het passeren van de schreve is al lang voorbij.

Dit zijn de punten die eerst moeten worden opgeklaard om vooruit te gaan.”

Wido Bourel

Lees ook:

In 2022 besloot de Franse regering om het ‘Vlamsch’, het aan het Nederlands verwante oorspronkelijke dialect van dit gebied, voortaan de status van erkende regionale taal te geven. Dat betekent dat er onder andere steun kan zijn voor onderwijs in en over die minderheidstaal. Verneem meer bij: https://neerlandistiek.nl/2023/05/vlamsch-of-nederlands-in-frankrijk/

Lege doos

De Vlaamse Volksbeweging (VVB) en de overkoepelende organisatie Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen (O.V.V.) gaven aan de N-VA een lege doos als symbool voor de onderhandelingen die de N-VA voert om belgië te redden. Bart De Wever kan er de Vlaamse dode mussen in begraven, samen met punt 1 van de statuten ( Doelstelling en grondslag* ) en talrijke congresteksten.

*”In haar streven naar een beter bestuur en meer democratie kiest de Nieuw-Vlaamse Alliantie logischerwijs voor de onafhankelijke republiek Vlaanderen, lidstaat van een democratische Europese Unie…”

Lees: https://www.v-nieuws.be/ovv-en-vvb-geven-lege-communautaire-doos-af-op-n-va-hoofdkwartier/

Waar keizer Bart De Wever geen problemen mee heeft

De N-VA gaat in Gent mee besturen! Vlamingen die denken dat dit eindelijk serieuze verandering brengt in de meest linkse stad van Vlaanderen, mogen dat idee snel opbergen naast hun Vlaams-nationalistische vlag.

Want wat doen de Vlaams-nationalisten (?) van de N-VA in Gent? Ze gaan akkoord met het toelaten van hoofddoeken achter de Gentse loketten. Jawel, je kan binnenkort je parkeerboete betalen aan een loket met een hippe hoofddoek. Maar dat is nog niet alles! Ze geven ook groen licht voor praktijktesten om die Vlamingen te betrappen die liever hun appartement niet aan “vreemdelingen” verhuren. Of die werkgevers die nog steeds vasthouden aan het belachelijke idee dat een Vlaming de beste kandidaat voor een job zou zijn. Eigen volk eerst? Eerder eigen volk als laatste, als het aan de Gentse N-VA ligt.

Maar wacht, de N-VA heeft toch ook een grote “overwinning” behaald: stad Gent gaat een officiële 11 juli-viering organiseren. Ja, want als er iets is dat een stad als Gent hard nodig heeft, is het wel een Vlaamse feestdag! De geruchten over het programma zijn al aan het rondgaan. Zo vernemen we dat de viering zou aanvatten met een optreden van de muziekkapel van de Rode Valken: twee trommels, drie blokfluiten en een mondharmonica. Vervolgens worden twee vlaggen plechtig het podium opgedragen: de Vlaamse Leeuw (natuurlijk, maar dan wél met gelakte nagels en een modieuze rode tong) en de LGBTQIA+-vlag. De dragers? De twee laatst aangekomen asielzoekers in Gent. En zoals het hoort, ontvangen zij een uurtarief van €50 voor hun inzet. Niets is te veel voor inclusie!

En dan de grote ster van de avond: een optreden van Wim Claeys. Voor de gelegenheid speelt hij op een gitaar in regenboogkleuren. Ooit was Wim nog lid van de fascistische VNJ-jeugdbeweging, maar tegenwoordig is hij fulltime bezig met het bevuilen van zijn eigen nest. Alles voor de kunst, nietwaar?

De strijdrede wordt uiteraard uitgesproken door niemand minder dan burgemeester Mathias De Clercq. Gehuld in een elegante hoofddoek zal hij het hebben over het belang van “verbinding”, wat hij kracht bijzet met enkele nieuwe projecten voor de stad voor te stellen. Zo zal op het gelijkvloers van het Belfort een permanente tentoonstelling te bewonderen zijn over de Marokkaanse cultuur en geschiedenis. Op de derde verdieping volgt een gelijkaardige tentoonstelling, maar dan over de Turkse cultuur. En tussen die twee verdiepingen? Daar zetelt een peloton agenten, om ervoor te zorgen dat de Marokkanen en Turken elkaar niet te lijf gaan. Verbinding is nu eenmaal een kunst.

Oh, en er is meer! De Sint-Baafskathedraal wordt volledig omgebouwd tot een moskee. Klokke Roeland? Die gaat de smeltoven in. Want laten we eerlijk zijn, dat oude ding doet veel te veel denken aan het trotse, “witte” verleden van Gent. Het gesmolten materiaal wordt gebruikt om een gigantisch beeldhouwwerk te maken dat “verbinding” moet voorstellen. Hoe dat eruitziet? Niemand weet het, maar het wordt ongetwijfeld revolutionair.

De 11 juliviering sluit men af met een daverend muzikaal slotakkoord. Het koor van de ‘Vooruitziende Vrouwen’ (natuurlijk met hoofddoek) zal de Internationale zingen, gevolgd door een gevoelig optreden van Willem Vermandere met zijn klassieker “Bange Blanke Man”.

En als kers op de taart? De ordedienst wordt verzorgd door de militante dokwerkers van ACOD die hun rode neksjaal nu zullen dragen als hoofddoek.
Kaarten te koop aan € 20 bij Luc Vermeulen die die niet gaat afrekenen maar in het boetefonds van Voorpost steken. Overschrijven op voorpostrekening
BE20 9796 5418 2856 met vermelding Gent trotse stede.

Luc Vermeulen op facebook

DIW-bijdrage: