Categorie archieven: transport

Men zegge het voort

Geplaatst op door

Aankondiging FreddyLaten we drie, totaal willekeurig gekozen, huismoeders aan het hoofd van de N.M.B.S. benoemen !

Ik dacht dat dit een goede beslissing zou zijn en wel om volgende redenen. Al diegenen die tot nu toe aan het hoofd van deze onderneming hebben gestaan hebben gefaald. Allemaal verbrasten ze miljarden belastinggelden en trokken zelf gedurende
lange tijd onverantwoorde vergoedingen. Om dit te begrijpen moet men even zijn gezond boerenverstand gebruiken.

De beste budgetbeheerders van ons land zijn onze miljoenen huismoeders of -vaders die het familiebudget beheren. Er zijn natuurlijk steeds enkele uitzonderingen maar doorgaans slagen onze families er in om iedere maand de eindjes aan elkaar te knopen. Zinloze uitgaven worden steeds gemeden.

Wanneer men het geluk heeft het wat “breder” te kunnen doen, zoals bij vele zelfstandigen het geval is, komen  soms de eerste tekenen van zinloze verspilling aan de oppervlakte.
Men mag hier nog niet van “verbrassing” spreken. We denken zo b.v. aan de bakkers of beenhouwers die plots menen hun naam te moeten  zien prijken op een groot bord naast het plaatselijke voetbalveld. Iedereen weet, behalve blijkbaar de gulle gever zelf, dat er door dit bord geen brood of geen worst méér zal verkocht worden maar meestal maakt de familie daar geen misbaar over.

Bij grotere vermogens  stelt men regelmatig vast dat die vormen van idiote uitgaven steeds grotere vormen aannemen. In deze reeks spelen de grote ego-trippers waarvan men de namen verbonden weet bij topclubs uit de sportwereld. Of het nu voetbal-,  wieler- of autosport is doet weinig ter zake. Hierbij gaan regelmatig “grote namen” in de fout door véél meer beginnen te sponsoren dan ze bezitten met een fataal gevolg. Zo heeft Jean Pierre Van Rossum, om er één te noemen, reeds vele broertjes gekregen.

Maar uiteindelijk spelen al deze mensen nog meestal met “eigen centen”.

Waar het echter meestal helemaal verkeerd gaat is wanneer de verantwoordelijken niet met hun eigen centen spelen maar met die van anderen. De beste voorbeelden op dit gebied zijn te vinden in de middens van beroepspolitiekers en hun vrienden. Zij zijn “baas” over een reeks overheidsondernemingen en aangezien het toch “hun geld” niet is laten ze regelmatig de grootste misbruiken toe. We herinneren ons nog een stewardess van het vroegere  SABENA die bijna maandelijks met haar moeder, en natuurlijk volledig gratis, naar New York of een andere wereldstad vloog  om een weekendje te gaan winkelen. Meestal mochten ze dan nog in “first class” gaan zitten. En als de toenmalige vakbondsopruier Michel Boels een zoveelste staking uitriep stond ze op de eerste rij! Aan dergelijke misbruiken kwam een einde toen SABENA als een kaartenhuisje implodeerde.

Maar blijkbaar hebben de vakbondsleiders en de beroepspolitiekers nog onvoldoende hun les geleerd. Ook vandaag zijn er nog staatsondernemingen waar de misbruiken als etterbuilen uitsteken.  In de loop van de voorbije jaren hebben de directies en de vakbonden van de N.M.B.S. totaal onverantwoorde overeenkomsten gesloten. We gaan de lijst niet opnoemen van schandalige misbruiken maar die zijn er inmiddels in grote getallen. Honderden vrijgestelden die nooit meer hoeven te werken maar zich alleen amuseren om de boel regelmatig op stelten te zetten; misbruiken op gebied van verlofdagen, volledig vrij verkeer voor alle gezinsleden, extra dit en extra dat. Er komt geen einde aan een reeks voordelen waarvan arbeiders bij privé-ondernemingen zouden gaan dromen! En juist zoals vroeger bij SABENA is het nog niet genoeg en wil men voor de zoveelste maal opnieuw gaan staken.

Aan de beroepspolitiekers zeg ik: STOP DAAR NU MEE! Wees nu eens moedig en laat die bende vernielers nu niet meer toe hun misdadig werk verder te zetten. Doe zoals jaren geleden president Ronald Reagan deed met de duizenden verkeersleiders die staking na staking méér extra voordelen eisten en zet ze voor een voldongen feit. Indien U opnieuw staakt bent U uw betrekking kwijt. Zo simpel is het.  President Reagan zette duizenden verkeersleiders op de keien die er daarna , maar jammer voor hen te laat, veel spijt van hadden. Anderen namen hun plaatsen in en nooit heeft men nog van een staking van verkeersleiders in de VSA gehoord.

Men zegge het voort,

Freddy Van Gaever

Nvdr: Wij voegen de b.g. verklaring van Ronald Reagan aan de verkeersleiders bij. Historische woorden:

https://youtu.be/paF5tEaqcVQ

Men zegge het voort

Geplaatst op door

O.N.A.T.R.A.

Wie Deel 1 wil (her)lezen, klik hier.

Deel 2: de corruptie en de fraude

Gedurende de dagen dat het O.N.A.T.R.A. verhaal zich bij Pakhoed afspeelde was ik op de luchthaven van Deurne de afgevaardigd bestuurder bij Delta Air Transport (D.A.T.).
Op een dag werd ik het slachtoffer van een smerige samenzwering tussen de directies van de CMB en enkele corrupte personen bij SABENA en het Bestuur der Luchtvaart.

Bij gelegenheid zal ik ook dit ongelooflijke verhaal eens uit de doeken doen. Maar nu is dit niet aan de orde. Door een telexbericht van het Bestuur der Luchtvaart vernam ik dat men D.A.T. voortaan geen toelating meer zou geven om vluchten uit te voeren naar Oviedo (Spanje), Lourdes (Frankrijk) en Southend en Jersey (UK). Deze bestemmingen vertegenwoordigden ongeveer 90% van onze omzet. Het was het werk van een vijftal jaar. Met stijgend succes en met steeds grotere vliegtuigen werd D.AT. stilaan een mooi luchtvaartbedrijf. We hadden toen reeds 6 DC6 toestellen van 100 passagiers, vijf Convairs van 50 passagiers en nog 3 DC3’s van 28 passagiers. Ik bezat 40% van de aandelen en CMB 60%. Als argument in het telexbericht kon ik lezen dat het Bestuur mijn aandacht trok op het feit dat bij wet SABENA het monopolie had van alle regelmatige
passagiersvluchten. Alsof ik dat niet reeds jaren wist. Maar dat mijn onregelmatige chartervluchten een te regelmatig karakter kregen en men plots besliste om mij te verbieden nog naar die 4 hogervermelde bestemmingen te vliegen. Toen ik vernam wat er allemaal achter mijn rug was georganiseerd sloeg ik dezelfde dag de deur dicht en besliste toen geen voet meer op de luchthaven te zetten. Alle kranten van toen brachten dit
nieuws.

D.A.T. vloog toen, behoudens tientallen zogenaamde chartervluchten, ook 4 maal per dag in onderaanneming voor KLM tussen Antwerpen en Amsterdam. Ik had die verbinding jaren ervoor zelf en samen met KLM in elkaar gestoken. Hoe die verbinding tot stand is gekomen is opnieuw een ander boeiend verhaal.

Toen het bericht van mijn plotse vertrek KLM bereikte werd ik opgebeld door de toenmalige contactpersoon tussen D.A.T en KLM, dhr.. Jan Smit. Jan was een vriend geworden en hij kon niet geloven wat er gebeurd was. De volgende dag kwam hij naar Antwerpen om te vernemen wat er zich allemaal had afgespeeld. Jan vond alles vreselijk en vernam dat ik in geen geval op mijn beslissing zou terugkomen. “KLM is U dankbaar voor al wat U
voor ons hebt gedaan,” vertelde hij, “en in afwachting van een nieuwe uitdaging gaat U best eerst eens enkele dagen met uw echtgenote op reis. Ik wil U graag eerste klas tickets aanbieden naar welke wereldbestemming ook!”

Lees verder →

Camera die niet flitst maar helpt

Geplaatst op door

MM900236531[1]Deze Safety Truck die samen met Samsung werd ontwikkeld past technologie toe om het verkeer veiliger te maken. Aan de voorkant van de vrachtwagen is een camera gemonteerd en de beelden worden doorgestuurd naar een scherm aan de achterkant van de truck. Hierdoor kunnen automobilisten zien wat er op de weg gaande is, maar ook of er tegenliggers aankomen.

Men zegge het voort

Geplaatst op door

Aankondiging FreddySluwe advocaten maken van steeds meer multinationals een soort legale bedriegers!

Nu we ons voor de zoveelste maal bedrogen voelen willen we graag met onze lezers enkele van die onprettige ervaringen delen.

Voorbeeld 1
Jaren geleden beslisten we om in te gaan op een uniek voorstel van PAN AM dat destijds de belangrijkste Amerikaanse Luchtvaartmaatschappij was.
Mits het betalen van ongeveer 50.000 BEF kon men levenslang lid worden van de PAN AM Clipper Club. Dit lidmaatschap gaf U toegang tot de zogenaamde FIRST CLASS LOUNGE
van PAN AM op alle wereldluchthavens waarop deze onderneming vloog. Omdat men eveneens één gast mocht meebrengen beslisten we dit duur geschenk aan te kopen zodat mijn echtgenote en ikzelf voortaan daar steeds gebruik konden van maken. De bijbedoeling was toen dat we daar op latere leeftijd veel plezier zouden aan hebben. Jammer genoeg ging PAN AM over kop en hebben we onze aankoop nooit éénmaal gebruikt. Op ons bureel hangt nog steeds het mooie goudkleurige plaket van Pan AM met de handtekening van C Edward Acker, Chairman of the Board waarbij deze laatste bevestigt dat Freddy Van Gaever a lifetime member is.

Voorbeeld 2

Na de faling van PAN AM vlogen we daarna talrijke malen met DELTA AIR LINES tussen Brussel en de USA. Destijds ontvingen we van de directeur van Delta in Brussel voor iedere vlucht een zogenaamde “courtesy pass” die telkens een éénmalige toegang verleende tot de eerste class lounge “CROWN ROOM” genaamd. Deze vouchers hadden geen einddatum en konden op latere tijdstippen worden gebruikt. In die tijd waren we reeds blij dat we tijdig op de luchthaven toekwamen en beslisten die vouchers op te sparen voor ….later.
Vandaag zijn we de fiere bezitter van niet minder dan 34 van die kaartjes die nog steeds in onze bureellade liggen. Jammer genoeg blijken ze waardeloos te zijn! Op de achterzijde van de “courtesy pass” staan de zogenaamde” terms and conditions” die door de advocaten van Delta werden opgesteld. Zo staat er geschreven dat de “courtesy pass” maar telkens voor één bezoek geldig is, dat men deftig gekleed moet zijn, enz. Ook staat er ergens geschreven dat die pasjes “subject to all the rules and conditions of Delta Airlines” zijn. Onlangs werden we woest toen we een  “pass” wensten te gebruiken en de toegang geweigerd zagen: we  kregen van een bijgehaalde “supervisor” te horen dat de “conditions” door de Airline werden gewijzigd en men voortaan alleen van de Crown Room mocht gebruik maken indien men een ticket had om dezelfde dag in EERSTE KLAS te vliegen!
“Sorry, Sir, uw kaartjes hebben geen enkele waarde meer-have a nice day!!” We vlogen dus niet minder dan 17 maal heen en weer over de oceaan met deze maatschappij
om te moeten vaststellen dat we voor de gek werden gehouden.

Voorbeeld 3

Mijn echtgenote bezoekt regelmatig onze oudste dochter in Atlanta en spaart “miles” bij UNITED AIRLINES. Ze heeft er nu 52.975 op de teller staan. Destijds had men 50.000 miles nodig voor een gratis ticket.
Nu ze dit ticket wenst te gebruiken blijkt dat om op 2 augustus te vertrekken en op 12 augustus terug te komen er niet minder dan 95.000 miles nodig zijn!!!
Het internet programma van UNITED stelt voor om ofwel 42.025 miles bij te kopen mits het betalen van 1617,88 dollar ofwel om de miles te behouden en een gewoon ticket te kopen dat vandaag 1.664,30 dollar kost! Bovendien maken de vluchten van UNITED uit Brussel met bestemming Atlanta een tussenstop in Washington.
De totale waarde van haar jarenlang opgespaarde miles zou dus vandaag 46,42 dollar waarde hebben!

Tot overmaat van ramp blijkt dat men vandaag 17 juli via het internet bij CONNECTIONS voor een RECHTSTREEKSE vlucht tussen Brussel en Atlanta met Delta Air Lines op dezelfde data 1300,68 euro moet neertellen wat nog goedkoper is en waardoor al die opgespaarde “miles” feitelijk waardeloos blijken te zijn!!!

Voorbeeld 4

Omdat we steeds ouder worden zijn we niet zo verzot meer op die lange intercontinentale vluchten. We verkiezen reeds enkele jaren om op “cruise” te gaan.
Door een toeval kwamen we bij MSC terecht. Deze maatschappij heeft ook zo een soort spaarsysteem “MSC CLUB” genaamd. Door punten te sparen kan men allerlei voordelen bekomen. Zo zijn er vier soorten categoriëen gaande van Classic via Silver en Gold tot Black. Voor het behalen van de Silver Card heeft men 25 punten nodig, voor Gold 50 en voor Black 100.

Punten kan men sparen op volgende wijze: 1 punt per nacht aan boord en 1 punt per 200 euro die aan boord worden gespendeerd. Om dus Black te behalen moet men ongeveer
een klein dozijn cruises van één week hebben gemaakt.
Black is dus de topper en geeft als voordelen o.a. 20% korting op alle cruises, tijdens iedere gemaakte cruise een diner met de “captain” van het schip aan uw tafel, een gratis “upgrading” indien er in een hogere Klasse een onbezette cabine is en nog een reeks kleine voordelen zoals voorrang bij in- en uitschepen, een speciale receptie, fruit en een flesje schuimwijn in de cabine enz.
Sinds vorige maand kan mijn echtgenote zich als de bezitster van de gegeerde BLACK CARD beschouwen. Dit na een periode van 7 jaar sparen.
Maar de duivel is er weer mee gemoeid.
De advocaten van de luchtvaartwereld hebben zich blijkbaar nu ook ingewerkt in de maritieme wereld!

Vanaf 19 juli wordt de “MSC Club” omgetoverd tot “MSC Voyagers Club” met talrijke nieuwe voordelen. Maar wat blijkt nu?

De jarenlang beloofde korting van 20% wordt gevierendeeld naar 5%, de “captain” blijkt niet meer aan boord te zijn, over de beloofde “upgrading” wordt niet meer gesproken maar voortaan kan men zich “gratis” een uur laten verwennen in de fitness club, men ontvangt zelfs per cruise een gratis foto(sic), men kan voortaan zijn puntenstand volgen via een geheime code op het internet (resic).

Kortom het is een aanzienlijke verslechtering van wat steeds werd beloofd en juist zoals bij de luchtvaart wordt de berekening van het aantal noodzakelijke punten grondig gewijzigd. Zo zijn er voortaan geen 100 maar  10.000 punten nodig om Black te bereiken. In plaats van 1 punt per nacht ontvangt men nu 200 punten voor een korte cruise en 300 of meer voor langere cruises. Ook veranderen de punten aantallen volgens de “klasse” waarin men reist enz.

Juist zoals in de luchtvaartwereld zijn al de nieuwe veranderingen steeds in het nadeel van de klant die vertrouwen gaf aan een bepaalde onderneming. Juist zoals in de luchtvaart voelen steeds meer trouwe klanten zich bedrogen door al die wijzigingen die echter volgens de betrokken maatschappijen “juridisch i.o. zijn”! We voorspellen in de nabije toekomst een reeks persartikelen over dit onderwerp. Hopelijk gaan enkele pientere journalisten eens een en ander uitzoeken en dit schandaal aan de kaak stellen. Bij de vele onnozele Europese wetten die we reeds hebben kan er misschien nog eentje bij die stelt
“iedere onderneming die een spaarprogramma opstart met bepaalde beloften kan op een dag wel beslissen geen nieuwe spaarders meer toe te laten maar kan voor de bestaande spaarders de gemaakte beloften NOOIT wijzigen”.

Men zegge het voort,

Freddy Van Gaever

Nvdr: Begeleidende video’s van het b.g. bedrog ontbreken.  We hebben echter dit filmpje gevonden met een opgewekt deuntje op de achtergrond.  Iemand zin in een cruise?

Hollands Glorie

Geplaatst op door

Het artikel over de Pieter Schelte / Pioneering Spirit deed ons terugdenken aan het boek en televisieserie van Jan de Hartog: Hollands Glorie.

De hoofdrol werd gespeeld door Hugo Metsers.  Voor de jeugd is het verhaal en de dramatiek waarschijnlijk niet te verteren.  Oubollig en niet herkenbaar.  Traag en niet “cool”.  We zijn vandaag sowieso in een nostalgische bui.  Hollands Glorie past erin.

De serie vertelt het levensverhaal van Jan Wandelaar tussen 1906 en 1920; een avontuurlijke tijd waarin Hollands Glorie — De Nederlandse scheepvaart” groot werd. Een spannend verhaal over heldenmoed, rechtvaardigheid, ijzeren wilskracht en liefde voor de zee.

Klik hier mocht u belangstelling hebben de eerste aflevering te (her)bekijken.

FVE