Deze week geen politieke analyse of militaire verslagen, maar wel – zoals beloofd – een selectie optimistisch nieuws en weetjes over het dagelijkse leven in Syrië.
Om te beginnen een wandeling door oud-Damascus: steegjes, hotelletjes, drankgelegenheden, restaurants, winkeltjes, kunstgalerijen…
… en beelden van een (te) druk en luid feestje in een bar bovenop een dak:
Men probeert traditionele kunsten en ambachten nieuw leven in te blazen:
Te vergelijken met de Aardbeienfeesten bij ons: Kersenfeesten in Qaraa:
Een racebaan of oefenterrein voor autorijschool?
Maar ook dit is Syrië. President Assad op bezoek bij een zomerkamp van christelijke jongeren in Saednaya:
En beelden van het Syrië, waarover de westerse media angstvallig zwijgen. De journalist maakt een vergelijking tussen het Assad-Syrië en het “rebellen”-Syrië:
Mediterrane vakantiesfeer in Latakia:
Het achterland van de havenstad Tartous met de al Khawabi-rivier:
Een spoorlijn moet Iran – Irak – Syrië (de havenstad Latakia) verbinden. Planning, realisatie en financiering door Iran. Zo zie je maar dat sancties soms ook naar andere oplossingen leiden:
Een kleiner spoorwegproject: de verbinding van Damascus naar het terrein van internationale expo’s wordt hersteld:
De filmindustrie herleeft:
Beelden uit Aleppo begeleid door een symfonisch orkest:
En avonddrukte in Aleppo:
Heropbouw van Aleppo:
De eerste tractoren van de fabriek Mahendara in Aleppo staan te wachten om geleverd te worden. Trots op eigen productie.
Voor het eerst in 7 jaar is er weer elektriciteit in Nubi en al-Zahraa (regio Aleppo):
De onovertroffen Chrétiens d’Orient brengen voeding en hulpgoederen naar het stadje Khabab, waar nogal wat behoeftige mensen wonen:
