Het tijdperk der straffeloosheid

Westerse legers doodden in Afghanistan duizenden burgers en begingen oorlogsmisdaden. Zonder inzicht of berouw tot de uiteindelijke terugtrekking volgde.

Met de definitieve terugtrekking – vandaag? – van westerse troepen uit Afghanistan , zal ook een einde komen aan twee decennia dodelijke westerse aanvallen op burgers en westerse oorlogsmisdaden in de Hindoekoesj. Tot de datum van het terugtrekkingsakkoord tussen de VSA en de Taliban in februari 2020 kwamen volgens VN-cijfers jaarlijks honderden burgers om het leven (minstens 559 in 2019). Talloze toevallige “verkeerde tijd-verkeerde plaats” slachtoffers werden gedood door Amerikaanse drone-aanvallen. Volgens documenten verstrekt door een klokkenluider was slechts één op de tien droneslachtoffers een “doelwit” van het Amerikaanse leger. Informatie, nodig voor de drone-aanvallen, werd ook door Duitse autoriteiten aan het Amerikaanse leger verstrekt; evenals de informatie die moest leiden tot de ontvoering en foltering van verdachten door de CIA. Australische “speciale eenheden” begingen moorden op weerloze burgers als inwijdingsritueel – en doen het nog tot op de datum van vandaag.

De westerse strijdkrachten, die nu – waarschijnlijk definitief – uit Afghanistan vertrekken hebben bij hun operaties in de Hindoekoesj tot op het einde regelmatig een hoog aantal burgers om het leven gebracht. De slachtofferstatistieken van de VN geven weer dat van de 3804 burgers, wier dood door oorlogsoperaties in 2018 veroorzaakt werd, minstens 1185 voor rekening van de diverse buitenlandse legereenheden waren die aan de zijde van de Kaboelse regering streden. 406 van hen kwamen door acties van westerse militairen om het leven. In 2019 steeg het aantal burgerslachtoffers door westerse militairen op minstens 559; pas na het VSA-Taliban terugtrekkingsverdrag van februari 2020 daalde het aantal doden.

Keer op keer hebben westerse strijdkrachten luchtaanvallen uitgevoerd die pas aandacht kregen in de wereldpers toen het aantal slachtoffers flagrant toenam. In juni 2007 bv. kwamen bij een luchtaanval in de provincie Helmand, één uit een lange reeks bombardementen, 80 mensen om het leven, de meesten van hen gewone burgers. (1) Op 5 mei 2019 stierven bij een Amerikaans bombardement op vermeende drugslaboratoria minstens 30, waarschijnlijk 60 of meer burgers. Terwijl de VSA verkondigden dat het om de Taliban ging, betreurden de VN de dood van burgers, arbeiders, vrouwen en kinderen. (2)

De lijst is lang. Met o.a. het doelgerichte bombardement op een groot aantal burgers, waarvoor op 4.9.2009 de Duitse Oberst Georg Klein het bevel gaf. Het regende bommen op honderden mensen die zich in de buurt van een vastgereden tankvrachtwagen bevonden om benzine voor hun gezinnen op te vangen. Meer dan 100 burgers stierven. Klein had de luchtaanval ondanks uitdrukkelijke waarschuwingen van Amerikaanse piloten bevolen, die erop gewezen hadden dat het niet om terroristen/oproerkraaiers ging. (3)

Buiten de luchtaanvallen werden burgers dikwijls het slachtoffer van “special forces”, speciale eenheden, meestal Amerikaanse, acties. Recent nog berichtte militair historicus Sönke Neitzel, voorzien van omvangrijk bewijsmateriaal, over een buitengewoon hoog aantal burgerslachtoffers. We citeren: “Als bij operaties der Amerikaanse speciale eenheden burgers omkwamen – met 3-cijfers aantallen – dan accepteerde men dat gewoon” (4) Ook de Duitse KSK (Deutsche Kommando Spezialkräfte) lieten zich niet onbetuigd. Hoeveel burgerslachtoffers zij voor hun rekening namen wordt geheim gehouden.

De Amerikaanse drone-aanvallen eisten ook talrijke burgerslachtoffers – deze werden vooral door de Amerikaanse president Obama uitgebreid. Het Londense Bureau of Investigative Journalism, dat de drone-aanvallen sinds jaren systematisch analyseert, telde voor Afghanistan intussen meer dan 13.000 dergelijke aanvallen. Het aantal dodelijke slachtoffers wordt ergens tussen 4.100 en meer dan 10.000 geschat, het aantal burgerslachtoffers ergens tussen 300 tot 900. (5)

Volgens onderzoek van de online-webstek The Intercept is dit getal te laag. The Intercept berekende reeds in oktober 2015 – gestaafd door documenten verstrekt door een klokkenluider – dat er bij een Amerikaanse drone-aanvalscampagne (januari 2012 – februari 2013) meer dan 200 slachtoffers vielen; op de Amerikaanse lijsten werden er slechts over 35 gewag gemaakt.

https://youtu.be/63ReS1D8RPI

Tijdens een periode van vijf maanden lag het aantal doden, die ongepland met drones omgebracht werden, bij bijna 90%. (6) Daniel Hale, de klokkenluider, die inzicht verschafte in de Amerikaanse drone-moorden, werd in juni tot een gevangenisstraf van 3 jaar en 9 maanden veroordeeld. (7) Info ter voorbereiding van drone-aanvallen (gsm, radio-verkeer van verdachten) werd ook via Duitsers doorgegeven aan de Amerikanen waardoor Duitsland betrokken is bij de VSA-dronemoorden (8).

Bovenop het hoge aantal burgerslachtoffers in het kader van oorlogsoperaties komen doelgerichte moorden zonder enige aanleiding. Een in de herfst 2020 gepubliceerd onderzoeksverslag toont aan dat leden van een Australische speciale eenheid minstens 39 Afghanen willekeurig doodden. Op een video wordt bv. getoond hoe een Australische soldaat een weerloze in een graanveld liggende Afghaanse burger met drie schoten op korte afstand neerknalde. Volgens het onderzoeksverslag handelde het bij deze moordpartijen op onbewapende burgers buiten enig strijdgewoel om een doopritueel, waarmee nieuwe leden van de Australische speciale eenheid hun veronderstelde geschiktheid als soldaat moesten bewijzen. Deze praktijk werd “blooding” genoemd. (9)

Ook Amerikaanse soldaten werden van deze praktijken buiten het strijdgewoel beschuldigd. Sönke Neitzel berichtte dat “zelfs doorwinterde soldaten van het KSK geschokt waren toen Amerikaanse soldaten nonchalant vertelden hoe zij gevangen genomen Taliban executeerden”. (10) Ook van moorden door Britse speciale eenheden op Afghaanse burgers zijn bewijzen voorhanden. (11) Deze willekeurige moorden hadden quasi nooit gevolgen voor de westerse soldaten.

Quasi nooit onderzocht en steeds straffeloos zijn tenslotte de talloze ontvoeringen van verdachten in foltergevangenissen in het kader van de “oorlog tegen terrorisme” sinds de herfst 2001. Ook in Afghanistan een gangbare praktijk, waar personen – terecht of onterecht – van jihadistische terreuractiviteiten beschuldigd werden, opgepakt, in vergeetkerkers opgesloten en gefolterd werden. Volgens dossiers van het Internationaal Strafhof kan bij minimum 54 personen duidelijk bewezen worden dat leden van de Amerikaanse strijdkrachten in Afghanistan hen folterden, mishandelden en eveneens seksueel geweld op hen uitoefenden. Dezelfde bewezen misdaden op 24 personen werden volgens het Strafhof ook door CIA-medewerkers begaan. (12) In minstens één geval is ook Duitsland betrokken: Duitsers leverden de VSA niet slechts informatie, die tot de ontvoering en hechtenis van Duitse staatsburgers leidden. Medewerkers van verschillende Duitse geheime diensten (Bundesnachrichtendienst, Verfassungsschutz) en politie (Bundeskriminalamt) verhoorden ontvoerde gevangenen in Afghaanse folterkerkers, waaronder Khaled el-Masri uit Ulm (13) en Ahmad S uit Hamburg (14). Murat Kurnaz uit Bremen stelde dat hij niet slechts in een VSA-kamp in Kandahar vastgehouden en gefolterd werd, maar ook door KSK-soldaten geslagen – beschuldigingen die de Duitse regering van de hand wees. Neutralere getuigen bevestigen Kurnaz’ versie. (15)

Vertaald uit het Duits en voorzien van beeldmateriaal door onze redactie, genummerde verwijzingen bij origineel artikel: Die Ära der StraflosigkeitGERMAN-FOREIGN-POLICY.com

Afsluitend: wij willen met dit artikel geen lans breken voor de Taliban, of voor andere moslimextremisten. Wij wilden slechts een andere kant van het verhaal brengen, de dagelijkse nieuwsberichten nuanceren en aantonen dat westerse landen niets te zoeken, te beslissen, op te dringen hebben in andere culturen en dat we ons niet mogen laten meesleuren in de Amerikaanse overheersingsdrang. Het is het land van de Afghanen. Dat ze er hun plan mee trekken.

Een verslag uit Syrië, zonder poco bril

Nvdr: Met enige vertraging wegens ons verblijf aan de Moezel en daarop volgende onmogelijkheid een artikel op onze webstek te plaatsen:

Goede Vrienden,

Als joods-christelijke wortels van ons mens-zijn behandelden we tot heden: we zijn geschapen naar Gods Beeld en Gelijkenis, met een (op aarde) onverzadigbaar verlangen (naar God), we zijn gewond door de oerzonde en hartstochtelijk bemind door God. Het is een grote verrijking  wanneer we ons met deze eigenschappen een verantwoord beeld kunnen vormen over ons mens-zijn. Toch is het niet voldoende dat we dit alles verstandelijk begrijpen, het moet doordringen tot ons hart, het moet ons dagelijks leven zelf verwarmen. Jawel, het is allemaal Gods genade maar we moeten er zelf ook voor open staan. We dienen onze zeilen  naar het blazen van Gods Geest te zetten.

Hij die de bescherming geniet van de Allerhoogste, die in de schaduw van de Almachtige woont, hij zegt tot de Heer: ‘Mijn toevlucht, mijn  burcht, mijn God op wie ik vertrouw’” (psalm 91, 1). Ziedaar een houding van zich gedragen en beschermd weten door Gods grote Liefde. Drie overtuigingen/houdingen kunnen dit vertrouwen versterken. God heeft ons bij onze schepping gans onze menselijke waardigheid gegeven: we zijn geschapen naar zijn Beeld. Door mijn verstand en vrije wil, mijn geweten deel ik in Gods leven. Niemand of niets kan deze waardigheid van mij wegnemen. Dit is een reden om altijd dankbaar te zijn, zoals psalm 139, 14 het uitdrukt: “Ik dank U om het wonder van mijn leven, om alle wonderwerken die Gij hebt gemaakt”.

Dankbaar zijn om onszelf en daarna ook dankbaar om allen en alles om ons heen. Het vraagt ook een blijde aanvaarding van onszelf zoals we zijn. Dit psalmvers kan dienen als een sterk geneesmiddel dat altijd en overal kan genomen worden en  geen enkele negatieve bijwerking heeft. De tweede houding is deze: met mildheid kijken naar onze eigen fouten, gebreken, tekorten, zonden en beperktheden. We zijn niet volmaakt. We zijn gewond door de zonde. We doen en zeggen soms dingen die helemaal niet goed zijn. Soms willen we niet eens kwaad doen en we doen het toch. Er is een ontwrichting in ons, waaraan wij ook zelf meewerken. We dienen nederig onze verantwoordelijkheid te erkennen en trachten het kwade  te herstellen en in de toekomst te vermijden. Niet met een depressief fatalisme maar met een zekere mildheid tegenover onszelf. Wanneer God, die veel groter is dan je hart,  je vergeeft, moet je jezelf ook vergeven en niet blijven veroordelen. Laat je grote of kleine blunders in het sacrament van de verzoening achter en blijf ze niet meedragen. Wees vergevingsgezind ook tegenover jezelf en erken eenvoudigweg: kijk, dat ben ik in mijn  beperktheid.

Lees verder

Een verslag uit Syrië, zonder poco bril

Goede Vrienden,

De vierde eigenschap van ons mens-zijn is: wij zijn hartstochtelijk door God bemind. God houdt van ons niet “ondanks “ onze zonde, maar we zouden bijna zeggen “omwille” van onze zonde, nl. omdat onze ellendige toestand Gods barmhartigheid nog meer aantrekt. In die zin spreekt de liturgie van Goede Vrijdag van “gelukkige schuld” (“Felix culpa”).  Over de “Dienaar van God”, de voorafbeelding van Jezus Christus, schrijft de profeet Jesaja: “Waarlijk, het waren onze ziekten die Hij op zich nam, en onze smarten die Hij heeft gedragen” (Jesaja 53, 4). Onze schuld en schande zijn een bijzondere uitdaging voor Gods goedheid en barmhartigheid.

Heel de Bijbel openbaart een God, Schepper en Vader, die oneindige liefde is. Deze liefde is het antwoord op alle vragen: waarom Hij de wereld heeft geschapen alsook  ons naar zijn Beeld, waarom Jezus mens geworden is en ons verlost heeft… De heilige Paulus begint zijn belangrijkste brief en de enige brief waarin hij systematisch zijn Evangelie uiteenzet, met de uitroep: “God heeft u lief” (Romeinen 1, 7). Het is zijn “kerugma”, de korte samenvatting van heel zijn boodschap, als de bazuinstoot van een heraut. Hij wil dat we ons opnieuw laten verwarmen door het vuur van Gods liefde en dat we herontdekken dat we Gods geliefden zijn. Dit “kerugma” herinnert ons aan de uitroep “wapenstilstand” aan het einde van Wereldoorlog II. Mensen liepen de straat op, omhelsden elkaar en begonnen te dansen. We wisten niet wat er eigenlijk  gebeurd was of welke de voorwaarden waren, maar het voornaamste hadden we begrepen: de ellende van de oorlog is voorbij. En na het “kerugma” volgt dan de volledige uitleg: de catechese, waardoor de kernboodschap verdiept en verstevigd wordt. De heilige Johannes voegt er bij dat het God is die ons eerst heeft liefgehad.

De Schrift tracht met verschillende beelden Gods liefde uit te drukken. Laten we vooraf stellen dat deze beelden menselijke voorstellingen zijn  die eigenlijk nog veel meer verhullen dan ze openbaren, maar ze geven een richting aan. “Met zachte leidsels heb Ik hen gemengd, met teugels van liefde” (Hosea 11,  4). “Gij die werd opgetild vanaf de moederschoot, en sinds de geboorte gedragen. Tot aan uw oude dag blijf Ik dezelfde… Ik zal u torsen, Ik zal u redden” (Jesaja 46, 3-4). Het is de vaderlijke liefde die op de oorsprong wijst maar ook op goedheid en liefdevolle zorg, bescherming en veiligheid biedt. Het oorspronkelijke Bijbelse beeld van “vader” (Hebreeuws: av) heeft niets met de moderne opvatting van een overheersend paternalisme te maken, maar alles met intieme verbondenheid en het innige verlangen om zich te geven. “Zal een vrouw haar zuigeling vergeten, een liefhebbende moeder het kind van haar schoot? En zelfs als die het zou vergeten, Ik vergeet u nooit! Zie in mijn handpalmen heb Ik u geschreven” (Jesaja 49, 15-16).  “Zoals een moeder haar kind troost, zo zal Ik u troosten” (Jesaja 66, 13). (Ezechiël 16, 62-63). Deze moederlijke liefde is tedere nabijheid, vergeving, medelijden. Ze komt voort uit haar binnenste, uit de plaats waar het kind ontstaan is. Daarom betekent hetzelfde Hebreeuwse woord “rechem” (mv. rachamim”) tegelijk moederschoot én barmhartigheid, medelijden. Dit suggereert dat we opnieuw moeten geboren worden “uit de moederschoot van Gods barmhartigheid”. Jezus zegt tot Nicodemus: “Gij moet opnieuw (Grieks: anoothen = ‘opnieuw’ én ‘’vanuit de hoge’!) geboren worden” (Johannes 3, 7). Ook de barmhartige Vader uit de parabel van de verloren zoon, door Rembrandt geschilderd, schijnt zowel vaderlijke als moederlijke liefde uit te drukken.

Lees verder

Is men minder dood…

… na een “gematigde” executie?

Taliban:

ISIS:

ISIS hand in hand met Al-Qaeda:

Al-Qaeda:

https://youtu.be/_IIXuAF6fJ4

Al-Nusra:

Hay’at Tahrir Al-Sham (HTS):

En de VSA zien HTS als een bondgenoot:

Nochtans was de boodschap van de Taliban over het “vredesakkoord” van 29.2.20 met de VSA & bondgenoten overduidelijk – wie kon er in godsnaam zo naïef zijn te geloven dat ze zich bekeerd hadden tot de democratie-religie van het Westen?

We blijven op dezelfde nagel kloppen: waarom vindt het Westen dat de moslimterroristen in Syrië “gematigd” zijn en de Taliban niet? Twee maten – twee gewichten.

Alles komt goed…

De Taliban PR-afdeling, die intrek genomen heeft in de studio’s van de Afghaanse staatstelevisie, maakt duidelijk dat er van hun kant geen gevaar dreigt. En als toemaatje – goed om weten – de Taliban vergeven iedereen die hen bedreigd, bestreden, gedood, gebombardeerd, getiranniseerd, geridiculiseerd of gedemoniseerd hebben, dit alles in het algemeen belang van de natie.

Quo vadis, Syria? (+ vervolg*)

De overname van de macht in Afghanistan werd gevierd in “de laatste rebellenburcht” Idlib, N-Syrië, door HTS (Hay’at Tahrir Al-Sham = al-Nusra = al Qaeda), volgens westerse media en politici “gematigde rebellen”. We schreven het hier al eerder: wanneer worden de Taliban-lieverdjes ook als “gematigd” geëtiketteerd?

HTS bejubelde de Taliban-overwinning als een “hoogst vreugdevolle en blije gebeurtenis” en zij kloppen zichzelf op de schouder door te stellen dat zij, de Syrische (… nou ja, eerder internationale) tak van al-Qaeda, de Taliban “inspireerden” door hun bijdrage aan de “Syrische revolutie”. Dinsdag en woensdag organiseerde HTS een “overwinningsstoet” in de straten van Idlib ter ere van de strijd- en ideologiegenoten in Afghanistan.

U kan hier de officiële verklaring van HTS lezen (Engels – Arabisch)

https://youtu.be/VCEuAOPMgOo

*Nvdr: Vanmorgen, 20.8.21, één dag na publicatie, blijkt dat iemand in hogere internetsferen bovenstaande video niet geschikt achtte voor uw gemoedsrust. Vandaar de censuur. Nogmaals. Voor de zoveelste keer. Het moet zijn dat wij af en toe een gevoelige snaar raken of omdat het te dikwijls bekeken werd. We gingen dus op zoek naar nieuw beeldmateriaal en vonden onderstaande video, die gepubliceerd werd door Koerdische media. De initieel geplaatste video, mét talrijke reacties, werd verspreid door Russische media. Misschien heeft u nu meer kans de beelden te bekijken…

Valt het niemand op dat het Westen de geestesgenoten van de Taliban in Syrië ondersteunt terwijl de Taliban als de baarlijke duivel voorgesteld wordt? Twee maten – twee gewichten.

Dat in Idlib niet alles peis en vree is, zal u wel intussen duidelijk zijn. We hebben bij herhaling gemeld dat HTS alle andere “rebellen” intussen opgeslorpt en/of geliquideerd heeft. Zo lazen wij dit bericht over een oorspronkelijke collega-terroristengroep, intussen concurrenten, de Oeigoeren, bekend onder het handelsmerk TIP, kort voor „Turkestan Islamic Party in Syria“, (of TIM, Turkistan Islamic Movement) wiens bolwerk gesitueerd wordt in de stad, die naar hen genoemd werd, Jisr ash-Shugur. (voor verduidelijking: zie eerdere publicaties onderaan)

Deze video zal u niet bij de poco media kunnen, resp. mogen zien; er wordt duidelijk gemaakt waar hun oorsprong ligt en vragen gesteld waarom het Westen hen zo nodig in de betreurde slachtofferrol van de Chinese overheid wil plaatsen:

Schakel ondertiteling, vertaling en/of geschreven tekst in via icoontjes onderaan

Een (ingekort) getuigenis van een voormalige bewoner van Qalb Lawze (of Loze), helemaal in het noorden van Idlib, die veiligheid zocht in Damascus:

“Het huidige status quo in Idlib mag dan beter zijn dan de alternatieven, maar ten koste van wat? Oeigoeren hebben niets te zoeken in Syrië, ze hebben woningen van talrijke oorspronkelijke bewoners in beslag genomen en bezet. De oorspronkelijke Druzen in Qalb Lawze werden lang geleden gedwongen zich tot de soenni-islam te bekeren en toch behandelen de Oeigoeren, deel uitmakend van een militie genaamd Katibat al-Ghuraba’ al-Turkistan (vrij vertaald Vreemde militie der Turkistani = Oeigoeren) , hen met verachting en vijandigheid en zij moeten er geen rekenschap voor afleggen.

Hay’at Tahrir al-Sham, de groep verantwoordelijk voor het bestuur van Qalb Lawze & de wijde omgeving, doen hun best om journalisten e.a. te overtuigen van hun zogezegde vervelling naar een “gematigd” niveau. Sommige uitgenodigde journalisten kwamen in contact met enkele resterende christenen in plaatsen zoals al-Ya’qoubia, maar over de regio van Jabal al-Summaq en de originele Druzen-dorpen, zoals Qalb Lawze, wordt als vermoord gezwegen. En dit is geen toeval: HTS heeft een absolute censuur opgelegd over de situatie in Qalb Lawze, dat in 2015 de plaats was van een slachting door HTS voorganger, al-Nusra (naamlijst + foto’s slachtoffers).

Als HTS het ernstig meent met de gratuite verklaringen dat ze milder en democratischer geworden zijn, dat ze het verleden willen begraven en hun imago willen oppoetsen, dan zouden ze het énige eerbare moeten doen nl. de in beslag genomen huizen en eigendommen aan de oorspronkelijke bewoners teruggeven, de Oeigoerse bezetters buiten gooien en de verdrijving van de oorspronkelijke Druzen-bewoners ongedaan maken.

Als men in het Westen via de media verneemt dat de Chinese regering de Oeigoerse minderheid onderdrukt (genaamd Turkistani), dan heeft men medelijden en sympathie voor dit “onderdrukt volk”. Ik heb als eenvoudige bewoner van het dorp Qalb Lawze met dit “verdrukt volk” samen gewoond in mijn dorp gedurende ca. 4 jaar vooraleer ik naar Damascus uitgeweken ben, gevlucht voor de verdrukking van dit “verdrukt volk” en hun soortgenoten. Ik zeg u: jullie media liegen. Ik was wel geen getuige van de gebeurtenissen in China, maar ik zeg u: een verdrukt mens verdrukt geen anderen.

Na de slachting van mijn dorp op 10 juni 2015, vluchtte meer dan de helft van de bevolking naar de hoofdstad Damascus. Binnen de tien dagen nodigden de Turkistani (Oeigoeren) zichzelf uit als gasten in mijn mooi dorp. Het gele ras kwam zo massaal dat ze een meerderheid vormen in mijn Chinees dorp! Deze “gasten” werden de nieuwe bewoners en bezetters, ze verklaarden de djihad in de naam van Allah, riepen de originele bewoners van mijn dorp tot “kafirs” uit… ouderen, jongeren, vrouwen en kinderen. Hun haar en baarden lang. Als kleding de bekende al-Qaeda stijl en voorzien van een arsenaal wapens van verschillende types. Zij bezetten de woningen van het volk van mijn dorp, die vluchtten voor de dood. Zij noemden hen “Shabiha“-aanhangers en ongelovigen. Zij namen hun huizen en eigendommen en zegden dat dit bij de gratie van Allah gebeurde. “Allah heeft ons ingerichte huizen geschonken… oorlogsbuit… Allah zij geprezen!”

Het waren niet alleen onze kinderen die slagen moesten incasseren van de kinderen der Turkistani, maar ook onze ouderen en vrouwen. En beledigingen zoals “ongelovige en Taghut (duivel, hellegebroed)”. En we konden niet antwoorden. Wie het waagt wordt erop afgerekend. Dit gebeurde met een 65-jarige dorpeling ca. 2 maanden geleden. Toen hij een Turkistani kind betrapte bij vandalenstreken in zijn stal, wees hij het kind terecht. Na zonsondergang brak de hel los. De vader en 20 gemaskerde Turkistani posteerden zich voor zijn huis, riepen hem naar buiten en ranselden hem af. Toen zijn vrouw en zuster buiten kwamen mochten zij de slagen en trappen delen. Dit gebeurde zonder dat er iemand rekenschap moest voor afleggen.

En zo zijn er meer gevallen, meestal uitgelokt, voor bv. het roken van een sigaret. Niemand durft te helpen, te protesteren. Niemand is veilig: geen man, geen vrouw, geen kind.

Talrijke Turkistani Oeigoeren zijn getrouwd met Syrische vrouwen… niet alleen met Syrische vrouwen van het dorp maar van daarbuiten. Al dan niet vrijwillig, zelden of nooit een huwelijk uit liefde. En dat noemen ze een beloning van Allah, omdat ze een weduwe of oude vrijster bovenop hun echtgenote huwden. Maar ze leggen wel duizenden dollar neer voor een jong mooi meisje. Het zijn leugenaars, verdrukkers, schurken, beesten…

Als de dorpelingen hen op straat ontmoeten dan groeten ze hen met “salam“, een gewone Arabische groet, zoals “shalom” bij de joden. Maar zij krijgen geen antwoord, vermits de dorpelingen voor de Turkistani ongelovigen zijn, en men mag niet met een “salam” antwoorden aan ongelovigen. Na vier jaar bezetting nog steeds geen “salam”-begroeting. Geen vrede( = betekenis van salam)

En na de huizen, de woningen, werden de landbouwgronden van de gevluchte arme bevolking in beslag genomen, zelfs als hun broers, zusters en familie nog in het dorp wonen. Opnieuw klinkt dan “… oorlogsbuit… Allah zij geprezen!

En zij zegden: roken is verboden – het is voor niemand toegelaten op straat te roken. Maar zij roken wel – heimelijk. Het is verboden in de buurt van hun kinderen te komen. Onze kinderen waren gewend buiten te spelen, op straat, in een speeltuin, op een sportterrein, maar zij worden door hun kinderen uitgescholden en geslagen. Zij worden gehinderd als zij ergens willen spelen, zij mogen hen zelfs op straat niet passeren… en dit gebeurt open en bloot onder goedkeurend oog van de Turkistani vaders en moeders. Wij kunnen onze kinderen niet verdedigen… hun kinderen worden zo opgevoed…

En ik richt me tot de mensen van het Westen: jullie zullen van jullie houding nog spijt krijgen. Er komt een dag dat een storm zal opsteken…”

Tot zover dit getuigenis.

Hun band met al-Qaeda en Osama bin Laden:

Hun kinderopvoeding:

Intussen laten de Oeigoeren een spoor van vernieling na:

Begrijpe wie kan: De VSA hebben hen van de terroristenlijst geschrapt om hen vervolgens te bombarderen…

https://youtu.be/KReYMBbNiuk

*De Koerden mogen naar verluidt op hun twee oren slapen… de VSA hebben hen verzekerd dat ze in Syrië nog steeds de “democratie” blijven verdedigen…

http://www.aymennjawad.org/2021/08/guest-post-the-uyghur-jihadist-scoundrels

Taqiyya-persconferentie?

Hoe “gematigd” zijn de Taliban intussen geworden? Mogen we de beloftes van hun persconferentie – amnestie, vrouwenrechten… – geloven? De belofte over de vrouwenrechten “voor zover voorzien binnen de islam”, laat aan de verbeelding niet veel ruimte over.

Mocht u twijfelen aan hun goede bedoelingen, herinner u dan dat de islam dé godsdienst van de vrede is.

De Taliban maakten van hun wensen geen geheim: “Het is ons vreedzaam recht, de islamitische rechtspraak in ons land door te zetten.” … Welke concrete wetten “eerst zullen verkondigd worden” zal de nieuwe regering beslissen. “Vrouwen zullen in het kader van de sharia leven”… Hoewel ze eerst beloofd hadden dat vrouwen zouden kunnen studeren en werken én ze zelfs voor deelname aan de toekomstige regering uitgenodigd hadden, werd er uiteindelijk beslist een naar geslachten opgedeeld schoolsysteem in te voeren.

Over het werk der journalisten: “We zullen het contact met de media onderhouden en zij zullen de mogelijkheid hebben vrij te werken”. De Taliban zullen echter niet toelaten dat de media “de waarden der Afghaanse maatschappij, de nationale belangen en de leer van de islam aan hun laars te lappen”.

Een Terzake – reportage van 9 jaar geleden:

Zou Ayaan Hirsi Ali gevraagd worden voor een debat op de Afghaanse televisie? We verwachten geen antwoord…

https://youtu.be/1_dbG5PXD2A

Het is maar de vraag…

… vanaf wanneer de Taliban het etiket “gematigd” opgekleefd krijgen

Paul Joseph Watson past de Amerikaanse én volgzame internationale politiek een kleedje. Schakel ondertiteling, vertaling of geschreven tekst in via icoontjes onderaan.

En lees als compacte analyse de commentaren onderaan. Zoals deze:

  • het grappige is dat “complotdenkers” dit vanaf het begin al wisten
  • je wil toch niet op je eigen mensen schieten? De Afghanen gaven waarschijnlijk de voorkeur aan de Taliban i.p.v. aan de Democratie
  • wapens van het Afghaanse leger werden te koop aangeboden: nooit een schot mee gelost, slechts een keertje laten vallen
  • dat de linksen nu hete tranen wenen over het lot van meisjes en vrouwen is enigszins ongeloofwaardig, daar ze niet willen aanvaarden dat er verschillen zijn tussen mannen en vrouwen
  • nog meer “gezinnen, artsen en ingenieurs” op weg naar Europa
  • stel je voor dat dit gebeurd was onder Trump: de chaos op sociale media, de massa hysterie op straat
  • westerse linkse vleugel veroordeelt Afghaanse vluchtelingen wegens islamofobie!
  • ik schaam me diep over de Amerikaanse regering
  • Biden (enkele dagen geleden): “Het is hoogst onwaarschijnlijk dat de Taliban heel het land verovert”… Taliban: “Hou mijn geit terwijl eens vast…”
  • De Talibans regeringswissel was minder bloedig dan de “vreedzame protesten” verleden jaar
  • De VSA zijn gevaarlijker als vriend dan als vijand
  • Ze noemen het nu al het Islamitisch Emiraat van Afghanistan”
  • Op de vraag of ze vrouwenrechten zullen respecteren, krijgt men een positief antwoord, met als dubbele bodem: deze volgens de islam…

In het NRC Handelsblad probeert voormalig kolonel Teun Baartman te ontleden waarom het Afghaanse leger niet wilde vechten voor hun land:

„Misschien wilde het leger niet vechten in de stad, omdat je daar geen voordeel hebt van je lange-afstandwapens maar wel de kans loopt veel burgerslachtoffers te maken”, zegt Baartman. „Misschien ontbrak het bij de militairen aan de wil om te vechten.”

Dat laatste lijkt een hoofdrol te spelen bij de snelle verkruimeling van het Afghaanse regeringsleger, waarin de VS tientallen miljarden dollars en vele duizenden trainingsuren heeft gestoken. Anders is lastig te verklaren hoe dit leger sinds het (aangekondigde) vertrek van de Amerikanen zonder slag of stoot is opgerold door de Taliban, zegt Baartman. „Want de Taliban zijn militair niet zo’n geduchte tegenstander. Het zijn vooral weekendsoldaten met maar een echte kwaliteit: een hoge sneuvelbereidheid.”

Lees: Waarom de wil om te vechten ontbrak bij het Afghaanse leger – NRC

Totale vernedering…

… schrijft De Tijd

Onze jeugdvriend Hotte* formuleerde de situatie in onderstaande tekening:

*dezelfde, die de ooievaar-met leeuwenwelp-tekening op de Golfbrekers-startpagina, speciaal voor ons bedacht heeft…

De media zijn kort van geheugen. Dagelijks wordt erover gejeremieerd dat “20 jaar” Amerikaanse inzet in het Prachtland Afghanistan teruggedraaid werd. Wij draaien even nog verder terug in de tijd:

Comical Joe en zijn nar Blinken ontkennen het licht van de zon… de duisternis van de huidige situatie: