De oorlog tegen Syrië blijft voortduren. Iedere dag vallen er nieuwe slachtoffers van terroristische aanslagen. Iedere dag worden soldaten gewond of gedood terwijl ze hun land en volk verdedigen. Nog steeds blijft het volk verstoken van zijn noodzakelijke grondstoffen, die door buitenlandse machthebbers worden gestolen of vernietigd. Dit alles blijft in de openbare opinie verborgen omwille van een stilte in de media, afgewisseld met halve waarheden en hele leugens. Het Syrische leger schijnt wel enkele belangrijke overwinningen in de Idlib behaald te hebben maar de hel voor de bevolking die daar door terroristen met steun van het buitenland aangewakkerd wordt is nog lang niet ten einde. Daarom heeft de dynamische Italiaanse vereniging “Ora pro Siria” voorgesteld een noveengebed te houden in voorbereiding op het feest van de Hemelvaart van Maria. We willen ons hierbij aansluiten in het besef dat deze noveen even zinvol en krachtig blijft na dit grote Mariafeest. Hiervoor stelt zij deze kleine litanie voor met afsluitend gebed.
Onbevlekt Hart van Maria, bid voor Syrië, bid voor ons (3 X). Hl. Jozef, patroon en beschermer van de universele Kerk, bid voor Syrië, bid voor ons. Heiligen van Syrië en van het Midden-Oosten, bid voor Syrië en bid voor ons Heilige Charbel, bid voor Syrië en bid voor ons Hl. Paulus, zegen het christendom in Syrië, help de christenen, vergeet deze wieg van het christelijk geloof niet Maria, Koningin van de Vrede, bid voor Syrië, bid voor ons Laat ons bidden. God van Mededogen, Hoor het schreien van het Syrische volk. Genees hen die leiden onder het geweld. Troost hen die treuren om hun doden. Sterk de geburen in hun zorg voor de opvang van de vluchtelingen. God van Hoop, beziel de leiders zodat zij vrede kiezen in plaats van geweld en verzoening met vijanden. En geef ons hoop op een toekomst van vrede, gebouwd op rechtvaardigheid voor allen. Amen.
Ditmaal een kort vakantiebericht. We geven alleen maar wat nieuws uit het leven van de gemeenschap. In de bijgevoegde informatie en video’s heb je weer een overvloed aan berichten over de militaire, politieke, economische, sociale situatie in Syrië en in de wereld, alsook over de voortschrijdende morele ontwrichting in de wereld. We laten het daarbij.
P. Daniel
Nvdr: een videogetuigenis van zr-overste Agnes-Mariam de la Croix, die “een droom” heeft:
Vrijdag 16 augustus
2019
Flitsen
Familiebezoek
De zuster van een van onze medezusters kwam deze week meeleven samen met drie van haar kinderen en de verloofde van een van hen. Het was aangenaam om zien hoe elk met eigen gaven kon hulpen bij de verschillende werkzaamheden. En ’s avonds was het steevast voetbal, echt gemengd met jongens en meisjes, kinderen en volwassenen. De verloofden wilden van de gelegenheid gebruikt maken voor een goede voorbereiding. Voor christenen is dat op de eerste plaats een geestelijke tocht met een ernstige biecht. In de afscheidseucharistie baden we bijzonder voor hun intenties en voor alle jongeren en gehuwden. Voor de verloofden was het een definitieve stap in de goede richting, zo hopen en bidden wij met hen.
Dit wekelijks artikel omvat zowel goede als slechte berichten: over de samenleving, natuur, heropstanding maar ook de problemen van het herstel te wijten aan de zware sancties opgelegd door “de ware democraten” van het Westen, en over de militaire toestand – vooral in Idlib.
We beginnen met de zwaar geteisterde stad Aleppo, die ondanks alles als een sfinx herrijst en bruist van het leven:
https://youtu.be/8EyWJgbM4EI
Deze eeuwenoude souk – Unesco werelderfgoed – mag weer gezien worden. Het herstel gebeurde volgens de oude bouwtechnieken; de originele bouwplannen werden strikt gevolgd. Er is plaats voor 53 winkeltjes; 48 worden nu geopend – de rest volgt binnenkort. Kostenplaatje: 400.000 $, waarvan een gedeelte gedragen werd door de Aga Khan Foundation.
U herinnert zich Douma? Douma, waar de geënsceneerde gifgasaanval gedraaid werd. Douma, van waar de burgerbevolking van Damascus onder vuur lag. Douma, met het uitgebreid tunnelnetwerk. Douma, van waar uiteindelijk de terroristen een vrije aftocht naar Idlib aangeboden kregen in ruil voor het stopzetten van de gevechten. Ook daar wordt heropgebouwd, al zal het nog lang duren en veel geld/inzet kosten eer het terug leefbaar is. U herkent op de beelden het jongetje dat in Den Haag ging getuigen over de zgn. gifgasaanval.
Ook in Zwitserland, ondanks het minarettenverbod, radicaliseren steeds meer moslims. Hun centrum: de stad Winterthur. Met als postuum eerbetoon en aanstoker: een inmiddels gestorven “Duitse” Syriëstrijder, tevens gewezen kickbox-wereldkampioen.
Zwitserland ging er lange tijd van uit dat als niet-EU-land en vrijgevige sociaalstaat de moslims zich daar koest zouden houden. Om die reden was de ontzetting eens zo groot dat uitgerekend de stad Winterthur – symbool van veiligheid door de internationale verzekeringsonderneming – in de belangstelling zou komen met een stadsdistrict dat door radicale islamisten ingepalmd werd. Een ghetto zoals Molenbeek.
Het Zwitserse Molenbeek heet Steig in Winterthur-Töss. Volgens de overheid: een problemendistrict. Grote werkloosheid en weinig perspectieven. Nochtans allemaal hooggekwalificeerde vakkrachten of afgestudeerde universitairen. Maar ze krijgen geen kansen. Zoals in Molenbeek. Al is hun aantal geringer: een stuk of honderd extreemradicalen, die geen boodschap hebben aan de beroemde Zwitserse democratiebeleving. Naar het echte aantal dat naar het Kalifaat trok om de heilige djihad mee te maken heeft de overheid het raden. Officieel weet men van tien.
Pas na de aanslagen in Madrid (2004) kwam n.a.v. zijn arrestatie een man in beeld die legaal in de regio Winterthur gewoond had. En die man was Valdet Enver Gashi uit Pristina in Kosovo, die als 6-jarig jongetje in 1992 samen met zijn ouders een asielaanvraag in Duitsland ingediend en toegekend kreeg en die twee keer wereldkampioen bij de super lichtgewichten werd. Hij was de grote gangmaker van de radicalisering in Winterthur. Na zijn professionele kickbox-carrière in Thailand kwam hij in 2013 naar Winterthur en begon daar met een soort islamitische kickboxen. Gashi werd snel populair, kon velen overtuigen samen met hem in 2015 ISIS te vervoegen in Syrië. Zijn in het Duitse Singen wonende familie zou naar verluidt niet op de hoogte geweest zijn. Pas toen een anoniem telefoontje hen de dood meldde bij de slag om Kobani – men zegt door “friendly fire” van zijn eigen ISIS-kameraden omdat hij genezen was van zijn djihaddrang – wisten zij waar Gashi gebleven en verbleven had.
Gashi masseerde zijn volgelingen in de plaatselijke An-Nur-moskee in Winterthur. De moskee werd een soort bedevaartcentrum voor islamisten van heinde en verre. In 2016 werden in het “Allah-gebedshuis” twee moskeebezoekers door een groep “baardjongeren” bijna gelyncht omdat men in hen spionnen vermoedde. Dit akkefietje leidde naar een jarenlange observering door de overheid. En kwam een “jongere” in beeld die quasi vanuit de gebedstrance zich sito presto naar de luchthaven haastte om ook zijn djihadsteentje bij te dragen. Hij werd op de luchthaven van Zurich onderschept.
In oktober mocht een Ethiopische reisimam (… islamversie van ons Reizend Volkstheater) op vrijdag de schare verblijden met de boodschap van de godsdienst van de vrede:… moslims die weigeren in de moskee te bidden zouden moeten gedood of verbrand (… “of”… te verhelpen met zonnefactor 50?) worden. De reisimam, wiens reislust inmiddels voldaan was, kwam voor de rechtbank – zijn asielaanvraag werd geweigerd – met als reden dat hij in zijn preek opriep tot geweld. Ach neen, niet toch, zo was dat niet bedoeld. Hij citeerde slechts de woorden van hoge islamitische schriftgeleerden (… zijn er andere?), van de profeet Mo himself en koranparagrafen… en het kwam hem, simpele reisimam, niet toe daar commentaar op te geven of er een letter aan te veranderen.
De Zwitserse rechtbank volhardde in de boosheid – of Allah, Mo, de Koran, de hele islamstamboom/geschriften er nu achter zaten of niet – maakte niets uit. De Profeet kon niet voorzien dat zijn trouwe volgeling – nadat diens échte identiteit vastgesteld werd – uitgewezen naar zijn eigen Prachtland Somalië, waar hij nog lang en gelukkig leeft met zijn gebedskarpetje. De Zwitsers moeten nog bekomen van het gemis.
De moskee is sinds 2017 gesloten. De eigenaar heeft het huurcontract opgezegd. Maar de problemen zijn daarmee niet verdwenen uit Winterhur. De meeste islamisten zijn niet vertrokken en wachten nu op hun broeders uit Syrië en Irak, die met hun ervaring zullen pronken en nieuwe “jongeren” zullen opleiden.
In Syrië bv. wordt aangetoond hoe de VSA een vreedzame nieuwe wereldorde, die tot eigen machtsverlies zou leiden, met alle middelen bestrijden.
War by proxy – Plaatsvervangende oorlog. Een doen-alsof met een groter doel in het achterhoofd. Het misbruik van het territorium van kleine en relatief machteloze staten door wereldmachten, die daar hun conflict uitvechten. Ook in Syrië dienen zowel de VSA als Rusland hun eigen strategische belangen. Met één verschil: de VSA drijven het geschil tot een kookpunt en vegen hun voeten aan het volkerenrecht. Recent stelde de Russische vice Russische buitenminister zijn “concept voor een vreedzame onderhandelingsoplossing voor de regio” voor, met inachtname van het volkerenrecht. Maar het Westen gaf niet thuis…
De machtsverhoudingen op de wereld veranderen zich. De unipolaire wereldorde onder VSA-controle stuikt ineen; in de plaats komt een multipolaire wereldorde met verschillende machtsblokken. De VSA willen dit verhinderen. De VSA-partners in Europa en in de Arabische wereld wankelen tussen transatlantische trouw en de opbouw van een eigen machtblok. Nergens wordt deze ontwikkeling zo duidelijk gemaakt als in het Midden Oosten.
Bij het “Grote Spel” zijn talrijke acteuren met verschillende belangen betrokken. Het gaat om invloed en controle. Het gaat om de toegang tot olie en gas – en hun transportroutes. Na Irak werd Syrië het speelveld… of beter gezegd… het slachtveld. De strijd werd op verschillende niveaus uitgevochten.
Internationaal staan de VSA, China en Rusland tegenover elkaar. Regionaal concurreren Turkije, Iran, Saoedi-Arabië, Egypte en Israël. Locaal strijden naast het Syrische leger milities zoals de Hezbollah, Iraanse en Koerdische milities, de Moslimbroederschap en privé “veiligheids”ondernemingen (huurlingen), die op ‘s werelds strijdtonelen meer en meer populair worden. Daar bovenop komen talrijke locale onderling vervangende troepen, die voor de levering van wapens én voor geld de strijd voortzetten. De strijd wordt militair, economisch en politiek gestreden.
Het Westen levert manschappen en vooral wapens. Economisch nemen de VSA en de EU éénzijdig strafmaatregelen: de economische sancties tegen Syrië en diens bondgenoten. Politiek worden vooral door de VSA – maar ook door de EU – verdragen en akkoorden opgezegd. De dialoog verdwijnt. De confrontatie neemt toe.
Het volkerenrecht wordt op een zijweg geparkeerd; wordt slechts vernoemd als de tegenstrever mensenrechteninbreuken verweten worden. Zodra Rusland aan het volkerenrecht herinnert – mét bewijzen ter staving – bv. het veronderstelde gebruik van gifgas of de Syrisch-Russische militaire inzet tegen HTS (al-Nusra…al-Qaeda… internationaal erkend als terroristische organisatie) wordt dit door het Westen genegeerd, resp. ontkend.
Bij de Astana-gesprekken werd een nieuw staakt-het-vuren afgesproken, met de gekende voorwaarden: terugtrekking van alle terroristen, van alle zware wapens uit de gedemilitariseerde zone rondom de grenzen van Idlib met het regeringsgebied. Voor de zoveelste keer toonde de Syrische regering en Rusland hun bereidheid tot medewerking. Voor de zoveelste keer gebruikten de terroristen de wapenrust om te hergroeperen, zich te bevoorraden en… om de afspraak aan hun oorlogslaarzen te lappen. Al-Julani, de beruchte leider van HTS (al-Nusra) gaf zelfs een interview waarbij hij duidelijk maakte dat er geen haar op zijn hoofd of baard eraan dacht zijn manschappen op het pad naar vrede en co-existentie te leiden. Integendeel. Hij zweerde het verloren terrein – de dorpen bevrijd door het Syrische leger – terug te zullen veroveren. Als bewijs dat hij zijn eed wel degelijk zal uitvoeren liet hij granaten afvuren op de dorpen Jourin, al-Jeed en Salimou in de Hama provincie onder regeringsbewind. Een meisje en een vrouw werden gedood, zes bewoners werden gewond.
Ook in al-Haffah en al-Qirdaha in de provincie Latakia kregen ze een aantal granaten op hun dak. Vijf burgers werden gewond. Grote materiële schade. (…)
Trouwens bij dezelfde gelegenheid prees hij de Witte Helmen als trouwe medestanders:
https://youtu.be/5KWEMEiJ9cA
Een overzicht van de gebeurtenissen:
https://youtu.be/9zMVgx3xCrY
Erdogan deed er nog een schepje bovenop. Hij kondigde een offensief aan van het Turkse leger in het noorden en noordoosten tegen wat hij “terroristen” noemt, nl. de Koerden. Waarmee hij zijn droom, de uitbreiding van de Turkse grenzen, het alibi van beveiliging van de Turkse grenzen zal geven.
Kortom: het noorden van Syrië is één groot kruitvat. Middenin – als een zwerende puist – het allegaartje zwaar bewapende terroristen – in het noorden Turkije die Syrië willen opdelen en een stuk van de taart inlijven. Het Pentagon is tot de onthutsende vaststelling gekomen dat ISIS dan toch niet uitgeschakeld werd, uit de dood verrezen is, en pleit hiermee impliciet tégen Trumps terugtrekkingspolitiek en vooral voor de instandhouding van de VSA-“vredesmissie” tegen terrorisme… waarbij ze de terroristen van het al-Qaeda-gehalte ongemoeid laten.
Dat ISIS in regeringsgebied nog steeds actief is met ondergedoken cellen die aanslagen plegen – o.a. rond Palmyra, in de regio van Homs, in de grensstreek bij Deir Ezzor – dat is blijkbaar aan de aandacht ontsnapt. Daar bevinden zich dan ook geen oliebronnen waarvan de inkomsten eventueel in gevaar dreigen te komen.(…)
De Koerden kregen via de grensovergang met Irak een Amerikaanse levering van meer dan 200 vrachtwagens, militaire voertuigen en logistieke steun. Erdogans alibi voor de bezetting van noord-Syrië kreeg steeds meer vorm. (…) In een reactie stuurden de VSA een delegatie naar Ankara. De Turkse defensieminister is optimistisch: de gesprekken met de VSA over een zgn. “veiligheidszone” – een bufferzone met een Turks co-ordinatiecentrum – zouden positief verlopen. (…)
De Syrische regering weigert categoriek dergelijke bufferzone te erkennen. “Dit akkoord maakt de VSA-Turkije partners in crime, die de belangen van Israël en de expansiedrang van Turkije dienen.” En ook dat de Koerden misleid werden en een werktuig/alibi voor het VSA-Turkse project – het Ottomaanse sultanaat – zijn.
Het is overduidelijk: het is de Koerden absoluut niet toegelaten op een vredesvoorstel van Damascus in te gaan. De b.g. problemen zouden hoogstwaarschijnlijk al lang opgelost geraakt zijn indien de VSA niet in de weg zouden staan van een vredesakkoord tussen de Syrische regering en de Koerden. De VSA & co. willen Assad het Syrische volk zo lang mogelijk laten bloeden… leegbloeden…
De Syrische regering zag zich bijgevolg ontlast van de wapenstilstandsbelofte en is terug tot de actie overgegaan. al-Arbaeen en al-Zaka in het noorden van de provincie Hama werden na zware gevechten heroverd. Doel: de bevoorradingswegen van wapens onderbreken.
https://youtu.be/JtNHGqIMLDM
https://youtu.be/TrrZYrl1WAE
We schreven het al: het is moeilijk te veroveren terrein met tunnels, kelders, grotten. Dit graaf je niet uit met een pikhouweel:
https://youtu.be/P6G3cs4W5t8
Syrische en Iraakse legercommandanten verkenden samen de grensstreek vooraleer de grens weer geopend wordt tussen de steden Albukamal en Al-Qa’im. De heropening wordt verwacht binnen twee maanden. Niet onbelangrijk detail: de grensovergang is een belangrijke schakel bij de verbinding van de internationale autobaan tussen Iran-Bagdad-Damascus
We zouden bijna vergeten dat Israël nog maar eens een aanval uitgevoerd heeft op Syrisch grondgebied: in Tal Braiqa, Quneitra. Dit werd uitdrukkelijk veroordeeld door Stanislav Grospic, volksvertegenwoordiger en leider van een Tsjechische parlementaire groep voor vriendschap met Syrië: een flagrante schending van internationale wetten. Hij veroordeelde ook de Israëlische bezetting van de Golan Hoogte. (…)
Toen Asma, de echtgenote van president Assad, borstkanker kreeg, schakelde de poco pers een versnelling hoger. (zie art. in Bild). Ze zou nu genezen verklaard zijn. Heel de tijd van haar behandeling en herstel heeft zij niet stil gezeten. Graatmager, met hoofddoek, bezocht ze kinderen, scholen, ziekenhuizen, gewonde soldaten, weduwen en… ook kankerpatiënten. Nu gaat het beter met haar. Niet dat dit iets aan de situatie in Syrië verandert. En toch… kanker is universeel, spaart niemand, vriend noch vijand… en toch getuigt het van “menselijkheid” zelfs je vijand – en daar hoef je zelfs geen christen voor te zijn – een voorspoedige en gehele genezing te wensen i.p.v. pijn en de dood. Bilds publicatie bewees het tegenovergestelde. (…) Ziek Bild.
Afsluitend nog dit: zoek de verschillen. Links een Syrische vrouw in door de dictator Assad geleide gebied. Rechts, Alex Crawford, Sky News journaliste, grote supporter van de “rebellen”, in het door haar zo genoemde “laatste bastion van de vrijheid”, Idlib.
En deze foto van Syrische dames uit een tijdperk toen er nog geen sprake was van een Arabische Lente, het jaar 1958:
De wereld staat aan de rand van een afgrond. Ieder ogenblik kan er een wereldoorlog uitbreken met atoomwapens, die driemaal of meer alle leven op aarde kunnen doden. Is eenmaal niet genoeg? Er zal geen rekening mee gehouden dat je juist dan van een verdiende vakantie wilde genieten. En de “machthebbers van deze wereld” hebben er bovendien geen moeite mee om hun roekeloze agressie door een verblinde openbare opinie te laten verwelkomen als een noodzakelijke humanitaire interventie.
Er zijn te veel
gevormde, geïndoctrineerde journalisten en politici en te weinig eenvoudige
mensen met gezond verstand.
Ooit schitterde de Europese beschaving. De bekende historicus professor Thomas E. Woods spreekt van “de geboorte van een beschaving uit de katholieke Kerk”. De grote inspiratie- en krachtbron was inderdaad het christelijk geloof: Jezus Christus en zijn Evangelie.
Toegegeven, het werd niet altijd goed beleefd en ook niet steeds onbaatzuchtig overgebracht. Toch zijn de grote weldaden van het christelijk geloof en de katholieke Kerk niet alleen voor de westerse beschaving maar voor de gehele wereld onmiskenbaar. En wel op zowat elk gebied: universiteiten, wetenschap, economie, landbouw, technische ontwikkeling, kunst, cultuur, liefdadigheid. Deze zelfde samenleving heeft nu haar christelijke wortels openlijk afgezworen. Christelijk geloof en Kerk worden zelfs radicaal bestreden. Ook van binnenuit wordt de Kerk ondermijnd door gelovigen en zelfs kerkleiders die zich moeiteloos aanpassen aan de oeverloze morele ontwrichtingen van onze tijd, wat een massale geloofsafval aanmoedigt. We denken aan Gods woord: “Luid stijgt de roep om wraak uit Sodom en Gomorra op!Uitermate zwaar is hun zonde!” (Genesis 18, 20). Ondertussen leven velen in ellende en depressie, soms ondanks grote materiële mogelijkheden.
Als we het pijnpunt erkennen, weten we ook waar de genezing ligt: het herstel van de christelijke wortels, de radicale aanvaarding van Jezus Christus en zijn Evangelie. Iedere donkere nacht heeft zijn lichtende ster en na iedere nacht volgt een morgen. Jezus zegt: “Wanneer zich dit alles begint te voltrekken, richt u dan op en heft uw hoofden omhoog, want uw verlossing komt nabij” (Lucas 21, 28).
Je krijgt weer ruimschoots nieuws uit het leven van de gemeenschap en daarna nog eens een protest tegen de huichelachtige houding én berichtgeving vanuit het westen tegenover en over Syrië. Als je daarna enkel de Nederlandse video’s met info zou bekijken en lezen, krijg je een veel beter beeld van de situatie dan wat je in alle Atlantische kranten samen kunt vinden.
P. Daniel
Vrijdag
2 augustus 2019
Flitsen
uit het leven van de gemeenschap
Tuinfeest
Voor de oorlog werd dikwijls in de kleine binnentuin op zondag middag de maaltijd, georganiseerd, hetzij in de midden gang onder de druivelaar, hetzij onder de colonnade. Deze zondag trokken we er weer naartoe, nadat we met abouna Georges de Eucharistie gevierd hadden boven in onze kleine kapel van de nieuwbouw, toegewijd aan de profeet Daniel. Immers aan de binnenkoer van de grote kerk, toegewijd aan de heilige Jacobus de Perzische martelaar* (volg bruggetje bij fresco hieronder uit Syrië – ca. 1500 n.C.) Mar Yakub), zijn verbouwingswerken bezig en wie daar nu voorbijkomt hangt vol wit stof.
Na de plechtige viering werd de vloer onder de colonnade van de kleine binnentuin gepoetst, stoelen en tafels werden aangedragen en allen die deelgenomen hadden aan de viering werden ook aan tafel uitgenodigd. Er waren enkele christenen uit Qâra en één moslimvrouw. Deze laatste getuigde dat zij de heilige Charbel en O.L. Vrouw heeft gezien, die haar zeiden dat ze niet ongerust moest zijn over haar gezondheid want dat alles goed zou komen. Zij moest namelijk een zware hartoperatie ondergaan en deze is inderdaad zeer goed verlopen. Nu wilde ze God daarvoor komen danken. Verder was er ook de bekende muziekleraar uit ons dorp die dikwijls ieder die wil muziekles komt geven. Tijdens het middagmaal vergaste hij ons met Syrische volksmuziek op een luit.
Eerst een overzicht van 2018 tot nu. Van het Idlibplan, dat een 15 – 20 km brede gedemilitariseerde zone rondom de buitengrens voorzag, waaruit zware wapens en terroristen moesten verwijderd worden en waarin gezamenlijke Turks-Russische patrouilles zouden de vrede handhaven, en een vrije toegang op de autobanen M4 en M5, die doorheen de Idlib provincie lopen, gegarandeerd werd, is niets in huis gekomen. De terroristen dankten feestelijk. In vrede zijn ze niet geïnteresseerd..
https://youtu.be/s40oBAvHT48
Meer dan 1.8 miljoen Syriërs keerden terug naar huis. Waarschijnlijk levensmoe, rijp voor een dwangbuis:
Dat het niet van een leien dakje gaat, daar in Idlib, is wel het minste dat je kan zeggen. Het Syrische leger maakt wel vooruitgang, maar krijgt behoorlijk tegenwind van de terroristen. Het kan niet anders dan dat ze via het noorden en/of noordoosten een quasi onuitputbare toevoer van wapens en munitie toegeschoven krijgen. Of door de lucht. Waarbij de mogelijke leveranciers dan beperkt zijn.
In het NW van Hama zou het Syrische leger Wadi Hasmin bevrijd en meer terrein gewonnen hebben. Dit om de reeds bevrijde gebieden van Tal Malah en Al Jubain én de baan Mahradah-Suqailabiya veilig te stellen. Twee kleine dorpen werden na een korte veldslag tegen Jaysh Al-Izza bevrijd. Het Syrische leger zou nu de grens van Hasraya, ten W van Zakah bereikt hebben. Dinsdag avond begon een nieuw offensief om de bufferzone rond Mhardeh en al-Sqaylabiyeh te versterken, nadat ze erin slaagden HTS en co. van de strategische heuveltop van Tal Malah en Jibeen te verjagen. Het is geen gemakkelijk te veroveren terrein: de terroristen hebben er tunnels, grachten, putten en grotten uitgegraven waardoor ze zich onopvallend kunnen verplaatsen.
https://youtu.be/ldf9H6jFgKU
Wie geïnteresseerd is, raden wij deze interactieve kaartmodus aan. U kan ermee verschuiven naar alle richtingen, verkleinen en vergroten. Klik op een symbool en u krijgt in de linker kantlijn uitleg over de betekenis van het symbool. Zeer interessant is het gebied ten oosten van de Eufraat: zowel omwille van de bodemschatten als de bezettingsmacht. Dat de VSA met de hulp van de Koerden daar de olie roven en verkopen is intussen geen nieuws meer. Dat ze terroristen opleiden om ergens in regeringsgebied sabotageoperaties uit te voeren krijgt hier geen aandacht. Intussen gaat de bevoorrading met logistiek en militair materiaal e.d. onverminderd voort: er mag geen einde komen aan de oorlog, de Koerden mogen zich niet verzoenen met de Syrische regering. Want dan hebben de bezettingslegers (VSA, V.K., Frankrijk) geen reden meer hun verblijf te verlengen.
DWN meent te weten dat Rusland en Turkije een gemeenschappelijke militaire operatie in Idlib tegen al Nusra zullen ondernemen. (We nemen nota dat DWN hen bewust niet HTS noemt.) Waar juist konden we niet vernemen: we vermoeden ergens in noord-Idlib. Tenslotte zal Turkije niets ondernemen tenzij ze er voordeel kunnen uithalen. De Russische luchtmacht zou, in coördinatie met artillerie van het Syrische leger, een zware luchtaanval ten NO van de Latakia provincie uitgevoerd hebben, m.n. op een terroristennest van HTS en de Oeigoeren in Kabani (Kbanah). Naar verluidt zou men in aanloop van een poging om Kabani te bevrijden de terroristen zo veel mogelijk willen verzwakken. Eerst wil men de strategische heuvels rondom de stad heroveren. (…)
Intussen blijft de geruchtenmolen over de opzettelijke aanvallen door Syrische en Russische sadisten op hospitalen en scholen in Idlib draaien. Alle registers worden open getrokken: de westerse media en de VN uitten hun afschuw. Op sociale media wordt ermee de draak gestoken. Als er quasi elke dag een ziekenhuis of school geraakt wordt, dan staan er meer ziekenhuizen en scholen dan huizen en zou de kaart van Idlib er zo moeten uitzien:
In Syrië zijn verschillende hulporganisaties actief zoals bv. de VN, het UNHCR, het internationale Rode Kruis, Chrétiens d’Orient, Aramaic Reliefs e.a.. Waarom zijn zij nooit het doelwit van Assads moordlust? Waarom moesten zij niet bij de vlucht geholpen, resp. “gered” worden, maar wel de Witte Helmen? Denkt niemand bij de media eens hierover na? Terwijl alle andere hulporganisaties hun werk voortzetten, moet er slechts één “gered” worden… Hoe zou dat nu komen? Schrik dat er iets aan het licht komt dat het daglicht niet mag zien? Dat hun ware c.v. bekend wordt?
Maar over de raketten en mortieren die nog steeds vanuit Idlib naar de burgerbevolking in regeringsgebied afgevuurd worden: geen woord. Die slachtoffers zijn van geen tel. Zoals de dode kinderen , de gekwetsten, de beschadigde huizen en auto’s gisteren in de stadswijk Al-Zibdyiah van Aleppo. (…)
Terwijl het Westen zich fier op de borst klopt wegens het opleggen van sancties, verspreidt het Russische Centrum voor Verzoening hulppakketten op drie plaatsen in de provincies Latakia, Aleppo en Deir Ezzor. Volgens het Russische defensieministerie komen hun hulpacties nu op een totaal van 2164, goed voor zo’n 3500 ton.
Twitter blokkeerde het officiële Russische ambassade profiel in Syrië omdat het een bericht geplaatst had die de poco berichtgeving over een zgz. aanval op een souk weerlegde en de “belangeloze inzet” der Witte Helmen aan de kaak stelde. De souk zou helemaal niet beschadigd, het doelwit, de mensen niet gedood of gekwetst. Pure fantasie, een Hollywoodscenario zoals de talrijke “reddingen” van de Witte Helmen. Dit is dus de video die u en vooral de “bevriende” westerse politici op het verkeerde been moest zetten, zoals bij de geënsceneerde gifgasaanvallen en daaronder vindt de rechtzetting door Rusland, die vervolgens door Twitter verwijderd werd. Volg bruggetjes voor beeldmateriaal:
Op 26 juli stuurde Rusland drones met camera’s over de regio om “de vernietiging” van de souk in Maarat al-Numan in beeld te brengen. Geen spoor van vernieling. Twitter profiel intussen hersteld. Met Rusland haalt men best niet zulke grapjes uit. Meer info hier.:
Greetings from sunny #Damascus! We’re back, intact and functioning normally! Thank you, friends, for your support! You did a great job to bring us back! Stay with us and encourage your friends to join, as further on in such surcumstances we’ll need much stronger backup | #Syria
11:18 – 31 jul. 2019
Terwijl we het toch over “fake news” hebben. Vrijdag werd bij Canvas een Britse documentaire van Channel 4 getoond als begeleiding van een klacht door de VN over de “internationale onverschilligheid” voor het zgz. “lukraak bombarderen van ziekenhuizen en scholen” in Idlib. Dezelfde retoriek als bij de bevrijding van terroristenenclaves in regeringsgebied. Slachtofferrol uitmelken. Mogelijke westerse tussenkomst uitlokken en aanwakkeren. En dan kwam nogmaals het wierookvat voor de Witte Helmen boven: citaat Terzake journalist: “een soort civiele bescherming, allemaal vrijwilligers, levensgevaarlijk werk, zelf vaak het doelwit”. Hierbij wordt naar verluidt “aangetoond dat burgers en civiele bescherming gericht aangevallen worden”. Achterliggende bedoeling: aantonen dat het Syrische (en Russische) leger oorlogsmisdaden plegen. Het woord “oorlogsmisdaden” werd herhaaldelijk in de hersenen van de kijker geprent. De bewuste documentaire heeft professionele beeldkwaliteit, opgenomen door 6 camera’s op de (Witte) helmen, geen stofje op de lenzen of op de moto. Nieuwe kleding net uit de rekken. Regisseur: waarschijnlijk ene Abdul Kareem, ook gekend als al-Nusra’s journalist, een tot islam bekeerde Amerikaan, die daar in de buurt aan het draaien was over een “nakend offensief” van de terroristen. Plaats van het gebeuren: één huis tussen de boomgaarden op het platteland. En daar zou de Syrische luchtmacht op vinkenslag gelegen hebben om na het alleenstaande huis een eenzame ziekenwagen herhaaldelijk aan te vallen.
De begeleidende stem van de journalist: “Zelden werd er bewijs van dit gehalte getoond: 6 camera’s, gefilmd door de WH zelf (alsof dat een toegevoegde waarde betekent… ze filmen altijd alles zelf!)En: “ook al waren we er niet zelf bij, wij hebben alle beelden van de 6 camera’s zeer goed bekeken, we zijn er zeker van: de beelden zijn écht.” (… daar twijfelen wij ook niet aan. Hollywood films worden ook écht gedraaid, wat niet wil zeggen dat er enig waarheidsgehalte in zit) En wordt quasi lyrisch als hij na de dood van de WH-ambulancier afsluit: “for a team dedicated for saving lives the loss of one of their own is especially painful…” Afsluitend: “Als Assad hen tot doelwit neemt, dan is dat niet alleen tragisch maar bovendien een oorlogsmisdaad”.
En dat is dan de volgende stap nadat de geloofwaardigheid van de gifgasaanvallen ernstig in het gedrang gekomen is: “oorlogsmisdaden”. Daar kan men alle kanten mee uit.
Met een getuigenverslag zoals dit wordt geen rekening gehouden:
Over de Witte Helmen zullen we later nog meer berichten.
De stammen kwamen bijeen tijdens het Tayyi Clans Forum. Zij wijzen elke betrokkenheid, invloed en bemoeienissen op het Syrische grondgebied af, m.n. de Turkse en Amerikaanse. Syrië is het thuisland voor iedereen ongeacht zijn achtergrond. Afsluitende conclusie: “De grenzen van de Syrische Arabische Republiek worden beschermd door internationale wettelijke resoluties en wij zullen niet toestaan deze te wijzigen of alternatieve grenzen te tekenen om zgn. “veilige zones” of dergelijke te creëren; het Syrische volk heeft het recht over zijn eigen toekomst te beslissen.”
Het is te hopen dat die conclusie doorgetrokken wordt in Astana. Vandaag begint daar nieuwe ronde van de Astana-besprekingen over Syrië met Assad aan het hoofd van de Syrische delegatie, met de Russische speciale afgevaardigde Alexander Lavrentiev en de sr. assistent van de Iraanse buitenminister, Ali Asghar Khaji. Tevens op het appel een afgevaardigde van de VN, van Libanon, Irak en Jordanië. (…)
Met grote belangstelling las ik een mij toegestuurd
artikel met commentaar over de “Crisis in België” als een bijzonder project van
de vrijmetselarij. Ik wil mij niet
mengen in de historische verhoudingen tussen de Noordelijke en Zuidelijke
Nederlanden en Wallonië. Evenmin moei ik me met de mogelijke politieke
oplossingen voor ons land. Ik wil de
onderliggende toon van dit artikel bevestigen: wij leven, naar mijn
overtuiging, nog volop in de geest van
de eeuw van de zogenaamde “Verlichting”. Om de geschiedenis grondig te
vervalsen wordt nog steeds de
voorgaande periode bestempeld als
“duistere middeleeuwen”.
Toch gaf deze periode ons de rijkdom van de Europese beschaving: wetenschap, universiteiten, landbouw, technische ontwikkeling, economie, kunst, liefdadigheid. En de grote drijfveren waren het christelijk geloof en de katholieke Kerk. De Franse Revolutie echter moeten we vereren als de moeder van de rechten van de mens en als de bevrijding van het “duistere” geloof door het licht van de “Rede”. In werkelijkheid was het een terugkeer naar een barbaarse oertijd van massamoorden en verwoestingen van nagenoeg de hele cultuurschat in Frankrijk en Europa. Troon en altaar werden omvergeworpen om de dictatuur van een nieuwe “godsdienst” in te voeren, de grenzeloze aanbidding van de “godin” van de rede. Dat is nog steeds de geest waarin ons volk dag na dag ondergedompeld wordt. Geloof, Evangelie van Jezus Christus, Kerk moeten als duistere elementen vervangen worden door de “bevrijding” van pure vrijzinnigheid en materialisme vanuit een zuiver menselijke rede.
Alle christelijke waarden moeten afgeschaft worden en vervangen door menselijke manipulatie: abortus, euthanasie, onbeperkte kunstmatige bevruchting en oeverloze manipulatie met het menselijk leven. Neen, de mens mag geen beeld Gods meer zijn maar een fabrieksproduct, gemonteerd met vervangstukken en de handelaars in onderdelen doen er gouden zaken mee terwijl ze de mensen zelf in de diepste depressie achter laten. Welk kind zal spontaan blij zijn wanneer het zijn papa nr 1 en papa nr 2 of mama nr 1 en mama nr 2 als waanzinnigen ziet springen en kronkelen op een voorbijrijdende praalwagen van een gay parade?
Vrijmetselaars van België, geduchte heersers van ons volk, geef ons de vreugde terug over het wonder van het leven zoals God het ons gaf, de rijkdom van de huwelijksliefde tussen man en vrouw, de geborgenheid van een gezin met kinderen en de eerbied voor het menselijk leven vanaf de conceptie tot aan de natuurlijke dood. Stook uw tempels af, als je wil. Rook die nesten vol addergebroed uit, maar houd uw handen af van de kostbaarste heiligdommen van de westerse beschaving zoals de Notre Dame van Parijs en zovele andere. Uw “Verlichting” is niets anders dan duisternis, barbaarsheid en deprimerende ellende. Als jullie zelf daarin willen leven, geef tenminste het volk zijn katholiek geloof en het Evangelie van Jezus Christus terug, opdat het vrij en vol vreugde kan belijden:
“Ik dank U voor het wonder van mijn leven, voor alle
wonderwerken die Gij hebt gemaakt” (psalm 139, 14). Voor een gelukkig volk en
een vrij land! Voor een België, bevrijd
van de verstikkende duisternis van de maçonnieke verlichting! (Bedoeld artikel:www.katholiekforum.net/2019/07/04/maconnieke-staat-belgie/)
We geven uitvoerig nieuws vanuit de gemeenschap met een
verslag over ramptoerisme, (erg) heet van de naald. Deze keer geen uitleg over
de oorlog maar wel een uitgebreid
beeldverslag. Uit de bijgevoegde info en
video’s kun je zelf voldoende “oorlogsverslagen” vinden.
P. Daniel
Vrijdag 26 juli 2019
Viering van de profeet Elia en meer
Elia was de grote profeet en zelfs de “vader” van de profeten in de tijd van koning Achaz en Izebel in de 9e eeuw voor Christus. Rableh, behorend tot ons bisdom Homs aan de Libanese grens, heeft een groot heiligdom ter ere van deze profeet en een miraculeuze icoon. Zijn feest wordt op 20 juli in de byzantijnse liturgie gevierd.
https://youtu.be/tUeqQ294xxc
Op de vooravond zou onze bisschop voorgaan in de feestelijke eucharistie en nodigde onze gemeenschap uit daaraan deel te nemen. Hij wenste ook dat ik met eigen witte kazuifel mee zou concelebreren. Vrijdag in de late namiddag reden we met gans de gemeenschap naar Rableh. Alle leden van de gemeenschap waren voor deze gelegenheid voorzien van hun grote witte mantel. Vanaf Qousseir tot Rableh is het zicht langs beide kanten van de weg bijzonder droevig. Huizen en gebouwen, allemaal herleid tot hopen puin van steen en beton, weliswaar afgewisseld met boomgaarden en groene velden.
“…In september 1918 schreef lord Baden-Powell, ‘vader’ van de scoutsbeweging, in het blad Weekly Dispatch onder meer het volgende: ‘De gevolgen van de blokkade zal de criminele Duitse natie pas in de toekomst ten volle te dragen krijgen. Door het gebrek aan de noodzakelijke voedingsmiddelen en vitamines zullen ziektes ontstaan, die zich over heel Duitsland zullen verspreiden. (…) Zonder twijfel zal het Duitse ras hierdoor op termijn verdwijnen. Het geboortecijfer zal teruglopen, en waarschijnlijk zal er rond 1940 enkel nog een Duits ras bestaan dat getekend zal zijn door degeneratie.’
“De tijdens de oorlog door de Britten ingestelde zeeblokkade van de Duitse havens bleef ook na de wapenstilstand gehandhaafd, en werd pas na juni 1919, na de ondertekening van het verdrag van Versailles dus, geleidelijk aan opgeheven. Hoewel de geallieerden verklaarden dat het niet in hun bedoeling lag het Duitse volk aan de hongersnood prijs te geven, was de blokkade na 11 november 1918 tot een uithongeringsblokkade uitgegroeid, zonder dat daarbij enig militair strategisch doel gediend werd…”
“… Het lag vooral in de bedoeling van de Britten om met hun blokkade de Duitse handel met het buitenland zonder pardon de nek om te draaien. Ook de handel van Duitsland met de neutrale landen kwamen hierdoor in het gedrang. Deze maatregel druiste in tegen alle geldende oorlogsverdragen. Nederlandse en Zwitserse protesten bij de Britse overheid haalden niets uit…”
“… In totaal kostte de vooral Britse zeeblokkade van de Duitse havens aan 562.796 burgers het leven; bejaarden, zieken, vrouwen en kinderen werden het slachtoffer van deze uithongeringspolitiek. Een onbekend aantal liep blijvend gezondheidsletsel op. Sommigen zoals de Duitse socioloog en professor (universiteit Bremen) Gunnar Heinsohn bestempelen de Britse zeeblokkade als een oorlogsmisdaad waarvoor het nooit veroordeeld werd. Vae victis is van alle tijden…”
Het artikel deed ons meteen denken aan de huidige situatie in landen zoals Syrië, Venezuela, Iran…. De blokkade wordt nu “sancties” genoemd. Een volk wordt gestraft door de VSA & bondgenoten-slippendragers. Niet omdat ze verontwaardigd zijn over een politieke dwingeland die vredelievende buurlanden de oorlog verklaard heeft, maar wel omdat de resp. regering niet bereid is naar de pijpen van de zgn. wereldleider te dansen. Het land wordt opgedeeld, de energiebronnen worden bezet, aangeslagen en verkocht. De aanvoer van olie verboden. En talrijke producten noodzakelijk voor een normaal functionerende staat, zoals o.a. medische hulpgoederen (zie video onderaan).Wie toch wil leveren, moet het bekopen met chantage, bedreigingen en ‘sancties’. Dat Syrië er toch in slaagt stilaan omhoog te krabbelen – behalve in de bezette gebieden ten oosten van de Eufraat en in het noorden, in Idlib, is vooral te danken aan de steun en hulp van Rusland, Iran en de Hezbollah.
U kan het interview bekijken met de chef-arts van het ziekenhuis in Hama, ten zuiden van de grens met de provincie Idlib, waar de door het westen gekoesterde terroristen verblijven en dagelijks de burgerbevolking in regeringsgebied trakteren op granaten en mortieren. Er gaat geen week voorbij zonder dat er kinderen, vrouwen, ouderen en andere bewoners ten zuiden van de Idlibgrens binnengebracht worden – slachtoffers van de zgn. “gematigde rebellen”. Hij vertelt over de problemen met medisch personeel, over tekorten aan bv. bedden, van apparaten, van wisselstukken… bv. voor de levensnoodzakelijke nierdialyse of voor intensieve zorgen. Dit alles als direct gevolg van de straffende sancties. Hij gelooft geen woord van de zgn. aanvallen op ziekenhuizen in Idlib. Straffer: moest de bevolking kunnen, ze bleven geen minuut langer in de door de terroristen bezette Idlibprovincie. Hij ziet twee maten en gewichten in de benadering door het Westen van de Syrische regering en de Idlibterroristen. Als er daar eentje geraakt wordt, staat de wereld in rep en roer. Dat kinderen in Hama niet naar school kunnen, niet buiten kunnen spelen, dat ze geen gewone kindertijd gegund is… uit vrees dat ze geraakt worden door munitie, gemaakt en geleverd door de landen die zogezegd “humanitaire principes en democratie” hoog in het vaandel dragen, daar windt zich niemand over op… Over de WH heeft hij ook zo zijn gedacht: een nep-organisatie, een uitvinding van de Britse geheime dienst, een 5de kolonne die de belangen van de VSA, V.K. en Frankrijk moet dienen…
Kevork Almassian (christen, Syriër van Armeense oorsprong, met vluchtelingenstatuut in Duitsland) geeft duiding over de drooglegging van Syrië. Zijn dossier wordt in Duitsland herbekeken omdat hij propaganda zou voeren voor Assad én op de loonlijst van de AfD zou staan (wat we niet bevestigd konden krijgen). Als klap op de vuurpijl: poco media vinden het verbazingwekkend dat hij “op bier drinken” betrapt is… Als dat geen bewijs is van een valse vluchteling!
