Erdogan stelt de militaire invasie van buurland Syrië voor als een religieuze oorlog, reciteert een gedicht dat het Turkse leger beschrijft als het laatste leger van de islam dat bereid is te sterven voor Allah. Hij belooft dat God Turkije steunt en iedereen zal het merken hoe daadkrachtig het leger wel is.
Şu kopan fırtına Türk ordusudur yâ Rabbi. Senin uğrunda ölen ordu budur yâ Rabbi. Tâ ki yükselsin ezanlarla müeyyed nâmın, Galib et, çünkü bu son ordusudur İslâm’ın. Yahya Kemal Beyatlı ( 1884 – 1958 )
De brekende storm is het Turkse leger, ya Rabbi. Dit is het leger dat voor u stierf, o Heer. Laat het opstaan, gebed met gebeden, lof, win, want dit is het laatste leger van de islam. Yahya Kemal Beyatlı (1884 – 1958)
DANGEROUS RHETORIC:
President #Erdogan framed Turkish military cross-border offensive as religious war, recited a poem that describes Turkish army as the last army of Islam that dies for Allah. He promised that God supports #Turkey & everybody will see how capable the army is. pic.twitter.com/pwKPwmbpQk
Erdoğan is zijn oriëntatiezin kwijt Nadagen van een overlevingskunstenaar?
Telkens hij zich in nesten werkt, weet de Turkse president zich eruit te redden en anderen met de problemen te belasten. Recep Tayyip Erdoğan lijkt op de legendarische baron von Münchhausen die zich aan zijn vlecht wist op te trekken uit het moeras.
Voor Erdoğan is Syrië het moeras waarin hij dreigt weg te zakken. Zijn populariteitscijfers zijn aan het dalen, en dat niet alleen omwille van zijn mislukte Syrië-politiek, maar ook wegens de economische crisis en het angstregime die in Turkije heersen. Bovendien zit de aanwezigheid van meer dan drie miljoen Syrische vluchtelingen op Turks grondgebied de Turken meer dan ooit dwars. Lees verder…
En Merkel… die kan de scherven van de potten die zij gebroken heeft niet meer lijmen.
De hele Atlantische pers is plots uiterst bekommerd over de humanitaire crisis voor de bevolking in N. Syrië en vooral met afschuw voor het Syrische en Russische leger. Internationale organisaties roepen op tot een onmiddellijk staakt-het-vuren. Ook ons land, voor een maand voorzitter van de VN Veiligheidsraad schijnt geen benul noch interesse te hebben van de oorzaak van de ellende. Gelukkig herinnert Rusland de excellenties aan de simpele waarheid: Syrië heeft het volste recht en de plicht terroristen op zijn grondgebied te bestrijden (en als er Turkse soldaten tussen zitten is het hun schuld). Van de honderdduizenden terroristen die gedurende 9 jaar het volk hebben uitgemoord, gemarteld, verdreven, van alle goederen geplunderd en het land vernietigd, hebben onze media geen weet. Hoe Syrië was voordat het westen met zijn “humanitaire hulp”, “vrijheid en democratie” hier kwam, kunnen ze zich evenmin nog herinneren. Het analfabetisme dat een halve eeuw geleden erg hoog geacht werd, was met de komst van de ‘hervormer’ Bachar al Assad snel gezakt en de vooruitzichten waren dat het in 2015 helemaal zou verdwenen zijn. De rechten van de vrouwen kunnen de vergelijking met westerse landen ruimschoots doorstaan.
Nvdr: een impressie uit het jaar 2009:
Het land produceerde wat het nodig had, voor de voeding was dat zelfs 20% meer. Het kon nog elektriciteit leveren aan Libanon, terwijl we nu voor 2/3 van de tijd zonder zitten. Het land had geen schuld, de economie was evenwichtig en gedifferentieerd (landbouw, industrie en mijnen, kleinhandel en toerisme). Het budget van de staat steunde op inkomsten van belastingen en petroleum. De reserve van de centrale bank bedroeg 36 miljard dollar, in 2012 was dit al gezonken tot 2 miljard. De eigen farmaceutische industrie zorgde voor 90% van de behoeften en voerde uit naar 54 landen.
Staatsuniversiteiten en staatsziekenhuizen zijn gratis, nu nog. Deze week is een vrome student uit Damascus enkele dagen komen meeleven.Volgend jaar heeft hij de opleiding algemene geneeskunde voltooid, gratis.
Onze Yakub brak eergisteren in zijn jeugdig geweld zijn arm. In het staatsziekenhuis van Deir Atieh werd hij deskundig verzorgd en kreeg een flinke plaaster, gratis. En dit terwijl de prijzen voor nagenoeg alles pijlsnel de hoogte in schieten omwille van de sancties en de oorlog, die het westen blijft aanwakkeren.
Indien de VS, Israël, Turkije, de golfstaten en de NAVO met hun geheime diensten en koppensnellers ophouden met hun satanisch werk, Syrië verlaten, zijn soevereiniteit en territoriale integriteit erkennen in plaats van zich te gedragen als schurkenstaten tegen alle internationaal recht en het charter van de VN in, zal het Syrische volk heel vlug weer leven in vrede, welvaart en harmonie, zoals we het bijna een decennium geleden mochten beleven. Zij zijn het die de ongeziene humanitaire ramp voor de Syrische bevolking doelbewust plannen en uitvoeren, omdat dit volk geen slaaf wil zijn van de Angelsaksische overheersing.
*******
Wij hopen en bidden dat de oorlogstaal vanuit Turkije bij
bluf blijft en door de NAVO niet wordt aangegrepen om nog meer ellende over
Syrië en de wereld te brengen.
Na enkele flitsen
uit het leven van de gemeenschap bieden we u vier boeiende “merkwaardigheden”
aan. Daarna krijg je weer een overvloed aan informatie met video’s.
P. Daniel
Vrijdag 28 februari 2020
Flitsen
Zaterdag vergaderden de priesters en pastores van onze streek in Deir Atieh: Syrisch orthodox, Syrisch katholiek, Grieks katholiek, Grieks orthodox, een jonge evangelische pastor en twee vurige pastorale werkers, fr Jean en ik. Het was weer een broederlijke en hartelijke ontmoeting en wederzijdse bemoediging, eindigend met een eenvoudige maaltijd. Het gesprek ging over allerlei problemen. Met de oorlog is er veel wat niet deugd binnen gekomen. Eentje merkte op: het begint hier te worden zoals in Europa. Een priester van een van de armste parochies was inmiddels uitgenodigd door een Zweedse confrater en zei, bij wijze van troost, dat het blijkbaar in Europa nog veel erger is. Toch beginnen ook hier behoorlijk wat echtscheidingen te komen, waarmee de priesters hun handen vol hebben. Ze willen werken aan een betere huwelijksvoorbereiding. Ook de armoede speelt een grote rol. Soms zoeken verschillende verloofden op dezelfde dag te trouwen om dan samen een feest te kunnen geven. Voor de begrafenis wordt dikwijls dezelfde kist gebruikt. En de maaltijd is in de “parochiezaal”, waar de familie alles zelf kan klaar maken en achteraf opruimen, zoals we in Qara al verschillende keren hebben meegemaakt. Tenslotte gaf de gastheer ieder een exemplaar van een studie vanwege het patriarchaat over allerlei huwelijksproblemen.
Nvdr: Zomer 2019: Een blik achter de schermen van het dagelijkse leven, met o.a. een bruiloft. Geen rijkelijk buffet, geen versierde feestzaal. Gewoon ergens in een ruwbouw.
In poco media worden ze regelmatig vernoemd, de Oeigoeren, om duidelijk te maken hoe onmenselijk de Chinese overheid optreedt tegen deze benadeelde minderheid. In Syrië hebben ze ook een reputatie, die echter geen medelijden oproept, maar wel een van gewelddadige niets ontziende moordenaars. Zoals bij andere terroristische milities het geval is worden ze zelden of nooit met hun ware achtergrond genoemd, ze dragen het etiket “TIP”, goed voor „Turkestan Islamic Party in Syria“.
Vijf jaar geleden hebben de diaspora-Oeigoeren de strategisch belangrijke stad Jisr ash-Shugur in de provincie Idlib veroverd. De stad was van oudsher door een groot aantal Armeense christenen bewoond. Talrijke christenen werden verdreven, zochten hun heil in de provincie Latakia (regeringsgebied), waar ze nog steeds wonen. Jisr ash-Shugur is tot op heden de hoofdkwartier van de TIP. Hun reputatie is mogelijk nog afschrikwekkender dan hun kerfstok.
Eigenlijk wilde de TIP een kalifaat in de Chinese provincie Xinjiang stichten. De Chinese regering verzette zich – wat in het Westen bijzonder kwalijk genomen wordt. De strijdvaardige Oeigoeren weken uit – eerst naar Turkije (vandaar hun naam) – tot Erdogan inzag dat hij een gevaarlijke gifslang aan zijn boezem gedrukt hield en hen vriendelijk sommeerde hun biezen naar het zuiden, naar Syrië te pakken. Daar voelden de Oeigoeren zich thuis, hoorden tot de beste leerlingen van de Osama bin Laden-klas, de gewilligste volgelingen van ISIS-opperhoofd Abu Bakr al-Baghdadi. Erdogan zag de mogelijkheden voor een gebiedinpalming onder het mom van een “humanitair” initiatief, het „Oeigoerse Oost-Turkistan Verbond voor Opleiding en Solidariteit” (ETESA).
https://youtu.be/PlZ37UUVz4Q
Op 25 april 2015 veroverden ze Jisr ash-Shugur. De stad is het bolwerk van TIP geworden; naar verluidt zouden zich sindsdien ca. 20.000 moslim Oeigoeren in de voormalige huizen der christenen geïnstalleerd hebben. Bij alle latere grote gevechten in het NW van Syrië hebben de Oeigoeren deel genomen; o.a. de zware gevechten om het behoud van het door terroristen bezette Aleppo en in de provincie Homs. Geen enkele christelijke kerk mocht overeind blijven. En als het enigszins kan, geen enkele christen in leven.
De Syrisch-Turkse grensstreek was tot 1947 een Armeens centrum voor overlevenden van de 1915 volkerenmoord. Nadat Syrië de onafhankelijkheid kreeg, zijn enkele tienduizenden Armeniërs naar de Sovjetrepubliek Armenië verhuisd. In het district Jisr ash-Shugur, provincie Idlib, bleef slechts het Armeens-christelijke dorp Yacoubeh. Het dorp werd reeds in 2013 door radicale moslims veroverd; de Armeniërs vluchtten, de Arabische christenen bleven. De plaatselijke priester, Franciscaner pater Dhiya Azziz, werd tussen 2013 en 2016 twee keer ontvoerd, tegen een losgeld vrij gelaten. Bij veilingen in Idlib werden de in beslag genomen huizen en velden der christenen verkocht. Rondom het grotendeels zwaar beschadigde Jisr ash-Shugur delen de Oeigoeren uit de Chinese onrustige provincie Xinjiang de extreem-islamistische lakens uit.
Getuigenis van een gevangen genomen Oeigoer in Syrië:
De NAVO-lidstaat, tevens EU-toetredingskandidaat, Turkije is hun beste vriend. In Merkelland circuleren er bij de pers bewijzen dat in Idlib in Turkije gedrukte Arabische handleidingen verdeeld werden “Hoe omgaan met slavinnen?” Er is tevens sprake van geheime grensovergangen “voor islamisten en hun gezinnen” naar de Turkse gemeente Güvecci, onder het goedkeurend oog van zowel Turkije als al-Nusra.
Laten we ook niet vergeten dat toen Erdogan besloot de Syrische Koerden uit de noordelijke grensstreek te verdrijven, deze als de dood waren voor zijn stoottroepen, vooral dan – u raadt het – de nietsontziende Oeigoeren.
De raad die deze man uit de directe entourage van Erdogan gaf in okt. ’19 aan al-Qaeda in Idlib (HTS) is overduidelijk: “Ga elders “het spel spelen”, moorden, brandschatten, roven en ontvoeren. Ga naar het regeringsgebied, naar de provincie Latakia, dood de Alawieten (Assads oorsprong) en de christenen. Trek naar Raqqa, naar de bergen en ga daar tekeer tegen het Syrische leger, of naar Damascus maar laat de provincie Idlib gerust… die werd al bevrijd! Wij kunnen u niet beschermen.” Noteer: dit is een Turkse regeringswoordvoerder. Intussen beschermt Turkije wel degelijk de terroristen, levert wapens, stuurt Turkse militairen, beschiet regeringstroepen.
Vanuit Idlib, ten westen van Aleppo, werden tot heden dagelijks aanvallen uitgevoerd op de buitenwijken, met veel schade, gewonden en doden. Het Syrische leger heeft nu na 8 jaar strijd, heel de omgeving van Aleppo bevrijd. Met tienduizenden vierden ze dinsdag de overwinning op het Saadallah Al-Jabri plein. Er was eveneens een volksfeest in Deir Ezzor en de stamhoofden met hun aanhang kwamen samen in Khirbet Amo (Qamishli) om hun solidariteit met het leger te betuigen. “Wij zijn ons goed bewust dat deze bevrijding niet het einde van de oorlog is – aldus president Bachar al Assad maandag in een TV toespraak – en ook niet van de plannen van onze vijanden, maar wel het voorspel ervan”. Om de totale bevrijding van Idlib tegen te houden doen onze westerse politici en media nog alles om het Syrische leger en zijn bondgenoten te diaboliseren en op te roepen tot een staakt-het-vuren, zodat ze de resterende duizenden terroristen kunnen hergroeperen en herbewapenen. Zelfs de marionet van de VN, Antonio Guterres speelt vlot mee. Het ziet er naar uit dat het te vergeefse moeite zal zijn. Terwijl het westen zijn krokodillentranen de vrije loop laat over het “nooit geziene humanitaire drama” (volgens hen door de schuld van Syrië en Rusland), gaat de opruiming van de echte gruwel, het overblijvende terroristennest, onverminderd verder, al kost het vele offers. Bij de bevrijding van Aleppo ontdekte het leger een heus rakettenfabriek van de terroristen, met alles er op en er aan! Syrië viert feest. En de luchthaven van Aleppo is weer open!
Eens zullen onze politiek correcte westerse politici, journalisten, universitairen en de hele bourgeoisie ter verantwoording geroepen worden voor hun laffe en blinde steun aan het uitmoorden van een onschuldig volk en het verwoesten van een prachtig land, de bakermat van de menselijke beschaving, de wieg van het christelijk geloof en het kloppend hart van de Arabische wereld. Voor de “internationale gemeenschap”, aangestookt door Israël, uitgevoerd door de VS, de golfstaten, de NAVO (de grootste Noord Atlantische Terroristen Organisatie), moest deze welvarende en harmonieuze samenleving met zijn mozaïek van volkeren en godsdiensten, gebroken worden in sektarische gebieden die elkaar zelf uitroeien, tot plezier van de zionisten. Dit kreeg de unanieme steun van de hele westerse politiek en mediawereld en werd verantwoord door de dag en nacht herhaalde monsterleugen: Help, de Syrische president is zijn volk aan het uitmoorden! Inmiddels blijken onze politiek correcte politici onbenullige schoothondjes te zijn van deze vernietigingsplannen. Ze zijn tafelspringers die als keizers zonder kleren blijven dansen. Ze hebben niet een fractie van de waardering van het volk (en verdienen het ook niet) van wat de Syrische president geniet en verdient vanwege zijn volk. Ze wilden van hem een monster maken, maar hebben er mede voor gezorgd dat hij voor de komende generaties een held, het model van een staatsman werd. Ze hebben zich gedragen als waakhonden van een hatelijke macht. In hun bekrompenheid kunnen ze misschien nog trachten aan te voeren: wij wisten het niet, de toestand is zo ingewikkeld.
Daarvoor is het nu te laat. Hun handen druipen van het bloed van honderdduizenden onschuldige Syriërs. Ondertussen gaat het Syrische volk samen met zijn leger, zijn regering en president bloedend maar moedig en waardig verder met de bevrijding van zijn land tot de laatste centimeter. Toegegeven, zij hebben wat noch Irak, noch Libië hadden, nl. trouwe bondgenoten, die ook zullen helpen bij de heropbouw van Syrië, terwijl het westen op de meest laaghartige wijze het land blijft afbreken. Het enige wat de poco’s kunnen aanvoeren is: wij voelen ons veilig want wij zijn met heel velen. Inderdaad, er is een overbevolking van politiek correcte roeptoeters, leugenaars, gehersenspoelde politici en oorlog propagandisten.
En ze zijn met hun leugens zo ver gegaan dat ze nu het volk de waarheid niet meer kunnen voorhouden (Wil je een meer verantwoorde en nog meer ongezouten aanklacht: klik hier; )
Je krijgt kort nieuws vanuit de gemeenschap. Vervolgens heb ik een overweging geschreven bij de huidige gevechten in N. Syrië, hoewel je onder “en dit nog” een overvloed aan goede artikels daarover vindt.
P. Daniel
Nvdr: Pater Jean van Mar Yakub heeft enkele video’s op het YT kanaal geplaatst. Eentje met Yakub, het weesjongetje dat opgevangen wordt door de klooster-gemeenschap, eentje met zuster Esperanza (… toepasselijke naam in Syrië) en met onze pater Daniël. Klik op de namen. Ondertiteling in het Frans, met vertaling via icoontjes onderaan. .
Vrijdag 14 februari 2020
Flitsen
De grote vasten in de byzantijnse liturgie wordt voorafgegaan door vier
zondagen met een eigen thema: de farizeeër en de tollenaar (in nederigheid het
hart van de wet ontdekken), de verloren zoon (de oprechte verzoening), carnaval
(het eindoordeel) en tenslotte de zondag van de “tyrophagie” (onthouding van
melkproducten, de zondag van de wederzijdse vergiffenis). Nu was het dus de
zondag van carnaval (Gr. apokreos, onthouding van vlees). In de Latijnse ritus heette
deze vroeger “sexagesima” (60e dag of 7e zondag voor Pasen). We
lazen het evangelie van Mattheus 25, 31-46, waarbij openbaar wordt dat al wat
we voor de anderen, de armen (niet) doen, voor Jezus zelf (niet) gedaan werd. Abouna
Georges hield een degelijke preek. We worden gered door authentiek geloof, maar
dat behelst noodzakelijk oprechte liefde en deze vraagt concrete inzet en
daden. De apostel Jacobus leert ons dat geloof zonder concrete inzet dood
is. Humoristisch voegt hij er bij dat
ook de duivels geloven en bovendien sidderen ze nog. Katholieken kunnen van protestanten
veel leren, maar mogen geen verkeerde leer overnemen zoals de “katholieke”
Willibrord vertaling doet in Romeinen 1, 17, die spreekt over de gerechtigheid
“die de mens rechtvaardigt door het geloof en het geloof alleen” (er
staat ‘ex pisteos in pistin’, “door het geloof in geloof”, wat niets te maken
heeft met een eng “geloof zonder de werken!). Lees de brief van de apostel
Jakobus er maar eens op na, dan krijg je hierover wijsheid in overvloed.
Ondertussen is het enkele dagen al zacht weer met af en toe een stralende zon. (video met wolkenbeeld)
Er zijn nog bijzonder (edel)moedige Syriërs. Deze morgen kregen we bezoek van een broer en een zus uit Damascus, christenen. Hun broer was orthopedische chirurg in Parijs en is gestorven. Zijn vrouw, een Française is met haar kinderen in volle oorlogstijd naar haar schoonfamilie in Damascus gekomen. De familie had twee villa’s die allebei vernield werden. Hij zelf is oorspecialist. Lang voor de oorlog is hij naar Polen getrokken en heeft er een paar decennia zijn praktijk uitgeoefend. Nu wil hij nog dienstig zijn in zijn eigen land. Hij had alle materiaal bij voor ieder die een apparaat nodig heeft. Hij deed de testen, de onderzoeken en leverde meteen het aangepaste gehoorapparaat er bij. Geen inschrijvingen, geen voorschriften, geen wachtlijst… wat kan het leven eenvoudig zijn! In de vroege namiddag was hij klaar, we namen samen het middagmaal en hij vertrok met zijn zus.
De Syrische bevolking, achtervolgd door het wrede Assad-regime, is wanhopig op zoek naar veilige oorden. Meedogenloze regeringstroepen vernietigen hulpeloze berm- en autobommen, herstellen als ware verraders bruggen, wegen, scholen en huizen. Organiseren weerzinwekkende wegpatrouilles en praktiseren andere gruweldaden om de gematigde oppositieleden van al-Qaeda te onderwerpen. Op 18 februari bereikte de wreedheid van de regering een nieuw hoogtepunt met de heropening van de Internationale Luchthaven van Aleppo na een sluiting van 9 jaar.
Naar verluidt zouden volgende bestemmingen vanuit Aleppo aangevlogen worden: Beiroet, Dubai, Kaïro, Moskou en Yerevan. De luchtvaarmaatschappijen die zich niet schamen met de Syrische regering zaken te doen zijn de Syrische Cham Wings, Iran Air en de Russische Aeroflot.
Syrië schendt schaamteloos alle faire handelsakkoorden door Turkish Airlines uit te sluiten. In tegenstelling tot de Aleppo protagonisten hebben Turkse maatschappijen zich al bewezen als veilig en comfortabel luchtvervoer van rebellen die naar Libië trokken om geld te verdienen in opdracht van door Turkije gesteunde groeperingen.
In het NO van Syrië gingen regeringstroepen nogmaals zo ver een Amerikaanse militaire patrouille tegen te houden, tot een ommekeer te dwingen en op deze manier de democratische inspanningen van dhr. Trump te ondermijnen die de Syrische olie wou veilig stellen voor VSA bedrijven en militaire (onder)aannemers.
Dit gezegd zijnde: de grootste misdrijven gebeuren in de wijde omgeving van Idlib, waar de Syriërs de Turkse eisen tot terugtrekking uit gebieden, die ze laffelijk veroverd hadden op de al-Qaeda groepen, aan hun laars te lappen.
De tweede ronde van de Turks-Russische gesprekken over de situatie in Idlib eindigde op 18 februari zonder een afsluitende mededeling. En op dezelfde dag bestookte de Syrische luchtmacht posities van de Turkse beschermelingen. Gelukkig liet een woordvoerder van de Turkse regeringspartij weten dat Ankara Moskou had medegedeeld dat het de Assad troepen zou aanvallen als deze al-Qaeda niet zou gerust laten en zich terugtrekken uit de recent veroverde streek. Turkije plaatste duizenden stukken betrouwbaar militair materieel in de regio. Er is dus minstens één sterke democratiepijler in het Idlibprobleem. De Amerikaanse president heeft al aangekondigd dat hij en de heer Erdogan samen over een toekomstplan voor Idlib werken om een tragedie te voorkomen. Hij wil immers absoluut niet dat duizenden mensen de dood vinden. Tevoren had de op één na grote mensenrechten- en noodhulpbaas der VN, met de ronkende titel “Under-Secretary-General for Humanitarian Affairs and Emergency Relief Coordinator”, Mark Lowcock, reeds verklaard dat het willekeurige geweld in de regio een verschrikkelijk nieuw hoogtepunt bereikt had. De rebellen in Idlib hoeven zich geen zorgen te maken over de belangen van hun buitenlandse steunverleners. Ze zijn van plan hun Idlib bendes te verkopen voor een juiste prijs.
Het eerste vliegtuig sinds 2012 – vlucht vanuit Damascus – landt op de luchthaven van Aleppo.
https://youtu.be/ggXt4xoI-Ns
Aangrijpende scènes. Syrische soldaten zien voor het eerst in jaren hun familie terug:
https://youtu.be/Ui22n1Nheu0
https://youtu.be/jqVNHmAlaFQ
Terug naar huis… na negen jaar…
https://youtu.be/MGQHxYp_exI
Wie via de twee geopende humanitaire corridors Miznaz, W-Aleppo, en Mjairez, W-Saraqib, Idlib wil verlaten en veiligheid zoekt in regeringsgebied is welkom. Er wordt vervoer, medische hulp, onderzoek en vaccinaties, medicijnen en indien nodig ziekenwagens voorzien.
De bevrijde M5 snelweg:
Laat ons hopen dat de feeststemming mag blijven duren. Erdogan dreigt opnieuw met Turks ingrijpen “het is slechts een kwestie van tijd”, zendt nog meer zwaar militair materiaal. Lavrov stelt dat Turkije te kort schoot/ er niet in geslaagd is de zgn. “rebellen” te scheiden van de “terroristen”. De aanvallen op de burgerbevolking, op Syrische en Russische militairen, op de Hmeimim luchtmachtbasis blijven maar voortduren. En dat Rusland de Syrische regering zal blijven steunen. Niet toevallig haastte Pompeo zich de Turkse NAVO-bondgenoot te verzekeren van de Amerikaanse steun…
Lavrov bleef bij een samenkomst met de Russische en Italiaanse ministers van buitenlandse zaken en defensie op dezelfde nagel kloppen: “De hoogste prioriteit is het terrorisme in Syrië uit te schakelen en de terugkeer van de vluchtelingen mogelijk te maken, wat meteen inhoudt dat de infrastructuur moet hersteld worden.” Tevens werd aangedrongen de sancties te doen stoppen. Vooral deze die de import van energie verhinderen, waarbij er nog maar eens op gewezen werd dat de VSA de oliebronnen bezet en het Syrische volk plundert.
De leider van de Tsjechische parlementaire Vriendschapscommissie met Syrië, dhr. Stanislav Grospic, bevestigde dat de zeges, bereikt door het Syrische leger in de provincies Aleppo en Idlib, dé manier zijn om de oorlog te doen eindigen en stabiliteit en vrede te brengen in Syrië en de regio. Hij voegde er een oproep voor internationale hulp aan het Syrische volk aan toe en vroeg bij te dragen aan de heropbouw van Syrië. Hij legde de nadruk op de dringende noodzaak de eenzijdige criminele sancties van de VSA en de EU, waarvan het Syrische volk het slachtoffer is, te doen stoppen. Hij verwierp elke militaire en politieke poging om de vooruitgang van het Syrische leger en de bevrijding van de rest van Idlib te verhinderen. Immers: het uitdoven van het terrorisme in Idlib is niet alleen voor Syrië belangrijk, maar ook voor de regio in het M.O. en o.a. ook voor Europa.
De EU is doof aan die kant: ze hebben net nog een aantal sancties aan de lange lijst toegevoegd: 8 personen en 2 bedrijven, waaronder de Syrische Cham Holding. Het V.K. sluit zich tijdens het echtscheidingsjaar hierbij aan – eventueel zelfs langer. Iets anders zou ons meer dan verwonderd hebben. (…)
Stammenleiders verzamelden dinsdag in Khirbet Ammo, bevestigden hun steun aan het Syrische leger en eisten het vertrek van de VSA:
Bij alle euforie: ook dit is nog realiteit: een bomauto gisteren in Damascus
Afsluitend: mocht u zich afvragen hoe Idlib met het terroristenamalgaam het zo lang heeft kunnen uithouden? De Merkelregering tastte diep in de buidel van de belastingbetaler. Wie aan de kassa mocht passeren en hoe het geld besteed werd? Geen idee. Verleden jaar: 60 miljoen euro, in de eerste weken 2020 meer dan 50 miljoen. Dat deze Gutmenschliche bijdrage uitsluitend naar Idlib getransfereerd werd, waar HTS – eigenlijk al-Nusra, eigenlijk al-Qaeda – de lakens uitdeelt, mocht de pret niet storen. AfD-volksvertegenwoordiger Markus Gelau ontving onderstaand antwoord:
Twee grote stappen voorwaarts bij de bevrijding van de provincie Idlib en de wijde omgeving van de industriestad Aleppo werden gezet.
de snelweg M5 is helemaal in handen van de regering
de burgers van Aleppo-stad kunnen met een gerust hart gaan slapen: de terroristen – HTS en de Oeigoeren – werden verdreven. Geen raketten meer op de buitenwijken.
Lijken dit beelden van een onderdrukte bevolking?
Tijd voor een regeringsverklaring van president Assad. De bloemrijke taal klinkt overdreven-gezwollen in onze oren. Dit is in Arabische landen echter niet ongewoon: het is onbeleefd meteen ter zake te komen, 50% is verpakking, 50% de inhoud. Hij dankt de bevolking, het leger, de bondgenoten voor hun begrip, standvastigheid, opoffering en hulp. Hij leeft mee met de gezinnen die een familielid verloren hebben, die hun have en goed zagen vernietigd worden, die in de kou zitten en die toch gebleven zijn. Aleppo is – na de bevrijding van de stad in 2016 – eindelijk veilig voor beschieting vanuit de terroristennesten. Iets wat helemaal bovenaan het verlanglijstje van de regering stond. Iets wat pas na het offensief vanuit het zuiden kon bereikt worden. Zonder de veiligstelling van Aleppo was alle moeite voor de heropbouw van de stad én de industrie een maat voor niets geweest. De luchthaven van Aleppo zal na negen jaar eindelijk terug heropend worden.
https://youtu.be/b_30re0OMOo
Belofte van heropbouw:
De berichten van de terroristen over glorierijke overwinningen, heroveringen van dorpen, inbeslagnames van tanks, geschut, gevangenname van Syrische militairen, elimineren van Russische officieren op de Hmeimim luchtmachtbasis zijn niets anders dan wensdromen, aanmoedigende taal voor de achterban. 300 km2 werd – ondanks de Turkse hulp aan de terroristen – door het Syrische leger heroverd. De genoemde hoge Russische officieren die door een drone-aanval zouden gedood zijn, blijken in werkelijkheid historische figuren, goed voor een rol in een von Münchhausenverhaaltje: een Spaanse ingenieur (gestorven in 1824), een Armeense politicus (overleden in 1923), een Russische generaal (gestorven in 1926) en diens voorganger-collega (onder de zoden sinds 1914).
https://youtu.be/mYWgtQo2PjY
De laatste hoop van de terroristen is Turkije. Turkije dat – terecht – vreest dat er een vluchtelingentsunami bij hen terecht komt mét de harde kern van nietsontziende extreme islamisten. Je kan je afvragen of de Turkse regering niet beter de Koerden het vuile werk had laten doen…
In onderstaande video wordt het bord getoond van al-Qaeda aan de buitenwijken van Aleppo… “gematigde rebellen”, volgens onze politici en media:
Na de dreigende taal van Erdogan aan het adres van de Syrische regering, ging een afvaardiging van de Turkse en Russische regering aan tafel zitten. En zie: de gemeenschappelijke patrouille in het noorden – waar de Koerden zich moesten terugtrekken – werd hervat.
Er werden echter grote konvooien met zwaar militair materiaal, tanks en wapens, vanuit Turkije naar Idlib-stad gestuurd. Het lijkt alsof de stad niet gemakkelijk zal heroverd worden. De grote vraag is in hoever Turkije hierin daadwerkelijk zal betrokken geraken. Maandag trekt een Turkse delegatie naar Moskou. De eis van Turkije dat het Syrische leger zich moet terugtrekken tot achter de observatiepunten in de 2018 afgesproken de-escalatiezone is onmogelijk te vervullen. Tenslotte hiéld het Syrische leger zich initieel aan de afspraken – HTS echter niet en bleef de Syrische bevolking aan de andere kant van de de-escalatiezone bestoken. Waardoor het offensief van het Syrische leger ter bescherming van de eigen bevolking in het noorden van de Hama provincie uiteindelijk op gang kwam.
De miserie van de Idlib-vluchtelingen wordt hier uitgebreid belicht. En die is erg. Laten we echter niet vergeten dat dit de keuze is van de terroristen; indien zij de wapens neerleggen is de oorlog gedaan.
Wat nooit – bij geen enkele zender, in geen enkele krant – aan bod komt is het feit dat de bevolking in regeringsgebied nog steeds niet in normale vredesomstandigheden kan leven. Voortdurend worden er gas- en elektriciteitscentrales, olieraffinaderijen en opslagplaatsen door drones met explosieven belaagd. Pater Daniël beschrijft zichzelf als een Michelinmannetje met verschillende làgen kleding tegen de koude.
Het stof van het euthanasieproces eind januari 2020 in Gent, is nog niet gaan liggen. Er is verontwaardiging over het feit dat er over euthanasie negatieve praktijken aan het licht kwamen. De voorzitter heeft ook geweigerd de brief van de zussen te laten voorlezen. Er mag geen kritiek geuit worden op onze euthanasiewet en zeker mag deze niet ondermijnd worden. Eventuele pogingen in deze zin moeten met “prangende” vragen onderzocht worden. En de katholieke ziekenhuizen die iets veel beters willen aanbieden, moeten gedwongen worden de dood in te voeren. Het is duidelijk waar de onwilligen moeten gezocht worden, nl. in het christelijk geloof, bij de katholieke Kerk en bij René Stokman, de algemene overste van de Broeders van Liefde. Neen, heren van de “partij van de dood”, de bisschoppen staan niet boven de wet, maar jullie menen wel boven het menselijk leven te staan, dat van nature onaantastbaar is om jullie zogenaamde “wet”, die de natuurlijke werkelijkheid ontkent, aan allen dwingend op te leggen.
In de Vlaamse openbare opinie is maar één denkrichting toegelaten, die van de vrijmetselarij. Hiermee reageer ik niet zozeer tegen de mensen zelf, die niet of anders geloven. Ook zij zijn “geestelijke” personen, bestaande uit een materieel lichaam en een geestelijke ziel.
Als dit niet het geval was, zouden ze lijken zijn. Puur materialistische, rationalistische mensen bestaan niet. Bovendien hebben zij ook onmiskenbare geestelijke idealen. Wij reageren tegen die dwaze illusie dat een mens louter materialistisch zou zijn en daarom behandeld mag worden als een auto die, als hij versleten is, gewoon opgeruimd mag worden. Deze onredelijke ideologie is een vloek, verdient geen enkele erkenning en brengt niets dan depressie mee. Een wet die zich hierop beroept kan nooit bindend worden, ook niet met een meerderheid. Deze grondgedachte van de vrijmetselarij hoort niet thuis in een menselijke beschaving omdat ze de waardigheid, heiligheid en onaantastbaarheid van het menselijk leven aantast. Waar niets meer heilig is, is ook niets meer veilig. Dit is de natuurwet en de oeroude wijsheid én levenshouding van de mensheid van alle tijden, vanaf Hippocrates tot aan de verduistering van de zogenaamde “verlichting”. Bovendien heeft onze moderne tijd alle mogelijkheden om iets veel beters aan te bieden dan een mensonwaardige dodelijke spuit.
Broeder René Stockman, christenen en de katholieke ziekenhuizen verdienen alle waardering omdat ze, tegen de stroom in, ijveren om aan de lijdende en stervende medemensen van onze tijd hun waardigheid terug te geven. Overigens, welke persoon of instelling in Vlaanderen heeft zich voor deze mensen in nood meer ingezet dan zij? Wie een onderzoek wil naar manipulatie en misbruik van dit proces in Gent, zal meer succes boeken bij de slippendragers van de vrijmetselarij. Het stond in de sterren geschreven dat dit proces in hun hoofdkwartier een triomf moest worden van de euthanasie.
Onmiddellijk daarna hoorden we al de overwinningskreten en meteen de aankondiging dat er een uitbreiding moet komen naar een nóg ruimere praktijk! Voor het geluk van de mensen moet de huidige samenleving bevrijd worden van de dodelijke dictatuur van de vrijmetselarij en wezenlijke vragen stellen om tot oplossingen te komen die authentiek en goed zijn. Een dodende euthanasiespuit hoort niet thuis in een samenleving die zich een “menselijke beschaving” wil noemen, zeker niet in onze tijd nu we beschikken over een waaier van moderne middelen om het lijden te herleiden tot het aanvaardbare.
P. Daniel
Vrijdag 14 februari 2020
Flitsen
Stormweer – Op het ogenblik dat er in België een zware storm woedde was dit eveneens hier het geval. Zaterdagavond was het zo erg dat we zelfs vanuit de nieuwbouw de koer niet konden oversteken om samen met de zusters de vespers te zingen. Alles wat niet vast zit wordt dan door de lucht geslingerd. In de late avond was de storm weer gaan liggen. Een deel van het dak bij de zusters werd weggerukt, een deel van het dak van het kippenhok en enkele stukken muur van het in opbouw zijnde St. Jozefsklooster. Alles samen beperkte schade. Als het erg vriest, sneeuwt of stormt moeten de kinderen niet naar school. In Moskou schijnt dat te zijn bij -50° C maar hier kijken ze lang zo nauw niet! En zo zaten we zondagmorgen op het dak om wat voorlopige herstellingswerken uit te voeren. Het is ook zo dat bij zulk weer de priester van het dorp niet komt en daarom hielden we het op zondag bij de Latijnse ritus hoewel met het Evangelie van de byzantijnse ritus, die vandaag als inleiding op de grote vasten de prachtige parabel van de verloren zoon gedenkt. In de Latijnse ritus werd deze zondag vroeger “septuagesima” genoemd, de “zeventigste” dag of de negende zondag voor Pasen. De volgende dagen werd het nog kouder, – 11°/-13°, en dat betekent dat de meeste buizen bevroren zijn, geen water. Voor het klaarmaken van het middagmaal hebben we al weken geleden een flinke houtkachel geïnstalleerd.
Uitstap – Voor de grote vasten begint, wilden we nog een uitstap maken met de gemeenschap. Omwille van zijn uitstekend schoolrapport mocht Yakub een wens doen. Hij koos een bezoek aan het groot museum in het naburige Deir Atieh en daarna samen ergens eten. Donderdag was daarvoor een geschikte dag. Wegens de koude is het nog geen school en tevens scheen de zon af en toe doorheen de wolken. We bezochten het museum met zijn oudheidkunde, cultuur en heemkunde. Er zijn zalen met prachtige gewelven. Het museum toont hoe de mensen doorheen de eeuwen leefden, aten, werkten, zich kleedden, zich verdedigden, zich vermaakten enz… Grote aarden potten uit het tweede millennium voor Christus dienden om voedselvoorraden te bewaren, mooie ceramiek, sieraden, van sabels en dolken naar de eerste revolvers en geweren, weefgetouwen, sandalen waarvan de begeleidster zei dat ze langer meegingen dan de personen die ze heel hun leven hadden gedragen, stenen deuren met sieraden, primitieve landbouwwerktuigen. Ook troffen we nogal wat christelijke symbolen aan, vooral versierde kruisen …
Daarna bezochten we een pizzeria, waar we gezellig en goed hebben gegeten. Toen we voor de maaltijd samen het Onze Vader baden, zorgden de moslimuitbaters van de zaak dat de muziek even werd afgezet. Zo gaat het in deze respectvolle ”lekenstaat”! We waren net op tijd thuis om Mgr. Dimitri, Grieks-orthodoxe bisschop van Safita te ontvangen (de “vallei van de christenen”, tussen Tartoes en Homs). Hij is ons erg genegen. Hij sprak over de betekenis van de voorbereidende tijd van de vasten in de byzantijnse liturgie.
Het laatste stuk van de M5, die loopt van de grens met Jordanië naar het hart van de Syrische industrie, Aleppo, werd bevrijd. De prijs is zwaar. Zelfmoordterroristen willen nog steeds liever een enkeltje richting maagdenhemel dan hier op aarde in vrede verder leven met hun gezin en vrienden. Prioriteiten, nietwaar?
Het gonst van de geruchten. Dat er hulp vanuit Turkije voor de terroristen gekomen is, staat boven twijfel. Dat de terroristen met de hulp vanTurkse militairen enkele veren op hun hoed mochten steken, is wellicht ook waar. Echter niet voor lang. Een heuvel, een wijk, wordt veroverd, opgegeven, heroverd. Dat de zgz. terreinwinst van HTS een noemenswaardig oorlogsfeit is, valt te betwijfelen. Bekijk even de kaart: een stuk van de Hama provincie (ten zuiden van Idlib) en meer dan een derde van de provincie Idlib zijn terug in regeringshanden. Luister even mee naar de gesprekken tussen terroristische chatgroepen. De paniek is duidelijk te horen: “waar moeten we heen???”
Een Syrische legerhelikopter werd neergehaald door de terroristen. Alle inzittenden zijn dood. Denk eraan: volgens de affiches in Brussel is er niets mis met de begeleidende vreugdekreten… immers… het is slechts een huldeblijk aan God! Ach.
In hoever Turkije daadwerkelijk – tegen Ruslands zin – tegen Syrië oorlog zal voeren is twijfelachtig. Dat Erdogan geen zin heeft om de Idlib vluchtelingen (het terroristisch zootje dat zijn biezen pakte uit zuid- en midden-Syrië) een thuis te geven is perfect te begrijpen. Dat zijn geen normale “vluchtelingen”, verdreven dompelaars, dat zijn gevaarlijke tijdbommen, die zich evengoed tegen hun Ottomaanse gastheren zullen keren (… is Erdogan minder dictatoriaal?) als ze tegen Assads regering gedaan hebben. Tenslotte is Turkije – zelfs met Erdogans AKK-partij aan het bewind – niet echt een sharia-staat zoals de moslim terroristen het wensen. Het blijft een open vraag: in hoever is Erdogan een ongeleid projectiel? Hopelijk is Poetin de betere schaker.
Net door Sputnik Arabic bekend gemaakt: de Russische luchtmacht houdt de Turkse troepenverplaatsingen in Idlib scherp in het oog:
Maria Zakharova, woordvoerster van het Russische ministerie van buitenlandse zaken, verklaarde tijdens de wekelijkse persmededeling in Moskou dat de Turkse regering verantwoordelijk is voor de verslechtering van de toestand in Idlib, want Turkije voldoet niet aan zijn verplichtingen volgens het Sochi akkoord. “De reden voor de huidige verslechtering ligt aan de Turkse chronische niet-voldoen aan het Sochi memorandum van 17.9.18 én aan de overbrengingen van Turkse huurlingen in het noord-oosten van Syrië.”
