Verbijsterende paradox: in Pakistaanse blasfemie-zaken is tot nu toe juist de doodstraf levensreddend gebleken. Vrijspraak is levensgevaarlijk. Er dreigt dan lynching, van de verdachte en zelfs de rechters. Met een doodvonnis beschermen lagere rechters zichzelf en ook de veroordeelde want die is in de dodencel beter af dan op straat. Hogere instanties rekken vervolgens eindeloos de beroepsprocedures. Vorige week stelde het hooggerechtshof in Lahore een zitting uit in de zaak van het echtpaar.
Doen de drie miljoen christelijke levens in Pakistan ertoe? Antwoord: vraag het aan Shagufta Kausar, voormalig conciërge op een christelijke school in de stad Gojra.
Al zes jaar woont ze in een dodencel. In het cellencomplex was ze buurvrouw van de veel bekendere, eveneens christelijke, boerin Asia Bibi, die in 2018 aan de galg ontkwam. Dat gebeurde in het hoogst mogelijke beroep, acht jaar na haar doodvonnis wegens belediging van Mohammed. Pas een jaar later was ze echt vrij, in Canada.
Asia Bibi en de b.g. Shagufta Kausar zijn niet de enigen. Elke andere religie dan de doctrine van Mo wordt verworpen. De bouw van een boeddhistische tempel, met overheidstoelating, wordt telkens er een muur(tje) rechtstaat vernield. Reden? Afgoderij. Historische beelden moeten eraan geloven. Zoals in Afghanistan en Syrië het geval was. De godsdienst-van-de-vrede-op-zieltjesjacht gaat er met de grove borstel door.
Wat pater Daniël al jarenlang schrijft, aanklaagt, is vervat in deze korte documentaire met persoonlijke getuigenissen. Wie zich diepgaander wil informeren verwijzen wij graag naar de dagboeken die pater Daniël erover bijgehouden heeft. U kan ze nog steeds kopen bij De Blauwe Tijger (speciale aanbieding deel I en II samen). Of volg de toestand op deze webstek.
Groot feest voor de katholieke, Maronitische gemeenschap in Aleppo.
Op maandag 20 juli 2020, feest van de profeet Elias, werd hun St. Eliaskathedraal plechtig heropend. Het is een 19e-eeuws heiligdom, gebouwd op de plaats van een 15e-eeuws kerkje. De kathedraal werd herhaaldelijk en grondig verwoest door terroristen gedurende de oorlog. Kerk in Nood, dat Syrië al met ‘n 38 miljoen dollar geholpen heeft, hielp ook hier stevig bij de reconstructie. De Maronitische aartsbisschop Yousef Tobji sprak over de zending van de christenen om daar te blijven. De apostolische nuntius en kardinaal Mario Zenari bracht de gelukwensen van paus Franciscus over. De groot Mufti, dr. Ahmed Badreddin Hassoun zei dat de oorlog wel gebouwen kan verwoesten maar niet het geloof. Aartsbisschop Yousef Matar van Beiroet bracht de boodschap over van de Maronitische patriarch en kardinaal Bechara Boutros Rai: christenen en moslims in Syrië, Libanon, Palestina en Jordanië zijn allen broeders en hebben eenzelfde zending! Er zijn in Aleppo nu nog ‘n 30.000 christenen terwijl ze voor de oorlog met 180.000 waren.
Het lijkt een onbeduidende gebeurtenis te midden van de voortdurende militaire, economische, politieke en religieuze oorlog die Syrië blijft verwoesten. Recep Tayyip Erdogan wil heel N. Syrië “zuiveren”van christenen en inlijven in zijn neo Ottomaans Rijk. Zijn oorlogen zijn een catastrofe, zijn partij AKP staat op instorten en zijn economie is een mislukking. En toch, met de omvorming van de Hagia Sofia tot moskee wil hij zich aanstellen als de wereldleider van de islam in navolging van sultan Mehmet die op dinsdag 29 mei 1453 de Hagia Sofia tot moskee verklaarde. Hiermee eindigde het Byzantijnse Rijk, gesticht door Constantijn de Grote op maandag 11 mei 330.
Vandaag wordt de Hagia Sofia weer voor het eerst als moskee (mis)bruikt. Ondertussen blijft het westen de terroristische aanslagen, de plunderingen, het verstikken van het volk en de bezetting van Syrië volop steunen. Maria Zakharova, Woordvoerster van het Russisch ministerie van buitenlandse zaken herhaalde donderdag nogmaals dat westerse landen de criminele club van de “Witte Helmen” nog steeds blijven steunen en hun terreurdaden bestempelen als humanitaire hulp. Het zionistische Israël blijft Syrië willekeurig bombarderen terwijl het Syrische leger de handen nog vol heeft met de bescherming en bevrijding van het Noorden.
De kracht van Syrië ligt in de overwegende vaste wil van het volk om met alle geloofsgroepen en etnische verschillen, harmonieus samen te leven. Ook de overgrote meerderheid van soennieten wil geen chaos of onderlinge strijd met christenen, sjiieten en druzen, wat het westen telkens weer tracht uit te lokken met behulp van de moslimbroeders.
Wil de ware dictator, de échte christenenvervolger nù opstaan?
Terwijl de Hagia Sofia terug omgevormd wordt tot een moskee, verrijst in Assads Aleppo de door ISIS en al-Qaeda vernielde Sint Elias kathedraal uit de as:
De restauratie werd grotendeels gefinancierd door de Kerk in Nood en talrijke sponsors. De kerk werd in 2013 door moslimterroristen zwaar toegetakeld; zij wilden immers elk teken van christendom in het land vernietigen. Naar schatting zouden slechts nog 30.000 christenen in de stad wonen; voor de oorlog waren het er nog 180.000. (…) Ook de Groot-Moefti van Syrië kwam de opening bijwonen en stelde dat de restauratie van de kerk een overwinning is op het terrorisme.
Goede Vrienden, Onze westerse beschaving baadt in leugen, geweld en ongeluk. Alle moderne oorlogen waren gebouwd op de leugens. En de corona virus blijkt vooral een middel te zijn om aan de volkeren een soort werelddictatuur op te leggen.
Aangaande Syrië worden de leugens na meer dan 9 jaar nog steeds opgevoerd om het ergste geweld en het diepste ongeluk te rechtvaardigen. Nadat Syrische regering en leger het grootste deel van het land hadden bevrijd van terroristen en het normale leven voor de bevolking daar kon garanderen, begon de “internationale gemeenschap” de Syrische regering nog meer te beschuldigen in de hoop ze met een westerse marionet te kunnen vervangen. Nieuwe horden koppensnellers werden gestuurd, zware sancties opgelegd en een deel van Syrië werd bezet. De nieuwe uitvinding hierbij was: “humanitaire hulp” bieden, buiten iedere controle van de wettige regering. Zo konden jaren lang wapens en voeding geleverd worden als “humanitaire hulp” aan de terroristen, die vooraf al het levensnoodzakelijke van de plaatselijke bevolking hadden geplunderd.
Dat Syrië, Rusland en China, hiertegen fel protesteren, wordt in de westerse media handig als negatief bestempeld. De “internationale gemeenschap” weent krokodillentranen om het lijdende Syrische volk maar boycot de wettige regering om eigen land en volk herop te bouwen en geeft alle steun aan Turkije en Amerika, de illegale bezetters, moordenaars en vernietigers van Syrië. Het cynisme waarmee de Belgisch regering (of regime?) van op het wereldpodium dit toneel mee opvoert, is schrijnend. “De laatste test voor de integriteit van de westerse regeringen is dat ze de barbaarse sancties tegen Syrië opheffen. Hun neokoloniale houding, waardoor ze de regering van het land als onwettig beschouwen, dát is een deel van het probleem. En hun schijnheilig gepreek over “het lijden van het volk” is weerzinwekkend” (Finian Cunningham, 13 juli 2020)
Een bijzonder duistere macht in de westerse beschaving is de vrijmetselaarsgeest die agressief het christelijk geloof en de katholieke Kerk bestrijdt en daarmee de heiligheid van het menselijk leven en de zin van het bestaan. De hardnekkigheid waarmee de voorbije weken onze heren en dames van de Belgische politiek het recht blijven verdedigen om een kind van 18 weken deskundig te slachten, is hallucinant. En dat met een “geneeskunde” van de 21e eeuw! Een foto van uitgerukte armpjes en beentjes en een verpletterd hoofdje in een schaaltje vol bloed, wordt plots een voorwerp van verontwaardigd onderzoek: vanwaar komt die foto en wie heeft die geplaatst? Het wordt tijd dat de werkelijkheid getoond wordt en dat aan onze politici duidelijk gemaakt wordt waarover ze hebben.
Het grootste drama in onze tijd is misschien wel dat wij, die de boodschap van Waarheid, Goedheid, Schoonheid, Liefde, Vrede en Rechtvaardigheid met het Evangelie van Jezus gekregen hebben, er zo bitter weinig mee doen en zo onverschillig blijven meelopen in een ontwrichte wereld. In het nu volgend bericht wil ik een voorstel doen om vernieuwde christelijke gemeenschappen te vormen. Al leef ik zelf in de woestijn van Damascus en al zal het nog een tijd duren vooraleer ik even naar mijn heimat kan op bezoek komen, ik ben erg geïnteresseerd aan voorstellen en suggesties hierover.
P. Daniel
Flitsen
In de jaren ’80 van vorige eeuw werd aan de zusters Karmelietessen van Harissa (Libanon) een kostbare 18e-eeuwse icoon vanwege het maronitisch patriarchaat overhandigd met de vraag deze te restaureren. Onder leiding van een bekwame restaurateur heeft moeder Agnes-Mariam daaraan jaren gewerkt. Ze ontdekte uiteindelijk vijf lagen en kwam bij een icoon van de 10e eeuw van O.L. Vrouw van Illigie. Tijdens deze restauratiewerken ontdekte zij de grootheid van de kerk van Antiochië, wat het begin werd van de stichting van de Orde van de eenheid van Antiochië. Er bestaan trouwens maar drie iconen met deze afbeelding. Over heel het gebeuren werd een nauwkeurig dossier samengesteld. En juist dat dossier bleek nu verdwenen te zijn, wat heel erg was. We zijn een noveen begonnen met de gemeenschap en op de negende dag werd het dossier in Libanon teruggevonden. Daarom vierden we zaterdag als een feestdag ter ere van O.L.Vrouw van Illigie.
Het is hier een gewoonte om op donderdagavond een film te voorzien voor de kinderen omdat daarna een schoolvrije dag volgt en op zondag een film voor volwassenen. Omwille van de moeilijkheden met internet moeten ze dikwijls eerst gedownload worden. Ik heb in heel mijn voorgaande leven nooit zoveel filmen gezien als hier: alle Charlie Chaplins, alle Louis de Funès, The Lords of the Ring, veel Bijbelse filmen, natuurfilms, over oosterse kloosters en merkwaardige monniken, over heiligen in alle maten en modellen.
Zondag zagen we een van die oude uitzonderlijk mooie filmen, nl over de heilige Jozef van Cupertino (+ 1663) heel grappig maar tegelijk aangrijpend. Hij wordt de “onnozele” heilige genoemd omdat hij zo onhandig was. Toch kan hij uiteindelijk tot verbazing van hemzelf en de anderen, priester worden bij de franciscanen. Al is zijn leven in de film wat geromantiseerd en heeft hij meer geleden dan daaruit blijkt, de film geef een beeld van de grootheid van zijn leven. Zijn eenvoud en totale zelfverloochening maakte hem zo licht dat hij een “verheven” leven kon leiden en ook tot levitatie kwam. (Nvdr: u kan de b.g. film hier bekijken.)
... En – bij uitbreiding – wat met buurland Libanon?
We verwijzen naar de vorige bijdrage en vullen aan met actualiteit. Zijn er woorden voor het opzettelijk uithongeren van een bevolking? Wat heeft Libanon de VSA en de EU misdaan? Omdat de politiek van dat land niet strookt met de verwachtingen eisen van een wereldheerser. Heeft Libanon – en Syrië – niet het recht op zelfbeschikking? Blijkbaar niet, de Caesar Act werd nèt om die reden goedgekeurd. De uithongeringswet om Syrië én, bij uitbreiding, Libanon, op de knieën te krijgen. Ten koste van de zwaksten. Maar in de VN Veiligheidsraad lamenteren over “noodzakelijke humanitaire hulp”… aan het door de terroristen bezette Idlib.
Ons contact in Tripoli, Libanon, meldt ons verschrikkelijke toestanden. Zelf durft hij het huis niet meer uit. Hij stuurde ons beelden vanuit zijn raam. “Hongermisdrijven” nemen daar van dag tot dag toe. Een dief gaat op pad, confronteert de bewoner en stelt, quasi verontschuldigend, dat hij niemand pijn wil doen. Hij vraagt om geld, of verzoekt hem naar een levensmiddelenwinkel te brengen om voedsel te kopen… zijn kinderen huilen van de honger. Nadat hij het geld gekregen had, keert hij op zijn stappen terug, en geeft wenend meer uitleg: hij zit immers zonder werk en weet niet meer hoe het verder moet. Kinderen zijn het eerste en grootste slachtoffer. De honger nijpt maar de dorst is nog groter. Zij drinken vervuild water, worden ziek, krijgen diarree. Vaders brengen hun dode kindjes nog naar het ziekenhuis. Op sociale media doen de beelden de ronde. Wij kunnen ze niet laden. Waarschijnlijk worden ze sowieso gecensureerd wegens ‘te kwetsend’ of ‘opruiend’. Gezinnen worden uit hun woning gezet: ze kunnen de huur niet meer betalen. De zelfmoordcijfers stijgen. (…) En niemand heeft er hier aandacht voor. Deze jonge man op de foto*** hieronder werd nog tegen gehouden; hij wilde van een brug springen. De tweede foto*** toont twee mannen met een affiche die een nier willen verkopen. Wie meer wil weten over de schrikwekkende stijging der prijzen (van alles wat men in het dagelijks leven nodig heeft: voeding, drank, poetsmiddelen, hygiëne, benzine…) , over het geweld, de wanhoop kan op facebook kijken bij Tripoli 2424 (niet verwisselen met Tripoli in Libië).
*** Sinds we gisteren aan dit artikel begonnen te schrijven zijn de geplaatste foto’s verdwenen. Iets dat we quasi dagelijks ondervinden bij informatie uit een ongewenste bron. We laten de tekst toch maar staan.
Zoals Syrië gedwongen werd zich af te wenden van het Westen, zo wordt Libanon nu ook naar het Oosten gedreven voor hulp. De gesprekken met Westerse en Arabische landen leidden tot niets. Integendeel: de Caesar wurgwet was het antwoord. Volgens AP stelt Libanon zich open voor investeringen vanuit China: “We hebben een serieuze bocht richting China gemaakt, maar we wenden ons niet af van het Westen. We beleven uitzonderlijke omstandigheden en we verwelkomen iedereen die ons wil helpen.” De Chinese ambassadeur werd ontvangen door de regering van Hassan Diab en de Libanese minister van industrie kreeg de opdracht samenwerkingsmogelijkheden met Bejing te onderzoeken. (…) China zou willen helpen de jarenlange energiecrisis op te lossen. Sommige dagen is er een stroomonderbreking die wel 20 uur kan duren. Generatoren draaien niet omdat olie slechts beperkt te krijgen is. Verkeerslichten worden uitgeschakeld, ziekenhuizen ondervinden moeilijkheden om operaties uit te voeren. Stroomonderbrekingen zijn een constant gegeven sinds de 1975-1990 oorlog; corrupte regeringen lieten betijen. Het elektriciteitsbedrijf maakt jaarlijks een verlies van $1.5 miljard – een enorme aderlating voor de staatskas. De hervorming van de sector was één der belangrijkste eisen van de Wereldbank en het IMF. Privé investeerders vinden is een hopeloze zaak. (…)
Ook Iran biedt hulp aan. Het wil olie leveren aan Libanon. Mocht Egypte overwegen het Suez-kanaal te sluiten voor schepen met Syrië of Libanon als bestemming, dan zou de tegenzet wel de sluiting van de Straat van Hormoes kunnen zijn. (…)
Als de beschrijving der daders onduidelijk is, algemeen wordt gehouden, als het over “mensen”, “mannen”, “jongeren”, “inwoners” van een land of gemeente gaat, als er gewoon een nationaliteit op gekleefd wordt zonder vermelding van de namen… dan moet je je geen vragen stellen, dan weet je gewoon dat de verrijking toegeslagen heeft.
De tekening der “verdachten” mogen wij omwille van het auteursrecht niet publiceren. We zijn zo vrij een persoonsbeschrijving bij te voegen. Humo vraagt zich af: “Wie zijn deze jongens en hoe kwamen ze tot hun plannen voor een aanslag?” en vermeldt volgende namen (ere wie ere toekomt) bij de tekening: Van links naar rechts: Nadim S., Nabil B., Morat M., Waïl el A. en Shevan A.. Allemaal “Nederlanders”, “Arnhemmers” met stoere baarden, exotisch uiterlijk, getaand maar niet gekleurd (naar analogie met “shaken not stirred”), dromerige blik…
Het O.M. eist “tot” 20 jaar cel. Murat (Morat) wou naar verluidt helemaal geen aanslag plegen. Hij wou slechts aan een wapen geraken. Een Kalasjnikov: “Ja, ik kus die AK” (…) om zijn gezin te beschermen.
Je kan toch niet iemand veroordelen omdat hij een zeldzame obsessie, of noem het gewoon “liefde”, voor metalen voorwerpen heeft of omdat hij zijn gezin wil beschermen tegen de wapendragende politie?
