Je trekt samen met je ouders van Manchester naar het land der onbeperkte mogelijkheden. Je bent 11 en rijp voor middelbaar onderwijs (high school). Probleem: in de VSA is het onderwijs in de middelbare school ingesteld op kinderen van minimum 13 jaar.
Wat dan? De ouders kregen de raad hem twee jaar thuis, ver weg van boeken te houden en zijn fysische krachten te ontwikkelen.
Uiteindelijk kreeg de jongen toegang tot één boek: een soort handleiding voor self-made goochelaars en tovenaars. Dat boek was zijn inspiratiebron voor talrijke experimenten.
Maak kennis met Elihu Thomson, ingenieur en uitvinder, geboren in Manchester op 29 maart 1853. Als kind bouwde hij al elektrische en chemische modellen, voerde chemische experimenten uit.
Hoewel minder bekend dan tijdgenoten als Thomas Edison en Nikola Tesla was Thomson een van de meest productieve uitvinders in de Amerikaanse geschiedenis, met meer dan 700 elektrotechnische patenten. Zijn uitvindingen op sterkstroomgebied, waaronder boog- en gloeilampen, dynamo‘s, elektromotoren, transformatoren en elektrische meetapparatuur, waren van grote invloed op de manier waarop elektriciteit tegenwoordig wordt gebruikt.
Stel dat zijn ouders in Manchester gebleven waren. Hoe zijn het leven van Elihu dan gelopen zijn? Soms moet je in het diepe springen in de hoop dat je kunt zwemmen…
Zaporizja. Het schuim stond op de lippen van alle persmuskieten. Hoe durft-ie het, een kerncentrale met raketten aan te vallen, is de teneur. Onverantwoordelijk, waanzinnig…, is de minst kwalijke beschrijving die Poetin ten deel valt. Volgens de kranten werd de kerncentrale in de nacht van 3 op 4 maart veroverd. Heeft een postduif dit nieuws overgevlogen? Dat je de nieuwsberichten van de media met een dikke korrel zout moet nemen, onder een vergrootglas bestuderen en proberen of je via andere bronnen de zgz. neutrale nieuwsduiding kan verifiëren, weet u allicht al veel langer.
Zaporizja werd volgens het journaal op vesti.ru op 28 februari door Russische para’s veroverd en wordt door hen bewaakt. Het is dan toch hoogst eigenaardig dat ze drie dagen later de kerncentrale onder vuur nemen. Rare kwieten, die Russen, ze schieten blijkbaar op elkaar… We willen hier toch ook nog in herinnering brengen hoe ze snel en zonder bloed vergieten de beruchte Tsjernobyl-centrale, aan de noordelijke grens, onder controle gebracht hebben. Rusland meldt dat Oekraïense provocateurs, al dan niet privé bataljons, geprobeerd hebben op het terrein van de kerncentrale te geraken – en dat niet de kerncentrale gebrand heeft, dat heeft u intussen wel al mogen vernemen, maar wel een opleidingsgebouw op enkele honderden meters van de kerncentrale. U vindt foto’s van de schade op Telegram.
En deze beelden binnenin de centrale zouden naar verluidt gedraaid zijn tijdens de b.g. aanval.
In de afgelopen jaren kreeg de omschakeling van Russische naar Amerikaanse brandstof gestalte. Nu de centrale in Russische handen is, zal er meer aan het licht komen. Amerikaanse atoomwetenschappers volgen de ontwikkelingen in Oekraïne op de voet. Oekraïne heeft nu vier kerncentrales en 15 kernreactoren. Bijna allemaal werden in de Sovjetunie voor eigen brandstofcellen gebouwd. Tijdens recente jaren werden echter 7 daarvan op de brandstof van Westinghouse Electric omgeschakeld. Dat heeft menigeen verrast. In het verleden werd dit ook geprobeerd door Tsjechische energiespecialisten: zij vervingen in een kerncentrale Russische staven door Westinghouse-brandstof… en beleefden een fiasco.
"Tijdens een crisistijd in Oekraïne brengt de Westinghouse-familie, zoals vele collega's, hun steun aan de mensen in Oekraïne tot uiting. Wij veroordelen met klem de Russische invasie.", luidt Westinghouse boodschap op sociale media.
“Het gebruik der brandelementen moest onderbroken worden omdat de Westinghouse-elementen tegelijkertijd druk-, verbuiging- en torsievervormingen toonden. De Tsjechen hebben – voor het eerst in het energietijdperk – het brandstofcontract opgezegd en zijn teruggekeerd naar de akkoorden met Rosatom.”, zegt Boris Martsinkevich, chef-redacteur van het analytisch tijdschrift over mondiale energie Geoenergetics.
De meeste kernreactoren in Oekraïne worden aangedreven door WWER–reactoren. Hun brandelementen zijn dunne, maar zeer lange – ca. 4 m – zirkoniumbuizen die met uranium en plutonium gevuld zijn. Deze buizen werden tot brandelementen uit 312 stuks samengesteld. Zij worden door TVEL en Westinghouse geleverd. Maar ze zijn niet hetzelfde. Zelfs niet in de fundamentele parameters: massa en grootte.
Het mag dan ook niet verbazen dat de eerste poging Westinghouse in de Oekraïense Zaporizja “in te bouwen” leidde tot een mislukking en een verlies van 175 miljoen dollar. Sindsdien werden er meerdere ongevallen met Amerikaanse brandstof gemeld.
Simpel verklaard: als men een kogel, geschikt voor een Kalasjnikov, probeert in een M-16 te steken dan zal er geen schot afgevuurd worden. Toen de VSA meenden dat er Amerikaanse brandstofstaven moesten gekocht worden, kwam het technisch probleem op de proppen: nl. hoe men de temperatuurregeling kan aanpassen. Op de een of andere manier slaagde men erin. Hoe betrouwbaar is de technische oplossing? Dat Rusland dit graag wil te weten komen ligt voor de hand. En ook waarom Oekraïne hiertoe besliste. Wat was het overtuigende argument? Westinghouse Electric, een der grootste Amerikaanse producenten van kernbrandstof, is zo goed als failliet. Alle recente projecten in de VSA en China gingen de mist in. De Chinezen eisen voor de rechtbank meerdere miljarden dollar schadevergoeding. De Oost-Europese markt was de enigste kans op overleven voor Westinghouse. En de gebeurtenissen in Oekraïne trekken nu een streep door de rekening. Het is technisch mogelijk alles weer in de oorspronkelijke staat, met Russische staven, om te bouwen. Of dit ook zal gebeuren zonder gevaar, is een andere vraag.
Vandaag kwam de manager van mijn bank iets kopen bij mijn slagerij.
Eerst liet ik hem ongeveer dertig minuten op een stoel zitten. Toen ik er zin in had, vroeg ik hem wat hij wilde, hij antwoordde dat hij hamburgers wilde. Ik vertelde hem dat we nu alleen nog hamburgers verkopen op vrijdag.
Hij bestelde worsten en ik vertelde hem dat we ze op dinsdag en donderdag van 8.30 tot 10.00 uur verkopen.
Geconfronteerd hiermee bestelde hij een kip in vier gesneden. Ik gaf hem de kip, messen en schaar en zei dat hij het zelf moest knippen. Zoals ik had gehoopt, vertelde hij me dat hij niet wist hoe hij het moest doen en dat het mijn werk was.
Mijn antwoord: omdat het de eerste keer was, zou ik hem helpen, maar vanaf nu zou hij het alleen moeten doen, omdat de instructies over hoe het te doen beschikbaar zijn op de website en op de mobiele app.
Dus vroeg hij me nu te spreken, en ik vertelde hem dat als hij niet om een afspraak zou vragen, het helemaal onmogelijk zou zijn om met me te praten.
Uiteindelijk nam hij de kip en worst, maar ik pakte hem in en, naast de kosten van beide, voegde ik de onderhoudscommissie voor het snijden van de kip toe en toen vestigde ik zijn aandacht dat hij eigenaar was van het account * ENTRECOST MEGA GOLD PLUS * dat hem verplicht om elke 15 dagen twee master gold steaks te kopen.
Kun je je voorstellen dat klanten in de slagerij zo worden behandeld?
Nou, dat is precies hoe banken ons behandelen, naast het toevertrouwen van ons geld, als ze crashen, moeten we ze helpen herstellen met het geld van iedere belastingbetaler!
Ze moeten de service verlenen en iets meer respect hebben. We betalen er ook voor. Nog een kleine anekdote die uw dienaar overkwam bij het geld afhalen uit de bankautomaat.
Kaart in automaat, code ingetikt, vervolgens naar het keuzescherm, gewenst bedrag aangeduid… en dan liep alles fout. Cryptische boodschap dat het de opperste rechter van het bankwezen behaagd had mijn kaart in te slikken wegens onrechtmatig gebruik. Lap. Op geen enkele manier bleek er nog leven in de automaat te zitten. Drie wachtenden achter mij die stilaan begonnen te morren. Vervolgens – ook volgens instructies op de gesloten deur – druk op de knop. Geen antwoord. Druk opnieuw op de knop. Geen antwoord. Intussen vijf wachtenden aan de betaalautomaat, die van hun ongenoegen geen geheim maakten. Nog maar eens op de knop geduwd, waarop dan uiteindelijk een koleirige stem uit de luidspreker vroeg of wat er aan de hand was. Probleem geschetst. Vervolgens de vraag: “Heeft u een afspraak?”… Ietwat verbouwereerd mijn antwoord: “Neen, dat hoeft toch niet om geld uit de automaat te halen…” Opnieuw stem door de luidspreker: “Wij kunnen u niet zonder afspraak bedienen. Maak een afspraak!”. Toen werd uw dienaar enigszins geprikkeld: “… Maar uw automaat heeft mijn kaart ingeslikt! en ik heb XXX euro aangeduid die ik wenste af te halen, wie zegt mij dat nu iemand anders dat geld in zijn zak steekt?” Achter mij boze wachtenden, die hun kaart in het apparaat willen steken… waarop ik nogmaals waarschuw dat hun kaart mogelijk ook zal ingeslikt worden. Ze begrijpen de toestand en wachten. Stem door de luidspreker: “Ik kan niet zomaar iedereen die aan de automaat komt een voorkeurbehandeling geven!” … Stilaan begin ik mijn geduld te verliezen: “Komt u dan uit uw stoel en los de blokkering van de automaat op, zodat ik mijn kaart terug krijg!”… Een inmiddels zeer boze stem aan de andere kant: “Geef uw kaartnummer!” Ik: “Kan ik niet, uw automaat heeft mijn kaart ingeslikt!” Donderende stem: “Uw naam!”… Ik geef mijn naam. “Uw adres!”… Aarzelend wil ik mijn adres geven – de rij wachtenden luistert belangstellend mee – … maar de stem onderbreekt me met “… en uw geboortedatum!”… Dan is mijn geduld op! Ik antwoord: “Ik heb mijn bloedgroep- en mijn bibliotheekkaart bij me. Wilt u die nummers ook weten?”… De stem aan de andere kant begeeft, briest… heeft het over respect… en dan plotseling – alsof de opperste rechter van het bankwezen zich ermee bemoeid heeft, spuwt de automaat mijn kaart eruit. Triomferende kreten van de rij wachtenden. Moet ik er nog aan toevoegen dat ik die dag gewoon naar huis gereden ben zonder geld af te halen…
Maar er is ook “goed” nieuws. De banken schijnen zich stilaan te realiseren dat niet heel de de samenleving de drang naar ontmenselijking der diensten gevolgd heeft. Er zou dus nu een samenwerking tussen enkele – belangrijke – banken georganiseerd worden waar de niet-geletterden – hulp kunnen vragen aan het loket. Mits afspraak – dat spreekt vanzelf! En dat màg zelfs gevraagd worden via een doodgewone vaste lijn en zou niet meer mogen kosten dan 60 euro per jaar. Lees meer: Universele bankdienst voor niet-digitale klanten van start | De Tijd
“Wat is het doel van contra-roterende propellers in een vliegtuig?”
Zoals we kunnen zien, zijn sommige vliegtuigen uitgerust met tegengesteld draaiende propellers. Contra-roterende propellers verwijst naar een installatie waarbij twee propellers aan dezelfde motor zijn bevestigd en de ene direct achter de andere is geïnstalleerd. Het past het maximale vermogen van een enkele zuiger- of turbopropmotor toe om twee coaxiale propellers in tegengestelde richting aan te drijven (die in tegengestelde richting rond dezelfde as draaien) en het vermogen wordt van de motor overgebracht via een planetaire tandwieloverbrenging of een tandwieloverbrenging.
Als we in de toekomst willen “boosteren”… “Boosteren” zal in de toekomst geen probleem meer geven. Gisteren werd het nieuws grotendeels ingenomen door de al dan niet sluiting van vaccinatiecentra omdat de schaamteloze vrijwilligers ook eens een dagje thuis willen doorbrengen. “Hoe durven ze”, zou een Scandinaafse schoolweigeraarster verontwaardigd kond gemaakt hebben. Hoe durven ze de gemeenschap zomaar in de steek laten zonder dat de overheid hen kan opeisen op straffe van…
En dàt zal voortaan, ergens in de nabije toekomst, niet meer nodig zijn. Er is immers een oplossing in zicht: een volautomatische, spuitende robot. Het kereltje heet “Cobi” en hij is een lieverd. Hij steekt geen naalden in je arm maar dringt je lichaam binnen met een hogedrukstraal, niet dikker dan een mensenhaar en zo injecteert hij – quasi onmerkbaar – je dosis “vrijheid” in je lichaam. Hij kan zelfs het beste plekje daarvoor uitzoeken door middel van sensoren.
Alle gekheid op een stokje: die robot werd ontwikkeld door de Cobinix start-up* in de universiteit “Waterloo” van Ontario, Canada. Cobi heeft nog meer in zijn mars: hij kan bovendien het gewillige proefkonijn identificeren. Wanneer hij ingezet wordt is nog niet bekend, maar de tests zijn veelbelovend.
Je zal dan zoals je met je wagen snel even door de car-wash rijdt, een afspraak kunnen maken bij de dichtbijzijnde Cobi en je laten “beveiligen”, resp. “bevrijden”. Waarschijnlijk zal er van je verwacht worden dat je vooraf een identificeringschip laat inplanten, zodat je “bevrijding” vervolledigd wordt en de gegevens meteen na de Cobi-consultatie kunnen doorgestuurd worden naar de ministeries van gezondheid, binnenlandse zaken, buitenlandse zaken, financiën, defensie… en de hiermee verbonden vertakkingen zoals je persoonlijk gezondheidsdossier bij het ziekenfonds, je belastingenstatus, de verzamelde gegevens bij Staatsveiligheid… en de kappers!
Kortom: een robot met potentieel. Voor vragen wende men zich tot de federale stasiminister.
*wie stelt een goede, korte, Nederlandse vertaling voor?
Begin september kondigde Angus Taylor, de Australische minister van energie, aan dat hij de kolencentrales zou subsidiëren om de onbetrouwbaarheid van de reeds gesubsidiërde windmolens en zonnepanelen te compenseren. We moesten daarbij even de vergelijking maken met de geplande bouw van gascentrales (… een hindernissenparcours, waarbij Zuhal Demir plots extreem-groener blijkt te zijn dan de Groene akela, Tinne Van der Straeten) om de belofte van nucleairloze energie(ver)wekking in het land b te kunnen waar maken.
Zou het? Eén der meest gerenommeerde geologen van Australië, prof. Ian Pilmer, maakte er brandhout (… figuurlijk dan…) van:
“Hier komen ze weer voor je geld.Eerst was het wind, daarna zon. Nu hebben ze die twee bij elkaar gezet en is het waterstof. En wat ze proberen te doen is ons voor altijd levend te villen.
“Laat me een paar dingen zeggen aan een analfabete politicus. Je hebt elektriciteit nodig om waterstof te maken en je hebt verliezen als je dat doet. En dan moet je met de waterstof elektriciteit maken, opnieuw heb je verlies. En dus krijg je ongeveer 30% van de energie door dat proces, de rest wordt verspreid. Tenzij de wetgeving de wetten van de thermodynamica kan veranderen, bevindt u zich in een verlies-, verlies- en verliessituatie. Verlies omdat wij belastingbetalers levend gevild worden, verlies omdat we energie herverdelen en verlies omdat we die energie niet kunnen vervangen.
“Deze waanzin is honderd jaar geleden beproefd. Het werkte toen niet en het zal nu niet werken. Als we nu vanuit de ruimte naar de planeet Aarde kijken, kunnen we een aantal echt interessante dingen zien. Ten eerste, als je scheel kijkt en heel erg je best doet, dan nog kun je niet zien dat de planeet een geslacht heeft. Toch beschouwen we de planeet vrouwelijk. Zij. (Nvdr: in de Engelse taal). Het tweede is dat als je kijkt en je hebt spectroscopische ogen, je daadwerkelijk ziet dat waterstof uit de planeet lekt. Waterstof kun je niet vasthouden, het lekt uit de kern van de aarde via de mantel, door de korst en de ruimte in. Waterstof kan je niet in pijpleidingen of in stalen containers stoppen.”
“Dus als je waterstof zou maken, verlies je er enorm veel energie mee. Dan moet je het comprimeren tot slechts 700 keer de atmosferische druk, en dat vereist een enorme hoeveelheid energie. Dan moet je het vloeibaar maken tot min 283 graden Celsius. Dat kost enorm veel energie. En dan moet je die waterstof vervoeren in een vrachtwagen of een pijpleiding, en dat is een mobiele bom. Die waterstof lekt door het staal in pijpleidingen of in een vrachtwagen, net zoals het uit de aarde lekt. Die waterstof verzwakt het staal en wat heb je dan? Je hebt een bom klaar om af te gaan.Waterstof staat erom bekend extreem explosief te zijn. En wanneer het explodeert, brengt het het krachtigste broeikasgas terug in de atmosfeer. En dat gas is waterdamp.
“Ja, je kunt waterstof opslaan in brandstofcellen, ongelooflijk duur en ongelooflijk gevaarlijk. We hebben nu extreem goede technologie waarmee we gefossiliseerd zonlicht kunnen omzetten in energie. En dat gefossiliseerde zonlicht heet steenkool. We hebben extreem goede technologie om gecomprimeerde energie in een groot atoom, zoals uranium, om te zetten in stoom, die vervolgens in elektriciteit gaat. Dat bestaat al heel lang. We hebben al heel lang waterstof, het heeft nog steeds niet gewerkt. Dus als je enorme subsidies hebt en je hebt mensen die in steden wonen, dan wordt waterstof gebruikt door woke mensen. Ik woon veel liever naast een kernreactor dan naast een waterstoftankstation. Het is veel veiliger.
“De leurders* (van waterstof) kunnen iets zien dat hen veel geld gaat opleveren. Ten eerste wordt het gesubsidieerd. Ten tweede hebben ze echt lange contracten getekend, wat ze ook deden voor wind- en zonne-energie. En ten derde weten ze dat politici absoluut volledig wetenschappelijk analfabeet zijn. Ze weten dat de bureaucraten over het algemeen groen zijn en dat ze kruiwagens hebben om te duwen en die niet gekozen zijn en ons blut besturen en zich geen zorgen hoeven te maken over het verlies van een baan omdat ze er voor altijd een hebben. Bijgevolg zien ze een grote vis in hun netten…Dit heeft niets met groene energie te maken. Dit heeft niets te maken met het milieu, het heeft te maken met de handelsreizigers die ons levend willen villen. Ze hebben het gedaan met wind, ze hebben het gedaan met zonne-energie, en nu doen ze het opnieuw. En mijn mening hierover is: pas op voor mensen die aan ons proberen te verkopen wat ze nieuwe technologie noemen en zeggen dat ‘alle oude technologie hopeloos is’.”
“Als we oude technologie zouden weggooien, zouden we het wiel niet gebruiken. De beste technologie die we hebben voor het opwekken van energie is waar we gecomprimeerde energie gebruiken in steenkool of in een zwaar atoom zoals uranium en dat omzetten in stoom, die vervolgens turbines aandrijft, die ons vervolgens elektriciteit geeft. Dat is al meer dan 100 jaar de meest efficiënte vorm van energie, dat is het nog steeds. Als we geen subsidies zouden hebben, zouden we nog steeds draaien op kolen, uranium en in piekmomenten gas.
“Nou, het is nog erger dan dat. We laten onze windturbines maken in China. Wij laten onze zonnepanelen maken in China. En door het gebruik van wind- en zonne-energie gaan we failliet. Dus China hoeft hier niet eens binnen te vallen, we doen het onszelf aan. Als we waterstof gebruiken, doen we het onszelf opnieuw aan. En door de geconcentreerde energie van steenkool en uranium niet te gebruiken, leiden we onszelf naar een faillissement. Dat kunnen we niet laten gebeuren, niet in een land waar de lonen hoog zijn, waar onze industriële wetgeving het heel moeilijk maakt überhaupt iets te doen, waar we enorme hoeveelheden geconcentreerde energie hebben die we exporteren.
“We kunnen deze energie niet negeren. We zijn het enige G20-land dat geen kernenergie opwekt. We zouden het uranium van de wereld kunnen controleren. Hetzelfde als Saoedi-Arabië vroeger om olie te controleren.M.a.w.: ontgin het. Maak de yellowcake, maak brandstofstaven, die we verhuren, breng ze terug, ruim ze op, verhuur ze weer, breng ze terug, ruim ze op.
“Vervolgens ontwikkelen we een hooggespecialiseerde industrie waarbij we ingenieurs, wetenschappers en zeer bekwame vakmensen in dienst hebben om deze te leiden. We gaan niet concurreren met de maakindustrie in Azië, waar mensen $ 2 per dag betaald worden. We hebben dan een zeer gespecialiseerde industrie. We zijn klaar om het te doen. Het enige dat nodig is, zijn veranderingen in regelgeving en wetgeving; regeringen die het laten gebeuren, uit de weg te gaan, de administratieve rompslomp en de groene tape wegnemen en het bedrijfsleven gewoon laten doen waar het goed in is. En dat is helpen bij het opbouwen van werkgelegenheid, het helpen opbouwen van industrie zonder overheidssubsidies.
“Die reactor van 20 megawatt op Lucas Heights redt levens. Iedereen die ooit kanker heeft gehad, zou radionucliden hebben gekregen, gegenereerd uit die reactor. Je kunt geen bezwaar maken tegen kernenergie als je een kankerbehandeling hebt gehad, het is gewoon niet mogelijk om het te doen. Die reactor is in de bush gebouwd, nu met een stedelijke omgeveng errond. Het had dicht bij een luchthaven gebouwd dienen te worden opdat we deze medische isotopen naar nabijgelegen landen en naar West-Australië en elders in Australië kunnen bezorgen.
“Die reactor is buitengewoon veilig. We hebben al de mensen en de technologie om reactoren te laten draaien. Dus als je bezwaar wilt maken tegen kernenergie, moet je zeggen: “Ik zal nooit, maar dan ook nooit een behandeling in een ziekenhuis voor mijn kanker accepteren.” Als u groene stroom wilt, moet de levensreddende machine worden uitgeschakeld als er groene energie doorstroomt. En als er steenkoolenergie doorstroomt, zet de schakelaar weer op “aan”.
Dat is de hypocrisie die we zien van deze Groenen die in steden zitten, met het corrigerend vingertje steeds paraat om te vertellen hoe we ons leven moeten leiden, of hoeveel vlees we moeten eten of welk geslacht onze grasparkiet zou moeten zijn. “
Tot zover het opiniestuk van prof. Ian Pilmer. Naar onze bescheiden mening: verplichte literatuur! Ook al is het voor ons niet helemaal van toepassing. Australië beschikt over grondstoffen die wij niet hebben. Onze redactie heeft het voor u naar het Nederlands vertaald.
Terwijl omringende landen blijven bakkeleien over de energiefactuur, over toelatingen én financiering van gascentrales, over de klimaatsteen in de Anunaschoen, is de Franse benadering bijna een verademing.
Frans president Emmanuel Macron presenteerde zijn investeringsplan “France 2020” en liet geen twijfel over hoe hij de energievoorziening ziet in de toekomst. Kernenergie is geen vloek in Frankrijk, maar wel een realistische oplossing om enerzijds een betaalbare, onafhankelijke, energievoorziening te garanderen die anderzijds het “klimaat” niet belast.