Luchtkastelen of toekomstmuziek?

Luchtkastelen of toekomstmuziek?

Vliegtuigen moeten in de toekomst met minder brandstof starten en pas op 10.000 m hoogte vol getankt worden.  Ook passagiers moeten tussen vliegtuigen kunnen overstappen.

Een internationaal onderzoeksteam heeft gedurende drie jaar een zgn. «Cruiser-Feeder«-concept voor de burgerluchtvaart uitgedokterd.
Dit voorziet dat lange afstandsvliegtuigen met een licht gevulde tank – bijgevolg met minder gewicht – starten en pas op 10.000 m hoogte vol getankt worden.  Volgens de onderzoekers is dit perfect realiseerbaar.  Daarbij moeten dan tankvliegtuigen ingezet worden.

“Opdat de tankvliegtuigen de verminderde CO2-uitstoot niet doen toenemen, zouden ze kerosine voor drie tot vijf lijnvliegtuigen meenemen en lokaal rondjes draaien.”

De vliegende tankstations zouden enerzijds ver genoeg van bewoonde gebieden moeten verwijderd blijven, anderzijds beschikbaar zijn in de buurt van de belangrijkste vliegroutes.  BV. voor trans-Atlantische vluchten zou de Atlantische Oceaan ten oosten van Canada en ten zuiden van Groenland gunstig zijn.  Volgens de berekeningen van de onderzoekers zou op deze manier ca. 20% kerosine gespaard kunnen worden.

Het tanken in de lucht heeft nog een ander voordeel.  Vluchten rond de wereld zouden ook tot de mogelijkheden behoren van kleinere vliegtuigen zonder tussenlandingen.  En de knooppunten van het internationale luchtverkeer worden hiermee minder belast.   Een bijkomend positief aspect is een vermindering van de geluidshinder op luchthaven, minder hinder voor omwonenden.   Technisch zou het perfect doenbaar zijn, zo zou de eerste fase van de studie aantonen.

Bij militaire operaties wordt dit al langer toegepast.

De tweede projectfase is iets verder gezocht.  De onderzoekers hebben een ‘luchtmetro’ voor ogen.  Reusachtige passagiersvliegtuigen zouden zonder tussenlanding verschillende keren rond de aarde kunnen vliegen en de nodige brandstof tijdens de vlucht door kleinere vliegtuigen geleverd krijgen.   In de toekomst zou zelfs een overdracht van bagage, afval en passagiers tussen vliegtuigen kunnen plaats vinden.
Negen Europese universiteiten en onderzoeksinrichtingen werken o.l.v. het Nederlands Nationaal Luchtvaart- en Ruimtevaart laboratorium samen aan het project.

Enkele kleine probleempjes moeten nog opgelost worden: moet de cockpitdeur open of gesloten blijven?  Krijgt de stewardess het opperbevel?   Wat als de passagiersoverdracht samen valt met de gebedstijden?  Enz…

20Min.onLine

Procedure voor het openen / vergrendelen van de cockpitdeur

Seit dem 11.September sind die Türen zum Cockpit mit Gewalt nicht zu öffnen. Quelle: apUit de reacties konden wij vaststellen dat de neergestorte Airbus van German Wings voor vele vragen en gissingen zorgt.  We zijn op zoek gegaan naar de al dan niet voorziene mogelijkheid om de cockpitdeur van een A320 van buitenuit, vanuit de passagiersruimte dus, te openen.

We vonden deze uitleg in het Handelsblatt (Nl. vertaling):

Na de terroristische aanslagen van 9/11/2001 hadden de VSA de veiligheidsvoorschriften verscherpt, die door Lufthansa overgenomen werden.  Volgens een bericht uit de ‘Zeit’ van 2011 zou deze luchtvaartmaatschappij 30 miljoen euro voor de ombouw der deuren uitgegeven hebben.
Volgens de voorschriften mogen de bemanningsleden geen sleutel voor het openen van de cockpitdeur gebruiken.  Dit om te vermijden dat passagiers zich deze met geweld zouden kunnen toe-eigenen.  Bovendien moeten de deuren kogelbestendig zijn en zelfs explosieven kunnen tegenhouden.

Deze video toont hoe de deur in den A320 functioneert:  als een bemanningslid de cockpit wil betreden, moet hij de piloot om toestemming verzoeken.  Voor dit doel hangt er in de cabine een telefoontoestel, dat een verbinding met de piloot toelaat.

Een steward gebruikt dus eerst het telefoontoestel.  Dan tikt hij het hekje in.  In cockpit klinkt een signaal.  De piloot opent de deurvergrendeling met een tuimelschakelaar.   In geval van nood, bv. als de piloten bewusteloos zijn, laat de deur zich via een cijfercode van buitenuit openen.  Zo staat het in de handleiding van de A320.  Het personeelslid moet een 2 – 7 tallige cijfercode plus het hekje intikken.  15 tot 120 seconden lang – volgens beslissing van de luchtvaartmij. – blijft de deur dan nog dicht en in de cockpit klinkt een alarmsignaal.  Als de piloot dan niet reageert, gaat de deur voor 5 seconden van het slot.   De piloot kan echter dit noodmechanisme verhinderen.  Hij verregelt dan de deur met de tuimelschakelaar.   Deze mogelijkheid moet de piloot(en) beschermen mocht een passagier de cockpit willen binnendringen.  De cijfertoetsen zijn van voor 5 tot 20 minuten buiten werking gezet.  De piloot van vlucht 9525 zou op deze manier zijn collega kunnen buitengesloten hebben.

De deur met geweld openbreken is zonder zware werktuigen onmogelijk.  Amerikaanse luchtvaartexperten verklaarden reeds dat het ‘hoogst ongebruikelijk’ is dat een piloot zich alleen in de cockpit bevindt.  Normaal gezien moet een bemanningslid dan in de cockpit komen als één der piloten de cockpit verlaat.  In de VSA is dit een standaard voorschrift, in andere landen daarentegen niet.

Er zijn voorvallen waarbij de piloot zich opzettelijk opsloot in de cockpit.  In november 2013 vergrendelde de piloot van een Embraer E190-vliegtuig van Linhas Aéreas de Moçambique de deur.  Volgens een tussenbericht van de Namibische overheid verliet de co-piloot de cockpit om  naar de wc te gaan.  Kort daarop ging het vliegtuig over in een duikvlucht.  Na 7 minuten stortte het vliegtuig neer.  Op de audio-opname kon men het alarm en het luide kloppen op de deur horen.  De alarmtoon, die te horen is als het vliegtuig te laag zinkt, werd door de piloot uitgeschakeld.

FT

 

Kabels verbinden de wereld

Kabels op de bodem van de zee brengen het internet in heel de wereld.

Zij  zorgen voor het transport van 99% der internationale gegevens, maken communicatie over de oceanen mogelijk en dienen als losse proxy  voor de internationale handel.

Telegeography (volg bruggetje naar webstek: een aanrader!) ontwierp deze kabelkaart.  Het stelt 299 kabels voor die momenteel in werking, onder constructie of gepland zijn tegen het einde van het jaar.  Kabels zijn in tegenstelling tot satellietverbindingen populair omdat ze zo betrouwbaar en snel zijn.  Ze vormen een sleutelpositie in ‘s werelds economie.

Connections in the South AtlanticSubmarine cables in Asia.

Ter vergelijking hieronder de kaart uit 1912  met de voornaamste handelsroutes en de Telegeography kaart met onderzeese kabels vandaag (boven).  U kan de kaarten vergroten met crtl+.
De kabelkaart toont ook in minder ontwikkelde landen economische connecties.  Zuid-Amerika en Afrika hebben minder kabelverbindingen dan deze aan beide kanten van de Atlantische en de Stille Oceaan.

Heel het proces van kabel leggen op de zeebodem is niet veel veranderd in 150 jaar.  Een schip steekt de oceaan over en laat langzaam de kabel afrollen die tot op de bodem zinkt.  De SS Great Eastern legde de eerste geslaagde trans-Atlantische kabelverbinding in 1866, die gebruikt werd om telegrammen door te sturen.  De latere kabels – vanaf 1956 – moest de telefoonverbindingen verzorgen.

A submarine cable.

Moderne kabels zijn verrassend dun, vooral als je hun lengte in aanmerking neemt en hoe diep ze verzonken worden: gewoonlijk een doormeter van  ca. 7.5 cm.  In ondiepe wateren zijn ze dikker, waar ze dikwijls ingegraven worden om hen te beschermen tegen vissersboten e.d.  In de Japantrog liggen de kabels op een diepte van 8000 m, even diep als de Mount Everest hoog is.

FT