Goede Vrienden,
De strijd tussen God en Satan bereikt in onze tijd een hoogtepunt en misschien wel zijn eindpunt. De aard van deze strijd werd door de heilige Augustinus al beschreven in zijn monumentaal werk “De Stad Gods”, waaraan hij werkte van 413 tot 426. Hij schreef dit naar aanleiding van de ondergang van het machtige Romeinse Rijk maar hij kijkt veel verder. Hij schrijft over Gods Voorzienigheid tegenover de gehele mensheid.
De mensenfamilie is verdeeld in twee kampen: dat van God en dat van de duivel. Beide willen de ander vernietigen. De ene “stad” bestaat uit mensen die God en hun medemens liefhebben en als hun levensdoel nastreven. De andere “stad” bestaat uit rebellen die geen God willen, geen moraal, geen goed en kwaad maar zelf god willen zijn. De liefde voor zichzelf staat bij hen centraal. Beide samenlevingen hebben hun fervente aanhangers en beide groepen lopen door elkaar. Twee millennia geleden werd deze strijd reeds beschreven in het laatste Bijbelboek, de Openbaring van de hl Johannes, hoofdstukken 13 en 14. De bewoners van de Stad Gods dragen de naam van Jezus Christus fier op hun voorhoofd. Het is het teken van hun persoonlijke verbondenheid met God. De slaven van het beest, de Satan, krijgen een merkteken, zoals dieren: “…en niemand kan kopen of verkopen, als hij dat teken, de naam van het beest of het getal van zijn naam, niet draagt” (Apocalyps 13, 17).Wie dit merkteken niet heeft, wordt uitgesloten uit de maatschappij.
Bill Gates, die zich als een messias voorstelt, wil iedereen een microchip laten inplanten, een digitale chip met alle gegevens waardoor we altijd en overal gecontroleerd kunnen worden. We zijn dus heel dicht bij de eindstrijd.
Laten we ons bewust zijn van de strijd waarin we verwikkeld zijn en vervolgens weerstand bieden aan het rijk van de Satan. We zijn geschapen naar Gods Beeld en dragen dus de mogelijkheid in ons voor een gemeenschap van gevende en ontvangende liefde. Wij zijn geroepen om door zelfgave in een persoonlijke relatie te treden met God. Deze waardigheid en vrijheid zullen we ons niet laten ontnemen.
Wereldheersers met een vrijmetselaars mentaliteit willen ons als slaven merken, uitsluiten en begraven. Laten we na een lange gedwongen vastentijd weer opstaan uit het graf, samen met de Verrezen Heer Jezus om te getuigen van Gods liefde in Christus en zijn Kerk, en tegen de stroom van openbare opinie in leven als vrije mensen volgens zijn Evangelie. De Heer is werkelijk verrezen!
In die zin bieden wij u een bezinning over onze huidige situatie: Wereldcatastrofe 2020.
P. Daniel
Vrijdag 24 april 2020
Opnieuw Pasen op zijn orthodox
Zondag vierden we in oost en west de “ongelovige Thomas”, “de gesloten deuren” en de zondag van de goddelijke barmhartigheid, in 2000 ingesteld door Johannes Paulus II volgens de Poolse heilige Faustina* (+ 1938). Precies wat we nodig hebben in onze ‘beschaving’ die steeds meer koud en hard, onmenselijk en wreed wordt. Tegelijk vierden we met de orthodoxen vandaag het Paasfeest** en zongen de Paasvespers, weer met het evangelie van Johannes in alle mogelijke beschikbare talen. Ook deze week vieren we de liturgie van het paasoctaaf met zijn mooie en uitzonderlijke gezangen en de voortdurende herhaling van het ritmische Al Maschoe qam… De Messias is verrezen… En dit overwegend moslimland zorgde weer voor een aangename attentie. Omwille van het orthodoxe paasfeest kregen we zaterdagnacht en gans de zondag zonder enige onderbreking elektriciteit.
**Nvdr: Orthodoxe Paasviering in een lege kerk te Aleppo:
*Nvdr: Zaligverklaring en leven van zr. Faustina:
We versoepelen onze quarantaine en gaan opnieuw voor de kippen zorgen aan de andere kant van het terrein. Wanneer we eten en water brengen zien we hoe blij ze zijn en hoezeer ze ons gemist hebben! Ook het beitsen van de planken gaat verder en schiet al goed op. Allemaal bijzonder goed voor de lichamelijke en geestelijke gezondheid. Tussendoor zijn er nog gezelschapsspelen of puzzels die de zenuwen kunnen kalmeren (of opwekken) of sport en spel. Het meest hartverheffende blijft uiteraard de dagelijkse paasliturgie.
Wereldcatastrofe 2020
We kunnen het geen crisis van het coronavirus meer noemen, wat ons nu treft. Het is een catastrofe voor een groot deel van de mensheid, op menselijk, sociaal, economisch, financieel én moreel gebied. De dramatische gevolgen zullen uiteindelijk vooral op de rug van de armsten afgeschoven worden. Een spreekwoord zegt dat er in het begin van de oorlog weinig informatie is en er weinige doden vallen, maar op het einde van de oorlog is er veel informatie en zijn er vele doden. Dit is van toepassing op wat er nu gaande is. Een honger epidemie zal niet de rijken maar de armen treffen. En het grote aantal doden zal geen slachtoffer zijn van een virus maar van de draconische maatregelen die door een elite dwingend werden opgelegd.
Lees verder