Goede Vrienden,
In onze gewone media, de mainstream, herinner ik me niet, de voorbije 9 jaren een artikel gelezen te hebben over Syrië dat recht doet aan hetgeen hier werkelijk gebeurt. Het gaat nog steeds over een zogenaamde ongewapende “volksopstand”, bloedig onderdrukt door een dictatoriaal “regime”, dat gifgasaanvallen pleegt, bomvaten op eigen volk gooit, hospitalen en scholen bombardeert, waaruit een “burgeroorlog” ontstaat.
Dat er deze week in al-Ghadfa (10 km ten O. van Maarat al-Numan, Z. Idlib) een door terroristen gebruikt mini-laboratorium gevonden werd met een grote hoeveelheid menselijke
organen op chloroform, blijkbaar voor de verkoop, zul je uiteraard niet lezen. De berichtgeving van de mainstream is één grote zeepbel die het westen zolang mogelijk wil laten zweven.
En plots komt er toch een artikel in de openbaarheid, dat een heel ander geluid laat horen, vanuit een beweging die een kritische en geëngageerde bewustwording nastreeft, democratisch wil zijn en tegen maatschappelijk onrecht (maar blijkbaar wel het grootste onrecht steunt: de doodstraf voor het ongeboren leven!). Het handelt over het officiële rapport van de Organisatie voor het Verbod op Chemische Wapens (OPCW) dat Syrië beschuldigde van een gifgasaanval op Douma, een buitenwijk van Damascus, waarbij 50 mensen zouden gedood zijn.
Met deze beschuldigingen gaven de VS (met het VK en Frankrijk) zichzelf het recht om een week later, op 18 april 2018 Syrië te bombarderen. Sinds mei 2019 kwamen echter bijzonder onfrisse praktijken aan het licht, mede dank zij documenten van WikiLeaks. Twee
erg gerespecteerde, bekwame onderzoekers van het OPCW hadden geen enkele aanduiding gevonden voor enige schuld van het Syrische leger. Gasflessen die aangetroffen werden konden onmogelijk door militaire vliegtuigen gedropt zijn maar werden handmatig geplaatst. De twee integere onderzoekers werden onder politieke druk verwijderd en
vervangen door anderen die geen onderzoek hadden gedaan. Het oorspronkelijk rapport werd vervalst om Syrië de schuld te geven.(*zie vorige bijdragen hieronder)
Bovendien bleek dat er vroeger al onaanvaardbare druk werd toegepast. Toen José Bustani, de eerste directeur generaal van het OPCW een onderzoek wilde instellen naar het (niet) bestaan van chemische wapens in Irak, werden hij en zijn familie zwaar bedreigd door de toenmalige staatssecretaris John Bolton. J. Bustani werd gedwongen ontslag te nemen waardoor de weg vrij was voor een militaire inval in Irak. Deze onthullingen zijn bijzonder explosief voor een internationale organisatie die moet doorgaan als deskundig en onafhankelijk. Ze werden evenwel in de VS en wereldwijd onthaald op een onthutsende, collectieve onverschilligheid.
Het feit dat deze grove wantoestanden bij ons nu toch aan het licht gebracht worden, en nog wel vanuit eerder linkse hoek, getuigt dat er toch ergens nog enige moed en eerlijkheid overgebleven zijn. Of men ook bereid is hieruit de passende conclusies te trekken, is nog lang niet het geval, maar dit is wel een voorbereidende stap
https://www.dewereldmorgen.be/community/bombardeerde-trump-syrie-op-valse-gronden/).