Lang geleden leerden wij het Onze Vader in het Latijn:
Eigenlijk wil de huidige paus de mis in het Latijn gewoon verbieden. Dàt doet hij niet maar hij legt ze momenteel slechts aan een strikte leiband. Alsof de Kerk geen andere zorgen heeft. De linkse bisschoppen moeten eerst hun toestemming geven eer een priester een Latijnse mis mag celebreren. De paus stuurde een brief met richtlijnen naar alle bisschoppen. Hij wil de “moderne” mis als unieke en enige uitdrukking van de RK liturgie. Priesters die de mis willen opdragen volgens de oude liturgie zullen aan hun bisschop moeten bewijzen dat ze de leer van het tweede concilie aanvaarden, ze moeten zijn uitdrukkelijke toelating verwerven en bijkomende vaardigheden in het Latijn bewijzen en de lezingen moeten in de volkstaal gehouden worden.
Deense cartoonist Kurt Westergaard – bekend van de Mohammed-tekening – overleden
Kurt Westergaard is op 86-jarige leeftijd overleden. De Deense cartoonist werd in 2005 wereldberoemd door een tekening van de profeet Mohammed met in diens tulband een bom met de islamitische geloofsbelijdenis. Lees verder…
De eerste en belangrijkste eigenschap van onze identiteit en menselijke waardigheid ligt, zoals we vorige keer hebben aangetoond, in het feit dat we door God geschapen zijn naar Zijn Beeld. God laat ons delen in zijn eigen Leven door ons verstand en vrije wil te geven, nl. een bewustzijn, iets dat uniek is in het hele universum. Hiermee zijn we in staat Hem te kennen en op zijn uitnodiging in te gaan om te delen in Zijn Leven.
Onze tweede eigenschap is: we zijn geschapen met een onverzadigbaar verlangen. Mens zijn is zonder ophouden verlangen. We lijken op een bundeling van eindeloze verlangens. Hebben we een fantastische droom, dan zeggen we dat we voor de rest van ons leven volmaakt gelukkig zullen zijn, als we die kunnen verwezenlijken. En we weten zelf dat het een illusie is, omdat we daarna weer naar iets anders verlangen. We moeten immers zeggen dat we verlangen zijn en niet zomaar dat we verlangens hebben. Als kind kwamen we schreiend uit de moederschoot. Daar leefden we veilig geborgen en afgeschermd. Geluid, licht en aanrakingen werden gedempt. Dan kwamen we naakt ter wereld en werden rechtstreeks blootgesteld aan het felle licht, het harde geluid en directe aanrakingen. We weenden omdat we zo behoeftig waren en in niets voor onszelf konden zorgen.
Iets van dit schreiende kind blijven we heel ons aardse leven meedragen omdat we zelf nooit in staat zijn onze diepste verlangens te voldoen. Ons hart is te groot om ooit door iets op aarde helemaal voldaan te worden. De reden hiervan ligt in het feit dat God ons geschapen heeft naar zijn Beeld om eens volmaakt gelukkig te zijn in Hem. We zijn niet geschapen voor deze vergankelijke wereld. Deze wereld is geschapen voor ons en wij zijn geschapen voor het volmaakte geluk en eeuwige leven in God. We worden als het ware zoals een ijzer naar een magneet aangetrokken. In feite zijn al onze verlangens slechts verschillende uitingen van het ene Grote Verlangen naar God. We kunnen onszelf voorstellen met een heel grote V en daarin niets anders dan kleine v’s.
De kunst van het leven bestaat er nu in dit te aanvaarden en er naar te leven. Het is een erkennen dat alle aardse waarden ons slechts op beperkte wijze kunnen voldoen. Dan kunnen we ook echt (beperkt) genieten. Daarom zegt Jezus in de zaligsprekingen: zalig gij die arm zijt…, die nu honger lijdt…, die nu weent… (Lucas, 6, 20-22). Geniet (beperkt) van het leven, maar blijf dat schreiende kind in u koesteren, blijf die honger naar het absolute in uw hart bewaren, blijf uw arm en onverzadigd zijn erkennen en laat u niet misleiden door de illusie dat er ook maar iets op aarde is dat u voor altijd en volmaakt gelukkig zou kunnen maken. Zorg er voor dat de diepste stroming in uw leven niet geblokkeerd geraakt door u aan ’n aardse waarde te hechten alsof het uw hoogste goed zou zijn, want dan wordt het een bedrieglijke afgod. Het eerste gebod in de Bijbel is: God liefhebben boven alles. Het eerste verbod luidt: gij zult geen afgoden vereren. Jezus wil dat wij zijn vreugde ten volle in ons zouden bezitten (Johannes 17,13). We zijn voor niets minder geschapen dan voor het volmaakte Geluk, de oneindige Liefde van God zelf en het Eeuwige Leven met Hem. En al het andere, waar wij te zeer aan gehecht zijn, kan een belemmering, een afgod worden. Dit geldt niet alleen voor aardse rijkdom, bezit, geld, eer, macht, alcohol, drugs, seks… maar ook voor de hoogste morele waarden, zoals de liefde van man en vrouw, de liefde van ouders tegenover hun kinderen enz. Dit alles blijven ondergeschikte waarden. Daarom zegt Jezus ook dat wie zijn echtgeno(o)t(e), kinderen, ouders… ‘meer lief heeft dan Mij’, niet waard is zijn leerling te zijn (Mattheus 10, 37). Dit is geen uitnodiging om de onderlinge liefde te verminderen, integendeel, het is een aansporing om ons uiteindelijk doel voor ogen te houden en onze liefde voor God te vermeerderen. Wanneer deze centrale cabine van de hoofdstroom in orde is, zullen we hieruit ook alle energie krijgen om de onderlinge liefde te vermeerderen. Jezus zegt: “Ik ben de wijnstok, gij de ranken. Wie in Mij blijft, zoals Ik in hem, die draagt veel vruchten want los van Mij kunt ge niets” (Johannes 15, 5).
Wanneer we dit oer-verlangen naar God in ons niet erkennen noch op de juiste wijze voeden, is het alsof de hoofdstroom uitvalt. Er komt een kortsluiting tussen ons diepste Verlangen en de vele beperkte verlangens. We vluchten dan in de jacht naar kortstondig genot en hechten ons krampachtig vast aan voorbijgaande bevredigingen, die een steeds grotere onvoldaanheid achter laten. En dit zoeken naar kortstondig genot kan in alles liggen. Sommigen worden zodanig in beslag genomen door de zorg voor hun lichamelijke gezondheid dat het hun ziekte wordt. Sommigen vluchten in drank, computerspelletjes, drugs, seks… een vlucht die hen niets anders oplevert dan de illusie van geluk én een verslaving. Wanneer iedere band met de diepste stroom in ons ontbreekt, spreken we van “existentiële frustratie”. Veel mensen zien geen zin meer in hun leven, ze weten niet voor wie of wat ze zich moeten inzetten. Hun geestelijke leegte wordt voor hen zo ondraaglijk, dat sommigen zelfs definitief willen vluchten en hun leven zelf beëindigen. Ze hebben geen kracht meer om te strijden. Zolang iemand zin ziet in zijn lijden, zal hij blijven strijden, hoe groot het lijden ook is. Sinds de jaren ’70 van vorige eeuw hebben we duidelijk een spectaculaire toename kunnen waarnemen van een soort driekoppige draak: agressie, verslaving (obsessie), depressie. Je hebt geen wetenschappelijk onderzoek nodig om te zien hoe sterk de agressie in het openbare leven toegenomen is en blijft toenemen. Hetzelfde voor de vele vormen van verslaving. En het duidelijkst is de depressie omwille van een pijnlijke geestelijke leegte, die nu bijna alom tegenwoordig is. Bovendien treden er voortdurend nieuwe vormen op waarvan steeds meer mensen het slachtoffer zijn: burn-out, chronisch vermoeidheidssyndroom… En de uitvoerige psychologische verklaringen hiervan zijn niet in staat de geestelijke leegte op te vullen.
Wat kunnen we doen? Een deugdelijk innerlijk leven opbouwen. Positief onze liefde tot God, Jezus, het Evangelie, Maria, de Kerk, de anderen versterken door gebed, meditatie, liturgie, sacramenten. Wat zuurstof is voor het fysisch leven, is gebed voor een menselijk, spiritueel leven. Negatief kunnen we de “koorts van het leven”, de jacht naar het aardse, de verlangens naar vergankelijke waarden, de drukte en het lawaai verminderen en onszelf niet verliezen noch in grote vreugden, noch in zware tegenslagen. Gun uzelf de nodige innerlijke rust en stilte opdat de diepste stroom in uw leven zijn vrije, onstuimige loop kan gaan en ruim alle “afgoden” op.
Sommigen zullen het grondig oneens zijn met deze voorstelling. Voor Sigmund Freud met zijn verwrongen godsbeeld (en zijn volgelingen), was/is een verwijzing naar God, naar het geloof of naar het gebed, een capitulatie. Voor ons is het een weg naar authentieke bekering. In een afzonderlijke bijdrage zullen we grondig afrekenen met deze hardnekkige en verstikkende “freudiaanse illusie”. Eerst willen we echter een schitterende illustratie geven van deze tweede eigenschap van ons mens zijn, nl. hoe ons hart onrustig is totdat het rust in God. We doen het aan de hand van de ommekeer die de heilige Augustinus zo levendig beschreef.
P. Daniel
In Flitsen geven we een verslag van ons bezoek aan Sadad . In Het christendom sterft waar het geboren is handelen we nogmaals over de christenen in het Midden Oosten. Terwijl het orkest speelt …handelt over de ondergang van onze beschaving. En dit nog geeft weer een overvloed aan info over Syrië, corona, geopolitiek en Kerk.
Flitsen
Sadad: naaiatelier voor doofstommen
Eind vorige week nodigde Abouna Michaël, de jonge dynamische Syrisch-orthodoxe priester van Sadad ons uit. Hij wilde ons het naaiatelier laten zien. Sadad is een uitsluitend christelijk dorp met verschillende kerken en zonder moskee. Het wordt tweemaal in de Bijbel vernoemd (Numeri 34, 8 en Ezechiël 47, 16). Je ziet er ook geen gesluierde vrouwen of meisjes, zoals overal elders. We werden ontvangen door een joviale man, die de tweede verdieping van zijn huis gratis ter beschikking gesteld heeft voor het atelier. Hij is een handige kerel die allerlei kapotte toestellen en apparaten van de mensen repareert, allemaal gratis. De trap ligt vol met resten van afgedankte apparaten. De tweede verdieping is een ruime zaal met vier ramen en veel licht.
Vanuit een religieus oerinstinct hebben mensen altijd gezocht naar hun oorsprong en einddoel, hun diepste identiteit met het pantheïsme (alles is God) of het dualisme of manicheïsme (goed en kwaad zijn de twee eeuwige beginselen) en in de moderne tijd met het materialisme (alles is louter materie). De joods-christelijke openbaring onthult op onovertroffen wijze: “En God schiep de mens (Adam) als zijn beeld; als het beeld van God schiep Hij hem; man en vrouw schiep Hij hen” (Genesis 1, 27). Dit is als een bazuinstoot die een hele symfonie in zich draagt.
De oorsprong, het einddoel en de waardigheid van de mens liggen in het feit dat God ons naar “zijn beeld” geschapen heeft. Dit geldt voor heel de mens. Al zijn hoofd en hart voor de lichamelijke gezondheid belangrijker dan onze voeten, de waardigheid van het “beeld Gods” kan niet herleid worden tot een bepaald orgaan maar omvat heel ons wezen. We zijn helemaal “beeld Gods”. En dit geldt op gelijke wijze voor alle mensen. Al worden koningen, ministers en grote geleerden in de maatschappij belangrijker geacht dan anderen, toch bezit de armste, ongeletterde, zieke burger dezelfde menselijke waardigheid als zij.
Dit betekent ook dat al de rest aan deze menselijke waardigheid niets kan bijdragen of verminderen. God heeft ons bij de schepping een goddelijk stempel meegegeven waardoor we voor altijd zijn beeld zijn. Gezondheid, rijkdom, bezit, eer, macht… vermeerderen in niets deze menselijke waardigheid. Bijgevolg kunnen ziekte, lijden, armoede, oneer ook niets van onze ware grootheid wegnemen. Een mens die lichamelijk én psychisch totaal afgetakeld is of door iedereen verworpen en uitgejouwd wordt, blijft de volle heerlijkheid van het beeld Gods in zich bewaren en dus ook de gehele menselijke waardigheid. Zelfs de grootste zonden kunnen wel het beeld Gods in ons bezoedelen maar niet vernietigen. God blijft zijn schepping trouw. Vanaf het moment van onze schepping, nl. vanaf de ontvangenis, wanneer 23 chromosomen van vader en 23 chromosomen van moeder zich met elkaar verenigen, zijn we Gods beeld. Prof. J. Lejeune (+ 1994) kon een eindeloze lofzang aanheffen op deze eerste cel, minuscuul klein als het puntje van een speld. Zelfs vijf encyclopedieën zijn volgens hem niet in staat alle informatie, hierin vervat, uit te schrijven. Vanaf dat moment zijn we beeld Gods en dat blijven we over de dood heen, voor eeuwig. Ons bestaan heeft een historisch bepaald begin maar geen einde. Daarom spreken we niet van een louter biologisch proces maar van een ”conceptie”, dat het mysterie van het geestelijk gebeuren uitdrukt. De moderne genetica leert ons dat vanaf dat moment alles aanwezig is, er komt niets wezenlijks meer bij: de lichamelijke eigenschappen, de kleur van de haren, van de ogen… Er is alleen nog bescherming, voeding en tijd nodig om alles tot volle ontwikkeling te laten uitgroeien.
Als mens zijn we een twee-eenheid van lichaam en ziel, een belichaamde ziel of een bezield lichaam. We wijzen een bepaald Platonisch dualisme af waarbij het lichamelijke, het materiele beschouwd wordt als slecht en de ziel als geestelijk en uitsluitend goed. Een uitloper hiervan treffen we soms nog aan in het gebruik van de woorden als “zielenheil”, “zielenherder” of in de vraag “”hoeveel zielen” een parochie telt, alsof de lichamen niet mee tellen. Bovendien zal Jezus ons duidelijk maken dat het kwaad zoals hoogmoed en afgunst eigenlijk juist vanuit onze geestelijke vermogens voortkomen (Mattheus 15, 11.19). De echte tegenstelling tussen goed en kwaad ligt in het feit dat heel de mens, lichaam én ziel, geleid wordt door de geest van deze wereld of door de heilige Geest. Dat is de oproep om over te gaan van de “oude” naar de “nieuwe” mens.
Dit komt overeen met de visie van de heilige Paulus als een eenheid in een drie-eenheid: “Heel uw wezen, geest, ziel en lichaam, moge ongerept bewaard blijven bij de komst van onze Heer Jezus Christus” (1 Thessalonicenzen 5, 23). In de ziel onderscheiden we onze gedachten, gevoelens, herinneringen, emoties, onze wil, kortom dat kostbare heiligdom dat we geweten noemen, waardoor wij goed en kwaad kunnen onderscheiden. Toch is er in de ziel nog een soort innerlijke kern waarin alleen God woont. Het is als het ware het “puntje van de ziel”, de “landingsplaats van de heilige Geest”, de geest, onderscheiden maar niet gescheiden van de ziel. Het is ons “heilige der heiligen”, onaantastbaar, onverwoestbaar als “inwoning Gods”, “de afglans van het eeuwig licht, de onbeslagen spiegel van Gods werkzaamheid en het beeld van zijn goedheid” (Wijsheid 7, 26). Naargelang men de Latijnse of Griekse woorden gebruikt, spreken we van “corpus” (lichaam), “anima” (ziel), “animus” (geest) of van “sôma” (lichaam), “psychè” (ziel), “pneuma” (geest). (Pneuma betekende in de christelijke oudheid de creatieve kracht van de heilige Geest. Wij hebben dit woord in de auto-industrie gedumpt en gereduceerd tot luchtdruk voor “pneumatische systemen”). Zo verstaan we hoe mensen louter in hun geest door God kunnen geraakt worden. André Froissard (+ 1995), zoon van de stichter van de Communistische Partij in Frankrijk, heeft als agnost nooit enige religieuze opvoeding gekend. ”Per ongeluk” gaat hij in Parijs een openstaande deur binnen en komt in een kapel waar zusters het uitgestelde allerheiligste Sacrament aanbidden. Twee minuten daarna staat hij weer op straat en zegt: “Ik ben gelovig, ik ben katholiek”. Later schrijft hij zijn verbluffend getuigenis: “God bestaat, ik heb Hem ontmoet”!
Ontdekken en aanvaarden dat wij samen met alle mensen van goddelijke adel zijn, een heiligdom van de onverwoestbare “inwoning Gods”, dat is onze eerste stap. Grote heiligen hebben deze goddelijke werkelijkheid vanuit hun eigen ervaring beschreven. Origines (+ 253/4) spreekt van een “dynamisch élan”. De heilige Basilius de Grote (+ 379) spreekt van “een goddelijke kiem”. De heilige Teresia van Avila (+ 1582) onderscheidt zeven ruimtes en de diepste kern in ons noemt zij de “innerlijke burcht”.
Sommigen zoeken in onze tijd naar het “onbewuste” of “onderbewuste” om bv. verdrongen seksuele verlangens op te sporen. De drang naar seksualiteit, naar macht, naar bevestiging … zijn inderdaad wezenlijke krachten. Zij zijn echter niet ons diepste onderbewuste, doch slechts tussenstadia. Onze drang naar God, die ons naar zijn beeld schiep is de diepste drang in ieder mens (wat in een volgende stap verder wordt uitgelegd). Weet of geloof je dit niet, dan is dit je diepste onbewuste. Viktor Frankl (+1997) overleefde het concentratiekamp. Daar leerde hij dat er in de mens een veel diepere kracht schuilt dan hij van S. Freud (+ 1939) leerde. Hij stichtte de “logotherapie”, een therapie om “de zin van het leven” te helpen ontdekken, in plaats van de zin van een therapie op te dringen. Hij heeft sindsdien menige “freudiaanse illusie” ontmaskerd en beweert terecht dat de “dieptepsychologie” vooral hoogte nodig heeft!
P. Daniel
Flitsen
Een wonder voor Libanon
We sluiten ons aan bij het wereldwijde gebed om een wonder te vragen voor de redding van Libanon. Vanaf 4 juli tot 4 augustus (verjaardag van de ontploffing/aanslag op de haven van Beiroet) bidden we als gemeenschap het rozenhoedje om 20.30 u, in navolging van de ontmoeting in het Vaticaan van de Libanese religieuze leiders op 1 juli 2021 en samen met alle vrienden van Libanon over de hele wereld. De maronitische patriarch Boutros Raï en de religieuze leiders zijn het eens over de eis dat de buitenlandse inmenging en de corruptie moeten stoppen, dat de 1,5 miljoen Syrische vluchtelingen niet gemanipuleerd mogen worden om te blijven maar om terug te keren naar hun land. Er zijn al meer dan een halve eeuw Palestijnse vluchtelingen die niet meer terugkeren en waardoor het land al overwegend soenitisch is geworden.
Oosterse gastvrijheid
Een bevriende christenfamilie in een klein buitenverblijf juist achter ons domein heeft ons al herhaaldelijk uitgenodigd en zondag namiddag trokken we er met de gemeenschap naar toe. De man is professor genetica in Damascus en heeft voor ons de onderzoeken gedaan op de Arabische artemisia, die volgens hem zeer geneeskrachtig is. Ze hebben grotendeels zelf hun buitenverblijf gemaakt: 2 kamers beneden en een boven, eenvoudig maar erg artistiek. Rond het huis zorgt de vrouw voor de bloemen en hij voor de kruiden, groenten en vruchtbomen. Hun eerste vraag was dat we het huis zouden zegenen. Na het traditionele kleine tasje koffie, werd gezondheidsthee met kruiden uit de tuin geserveerd. Van alles wat op ons terrein nog niet groeit werden zaadjes of stekjes meegegeven. Het eerste rijpe tomaatje werd gedeeld en geproefd. Hun dochters hadden enkele vriendinnen uitgenodigd en zo had de jeugd onder elkaar genoeg te vertellen. De hartelijkheid van deze namiddag is een bijzonder deugddoende ervaring.
Nvdr: om u een idee te geven aan de verscheidenheid van kruiden en gewassen in Syrië, al dan niet voor geneeskundig gebruik:
https://youtu.be/qE-Ik5zvdV4
”Metokion” bijna onder dak
Het annex kloostertje St. Jozef is bijna onder dak. De planken en boomstammen zijn gebeitst en dienen nu als plafond. De boomstammen komen uit het Anti-Libanongebergte en worden hier “genevrier” genoemd, het zijn oersterke bomen die blijkbaar alleen aan deze kant en aan de andere kant van het gebergte groeien.
Uli Henkel, AfD-verkozene in het parlement van Beieren, richt zich tot mevrouw Triebe, die de belangen der Grünen vertegenwoordigt:
“Mevrouw Triebe, U bent lid der Grünen-fractie. U bent een vrouw en U heeft zich in deze materie verdiept. Dan moet het U toch opgevallen zijn dat dat bij par. 9.6 van het leermateriaal staat “Mohammed is een voorbeeld voor het samenleven met vrouwen”… Ik veroorloof mij tot u te richten met de vraag, als groene volksvertegenwoordigster en als vrouw, of hij werkelijk een voorbeeld voor vrouwen kan zijn. Mohammed was met 12 vrouwen getrouwd, waarvan één slechts 6 jaar oud was. Hij heeft het bevel gegeven haar te slaan als er voor haar opstandigheid gevreesd werd. Zo staat het in soera 4, vers 34. Haar op elk tijdstip seksuele beschikbaarheid werd bevolen in soera 2, vers 223. Elke man werden vier echtgenotes toebedeeld, soera 4, vers 3. Hoe is dit in overeenstemming met de groene vrouwenpolitiek? Ik wil u dan ook verzoeken een eerlijk antwoord te geven op de vraag hoe het mogelijk is dat U, als groene vrouw, zoiets in het leerplan wil laten staan: “Mohammed is een voorbeeld voor het samenleven met vrouwen.”???”
Collega Henkel… ik wil U eraan herinneren dat U deel uitmaakt van een partij die een vrouwenbeeld heeft uit de vijftiger jaren, een beeld dat ook niet in het heden aangekomen is… Daarom is uw uitleg en uw vrouw voor mij zeer ongeloofwaardig.
Tussenopmerking van de heer Henkel:
“Tja, geachte collega, ik heb naar U geluisterd en ik heb me vanzelfsprekend ook vooraf in het leerplan verdiept en ik vraag U nu open… al voor de kleinsten (punt 1.51 van het leerplan) staat bv. geschreven “Mohammed is liefdevol voor alle schepsels” en bijgevolg vraag ik U, bent U zich ervan bewust dat de heer Mohammed 79 keer ten oorlog trok, 900 gevangen joden in het jaar 627 in Medina heeft laten onthoofden. Hij beval het doden van iedereen die kritiek op hem had en mijn vraag is nl. hierom – ik ken u goed en u nuanceert altijd zeer grondig en zeer correct – maar als nu leerlingen – en dan vooral de kleine – een dermate positief beeld gegeven wordt van de profeet, ziet U dan niet ook het gevaar dat deze jongeren nog ongemotiveerder en nog agressiever op eender welke kritiek op de profeet zullen reageren? Bv. bij discussies over Mohammed-cartoons of iets dergelijks… Als Mohammed liefdevol is voor alle schepsels hoewel wij weten dat hij een oorlogsfluisteraar…”
Klank wordt uitgeschakeld.
Blonde dame met groen kleed geeft dit verhakkeld antwoord:
“In het leerplan is voorzien dat de islamitische lessen ethisch onderwijs… geen ethisch onderwijs kan zijn… zich met de fundamentele waarden moet verantwoorden met de islam en met de andere religieuze richtingen en daarom zie ik geen enkel gevaar, integendeel, ik zie het dat het hierom gaat, als ik een geloof ken, dan kan ik het ook aanvaarden. En het is onze taak als staat en daarom zullen wij ook voorstander zijn voor het geloofsonderwijs, in de zin van een islamitische voorlichting als keuze-plichtvak.”
Als U uit het bovenstaande een antwoord op de nochtans duidelijks vraag van dhr. Uli Henkel kunt distilleren, mag U het ons melden. Wij hebben intussen begrepen dat er geen yota zal gewijzigd worden aan het leerplan: Mohammeds integriteit, vrouwenliefde en zachtzinnigheid is boven elke twijfel verheven. Vandaar de grote verontwaardiging als wij eraan durven te twijfelen. O.L.Heer vond tenslotte ook: “Wie zonder zonden is…” Vandaar de stenen, resp. kogels, die af en toe onze richting uitkomen.
De Najaf begraafplaats in Irak is ‘s werelds grootste begraafplaats. Ca. 5 miljoen sjiietische moslims werden hier begraven, dichtbij het mausoleum van imam Ali. Het terrein beslaagt ruim 601 ha. Ter vergelijking: Schoonselhof 73,64 ha.
De begraafplaats, “Wadi Al-Salam”, de vallei van de vrede, wordt al sinds meer dan 300 jaar gebruikt. Om alle overledenen te begraven is een klein leger grafdelvers dagelijks aan de slag, meer dan 400 begrafenisondernemers bieden er hun diensten aan. Meestal familiebedrijfjes, waarbij de stiel doorgegeven wordt van vader naar zoon. In de video ziet u een begrafenis waarin het – voor onze begrippen – eerder heftig aan toe gaat.
“Red de planeet, eet geen vlees meer !” Dagelijks wordt opgeroepen om te vechten voor het behoud van de aarde, de natuur, het milieu, gestuwd door de meest dwaze ideologieën, die onmiddellijk moeten uitgevoerd worden, zo niet valt morgen de hemel op ons. Ieder gezond perspectief is zoek. Kinderen worden door abortus op de gruwelijkste wijze in de moederschoot afgeslacht, gepromoot door hen die respect eisen voor dieren. Als het juiste perspectief verdwijnt, gaan mensen stenen aanbidden of zelfs honden, katten en varkens (zie Romeinen 1, 23).
Welnu, een wereld zonder God moet niet gered worden. “Niet voor de wereld bid Ik” zegt Jezus (Johannes 17, 9). Mensen moeten gered worden.
De mens is het kroonstuk van de schepping en de schepping is er voor de mens. De mens staat met zijn voeten op de aarde en met zijn hoofd in de lucht. Hij is materie maar tevens eindeloos verheven boven de materie. Hij is het enige wezen in het heelal dat een bewustzijn en een geweten heeft en om zichzelf gewild is door God. Dieren kunnen verbluffend fijne instincten hebben. Ze hebben ook “een ziel” als levensbeginsel (anders worden ze kadavers), maar dit heeft verder geen enkele vergelijking met de menselijke ziel, door God verrijkt met verstand en wil. De natuur is een loflied aan God door te zijn wat ze is. Het is de roeping van de mens om bewust, wetens en willens, God als Schepper boven alles te eren. Onze tijd lijkt weinig gevoel te hebben voor deze ware grootheid van de mens. De kunst in een bepaalde periode drukt meestal goed uit hoe in die tijd over de mens wordt gedacht. In de moderne kunst zien we dikwijls gedrochten van mensen met verwrongen gezichten, ledematen en lichamen, waarbij iedere harmonie of schoonheid ontbreekt. Ze drukken een pessimisme en zelfs een nihilisme uit. De Renaissance daarentegen toont veelal mensen in grote lichamelijke harmonie en schoonheid, prachtige beelden van mannen, vrouwen en kinderen. Als de moderne kunst het zicht op de ware grootheid van de mens belemmert, dreigt de Renaissance de mens te zien als zijnde uit zichzelf het centrum van het heelal.
Waarin bestaat de diepste waardigheid van de mens? Sommigen denken aan een fysieke gezondheid, een hoogstaande geestelijke ontwikkeling, een groot verstand, vele begaafdheden, macht, eer en rijkdom. Al hebben al deze elementen hun waarde, ze bepalen niet de uiteindelijke waardigheid van de mens. Een zieke, gehandicapte dakloze of een ‘Mongools’ kindje, hebben dezelfde menselijke waardigheid als gelijk welke koning of keizer in zijn paleis. Een ander uiterste, vooral onder invloed van bepaalde oosterse stromingen, ziet de waarde van de mens louter in zijn geestelijke vermogens. Sommigen beschouwen de mens enkel als geestelijk wezen, als het goddelijk licht zelf, hoog boven de aardse werkelijkheid. Dit is een ontkenning van de mens als eenheid van lichaam en ziel. Een goede medische ethiek zal iedere mens verzorgen naargelang de behoeften die hij heeft en ook heel zijn lichaam met dezelfde waardigheid behandelen. Al is een hart fysisch veel belangrijker dan een kleine teen, ook het eenvoudigste orgaan deelt in de menselijke waardigheid en dient met dezelfde eerbied behandeld te worden (Zie de eenheid van het lichaam: 1 Kor 12, 12-26).
Psalm 8 is een hymne op de grootheid van de Naam van God, Schepper en Vader. Het heelal is het werk van zijn “handen”. De afwerking met maan en sterren is het fijne werk van zijn “vingers”. Het zijn de baby’s (Hebreeuws: olelim van alal = lallen) en de zuigelingen die Hem verheerlijken en de hoogmoedige te schande zetten. Een “psalm” moet gezongen worden (van het Griekse ‘psalmos’ = het doen trillen/zingen van de snaren van een muziekinstrument). Een mens die de Schepper en zijn Schepping erkent, bewondert en bezingt, ontdekt tevens zijn juiste plaats, zo broos en zo ontzagwekkend:
“Ach, wat is de mens dan, dat Gij naar hem omziet, ’t mensenkind, dat Gij zo voor hem zorgt? Niet veel minder dan een engel hebt Gij hem geschapen, hem gekroond met luister en met eer (letterlijk: Gij hebt hem slechts een beetje minder dan God gemaakt). Heel uw schepping aan hem onderworpen, alles aan zijn voeten neergelegd” (Psalm 8, 5-7).
We hopen een lange reeks overwegingen te kunnen geven over de christelijke visie op de mens, vanuit de Schrift en de katholieke traditie, die onscheidbaar met elkaar verbonden zijn. Hierbij putten we ook uit de ervaringen en inzichten van mystici en kerkleraren en benutten zo goed mogelijk de resultaten van goede wetenschappelijke inzichten. Onze diepste identiteit zien we tenslotte in de persoon van Jezus Christus, de God-Mens en van zijn Moeder Maria, zijn eerste leerlinge. We voorzien 7 thema’s. Het zijn, als je wil, de 7 wortels van ons mens-zijn:
1) De mens, geschapen naar Gods Beeld en Gelijkenis. Dit is het fundament van onze waardigheid.
2) Met een onverzadigbaar verlangen, waarmee we de zin van ons “rusteloos hart” ontdekken.
3) Gewond door de zonde, waardoor we de ontwrichting die ieder mens in zich meedraagt toelichten.
4) Hartstochtelijk bemind, zoals ouders van hun gehandicapt kind nog meer houden dan van een gezond kind.
5) Geroepen om door lijden en sterven in Jezus’ verrijzenis te delen. Dit is onze ‘uittocht’ en overgang, ons Pasen.
6) Met de gave van zichzelf. Hoeveel zware ontgoochelingen in menselijke relaties zouden vermeden worden, wanneer we echt zouden beseffen dat de ‘gave van zichzelf’ een wezenlijke eigenschap is van ons menselijk leven?
7) Zo bereiken we uiteindelijk de gelijkenis met God in de hemelse heerlijkheid. “Beeld Gods” komt aan het begin, “gelijkenis Gods” aan het einde, wat enkel mogelijk is door onze gelijkenis met Christus
Hiermee streven we niet alleen naar een goed inzicht in het mysterie van ons mens zijn, we willen ook steeds meer onze waardigheid beleven. Laten we daadwerkelijk op weg gaan, in het besef dat de weg zelf wijzer is dan de wegwijzers.
*
In Flitsen berichten we o.m. over een bijzondere picknick die we gehouden hebben. In Een wereldoorlog zonder grenzen blijven we trachten de waarheid te onthullen over hetgeen in Syrië gebeurt. De dwaze demonisering willen we aanklagen in Het einde van een westerse wereldoverheersing. We wijzen op enige hoop in de Libanese tragedie: Eindelijk naar een neutraal Libanon? En dit nog geeft weer overvloedige info over Syrië, corona, geopolitiek en moraal.
Op donderdag 24 juni hebben we plechtig de geboorte gevierd van Johannes de Doper. Een geboortedag wordt in de liturgie alleen nog gevierd van Jezus en Maria. Van alle andere heiligen wordt hun sterfdag beschouwd als hun “geboorte” voor de hemel. In de voormiddag reden we met z’n allen naar een terrein dat toebehoort aan Ibrahim Srour, oblaat en verantwoordelijke ingenieur voor ons terrein. Een tent werd opgesteld om ons te beschermen tegen de felle zon. Ernaast staan twee kleine bolvormige gebouwtjes met niets er in. Het ene werd gebruikt als keuken om een soort potpourri klaar te maken met enkele groenten, op een houtvuur gekookt. Meteen werd het plan opgevat om van de twee gebouwtjes twee kapelletjes-kluizen te maken. Een ter ere van de heilige Elias, de grootste profeet in het begin van het Oude Testament en het andere ter ere van de heilige Johannes de Doper, de grootste profeet aan het begin van het Nieuwe Testament. Ondertussen werd veel heen en weer gebabbeld, gelachen en verteld. Terwijl we eenvoudig en goed aten werd niet vergeten hoezeer vele Syriërs en vooral Libanese christenen nu bedreigd worden met hongersnood. We zoveel mogelijk meedelen en alles in het werk te stellen om de hulpverlening aan hen verder te zetten met alle middelen die we hebben en die ons gegeven worden. Er is ondertussen al een varkenskwekerij in Libanon voor hen opgezet.
Wekelijkse vormingsdag
De wekelijkse vormings- en ontspanningsdag voor de kinderen van de catechese wordt steeds meer een feest voor iedereen. Deze donderdag kwamen moeders achterna en elk had een gebak bij zodat het niet moeilijk was de kinderen bij de pauze een versnapering te geven. En de moeders amuseerden zich onder elkaar. De kinderen waren al lang naar huis terwijl de moeders hier nog van de heerlijke zomeravond genoten.
Oost-Pruisen, waar de laatste heidenen van Europa woonden tot de Duitse (Ridder)Orde ter hulp geroepen werd. Deze Ridderorde richtte 93 steden op, meer dan 1000 dorpen en haalde Duitse kolonisten in het dunbevolkte land. De oorspronkelijke bevolking, de Pruzzen, werden niet uitgeroeid maar vermengden zich met de toegestroomde nieuwe inwoners.
De Ordestaat werd – voor de toenmalige tijd – de modernste staat in het NO van Europa met een hoogontwikkeld bestuur en de lucratieve handel in amber (Bernstein). In 1309 werd de Marienburg de zetel van de Hoogmeester (leider van de Ridderorde), tot op heden het grootste gebouw opgetrokken in baksteen.
Zo’n 100 jaar later, in 1410, kwam er een einde aan de hegemonie der Orde. Zij verloor de slag bij Tannenberg tegen een Pools-Litouwse alliantie. Met het Melnosee vredesverdrag (1422) werd de oostelijke grens bepaald, die tot 1945 zou stand houden. In 1466 werd opnieuw een stuk van het Ordegebied verloren aan Polen. Het zou een splijtzwam worden. West-Pruisen en Oost-Pruisen werden een feit.
In 1525 wijzigde Hoogmeester Albrecht von Brandenburg Ansbach, een telg uit de Frankische lijn der Hohenzollern, het statuut van de Ordestaat met de hoofdstad Königsberg, in een erfelijk hertogdom om, ruilde het RK voor het Evangelische geloof en nam het land van de Poolse koning Sigismund, tevens zijn oom, als zijn erfelijk leen aan….U kan een samenvatting van de geschiedenis van Oost-Pruisen verder lezen bij Wikipedia.
De Marienburg door de geschiedenis heen:
https://youtu.be/-cAuwL90PY4
Vandaag:
De beschrijving van een nooit-terugkerende wereld werd neergepend door Christine Brückner in het driedelige levensverhaal van Maximiliane von Quindt, geboren op Gut Pönichen: “Jauche und Levkojen”. Het is tegelijkertijd fictie én realiteit voor de honderdduizenden verdreven Duitsers uit het oosten. De boeken werden verfilmd. Wie interesse heeft kan via het YT-kanaal TV-Fernsehen Nostalgie de reeks (her)bekijken. Hierbij de eerste aflevering:
De covid 19 vaccins zijn dodelijk! De wereldwijde genocide door deze massale vaccinatie moet onmiddellijk stoppen!
Wij zijn niet bevoegd om met de juiste wetenschappelijke bewoordingen de verantwoording hiervan deskundig toe te lichten. Tientallen, ja honderden wetenschappers uit verschillende landen kunnen dit wel. En ze doen het ook. Al maanden lang, week na week, hebben we hun artikels, studies en video’s vermeld onder “En dit nog”. Hun waarschuwingen worden brutaal uit de mainstream media geweerd of onmiddellijk verwijderd. Ook in ons land werden alle wetenschappers die waarschuwden de mond gesnoerd of weggehoond: topexpert Geert Vanden Bossche, dr. Pascal Sacré, Sam Brokken…Wij kunnen echter, zoals ieder normaal mens, hun noodkreten goed begrijpen.
De covid 19 vaccins zijn geen echte vaccins, het zijn genetische experimenten met geheel nieuwe ingrediënten. Bij vroegere gelijkaardige experimenten met dieren, stierven alle dieren. Nu worden dierproeven eenvoudigweg overgeslagen en de mensen zelf rechtstreeks ingespoten als proefdieren. De werkelijke proefperiode loopt nog tot 2023. Ze mogen dus niet als “veilig” en “werkzaam” bestempeld worden. Integendeel. Niemand kent de gevolgen op korte en op lange termijn.
Ontelbare onafhankelijke wetenschappers waarschuwen ons dat in deze covid 19 vaccins, gevaarlijke giftige producten zitten, die ons immuunsysteem ontregelen waardoor wij zelf nog ergere besmettingen kunnen ontwikkelen en waartegen we ons niet meer kunnen verdedigen. De covid 19 vaccins veroorzaken zelf deze varianten.
De feiten schijnen het ook te bewijzen. Aan de lopende band sterven mensen ten gevolge van deze inentingen of worden zwaar ziek (zie “En dit nog” van deze week). Bovendien verwachten vele wetenschappers dat de golf van verwoestende ziektes nog moet komen. Normaal zou de massavaccinatie al lang onmiddellijk moeten gestopt zijn. Onzichtbare machten zorgen er echter voor dat politici en media een versnelling hoger schakelen en oproepen om iedereen, ook kinderen (!?) te vaccineren. Deze massale vaccinatie is roekeloos en onverantwoord. En de farmaceutische producenten hoeven alleen maar de miljarden dollars winst op te strijken, ze zijn totaal vrij van iedere schadeclaim. Daarvoor moeten de landen zelf met het belastinggeld van de burgers opdraaien.
De Finse parlementariër, Ano Turtiainen, zegt dat zijn regering zich schuldig maakt aan de moord op eigen volk, indien ze verder gaat met het fabeltje te verspreiden dat de covid 19 vaccins veilig zijn. Hetzelfde geldt echter voor alle andere landen. En het verloopt precies zoals ze voorspeld hadden. Wanneer de verwoestingen van de covid 19 vaccins openbaar worden, zal de schuld daarvan niet gegeven worden aan het vaccin maar aan hen die nog niet gevaccineerd zijn, zodat de genocide op wereldvlak nog sneller doorgevoerd kan worden.
In het woonzorgcentrum van Nijvel werd 95% volledige vaccinatie gerealiseerd en alle 119 inwoners waren gevaccineerd. De helft hiervan wordt na de vaccinatie besmet en 12 mensen sterven! Een nuchtere waarnemer zou logisch besluiten: deze ‘vaccins’ beschermen blijkbaar helemaal niet en ze zijn zelfs dodelijk. Lees welke zeemzoete commentaar hierop wordt gegeven: “het gaat om fragiele mensen, het is vreemd, het is een geïsoleerd geval, 95 % bescherming betekent nog geen 100 %…” en onmiddellijk wordt opgeroepen om zo vlug mogelijk iedereen, ook de jongeren te vaccineren. (https://vrtnws.be/p.8eo9B1YGp).
Is hier niemand meer bij zijn verstand? Waarom mag een van de zovele onafhankelijke experts met wereldfaam niet uitleggen dat de ziekte en de dood in de covid 19 vaccins zelf zitten? De “gezondheidsdouches” van de nazi’s waren gaskamers en bleven beperkt tot Europa. De “reddende prik” van de covid 19 vaccins is dodelijk voor de hele mensheid. We zijn in de greep van een elite die als een satanisch wereldbestuur ons een eugenetisch programma oplegt om de volgens hen te talrijke wereldbevolking drastisch te verminderen. Hoeveel mensen moeten er nog zwaar ziek worden en sterven voordat deze waanzin stopt?
*
Is er enig positief uitzicht?
Het probleem ligt niet bij een tekort aan rationeel maar aan spiritueel inzicht. Vele mensen kunnen niet geloven in het bestaan van de duivel en satanische machten, ook al leven ze dagelijks in een hel.
Verder beseffen we dat vele mensen, ook al willen ze geen vaccin, zich tenslotte toch laten vaccineren omdat ze moegestreden zijn en anders door vrienden, familie, kinderen en kleinkinderen radicaal worden uitgestoten en er de grootste vetes ontstaan, afgezien nog van het feit dat hun leven totaal onmogelijk gemaakt wordt. Een echtpaar laat weten dat ze overtuigd zijn een kleinkind verloren te hebben bij een zwangere schoondochter, die gevaccineerd werd, maar dat ze er niet over kunnen spreken. We beseffen ook dat we in Syrië leven in een land met de grootste beperkingen en voortschrijdende armoede maar met een vrijheid en harmonieuze samenleving waarvan men in België niet eens kan dromen. Voor wie kan verhuizen is het de moeite waard dit te overwegen. In de plaats van geïnterneerd te worden in een heropvoedingskamp, kun je beter trachten naar hier of elders te verhuizen om in een gemeenschap van vrije mensen te leven.
Tenslotte blijft er altijd hoop dat echte wetenschappers een of andere therapie zullen vinden voor hen die gevaccineerd zijn en het overleefden. Niet onmiddellijk, maar nadat de proefperiode in 2023 afgelopen is en er meer zicht is op de ravage die deze “vaccinaties” hebben aangericht.
*
De meer bezielende, geestelijke meditatie die we aanvankelijk voor nu wilden geven, krijg je volgende week. De commentaar op het gebeuren in Nijvel was de druppel die onze emmer deed overlopen, waaruit bovenstaande spontane schreeuw ontstaan is.
*
In Flitsen geven we enkele indrukken uit de gemeenschap. Westerse, gulle humanitaire hulp… voor terroristen toont de blijvende, ondragelijke westerse huichelarij. In een Schokkend getuigenis wordt het ware gelaat getoond van het coronagebeuren. Een Black-out onderlijnt een volkomen vergeten element uit de geschiedenis. In En dit nog krijg je info over Syrië, over de steeds toenemende desastreuze gevolgen van de covid 19 massavaccinatie, geopolitiek en moraal.
P. Daniel
Flitsen uit het leven van de gemeenschap Mar Yakub
’s Morgens en ’s avonds is het vrij druk op de weg die van het dorp Qâra naar het Anti-Libanon gebergte voorbij ons klooster loopt. (Klik hier voor plan met ligging) Boeren rijden met hun moto, tractor, bestelwagen of kleine vrachtwagen naar hun boomgaarden. Nu was het de kersenoogst. De kersen uit het gebergte zijn van prima kwaliteit. En ieder jaar opnieuw gebeurt het dat we toevallig op de weg zijn, dat een boer stopt, een plastiek zak neemt en die vol doet met kersen en ze met een brede glimlach geeft. Het zijn moslims waarmee we nooit enig persoonlijk contact hadden. Dat is de familiegeest van Syrië.
