De vierde eigenschap van ons mens-zijn is: wij zijn hartstochtelijk door God bemind. God houdt van ons niet “ondanks “ onze zonde, maar we zouden bijna zeggen “omwille” van onze zonde, nl. omdat onze ellendige toestand Gods barmhartigheid nog meer aantrekt. In die zin spreekt de liturgie van Goede Vrijdag van “gelukkige schuld” (“Felix culpa”). Over de “Dienaar van God”, de voorafbeelding van Jezus Christus, schrijft de profeet Jesaja: “Waarlijk, het waren onze ziekten die Hij op zich nam, en onze smarten die Hij heeft gedragen” (Jesaja 53, 4). Onze schuld en schande zijn een bijzondere uitdaging voor Gods goedheid en barmhartigheid.
Heel de Bijbel openbaart een God, Schepper en Vader, die oneindige liefde is. Deze liefde is het antwoord op alle vragen: waarom Hij de wereld heeft geschapen alsook ons naar zijn Beeld, waarom Jezus mens geworden is en ons verlost heeft… De heilige Paulus begint zijn belangrijkste brief en de enige brief waarin hij systematisch zijn Evangelie uiteenzet, met de uitroep: “God heeft u lief” (Romeinen 1, 7). Het is zijn “kerugma”, de korte samenvatting van heel zijn boodschap, als de bazuinstoot van een heraut. Hij wil dat we ons opnieuw laten verwarmen door het vuur van Gods liefde en dat we herontdekken dat we Gods geliefden zijn. Dit “kerugma” herinnert ons aan de uitroep “wapenstilstand” aan het einde van Wereldoorlog II. Mensen liepen de straat op, omhelsden elkaar en begonnen te dansen. We wisten niet wat er eigenlijk gebeurd was of welke de voorwaarden waren, maar het voornaamste hadden we begrepen: de ellende van de oorlog is voorbij. En na het “kerugma” volgt dan de volledige uitleg: de catechese, waardoor de kernboodschap verdiept en verstevigd wordt. De heilige Johannes voegt er bij dat het God is die ons eerst heeft liefgehad.
De Schrift tracht met verschillende beelden Gods liefde uit te drukken. Laten we vooraf stellen dat deze beelden menselijke voorstellingen zijn die eigenlijk nog veel meer verhullen dan ze openbaren, maar ze geven een richting aan. “Met zachte leidsels heb Ik hen gemengd, met teugels van liefde” (Hosea 11, 4). “Gij die werd opgetild vanaf de moederschoot, en sinds de geboorte gedragen. Tot aan uw oude dag blijf Ik dezelfde… Ik zal u torsen, Ik zal u redden” (Jesaja 46, 3-4). Het is de vaderlijke liefde die op de oorsprong wijst maar ook op goedheid en liefdevolle zorg, bescherming en veiligheid biedt. Het oorspronkelijke Bijbelse beeld van “vader” (Hebreeuws: av) heeft niets met de moderne opvatting van een overheersend paternalisme te maken, maar alles met intieme verbondenheid en het innige verlangen om zich te geven. “Zal een vrouw haar zuigeling vergeten, een liefhebbende moeder het kind van haar schoot? En zelfs als die het zou vergeten, Ik vergeet u nooit! Zie in mijn handpalmen heb Ik u geschreven” (Jesaja 49, 15-16). “Zoals een moeder haar kind troost, zo zal Ik u troosten” (Jesaja 66, 13). (Ezechiël 16, 62-63). Deze moederlijke liefde is tedere nabijheid, vergeving, medelijden. Ze komt voort uit haar binnenste, uit de plaats waar het kind ontstaan is. Daarom betekent hetzelfde Hebreeuwse woord “rechem” (mv. rachamim”) tegelijk moederschoot én barmhartigheid, medelijden. Dit suggereert dat we opnieuw moeten geboren worden “uit de moederschoot van Gods barmhartigheid”. Jezus zegt tot Nicodemus: “Gij moet opnieuw (Grieks: anoothen = ‘opnieuw’ én ‘’vanuit de hoge’!) geboren worden” (Johannes 3, 7). Ook de barmhartige Vader uit de parabel van de verloren zoon, door Rembrandt geschilderd, schijnt zowel vaderlijke als moederlijke liefde uit te drukken.
Felix Mendelssohn schreef deze mooie muzikale vertolking van psalm 91: “Denn er hat seinen Engeln befohlen”
“Denn er hat seinen Engeln befohlen über dir, dass sie dich behüten auf allen deinen Wegen, dass sie dich auf den Händen tragen und du deinen Fuß nicht an einem Stein stoßest.”
“Want Hij heeft zijn engelen opgedragen je te behoeden overal waar je gaat, je op handen te dragen opdat je je voet niet stoot aan een steen.”
Hoe “gematigd” zijn de Taliban intussen geworden? Mogen we de beloftes van hun persconferentie – amnestie, vrouwenrechten… – geloven? De belofte over de vrouwenrechten “voor zover voorzien binnen de islam”, laat aan de verbeelding niet veel ruimte over.
Mocht u twijfelen aan hun goede bedoelingen, herinner u dan dat de islam dé godsdienst van de vrede is.
De Taliban maakten van hun wensen geen geheim: “Het is ons vreedzaam recht, de islamitische rechtspraak in ons land door te zetten.” … Welke concrete wetten “eerst zullen verkondigd worden” zal de nieuwe regering beslissen. “Vrouwen zullen in het kader van de sharia leven”… Hoewel ze eerst beloofd hadden dat vrouwen zouden kunnen studeren en werken én ze zelfs voor deelname aan de toekomstige regering uitgenodigd hadden, werd er uiteindelijk beslist een naar geslachten opgedeeld schoolsysteem in te voeren.
Over het werk der journalisten: “We zullen het contact met de media onderhouden en zij zullen de mogelijkheid hebben vrij te werken”. De Taliban zullen echter niet toelaten dat de media “de waarden der Afghaanse maatschappij, de nationale belangen en de leer van de islam aan hun laars te lappen”.
Een Terzake – reportage van 9 jaar geleden:
Zou Ayaan Hirsi Ali gevraagd worden voor een debat op de Afghaanse televisie? We verwachten geen antwoord…
Op 17 augustus 1996 overleed in Ekeren op de gezegende leeftijd van 92 jaar, pater, theoloog, bioloog en hoogleraar Max Wildiers die één van de grootste Vlaamse cultuurfilosofen van de afgelopen eeuw is geweest.
Ik heb het voorrecht gehad Wildiers een paar maal te mogen ontmoeten en ik moet toegeven dat deze bescheiden, innemende, eloquente en vooral bijzonder erudiete man behoorlijk wat indruk maakte op de jonge snaak die ik toen nog was…
Max Wildiers had een rusteloze, immer zoekende geest. ‘Spiritus quiescit numquam’ – ‘De Geest Rust Nooit’ was niet geheel toevallig zijn levenscredo. De waarheid was in zijn ogen nooit een verworvenheid maar steeds een – bijna onbereikbaar – streefdoel. Zijn scherpe en kritische geest was wars van ieder dogmatisme en van slaafse kerkelijke gehoorzaamheid.
Dit resulteerde onder meer in het redigeren van het volledige werk van de Jezuïet en paleontoloog Teilhard de Chardin, die een groot deel van zijn leven aan het verzoenen van de evolutieleer met het katholicisme had gewijd of in het zich verdiepen in de biologie waaruit hij afleidde dat naast de biologie ook cultuur aan evolutie onderhevig was.
Net als Teilhard de Chardin beschouwde hij het als zijn opdracht de moderne natuurwetenschappen en geloofswaarden te verenigen.
Wildiers was van veel markten thuis: radicale Vlaamsgezinde, vernieuwende theoloog, kritische cultuurfilosoof, creatieve journalist, dienstvaardige én sterk sociaalvoelende mens. Zijn wetenschappelijk hoog geschatte werk leidde vanaf de jaren zestig tot verscheidene lesopdrachten aan Amerikaanse universiteiten. Ook aan de Leuvense universiteit kreeg Wildiers vanaf 1969 een docentschap.
Het Vlaamse beleid inzake onderwijs, wetenschap, onderzoek en kunst en cultuur volgde hij kritisch, hierbij waarschuwend voor zelfingenomenheid of een al te grote dominantie van technisch-industriële en economische overwegingen.
Hij ontving een aantal belangrijke prijzen voor zijn academische werk. Zo won hij in 1976 de driejaarlijkse Staatsprijs voor het Essay voor zijn studie ‘Wereldbeeld en theologie van de middeleeuwen tot vandaag’. Een cultuurhistorische studie over de invloed van de veranderde kosmologie op het religieuze denken.
Persoonlijk vind ik zijn magnus opus ‘Kosmologie in de Westerse Cultuur’ zijn belangrijkste essay. In 1985 werd hij doctor honoris causa aan de Universiteit Antwerpen en in 1992 aan zijn Leuvense Alma Mater.
En o ja, als cultuurredacteur van “De Standaard” was hij de geestelijke vader van “De Standaard der Letteren” waarvoor hij zelf onder het pseudoniem ‘Scurator’ honderden boekbesprekingen en artikels schreef.
Precies een kwarteeuw geleden ontviel ons deze, in meerdere opzichten merkwaardige en fascinerende man… Benieuwd wie vandaag nog aandacht aan hem zal schenken…
Jan Huijbrechts
Nvdr: Wie geïnteresseerd is, kan hier het gesprek van Joos Florquin met Max Wildiers in het programma “Ten huize van” (1971) lezen.
Een citaat:
U stond ook aktief in de studentenbeweging? In Antwerpen al. Ik was erbij toen Herman van den Reeck werd neergeschoten in de optocht van elf juli: ik stond er op drie stappen van. In de beweging stonden toen heel wat jongens die later naam hebben gemaakt: Maurice Schuermans, die later waarnemend generaal van de jezuïeten is geworden en in die tijd altijd maar gedichten deklameerde! Verder nog Stan Leurs, d’Haeseleer en anderen. Toen ik in de derde zat ben ik ook beginnen te schrijven, gedichten en artikeltjes. Die verschenen in het blad Storm, dat twee jaar heeft bestaan, en in De student, het blad van dr. Laporta.
Als docent in de theologie, eerst aan het seminarium van zijn orde in Izegem (bij Kortrijk), later in Leuven, heeft Wildiers zijn achtergrond niet verloochend. Hij bleef zich inzetten voor de politieke, maatschappelijke en culturele ontvoogding van Vlaanderen en zijn sociale bewogenheid en rechtvaardigheidszin noopten hem er meer dan eens toe zijn stem te verheffen, ook als dat de kerkleiding minder goed uitkwam. In de jaren na de Tweede Wereldoorlog heeft hij zich met name ingezet voor mensen die hij beschouwde als slachtoffers van de Belgische repressie of zuivering (zijn eigen broer Frans, tijdens de oorlog gouverneur van Antwerpen, zat van 1949 tot 1951 gevangen). In 1950, officieel het Heilige Jaar van de Verzoening, vroeg Wildiers om verzoening ook jegens deze landgenoten en ondanks het feit dat hem van hogerhand (door kardinaal Van Roey) werd toegevoegd ‘Ce n’est pas encore le moment’, bleef hij voor amnestie pleiten. Het werd hem niet in dank afgenomen en eind 1950 werd hij om ‘gezondheidsredenen’ overgeplaatst naar Sint-Job-in-‘t-Goor (bij Antwerpen), waar hij als aalmoezenier aan een klooster verbonden werd. Maar als de kerk had gedacht zo van een lastpost af te zijn, zou nog blijken dat zij zich vergist had.
Onze jeugdvriend Hotte* formuleerde de situatie in onderstaande tekening:
*dezelfde, die de ooievaar-met leeuwenwelp-tekening op de Golfbrekers-startpagina, speciaal voor ons bedacht heeft…
De media zijn kort van geheugen. Dagelijks wordt erover gejeremieerd dat “20 jaar” Amerikaanse inzet in het Prachtland Afghanistan teruggedraaid werd. Wij draaien even nog verder terug in de tijd:
Comical Joe en zijn nar Blinken ontkennen het licht van de zon… de duisternis van de huidige situatie:
Ingetogen én krachtig, deze ode aan Onze Lieve Vrouw, het Ave Maria van Jacob Arcadelt.
Naar gelang de invalshoek van de bron wordt de componist een Vlaamse renaissance-polyfinist, geboren in Namen, of een Fransman genoemd: “Jacques”. Maakt niet uit. Muziek en goede smaak kent geen grenzen.
Als derde eigenschap van ons menszijn behandelden we het gewond zijn door de oerzonde. We trachten nu “het mysterie van het kwaad” beter te begrijpen.
We toonden reeds hoe de “humanistische psychologie” van de tweede helft van de vorige eeuw de zonde gewoon negeerde. Volgens het pelagianisme (van de monnik Pelagius, 5e eeuw) was de oerzonde alleen maar een slecht voorbeeld, dat de mensen niet rechtstreeks aantast.
Pelagius
Voor sommige protestanten daarentegen bracht de ‘erfzonde’ voor ons een totale verdorvenheid mee. Beide uitersten wijzen we af. Komt daarbij in onze tijd nog de opvatting van het “structurele kwaad” en de “collectieve zonde” , dat alle schuld op de structuren en de gemeenschap wil afschuiven. Het kwaad zit dan volgens deze opvatting in een economische of andere crisis, als een soort sociaal, structureel kwaad en dus als collectieve schuld. In al deze opvattingen wordt de diepe waardigheid van de mens aangetast, nl. zijn persoonlijke verantwoordelijkheid. Wie niet kan zeggen “dit is mijn schuld” kan ook niet zeggen “dit is mijn verdienste”. De oerzonde heeft de harmonie van ons kennen en willen aangetast en gewond maar niet geheel vernietigd. Zonde komt uiteindelijk van onze persoonlijke daden, wetens en willens gesteld. Wanneer hele samenlevingen ontwricht worden, is dit niet slechts omwille van slechte structuren maar omwille van mensen die de waardigheid van anderen welbewust aantasten. Zonde veronderstelt altijd persoonlijke schuld.
Doordat het eerste mensenpaar de harmonie met God verbreekt en in opstand komt, worden alle andere verhoudingen aangetast. De harmonieuze verhouding tussen man en vrouw, die van elkaar genoten als beeld Gods, zal nu getekend zijn door begeerlijkheid en overheersing: “Naar uw man zal uw begeerte uitgaan, hoewel hij over u heerst” (Genesis3,16). (Deze wanverhouding zal “in Christus” overwonnen kunnen worden, zoals Paulus schrijft: “Weest elkander onderdanig uit ontzag voor Christus”, Efeziërs 5, 21). De vrouw zal voortaan de last van de zwangerschap dragen om kinderen ter wereld te brengen: “… met pijn zult gij kinderen baren” (Genesis 3, 16). De harmonie met de natuur is verbroken. De mens zal hard moeten werken om zijn brood te verdienen en tenslotte zullen allen sterven: “In het zweet zult ge werken voor uw brood tot gij terugkeert naar de grond, waaruit gij zijt genomen: gij zijt stof en tot stof keert gij terug” (Genesis 3, 19). De dood is de vrucht van de zonde: “Want het loon van de zonde is de dood, maar de gave van God is het eeuwige leven in Christus Jezus onze Heer” (Romeinen 6, 23). De mens wordt door de oerzonde ook innerlijk ontwricht, wat de bron is van onze angst en ons lijden. Ziedaar de tweespalt tussen ”Beeld Gods” zijn en toch (nog) niet “de Gelijkenis Gods” hebben. Diep in ons ervaren we de drang naar eeuw leven, terwijl we toch moeten sterven. We verlangen naar volmaakt geluk, terwijl we dagelijks lijden en onze beperktheid ervaren.
Het eerste mensenpaar wordt bang, verbergt zich en beseft dat ze naakt zijn, d.w.z. kwetsbaar, hulpeloos: “Daarom hechten ze vijgenbladen aaneen en maakten daar lendenschorten van” (Genesis 3, 7). Ze willen zichzelf redden en beschermen, wat evenwel de verkeerde reactie is. Ze hebben redding van Godswege nodig. God van zijn kant, zal hen juist in hun zonde en gebrokenheid opzoeken en hen beschermen: “En de Heer God maakte kleren van huiden voor de mens en zijn vrouw en Hij deed hun die aan” (Genesis 3, 21). Ziedaar een echte beschutting.
Dat zonde ook kwaad veroorzaakt begrijpen we. Liegen, bedriegen, stelen, doden kan sociaal veel ellende teweegbrengen. Wat zonde eigenlijk is in Gods ogen, kunnen we echter slechts begrijpen vanuit de Openbaring en de heilige Geest: “Hij zal de wereld het overtuigend bewijs leveren van wat zonde is…” (Johannes 16, 8). Paulus spreekt over het “geheim van de goddeloosheid” (2 Thessalonicenzen 2, 7) en 1 Johannes 3, 4 schrijft: “Wie zonde doet bedrijft boosheid, want de zonde is de boosheid”. Het is de mens die zichzelf in plaats van God stelt. Hij leeft volop van de schepping maar wil de Schepper niet erkennen. Hij doet alsof hijzelf de schepper van dat alles is, zijn eigen auteur en meester. Een aantal “meesters van het wantrouwen” hebben in onze tijd veel invloed (gehad): Ludwig Feuerbach (+ 1872) , Karl Marx (+ 1883), Fr. Nietzsche (+ 1900), Sigmund Freud (+ 1939), J.P. Sartre (+ 1980). De “humanistische psychologie” wilde God en de zonde eenvoudig negeren en het eigen gevoelen als hoogste norm beschouwen. De “meesters van het wantrouwen” zullen God agressief als concurrent bestrijden en zelf god willen zijn. Het is een gevaarlijke illusie die eveneens veel ellende teweeg brengen: zichzelf, de wereld en het heelal beschouwen alsof de mens daarvan de schepper zou zijn en dus heer en meester moet spelen. Je kunt er helemaal gek van worden zoals de overigens geniale Fr. Nietzsche op het einde van zijn leven. Het is een hardnekkig blijven weigeren de werkelijkheid van uzelf als schepsel te aanvaarden. Hoewel farizeeërs zorg droegen voor de opvoeding en een vroom leven, zal Jezus het strengst reageren tegen hun “farizeïsme”, nl. hun zelfvoldaanheid, die zogenaamd geen redding van God nodig heeft. God heeft de mens geschapen naar zijn Beeld maar de mens wil zelf pottenbakker spelen en een god en wereld maken naar zijn eigen goesting. Hiermee brengt men zichzelf in een toestand van de dood: “Het loon van de zonde is de dood” (Romeinen 6, 23). Het is een fysische dood, maar ook een geestelijke dood. In Romeinen 1 beschrijft Paulus een stortvloed aan zedeloze praktijken die het gevolg zijn van deze goddeloosheid, een toestand waarin ook wij grotendeels nu leven. Dit openlijk verheerlijken van begeerlijkheid, hebzucht en wereldse lusten is het werk van de satan. En telkens schrijft Paulus: “Daarom heeft God hen overgeleverd aan onterende hartstochten” (Romeinen 1, 26, zie ook vers 24 en 28). Het is niet God die straft, maar ze straffen zichzelf. Wijsheid 11, 16 zegt het heel juist: “Zo moesten zij begrijpen dat een mens gestraft wordt door datgene waardoor hij zondigt”.
De heilige Johannes, de geliefde leerling van Jezus schrijft: “Verliest uw hart niet aan de wereld of aan de dingen in de wereld! Als iemand de wereld liefheeft, is de liefde van de Vader niet in hem. Want al wat in de wereld is – het begeren van de lust en het begeren van de ogen en de hovaardij van het geld – het komt niet van de Vader maar van de wereld. En die wereld gaat voorbij met heel haar begeerlijkheid, maar wie de wil doet van God blijft in eeuwigheid” (1 Johannes 2, 15-17).
De terugkeer van de verloren zoon – Rembrandt van Rijn
Het kwaad openbaart zich ten volle in de parabel van de barmhartige Vader, in de jongste zoon. Hij eist: “Vader, geef mij het deel van het bezit waarop ik recht heb” (Lucas 15, 12). Zolang vader leeft, heeft hij daar eigenlijk nog geen recht op. Toch wil hij weg om zelf helemaal heer en meester te zijn. Na een kortstondig uitbundig leven beschrijven zes verzen de ellende waarin hij terecht komt, totdat hij besluit terug te keren. Hij beseft uiteindelijk dat de ellende zijn eigen schuld is maar dat hij zich daaruit met eigen kracht niet kan redden. In zijn miserie keert hij terug en dat is zijn redding. Waarom God het hatelijk werk van de zonde en van de satan toelaat, blijft voor ons een groot mysterie. Zeker is echter de uiteindelijke definitieve overwinning van God in Christus: “Waar de zonde heeft gewoekerd, werd de genade mateloos” (Romeinen 5, 20). Dit is meteen de voorbereiding op de volgende eigenschap.
P. Daniel
Flitsen
Op nauwelijks ‘n week tijd konden we 23.000 kaarsen maken, besteld door een ngo. De boord van de grote visvijver (het meer van Tiberias, Galilea of Genezaret) moet hier en daar nog verder afgewerkt worden er is volop werk met oogsten en nieuwe aanplantingen.
Het christelijk geloof, de toekomst van Europa!
Dertig jaar geleden dachten vele Hongaren: Europa, dat is de toekomst voor Hongarije. Nu beginnen steeds meer Europeanen te zeggen: Hongarije, dat is de toekomst voor Europa. Hongarije begint immers steeds meer zijn eigen waardigheid te verdedigen door zijn traditionele waarden te koesteren, vast te houden aan zijn nationale soevereiniteit en zijn christelijk geloof. De perverse links-liberale ideologieën die door een bureaucratisch Europa agressief worden opgedrongen, worden steeds duidelijker afgewezen. De van oorsprong Hongaarse Georges Soros, gespecialiseerd in het afbreken van huwelijk en gezin en van zowat iedere christelijke waarde, kan Europa zonder veel moeite naar zijn hand zetten tot en met het Europees gerechtshof toe, maar dit lukt hem niet in eigen land. Hongarije begint zijn waardigheid te hernemen. Het neemt de vrijheid om zijn eigen christelijke waarden te beschermen. Het wil ook zijn kinderen beschermen tegen de morele verwording door Europa agressief opgelegd. Het schendt daarbij geen enkel Europees recht, integendeel.
De moordenaar van de priester, die hem onderdak verschafte, was geen moslim. Oef. Dan is het niet zo erg. Sinds 2012 illegaal in Frankrijk, asiel geweigerd. Blijkbaar kon de moordenaar & brandstichter niet uitgewezen worden omdat men nog steeds wachtte op een vonnis over de brandstichting van de kathedraal te Nantes. Na enkele maanden hechtenis moest hij zich ter beschikking houden. De man is slechts “verward”. De parochie van Nantes, waar hij de kathedraal in de fik zette, heeft hem steeds de hand boven het hoofd gehouden en alle moeite gedaan opdat de Franse immigratiediensten hun asielweigering zouden herzien. En als dank wordt dan de priester die een werk van barmhartigheid toepaste vermoord. Dus als we het goed begrepen hebben, is het de schuld van de parochie, van de priester zelf…
Zoals we in het verleden al schreven: we oogsten wat we gezaaid hebben…
Tucker Carlson (Fox News) was verleden week te gast in Hongarije. Hij deelde zijn ervaringen mee op Fox News. Voorlopig hebben we alleen dit stukje beeldmateriaal in het Engels, dat we voor u vertaald hebben.
Hij vloog naar de grens, daar waar zes jaar geleden honderdduizenden prachtlanders de grens overtrokken om hun graantje op te eisen van de gedekte tafels der gulle westerse landen. En hij zag daar quasi niemand. De enkelen die toegang vragen worden gefotografeerd, hun persoonsgegevens genoteerd en met een duwtje in de rug terug gestuurd van waar ze kwamen. Op half uurtje een “vluchtelingen”dossier geopend, verwerkt en gearchiveerd. Geen wachtlijsten, geen tijdelijke opvang. Hij klaagt de toestand in de VSA aan, maar ook wij, in het “mensenrechten-respecterend-democratisch-humaan West-Europa” stellen ons dezelfde vraag als Tucker Carlson: “waarom kunnen wij dit niet hebben, hier in dit land?”
Waarom kan onze regering niet net dezelfde politiek volgen als Hongarije? U kent het antwoord: de EU en de poppenspelers die onze landen, onze volkeren, willen omvolken. Voor Orbán is het simpel:
“Dit is ons land, ons volk, onze geschiedenis, onze taal… wij moeten zo handelen. Als er echter iemand in nood is en deze heeft niemand dichter bij hem dan de Hongarije, dan moeten we helpen. Maar je kunt niet zomaar zeggen “dat lijkt me een tof land, ik zou daarheen willen trekken en daar wonen, omdat je dan een beter leven verwacht… het is geen mensenrecht hierheen te komen, geen denken aan, want het is óns land. Het is een natie, het is een gemeenschap, familie, geschiedenis, traditie, taal.”
We hebben via Breisz-Info (zie bruggetje onderaan) wel meer details over wat er zoal gepraat werd: Immigratie en de politieke bejegening van Hongarije waren de hoofdthema’s. Hier volgt de vertaling naar het Nederlands.
Op de vraag waarom Hongarije een andere houding aanneemt t.o.v. immigratie dan de andere EUropese landen:
Orbán: “Het was de énige verstandige houding. Als iemand zonder toelating onze grenzen overschrijdt, dan moeten we ons land verdedigen. Wie komt, moet dat op een legale manier doen.”
Op de vraag of Orbán meent dat hij daartoe het recht heeft:
Orbán: “Vanzelfsprekend. Het (… de goedkeuring) komt van God, van de natuur, zo zijn alle argumenten bij ons. Dit is ons volk. Dit is onze geschiedenis. Dit is onze taal. Bijgevolg moeten we dit doen. (zie tekst bovenaan video)”
Tucker Carlson: “Dat wat u daarnet gezegd hebt – dat zal menigeen duidelijk zijn – wordt in vele West-Europese landen als zeer beledigend geïnterpreteerd en wel vanuit het bestuur.”
Orbán: “Omdat vele Europese landen beslist hebben aan een nieuw hoofdstuk van hun eigen geschiedenis te beginnen. Ze noemen het de nieuwe samenleving, die een postchristelijke, postnationale samenleving is. Zij zijn er vast van overtuigd dat het resultaat goed zal zijn als verschillende samenlevingen, bv. talrijke moslimgemeenschappen en de oorspronkelijke christelijke gemeenschappen, gemengd worden. Er is geen antwoord op de vraag of het goed of slecht zal zijn, maar ik meen dat het zeer riskant is en de waarschijnlijkheid dat het niet goed, maar wel zeer slecht zal aflopen, is overduidelijk. En elke natie heeft het recht dit risico te nemen of het af te wijzen. Wij, Hongaren, hebben besloten het risico van de vermenging van onze samenleving niet te nemen. Daarom wordt Hongarije zo hard aangepakt en daarom is mijn persoonlijke reputatie zeer slecht. Ik word persoonlijk als het zwarte schaap der EU behandeld en soms ook – tot mijn spijt – van Hongarije.“
Tucker Carlson: “Het is dus zes jaar geleden sinds Duitsland, sinds Angela Merkel de beslissing genomen heeft meerdere honderdduizenden migranten in haar land toe te laten.”
Orbán: “Miljoenen“.
Tucker Carlson: “Miljoenen. Niet-Duitstalige personen, veelal moslims. Hoe is dat in Duitsland verwerkt?”
Orbán: “Diplomatie eist een zekere mate van goed gedrag. Maar het was hun beslissing, zij hebben het risico genomen en nu krijgen ze wat ze verdiend hebben. Het is hun leven. Ik blijf er echter bij dat de Hongaren het recht hebben hun eigen beslissingen te nemen.”
Tucker Carlson: “U werd in de late 1980-er jaren als student beroemd, als één der leiders tegen de Sovjetbezetting van Hongarije en u was voor velen in de VSA een held en ten tijde van de Koude Oorlog schonk men aan Hongarije veel aandacht. Ik meen dat de VSA-regering aan uw kant stond – u stond aan de kant van de VSA-regering. Maar dertig jaar later beschreef Joe Biden u – toen hij verleden jaar op ABC News voor het presidentschap kandideerde – als een – ik citeer – “autoritaire vechtjas”. (refererend naar Joe Biden: “U ziet wat van Wit-Rusland via Polen tot Hongarije gebeurd is en de opmars van totalitaire regimes over heel de wereld… en deze president omarmt alle schurken van de wereld.” Is het voor u verwarrend de veranderingen te zien en hoe reageert u op deze karakterisering?”
Orbán: “Het is probleem is het succes. Het is dus een echte uitdaging voor liberale denkers (hij bedoelt “links”, niet te verwarren met wat wij hier onder de liberale partij verstaan… hoewel…), want dat wat in Midden-Europa gebeurt – ook in ¨Polen en Hongarije, waarbij Hongarije nog opener is – wij vertellen waarschijnlijk te veel over onze voornemens. Wat zich hier dus afspeelt is de opbouw van een maatschappij die zeer succesrijk is. Economisch, politiek, cultureel, zelfs demografisch hebben we succes… gezinspolitiek – dat wat u hier kan zien zou men als een succesverhaal kunnen beschrijven. Maar de basis van dit succes is volledig verschillend van dat wat in andere westerse landen gewenst, hoe er bestuurd en verwezenlijkt wordt. De westerse liberalen (… linksen) kunnen bijgevolg niet accepteren dat er in de westerse beschaving een conservatief nationaal alternatief bestaat, dat in het dagelijkse leven succesrijker is dan dat der liberalen (… linksen). Daarom hebben ze kritiek op ons. Ze strijden tegen zichzelf, niet tegen ons. Maar wij zijn een voorbeeld ervan dat een iemand of een land, dat steunt op traditionele waarden, op nationale identiteit, op de christelijke tradities, succesrijk kan zijn, soms zelfs beter dan een links-liberale regering.”
Tucker Carlson: “Als Amerikaan is het interessant te zien, dat de Amerikaanse media, de Biden-regering, het buitenministerie zich tégen u gekant hebben. Ze noemen u immers een “autoritaire vechtjas”, maar uw tegenstanders zijn een coaltie uit voormalige communisten en antisemieten. Is het niet eigenaardig dat de Amerikaanse linkse zijde een coalitie ondersteunt, waartoe ook antisemieten behoren?”
Orbán: “Als u mij enkele jaren geleden zou gevraagd hebben of het mogelijk is dat voormalige communistische politieke krachten en de antisemitische rechtsen een coalitie zouden smeden, die bij de verkiezingen tezamen tegen een pro-Israëlische en pro-Amerikaanse, pro-NAVO, westers georiënteerde regering, zoals wij, optreedt, dan zou mijn antwoord geweest zijn: ‘Neen, dat is onmogelijk.’ Maar nu accepteert de internationale gemeenschap dit. Ik begrijp dat de linksliberale partijen hier in Hongarije zo snel mogelijk aan de macht willen komen. Daarom proberen ze een brede coalitie tegen de huidige regering te vormen, maar dat ze door de internationale gemeenschap zo zonder meer geaccepteerd worden – dat verrast me… Vooral de houding der Amerikanen is voor mij een heel nieuwe ervaring.”
Tucker Carlson: “Het schijnt dat Hongarije een volledig andere richting inslaat dan de rest van het continent, de rest van de westerse wereld. Denkt u dat dit binnen twintig jaar een onoverbrugbare kloof zal zijn? Ik bedoel, wat betekent dat voor ons?”
Orbán: “Laat me even beschrijven hoe ik dat zie. Ik zie dit in de Midden-Europese landen, de landen die het meeste onder de sovjetbezetting en de communistische dictatuur geleden hebben. In deze landen is mijn voorzet, of de Hongaarse voorzet, zeer geliefd. Waarschijnlijk hebben wij in al deze gemeenschappen een meerderheid. Niet slechts in Polen en Hongarije zijn ze gematigder; ik bedoel, de anderen zijn gematigder, maar als men verstaat wat ze doen, wat de basisprincipes en hun motivatie is, dan horen ze eigenlijk tot dezelfde politieke familie.
In de westerse samenleving zijn er talrijke mensen, miljoenen en xxx miljoenen, die met de richting van de huidige politiek niet akkoord gaan, een politiek die tégen het gezin is, of die het gezin niet respecteert, wat op de migratie terug te voeren is. Het is een open maatschappij. Die meer op welstand gericht is, enz… Ik wil daarmee niet zeggen dat de politieke concurrentie in de West-Europese maatschappij voorbij is. Ik zie dus kansen en de sleutel ligt momenteel in Italië, waar de strijd en de concurrentie heel open is. Ik zie dus kansen in de westerse landen om hun politiek van liberaal (links) naar conservatief of van linksliberaal naar christen-democratisch te veranderen. De kansen zijn er, maar we zijn internationaal niet goed georganiseerd. De volgende jaren worden spannend.”
Tucker Carlson: “Mij is opgevallen dat ik tijdens de laatste nachten (… hij bedoelt ‘s avonds) een rij Amerikanen heb ontmoet, die hierheen gekomen zijn omdat ze onder gelijkdenkenden wilden zijn. Ziet u Boedapest als een soort hoofdstad van deze denkwijze?
Orbán: “De hoofdstad of één der hoofdsteden daar andere Europese landen ook zeer concurrentieel zijn en ideeën produceren en dit soort gemeenschappen van conservatieve en christen-democratische denkers organiseren – zoals wij. Wij werken met deze landen samen en dit soort netwerken komen elkaar nader. Het ontwikkelt zich meer en meer tot een echt Midden-Europees netwerk. Maar niet uitsluitend denkers. Gewone burgers, doorsnee burgers trekken naar Midden-Europese landen.
Het is nog niet zeer dynamisch maar de tekenen zijn er. Vele christelijke en conservatieve gezinnen vinden dat West-Europa niet veilig genoeg is. De toekomst is onzeker. De openbare veiligheid wordt niet gegarandeerd. En de ideologische vorming der landen, de grondwaarden van deze landen, die veranderen… echter niet zoals zij dit willen of zoals zij het bedoelen.
Zij zoeken naar andere oorden. Als men door Hongaarse landelijke gebieden rijdt, vindt men gezinnen uit West-Europa, die naar Hongarije trokken. Ten eerste als tweede verblijf daar we in de EU vrij personenverkeer hebben. Initieel hebben ze dus een tweede vaderland. Vervolgens brengen ze steeds meer tijd hier door. Wij kunnen niet uitsluiten dat er in de toekomst een nieuwe migratie van West-Europeanen richting oosten zal ontstaan.”
Tucker Carlson: “Binnen Europa?”
Orbán: “Christenen en conservatieven proberen een beter vaderland (… Heimat) te vinden. We kunnen het niet uitsluiten.”
Nvdr: Bekijk onderstaande video’s ter staving van Orbáns stelling:
Tucker Carlson: “Tot voor kort had Hongarije – een klein land met 10 miljoen inwoners – twee belangrijke nucleair bewapende bondgenoten: de VSA en Israël. U was wellicht de dichtste bondgenoot van Netanjahu in Europa. U stond dicht bij Donald Trump. Beide zijn van het toneel verdwenen. Wat betekent dat voor u?”
Orbán: “We hebben de laatste jaren niet veel geluk gehad, want Donald Trump was een grote vriend van Hongarije. Hij heeft ons steeds gesteund, niet slechts persoonlijk, maar ook politiek. Wij hadden dus een goede vriendschap. Dat geldt ook voor de relatie tussen beiden landen. En, weet u, “America First”, dat is een zeer positieve boodschap hier in Midden-Europa. Wat voor Donald Trump gold, geldt ook voor Hongarije: “Hongarije eerst!”. Laat ons op deze basis samenwerken! Het was een zeer goede buitenpolitiek – zeer effectief – en we hebben zeer goed samengewerkt. Hetzelfde geldt voor Bibi Netanjahu, die een goede vriend der Hongaren was. Toen hij aan de macht was heeft hij altijd veel energie in goede relaties met de Midden-Europese landen geïnvesteerd. Wij werden zeer gerespecteerd. Maar ook hij heeft verloren. En daarmee heeft het Hongaarse conservatief-christelijke – joods-christelijke – democratische denken twee grote internationale steunpilaren verloren. En de tegenstanders kwamen aan de macht. Dit is een heel nieuwe situatie in Hongarije. Voor mij als politicus is het een grote uitdaging ermee om te gaan.”
Tucker Carlson: “U heeft in april verkiezingen. Vreest u een internationale bemoeienis bij de verkiezingen in Hongarije?”
Orbán: “Dat zal gebeuren, ja. We maken ons geen zorgen; we zijn erop voorbereid. Het is duidelijk dat de internationale linkse zijde alles zal doen wat enigszins mogelijk is – en waarschijnlijk zelfs méér – om een andere regering hier in Hongarije te krijgen. We zijn ons ervan bewust en erop voorbereid hoe we de strijd zullen aangaan en terug kunnen slaan.”
Tucker Carlson: “Als de president der VSA u als een “totalitaire vechtjas” beschrijft, dan is dat een zeer ernstige uitspraak over iemand. Het betekent: waarom zou het Witte Huis of het buitenministerie er niet alles aan doen opdat u niet opnieuw verkozen zult worden?”
Orbán: “Ik denk dat de Amerikanen vroeg of laat zullen erkennen dat de problemen in Hongarije door de Hongaren moeten beslist worden. En het is beter, ook voor de linkse liberale regering der VSA, een goede partner te hebben; dus een conservatieve, christen-democratische regering, die voor een lange termijn door het volk, het Hongaarse volk, gesteund wordt dan een regering die door Amerika ondersteund wordt, die een positie inneemt en dan na een paar maanden verliest met als gevolg destabilisering en onveiligheid. Een ongeliefde, maar stabiele partner is dus beter dan een nieuwe, onveilige partner. Ik hoop dat de Amerikanen dat begrijpen.”
Afsluitend krijgt u nu van ons een beeld hoe er door poco (linkse) media der VSA over Tucker Carlson bezoek bericht wordt. Dit filmpje kreeg de veelzeggende titel “Tucker Carlson’s FASCIST World Tour Goes To Hungary”… U zal ons hopelijk vergeven dat we geen zin hebben dit nonsensverhaal te vertalen.
De derde eigenschap van onze menselijke natuur is deze: we zijn gewond door de zonde. We zijn geneigd om dit aspect liever niet onder ogen te zien.
In het midden van vorige eeuw beleefden we een erg invloedrijke beweging die in haar visie op de mens kwaad en zonde had geschrapt: “de humanistische psychologie”. Het ontdekken en leven vanuit eigen gevoelens, zonder rekening te houden met morele waarden, totaal “klantgericht”, stond hierbij centraal.
De gekende hogepriesters van deze beweging waren: de Amerikaanse psychotherapeut Carl Rogers ( +1987) de psycholoog van de “niet-directieve” methode, Abraham Maslow (+ 1970) en de profeet van de zelfontplooiing, de marxist Erich Fromm (+ 1980). Het ontdekken van de persoonlijke gevoelens, was voor hen de hoogste norm.
https://youtu.be/lpsgBfoZq2g
En of deze joods-zionistische-vrijmetselaars lobby succes had! Hierbij kwam nog de beroemde kinderarts Benjamin Spock (+ 1998). Hij leerde moeders hoe ze hun kleine kinderen moesten vrij laten, want “er zit niets kwaads in” en ‘ze zullen het zelf wel leren’. Kruipt uw kind van de stoel op tafel en zet het zijn voet in de pot soep en jij hebt het daar moeilijk mee, dan is dat uw probleem, niet het zijne. Het leek erg aantrekkelijk. Zijn psychologische blunder vloog de volgende jaren de wereld rond met niet minder dan tien miljoen exemplaren! Op het einde van zijn leven moest dr. Spock toegeven dat hij enkele generaties terroristen gekweekt had.(Nvdr: lees in dit verband: How Dr Spock is destroying America (familyministries.com))
En de beweging van de “humanistische psychologie” was zo populair dat predikanten van retraites, bezinningsdagen en kapittels vervangen werden door deskundige psychologen voor “counseling”: zoeken naar eigen gevoelens. Het resultaat was dat sinds de jaren ’70 van vorige eeuw, op een paar decennia tijd de seminaries, de kloosters en de kerken voor ruim de helft leeg liepen.
Ietwat meer aandacht voor het gevoelen was toen misschien wel goed. We hebben een degelijke, verstandelijke verantwoording nodig van ons geloof, zoals we vinden in de schitterende “Catechismus van de Katholieke Kerk”. Nochtans hebben we er ook nood aan om een kaarsje aan te steken bij een O.L. Vrouwbeeld, even in stilte te knielen in een kathedraal en ontroerd te worden door orgelspel waarvan de klanken langs het gewelf rollen en heel de gewijde ruimte doen zingen. De humanistische psychologie echter, met haar persoonlijk gevoelsleven zonder God, kwaad of zonde te erkennen, heeft uiteindelijk desastreuze gevolgen voortgebracht. Sommige propagandisten van dit winstgevend bedrijf hebben later toegegeven dat ze eigenlijk zelf wel wisten dat ze met een duivels project bezig waren (1).
De dagelijkse ervaring dwingt ons te erkennen dat er een ontwrichting is in de samenleving, in de wereld en ook in onszelf. Er is na-ijver en geweld, leugen en bedrog, haat en moord. Met ons menselijk verstand begrijpen we dat dit echt kwaad is. Toch kunnen we pas door de Openbaring begrijpen wat het “mysterie van het kwaad” eigenlijk inhoudt en dat het veel meer is dan sociaal nadelig. De joods-christelijke openbaring leert ons dat de oorzaak hiervan de zonde is. Het eerste Bijbelboek Genesis maakt ons in hoofdstuk 3 duidelijk dat God voor de mens een heerlijk leven voorzien heeft als een paradijselijk bestaan in gemeenschap met Hem. De mens mag in overvloed eten van alle vruchtbomen, maar moet erkennen dat God zijn Schepper is, die uiteindelijk bepaalt wat goed en kwaad is. De mens is door God geschapen met verstand en vrije wil en wordt nu uitgenodigd eeuwig leven, liefde en geluk van Hem dankbaar te ontvangen. De mens laat zich echter verleiden door de sluwe slang, de satan, de duivel, een gevallen engel, die het heilsplan van God met de mens wil vernietigen. Hij houdt de vrouw leugens en illusies voor en maakt haar wijs dat, wanneer ze in opstand durft te komen tegen God, ze helemaal niet zal sterven maar gelijk worden aan God. De vrouw wordt bekoord van buitenaf en van binnenuit. Ze is niet meer tevreden met het geschapen zijn naar Gods Beeld en Gelijkenis, ze neemt het verlangen van de duivel over om god zelf te willen zijn. Hierna wordt de man verleidt door de vrouw en ook hij neemt haar verlangen over. In plaats van in overvloed te genieten van de vruchtbomen en blij en nederig in de liefde van God te leven, eet ook hij van de verboden vrucht en grijpt hoogmoedig naar de boom van de kennis van goed en kwaad. Het is zoals ouders die voor hun kinderen een heerlijke speeltuin maken en zeggen dat ze het poortje niet mogen openen om niet op de gevaarlijke verkeersweg te komen terwijl de kinderen wantrouwen voeden en denken dat hun ouders hun eigenlijk het plezier van het leven willen onthouden.
