“In hoofdstuk 22 van Genesis staat het verhaal waarin Abraham door JHWH op de proef wordt gesteld. Hij krijgt het bevel om naar de berg Moria te gaan om daar zijn ‘welbeminde’ zoon Isaak te offeren. Abraham gehoorzaamt. Hij verzamelde hout voor het brandoffer en laadt het op de schouders van Isaak. Als hij op het punt staat zijn zoon de strot af te snijden, grijpt een engel in. Abraham wordt voor zijn gehoorzaamheid beloond met de belofte dat zijn nageslacht zal heersen en zo talrijk ‘als de zandkorrels op het strand’ zal worden.” (KRO-Encyclopedie)
De heilige Paulus begon zijn brief aan de Romeinen met de enthousiaste aankondiging van de Blijde Boodschap dat God ons liefheeft en bevestigt dan dat we gered worden door het geloof, nl. het vol vertrouwen aanvaarden dat Jezus door zijn lijden, sterven en verrijzen onze schuldenlast op zich genomen heeft en ons zo de rechtvaardiging heeft geschonken. Plots verandert hij van toon: “Maar van de hemel uit openbaart zich de toorn, over de goddeloosheid en ongerechtigheid van allen die door hun ongerechtigheid de waarheid onderdrukken” (Romeinen 1, 18). Hij zal nu aantonen dat allen zich in de macht van de zonde bevinden, zowel de heidenen als de joden (1, 18 – 3, 20).
De heidenen hebben weliswaar Gods openbaring niet ontvangen zoals de joden, maar toch kunnen ze Hem kennen. Zij leven evenzeer in Gods schepping en genieten ervan. Zij kunnen zijn schoonheid en macht hierin ontdekken. In plaats van Gods majesteit te zien en te erkennen, hebben ze de schepping aanbeden. Ze hebben zelf afgodsbeelden gemaakt en zijn die gaan vereren. Hieruit is een veelvoudige zedeloosheid gevolgd. Hun onreine begeerten en onterende hartstochten laten ze de vrije loop. De heilige Paulus reageert dan fel tegen het gedrag van hen die de natuurlijke huwelijksomgang van man en vrouw hebben opgegeven om als homo’s en lesbiennes onder elkaar hun seksuele driften bot te vieren en “hun eigen lichaam onteren” (1, 24), waaruit allerlei losbandigheid voortkomt: “Vervuld zijn ze van allerlei ongerechtigheid, boosheid, hebzucht en slechtheid; vol nijd, bloeddorst, tweespalt, bedrog en kwaadaardigheid. Roddelaars zijn het, lasteraars, haters van God, vermetel, verwaand, protserig, vindingrijk in het kwaad, ongehoorzaam aan hun ouders, onverstandig, onbestendig, zonder liefde en zonder mededogen” (1, 29-31). Bovendien juichen ze deze wandaden bij anderen nog toe. Hierbij toont Paulus aan dat ze door deze daden uiteindelijk zichzelf straffen. Deze zonden zelf vormen hun eigen straf. Hoe? Doordat God hen gewoon aan henzelf overlaat. Driemaal schrijft Paulus dat God hen heeft prijsgegeven/overgeleverd aan hun eigen begeerten en hartstochten (1, 24.26.28). Met hun waanwijsheid en perversiteit hebben ze voor zichzelf hun eigen onheil gemaakt.
Paulus gaat nu verder: ook de joden zijn schuldig voor God. Zij hebben wel de Wet ontvangen maar deze is waardeloos wanneer men er niet naar leeft. En de besnijdenis is niet iets louter uiterlijk, maar geestelijk, een “besnijdenis van het hart”. De jood die meent boven de anderen te staan omdat hij de openbaring van God ontvangen heeft en meent de anderen de les te moeten spellen is een huichelaar en speelt de zedenmeester. “Met uw botte en onboetvaardige gezindheid stapelt gij voor uzelf een kapitaal van toorn op” (2, 5). Door anderen te veroordelen, veroordelen ze zichzelf. Wanneer een heiden leeft volgens zijn geweten, nl. volgens de wet die in zijn hart geschreven is, staat hij veel verder dan de jood die de wet heeft maar er niet naar leeft. Paulus is bijzonder scherp voor de huichelarij van de joden, die menen uit zichzelf het licht en de leraars van de wereld te zijn. God echter blijft zelf wel trouw aan de beloften die Hij langs het joodse volk aan heel de mensheid heeft gedaan.
Hiermee heeft Paulus de diepe duisternis beschreven waarin de mensheid van zichzelf uit leeft. Allen, joden zowel als heidenen zitten gevangen in de macht van de zonde (cf. 3, 9) en heel de wereld staat schuldig voor God (cf. 3, 19). De heidenen leven in hoogmoed en waanwijsheid, de joden leven in huichelarij. Allen zondigen door zelfverheerlijking in plaats van God als de enige Schepper en Verlosser te eren, te erkennen en te aanbidden. Het is de universele heerschappij van de zonde.
Paulus spreekt over de heidenen en de joden van zijn tijd maar het geldt evenzeer voor onze post christelijke tijd, doordrongen van de hoogmoed van een blind materialisme en een agressieve antichristelijke geest. Hij klaagt de zelfverheerlijking aan. In plaats van God te erkennen en te vereren, willen mensen zichzelf groot maken. In plaats van verbonden te blijven met God om van Hem liefde, vrede en vreugde in overvloed te ontvangen, willen ze als nukkige kinderen hun eigen leven gaan uitvinden en daardoor allerlei ellende veroorzaken. God zal uiteindelijk zijn oordeel geven. Hij grijpt nu niet in, Hij wacht geduldig en laat de mensen de gevolgen van hun eigen wangedrag ondervinden om hen de kans te geven tot bekering te komen.
In het licht van deze Bijbelse en eeuwenoude christelijke leer moeten we vaststellen dat de huidige westerse maatschappij met haar fanatieke genderideologie nog verder verwijderd is geraakt van een gezonde samenleving. Dat een kind het natuurlijke recht heeft om in een stabiele huwelijksrelatie van vader en moeder te worden verwekt, gedragen, geboren en opgevoed, wordt geheel uit het oog verloren (cf. een instructie van de Congregatie voor de Geloofsleer , kard. J. Ratzinger, 1987). Regeringen trachten een man op te nemen die zich door bedenkelijke ingrepen heeft trachten te laten ombouwen tot vrouw om als minister in de kijker te staan. Om Vaderdag te vieren zal men in de media een homostel aan het woord laten dat naar Amerika gereisd is om met een baby terug te komen. Gemanipuleerde en vervalste studies willen aantonen dat kinderen, geadopteerd door twee mannen of twee vrouwen even goed ontwikkelen of zelfs nog beter, dan kinderen in een normaal gezin met een vader en een moeder. De drama’s die hierachter schuil gaan worden verzwegen en rapporten van deskundigen, die een noodkreet slaan, worden gecensureerd. Laat me hiervan een voorbeeld geven, dat ik zelf gekend heb. Twee vrouwen wilden een huwelijk vormen en wensten één kind. De ene vrouw kon de andere overhalen om zwanger te worden en een kind te baren. Deze vrouw wilde daarna het kind voor zichzelf en zorgde er voor dat de moeder steeds meer weggetrokken werd van haar kind en zelfs niet met haar kind op bezoek kon gaan bij haar ouders. Deze moeder werd zo radeloos dat ze uiteindelijk zelfmoord heeft gepleegd.* Overigens komen zelfmoorden en zelfmoordpogingen in homokringen vele malen meer voor dan in gelijk welke andere bevolkingsroep. Anderzijds zijn er gelukkig steeds meer landen en staten die ontwaken uit deze verdwazing en bepalen dat er twee geslachten zijn en dat het huwelijk een verbinding is tussen man en vrouw. Landen zoals Rusland, Hongarije en anderen strijden op dit punt voor het behoud van de menselijke beschaving.
Het is onbegrijpelijk hoe vele kerkleiders en theologen zich in onze tijd laten meeslepen met een moderne, voorbijgaande trend om allerlei morele perversiteiten te verheerlijken en daarbij de Schrift en de vaste leer van de katholieke Kerk terzijde schuiven. Het is een verduistering van het Godsbesef en van het zondebesef. Vanuit de Romeinenbrief van de heilige Paulus daarover volgende keer meer.
P. Daniël, Mar Yakub, Qâra, Syrië, 23.6.23
*Nvdr: … een goede verstaander heeft maar een half woord nodig…
Flitsen
De voedselvoorziening voor onze vissen loopt niet zoals gehoopt. Voor het kweken van de waterplant azolla of kroosvaren hebben we een kleine ondiepe vijver gegraven. Inmiddels is de kweek verhuisd naar de betonnen vijver aan de weg. Sommige vissen lijken dit graag te eten, maar onze vissen, als ze kunnen denken, dachten er anders over. Ze lusten het niet. De kippen echter houden er des te meer van! Nu wordt nog geprobeerd azolla met ander voedsel te mengen en opnieuw aan te bieden.
Slechts ter illustratie, beelden niet afkomstig van Mar Yakub
Slechts ter illustratie, beelden niet afkomstig van Mar Yakub
In het in aanbouw zijnde fabriek tussen de olijvenbomen op het terrein zijn inmiddels al een laser- en distillatiemachine geïnstalleerd. Deze week werd lavendel gedistilleerd.
Mocht u zich er ook aan willen wagen…
Er komen weer regelmatig groepen bezoekers zowel uit het buitenland als uit het binnenland
Paulus begint zijn brief aan de Romeinen met een duidelijke verkondiging van Jezus Christus, de Messias van Israël, de Zoon van God en de Redder van de wereld. Daarvan wil hij de apostel zijn opdat wij zouden beseffen dat Hij werkelijk van ons houdt. We zijn echt “geliefden Gods”, geroepen om in gemeenschap te leven met Hem. Met twee andere zinnen zal Paulus dit verder toelichten. God, die niets anders dan liefde is, woont zelf in ons. De heerlijkheid van de hemel dragen wij nu reeds in het diepst van ons wezen mee. En voor wie in geloof met Hem verbonden blijft, is er geen enkele macht, kracht of catastrofe die hem/haar kan verwijderen van deze liefde Gods.
Het belangrijke onderwerp van zijn brief kondigt hij nu aldus aan: “De gerechtigheid van God wordt in het Evangelie geopenbaard door het geloof voor het geloof (Grieks: ex pisteos eis pistin), zoals er geschreven staat: de rechtvaardige zal door het geloof leven” (1, 17). Het lijkt allemaal zo gewoon en vertrouwd. Toch vraagt dit een grondige verandering van levensoriëntatie, wanneer we dit echt begrijpen en beleven. Van nature denken we met een goed leven en vele goede werken “de hemel te verdienen” zoals het in een volkse uitdrukking nog steeds klinkt. Dit is echter een verkeerd vertrekpunt. Wij kunnen ons eigen heil niet verwerven of veroveren. Paulus maakt duidelijk dat we nooit iets kunnen verdienen, maar wel alles krijgen. Immers, Christus zelf heeft het voor ons al verdiend. Aan zijn heilswerk kunnen wij deelachtig worden. Hoe? Door onze geloofsovergave aan Hem. Het “werk” dat wij moeten “doen” is geloven in Jezus. Hij is het die mens werd, onze zonden op zich nam en door te sterven op het kruis uitboette, waarmee Hij de macht van de zonde vernietigde. Door zijn verrijzenis heeft Hij ook de macht van de dood gebroken. Dit is het werk van rechtvaardiging en heiliging dat Hij verricht voor ons. Het is God zelf die dit heeft bewerkt. Ons werk is het om dit in geloof te aanvaarden. Als dit geloof oprecht is zal het zich ook uiten in onze daden, maar het zijn niet wij die onszelf door goede daden rechtvaardigen, het is God die ons rechtvaardigt door ons geloof. Hierbij moeten we niet vertrekken van onszelf: hoe geraak ik gered? Het gaat er om te beseffen dat God het initiatief al genomen heeft en dat Hij het is die ons redt van onze zonden. Dit wordt doorheen heel het Oude Testament al voorbereid. God wil zijn geluk delen met ons. Wie zich tot Hem keert zal vergeving ontvangen en geheiligd worden om één te zijn met Hem: “de rechtvaardige zal leven door zijn geloof” (Habakuk 2, 4).
Commentaren op deze leer hebben de Kerk op haar grondvesten doen daveren. Maarten Luther (+ 1546), een Duitse Augustijner priester, vaardigde in Wittenberg in 1517 zijn 95 stellingen uit tegen misbruiken in de Kerk. Aanleiding was de grootscheepse aflatenverkoop om geld in te zamelen voor de bouw van de Sint Pieter te Rome. Uiteindelijk is zijn protest, vertrekkend van deze leer van Paulus, gericht tegen de fel verspreide vroomheidspraktijken waardoor gelovigen hun “hemel” wilden verdienen. En hierin had hij gelijk. Bij de beoordeling van geloof en goede werken moet inderdaad de prioriteit gegeven worden aan het geloof boven alle goede werken.
Het geloof moet echter in heel ons leven en onze daden gerealiseerd worden en daaraan wilde Luther geen aandacht schenken. Hij had geen gelijk door zijn standpunt steeds maar te verharden en de goede werken helemaal uit te schakelen. Daarom verwierp hij ook de brief van Jakobus, die leert dat het geloof zich in daden moet uiten (Jakobus 2, 22). Spottend schrijft Jakobus zelfs: “Gij gelooft dat er slechts één God is? Uitstekend, ook de boze geesten geloven dat en sidderen” (Jakobus 2, 19). Je kunt dus een geloof hebben dat nog minder is dan dat van duivels! We worden gered door het geloof dat zich uit in daden.
Luther ligt aan de basis van de protestantse hervorming, praktisch gegrond op de drie “sola’s (Latijn: alleen): sola fide, sola scriptura, sola gratia” (alleen door geloof, Schrift, genade). De goede leer ligt echter in het aanvaarden van de eenheid van het geloof én de goede daden, de Schrift én de Traditie, de genade Gods én de medewerking van ons. In de discussies werd Luther steeds harder en enger. Hij antwoordde dat we “alleen” door het geloof gerechtvaardigd worden. Dit is zelfs doorgedrongen tot in de katholieke Willibrord vertaling van 1975, die in de weergave van Romeinen 1, 17 nog spreekt van een rechtvaardiging “door het geloof alleen”! Luther ging nog verder door te stellen dat alleen het gezag van de Schrift telt. Toch zijn Schrift en Traditie één. Waar was het Nieuwe Testament decennia na Jezus’ dood en verrijzenis? Om het oneerbiedig te zeggen: in de broekzak van Petrus! Mogelijk hadden de apostelen aanvankelijk voor hun prediking een schema, dat later als Evangelie werd opgesteld. In ieder geval is het de geloofs-gemeenschap waaruit de Schrift ontstaan is. De verharding van Luther kunnen we ons aldus voorstellen. Hij interpreteert de uitspraak van Paulus als rechtvaardiging door het geloof alleen. Hiermee verdedigt hij zich door te zeggen dat het niet zijn leer is maar die van Schrift. En tenslotte besluit hij dat de mens alleen door Gods genade gerechtvaardigd wordt.
Nvdr: we verwijzen in dit verband naar een interessant boek: The Facts about Luther – auteur: Patrick F. O’Hare – en naar onderstaande informatieve video:
We mogen hiermee de vele bijdragen van Luther op bijbels, theologisch, filosofisch, liturgisch, kerk muzikaal, kerkelijk en maatschappelijk gebied niet ontkennen, evenmin als de vele positieve hervormingen en bijdragen vanuit het protestantisme. Zij hebben terug de volle nadruk gelegd op de noodzaak van het geloof. Wat helpen de mooiste beschouwingen over kerkelijke gebruiken, gebouwen en sacramenten, wanneer ze niet gedragen worden door een diep geloof en overgave aan Jezus Christus? Is een kerkstoel heiliger dan een barkruk? Toch willen we even stil staan bij een menselijk aspect, nl. het feit dat uit een scherp inzicht in één bepaalde belangrijke waarheid ook dramatische scheuringen kunnen voortkomen. Een sprekend voorbeeld hiervan is Maarten Luther zelf en zijn belangrijkste biechtvader en geestelijke leider, Johann von Staupitz. Zelfs na zijn breuk met de Kerk in 1517 is Luther regelmatig blijven biechten. In een brief van 3.10.1519 schrijft hij aan zijn biechtvader: “Vannacht heb ik van je gedroomd: dat jij van mij zou weggaan; ik schreide bitter en was bedroefd, maar jij wenkte met de hand dat ik rustig moest zijn en dat jij terug zou komen…Maar vaarwel nu en bid voor mij, ongelukkige” (zie de volledig kritische uitgave Weimarer Ausgabe 1, 515). Uit de laatste ontroerende brief van von Staupitz aan Luther blijkt hoe schrijnend de verhoudingen geworden zijn: “Mijn liefde voor u is allervast…Maar neem mij niet kwalijk dat ik in mijn domheid uw zaken niet begrijp… Me dunkt dat je veel dingen veroordeelt die louter extern zijn en die met geloof en rechtvaardiging niets te maken hebben…Je moet de zaak zelf niet verwerpen omwille van een bijkomend kwaad…Ik bid en smeek je allerbeste vriend, denk aan de kleinen en verontrust de bange gewetens niet…Wij danken u Martien zoveel…De Heer Jezus geve de groei, dat wij eindelijk… het Evangelie gaan beleven… “ (W.A. 3, 263v).
Paulus toont in zijn Romeinenbrief nu de universele macht van de zonde over alle mensen opdat we daarna ook de universele verlossing zouden aanvaarden.
P. Daniel, Mar Yakub, Qâra, Syrië, 16.6.23
Flitsen
Vrijdag kwamen vier jongeren van S.O.S. Chrétiens d’Orient voor drie dagen meeleven. Terwijl Syrië opnieuw in het hart van de Arabische wereld wordt opgenomen, lanceren de westerse media, trouw aan de vernietigingspolitiek van de VS, nieuwe lastercampagnes tegen Syrië. Onze VRT heeft al eerder een moddercampagne gehouden tegen Syrië. In Frankrijk was de laster gericht tegen de S.O.S. Chrétiens d’Orient. Zij worden valselijk beschuldigd terroristen in Syrië te steunen.
Ietsie langdradig, vooral in het begin. Niets nieuw voor de kritische media-volger. Maar voor de doorsnee krantlezer-tv-kijker toch wel iets beluisterwaardig en vooral te onthouden.
Initieel gingen we ervan uit dat dit een grap was. Satire. Gewoon om de groene waanzin in beeld te brengen. We waren te naïef. Dit is de brute waarheid over de linkse kerk in Duitland. Mocht u een vertaling nodig hebben, houden we ons ter beschikking. U wordt er echter niet blijer door. Lieb’ Vaterland, magst ruhig sein… Die Wacht am Rhein ist längst eingeschlafen…
Wie meer duiding wil over de dd. voorganger, kan hier ten rade gaan:
De krachtige boodschap waarmee Paulus zijn brief aan de Romeinen begint, klinkt als de blijde boodschap van een heraut : God heeft u lief!
Voor de mensen van die tijd was de belangrijkste vraag: hoe wordt ik gered? De vrome jood zag het zo, dat alleen de rechtvaardige gered wordt door een moreel goed leven en dat men hiervoor de wet van Mozes moet onderhouden. Dit alles staat ver af van het huidige levensgevoel. De moderne mens is niet bezorgd om gerechtvaardigd te zijn voor God. Hij wil zichzelf realiseren, genieten, aan zijn gezondheid werken, in welvaart leven, vrij zijn…En toch kan de Romeinenbrief ons dit alles leren. De vrome jood vraagt zich af: hoe wordt ik gerechtvaardigd? De moderne mens vraagt zich af: hoe kan ik me helemaal ontplooien? Het antwoord van Paulus is zo universeel dat het voor iedereen geldt. Hij toont de weg naar de ware vrijheid en het blijvende geluk. In het werkelijk aanvaarden van Jezus Christus liggen ons diepste geluk en onze hoogste vrijheid.
Jezus is onze echte vrijheid. Vooreerst was Hij vrij van de Wet. De Wet is een soort pedagoog die ons leert te leven in eenheid met God, in gehoorzaamheid aan zijn wil En zijn wil is dat wij gelukkig worden, niet volgens de voorbijgaande pleziertjes van deze wereld maar met het blijvende totale geluk in Hem. Daarvoor dienen we het grootste obstakel voor het menselijke geluk, nl. de zonde te vermijden. Jezus leefde in volkomen eenheid met de Vader zodat Hij geheel vrij was van de zonde. Hij had de Wet niet nodig en kon zelfs de Wet overstijgen. Hij leefde volkomen in het Licht van de Vader. Het tegendeel is de duisternis van de dood die de vrucht is van de zonde. Welnu, door zijn verrijzenis is Hij vrij geworden van de dood opdat wij, door ons leven, lijden en sterven met Hem eveneens dit eeuwige leven zouden bereiken, vrij van de Wet, van de zonde en van de dood. We willen eerst dieper ingaan op de werkelijkheid dat God ons liefheeft, met twee uitspraken die Paulus verder in zijn brief geeft.
“Gods liefde is in ons hart uitgestort door de heilige Geest” (Romeinen 5, 5). Hiermee gaat Paulus nog een stap verder. God heeft ons niet alleen lief vanuit een hoge afstand, maar de liefde die Hijzelf is heeft Hij in ons hart uitgestort. Hijzelf woont in ons door de heilige Geest. Uiteraard is het nodig dat de gave van God door ons ook aanvaard en beantwoord wordt. Gods gave komt eerst, maar deze is tevens een opdracht: “Blijf in Mij, zoals Ik in u” (Johannes 15, 4). Elders voegt Paulus de twee aspecten duidelijk samen. Zijn eerste brief aan de Korintiërs schrijft hij: “…aan de kerk Gods te Korinte, aan hen die, geheiligd in Christus Jezus, tot een heilig leven zijn bestemd…” (1 Korintiërs 1, 2)
In Nürnberg vindt deze week de 39ste Duitse Evangelische Kirchentag plaats, de dag van de Evangelische Kerk in Duitsland, met als thema “Jetzt ist die Zeit”.
De preek op vrijdag werd niet door een voorganger, door een geestelijke, gehouden. De goddelijke boodschap werd immers door kunstmatige intelligentie geschreven en voorgelezen. Eén der thema’s van de Kirchentag is het probleem van de uittredingen en de beperkte instroom van voorgangers en gelovigen.
De automatisering van het menselijke denken dringt op alle vlakken van het leven door. Of het een goede zaak is dat we vrijwillig afstand doen van het menselijk voelen en denken??? Is de Kerk niet bij uitstek dé plaats voor menselijke empathie en liefde?
De b.g. preek werd door kunstmatige intelligentie, door een computerprogramma, geschreven en door een avatar op een beeldscherm uitgezonden. Bovendien is die avatar, die Beierse gelovigen moet inspireren, een neger… In plaats van een orgel, wordt een mengpaneel met IT-toepassingen bespeeld… Ach… Christus sterft elke dag… niet alleen aan het kruis…
Na de zgn. eredienst wordt er een gespreksronde georganiseerd om de reacties van de gelovigen te peilen.
Hieronder maakt u kennis met een vrouwelijke dominee die stressballetjes verdeelt…
De invloed van de wokesekte bereikte ook het Vaticaan. Waar Martin Luther zelfs een postzegel kreeg – je kan je de vraag stellen of de religieuze “concurrentie”, die bijgedragen heeft aan godsdienstoorlogen in verschillende landen, per se door het R.K. Vaticaan moest geëerd worden met de uitgifte van een postzegel – wordt met kritiek door de wokesekte wel degelijk rekening gehouden. Alsof heel dat wokegedoe deel uitmaakt van de 10 Geboden!
“De postzegel is juist één dag in omloop geweest. Het Vaticaan is gezwicht voor de woke-chantage en heeft aangekondigd dat een nieuwe zegel in de maak was en de vorige werd ingetrokken. Arme Kerk!”
