… of hoe zowel het verleden, het heden als de toekomst der Palestijnen uitgewist werden en worden.
We citeren een paragraaf uit Pater Daniëls wekelijks bericht:
“Op 2 november 1917 schreef de Britse minister van Buitenlandse Zaken Arthur James Balfour een brief aan Lord Lionel Walter Rothschild van de bankiersfamilie, bestemd voor de zionistische federatie, waarvan deze laatste een van de leiders was. De brief toont veel begrip voor de zionistische beweging en verklaart dat de Britse regering alles zal doen om het mogelijk te maken dat het joodse volk in Palestina een nationaal huis zal hebben “met inachtneming van de burgerlijke en religieuze rechten van de plaatselijke niet-joodse gemeenschappen”. De zogenaamde stichting van de staat Israël in 1948 werd door velen (ook christenen en vooral protestanten) beschouwd als een gave Gods en het einde van de verdrukking en van de “tijd van de heidenen” (Lucas 21, 24).
De gezaghebbende joodse historicus Ilan Pappe (Ethnic cleansing of Palestine, 2006*) heeft echter op verpletterende wijze aangetoond dat de genocide van het Palestijnse volk door de zionisten toen al begon. De joden genoten van de Palestijnse gastvrijheid, noteerden alle gegevens van de Palestijnse dorpen en kwamen daarna terug om het dorp met militair geweld in te nemen en de verantwoordelijken te arresteren of te doden. Er was geen sprake van enige erkenning van de Palestijnse bevolking.
*https://www.storytel.com/nl/books/the-ethnic-cleansing-of-palestine-157736
Terecht stelt de Syrische volksvergadering op 2 november 2024 dat de Balfourverklaring het begin is van een lange periode van “historisch onrecht”, “misdaden” als bezetters, waarbij “alle internationale wetten, normen en overeenkomsten” met voeten getreden werden (https://sana.sy/en/?p=340986).
De joden hadden best in Palestina een plaats kunnen krijgen als dat in respect voor de Palestijnen met wederzijds overleg geregeld zou worden. Nu was het in feite de bezetting van een land en het onderdrukken, verjagen en uitmoorden van de bevolking. Ondertussen werd iedereen die dit onrecht wilde aanklagen als antisemiet gestraft. De zionisten zelf wisten zich voor te doen als arme slachtoffers en ondertussen een supermilitaire macht uit te bouwen met conventionele, chemische, biologische én atoomwapens, zonder enige internationale controle. Ook nu nog spreken de meeste westerse leiders van het “recht op zelfverdediging” van Israël, alsof iemand die uw huis binnendringt, de ijskast leeg haalt, uw familieleden gijzelt en vermoordt, nog moet beschermd worden!”
