Maria’s toren bekroond met een ster

Een grote twaalfpuntige ster werd gisterochtend geïnstalleerd om de toren van de H. Maagd van de Sagrada Familia in Barcelona te bekronen. De toren, met een totale hoogte van 127 m, kreeg zijn afwerking in de vorm van een twaalfpuntige ster die overdag de zonnestralen weerkaatst en ‘s nachts verlicht zal worden met schijnwerpers. De ster heeft 1,5 miljoen euro gekost, heeft een diameter van 7,5 meter, weegt 5,5 ton. Als de kerk – eindelijk! – klaar is, zal de Sagrada Familia 18 torens hebben. Deze, gewijd aan de Maagd Maria, zal de op een na hoogste zijn, alleen overtroffen door die van Jezus Christus, die zal worden bekroond door een kruis en uiteindelijk een hoogte van 172 m zal bereiken.

Een kijkje in de Sagrada Familia:

Quo vadis, Syria?

Wie zich in Syrië verdiept, wordt geconfronteerd met héél veel miserie, maar ook met een bewonderenswaardige veerkracht. Meestal komt Syrië bij ons, en bij uitbreiding in heel poco West-Europa, slechts in het nieuws als er negatieve gebeurtenissen te rapen vallen die de Syrische regering en president Assad in een slecht daglicht kunnen stellen.

En ja, we rapporteren quasi wekelijks over politiek-militaire ingrepen – voor het overgrote deel veroorzaakt door buitenlandse machten – maar we vinden het ook belangrijk dat er andere aspecten – positieve, menselijke, culturele… – aan bod komen. Syrië is immers meer dan wapengekletter, of zoals Janice Kortkamp het uitdrukte: Syrië is een land, geen conflict.

Wist u dat er opnieuw toeristische reizen naar Syrië georganiseerd worden? Ten minste voor zover de coronacrisis geen roet in het eten strooit. Het Vlaams-Nederlandse Sovjet Reizen én Duitse collega’s bieden begeleide rondreizen aan in een combinatie Libanon/Syrië. Deutsche Welle besteedde er een artikel aan. Twee reisorganisaties, met zetel in Berlijn, werden erin vernoemd: Soviet Tours en Rocky Road dat nu al volgeboekt is voor 2022, maar waar men “op aanvraag” nog meer reizen naar Syrië wil organiseren. De eigenaar van Rocky Road, Shane Horan, getuigt: “Mensen zijn zeer zeker nieuwsgierig en duidelijk gereed om zelf het land te bezoeken en ervaren… ongeacht de krantenkoppen en retoriek…”

En ze zijn niet alleen. Ook in Brexitland is er interesse. Lupine Travel heeft Syrië in 2022 bij de reisbestemmingen staan, evenals Untamed Borders. Voor mei 2022 is Lupine Travel al volgeboekt; nog enkele plaatsen in september en oktober. En Clio, het Parijse reisagentschap gespecialiseerd in historisch-culturele bezienswaardigheden, begon in 2019 al Syrië aan te prijzen. Zij hebben Syrië dus ook in hun 2022 catalogus. Buiten deze professionele reisorganisaties zijn er ook privé initiatieven, o.a. uit Zwitserland, die noodgedwongen stil lagen.

Toeristvisa zijn sinds 2018 verkrijgbaar voor groepsreizen en een aantal Russische en Chinese touroperators maakten reclame om er eens een kijkje te gaan nemen. Het Chinese Young Pioneers Tours, vooral bekend voor nieuwsgierige reizigers die Noord-Korea willen bezoeken, heeft ook Syrië vanaf begin 2022 op het programma staan.

De vluchten zijn nog steeds eerder ingewikkeld. Door de sancties mag en kan er immers niet direct naar de luchthaven van Damascus gevlogen worden. Dus vanuit een Europese luchthaven eerst naar Istanboel en vervolgens naar Beiroet. En toch is dit al een verbetering, want pakweg een half jaar geleden moest je eerst naar Moskou vliegen om daar over te stappen op een aansluitende vlucht naar Beiroet.

Het is allicht overbodig te vermelden dat toeristische exploten in Syrië slechts en uitsluitend in regeringsgebied plaats vinden. En ja, op Buitenlandse Zaken van b.g. westerse landen wordt nog steeds een negatief reisadvies gegeven… maar dat doen ze voor tal van landen waar u best niet persoonlijk màg poolshoogte nemen of de poco berichtgeving in het westen wel klopt met de werkelijkheid.

Ali Ismail maakte deze reportage over zijn “winters bezoek” aan Syrië, intussen bijna 2 jaar geleden. Veel werd sindsdien hersteld, gerestaureerd, gebouwd. Maar toch, het geeft u op minder dan 20 minuten een idee. U zal er veel van onze regelmatige berichtgeving en pater Daniëls nieuwsbrieven in herkennen.

Engelse en Arabische ondertiteling via icoontjes onderaan.

Buiten het negatief reisadvies van ministeries van Buitenlandse Zaken bestaat er ook het ronduit politiek-militair geïnspireerde Syria Justice and Accountability Centre (SJAC) in Washington dat stelt dat de nieuwe toerismedrang tot twee dingen leidt: nl. dat “de dictator Assad de vreemde deviezen zal gebruiken om militaire campagnes te betalen, ook tegen burgers” en dat “het imago van Syrië als een normale toeristische bestemming hierdoor gestaafd wordt”. Iets waarvoor de VSA & de in hun voetstappen lopende bondgenoten niet genoeg kunnen waarschuwen…

Toerisme is en was inderdaad een belangrijke bron van inkomsten. Zoals ook het geval is in Tunesië, Jordanië, Marokko, Egypte en in Libanon. Vooraleer de oorlog in Syrië uitgelokt en gestimuleerd werd, maakte toerisme 10% uit van het Syrische BNP. Volgens de statistieken van de Wereldbank had Syrië in 2010 meer dan 10 miljoen bezoekers en was het internationale toerisme goed voor ca. $ 6.3 miljard!

Twee weken geleden: rijdend rond en door Damascus

In 2016 begon de Syrische overheid opnieuw bezoekersaantallen te registreren. Deze werden meer dan verdubbeld in 3 jaar: van ca. 1.04 miljoen in 2016 naar 2.42 miljoen in 2019. Vanaf toen strooide corona zand tussen de raderen. Hoeveel van hen uit Europa kwamen is niet bekend. Groepsreizen zijn eerder beperkt in aantal: gemiddeld ca. 25 deelnemers per groep. Het herstel van het imago is zonder enige twijfel minstens even belangrijk als de broodnodige buitenlandse deviezen.

We schreven het al: stilaan worden de Arabische relaties heropgepikt. In het nationaal museum van Damascus werd een tentoonstelling geopend over en uit Oman.

Nauwelijks bekend, joden maakten doorheen de geschiedenis ook deel uit van Syrië.

Janice Kortkamp maakte onderstaande beelden pakweg een jaar geleden:

Quo vadis, Syria?

Heart sticker. Illustration of flag of Syria

Deze week geen politiek, geen oorlog, geen terrorisme, geen honger of armoe. Deze week wijden wij aan de eeuwenoude beschaving in en van Syrië. Of zoals we ooit in de geschiedenisles leerden: de bakermat van de beschaving, Mesopotamië, tussen Tigris en Eufraat.

Gisteravond vernamen wij in een TV-documentaire over het leven van Agatha Christie dat zij Syrië een warm hart toedroeg. Er waren beelden te zien van een bezoek aan de plaats waar zij met haar man, sir Max Mallowan, verbleef in de jaren ’30, en deed jaren later een rondreis doorheen Syrië. Zij begeleidde haar man, die archeologische uitgravingen deed en schreef over die tijd een autobiografisch boek “Come, tell me how you live”. Het werd zelfs vertaald in het Arabisch.

Agatha Christie; So I lived in Syria

De “gevonden” archeologische artefacten werden – zoals toen gebruikelijk – meegenomen naar het land van de archeologen en verblijven er nu in het British Museum. Bv. het albasten Tell Brak hoofd, daterend 3500 – 3300 VC, opgegraven in het Naram-Sing Paleis in de Mesopotamische hoofdstad Tell Brak in Syrië. Het wordt beschouwd als één der oudste bustes ooit gevonden in het M.O.

Earliest known carved heads in Syria, at Tell Brak (Print #14352272)
Syrian History - British crime novelist Agatha Christie touring Syria in  1935
1935 ronddtrekkend door Syrië

En ze zijn daar in het British Museum behoorlijk trots op hun “Levant” afdeling met Idrimi, een “vluchteling” uit Aleppo… Opmerkelijk: de onderste twee zinnen zijn een vervloeking van degenen die de gebeitelde tekst beschadigen, wijzigen en/of verwijderen. Of vertaald: een verzet tegen censuur, tegen het herschrijven van de geschiedenis…

Tell Brak, waarschijnlijk de oudste stad ter wereld:

Aan het andere uiteinde van Syria: het Nimrod fort in de door Israël bezette Golanhoogte “gebouwd voor reuzen”… De joden noemen dit het Nimrod fort ter ere van de bijbelse koning Nimrod… De Arabische benaming is: Qal’at al-Subeiba, “Het kasteel van de grote rots”:

Nimrod Fortress is located in Golan Heights

De volgende video’s wijden we aan Syrische immaterieel erfgoed, kunsten, handarbeid, tradities, beroepen… in steen, metaal, leder, hout, zijde, parfum, kruiden, zeep… Geen uitleg nodig. Waar u aanvankelijk een zwart beeld ziet, moet u gewoon op “bekijken op youtube” klikken.

Afsluitend een vleugje muziek. Faya Younan zingt in haar taal, het Aramees: Darbo d-loqena:

En dit is het Aramese nationale lied: Marli o Nahro, gezongen n.a.v. de verjaardag van aartsbisschop Mor Theophilus George Saliba, van Syrisch-Orthodoxe kerk van Antiochië.

Dit is Europa!

Oxford, Magdalen College Chapel, Continuo Organ – de Orgelsite |  orgelsite.nl
Kapel, Magdalen College, Oxford

Dit is wat we moeten verdedigen: niet de EU, die zich hoogmoedig “Europa” noemt of laat noemen. Enkele jaren geleden waren we een vijftal dagen in Oxford en omgeving. Een bezoek aan het Magdalen College (spreek uit: “Maudlin“) stond toen ook op het programma. Traditiegetrouw verwelkomt het koor van het Magdalen de meimaand bij zonsopgang. Verleden jaar gebeurde dit via een steriel computeroptreden; dit jaar trok het Magdalen Koor naar de toren, klauterde naar boven en heette de maand mei – tussen de kantelen – welkom bij zonsopgang.

En u krijgt in de twee volgende video’s er nog een begeleide wandeling in en rond Magdalen bovenop.

Dit is ons Europa, met tradities die niet ten prooi mogen vallen aan de mondialisering. Geniet even mee…