We ondervinden sinds enkele dagen stabiliteitsproblemen met onze pc. Het beeld flikkert zoals de lichten in een dancing. Niet alle programma’s lijden eronder. Slechts enkele, maar dat zijn dan degene die we frequent gebruiken. En het is ook niet constant. Maar toch. Hopelijk kan buurman er zijn IT-licht op laten schijnen.

Dit om ons te verontschuldigen voor de magere berichtgeving. Tot gauw. Hopelijk.

Vanaf vandaag zijn onze kantoren voor twee weken gesloten. We vertrekken deze ochtend op vakantie. Bij leven en welzijn keren wij terug op 30 mei.

U zal wel al gemerkt hebben dat regelmatig YT-filmpjes plotseling niet meer actief zijn. U ziet waar er een filmpje stond, maar kunt het dus niet meer bekijken. Weet dan dat wij dit slechts af en toe merken – we kijken tenslotte zelden achterom, tenzij bij een vervolgartikel – en dat dit geheel buiten onze wil gebeurt. Toevallig is dit dan telkens beeldmateriaal dat de tv-redacties niet tonen. Zoals gisteren gebeurde met een kort, maar te onthullend verslag over de Duitse groene buitenministerin Baerbock.

M.a.w. de gecensureerde filmpjes tonen thema’s of gebeurtenissen die liefst onder de poco tafel geveegd worden. Als deze op het YT-forum té dikwijls geladen en/of aangeklikt worden, dan is dit een teken dat er ongezonde belangstelling voor bestaat. Bijgevolg: weg ermee!

Onze verontschuldigingen, ook al kunnen we het niet verhelpen.

Blijkbaar besloot de server, waarop onze Golfbrekers een stekje heeft, solidair te zijn met jullie dienaar. Prompt na de vorige mededeling werden de boeken dicht geklapt. Of de overschrijding van de bandbreedte aan ons ligt willen we betwijfelen vermits we slechts een minimaal stukje van die ruimte innemen. Waarschijnlijk overbelasting van het geheel der aangesloten klanten.

Dit gezegd zijnde, nog even dit: we zullen proberen artikeltjes te plaatsen, maar dit zal zeer beperkt zijn met één arm in het gips! Schrijven met één vinger is bijzonder frustrerend… Vandaar de teksten in telegramstijl.

Wegens een medische ingreep moeten wij even forfait geven. Hopelijk voor beperkte tijd.

Intussen bieden wij u dit lied aan, gezongen door de King’s Singers:

Where the sun shines on Loch Lomond.
Where me and tea tree my true love spent many days
On the banks of Loch Lomond.

Too sad we parted in yon shady glen,
On the steep sides of Ben Lomond.
Where the broken heart knows no second spring,
Resigned we must be while we're parting.

You'll take the high road and I'll take the low road,
And I'll be in Scotland afore you.
Where me and my true love will never meet again,
On the bonnie, bonnie banks of Loch Lomond.

Ho, ho mo leannan
Ho mo leannan bhoidheach
Ho mo leannan bhoidheach
Ho mo leannan bhoidheach
Ho mo leannan bhoidheach
Ho mo leannan bhoidheach
Ho mo leannan bhoidheach
Ho mo leannan bhoidheach
Ho mo leannan bhoidheach

You'll take the high road and I'll take the low road,
And I'll be in Scotland afore ye.
Where me and my true love will never meet again,
On the bonnie, bonnie banks of Loch Lomond.

You'll take the high road and I'll take the low road,
And I'll be in Scotland afore you.
Where me and my true love will never meet again,
On the bonnie, bonnie banks of Loch Lomond.

You'll take the high road and I'll take the low road,
And I'll be in Scotland afore you.
Where me and my true love will never meet again,
On the bonnie bonnie banks of Loch Lomond.

You'll take the high road and I'll take the low road,
And I'll be in Scotland afore you.
Where me and my true love will never meet again,
On the bonnie bonnie banks of Loch Lomond.

https://www.lochlomondtrossachs.org.uk/park-stories/loch-lomond-song?showall=1

Het meer van de olmen: Oorspronkelijk heette het meer Loch Lennox of Loch Leven. De hertogen van Lennox waren de belangrijkste grootgrondbezitters hier. De huidige naam zou eventueel beïnvloed zijn door het Gaelic “leamhan”, wat “het meer van de olmen” betekent of er is nog een andere verklaring, nl. “loam” wat verwijst naar de berg Beacon, of Ben Lomond.

We ondervinden opnieuw ernstige moeilijkheden bij de publicatie. Verleden week ook al: toen konden we enkele spamreacties eruit gooien en het probleem leek opgelost. Vandaag opnieuw moeilijkheden: het duurt zeer lang eer het softwareprogramma waarmee Golfbrekers functioneert iets aanneemt en registreert. Bovendien zijn er toepassingsmogelijkheden verdwenen. En we vinden geen spam, tenzij die voor onze ogen onzichtbaar is.

Dus, even geduld. We proberen alles nog maar eens onder de loep te nemen en een grote poetsbeurt te geven.

Of we volgend jaar nog een vakantie zullen kunnen betalen is een realistische bekommernis. Een luxe bekommernis, geven we toe. Misschien hebben we na de coronapaniek ook knaldrang, zoals de festivalgangers. Als je de toegangskaarten van drie festivals optelt, krijg je bijna het bedrag van een vakantie bijeen. Nodeloos te vermelden dat we geen festivalliefhebbers zijn.

Je kan het geen knaldrang noemen. Eigenlijk lijden we eerder aan ontsnappingsdrang. Weg uit het inclusiviteitskorset, weg van de wokewaanzin. Weg van de ons opgedrongen realiteit. Laat ons nog even dromen van een wereld die we verloren hebben. Door onze schuld. Omdat de meerderheid van de bevolking te goedgelovig was. Omdat we opgelicht werden door schone-schijn-leurders.

Dus laat ons nog even dromen vooraleer we in huis met muts en anorak rondlopen, vooraleer het warm water een luxe product geworden is. Vooraleer energiespionnen erop uit gestuurd worden om verkwistende zondaars op te sporen en te straffen. Vooraleer onze gedachten gecensureerd worden…

We zijn er weer op 20 september. Tot dan!

Nadat we sinds ca. twee jaar geteisterd werden door een onzichtbare hand waardoor onze Golfbrekers in de vergeetput dreigde te belanden, krijgen we nu – voorlopig zonder technische gevolgen – een overvloed van bladzijdenlange reacties binnen die allemaal in de “spam”-vuilbak belanden. Het software systeem erkent deze, catalogiseert deze verticaal en verhindert de publicatie, tenzij we uitdrukkelijk handelingen hiervoor verrichten.

Voorlopig zitten we dus aan de knoppen en bepalen welke reacties al dan niet toegang krijgen. Maar we vragen ons af of dit een nieuwe methode is om via dit achterpoortje een dodelijk virus (!) binnen te laten sluipen zodat niet alleen de werkzaamheid, maar ook heel ons archief (met een kleine 20.000 artikels), aangetast en vernietigd wordt.

We hebben blijkbaar een slag, maar geen oorlog gewonnen. Het frustrerende hieraan is dat we er niets kunnen tegen doen, behalve alert zijn, elke ochtend verdachte reacties verwijderen en een schietgebedje aan de heilige Rita prevelen.