Het Vlaams Belang is niet te spreken over het voorstel dat Antwerps burgemeester Bart De Wever(N-VA)op het lijsttrekkersdebat van Gazet Van Antwerpen deed rond het hoofddoekenverbod bij medewerkers aan de stadsloketten.“De‘functiekledij met hoofddeksel’ waarover De Wever het had, is een eufemisme voor het toelaten van de hoofddoek”, zegt Vlaams Parlementslid en Antwerps gemeenteraadslid Filip Dewinter(Vlaams Belang).“En hiermee zet hij de deuren wagenwijd open voor de verdere islamisering van Antwerpen.”
“Met de zogenaamde functiekledij, of een uniform ‘inclusief een hoofddeksel’, koopt de N-VA-voorzitter in Antwerpen de steun van socialisten en groenen af”, aldus Dewinter. “In ruil voor die steun gaat hij plat op buik voor de islam, en gooit hij de neutraliteit in het openbaar ambt zomaar overboord.”
Dewinter merkt in dit verband op dat De Wevers N-VA in het verleden naar eigen zeggen het hoofddoekenverbod wilde invoeren voor Vlaams overheidspersoneel. “In het vorige regeerakkoord stond het zwart op wit, maar het werd toen niet uitgevoerd. En nu staat het niet eens meer in het Vlaams regeerakkoord.”
Voor het Vlaams Belang is het uitgesloten om een symbool van onderdrukking van de vrouw als pasmunt te gebruiken voor politieke akkoorden. “Een hoofddoek is geen onschuldig lapje stof, maar staat in de orthodoxe islam symbool voor de heerschappij van de man over de vrouw”, besluit Dewinter. “Het is niets anders dan een opgestoken middelvinger, een regelrechte minachting tegenover onze westerse samenleving. En het hoort op geen enkele manier thuis achter de stadsloketten.”
DE VERKLARING: Vanuit een CVP-achtergrond naar VB-lijstduwerschap
Of: Een signaal van verzet tegen de uitsluiting!
“Toegegeven, het is voor velen even slikken dat iemand als ik in Zaventem de plaats van lijstduwer voor het Vlaams Belang heeft aanvaard; de oudste lijstduwer van Vlaanderen (de maand na de verkiezingen word ik 90).
Mijn loopbaan was toch in 1958 begonnen als secretaris van het CVP-studiecentrum, als opvolger van Leo Tindemans die toen partijsecretaris was geworden. Ik had in 1977 zelfs de rol van premier Leo Tindemans gespeeld in de remake van een Europese top door Granada Television over de aanloop naar de Euro, met journalisten in de rol van hun premier. Het jaar daarop was ik ook in de huid gekropen van die andere CVP-premier Wilfried Martens in de remake van de top van Dublin over het “I want my money back” van Margaret Thatcher. Die remake was een wereldwijde bestseller.
Ik was 18 jaar Europa-journalist in binnen- en buitenland, waaronder BRT radio en televisie. Nadien 15 jaar directeur- perschef van het Europees Parlement. Altijd te midden van politici allerhande, boven alle partijen, zonder ooit zelf op een lijst te staan. Zoals Churchill zei van de Europeërs: “we are WITH them, not OF them”.
Nu moet ik wel mijn nek uitsteken want het is alle hens aan dek tegen uitsluiting en discriminatie!
De voorbije decennia hebben we wereldwijd democratie, vrije meningsuiting en mensenrechten trachten op te leggen, zelfs met F16 en andere wapens: in Afghanistan, Irak, Syrië, Libië…. Zelfs de Chinese ambassade in Belgrado werd geraakt. Maar in eigen land wordt één bepaalde partij van het democratische spel uitgesloten onder het mom dat zij mensen zou uitsluiten. Vlaams Belang is al decennia opgesloten in een cordon sanitaire! Men heeft nu zelfs de stemplicht afgeschaft zodat er geen foertstemmen zouden gaan naar de verboden partij, was de redenering.
Politici van andere partijen komen met alles weg; als Vooruit-voorzitter Conner Rousseau een VB-er was geweest, zou hij na zijn seksistische en racistische uitspraken achter de tralies hebben gezeten. Met de communistische PVDA worden zelfs na de Russische invasie in Oekraïne onbeschroomd coalities gevormd en gesmeed. Nee, het cordon sanitaire tegen één partij is een schande, voor katholieken zelfs een zonde.
Dat de Franstalige minderheid in dit land een uitgesproken Vlaamse partij tracht te elimineren om de Vlaamse meerderheid te verzwakken is begrijpelijk: bij een krachtmeting één hand van de tegenstrever op zijn rug vastbinden is toch een droomscenario. Maar dat de Vlaamse meerderheid dat niet beseft en gewillig blijft ondergaan is onvergeeflijk. Dat zelfs de andere radicaal -Vlaamse partij N-VA op alle mogelijke manieren wordt gedwarsboomd belet deze niet het felst achter het cordon te blijven staan.
Ik kom op in de fusiegemeente Zaventem waar we ons allang grote zorgen maken over de toenemende urbanisering, verbrusseling en verfransing. Ik ben er niet gerust in dat de traditionele partijen daar voldoende van doordrongen zijn en zullen weerstaan aan de verlokking om de Franstalige eenheidspartij in een coalitie een sleutelrol te laten spelen. Nu de opkomstplicht is afgeschaft wil ik met mijn kandidatuur voor jong en oud duidelijk maken dat we echt moeten beletten weer een stuk Vlaamse Rand wordt opgeslokt door Brussel, waar de oorspronkelijke bevolking nagenoeg niets meer te vertellen heeft.
Ziedaar de verklaring van mijn stap, die velen in eerste instantie niet begrijpen.”
Wie braaf is krijgt lekkers, wie stout is de roe. Of in EU-Commissietaal: alleen de EU-lidstaten die slaafs de EU-oekazes volgen zullen nog uit de EU-ruif mogen eten.
Weer werd een intern document “gelekt”, het is bijgevolg “zonder opzet” publiek gemaakt, nl. door de FAZ.
Volgens de krant is de EU-Commissie van plan het EU-budget ingrijpend te veranderen. In juli kondigde Commissie-voorzitster Ursula vonder Leyen aan dat ze het budget (de geldverdeelmachine) wil vereenvoudigen. Dus reeds een drietal maanden geleden kondigde ze de oprichting van een fonds aan dat de concurrentiekracht zou moeten aanzwengelen.
Tot op heden wordt een groot gedeelte van de belastingbijdragen der EU-lidstaten over 530 EU-programma’s verdeeld. Dit is volgens de Commissie inefficiënt en om die reden (?) moet de verdeling van de middelen via 27 nationale uitgavenplannen aan de EU-lidstaten lopen.
Om een nepreden en bijhorende preek zit de EU-Commissie niet snel verlegen. Het doel van de hervorming is – naar verluidt – de EU-begroting te vereenvoudigen. Het venijn zit echter in de voorwaarden om in aanmerking te komen van de gulle EU. De lidstaten zullen alleen dan nog geld kunnen krijgen, als zij zich aan de politieke richtlijnen van de EU-Commissie houden. M.a.w. wie buiten de EU-lijntjes kleurt: wordt gestraft. En zo wordt nog maar eens een stukje soevereiniteit van de lidstaten door de EUSSR opgeëist.
In de toekomst moet het budget in vier categorieën opgedeeld worden. Buitenpolitiek , concurrentiekracht, beheer en de subsidies aan de resp. EU-lidstaten. En de EU-Commissie behoudt zich het recht voor de subsidies volgens de gehoorzaamheid van de lidstaten toe te kennen. Voor alle duidelijkheid: de EU-Commissie, met von der Leyen aan het roer, bepaalt hoe de belastinggelden, die door de EU-lidstaten bijgedragen worden, vervolgens verdeeld worden volgens de volgzaamheidgraad der lidstaten.
Kortom: von der Leyen en haar acolieten blijven op EUSSR-koers. Mogen we dit chantage noemen? Wellicht heeft von der Leyen, toen ze in een vorige carrière nog Flinten-Uschi genoemd werd, ook leren drillen.
Het land b zal zonder enige twijfel in het kamp der brave EU-lidstaten blijven.
“We hadden en hebben niets in Frankrijk te zoeken”
In Frankrijk werden de afgelopen jaren twee leraars vermoord. Samuel Paty werd in 2020 onthoofd en Dominique Bertrand kreeg in 2023 dodelijke messteken toegediend. Telkens waren de moordenaars radicale islamieten, die hun moord vanuit radicaal-islamitische gronden planden en uitvoerden. Dominique Bertrand werd vermoord door Mohammed Mogoesjkov, een islamitische Ingoesjeet. De Franse krant Le Figaro kwam onlangs in een artikel terug op de omstandigheden van de moord en de familie Mogoesjkov.
Na de moord werden drie leden van de familie Mogoesjkov beticht van medeplichtigheid. Zo was eerder al bekend dat , de vader, tegen de Russen had gevochten en dat hij door de Russen werd verbannen, omdat men hem verdacht van de organisatie van een aanslag. Hij verbleef in Polen, in België en zou zich uiteindelijk in 2008 vestigen in Frankrijk. De vader kwam vrijwel onmiddellijk op Fiche S terecht, de lijst van “terrorisme-risico’s”. Normaal gezien moest de vader uitgezet zijn in 2014, maar een algemene mobilisatie van vluchtelingenorganisaties, gesteund onder andere door het kabinet van minister Manuel Valls, verhinderde de uitzetting.
15 jaar in land ondanks bevel om grondgebied te verlaten.
Ondanks het officieel bevel om het grondgebied te verlaten, in Frankrijk gekend als OQTF, verbleef de familie Mogoesjkov 15 jaar (!) illegaal in Frankrijk. De zoon Selim Mogoesjkov, broer van de moordenaar Mohammed, verklaart in de Franse krant Le Figaro dat hij “dit niet bijzonder coherent vond van de kant van Frankrijk”. Hij geeft in het interview toe dat zijn vrome familie “eigenlijk niets te zoeken had en heeft in Frankrijk”.
Een radicale moslim, die zonder te manipuleren zijn mening over Frankrijk geeft. Frankrijk is voor hem de vijand, stelt hij eerlijk. Een lekenstaat. Zo weigert hij de vrouwelijke psychiater de hand te geven, want in zijn cultuur doet men dat niet. Hij stelt dat “islamieten moeten vasthouden aan de islam en zich van de Fransen onderscheiden in een land dat van ons niet moet weten”. En hij sluit af met een uitnodiging aan Frankrijk: “Ik zou liever door Frankrijk worden uitgewezen naar mijn land (…) Daar voelen we ons beter, want daar zijn we onder ons”.
Na jarenlang de berichten (351) van pater Daniël vanuit het klooster van Mar Yakub, Qâra, Syrië, quasi wekelijks, behalve tijdens vakantieperiodes of technische problemen, gepubliceerd en uitgebreid gedocumenteerd te hebben, zult U deze vanaf nu – op Golfbrekers – moeten missen. U kunt zich immers inschrijven om deze persoonlijk in Uw mailbox te ontvangen. Zowel in het Nederlands als in het Frans.
Reden? Hoofdzakelijk omdat de mengeling van verschillende software, gebruikt door pater Daniël, door de nieuwe verzendingsmogelijkheden en door Golfbrekers niet op elkaar afgestemd zijn. Dit probleem te omzeilen kost ons telkens weer meerdere uren werk.
Pater Daniël schreef:
Het is met grote vreugde dat ik u ons nieuw berichtensysteem voorstel: paterdaniel.substack.com Het gaat om een gespecialiseerde website voor bloggers – volkomen gratis. U blijft wekelijks onze brieven in uw mailbox ontvangen in uw e-mail, maar u kan vanaf nu ook onze bijdragen volgen op de vernoemde website. Daar kan u de archieven raadplegen (berichten van de 3 laatste maanden), commentaren neerpennen of op een hartje klikken als u het artikel goed vond. U kan het ook doorsturen naar vrienden of kennissen.
Velen onder u stuurden mij een e-mail met de vraag of de uitnodiging naar deze website, gekregen in de mailbox, wel van mij uitging. Ja, dus! Klikken maar!
Kortom, heel sympathiek, zelfs al gaat het mijn eigen petje ver te boven. Ik dank deze hele onderneming aan twee erg gemotiveerde vrienden: Yannick en onze Jozef. Moge de Heer Jezus hen overvloedig zegenen!
We sluiten af met enkele (oudere) video’s die het leven en werkzaamheden in het klooster Mar Yakub in de verf zetten:
“Finland heeft in 1939 dapper tegen de SovjetUnie gestreden. De Finnen brachten het Rode Leger meer schade toe dan men van hen kon verwachten. De oorlog eindigde ermee dat ze 10% van hun grondgebied moesten opgeven. Maar ze hebben een veilige grens gekregen.”
Voormalig NAVO-secretaris-generaal Jens Stoltenberg op de vraag wat hij de Oekraïense president Zelensky zou aanraden als het tot vredesonderhandelingen tussen Rusland en Oekraïne zou komen.
De wereld schrok op toen eensklaps beepers en walkie-talkies ontploften in Libanon. Nochtans is dit geen nieuw wapen. De heimelijke inzet van explosieven door Israël, verborgen in beepers en walkie-talkies, maakte slechts het gebruik van een lang bestaand sabotagemiddel bekend, dat alles behalve nieuw is en dat verwoestende gevolgen heeft voor gewone burgers en weerstandsstrijders.
“Het lijdt geen twijfel dat we een zware klap gekregen hebben, zowel wat betreft de veiligheid als op het vlak van de menselijkheid, een ongeëvenaarde klap in de geschiedenis van het verzet in Libanon, een ongeëvenaarde klap in de geschiedenis van Libanon, misschien zelfs ongekend in de geschiedenis van het conflict met de Israëlische vijand in heel de regio, misschien zelfs in de wereld.”
Aldus reageerde de inmiddels vermoorde secretaris-generaal van de Hezbollah, Hassan Nasrallah, op 19 september 2024.
In tegenstelling tot b.g. woorden tijdens zijn laatste toespraak is de terreuraanslag d.m.v. ontploffende beepers en walkie-talkies geen “ongeëvenaarde” of buitengewone gebeurtenis als men deze in de context van de sinds tientallen jaren omvangrijke geheime-dienstacties van de bezettingsstaat beschouwt.
Israël heeft bij eerdere executies van Palestijnse verzetsleiders gelijkaardige methodes gebruikt. Een prominent voorbeeld vond plaats op 5 januari 1996, toen Yahya Ayyash, een belangrijke leider van de gewapende vleugel van Hamas, de Qassam Brigades en het brein achter talrijke operaties tegen Israël, werd vermoord. De Israëlische Shin Bet gebruikte een klein explosief van 50 gram dat in een draagbaar toestel was verborgen.
In 2018 onthulde de Israëlische agent Kamal Hammad schokkende details over de moord op Ayyash. Hammad, die nauw verbonden was met zijn neef Osama – de vertrouweling van Ayyash – kreeg de opdracht om Ayyash een boobytrap, verborgen in een telefoon, te bezorgen. Volgens Hammad gingen er aan deze missie zes maanden zorgvuldig plannen vooraf. Op de bewuste dag vierde Ayyash, ook bekend als ‘de ingenieur’, de geboorte van zijn jongste kind en belde hij zijn ouders via een vaste lijn in het huis van Hammads oom. Vervolgens blokkeerde Israël dit gesprek, Ayyash wisselde naar het vooraf geprepareerde draagbare toestel, Ayyash stem werd herkend en de ontploffingsknop werd ingedrukt. Ayyash was onmiddellijk dood.
Twee decennia later hervatte Israël een soortgelijke tactiek, bracht honderden beepers en walkie-talkies tot ontploffing nadat het in de toeleveringsketen kon infiltreren. Deze keer werden ook onschuldige burgers het slachtoffer, niet alleen verzetsstrijders. Volgens info van het Libanese gezondheidsministerie werden meer dan 3000 mensen gekwetst en minstens 37 gedood, waarbij ook kinderen en vrouwen. Talrijke slachtoffers zijn zwaar verminkt aan hun ogen en ledematen.
De rest van het verhaal geraakte met beetjes bekend. Het Taiwanese Gold Apollo verklaarde dat de bewuste apparaten door een Hongaars bedrijf, BAC Consulting, waarmee ze een samenwerkingsakkoord hadden, gefabriceerd werden.
Hongarije ontkende echter de apparaten geproduceerd te hebben en de BAC-webstek werd op mysterieuze wijze onmiddellijk na het incident gesloten. De eigenaar van BAC, Cristiana Barsony-Arcidiacono, beweerde een experte in rampenbeheer te zijn, maar de website van het bedrijf bood geen details over diens productieactiviteiten, waardoor wantrouwen over haar ware rol ontstond.
In een telefonisch onderhoud met NBC News ontkende ze de beepers te fabriceren en verklaarde slechts een tussenpersoon te zijn. De voorzitter van Gold Apollo, Hsu Ching-Kuang, vervolledigde met zijn verklaring, nl. dat een vrouw, genaamd “Teresa”, met hem contact genomen had als vertegenwoordigster van BAC. Na maandenlange onderhandelingen kwamen ze tot het akkoord Gold Apollo-Beepers aan BAC te verkopen. Hus gaf ook nog mee dat BAC later vroeg eigen producten onder de merknaam Gold Apollo te mogen ontwerpen, wat wenkbrauwfronsen veroorzaakte. De laatste levering van onderdelen aan BAC gebeurde in het begin van het jaar.
Later werd bevestigd dat Hezbollah de bij de explosies gebruikte AR-924-Beepers in februari gekocht had, wat op een lang op voorhand geplande Israëlische ingreep in de leveringsketting wijst. Dit plan geraakte bekend toen drie medewerkers van de geheime dienst bevestigden dat BAC Consulting deel uitmaakten van een Israëlische dekmantel, waaronder ook andere nepbedrijven schuil gingen, om de echte herkomst van de toestellen verborgen te houden.
Terwijl BAC met vaste klanten zaken dreef, was hun eigenlijk doel de Hezbollah. De aan Hezbollah verkochte beepers bevatten batterijen die met PETN-explosieven gevuld waren. De productie van deze toestellen werd versneld nadat Hezbollah-leider Hassan Nasrallah in februari 2022 gsm’s omwille van hun twijfelachtige veiligheid publiekelijk bekritiseerde.
Betreffende de explosie der toestellen, bevestigde de Japanse firma ICOM dat het bewuste model, IC-V82, reeds tien jaar uit productie genomen werd. ICOM kon niet bevestigen of het bij de bewuste toestellen om vervalsingen of originelen ging. Het Libanese communicatieministerie stelde vast dat de toestellen noch door een gelicentieerd handelaar geschikt verklaard, noch door de veiligheidsdiensten gecontroleerd werden.
Internationale experten hebben deze aanvallen als oorlogsmisdaden veroordeeld. In een persmededeling verklaarde VN-mensenrechtenspecialisten dat de gelijktijdige ontploffing van duizenden toestellen zonder rekening te houden met de identiteit der betrokkenen tegen het humanitaire volkerenrecht indruist omdat ze lukraak tegen burgers gebruikt werden.
“Deze aanvallen zijn in strijd met het recht op leven, zonder dat er een teken bestaat dat de slachtoffers op dat tijdpunt een direct dodelijk gevaar voor anderen vormden. Bij dergelijke aanvallen is een onmiddellijk, onafhankelijk onderzoek nodig om achter de waarheid te komen en de verantwoordelijken voor de moordmisdaden rekenschap te laten geven.”
Ook Amnesty International eiste een onderzoek en benadrukte dat dergelijke aanvallen het recht op leven en de wetten van een bewapend conflict schenden. Aya Majzoub, plv. directrice van Amnesty International voor het M.O. en Noord-Afrika:
“De recente massale explosies in Libanon en in Syrië lijken wel een grimmige dystopische nachtmerrie. Nog nooit werden verstopte explosieven in een dagdagelijks communicatietoestel ingezet om dodelijke aanvallen van een dergelijke omvang uit te voeren. “
Hoewel Israël zich niet voor de aanvallen officieel verantwoordelijk verklaarde, stelde defensieminister Yoav Galant op 18 september dat “een nieuwe fase” van de oorlog met Libanon begonnen was en prees de “schitterende prestaties” van de Shin Bet-veiligheidsdienst en van de Israëlische geheime dienst. Deze verklaring werd als impliciete erkenning van Israëls rol bij de aanvallen beschouwd. Ook de Libanese overheid en VSA-ambtenaren lieten weten dat ze geloven dat Israël achter de aanvallen zit.
Het onderzoek naar de leveringsketting werd uitgebreid, waarbij nu ook Bulgarije in beeld komt. Een Noor, Rinson Jose*, die in verbinding staat met een Bulgaars bedrijf, dat bij de levering der beepers betrokken was, is onder mysterieuze omstandigheden verdwenen. (Hij zou naar verluidt 18 miljoen Noorse Kronen = ca. 1537800,59 euro van een Israëlische bank ontvangen hebben. Zie bruggetje onderaan.)
De Noorse overheid heeft een internationaal aanhoudingsbevel tegen hem uitgevaardigd, terwijl het onderzoek naar postbusbedrijven, die voor de smokkel van explosieven in Libanon ingezet werden, verder gaat. Deze inzichten doen vermoeden dat Israël een uiterst geraffineerde geheime dienst dekmantel ontwikkeld had, die commerciële tussenpersonen inzet om binnen de leveringsketting te infiltreren vooraleer de toestellen de Hezbollah bereiken.
De ontplofte beepers en walkie talkies, die intussen door de moordaanslag op Nasrallah, de bombardementen op Beiroet en de invasie van Zuid-Libanon overschaduwd worden, zijn niets anders dan de voortzetting van geheime operaties en terroristische tactieken van Israël, echter met belangrijke strategische invloed op de weerstand en de veiligheid in de regio.
… om niet in de kerkers der vergetelheid te belanden… of erger… aan de VSA uitgeleverd te worden
Wie kan het hem kwalijk nemen dat hij uiteindelijk vrijheid koos in plaats van gerechtigheid.
“Ik pleit schuldig aan journalisme…”
Ondertiteling en vertaling via icoontjes onderaan.
Julian Assange, die de mediagroep WikiLeaks oprichtte, verklaarde aan de Raad van Europa, zijn “schuldig”pleiten omdat de legale en politieke pogingen om hem vrij te krijgen niet voldoende waren.
“Uiteindelijk koos ik voor vrijheid in plaats van een onrealiseerbare gerechtigheid,” zegde Julian Assange tijdens zijn eerste publieke verschijnen sinds hij uit de gevangenis ontslagen werd.
Taz is een begrip in Duitsland, zeker in progressief Duitsland. Deze links-alternatief-groene krant verscheen voor de eerste keer in 1978, in de nasleep van – inderdaad – mei 1968 en de linkse studentenrevolte die toen over West-Europa en de Verenigde Staten trok. Bij de Taz – die voor vele Duitsers gelijkstond met ‘tägliches Gegengift” of dagelijks tegengif – werken momenteel 250 werknemers. De oplage bedraagt 45.000 exemplaren.
Taz, die aankondigde niet meer in gedrukte vorm te verschijnen, is daarmee de eerste bovenregionale krant in Duitsland die de stap zet. Vanaf 17 oktober 2025 zal taz niet meer te vinden zijn op papier, aldus de verantwoordelijke uitgever op de vergadering van de ‘Genossenschaft’ in Berlijn. Vanaf midden oktober 2024 zal de internetstek in een volledig nieuw kleedje steken. De elektronische communicatie met de lezer wordt versterkt en er komt een taz-App. Alleen de weekendeditie zou dan nog op papier te krijgen zijn.
Links op de terugweg op het metapolitieke terrein?
“De krant taz bevindt zich niet in een crisis. We handelen net vanuit een positie van sterkte”, aldus de beide vrouwelijke hoofdredacteurs, Barbara Junge en Ulrike Winkelmann. De technische ommekeer zal nog meer “plaats creëren voor echt journalistiek werk, zodat taz de belangrijkste, progressieve en linkse stem in het Duitse medialandschap kan blijven”. De plaatsvervangende hoofdredacteur (ook een vrouw), Katrin Gottschalk, stelde nochtans eerder in Der Spiegel dat met de beslissing om nog louter elektronisch te verschijnen “een faillissement van de krant was vermeden”.
In de jaren ’80 van de vorige eeuw dreigde taz al eens ten onder te gaan, toen bleek dat sommige journalisten te enge contacten onderhielden met een pedofielennetwerk en taz het thema pedofilie zelfs eventjes bespreekbaar wilden maken. De linkse krant besliste uiteindelijk het pedofiliethema géén plaats te geven, maar de schade was aangericht. Om de toekomst van het blad te verzekeren werd daarom een Genossenschaft opgericht, een vereniging van mensen die de krant financieel steunden en daardoor een stukje eigenaar werden, een Genosse. Op het hoogtepunt waren er 22.000 Genossen.
Zou taz een eerste mediapion kunnen zijn die valt? Zou het kunnen dat dit een aanwijzing is dat de progressieve krachten stilaan ook het metapolitieke veld in Duitsland aan het verliezen zijn? Als dat zo zou zijn, zou dit een belangrijk omslagmoment kunnen zijn.
57 Arabische en moslim landen bieden Israël een vredesakkoord aan
Gegarandeerde veiligheid in ruil voor een Palestijnse staat en een einde der bezetting
De Jordaanse buitenminister verklaarde dat de Arabische wereld tot vrede bereid is, maar dat Israël zich hiertegen verzet
Intussen
eist Israël – “de énige democratie in het Midden-Oosten” – dat er nog meer grondgebied in Libanon ontruimd wordt (1 miljoen inwoners zijn reeds op de vlucht)
worden christelijke gebieden nu ingepalmd door gevluchte moslims uit het zuiden
wordt een Palestijns vluchtelingenkamp gebombardeerd
vluchten Syrische vluchtelingen in Libanon naar Syrië, dat hen door de internationale strafmaatregelen niet kan onderhouden of huisvesten
is VN-secretaris-generaal Antonio Guiterres persona non grata verklaard omdat hij – volgens Israël – vooringenomen zou zijn
