Wat is een vrouw?

Het Hoger Gerechtshof van het V.K. stelde klaar en duidelijk: “Het geslacht van een vrouw is dat van een biologische vrouw.” Heel de regenboogsekte staat op zijn/haar/hun (sic) achterste poten!

Onze dag kan niet meer stuk! Dat men voor zoiets voor de hand liggends naar de rechtbank moet stappen is toch hemeltergend. Hopelijk zet de terugkeer van het gezond verstand zich door!

Neem nu de titel van dit videootje: “Het V.K. is er eindelijk achter gekomen wat een vrouw is!”

Etikettering: links of rechts?

De begrippen “links” of “rechts” ontstonden na de Franse revolutie (1789). Links in het parlement zaten degenen die verandering wilden (progressieven), rechts degenen die behoudsgezind waren (conservatieven). In monarchieën zaten de vertegenwoordigers van de artistocratie rechts, die uiteraard hun privilegies wilden behouden, terwijl de vertegenwoordigers van de arbeidersklasse aan de linkerkant.

In de vorige eeuw gingen de termen links en rechts vooral over economische thema’s. Links wil een sterke, regulerende overheid met een gelijke verdeling voor iedereen. Rechts wil juist dat de staat zich zo weinig mogelijk bemoeit en de zaken overlaat aan de vrije markt.

De classificatie is vandaag niet meer zo eenvoudig, omdat de bevolking haar klassenbewustzijn verloren heeft. Eigenlijk is dit verkeerd geformuleerd, daar het klassenbewustzijn opzettelijk en vakkundig uit de perceptie der mensen verwijderd werd, terwijl de “bovenste klasse” hun klassenbewustzijn absoluut niet verloren hebben.

De arbeidersklasse werd honderd jaar geleden een probleem voor de heersers toen het zich begon te organiseren omdat de arbeiders numeriek superieur waren aan het aantal aristocraten en industriële moguls. Bijgevolg heeft men een strategie bedacht om de arbeidersklasse te verdelen en uiteindelijk zelfs het bewustzijn te wissen dat er zoiets als een arbeidersklasse bestaat. (Vandaag zou men het bv. kunnen hebben over de “klasse van de kleine man”. Lees in dit verband: https://www.sampol.be/2014/04/het-volk-en-zijn-vertegenwoordigers)

Neem bijvoorbeeld het economisch beleid. Op dat gebied zou het eigenlijk heel eenvoudig moeten zijn. Links is wie “meer verzorgingsstaat” eist. En vanzelfsprekend is dit slecht voor allen, die zich economisch niet “links” noemen, slecht. Het verleden van de Sovjet-Unie en haar satellietstaten, zoals de DDR, hebben naar verluidt aangetoond dat dit systeem niet werkt.

De eerste eigenaardigheid is wel dat iemand die voor de compromisloze vrijheid van de markt is, zichzelf niet ‘rechts’ noemt. Want “rechts” staat volgens huidige begrippen voor “slecht”.

Echter, de politiek en de media pleiten voor vrije markten, die alles beter kunnen regelen. En – hoewel dat net het tegenovergestelde is van de “linkse” ingesteldheid – wordt dit niet als “rechts” geclassificeerd, maar wel als “liberaal”. Klinkt gewoon veel beter dan “rechts”, want de betekenis van “liberaal” is “vrij” en wie kan er nu tégen “vrijheid” zijn???

Maar politiek en media pleiten voor vrije markten die zogenaamd alles het beste kunnen reguleren. En hoewel dat het tegenovergestelde is van de ‘linkse’ posities, wordt het niet ‘rechts’ genoemd, maar ‘liberaal’. Dit klinkt veel beter dan ‘goed’, omdat ‘liberaal’ ‘vrij’ betekent en wie kan er tegen ‘vrijheid’ zijn?

Tot nu toe ging het uitsluitend om de vrijheid van de economie om zoveel mogelijk winst te maken en daarop zo weinig mogelijk belasting te betalen. Die heeft echter niets te maken met de vrijheid van het volk.

Begrippen worden bewust zo gebruikt dat ze iets in ons onderbewustzijn opwekken. De meeste mensen vinden “liberaal” goed, ook al zijn ze zich niet goed bewust van wat zich erachter verbergt.. “Rechts” wordt als slecht geïnterpreteerd, omdat de nazi’s (zogenaamd) “rechts” waren. Het wordt vandaag maar al te gretig vergeten dat de nazi’s, tenminste op economisch gebied, zeer links waren en het begrip “socialisme” in hun partijnaam zeer serieus genomen werd.

“Links” wordt daarentegen vandaag als positief voorgesteld. Dit is echter niet van toepassing bij het economische beleid. In het gunstigste geval geldt het als eerder naïef, in het slechtste geval zelfs als gevaarlijk, de ervaring met het Sovjet-socialisme in het achterhoofd.

Zo ziet men dat de opdeling “links” en “rechts” vandaag ingewikkeld is. En dan hebben we het hier slechts over het thema economie gehad.

Ook bij maatschappelijke thema’s zoals de regenboog-, gefantaseerde en gemanipuleerde geslachten, huwelijken voor alles en iedereen, immigratie, abortus, euthanasie… loopt de breuklijn van de samenleving tussen “links” en “rechts”. “Links” is voorstander van de b.g. lijst; “rechts” staat op traditionele waarden. Een nuchtere discussie tussen beiden wordt onmogelijk gemaakt door de strijdbegrippen “rechts” en “links”.

Een simpel voorbeeld: wat heeft een samenleving nodig? Kinderen. We worden rond onze oren geslagen met de “demografische cijfers”, die de verhoging van de laagste pensioenen onmogelijk maakt (… en in een later stadium zelfs de uitbetaling van de pensioenen in het gedrang brengt) en de pensioenleeftijd te verhogen. Kortom: er moeten meer kinderen geboren worden.

In plaats van een ernstige overweging te maken, hoe men dit kan realiseren, hoe men de bevolking kan aanmoedigen meer kinderen op de wereld te zetten, hoe men het land kindvriendelijker kan (om)vormen, krijgen we dé linkse oplossing door de strot geduwd: nl. méér immigranten!

Pakweg een eeuw geleden hadden we nog de arbeiders- en boerenklasse én de meestal Franstalige aristocratie, die ook tot de industrieheersers behoorde. Die laatste voelt zich nog steeds iets “beters” dan de jan-met-de-pet-klasse.

Deze laatste heeft geen klassenbewustzijn meer. Zij werd met succes verdeeld in het feminismedebat, in hetero’s en homo’s, resp. lesbiennes, wat ontaardde in de regenboogpropaganda, in autochtonen en allochtonen, in quota en percentjes. De grenzeloze immigratie, aangemoedigd door de EU, de zelfopgelegde medewerking, resp. zwijgplicht der media gaven ons de doodsteek. En dat is dan in één woord: “links”.

Zou iemand De Grote Leider hieraan willen herinneren?

Op sociale media reageert Europarlementslid Tom Vandendriessche (Vlaams Belang) kritisch op de regeringsbeslissing. “Verhofstadt is terug”, luidt het op X. Daarmee verwees Vandendriessche naar de sale-and-lease-backerfenis van oud-premier Guy Verhofstadt (Open Vld), die staatseigendommen verkocht en en terughuurde aan woekerprijzen. Die paarse strategie kostte het land uiteindelijk vele miljarden euro’s tot vandaag.

Lees: https://www.v-nieuws.be/de-wever-wil-miljard-uit-belfius-zuigen-voor-uitgaven-defensie/

Wantrouwen troef in de “transatlantische alliantie”

Digitale voorzichtigheid bij China-bezoeken zijn intussen heel gewoon. Deze noodzaak vindt de EU-Commissie nu ook nodig voor de VSA.

De EU-commissie verhoogt blijkbaar uit angst voor spionage de voorzichtigheids-maatregelen bij reizen in de VSA. Volgens een bericht van de Financial Times (achter een betaalmuur) hebben EU-Commissarissen en hoge ambtenaren, die deel nemen aan de lentevergaderingen van het Internationaal Muntfonds (IMF) en de Wereldbank in Washington, zgn. “burner phones”, m.a.w. wegwerpgsm’s en simpele laptops gekregen.

Ze zijn bezorgd dat de VSA in de systemen van de Commissie kunnen binnen dringen”, verklaarde een ambtenaar aan de krant. Waarop een collega-ambtenaar eraan toevoegde: “De transatlantische alliantie is voorbij.”

https://www.golem.de/news/spionage-eu-beamte-erhalten-wegwerfhandys-vor-usa-besuch-2504-195353.html

Waarom hebben wij zo geen socialisten?

Mette Frederiksen: “Massamigratie bedreigt ons alledaags leven in Europa”.

Uit een interview van de Deense Eerste Minister, Mette Frederiksen, met het infokanaal Politico*, blijkt dat deze Deense sociaaldemocratische premier vasthoudt aan haar strikt migratiebeleid. Sinds ze in 2019 aan de macht kwam, heeft Frederiksen het migratieroer in Denemarken volledig gekeerd. In 2024 verminderde het aantal asielzoekers nog verder en werden uiteindelijk 864 asielaanvragen goedgekeurd – op jaarbasis. Haar strenge migratiebeleid wordt bijzonder geapprecieerd door de Denen.

In Politico herhaalt ze nog eens uitgebreid dat zij massamigratie als de zwaarste bedreiging voor Europa beschouwt. Ze voegt sinds 2019 de daad bij het woord, en nam als sociaaldemocratisch Premier – in tegenstelling tot andere socialisten als Scholz, Starmer en Sanchez – wel de maatregelen om de massale instroom in te dammen: Zo zette ze verschillende ontradingscampagnes op in herkomstlanden van migranten, en zette ze effectief Syriërs uit naar hun land van oorsprong, eens het regime van Bachar al-Assad daar was gevallen.

“Geen enkele Europese kiezer stemde ook voor de opening van de grenzen voor miljoenen migranten”.

Maar Eerste Minister Mette Frederiksen durft ook de controverse en de grenzen van het wettelijke op te zoeken. Zo was er de wet “zero getto”, waardoor ze het aandeel van migrantenpopulaties in bepaalde wijken beperkte, en de confiscatie van waardevolle goederen van asielaanvragers om hun verblijf in Denemarken te financieren. De meest omstreden wet zal allicht die van 2021 zijn, waarin Denemarken asielaanvragers liet opvangen in landen buiten de Europese Unie, onder andere in Rwanda.

Ondanks protesten van het Hoog Commissariaat van de Verenigde Naties, ondanks protesten van allerlei ngo’s, en het Hof van Justitie zette Frederiksen door: ze wist dat de Denen achter haar stonden. Met de maatregelen garandeert ze de Denen een veilig en stabiel land. In 2024 leidde Denemarken een groep van 20 lidstaten van de EU op migratiehervormingen op Europees vlak door te duwen. Mette Frederiksen blijft zichzelf sociaaldemocratisch noemen en stelt: “Controle op migratie krijgen is even belangrijk als het handhaven van de sociale welvaartstaat. Het is de enige manier om ons systeem van sociale bescherming te handhaven”.

Het is dankzij politici als Mette Frederiksen dat het migratiedebat eindelijk ook op links losgebarsten is. Waarom heeft Vlaanderen zo geen sociaaldemocraten?

Peter Logghe

*https://www.politico.eu/article/mette-frederiksen-denmark-jd-vance-migration-asylum-refugees/

Haatmisdrijf

Als een ouder Brits koppel een landverhuizer vraagt duidelijker te spreken, krijgen ze last met de politie. Die beschuldigt hen van “hate crime”...

De oudere man had een gehoorprobleem en bijgevolg vroegen ze “duidelijker” (clearer) te spreken. Omstaanders interpreteerden dit als hoogmoed… Politie-agenten waren er als de kippen bij om het ouder koppel erop te wijzen dat dit “discriminatie” betekent en dat ze bijgevolg zouden kunnen beschuldigd worden van een “hate crime”… Ze kwamen er vanaf met een waarschuwing…

Als jonge Oekraïners de keuze hebben…

… dan laten ze de verdediging van hun land liever over aan anderen

Nog geen 500 jonge Oekraïense mannen – hun leeftijd schommelt tussen de 18 en 24 – tekenden een contract met het Oekraïense leger.

Plaatsvervangende baas van Zelensky’s bureau, Pavel Palissa, beweerde dat veel jonge mensen bereid waren zich – vrijwillig – bij het leger aan te sluiten. De cijfers vertellen een ander verhaal. Sinds de invoering van het contract boden zich minder dan 500 vrijwilligers aan.

“Ik had liever een hoger aantal gezien”, verklaarde Palissa aan het Oekraïense portaal Strana. Nochtans ging hij er vanuit dat talrijke jonge mensen bereid waren – vrijwillig – het vaderland te helpen verdedigen. Maar als het op het ondertekenen van het inlijvingscontract aankwam, dan stuurden velen hun kat. Volgens Palissa omwille van onderliggende redenen: ofwel omdat ze ervan uitgaan dat er binnenkort “vrede en vriendschap” zal heersen of omdat de ouders het afraadden.

De kwestie van de vermindering van de mobilisatieleeftijd is al lange tijd aan de orde in Oekraïne, omdat er problemen zijn met de bezetting van het leger. De regering heeft de leeftijd al eens verlaagd: in april 2024 was de dienstplicht van kracht voor mannen van 27 tot 60 jaar, nu: vanaf 25 jaar.

Op 11 februari kondigde het Oekraïense ministerie van Defensie aan dat wegens het nijpende tekort aan strijdkrachten mannen van 18 tot 24 jaar zullen worden gerekruteerd voor de contractdienst. Hen werd een bedrag van 1 miljoen hryvnia (ongeveer 24.000 dollar), een maandsalaris van maximaal 120.000 hryvnia (2.900 dollar) aangeboden plus diverse voordelen. Vervolgens werd het aantal eenheden verhoogd, waarin soldaten vanaf 18 jaar kunnen worden geaccepteerd. Veel deskundigen zijn van mening dat de contracten waarmee jongeren moeten worden gewonnen (onder de officiële mobilisatieleeftijd) voor de Oekraïense strijdkrachten slechts een tussenstadium zijn, waarna het land de mobilisatie van 18-jarigen kan aankondigen.

Wees een held!” staat er op reclame-affiches waarmee de Oekraïense jongeren moeten overtuigd worden hun leven in te zetten voor hun land. De meesten handelen volgens het spreekwoord: “Lieve blode Jan, dan dode Jan”. De jongeren vrezen dat de regering de leeftijd waarop men opgeroepen kan worden, op 17 jaar zal bepalen. Terugkijkend in het verleden, werden jonge Duitsers – tieners – ook ingelijfd tijdens de laatste stuiptrekkingen van WOII.

Inmiddels gaat de jacht op jonge mannen, die konden ontsnappen aan hun legerplicht, onverminderd door op straat, in dancings, bij concerten, in winkels…

“Iedereen weet wel wie het zijn!”

Oh ja, we weten inderdaad wel wie “het” zijn… Of het nu een kermis, een oudejaarsavond, een kerstmarkt, een voetbalwedstrijd, een betoging, een feest, de geïmporteerde vastentijd… of iedere andere oorzaak of gebeurtenis, droevig of vrolijk, religieus of nationalistisch, sportief of feestelijk… het zijn altijd dezelfden die de boel voor iedereen verpesten!

“Tuig”, noemen onze noorderburen hen. Of gewoon: crapuul dat in hun herkomstland het niet zou riskeren zich zo te misdragen… want daar zou de politie en justitie zich niet laten ringeloren.

Allemaal samen: onze media zijn neutraal, objectief, onpartijdig…

Eric Goens blijft één van de meest besproken figuren in het Vlaamse medialandschap. Zijn programma Het conclaaf bracht zeven partijvoorzitters samen en zorgde voor politieke vonken. Maar de grootste rel volgde pas achteraf, na de verkiezingsdag.

Tijdens de live-uitzending van VTM Nieuws na de verkiezingen werd Goens gezien in een innige begroeting met Conner Rousseau. “Hij is door het ijs gezakt toen hij in de VTM-studio’s Conner Rousseau in de armen viel”, zei Tom Van Grieken aan De Morgen. “Ik wist helemaal niet dat Eric Goens de knuffel met Conner Rousseau bij VTM Nieuws gewoon schaamteloos ontkende”, luidde het in een scherpe tweet. Goens ontkent het voorval, maar twee studiogetuigen bevestigen de knuffel.

Voor Tom Van Grieken is het duidelijk: objectiviteit is zoek. “Hij heeft niet alleen promovideo’s voor Conner Rousseau gemaakt, hij is ook nog steeds trots op het feit dat hij als linkse activistische student eieren heeft gegooid naar Jean-Marie Le Pen.” Goens bevestigde ooit dat hij daaraan deelnam en hoopt “nog altijd dat de voltreffer op de wang van Le Pen van hem was”.

Toch erkent Van Grieken het vakmanschap van zijn tegenstander. “Hij is uitgesproken anti-Vlaams Belang, maar dat neemt niet weg dat hij een krak is in zijn vak: tv maken.” Die dubbele positie – als maker én analist – blijft gevoelig*.

Geleend bij: https://www.v-nieuws.be/van-grieken-over-goens-hij-ontkent-de-knuffel-met-rousseau-schaamteloos/

*Gevoelig? Da’s wel het minste dat je kan zeggen. Tom Van Grieken is veel te braaf: wij zouden ronduit durven beweren dat Eric Goens, zoals de meeste van zijn collega’s, uitgesproken linkse sympathieën heeft en zonder meer partijdig is.