Elon Musk is naar verluidt een probleem. Vooral omdat hij de “fact checkers” op zijn sociaal medium “X” de wacht aangezegd heeft. En dat zint de poco media niet die menen dat zij, en zij alleen, het monopolie hebben op dé “waarheid”, die ze per se door de strot van de goedgelovige lezer / bezoeker willen duwen.
Maar Bill Gates, ‘s werelds grootste “weldoener”, die is vanzelfsprekend geen probleem. De Bill Gates Foundation krijgt (kreeg) van de Duitse belastingbetaler 600 miljoen euro, die de Bill Gates Foundation naar goeddunken mag besteden. En… wat doet die menslievende Foundation? Zij schenkt op haar beurt miljoenen aan Der Spiegel*, zodat dit tijdschrift goedwillend en politiek-correct bericht over de Duitse Ampelregering, die de eens zo geprezen Duitse “Wirtschaft” naar de verdoemenis geholpen heeft.
In onderstaande video vraagt een nieuwsgierige (lees: lastige) journalist welk de reden mag zijn dat één der rijkste mensen van dit tranendal zo veel geld krijgt van de Duitse regering… Waarop het antwoord: “… dat moet ik nakijken…”
*Der Spiegel kreeg in de loop der recente jaren meer dan 5.4 miljoen dollar van de Bill Gates Foundation! Maar dat zou – naar verluidt – nu niet meer het geval zijn.
We maken ons geen illusies. Waarschijnlijk vindt de Bill Gates Foundation en Der Spîegel (… plus andere linkse poco media) wel een andere manier om de berichtgeving zodanig te manipuleren dat beide partijen er hun voordeel uit halen.
“In dat verband trekt ook ‘woke’ een vernietigend spoor door de wetenschap, juist omdat het een ideologie is die mede bepaalt wat wel en niet ter discussie mag staan. woke is in tegenspraak met zichzelf en binnen de wetenschap desastreus, zoals elke ideologie dat is.”
We zijn stuurloos geworden. Als je niet weet wie je bent, dan ben je manipuleerbaar. Ik stel voor dat wetenschappers het komende decennium de filosofie en de wijsheidsliteratuur maar weer eens gaan bestuderen. Daarna praten we weer verder om te bedenken hoe wetenschap, in potentie een fantastische onderneming, misschien weer zinvol kan worden. Maar ik ben niet optimistisch.
Soros en Gates financieren de verspreiding van genderideologie op Nederlandse scholen. Rutgers, organisator van de beruchte Week van de Lentekriebels, kreeg in 2017-2023 drie miljoen euro van de Bill and Melinda Gates Foundation. Soros financierde de Zwarte Piethaat van activisten als Mitchell Esajas. Naaste medewerkers van Soros hebben VanDijk gekocht, een grote uitgever van Nederlandse schoolboeken.
Maar… rond Elon Musk moet je een grote boog maken…
Stel U even voor: we bevinden ons in de Sovjet-Unie ten tijde van Stalin. Een regime-aanhanger staat bibberend voor de menigte met de volgende woorden: “Ik distantieer me van mijn eigen woorden, die ik gisteren geschreven heb. Ze waren fout en ik was misleid.”
Iets dergelijks zou men kunnen stellen bij het verhaal van Frank Stocker, een schrijver, die uit angst voor een foute inschatting anti-reclame voor zijn eigen boek maakte en zelfs ervoor waarschuwde.
Economisch deskundige en historicus Frank Stocker is auteur van het boek “Die Deutsche Mark – Wie aus einer Währung ein Mythos wurde” (Ned.: De D-Mark – Hoe uit een munteenheid een mythe ontstond”). Waarom raadde hij dan het lezen (en kopen) van zijn boek af? Omdat Alice Weidel (AfD) refereerde naar zijn boek.
In een video had de door Elon Musk aangeprezen kanselierskandidate het b.g. boek omhoog gehouden om haar thesis over een “stervende, inflatoire Euro” te onderschrijven. Maar, in plaats van zich te verheugen over mogelijk hogere verkoopcijfers, waarschuwde de schrijver potentiële lezers op Linkedln dat zijn oeuvre niet dàt was, wat zij zouden zoeken: ze zouden “mateloos ontgoocheld kunnen zijn.” Zijn boek is immers – aldus Stocker – noch een waarschuwing voor de verarming der Duitsers, of een haatpleidooi tegen de Euro of de EU. Wat sowieso niemand beweerd had. Indirect beledigt Stocker mogelijke geïnteresseerden en kopers van zijn boek doordat hij hen verdenkt een “haatpleidooi” te willen lezen.
In zijn angst, een soort politiek-correct reinigingsritueel, uitte Stocker de absurde veronderstelling dat Alice Weidel het verkeerde boek ter hand genomen had. Tja.
De N-VA zet vol in op een nieuwe deelname aan de federale regering, waarbij sociaal-economische hervormingen prioriteit krijgen boven communautaire verwezenlijkingen. Op het nieuwjaarsfeest in Mechelen sprak partijvoorzitter Bart De Wever (N-VA) het vertrouwen uit dat de formatiegesprekken eind januari tot een akkoord zullen leiden “met concrete communautaire stappen”. Maar wat die zijn, blijft onduidelijk, zo vindt ook De Standaard. De kritiek vanwege het Vlaams Belang groeit dan ook, waar het gevoel leeft dat de N-VA haar Vlaamse kernwaarden opnieuw opoffert.
Hoewel de N-VA traditioneel haar Vlaams-nationalistische standpunten hoog in het vaandel draagt, lijkt de partij zich te schikken in de realiteit van beperkte communautaire vooruitgang volgens Kamerlid van het Vlaams Belang, Barbara Pas. De Wever benadrukte afgelopen weekend dat het communautaire niet helemaal wordt opgeborgen, maar kon weinig concrete voorbeelden voorleggen. “Het zal niet niets zijn”, zei hij, zonder verdere details te geven.
De opschuiving van de Vlaams-nationalistische prioriteiten lokt scherpe kritiek uit bij het Vlaams Belang. Barbara Pas liet optekenen dat de N-VA “Vlaamse belangen blijft verkopen voor Belgische illusies”. Volgens haar bewijst de koers van de N-VA dat de partij haar kiezers steeds opnieuw teleurstelt door Vlaamse onafhankelijkheid uit te ruilen voor deelname aan een Belgische regering.
Ook Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken reageerde scherp op X en Facebook. “Wil De Wever nu communautaire hervormingen of niet? De journalisten weten het niet. De N-VA’ers weten het niet. En hij weet het waarschijnlijk zelf ook niet”, sneerde hij. Volgens Van Grieken is één ding wel duidelijk: “Ze komen er niet.”
Afwezig op het feest was Sander Loones, vaak genoemd als opvolger van De Wever. Hij heeft echter laten weten niet geïnteresseerd te zijn in het partijvoorzitterschap en wil zich focussen op lokale politiek en institutionele hervormingen – een ironische prioriteit, volgens het Vlaams Belang, gezien het gebrek aan vooruitgang op dat vlak.
Af en toe bekijken we geplaatste artikels opnieuw om bepaalde feiten te vergelijken met de huidige toestand. En dan stellen we telkens weer vast dat beeldmateriaal in de vergeetput van het www verdwenen is. Ditmaal bijzonder snel. Zoals het geval is met twee video’s (van een Arabische zender en van de BBC) waarin een gesprek met zr.-overste Agnes Mariam over de huidige situatie in Syrië. Eén bleef staan, nl. van het klooster Mar Yakub zelf. We maken ons geen illusies. De kans dàt ook dit gesprek zal verdwijnen is groter dan de waarschijnlijkheid dat het de doofpotdrang overleeft.
Uit Wido Bourels dagklapper, aangevuld met beeldmateriaal door onze redactie
Michel de Ghelderode ontslagen
Op 12 januari 1945 ontslaat de gemeenteraad van Schaarbeek de auteur Michel de Ghelderode. De reden? Tijdens de oorlog had hij een aantal lezingen op de Franstalige zender Radio Brussel onder de titel ‘Choses et gens de chez nous’. ‘Dingen en mensen van bij ons’ waren blijkbaar toen al gelijk aan staatsgevaarlijke dingen.
Met zijn echte naam Ademar Martens (1898-1962) koos deze Franstalige, maar door en door Vlaamse schrijver voor de auteursnaam Michel de Ghelderode.
Hij scheef een indrukwekkende oeuvre bijeen: meer dan zestig toneelstukken, honderd verhalen, sprookjes en artikels over traditie, folklore en kunst .Hij maakte ook stukken voor het Koninklijk Poppentoneel Toone. Zijn eerste werken werden in Nederlandse vertaling opgevoerd door het Vlaamse Volkstoneel. Tussen 1949 en 1954 kende de Ghelderode ook veel succes in Parijs.
Titels als ‘Masques Ostendais’, ‘Sire Halewyn’, ‘Pantagleize’ verraden dat de Ghelderode zijn inspiratie zocht in het mythisch Vlaanderen en in Brabant. Ik geef jullie nog mijn favoriete boek van van Ghelderode met een titel als een volle zin: ‘Voyage autour de ma Flandre, tel que le fit aux anciens jours Messer Kwiebe-Kwiebus, philosophe des dunes.’
Michel de Ghelderode stierf in de eenzaamheid in Schaarbeek. Niet meer wetende dat hij in dat jaar was voorgedragen voor de Nobelprijs voor Literatuur.
Verslaggeving over Potsdamer Treffen mag men “dreckig leugenachtig” noemen
Wie de Duitse politiek wat volgt, zal de naam “Potsdamer Treffen” zeker nog iets zeggen. Een journalistencollectief met de naam Correctiv legde een “groot rechts complot” bloot om miljoenen mensen – ook met Duitse identiteitspapieren – te deporteren. Op dit besloten Potsdamer Treffen van 25 november 2023 zouden politici van AfD en CDU aanwezig geweest zijn, naast anti-migratie-activisten. Het bericht kwam hard aan in Duitsland: wekenlang trokken honderdduizenden verontruste Duitsers de straat op, alle mainstreammedia (ook de Vlaamse) namen de verslaggeving van Correctiv klakkeloos over. De Duitse regeringspartijen stonden op de eerste rij in het straatprotest. Oma’s tegen fascisme, iedereen was er bij.
U heeft verder nog maar weinig over dit Grote Rechtse Complot gelezen? Dat klopt, want achteraf bleek er van complot geen sprake, en al zeker niet van een massale deportatie van mensen. Het bleek eerder een informatieve vergadering over migratie en asielbeleid. Intussen werden al openbare zenders in Duitsland veroordeeld voor het verspreiden van leugens over deze “geplande” rechtse deportatie van burgers: ZDF en ARD kregen verbod van de rechter om nog verder leugens in die zin te verspreiden.
“Een aspect dat onderbelicht wordt in de hele discussie is hoe deze “Collectiv-kliek” aan de berichtgeving en het artikel begonnen is, met de volle overtuiging dat deze mensen veracht, sociaal en economisch kapot gemaakt moeten worden; dat het ook in de zin van de auteurs was dat klanten zouden wegblijven, dat vrienden en familie hen links zouden laten liggen… enz.” – citaat uit bovenstaande terugblik. Schakel ondertiteling en vertaling in via icoontjes onderaan de video.
“Dreckige Correctiv-Lügen” zegt Beatrix von Storch.
Dat het journalistencollectief Correctiv hun leugenachtige interpretatie van het Potsdamer Treffen niet meer verkocht krijgt, doet pijn, zoveel is duidelijk. Toen het AfD-parlementslid Beatrix von Storch op een verkiezingsmeeting de berichten van Correctiv over haar partij “dreckige Correctiv-Lügen” noemde, dacht Correctiv even op een gemakkelijke manier revanche te kunnen nemen. Correctiv diende klacht in tegen von Storch, maar de rechtbank gaf Beatrix von Storch nu over de ganse lijn gelijk.
Het gerenommeerde juristenplatform Legal Tribune Online had het bij deze afwijzing van de klacht van Correctiv over “een fataal schot in eigen voet”. De hoofdredacteur van LTO, Felix Zimmerman, stelde dat voor de eerste keer een rechtbank “stelling neemt in de centrale vraag naar de verantwoordelijkheid van Correctiv, en wel in het nadeel van de journalisten”. Het journalistencollectief heeft “de valse indruk gewekt” dat in Potsdam over de deportatie van Duitse staatsburgers zou gepraat zijn. Correctiv heeft, aldus de rechtbank, “valse feiten” verspreid. Daardoor is in de openbaarheid, op straat, door verkeerde verslaggeving een verkeerde indruk ontstaan, stelt de rechter.
Goed nieuws voor AfD, vooral omdat de verslaggeving van Correctiv over het zogenaamde Potsdamer Treffen een belangrijke rol speelde in de argumentatie van het parlementair voorstel om AfD te verbieden. Leugens blijven leugens, zegt de rechtbank, ook als ze van links komen. Verontschuldigingen voor de verkeerde berichtgeving heeft AfD nog niet bekomen, ook niet in de Vlaamse media. Denk ik.
Peter Logghe
De poco media hebben hun lesje niet geleerd. Steeds opnieuw wordt geprobeerd – men vergelijke met de toestand in ons apenland – Beatrix von Storch erin te luizen, haar woorden in de mond te leggen, haar “omstreden” meningen en uitlatingen toe te wijzen. Zij blijft kalm en keert telkens weer naar de essentie, niet naar dat wat de poco media willen uitlokken… kijk even mee:
