Na de terreuraanval in Solingen stond Duitsland in rep en roer. Snel “besliste” de regering de grenscontroles, die n.a.v. de voetbalkampioenschappen ingevoerd werden, langer te doen toepassen. En rode binnenministerin Nancy Faeser deed er nog een flinke slok op de borrel bovenop: immigranten zouden aan de Duitse grenzen teruggewezen worden. De federale politie zou daar op toezien.
In onderstaande video kan U vaststellen hoeveel van deze beloftes in huis gekomen is. Journaliste Zara Riffler trok door het land. Aan minstens 7 grensovergangen in het oosten, niet ver van de Poolse grens, stelde ze vast dat talrijke overgangen niet bewaakt werden en dat derhalve vrije inkom voor reislustige exoten gewaarborgd bleef. N.B.: het betrof hier officiële grensovergangen – de sluipwegen door berg en dal, door bos en veld niet inbegrepen.
“In Duitsland zijn er 700.000 woningen te kort. En dan zouden we elk jaar daarboven nog eens honderdduizenden mensen meer moeten opnemen? (…) Die toename van vreemdelingen scherpt de problemen alleen maar aan. Ook de toestand in onze scholen is een catastrofe. Er zijn leraars te kort en in het bijzonder in de armere woonwijken spreekt soms de meerderheid van de kinderen bij de aanvang zelfs geen Duits. Daar komen culturele problemen bovenop, radicalisering en islamisme (…). Ik zeg u dat er een stopsignaal moet zijn, voor allen die naar Duitsland zouden willen komen. En dat men Syrië beter helpt, door (daar) terug perspectieven te creëren. Ook omdat het toch veel beter zou zijn, als diegenen die nooit echt Duitsland in hun hart gesloten hebben, gewoon zouden terugkeren.”
Sahra Wagenknecht, medevoorzitter van de BSW, in de krant Tagesspiegel op 14 september 2024.
Nadat er in drie Bundesländer Landtagswahlen gehouden werden, trad het partijbestuur van de Grüne partij terug. Neen, niet de ministers, niet de parlementsleden, niet de verkozenen in gemeente- en stadsbesturen. Stel je voor! Zo gek zijn ze niet.
Echter: “ze nemen hun verantwoordelijkheid” door het zinkende groene schip te verlaten en de volgende verkiezingsnederlaag aan anderen over te laten.
Onze mening over de bejubelde Ricarda Lang kon blijkbaar eindelijk op instemming in enkele gewesten rekenen. Als je met Duitsers over politiek praat, moet je verdomd op je woorden passen. Ze lijken steeds over hun schouder te kijken of ze niet bespioneerd worden als ze het durven met je eens te zijn. U weet wel, wegens de erfzonde. Hoeveel eeuwen willen ze nog de nazi-verdoemenis met zich meesleuren?
Zelfs DIE ZEIT, nochtans een links-getinte krant (… zijn er nog andere?) durfde te schrijven:
“Lang werd als “groot talent” geprezen. Of de 30-jarige politica aan de leiding van de partij wel op de juiste plaats stond, dat vroegen steeds meer mensen zich af. Dat zij, die zich (… zogezegd…) steeds voor de sociale problematiek inzet, echter bij Markus Lanz (TV) niet wist hoe hoog het gemiddelde pensioen is in Duitsland, vonden velen zeer opmerkelijk (sic.) . En bovendien leidde ze de partij dikwijls in cultuurgevechten: “Ricarda (Lang) dwingt ons steeds meer in debatten over bodyshaming (… zij heeft enkele maatjes méér…) en feminisme. We komen er niet meer toe over inhoud te spreken.” Reeds tijdens de kanselierskandidatuur van Baerbock moest men noodgedwongen aanvaarden dat identiteitspolitieke thema’s de mensen niet automatisch naar het verkiezingshokje brengen, ook al vinden sommige Grünen dit zeer belangrijk. Dit erkennen bereikte nu ook de linker vleugel.”
Klopt als een bus. Ricarda Lang had slechts Ricarda Lang als aandachtspunt: haar (over)gewicht en seksualiteit. Dat de economie de nek omgedraaid werd was in haar Grün wereldje niet aan de orde.
Duitse overheid financiert anti-uitzettingsbrochure
Hoe schizofreen kan een overheid zijn? Een internetstek met de naam Handbook Germany verspreidt allerlei praktische tips hoe afgewezen asielzoekers hun uitzetting kunnen ontlopen. Asielzoekers met kinderen wordt erop gewezen dat ze niet kunnen worden uitgezet “als een minderjarig kind op het moment van de uitzetting onvindbaar is”. Er wordt ook aangeraden om steeds klacht in te dienen bij het Bundesamt für Migration und Flüchtlinge (Bamf) want “tijdens de duur van de klacht kan u niet worden uitgezet”, aldus de internetstek.
Bij asielaanvragen die worden afgewezen, begint een termijn van 6 maanden te lopen als de asielzoeker een spoedaanvraag indient. Het is deze procedure die de moordenaar van Solingen heeft gebruikt om in Duitsland te blijven. Op deze internetstek wordt verder verwezen naar andere informatie van een Hessische vereniging Abschiebungen stoppen. Bleiberecht für all (uitzettingen stoppen, verblijfsvergunning voor iedereen). Ook daar boordevol tips voor afgewezen asielzoekers. Het kan allemaal in Duitsland, en het wordt zelfs gesubsidieerd door de Duitse overheid.
226.882 vreemdelingen zouden Duitsland moeten verlaten. 14.067 werden uitgezet
Met zo’n krachtdadige overheid zal het niet verbazen dat het aantal uitzettingen bijzonder laag is. Tijdens de eerste 6 maanden van 2024 moesten 23.000 vreemdelingen worden uitgezet, maar 60 procent van de uitzettingen mislukten, aldus informatie van de Duitse minister van Binnenlandse Zaken, Nancy Faeser (SPD). Op een vraag van de parlementsfractie van Die Linke gaf ze toe dat slechts 9.465 vreemdelingen werden uitgezet, en dat 14.067 pogingen mislukten.
Waarom uitzettingen mislukken? De minister somde een lange reeks omstandigheden op: gaande van geschrapte vluchten, migranten die niet op de plaats van afspraak te vinden waren. Andere migranten bleken ziek. Er waren ook heel wat organisatorische hindernissen, aldus de minister. Zo was de dader van Solingen bij de uitzetting niet in het asielcentrum aanwezig…en dan gaat de uitzetting niet door, natuurlijk. In 534 gevallen werd de uitzetting afgebroken, omdat de migrant geweld gebruikte.
De voornaamste reden heeft de rode minister weliswaar niét vernoemd: het gebrek aan politieke wil om werk te maken van uitzettingen. Er valt immers niet te verklaren dat Duitsland momenteel 226.882 vreemdelingen op zijn grondgebied duldt, van wie het asielverzoek werd afgewezen en die het land zouden moeten verlaten, terwijl er slechts 14.067 effectief werden uitgezet. Een rechtsstaat onwaardig!
De ene ‘eenvormige kledij’ is blijkbaar de andere niet…
Neen, noem het vooral geen uniform! Nochtans is het één van de nieuwigheden van het nieuwe schooljaar bij onze zuiderburen. Sinds maandag 2 september experimenteren een 100-tal scholen in Frankrijk met het dragen van “een eenvormige kledij” voor leerlingen. Het woord ‘uniform’ is te beladen en dus werd het “eenvormige kledij”. Bij positieve resultaten wordt deze “eenvormige kledij”, een maatregel van voormalig en ontslagnemend Eerste Minister Gabriël Attal, veralgemeend vanaf 2026.
Deze maatregel werd genomen na een ruime peiling in 2023 bij het Franse publiek. YouGov berekende het aantal voorstanders van deze maatregel op 68 procent. Veel burgers zagen hierin een kans om bepaalde “economische ongelijkheden” uit te gommen. Maar sommige progressieve politici, zoals de nationaal bekende ecologiste Sandrine Rousseau, stelden al onmiddellijk: “Wat een triestheid is deze uniformisering toch”.
Islamitische ‘eenvormige kledij’ wordt door Rousseau wel met enthousiasme begroet, zo blijkt
De maatregel van Attal, die op een ruime goedkeuring mocht rekenen van de politieke rechterzijde (al vindt die dat er best wat méér maatregelen mogen worden genomen om de kwaliteit van het Franse onderwijs op te krikken), wordt momenteel uitgeprobeerd in 90 scholen. Maar neen dus, het kan op geen begrip rekenen van de ecologiste – die ook in het verleden al opviel door onsamenhangende opmerkingen.
Want mevrouw Sandrine Rousseau liet zich in een vorig leven al kennen met haar lofbetuigingen aan die andere ‘eenvormige kledij’, de islamitische sluier met naam. Daar was opeens geen sprake van uniformisering of triestige standaardisering, neen, toen verklaarde ze: “Er zijn allerlei motiveringen om een sluier te dragen, en er zijn vrouwen die de sluier dragen omdat ze er zo mooi mee staan”. Het zal de Iraanse vrouwen, die hun leven waagden om toch maar de sluier af te zetten, een hart onder de riem zijn geweest.
Ook het Franse verbod van nog een andere islamitische ‘eenvormige kledij’ – de abaya – kon op geen begrip van ecologisten rekenen. Manuel Bompard omschreef het verbod als “gevaarlijk” en “wreed”. Cyrielle Chatelain had het over een “logica van uitsluiting en stigmatisering”. Ook Sandrine Rousseau haalde het nieuws met haar opmerking dat dit verbod een bijkomende “sociale controle op het lichaam van vrouwen en jonge meisjes betekende” – we schrijven september 2022.
Een eenvormige kledij is triestig, maar de islamitische eenvormige kledij is dat niet. Kan u nog volgen?
Meditatie: Rijkdom van de sociale leer van de Kerk (4) Het nieuwe vuur van sociale inzet dat paus Leo XIII met zijn encycliek Rerum Novarum (1891) ontstak en waarmee de “sociale leer van de Kerk” begon, hebben de volgende pausen levendig gehouden.
Paus Johannes XXIII schreef twee belangrijke encyclieken. In “Mater et Magistra” (1961) legt hij uit dat de Kerk een moeder en leermeesteres is bij de opbouw van de maatschappij. Het is de 70e verjaardag van Rerum Novarum. Nu worden enkele nieuwe onderwerpen aan de orde gesteld: het landbouwvraagstuk (roeping en zending van de landbouwer, nr. 149), de ontwikkelingslanden, de demografische explosie, de werelddimensie van het sociaal-economisch leven.
Het recht op privaat bezit blijft gehandhaafd, maar de encycliek pleit wel voor bezitsspreiding en staatstussenkomst. Bij erg grote economische machten wordt overheidsbezit gerechtvaardigd. En in nr. 193 spreekt deze gemoedelijke paus over “de onschendbare en onveranderlijke wetten van de menselijke voortplanting”, in het kader van de grote nadruk op de algehele waardigheid van de mens! (Hierop zal Paulus VI steunen in zijn encycliek Humanae vitae(1968), wat vele theologen toen (en nu!?) niet gezien noch begrepen hebben). In zijn encycliek Pacem in terris(1963) handelt Johannes XXIII over “de vrede onder alle volken in waarheid, rechtvaardigheid, liefde en vrijheid”.
Voor het eerst is een pauselijk document gewijd aan een brede visie op de wereldvrede. Het richt zich – en dat is ook een primeur – niet alleen tot katholieken maar tot “alle mensen van goede wil”. Eind 1962 werd de rakettencrisis in Cuba op vreedzame wijze opgelost, waarbij de pauselijke vredesoproepen zeker enige invloed hebben gehad.
Bij de paus groeide de overtuiging dat de Kerk sterker moet aandringen op vrede, dat oorlog geen oplossing is voor conflicten en dat de hele mensheid een gezamenlijke lotsbetemming heeft. Hierbij kunnen en moeten katholieken een eigen bijdrage leveren.
Pacem in terris is logisch opgebouwd: de orde tussen de mensen onderling, tussen de mensen en de politieke gemeenschap, tussen de staten onderling en de vrede op wereldvlak. De vrede tussen de staten berust op deze vier peilers: waarheid, rechtvaardigheid, effectieve solidariteit en vrijheid. De vrede wordt bedreigd door de onduldbare kloof tussen de armoede van de derde wereld en de grote welvaart van de rijke landen.
Er moet een rechtvaardige verdeling komen. Hij spreekt ook voor het eerst uitdrukkelijk over “de tekenen van de tijd”: de promotie van de arbeidersklasse, de intrede van de vrouw in het openbare leven, de onafhankelijkheidsdrang van de volken en de politieke rechtsorde. Een lang pleidooi wordt gehouden voor ontwapening (nrs. 109-119). Praktisch wordt de verklaring van de universele rechten van de mens (1948) erkend (die zelf onmiskenbaar beïnvloed zijn door de sociale leer van de Kerk).
Deze teksten lijken nu dromen uit mooie sprookjes. De wereld is inmiddels in de greep van enkele superrijke criminele wereldleiders zonder gezicht en zonder geweten. Met behulp van enkele militaire supermachten als schurkenstaten willen ze hun afbrokkelende Angelsaksische wereldhegemonie tegen iedere prijs overeind houden. Aan vrede verdienen ze niets, door oorlog worden ze steeds rijker. Menselijkheid en internationaal recht spelen voor hen geen enkele rol.
Zij zijn eugenisten en menen dat de wereldbevolking dringend moet verminderen en dat de rest aan hun totale controle onderworpen moet worden. Ieder land dat zich aan hun heerschappij onttrekt, willen ze met gruwelijk militair overwicht of wurgende sancties op de knieën krijgen, wat we in Syrië nu al meer dan een decennium meemaken.
Hele bevolkingen in armoede storten of zelfs uitmoorden en het verwoesten van vredevolle en welvarende landen om hun grondstoffen te stelen, beschouwen ze als bijkomende voordelen. Het uitmoorden van het Palestijnse volk en de oorlog in Oekraïne blijven uitstekend verlopen, zoals zij het willen. En met de verwoesting van Oekraïne en het uitmoorden van de bevolking worden tevens de meeste Europese landen naar de armoede gedreven.
Twee vliegen in één klap. De meeste Europese excellenties zijn als gewillige slaven van deze criminele wereldheersers en hun wapenindustrie, bereid om het geld dat ze voor hun volk nodig hebben genereus te besteden aan de waanzinnige oorlog in Oekraïne. Redelijke vredesbesprekingen vanaf het begin hadden Oekraïne intact kunnen laten, mét de Krim en mét de drie oostelijke regio’s.
De wereldleiders hebben zulke sfeer weten te scheppen in de westerse openbare opinie dat de oorlogsmachine steeds gewelddadiger bleef draaien tot er geen terugkeer meer mogelijk is. Europese leiders zijn bereid hun eigen volk en land, én Oekraïne te vernietigen voor het duivels plezier van de VS (veilig in een ander werelddeel), hun wapenindustrie en de afbrokkelende Angelsaksische overheersing.
Westerse excellenties die criminele oorlogen van wereldleiders steunen is geen nieuw fenomeen. Ook België was destijds bereid met zijn vloot van F-16 mee te helpen aan de vernietiging van Libië, een welvarend land en harmonische samenleving met een door het volk geliefde leider. Dit volk had ons totaal niets misdaan. De wereldheersers wilden echter beletten dat Libië de leider zou worden van een welvarende Afrikaanse Unie. Van welke partij de eerste minister of de minister van buitenlandse zaken ook was, speelde bij ons geen enkele rol.
Als slaafse marionetten werkten ze mee aan deze waanzinnige vernietiging. De Libische leider werd als een dier afgeslacht, tot duivels plezier van H/Killary Clinton. Onze F-16’s vlogen naar Libië en gingen met onze voorraad bommen Libië mee naar het steentijdperk voeren. Ze kwamen terug alsof ze een humanitaire opdracht met voedselpakketten hadden uitgevoerd!
In het begin van de oorlog tegen Syrië, hadden we een afspraak met de toenmalige minister van buitenlandse zaken. Op het laatste ogenblik liet hij zich vervangen door twee diplomaten. Toen we vroegen om België niet te laten meedoen met de oorlog tegen Syrië, zoals ze tegen Libië hebben gedaan, keken ze op hun horloge en zeiden dat ze nog een dringende vergadering hadden, gaven ons een vriendelijke handdruk en vertrokken! (Wordt vervolgd).
P. Daniel, Mar Yakub, Qâra, Syrië, 20.9.24
2. Enkele foto’s Liturgie van de Kruisverheffing, Middagmaal bij de ziekenkamer, Feestvuren bij het Kruis
De universiteit van Oxford en het Imperial College London hebben in opdracht van de Britse regering onderstaand verslag opgesteld.
Experten van b.g. gerenommeerde universiteiten beraden de regering over de drastische maatregelen om te voldoen aan de globalistische “Net Zero”-doelstellingen van de VN en het WEF. En stellen daarvoor ook een tijdlijn op.
Zo moeten alle luchthavens gesloten, het eten van rund- en lamsvlees en de bouw van nieuwe gebouwen verboden en de landbouw sterk ingekrompen worden.
Om de wettelijke verplichting van de WEF-“net-zero”doelstellingen tegen 2050 te halen, wordt een lijst met verplichtingen tegen 2029 opgelijst en daarop volgend nog een uitbreiding tegen 2049.
In het verslag staat dat alle luchthavens tegen 2029 moeten gesloten worden, met uitzondering van de hoofdluchthavens in Engeland, Schotland en Ierland. Deze luchthavens – Heathrow, Glasgow end Belfast – kunnen slechts geopend blijven op voorwaarde dat ze uitsluitend met de trein kunnen bereikt worden. De andere luchthavens moeten tussen 2030 en 2049 gesloten worden wil men tegen 2050 “netto-nul” bereiken. Alle burgers moeten ermee “ophouden vliegtuigen te nemen.”
Verder vernemen we dat er van het publieke domein geëist wordt niets meer te ondernemen wat emissies veroorzaakt, eender welke energiebron men gebruikt.
Rund- of lamsvlees worden taboe. Immers, wie vlees- of melkproducten nuttigt, zondigt tegen de wet van de klimaatverandering. Om dit doel te bereiken moet het nationale verbruik van rund- en lamsvlees tussen 2020 en 2029 met 50% verminderen. Tussen 2030 en 2049 moet het nuttigen van vlees en melkproducten helemaal verboden worden.
Het WEF, een der architecten van de “net-zero”-agenda, dringt hardnekkiger aan op beknotting der vrijheden om zogezegd de planeet te redden voor de “klimaatverandering”.
Het WEF, de organisatie van Klaus Schwab – herinner u “U zult niets bezitten en U zult gelukkig zijn” – zet zich reeds geruime tijd ervoor in vlees- en melkproducten te vervangen door in een laboratorium ontwikkeld “rundvlees” en “levensmiddelen” op basis van insecten. Het WEF was en is ook een der hoofdaanmoedigers voor het wereldwijd demoniseren en verbannen van de landbouw.
Intussen hebben ambtenaren in de VSA maatregelen genomen om zeker te zijn dat de Amerikaanse bevolking deze eisen ook vervult.14 steden hebben als doel, de doeleinden van de groene WEF-agenda te vervullen door tegen 2030 vlees, melkproducten en het bezit van privé vliegtuigen te verbieden. Deze VSA-steden hebben een coalitie afgesloten onder de naam “C40 Cities Climate Leadership Group” (C40). Hun “ambitieus” plan om de WEF-doeleinden te bereiken tegen 2030 bevat een lijst van regels voor hun bewoners:
“0 kg vleesverbruik”
“0 kg melkverbruik”
“3 nieuwe kledingstukken per persoon en per jaar”.
“0 privé vliegtuigen in privé bezit
“1 korte-afstandsvlucht – heen en weer – minder dan 1500 km, alle 3 jaren per persoon”.
Mocht U na het lezen van het bovenstaande nog zin hebben meer te vernemen hoe het WEF ons allen gelukkig wil maken, kan U onderstaand artikel (Duits) raadplegen. In afwachting van de planeetredding bieden wij u het recept aan van “rosbief van entrecote met cognacsaus”. Smakelijk eten!
In Thüringen worden slechts bio-Duitsers gecontroleerd op de betaling van hun reisbiljet. Niet omdat bio-Duitsers gerenommeerde zwartrijders zijn. Omgekeerd: omdat donker gepigmenteerde reizigers dat wel zijn en omdat deze agressief worden als ze daarop aangesproken worden.
Dus laat men maar betijen…
“Zur „Deeskalation“ ist es Zugbegleitern der Süd-Thüringen-Bahn künftig freigestellt, die Tickets von Ausländern zu kontrollieren. Die Strecke wird intern bereits als „Bürgerkriegsgebiet“ bezeichnet. Kurse im Asylheim sollen helfen.
“Om een escalatie te vermijden, moeten ticketcontrolleurs in de toekomst geen bewijs van betaling meer vragen aan buitenlanders. De route wordt sowieso intern reeds als “burgeroorlogsgebied” genoemd. Cursussen in de opvangplaatsen van vluchtelingen zouden hieraan moeten verhelpen.”
