Racisme? Of bescherming van de eigen soort?

Hier staan ze als eersten luidkeels te roepen.  Beklaag je je omdat ze dubbel geparkeerd staan, dan ben je een racist.  Laat je ze niet voorsteken aan de kassa, ben je een racist.  Vind je dat ze hun schoenen van de vrije zitplaats op de tram moeten halen, ben je een racist.  Vraag je vriendelijk om minder luidruchtig “rond te hangen” op straat, ben je een racist.  Vind je dat je als belastingbetaler meer recht hebt op een sociale woning dan een net gestrande verrijker, ben je een racist.  Heb je een afwijkende mening dan de pocokranten, ben je een racist.

Stem je voor het Vlaams Belang… dan ben je een extreme racist.

Enkele voorbeelden hoe het in thuisland Marokko aan toe gaat:

Bronnen: noorinfo

Le Soir-Echos

Wijblijvenhier

Observers.France24

Anti-African racism in Morocco

 

Zweden heeft ook zijn Bert Anciaux

Vrije pers, Zweeds model

Zweden is trots op de vrijheid van de pers.  Iedereen staat het vrij te schrijven wat hij / zij wil.  Zo was het, tenzij de minister van cultuur haar zin krijgt.

Zweedse media zijn afhankelijk van overheidssubsidies.  Zonder de financiële steun van de belastingbetaler zou een krant niet gemakkelijk kunnen overleven.  Dispatch International heeft dat al mogen ondervinden.
Tot op heden hing de vrijgevigheid van de overheid niet af van de meningsuiting in de resp. krant.  Nu blijkt dat de verleiding groot is de inhoud van de media te manipuleren door het al dan niet toekennen van een subsidie te laten afhangen van gewenste leesstof.

Lena Adelsohn Liljeroth kulturminister Sverige.jpgDe Zweedse minister van cultuur, Lena Adelsohn-Liljeroth  uitte haar ‘bezorgdheid’ over het in stand houden van de oude werkwijze, nl. subsidies verstrekken aan een onafhankelijke pers, zonder redactionele overheidsinmenging ongeacht de politieke strekking van de krant.  Zij vindt dat er een ‘democratische clausule’ moet toegevoegd worden.  U kunt het al raden wat die ‘democratische clausule’ inhoudt: kranten die té kritisch rapporteren over immigranten worden op de zwarte lijst gezet.
En zij geeft als voorbeeld de krant Nationell Idag, die een migratiekat een migratiekat durft noemen.

 Dus geeft mevrouw minister aanwijzingen aan de parlementaire commissie bevoegd voor perssubsidies om de regels te herzien.  Want, zo stelt ze, deze regels moeten “respect voor de idealen van democratie’ inhouden en garanderen dat de subsidies verleend worden vanuit een ‘democratisch perspectief‘.  Met andere woorden: als de kranten nog subsidies willen ontvangen, dan moeten ze schrijven volgens de politiek-correcte wensen van mevrouw de minister.

Haar aanbevelingen vielen in het verkeerde keelgat, want de bevoegde commissie legde ze naast zich neer  met het argument dat deze ingreep zou kunnen geïnterpreteerd worden als een rem op het geschreven woord.

De regering dreigt er nu mee toch een politieke paragraaf in de het subsidiereglement toe te voegen, hoewel alle leden van de bevoegde commissie er tegen waren.  De minister van cultuur verwacht nu een nieuwe versie van de commissie, mét de gewenste ‘democratie-clausule’.

Dat is nu nét het gevaar van subsidies.  Eens dat je eraan gewend geraakt bent, kàn je niet meer zonder.  Wordt er ook niet meer geprobeerd onafhankelijk te overleven.  Bij elke druppel van het infuus, wordt er een stukje ‘controle’ in het eigenste bestaan van de de ontvanger geïnfiltreerd.

Intussen wordt de vrijheid van meningsuiting vermoord, samen met de democratie.

FT

Bron: Gates of Vienna

Schoenen, kopvodden, media…

Wat hebben ze gemeen?  Een opgelegde censuur.

In Frankrijk door een joodse studentenvereniging, UEJF, Union des étudiants juifs de France, die vindt dat de titelpagina onaanvaardbaar is.  En ze dient klacht in tegen Yves de Kerdrel, redacteur van Valeurs Actuelles, voor aanzetten tot rassenhaat.

De titelpagina van 25 september toont Marianne, wiens gezicht bedekt is met een boerka, en de ondertiteling: “Genaturaliseerd.  De verborgen invasie.”

Links: een Franse Marianne, geen import.

Bron: Le Monde

 

 

Hoe lang kunnen Golfbrekers en andere kritische informatiebronnen nog bestaan?

Is dit  toegelaten?

Dit is absoluut verboden:

‘… en wat betreft de moslims die steeds meer autochtone Fransen provoceren met hun schijthalalmaaltijden… ik raad ze aan om onmiddellijk hun provocaties te stoppen of anders zo snel mogelijk Frankrijk te verlaten en terug te keren naar hun moslimlanden waar ze niet in harmonie kunnen leven met andere godsdiensten, anders zullen ze uiteindelijk enkel de keuze hebben tussen de reiskoffer of de doodskist, net zoals dat in de jaren zestig het geval was voor de ‘pieds noirs’ (een term die werd gebruikt om de kolonisten in Algerije aan te duiden tot het einde van de Frans-Algerijnse oorlog in 1962).’

Een maand gevangenis met uitstel en 1.680 euro boete voor b.g. reactie op de webstek van de krant Le Figaro.  De rechter oordeelde dat de auteur aanzet tot discriminatie, haat en geweld tegen minderheden.

De veroordeling (die in het bronartikel is toegevoegd) komt er zowat gelijktijdig met de vrijgave door de EU van een door de NGO ‘European Council on Tolerance and Reconciliation’ voorgesteld kader voor de promotie van tolerantie binnen de EU, die uiteindelijk in wetten moet worden omgezet.

De ECTR stelt strafrechterlijke sancties voor laakbare feiten als haatmisdaden, het ophitsen tegen bepaalde etnische groepen,  het goedkeuren van totalitaire ideologieën, vreemdelingenhaat, anti-semitisme en de openbare goedkeuring of ontkenning van de Holocaust voor. Uitspraken als ‘moslims zijn terroristen’ en ‘zigeuners zijn dieven’ zouden strafbaar worden.

Toch staan er ook een reeks zaken in het European Framework National Statute for the Promotion of Tolerance die de wenkbrauwen doen fronsen. Zo staat in sectie 4 (Limitations) te lezen:

‘Het is niet noodzakelijk tolerant te zijn tegenover intoleranten. Dit is speciaal belangrijk in wat betreft de vrije meningsuiting: die vrijheid mag niet worden misbruikt om andere groepen te belasteren.’

Het document maakt in hoofdstuk 9 gewag van nieuwe regels voor de media:

De regering zal er op toezien dat openbare omroepen een deel van hun programmering wijden aan de promotie van een klimaat van tolerantie.

De regering zal er bij privé-media (geschreven pers inbegrepen) op aandringen om een ethische code te respecteren die de verspreiding van intolerantie voorkomt en die zal worden gesuperviseerd door een klachtencommissie bestaande uit mensen van buiten de ambtenarij.

‘Dit is een delicate zaak,’ schrijven de auteurs, ‘omdat er geen intentie is om de media te censureren.’
‘Wat betreft het internet is er een probleem van de verspreiding van intolerantie. Initiatieven die  een legale regulering van cyberspace  beogen worden momenteel in een bredere context besproken. Het is te vroeg om te speculeren hoe deze zaak zal worden opgelost.’
Het European Framework National Statute for the Promotion of Tolerance is het werk van de Israëliër Yoram Dinstein (voorzitter), Ugo Genesio (Italië), Rein Mȕllerson (Estland), Daniel Thȕrer (Zwitserland) en Rȕdiger Wolfrum (Duitsland).

De vijf presenteerden hun werkstuk, maar kwamen nadien onder spervuur van de uiterst-rechtse partijen in het Europees Parlement (vanaf de 31ste minuut 26 in onderstaande video).

http://vod.europarl.europa.eu/download/nas/nasvod01/dwnld/wm_on_demand/Channel04/VOD_20130917_10402200_11330200_Ch04_NL_39d06b471414ee7519f-6d7c.wmv

Philip Claeys van het Vlaams Belang (36 min) zei dat ‘tolerantie een waarde is die niet kan worden opgelegd door strafrechterlijke sancties.’ Hij noemde de voorstellen gevaarlijk voor de vrijheid van meningsuiting. Volgens hem is de multiculturele samenleving mislukt en is er geen reden om daar tolerant over te doen.   Het gaat gewoon om censuur en niets anders

Andere europarlementsleden spraken wel hun instemming met het initiatief in.

Bron: Express

 

Zelfcensuur

Zelfcensuur

Time Magazine vond Poetins reactie op Obama’s oorlogstaal zo interessant dat ze hem op het titelbladzijde zetten.  Overal, behalve in eigen land.  Want ze zien het met lede ogen aan.  Hun president ging af als een manipulerende oorlogsgek en Poetin kon als wijze verzoener de vrees voor wapengekletter doen afnemen.

Ze zijn daarmee niet aan hun proefstuk.  Ook in het verleden werd de Amerikaanse lezer op deze manier beïnvloed. Dit zijn slechts enkele voorbeelden van manipulatie via de pers.

time

time2

time1

time4

 

Geknakte Knack

Geknakte Knack

Knack, met ongevraagde, nog linksere bijlagen dan het weekblad zelf, heeft de strijd aangegaan om de abonnementen. Onze hoofdredacteur liet het over zich heengaan.  Twee maal abonnee, twee maal opgezegd, omwille van ideologisch onverenigbare inzichten.  Waarom een weekblad steunen dat ongevraagd extreem linkse druksels als Mo, een tv-blad, een “mooi-zijn advertentieblad met wat geschreven verzinsels”, een “trends/woonblad” en wat losse reclamefolders erbij voegt?  Alles inbegrepen, zegt u?  Inderdaad, alles inbegrepen in de verkoopprijs.  Niet alleen die reclamezwendel,  maar daar bovenop  nog artikels uit de pen van de linkse gedachtenpolitie, die meent dat zij als profeet van de politiek-correcte kerk de niet te weerleggen waarheid verkondigt.

Ze geven niet op, daar bij Knack.  Niet alleen krijgt onze hoofdredacteur al 6 weken – ongevraagd, onbesteld, onbetaald, zomaar, gratis voor niks – het hele pakket in zijn brievenbus, er volgden ook nog twee telefoontjes van een lieve vrouwenstem, die informeerde of zij hem toch terug tot het lezer / abonneebestand kon tellen.  Waarop telkens, even lief maar vastbesloten, een “neen, dank u” van onze hoofdredacteur.  Dinsdag werd er een in een hogere versnelling geschakeld.  In de brievenbus TWEE pakketten met Knack plus bijlagen: eentje voor het verloren schaap (onze hoofdredacteur) en eentje voor een ander – onnozel – schaap dat eventueel bereid zou zijn de Knackweide te begrazen.  Met als lokkertje het vooruitzicht op een geschenk voor het aanbrengen van een nieuw kuddelid.

En dan gisteren, de grote middelen: weer een telefoontje.  Ditmaal een mannenstem, met een aanbieding, die – we geven het toe – moeilijk te weigeren was.  Een aantal Knacks gratis en een abonnement voor een jaar aan de helft van de prijs.  Zonder opzegtermijn. Blijkt niet nodig te zijn.  Een blijk van vertrouwen. En een kado – iets dat een i-pad of tablet genoemd werd met nog wat uitleg over de technische hoedanigheden van dat ding, of – voor het geval de abonnee niet zo’n e-vernunft is – de keuze uit nog een x-aantal hebbedingen, plus de internetversie van Knack, plus korting op (linkse) evenementen en entreegelden, plus…  En dat allemaal omdat onze hoofdredacteur tot de vriendjes van Knack gerekend wordt.  Terwijl hij deze vriendschap – voor zover ooit ontloken – het liefst stil zou houden…

Wie onze hoofdredacteur kent, weet dat het woord “vriend” hem doet steigeren.  Dat woord heeft de laatste twee decennia een andere dimensie gekregen. Zowel bij vrouwen als bij mannen.

En dan de hamvraag.  Na de beleefde maar vastbesloten weigering, een: “waarom niet?  Waarom wilt u de stal van de Knackschapen niet weer vervoegen?”  De man was niet van gisteren.  Waarschijnlijk had hij de weigeringsreden al een aantal keren gehoord: de verwijdering van hoofdredacteur Rik Van Cauwelaert en satirisch columnist Koen Meulenaere waren er teveel aan.  Er volgde nog een flauwe poging om uit te leggen dat elk weekblad moet “evolueren” en “vernieuwen”, maar eigenlijk, feitelijk, wist de man aan de Knacklijn dat het verloren moeite was.

Knack bidden voor

Ook niet-abonnees kunnen dit vergroot bekijken.
Studio Rony

Bij collega blogger E.J. Bron  staat er ook nog een beschouwing van de hand van Martien Pennings over een artikel van ene mevrouw Anabelle van den Berghe, die de goegemeente haar visie op de islam en de vrouwen kenbaar maakt.  Het draagt de titel : Laten we bidden voor Anabelle…

Onze hoofdredacteur is niet zo vergevingsgezind als Martien Pennings.  Met bidden kan de linkse indoctrinatie niet uit de wereld geholpen worden.  Men moet hen raken waar het pijn doet: in hun portemonnee. 

Florent Van Ertborn

 

 

“Het klootjesvolk moet effectief en scherp worden vernederd”

NRC heeft als doel het vernederen van het inferieure volk

Er zijn genoeg Nederlanders die goede redenen hebben om bezorgd te zijn over hun toekomst. De zelfbenoemde kwaliteitselite vreest de groep die de negatieve effecten van het multiculturalisme moet dragen.

Is Nederland bang? Zijn Nederlanders bang voor de veranderende wereld?

De Angst van Nederland: Economie, Europa en islam. Dat was de titel van een speciale bijlage van NRC Handelsblad. Het zijn de favoriete thema’s van NRC-ideologen. Lees meer

1 à 2 miljoen motorijders protesteren tégen Obama

Gigantisch anti-Obama protest in VS genegeerd door media

Protest gericht tegen ‘fundamentele verandering VS door president Obama’ – ‘President oorzaak van vloedgolf politieke islam in Midden Oosten en Noord Afrika’

Tussen de 1 en 2 miljoen ‘bikers’ kwamen in Washington bijeen om te protesteren tegen het linkse, totalitaire pro-islam beleid van president Barack Hussein Obama.

De ‘progressieve’, politiek correcte reguliere media hadden gisteren geen enkele boodschap aan een gigantisch anti-Obama annex anti-islam protest in de Verenigde Staten. Klaarblijkelijk zijn 2 miljoen mensen die zich eensgezind verzetten tegen Obama’s vernietiging van de Amerikaanse vrijheid, en zijn openlijke steun voor de wereldwijde verspreiding van een intolerant, discriminerend, racistisch en fascistisch religieus systeem, voor bijvoorbeeld NOS.nl en NU.nl niet belangrijk genoeg om er ook maar één item aan te wijden.

De gemeenteraad van Washington DC had het massaprotest zoals verwacht verboden, maar dat hield 2 miljoen Amerikaanse en Canadese motorrijders er niet van op de 12e gedenkdag van 9/11 gezamenlijk naar de hoofdstad te rijden. Op talloze filmpjes is op straten en andere wegen een letterlijk oneindige rij ‘bikers’ te zien.

2 miljoen vs. 25 demonstranten

Het massaprotest was het gevolg van een plan van een moslimbeweging om een ‘moslim miljoen-mannenmars’ op Washington te organiseren. Hoewel die demonstratie wél werd toegestaan, werd die een enorme flop; volgens de Weekly Standaard werden hooguit enkele honderden moslims en links-liberalen verwacht, en dat terwijl de organisatoren de naam van de mars nog hadden gewijzigd in ‘miljoen Amerikanen marcheren tegen angst’. NBC berichtte dat er uiteindelijk slechts 25 demonstranten kwamen opdagen.

Het American Muslim Political Action Committee (AMPAC) had de totaal mislukte miljoen-mannenmars georganiseerd. AMPAC wordt geleid door M.D.Rabbi Alam, die de complottheorie verspreidt dat de Joden de aanslagen op 9/11 hebben veroorzaakt.

Lees verder