Opgepast: GAS

In de kwaliteitskrant HLN “GAS-boete voor lezers nieuwssite na commentaar op politie” stond het geschreven – dus moet het waar zijn – dat criticasters een GAS-boete kregen wegens kritiek op de politie.

Kritiek geven op de overheid, op de multicul, op de politiekers, op justitie, op het spionnencentrum, op de belgicisten, op de groen/rode maoïsten, op de nullenzender… da’s iets waarvoor wij  ‘s morgens uit ons bed komen om bij een eerste kop koffie onze pen in vitriool te dopen (… symbolisch) zodat we alles wat op onze lever ligt, kunnen aanklagen.

De boete om de goegemeente te straffen voor een deloyale houding kan naar verluidt oplopen tot € 250 per overtreding.  We durven er zelfs niet aan denken tot welk astronomische bedrag onze blog kan veroordeeld worden.  Misschien moeten we overwegen een bvba op te richten, zodat ons stulpje gevrijwaard kan worden van de grijpgrage handen van het parket.

FVE

Wat zijn wij toch onverbeterlijke racisten!

Het wordt telkens weer bevestigd: wij deugen langs geen kanten.  Wij zijn het niet eens met de open-deurenpolitiek, wij zijn zo conservatief dat het niet veel scheelt of Vlaanderen krijgt collectief een klacht wegens een misdaad tegen de menselijkheid aan zijn broek.  Multicul is voor de gemiddelde Vlaming synoniem voor multicrimineel en ofschoon hij graag uitpakt met enkele woorden in een andere taal, is hij eigenlijk, feitelijk een geborneerde kaakslagflamingant, die een anderstalige liefst over de taalkundige kling jaagt.  De gemiddelde Vlaming is ook een gierigaard, die veel compassie heeft met de miserie elders in de wereld, maar dat houdt zich binnen de grenzen van een “ochgot, ocharme, ‘t is erg” bij het journaal, een glaasje wijn en een hapje.

Wij vragen ons alleen af, waarom ze dan staan aan te schuiven om hier asiel aan te vragen.

http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/binnenland/131126_Migranten

http://www.vlaamsparlement.be/video/plenaire/live.html

Het Spionnencentrum spreekt ons tegen: “Vlaanderen is niet racistisch!” en het pleit voor nog meer immigranten, want naar het schijnt zou zonder hun hulp binnenkort de tram niet meer rijden en gaat heel de dienstverlening in de sociale sector in elkaar stuiken.

Een Vlaming kan zelf niet het slachtoffer zijn van racisme of een haatcampagne.  Het Spionnencentrum steekt zijn propere pollekes daarvoor in het vuur.

Hierbij het afdoende bewijs dat Vlamingen heel die multiculturele verrijking niet waard zijn:

 

Zogezegd

MM900236531[1]Zogezegd

“Als een partij op een dieptepunt zit, mag een vrouw het overnemen.”.

Mia Doornaert bij de TV-zender “Vier” op 26.11.2013, refererend naar Gwendolyn Rutten, Caroline Gennez en de groene madammen.

Ze maakt geen gewag van de N-VA, die in stervensnood ging aankloppen bij zowel de VLD als de CD&V, wat resulteerde in het Valentijnsakkoord.  Geen sprake van Frieda Brepoels aan de top.

En het tegenovergestelde gebeurde bij het Vlaams Belang.  Een vrouw wilde  maar al te graag de partij naar haar hand zetten.  Hoewel ze slechts gedeeltelijk in haar opzet slaagde, staan er twee kapotte huwelijken, verbroken vriendschappen en een partij, die er nu nog steeds de gevolgen van moet dragen, op haar palmares.

 

Nog meer over pieten, over institutioneel racisme, over discriminatie…

camera_cartoon_CA01P021Humor en vrije meningsuiting zijn niet te scheiden, tenzij door de linkse  moraalridders, want hen ontbreekt voor het eerste het gevoel en voor het tweede het gezond  verstand.


Daphne Bunskoek maakt pijnlijke ‘grap’ over… door Joop-nl
 
En in dit filmpje van De Pauw en Witteman, waarin enkele filmfragmenten aan bod komen (het bovenstaande inbegrepen) die de laatste week de verontwaardiging van politiek-correct Nederland hebben opgewekt, meent Thierry Baudet  onverstoord::

‘Racistische grappen behoren nu eenmaal tot de Nederlandse cultuur’

FVE

In de brievenbus: een reactie uit Zuid-Afrika

Voortrekkersmonument

Voortrekkersmonument

Onze medewerker Peter Murray plaatste onderstaande reactie op “Wat denkt de publieke opinie in Vlaanderen?”

Hij herkent vele zaken.  Zoals hoe rechtse partijen en meningen behandeld worden.  Zoals de perfide rol van de media die het publiek bespelen, manipuleren.  Zoals de strijd om een eigen identiteit, een eigen cultuur, een eigen land.  En de steun, die er slechts komt vanuit de alternatieve media, vanuit blogs, zoals Golfbrekers, en vanuit rechtse Europese partijen zoals het Vlaams Belang.

Wij plaatsen onderaan nog een filmpje over een schaamteloze car-jacking in Johannesburg: overdag, aan een kruispunt, zonder dat er iemand ingrijpt.

Lees verder

Islam: 1001 uitvindingen of 1001 leugens?

Islam: 1001 uitvindingen of 1001 leugens?

De islam staat dag in, dag uit, in kwaad daglicht.  ‘Godsdienst van de vrede’ werd een uitdrukking van satire, van zwarte humor.  De islam staat voor moord en oorlog, voor geweld en terrorisme, voor vrouwenverminking en kindermisbruik, voor onmenselijkheid, onverdraagzaamheid en een terugkeer naar het steentijdperk.  Aan de oorlogen kunnen de goednieuws-vertellers geen gouden randje kleven, maar aan het ‘steentijdperk”, tja, daar hebben ze wat op gevonden.

We worden om de oren geslagen met leugenverhaaltjes over de grote geesten die de islam zou voortgebracht in het verleden.  Honderden uitvindingen die aan de basis zouden liggen van onze huidige wetenschappelijke en zelfs industriële vooruitgang.

Een organisatie 1000 Inventions heeft een uitgekiend programma ontwikkeld om ons – wereldwijd – te overtuigen van de ontegensprekelijke verdiensten van de islam op gebied van wetenschap en technologie.  Beeldmateriaal, pamfletten en boeken zijn ter beschikking, tentoonstellingen en lezingen worden in in heel de wereld georganiseerd, staatshoofden, leden van de monarchie uitgenodigd om de naïeve goegemeente te overtuigen van de grootheid van de islam en tegelijkertijd onze eigen nietigheid in de verf te zetten, om onze kinderen te herprogrammeren.

De ingesloten video (en deze van de onderaan vermelde heren)  geeft een kort antwoord op deze organisatie, die  “De Islamitische Gouden Eeuw” wil propaganderen en de bevolking, vooral de kinderen, wil overtuigen van de onvergetelijke bijdragen der moslims aan de wereld, waarvoor we eeuwig dankbaar moeten zijn.

Geen enkele leugen of misleiding wordt vergeten.  Er wordt gesuggereerd dat de analyse op wetenschappelijk onderzoek berust.  Onderzoek dat uitgevoerd werd door professoren van een Barabas en Kumulus-gehalte en wetenschappers met een Alhurra-diploma*.  Er werd behoorlijk veel geld in gestoken om onze gedachtenwereld te beïnvloeden.

Lezers van de propaganda en bezoekers van de tentoonstellingen gaan niet na wat ervan klopt.  Ook niet Obama of Hillary Clinton, zelfs niet de Britse premier of kroonprins Charles van G.B.

De hier geplaatste video erkent grootmoedig de grote vooruitgang die de Arabische onderzoekers gedurende hun Gouden Eeuw gemaakt hebben maar wil er tegelijkertijd de aandacht op vestigen dat dit niet de verdienste van de islam was, maar wel van de bezetting van andere volkeren, waarvan ze de wetenschap adopteerden en daarop voortborduurden.

Moslims hebben geen camera of vliegtuig uitgevonden.  Algebra was niet hun hersenkind.  Zij eigenden zich de wetenschap van de onderworpen landen toe en pasten die aan.  Geen revolutionaire vooruitgang, maar eerder een verfijnd kopieergedrag. Zoals de Jappen hoogbegaafde kopieerders waren van de Duitse technologie.

Deze propaganda doet ons denken aan de leugens van het communistisch regime.  Het wil ons hersenspoelen om de islam en zijn dogma’s te laten accepteren.  Het toont aan hoever de moslims willen gaan om enkele sympathiepunten te kunnen scoren bij niet-moslims.
Wij hebben de verdomde plicht aan onszelf, aan onze kinderen en kleinkinderen om bijzonder sceptisch te staan en ons gezond verstand te gebruiken t.o.v. deze invasiecultuur.  Of moeten we spreken over parasitering?

Zoals steeds kunt u de vertaling van de tekst inschakelen via het rechthoekje onderaan.

* Lees artikel van gisteren over nepdiploma’s van een nepuniversiteit

Kijk hierover ook naar David Wood en Klingschor

Floriaan Terbeke

In Zaventem gaan ze bijna landen

Open VLD heeft ook een Turnhout

Vermeiren & Brentjens: zoek het ene verschil

In Zaventem gaan ze bijna landen. De politieke impasse die de luchthavengemeente al maanden in de ban houdt, loopt op de laatste benen. Een ruzie binnen de lokale afdeling van Open VLD weegt al eventjes op het gemeentebestuur. Maar tenzij u door een jammerlijke samenloop van omstandigheden geabonneerd bent op een krant met Brabantse regiobladzijden, weet u van heel die heisa niets.

In Zaventem speelt zich al maanden een politieke soap af waar de perikelen in Turnhout bij verbleken. De oorzaak? Open VLD. De lokale afdeling van sp.a verklaarde de situatie in een persmededeling als volgt: ‘Het is algemeen bekend dat de interne strijd binnen Open VLD verschillende partijen waaronder SP.A, Groen en Leef! hebben meegezogen in een web van vetes, misleiding en leugens. Nooit eerder werd er binnen de open VLD zo hard gevochten om postjes.’

Wat is er gebeurd? Bij de gemeenteraadsverkiezingen van vorig jaar verloor de Open VLD van burgemeester Francis Vermeiren een zetel, maar bleef met 32% wel met voorsprong de grootste partij. N-VA presenteerde zich voor het eerst als onafhankelijke partij aan de kiezer en werd in één klap de tweede partij, met ei zo na 20%. De centrumlinkse formatie sp.a-Groen-Leef! ging licht achteruit. Vlak na de verkiezingen kwamen binnen Open VLD twee kampen tegenover elkaar te staan: een clan rond vijfvoudig burgemeester Francis Vermeiren en een andere kliek rond lijsttrekster en kamerlid Lieve Wierinck. Het kamp van Wierinck, ‘een nieuwe beweging binnen Open VLD’ streefde naar een akkoord met N-VA en sp.a-Groen-Leef.

Er wordt voorlopig druk vergaderd over de toekomst van de gemeente Zaventem.Het kwam tot een voordrachtsakte tussen de drie formaties waarin Wierinck naar voor werd geschoven als nieuwe burgemeester. Maar enkele dagen later sloot Vermeiren een ander akkoord met CD&V en, opnieuw, sp.a-Groen-Leef. Vermeiren werd zelf opnieuw burgemeester, althans voor de helft van de legislatuur. Na drie jaar zou hij alsnog zijn (zesde) sjerp doorgeven aan Wierinck. N-VA werd verwezen naar de oppositiebanken.

Twee voordrachtsakten voor twee verschillende coalities met een andere burgemeester: dat is niet rechtsgeldig. De lokale afdeling van N-VA trok naar de Raad voor Verkiezingsbetwistingen en kreeg daar gelijk. In februari werd het nieuwe college ongeldig verklaard, waardoor het oude gemeentebestuur weer aan de macht kwam. Twee benadeelde schepenen trokken naar de Raad van State, maar kregen daar opnieuw nul op het rekest. Begin juli vernietigde ook de Raad van State het schepencollege van Zaventem. Eén sp.a-lid en vier Open VLD’ers, waaronder Wierinck, verloren hun ambt omdat ze de twee voordrachtsakten hadden getekend. De impasse waar Zaventem al een half jaar in verzeild was, veranderde toen in een crisis. Tot op vandaag is er nog geen oplossing. Wanneer er geen nieuw, rechtsgeldig bestuur is tegen de gemeenteraad van begin november, moet een geheime stemming onder de raadsleden soelaas brengen.

Een richtingenstrijd binnen de grootste lokale partij, die bovendien de burgemeester levert, en de hele gemeente maandenlang gegijzeld houdt: het verhaal doet wat denken aan de problemen in Turnhout. Maar hoewel het malgoverno in de Kempengemeente niet zo lang aansleepte als de twisten in Zaventem, blijft het in de nationale media opmerkelijk stil over het conflict tussen Vermeiren en Wierinck.

Geen Journaalverslagen, geen Terzake-reportages, geen hooggestemde verontwaardiging over zoveel onkunde op de sociale media. Nochtans zijn de twee hoofdrolspelers in het Shakespeariaanse drama in Zaventem allebei (gewezen) parlementslid, en dus nationaal bekende figuren. Het kluwen in Zaventem telt zelfs meer dimensies, omdat door de hele stoelendans de Franstalige formatie UF kans maakt om een extra zetel in de wacht te slepen. Geen kluif voor kwaliteitskranten als De Standaard of De Morgen: voor de berichtgeving over de soap in Zaventem moest u op de regiobladzijden van Het Nieuwsblad en Het Laatste Nieuws zijn. Waarom het wanbestuur in Turnhout wél, maar dat in Zaventem niet, kon rekenen op de volledige aandacht van de Vlaamse media: dat mag en kan u volledig zelf bedenken.

Doorbraak

 

Turkije: “het gaat niet de goede kant op met de persvrijheid”

‘Persvrijheid in Turkije steeds meer onder druk’

Het onlangs gepubliceerde voortgangsrapport van de Europese Commissie (EC) over Turkije maakt melding van de hervormingen die de regering, onder leiding van de AKP (Partij voor Gerechtigheid en Ontwikkeling), de afgelopen periode heeft doorgevoerd. Hoewel de hervormingen het democratiseringsproces hebben bespoedigd, blijft Turkije schromelijk tekortschieten, vooral op het gebied van de persvrijheid, stelt de EC. Dat wordt bevestigd door Turkije-correspondent Marc Guillet*. ”Door intimidatie en manipulatie probeert de AKP een medialandschap te creëren dat alleen nog maar de loftrompet steekt over alles wat premier Erdoğan en de AKP-autoriteiten doen.”

Vrije publieke debatten over gevoelige thema’s als de Koerdische kwestie en het Armeense vraagstuk zijn niet langer taboe en worden zelfs aangemoedigd, stelt de EC. Daarnaast benadrukt de commissie dat er diverse media zijn die onverminderd een ”openhartige”, kritische berichtgeving blijven aanhouden. Toch laat de persvrijheid nog altijd veel te wensen over, klinkt het. Zo werden, bijvoorbeeld, journalisten ontslagen die kritisch berichtten over de regering tijdens de Gezi Park protesten. Volgens de Turkse Vakbond van Journalisten (TGS) werden naar aanleiding van de protesten zeker 22 journalisten de laan uitgestuurd. Daarnaast werden 37 journalisten gedwongen ontslag te nemen.

Verder benadrukt de commissie dat op grote schaal Koerdische journalisten worden vastgehouden op beschuldiging van terrorisme en staatsondermijning. Volgens het Comité ter Bescherming van Journalisten (CPJ) zitten nergens in de wereld meer journalisten in de gevangenis dan in Turkije. Zelfs Iran en China scoren op dat vlak beter. Dat wordt bevestigd door de hulporganisatie Reporters Zonder Grenzen (RWB), die Turkije ”de grootste gevangenis ter wereld voor journalisten” noemt. Volgens de Turkse regering zitten de Koerdische journalisten niet vast om hun berichtgeving, maar voor ernstige misdaden, zoals het bezit van wapens en steun aan terroristische organisaties, zoals de PKK (Koerdische Arbeiderspartij) en DHKP/C (Revolutionair Volksbevrijdingsleger).

Opmerkelijk is dat Turkije op RWB’s meest recente wereldranglijst van persvrijheid (World Press Freedom Index) op de 154ste plaats (van de 179, d.w.z. 6 lager  t.o.v. verleden jaar) staat. Daarmee doet het land het maar iets beter dan China, waar volgens denktanks als de Institute of Peace and Conflict Studies (IPCS) geen volledig onafhankelijke media bestaat. Zelfs een militaire dictatuur als Myanmar, waar de media volledig in handen is van het militaire regime, scoort nog beter dan Turkije.

Overheidscontracten
Volgens de EC is het gros van de media in Turkije in handen van conglomeraten die actief zijn binnen verschillende sectoren en daarom belangen hebben die veel verder reiken dan de vrije circulatie van informatie. ”Daardoor zijn veel mediabazen en journalisten genoodzaakt zelfcensuur toe te passen. De conglomeraten waar ze onderdeel van zijn, zijn immers op diverse terreinen, bijvoorbeeld de wegenbouw, afhankelijk van overheidscontracten”, stelt Guillet. ”Conglomeraten laten hun commerciële belangen en daarmee de goede betrekkingen met de overheid, altijd prevaleren boven het beschermen van de persvrijheid en vrijheid van meningsuiting. Dat is zorgwekkend. In elke democratie is het de taak van journalisten en columnisten om de regering en andere autoriteiten kritisch te volgen en daar op een onpartijdige en accurate manier verslag van te doen. De redactielokalen van veel grote media zijn tegenwoordig, door de zelfcensuur, openluchtgevangenissen.”

Nieuw medialandschap
Guillet stelt dat het door de eigendomsverhoudingen in de mediawereld en de afhankelijkheid van de overheid, van oudsher slecht is gesteld met de persvrijheid. Hij benadrukt echter dat er wel degelijk sprake is van een nieuwe ontwikkeling. Hierbij verwijst hij naar recente columns van Bülent Keneş, hoofdredacteur van Today’s Zaman.

”Keneş heeft de afgelopen week in drie columns zijn beklag gedaan over het ‘nieuwe medialandschap’ van, wat hij noemt, het ‘nieuwe Turkije’. Vroeger was het vooral zo dat de media, op aandringen van de conglomeraten, de politiek probeerden te beïnvloeden, nu is het juist zo dat de politiek de media naar zijn hand probeert te zetten, schrijft Keneş. Daarnaast benadrukt hij dat adviseurs van Erdoğan een ‘virtueel leger’ hebben ingezet om karaktermoord te plegen op journalisten en columnisten die zich kritisch uiten over het regeringsbeleid.”

Guillet benadrukt dat hij de bezorgdheid van Keneş deelt. ”Het gaat niet de goede kant op met de persvrijheid. Enkele mediabazen die in het verleden goede banden hadden met de kemalistische elite, hebben nu goede banden met de AKP. Daarnaast heeft de AKP mediaconglomeraten, zoals de Doğan Media Group, geïntimideerd met extra zware belastingheffingen, om kritische verslaggeving over de corruptie binnen de AKP tot zwijgen te brengen. Ook heeft de AKP diverse media doorverkocht aan bevriende ondernemers. Veel kranten en televisiestations zijn zo overgegaan in handen van AKP-aanhangers. Door intimidatie en manipulatie probeert de AKP een medialandschap te creëren dat alleen nog maar de loftrompet steekt over alles wat premier Erdoğan en de AKP-autoriteiten doen.”

Zaman

* Marc Guillet is Turkije-correspondent voor verschillende media in Nederland en Vlaanderen, waaronder Het Algemeen Dagblad en De Morgen.

Morgen mag de nummer één van het VB even op de nullenzender

Zondag, 27 oktober, 11 uur

Morgen mag Gerolf Annemans nog eens over de rode loper van de Zeverende Dag lopen om zijn gedacht te zeggen – en voortdurend onderbroken te worden – over een eenheidslijst in Brussel, de verbreding van de Brusselse Ring, over het schoenenprobleem van Anke en over de verkiezingen… als hij niet neergebliksemd wordt door de haatblikken van het politiek-correcte journaille.

Men is niet verplicht de rest van het programma te volgen.