Stomme vraag, denkt U wellicht. TV-zenders, met belastinggeld gefinancierd, menen dat ze een missie hebben: de heropvoeding, de hersenspoeling van het klootjesvolk. En daarvoor is geen enkel programma te min.
Of het nu om het journaal, om een duiding- of kinderprogramma, om het weerbericht, een sportverslag, een show, een bezoek aan een stad, tentoonstelling of evenement gaat, kortom: het maakt niet uit … overal en op elk uur van de dag worden we om de oren geslagen met verdoken of duidelijke wenken hoe we ons moeten gedragen én denken.
Zo ook in Duitsland, waar de groen-rode-blauwe Ampelregering in een kramp schoot nadat de verkiezingsuitslag in twee Bundesländer – Thüringen en Sachsen – bekend werd. De AfD (Alternative für Deutschland wordt zoals het Vlaams Belang steevast als extreemrechts (… en dat is nog de bravere benaming) gebrandmerkt en mag dan ook niet meespelen in een regering.
Terug naar TV-programma’s. De ARD zond een documentaire uit met de betekenisvolle titel „Die große Angst“ – niet toevallig net voor de volgende Landtagswahlen in Brandenburg in aantocht, op 22 september. De zgn. documentaire toont een duister beeld van Oost-Duitsland: overal nazi’s, inbreuken op de persvrijheid en mensen die willen vluchten. Het gaat de filmmakers niet om een analyse waarom het kiesvee voor de AfD stemt, het gaat er slechts om een angststemming te creëren, angst voor de AfD. Perfect herkenbaar. We zijn ervaringsdeskundigen.
Ondertiteling en vertaling via icoontjes onderaan
Maar de beïnvloedingsstrategie hoeft niet altijd via een “ernstig” programma uitgevoerd te worden. De ARD heeft een spelshow misbruikt om het publiek te bespelen tégen de AfD: “Is de AfD eigenlijk een probleem?”, vroeg de AfD in de uitzending “Die 100”. Aan de titel mét een vraagteken, kan U merken dat hierover nagedacht werd. Dezelfde titel met een andere woordschikking “De AfD is eigenlijk een probleem.”, zonder vraagteken, heeft net dezelfde betekenis, kan echter niet door criticasters, zoals wij, gebruikt worden. Met tendentieuze argumenten, AfD-citaten die volledig uit de context getrokken werden, met halve waarheden en hele leugens verspreid om de deelnemers op te stoken tegen de AfD. Meer info in onderstaand artikel (Duits).
1. Meditatie Rijkdom van de sociale keer van de Kerk (3)
De encycliek Rerum Novarum (1891) van paus Leo XIII is de grote keure van de sociale leer van de Kerk. Ze is ook een blijvende oproep aan christengelovigen om waakzaam te zijn voor heersende stromingen die wel populair, maar niet rechtvaardig en menswaardig zijn.
Het historisch kader van die tijd toont ons een Kerk en een staat die zich aan het herstellen zijn van de verwoestingen van de Franse Revolutie. Niet de hoge clerus en de adel krijgen nu alle aandacht maar het gewone volk. De industriële revolutie brengt fabrieksarbeid in plaats van thuisarbeid en machinearbeid in plaats van handenarbeid. Door een versnelde urbanisatie beginnen de steden te groeien. Technische vooruitgang en liberale ideologie brengen spectaculaire veranderingen teweeg.
De heersende opvatting was zeer logisch. Technische ontwikkeling en machines brengen grote vooruitgang mee. Daarvoor is veel kapitaal nodig en dit kan maar bereikt worden door de lonen zo laag mogelijk te houden. Hiermee werden de sociale wantoestanden over het hoofd gezien: onmenselijke arbeidsduur en –voorwaarden, hongerlonen, vrouwen- en kinderarbeid.
Rerum Novarum wijst in een eerste deel het socialisme krachtig af omdat het streeft naar een communistische eigendomsopvatting die strijdig is met de natuurwet. Dit brengt wanorde in de samenleving. In een tweede deel wordt een christelijke oplossing voorgesteld in een samenwerking tussen Kerk, staat en belanghebbenden, namelijk werkgevers en werknemers. Samenwerking in plaats van klassenstrijd.
De blijvende waarden van Rerum Novarum zijn: de plicht en het recht van de staat om te zorgen voor het algemeen welzijn en de arbeiders beschermen tegen willekeur en uitbuiting. Verder vraagt de waardigheid van de menselijke persoon dat het arbeidsloon kan volstaan voor het levensonderhoud en voor een bescheiden persoonlijk bezit. Vervolgens hebben de arbeiders een natuurlijk recht op vereniging en het oprichten van eigen vakverenigingen.
Andere tijden brengen andere noden mee.
Zo zullen bepaalde stellingen uit Rerum Novarum nu niet meer op dezelfde wijze verdedigd hoeven te worden. De strikte verdediging van het private bezit komt uit de agrarische samenleving waar land, werktuigen en woning een geheel vormden. Industrialisatie en urbanisatie brachten hierin grondige veranderingen.
Onder paus Pius XI (1922-1939) is het maatschappelijk kader veranderd. In het kapitalisme is er een grote crisis ontstaan (o.a. met de beurscrash van New York in 1929) met massale werkloosheid en armoede. In het marxisme ontstaat een splitsing tussen het strakke communisme en het gematigde socialisme. In verschillende landen komen totalitaire regimes (communistisch Rusland, fascistisch Italië, nationaal-socialistisch Duitsland). Katholieken streven naar een soort “derde weg” als nieuwe orde.
Hun aandacht gaat naar de inhoud en de grenzen van het eigendomsrecht en naar de verhouding tussen arbeid en kapitaal. Er ontstaan allerlei sociale acties, sociale werken en verenigingen uit dit “sociaal katholicisme”. De Belgische kardinaal Jozef Cardijn (1882-1967) werd de grote bezieler van de katholieke arbeidersjeugd: K.A.J., 1925 en J.O.C., 1926). (J. Cardijn en kajotsters in Brussel) Hierop zal Pius XI inspelen met zijn encycliek, veertig jaar later: Qadradragesimo anno (1931). Hierin worden eerst de goede vruchten van Rerum Novarum voor Kerk en staat vermeld. Vervolgens wordt het recht van de Kerk verdedigd om tussenbeide te komen en worden de grote thema’s vermeld: het eigendomsrecht (waarin nu een persoonlijke en sociaal aspect erkend wordt), kapitaal en arbeid, rechtvaardig loon, herstel van de sociale orde en herstel van de zedenwet (“alles herstellen in Christus”, instelling van het feest van Christus-Koning).
Het doel was de herkerstening van de arbeiderswereld. Pius XI heeft aan de katholieke actie een belangrijke steun gegeven door een waaier van verschillende verenigingen op dit gebied te erkennen.
Hierna kon men spreken van een ”verzorgingsstaat” of een “welvaartsstaat” (al schiet er in de praktijk nu niet veel meer van over!) En wie heeft daarvoor gezorgd?
Het zijn niet de grote bankiers, de internationale organisaties, de wereldberoemde “filantropen” of politieke leiders die aan de basis liggen van deze “welvaartsstaat”. Helemaal niet. Het waren bezielde christenen van de Kerk. Het was een pastoor die een kas begon aan te leggen voor de armsten, wezen en weduwen, die geen middelen van bestaan meer hadden. Het waren zusters, religieuzen die zieken verzorgden, waar niemand naar omzag. Het waren broeders, religieuzen die gehandicapten verzorgden, die aan hun lot werden overgelaten.
Het waren bezielde christenen die straatkinderen verzamelden en leerden lezen en schrijven. De voornaamste bezieling hiervan, tot spijt van wie het benijdt, kwam niet van liberale manifesten of socialistische betogingen, maar van het christelijk geloof en de katholieke Kerk.
In de huidige openbare opinie is er maar weinig waardering voor de katholieke Kerk, mede dankzij tv-programma’s zoals “Godvergeten”. Inderdaad is het seksueel misbruik in de Kerk een schande. Vergeet echter niet dat zoveel rijkdom van de westerse beschaving én van onze “welvaartsstaat” vooral te danken is aan de bezieling van het christelijk geloof en de katholieke Kerk! (Wordt vervolgd).
. 2. Enkele foto’s – Ontbijt en avondrecreatie voor/in de ziekenkamer van onze zwaar gewonde fraters – Sommige fraters slapen liever buiten op het terras – Uitbreiding van kleine kapel vordert langzaam – De grootste vijgenboom op het terrein – Kleine wijngaard binnen en muren en grote wijngaard buiten de muren – granaatappelboom
Oostenrijkse binnenminister Gerhard Karner (ÖVP) verklaarde nadat de Duitse regering haar nieuwe “strenge”-asielpolitiek kond gemaakt had dat zijn land, Oostenrijk dus, “geen personen zou opnemen die uitgewezen worden door Duitsland. En daar zit geen marge op.” Weliswaar heeft Duitsland het recht mensen terug te sturen als een ander EU-land voor hun asielaanvraag verantwoordelijk is, maar dat is een formele procedure waarbij de toestemming van de betrokken lidstaat nodig is. Terugwijzingen n.a.v. controles aan de EU-binnengrenzen zijn niet toegelaten. Aldus Karner.
“Geregeld verschijnt er weer eens een tekstje over woke waarbij je je afvraagt op welke planeet de auteur in kwestie de laatste jaren vertoefd heeft. De bijdrage van Philippe Hensmans, voormalig directeur van de Franstalige afdeling van Amnesty International, op de blog van En Avant was er zo een. De tekst verscheen ook in een vertaalde en herwerkte versie op DeWereldMorgen.be. … Hensmans baseert zich op wat onderzoekers Martin Delexhe en David Paternotte in La Revue Nouvelle schreven en Alain Policar op de website Analyse, Opinion, Critique (AOC). Deze auteurs benadrukken dat wokisme een ‘uiterst vaag concept is, dat niet overeenkomt met enige precieze sociologische realiteit’. Het is daardoor een geweldige politieke troef om ‘een nieuwe kloof in de publieke ruimte te creëren, door de zogenaamde wokisten tegenover hun tegenstanders te plaatsen’. Hensmans heeft het verder over een ‘offensief, gezamenlijk uitgevoerd door de politieke macht en een deel van de intellectuele wereld dat probeert bepaalde conservatieve, zelfs extreemrechtse ideeën te normaliseren’.
Daar hebben we meteen een kanjer van een drogredenering.
Of het nu om het klimaat, het milieu, de oorlogen, het koloniale verleden, vermeende of echte vrouwendiscriminatie… gaat: voor al het verwerpelijke in de huidige tijd is er een schuldige: de oude, blanke man.
Prof. em. Dr. Norbert Bolz schreef er een boek over: een pleidooi voor de traditionele “mannelijke” deugden. Een niet voor de hand liggend thema in het huidige woke-tijdperk: “Der alte weiße Mann. Sündenbock der Nation.” (“De oude blanke man. Zondebok der natie.”
“Mannelijke” deugden hebben het momenteel eerder moeilijk. Vooral deugden, die verbonden zijn met het “oude Europa” en diens “blanke” elite. Logica moet immers wijken voor empathie. Biologie moet wijken voor inbeelding. Wetenschap moet wijken voor zelfontplooiing. Uitmuntendheid moet wijken voor minderwaardig. Cultuur moet wijken voor decadentie. Waarheid moet wijken voor leugens. Geschiedenis moet wijken voor … een zeer twijfelachtige toekomst!
Prof. em. Dr. Norbert Bolz, media-wetenschapper, pleit ervoor de waarheid de beschermen in plaats van het hoofd te buigen voor de weg met de minste weerstand, de woke-indoctrinatie. Op de vraag of hij iets tegen vrouwen heeft:
“Ich liebe das Weibliche und wir brauchen das Männliche…”
“Ik houd van het vrouwelijke en wij hebben nood aan het mannelijke…”
Nog enkele citaten:
“Voor mannelijke mannen is er in onze maatschappij geen plaats meer.”
“Ik heb God zij dank vier dochters…”
“Het is vandaag veel moeilijker voor ouders een jongen door de stadia van socialisatie te begeleiden…”
Een aanbevolen gesprek met een complexloze bepleiter der mannen:
Ondertiteling en vertaling naar het Nederlands via icoontjes onderaan.
Meer weten over Norbert Bolz? Klik op onderstaande bruggetjes.
In New York woont zoals algemeen bekend een groot aantal orthodoxe joden. Een reporter trok door hun wijk Borough Park (Brooklyn) vroeg hen welke presidentskandidaat hun voorkeur heeft en om welke reden. De video begint initieel met de uitslag van een enquête waarbij Kamala Harris 72% der joodse kiezers zou kunnen overtuigen en Trump, daarentegen, slechts 25%. Tijdens de vraaggesprekken blijken de joodse New Yorkers er een enigszins andere mening op na te houden. Waarom ze Trump verkiezen? “Hij is een échte leider, hij is sterk, hij is slim, hij zal de oorlogen doen ophouden, kan mogelijke brandhaarden zoals Noord-Korea de wacht aanzeggen, hij heeft ervaring, hij zal de economie doen heropleven, de wereld heeft schrik van hem…”
Sinds jaren maken de EU-Commissie en Apple / Ierland ruzie om geld. Veel geld. De EU-Commissie vindt dat Ierland Apple d.m.v. belastingvoordelen illegaal geld toegestoken heeft. En dit werd nu door het Hof van Justitie van de Europese Unie (zetel in Luxemburg) bevestigd. Het gaat om 13 miljard euro, dat Ierland nu moet terugeisen. (Vonnis van 10.9.24 C-465/20 P)
Het verwijst naar een beslissing van de EU-Commissie van 2016 waaruit moet blijken dat Ierland Apple tussen 1991 en 2014 illegaal gesponsord heeft in de vorm van belastingvoordelen. Concreet: belastingen van buiten de VSA gewonnen winsten van Apple. Het geld werd sindsdien geblokkeerd.
In juli 2020 meende de EU Gerechtshof dat de EU-Commissie niet kon bewijzen dat de belastingakkoorden die Apple met Ierland bereikt had een verboden staatshulp waren. De EU-Commissie ging in beroep – met succes.
Apple argumenteerde dat de winsten vooral in de VSA belast geweest waren en vond dat het geen twee keer belasting hoefde te betalen. De EU-Commissie en het Hof van Justitie zagen het anders, met de b.g. financiële gevolgen voor Ierland en Apple.
Apple ontkent ten stelligste dat het enig belastingvoordeel mocht ontvangen van gastland Ierland.
“Schadenfreude ist die schönste Freude”*, is een Duits spreekwoord. De titel van de video “Obmachtlos” is een knipoog naar de huidige situatie waarbij de Ampelregering én de poco oppositie niet meer weet met welke riemen te roeien.
Bij de reacties onderaan staat er eentje om in te kaderen. Hoewel ook van toepassing op de Merz- en Lauterbach-improvisatie.
*Leedvermaak is het mooiste plezier
“Ich dachte einen Moment, das wäre ein bisschen viel. Man könnte fast Mitleid bekommen… Und dann kam Nancy Faeser. Ich habe gelernt: Mitleid kann wie eine Seifenblase platzen.”
“Ik dacht even dat het overdreven was. Men zou bijna medelijden kunnen krijgen… En dan kwam Nancy Faeser. Ik heb geleerd: medelijden kan zoals een zeepbel uiteen spatten.”
“Obmachtlos”, een woordspeling op “Obdachlos” (dakloos)… u kan de betekenis wel raden
Godzijdank hebben we het zware verkeersongeval van 19 augustus als gemeenschap overleefd en zijn allen, zwaar- en lichtgewonden, langzaam aan het herstellen. We trachten nu onze wekelijkse meditaties en berichten verder te zetten.
Meditatie
Rijkdom van ‘de sociale leer van de Kerk’ (2)
De Bijbelse fundamenten van de sociale leer van de Kerk zijn de leer over de schepping, over de menswording en verlossing en tenslotte over de Kerk.
God schiep de mens vanuit de overvloed van zijn liefde om hem met zich te verenigen en hem te laten delen in zijn oneindig geluk. Het eerste mensenpaar heeft echter geweigerd Gods gebod te volbrengen en te genieten van deze boom van het leven. Verleid door de duivel – de leugenaar en moordenaar van het begin -, wilde het zelf god zijn, los van Hem, en koos voor het leven van de beperktheid van tijd en ruim, eindigend met de dood. Uit deze oorspronkelijke keuze ontstond de ontwrichting in de mens zelf, in de relatie met de medemensen en in zijn verhouding met de natuur. Zoals wij de gevolgen dragen van de keuze van onze ouders, zonder er persoonlijk verantwoordelijk voor te zijn, zo dragen we de gevolgen van de keuze van het eerste mensenpaar.
Verleiding en zonde blijven in de mensengemeenschap op gelijkaardige wijze hun ontwrichtend werk doen. Van deze schaamte, ellende en dood kan niemand zichzelf bevrijden. Het aardse/sterfelijke en de zonde vormen de twee hindernissen die ons beletten weer verenigd te worden met Gods eeuwig geluk. De menswording van God in Jezus Christus heeft deze twee hindernissen overwonnen. Door mens te worden, heeft hij het aardse en heel het mensenleven geheiligd en vergoddelijkt. Door onschuldig in liefde en vrijheid te lijden en de kruisdood te sterven, zonder zelf op geen enkele wijze deel te nemen aan het geweld en het onrecht, heeft Hij de macht van lijden, geweld en dood voor goed gebroken en overwonnen. Zijn verrijzenis is hiervan het teken.
God vraagt onze vrije instemming en medewerking aan deze overwinning op lijden en dood, door ons geloof Jezus Christus. Ons lijden, werken, strijden en sterven hebben nu een zin in Christus. In Hem is er genezing en vergeving. Het is echter een illusie te denken dat we kunnen delen in zijn verrijzenis zonder met Hem te lijden en te sterven. Omgekeerd kan ieder lijden een mozaïekje worden van onze verrijzenis. Deze verlossing is voor alle mensen en voor gans de schepping.
Van deze verloste mensheid is de Kerk de voorafbeelding, de kiem van het Rijk Gods op aarde. Dat is de leer van de Kerk of de ecclesiologie. Ze is een mysterie. De Kerk is tegelijk hemels en aards, eeuwig en tijdelijk, goddelijk en menselijk, heilig en zondig en daarom telkens tot uitzuivering geroepen. Zij is het Mystieke Lichaam waarvan Christus het Hoofd is.
Haar profetische rol bestaat in het laten zien waartoe de menselijke familie geroepen is. In haar horen immers alle mensen, alle volken, alle rassen en talen thuis. Allen zijn kinderen van eenzelfde Vader, broers en zusters van eenzelfde Zoon, de Eerstgeborene van de Nieuwe Schepping, bezield door dezelfde heilige Geest.
Bij de materiële uitbouw van de maatschappij heeft de Kerk daarom een onmisbare taak: zij moet waken over de diepste menselijke waardigheid en het perspectief van de eeuwige roeping van ieder mens levendig houden. Haar sacramenten zijn hiervan de voedingsbronnen. Haar krachtigste getuigenis zal haar concreet beleefde liefde zijn, naar het voorbeeld van haar Heer Jezus Christus.
Christenen hebben dikwijls niet voldoende begrepen hoezeer hun geloof in Christus en zijn Kerk hun inzet vragen om schrijnende wantoestanden te verhelpen. Aan het einde van de 19e eeuw gebeurde dit echter wel. Vanaf dan spreken we van een uitgewerkte “sociale leer van de Kerk”.
Er heerste toen al een eeuw lang een anti-klerikale en anti-christelijke geest waaruit in 1789 de Verklaring van de rechten van de mens en van de burger ontstonden. In 1848 schreef Karl Marx zijn Communistisch Manifest.De stroom van socialistische acties kwam echter pas tegen het einde van de eeuw goed op gang en pas in 1917 zal de tekst van Marx zijn officiële bevestiging krijgen in de Russische Oktoberrevolutie.
Inmiddels hadden talrijke christenen zich reeds op heldhaftige wijze ingezet op sociaal, politiek en economisch vlak. Er ontstond een machtige, christelijke, sociale beweging. In Frankrijk is de cultuurhistoricus Frédéric Ozanam een van de stichters van de Vincentiusvereniging (1833), die fel protesteert tegen de uitbuiting van de arbeiders.
In Duitsland ontstaat een generatie van katholieke, sociale pioniers onder leiding van Mgr. von Ketteler (+ 1877), Adolf Kolping (+ 1865) en baron Karl von Vogelsang (+ 1890).
Echt waar??? Uiteraard, socialisten denken nooit of nauwelijks aan hun eigen belang.
Kathleen Van Brempt trekt de lijst der sossen in Antwerpen. Of ze een schepenambt ambieert? Of ze dan verdwijnt uit het Europees Parlement? Ze gaf toe dat ze zich in het verleden “te weinig bemoeit” heeft met Antwerpen en zich vooral met de EU bezig gehouden heeft. Groen blijft haar voorkeur dragen als bevoorrechte partner. Niet de PVDA. De rest “zullen we wel zien”. “Uiteraard niet het Vlaams Belang”.
Cumuleren? Neen, hoor, dat doen “wij” niet. Wat dan wel? Met de rechter hand op het linkse hart: ze “weet het niet”. En ja, ze engageert zich voor de volle 100%. Het is heel duidelijk: niemand staat op de verkiezingslijst met de wens “schepen” te worden, zegt schuddebol Kathleen. Haar ambitie is: “we willen heel groot worden”. En ze zal haar rol in Antwerpen opnemen.
Waarmee duidelijk gemaakt werd dat ze haar “verantwoordelijkheden” in het EU-parlement niet zal verlaten…
Iets zegt ons dat het financiële plaatje er iets mee te maken heeft.
Schepenambt: 10.106 euro bruto per maand + allerhande zitpenningen*
Dat wat een gemeenteraadslid opstrijkt, valt te verwaarlozen in vergelijking met de vergoedingen voor schepenen en EU-parlementsleden.
EU-parlementslid: 7.850 euro netto per maand + allerhande vergoedingen, zoals 350 euro per dag dat ze aanwezig zijn in het EU-parlement én een forfaitaire vergoeding van 4.950 euro per maand, te verdelen onder de medewerker op het kabinet. Naar verluidt is hierop geen controle en wordt het bedrag dikwijls – zo niet meestal – gewoon integraal op de rekening van het EU-parlements lid gestort. In totaal: mag een EU-parlementslid ca. 13.000 euro per maand verwachten.*
Bekijk onderstaand filmpje met uitgebreidere verduidelijkingen:
Ondertiteling en vertaling naar het Nederlands via icoontjes onderaan
(J. Cardijn en kajotsters in Brussel)
