Vijf lessen uit de lokale verkiezingen

Mocht stemmen iets uithalen, hadden ze het al lang verboden zei de Franse komiek Coluche. Alvast bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen is het tegendeel bewezen. Nooit leerden verkiezingen ons meer over de werking van het Belgisch politiek systeem. Welke lessen kunnen we trekken?

N-VA is tegen het cordon, maar handhaaft het overal. In Denderleeuw haalde Vlaams Belang maar liefst 38%. N-VA kondigde aan gesprekken op basis van inhoud te beoordelen. Daaruit bleek echter dat er helemaal geen onoverbrugbare verschillen waren. Meer zelfs, N-VA kon bijna zijn volledige programma realiseren door een coalitie met Vlaams Belang. Maar toch weigerden ze. De situatie doet erg aan Ninove denken. Het cordon gaat helemaal niet over inhoud. Het cordon is ook geen toeval. In tientallen andere lokale besturen tekende zich immers hetzelfde scenario af. De Wever beveelt elke lokale afdeling geen akkoord met Vlaams Belang te maken. Koste wat kost. In Merksem bestuurt N-VA zo met Vooruit èn Groen om toch maar niet het cordon te moeten breken. Zelfs een blinde kan er niet meer naast kijken. Het cordon is het cynisch verdienmodel van Bart De Wever. Enerzijds, door een concurrent uit te sluiten verhoogt het zijn eigen kans om te besturen. Anderzijds tracht hij Vlaamse kiezers zo te demoraliseren op die concurrent te stemmen. Het resultaat is altijd maar meer van hetzelfde beleid.

Na Vlaams Belang, zit nu ook N-VA in het cordon. Hoezeer N-VA wil besturen eerder dan de beloftes uit het eigen programma te realiseren, werd prachtig geïllustreerd in Gent. Daar was N-VA bereid werkelijk alles te slikken om toch maar mee te mogen doen. Opvoeren van de strijd tegen discriminatie met praktijktesten op de huur- en arbeidsmarkt, hoofddoek achter het loket, LEZ-zone behouden, ‘dekoloniseren’ van de stad, etc. Voor de verkiezingen was N-VA er allemaal tegen, maar na de verkiezingen wilden ze – letterlijk citaat– ‘voor een progressieve stad gaan’. Tenminste dat was eens niet gelogen. Hoewel Vooruit zijn hele programma uitgevoerd zag, stemde de socialistische achterban toch tegen het bestuursakkoord. Men wil per definitie niet met de N-VA besturen. Hoezeer men zich ook vilein afzette tegen Vlaams Belang. Hoezeer men zijn eigen programma ritueel verbrandde. N-VA zit nu ook in het cordon. Dat bewijst dat het cordon niet zozeer tegen Vlaams Belang gericht is, maar wel tegen alle niet-linkse politieke krachten. Het Vlaams Belang is gewoon de eerste die in het cordon gezet wordt. N-VA is gewoon de volgende van het moment links zich daartoe in staat acht. De laffe appeasement-politiek van N-VA met links naar de eigen uitsluiting.

Het cordon is geen democratische keuze, maar een particratisch dictaat. Lang beweerden commentatoren en professoren dat het cordon sanitaire perfect democratisch was omdat partijen vrij kunnen bepalen met wie ze coalitie vormen. In Ranst werd alvast bewezen dat dit een totale leugen is. Twee lokale partijen, PIT en Vrij Ranst, sloten een coalitie met Vlaams Belang. Geen van beide lokale lijsten had ooit het cordon ondertekend. Ze maakten gewoon het best mogelijke akkoord waardoor ze zoveel mogelijk konden uitvoerden wat ze beloofden aan hun kiezers. Dat bleek met Vlaams Belang te kunnen. Sammy Mahdi (CD&V) en Eva De Bleekere (VLD) sloten prompt leden die in deze lokale lijsten actief waren uit hun partij. Tegelijk beweerden ze stellig dat het cordon niet gebroken was. Het ging volgens hen immers niet om lokale afdelingen van nationale partijen. Deze tegenstrijdigheid maakt de vaststelling enkel maar duidelijker. Het cordon sanitaire is helemaal geen vrije democratische keuze, maar een machtsmiddel van nationale partijhoofdkwartieren dat opgelegd wordt aan alle verkozenen en afgedwongen wordt door politieke intimidatie. Wie hen niet gehoorzaamt, wordt verbannen. Deze twee traditionele partijen takelen gradueel af richting kiesdrempel, maar proberen hun macht via intimidatie zo lang mogelijk te behouden.

Brulboei Jean-Marie Dedecker blijkt een corrupt schoothondje. Niemand minder dan Guy Verhofstadt lanceerde voormalig judocoach Dedecker in de politiek in 1999. Niet-ingeloste beloftes over een ministerportefeuille zijn electoraal weinig lonend, maar leverden wel de motivatie om tegen diens linksliberale regering van leer te trekken. Rechts voor de raap zeggen waar het op slaat, zonder zelf bij Vlaams Belang te zitten, maar tegelijk wel de hoop te wekken het cordon te doorbreken. Jean-Marie had een electorale goudader ontdekt van moegetergde kiezers in de brede rechterzijde. Die truc werd snel door N-VA overgenomen en zijn Lijst Dedecker verdween van het toneel in 2014. Dankzij politieke blufpoker slaagde Dedecker er in 2019 en 2024 in een parlementszetel bij de wanhopige N-VA te onderhandelen door te dreigen naar Vlaams Belang over te stappen. Van dat laatste is trouwens nooit sprake geweest. 25 jaar lang werd de illusie gewekt dat iemand Dedecker moest tegenhouden of er anders eens iets zou gebeuren. Daar is nu een ietwat meelijwekkend eind aan gekomen. Niet brulboei Dedecker, maar zowaar VLD’ers uit Ranst doorbraken het cordon. Daarbij bovendien openlijk lachend met de oekazes van de VLD-partij-uitsluiting. Dedecker zelf sloot een coalitie met zijn zogenaamde erfvijand, N-VA-lijsttrekker Descheemaecker. De gemeente Middelkerke is dankzij Dedecker schuldenkampioen in Vlaanderen geworden, en dus heeft hij subsidies nodig. Daarmee werd duidelijk hoe corrupt het N-VA-systeem wel niet is. Een PS’er had het niet beter kunnen uitleggen.

Uiteindelijk gaat links over tot geweld, intimidatie en broodroof. Links bedacht het cordon sanitaire. Daarmee wilden ze de democratie beschermen. Er was volgens hen een groot gevaar aan de electorale doorbraak van het Vlaams Blok/Belang. Dat was volgens hen immers fascisme. Een fundamenteel kenmerk van fascisme is het hanteren van geweld om de uitoefening van politieke rechten te onderdrukken. In Izegem sloot Vlaams Belang een coalitie met de plaatselijke lijst Stip. Direct na het bekendmaken hiervan werden verkozenen op de lijst Stip geïntimideerd met fysiek geweld en werd gedreigd arbeidscontracten op te zeggen. Al snel bleken deze dreigementen uit de socialistische vakbond en ziekenfonds Solidaris te komen. Enkele lokale verkozenen van Stip waren zodanig onder de indruk van die dreigementen dat de coalitie met Vlaams Belang gestopt werd. De weggestemde N-VA-burgemeester Bert Maertens liet de vergoeilijkende woorden optekenen ‘Wat hadden ze gedacht? Dat het zomaar ging passeren?’  De socialistische maffia wint door straatgeweld en goedkeuring van het zogenaamde centrum. Het Vlaams Belang van zijn kant betoogde vreedzaam tegen deze gang van zaken. ‘Als het fascisme ooit terugkeert, zal het zich anti-fascisme noemen’, voorspelde Jacques Presser.

Conclusie. Mensen mogen wel gaan stemmen, maar mogen vooral niets te zeggen hebben. Het hele systeem is erop gericht burgers onmachtig te maken, politici om te kopen of af te dreigen. Het cordon sanitaire is er niet zozeer tegen Vlaams Belang, maar wel tegen de Vlaamse democratie. Wie niet in de pas loopt, krijgt te maken met intimidaties, broodroof en particratische machtsmiddelen. Het Vlaams Belang buigt daar als enige niet voor en precies daardoor, en om geen enkele andere reden, worden wij uitgesloten met een anti-democratisch cordon sanitaire. Daardoor is Vlaams Belang fundamenteel de partij van de vrijheid, de democratie en de rechtstaat. Alle andere partijen zijn de handlangers, de lakeien en de beulen van het corrupt Belgisch politiek systeem. Dat politiek systeem staat op instorten. Ze verliezen steeds meer de controle over de bevolking. Precies daarom wordt het geweld steeds openlijker en brutaler. Omdat het elke morele grond mist. Deze lokale verkiezingen betekenen daarom een nieuwe stap vooruit in de bevrijding van onze Vlaamse natie.

Tom  Vandendriessche, Europees Parlementslid Vlaams Belang

Waar keizer Bart De Wever geen problemen mee heeft

De N-VA gaat in Gent mee besturen! Vlamingen die denken dat dit eindelijk serieuze verandering brengt in de meest linkse stad van Vlaanderen, mogen dat idee snel opbergen naast hun Vlaams-nationalistische vlag.

Want wat doen de Vlaams-nationalisten (?) van de N-VA in Gent? Ze gaan akkoord met het toelaten van hoofddoeken achter de Gentse loketten. Jawel, je kan binnenkort je parkeerboete betalen aan een loket met een hippe hoofddoek. Maar dat is nog niet alles! Ze geven ook groen licht voor praktijktesten om die Vlamingen te betrappen die liever hun appartement niet aan “vreemdelingen” verhuren. Of die werkgevers die nog steeds vasthouden aan het belachelijke idee dat een Vlaming de beste kandidaat voor een job zou zijn. Eigen volk eerst? Eerder eigen volk als laatste, als het aan de Gentse N-VA ligt.

Maar wacht, de N-VA heeft toch ook een grote “overwinning” behaald: stad Gent gaat een officiële 11 juli-viering organiseren. Ja, want als er iets is dat een stad als Gent hard nodig heeft, is het wel een Vlaamse feestdag! De geruchten over het programma zijn al aan het rondgaan. Zo vernemen we dat de viering zou aanvatten met een optreden van de muziekkapel van de Rode Valken: twee trommels, drie blokfluiten en een mondharmonica. Vervolgens worden twee vlaggen plechtig het podium opgedragen: de Vlaamse Leeuw (natuurlijk, maar dan wél met gelakte nagels en een modieuze rode tong) en de LGBTQIA+-vlag. De dragers? De twee laatst aangekomen asielzoekers in Gent. En zoals het hoort, ontvangen zij een uurtarief van €50 voor hun inzet. Niets is te veel voor inclusie!

En dan de grote ster van de avond: een optreden van Wim Claeys. Voor de gelegenheid speelt hij op een gitaar in regenboogkleuren. Ooit was Wim nog lid van de fascistische VNJ-jeugdbeweging, maar tegenwoordig is hij fulltime bezig met het bevuilen van zijn eigen nest. Alles voor de kunst, nietwaar?

De strijdrede wordt uiteraard uitgesproken door niemand minder dan burgemeester Mathias De Clercq. Gehuld in een elegante hoofddoek zal hij het hebben over het belang van “verbinding”, wat hij kracht bijzet met enkele nieuwe projecten voor de stad voor te stellen. Zo zal op het gelijkvloers van het Belfort een permanente tentoonstelling te bewonderen zijn over de Marokkaanse cultuur en geschiedenis. Op de derde verdieping volgt een gelijkaardige tentoonstelling, maar dan over de Turkse cultuur. En tussen die twee verdiepingen? Daar zetelt een peloton agenten, om ervoor te zorgen dat de Marokkanen en Turken elkaar niet te lijf gaan. Verbinding is nu eenmaal een kunst.

Oh, en er is meer! De Sint-Baafskathedraal wordt volledig omgebouwd tot een moskee. Klokke Roeland? Die gaat de smeltoven in. Want laten we eerlijk zijn, dat oude ding doet veel te veel denken aan het trotse, “witte” verleden van Gent. Het gesmolten materiaal wordt gebruikt om een gigantisch beeldhouwwerk te maken dat “verbinding” moet voorstellen. Hoe dat eruitziet? Niemand weet het, maar het wordt ongetwijfeld revolutionair.

De 11 juliviering sluit men af met een daverend muzikaal slotakkoord. Het koor van de ‘Vooruitziende Vrouwen’ (natuurlijk met hoofddoek) zal de Internationale zingen, gevolgd door een gevoelig optreden van Willem Vermandere met zijn klassieker “Bange Blanke Man”.

En als kers op de taart? De ordedienst wordt verzorgd door de militante dokwerkers van ACOD die hun rode neksjaal nu zullen dragen als hoofddoek.
Kaarten te koop aan € 20 bij Luc Vermeulen die die niet gaat afrekenen maar in het boetefonds van Voorpost steken. Overschrijven op voorpostrekening
BE20 9796 5418 2856 met vermelding Gent trotse stede.

Luc Vermeulen op facebook

DIW-bijdrage:

Ook in Duitsland koelt de liefde voor de “Grünen” af

Ter vergelijking: bij de Landtagwahlen (gewestverkiezingen) 2021 in Baden-Württemberg kreeg de Grüne partij nog 32.6% – de AfD 9.7%.

Bij een Insa-verkiezingsenquëte van 11.10.24 staan beide partijen op 18%. M.a.w. de Grünen -14.6% en de AfD +8.3%.

De media zwijgen als vermoord, terwijl dit toch opmerkelijk is als de Grünen de premier mochten leveren.

https://www.wahlrecht.de/umfragen/landtage/baden-wuerttemberg.htm

Big BrEUther kijkt mee in uw ijskast én in uw vuilbak

U gooit te veel eten weg. Uw koelkast staat te vol. Eten is te goedkoop. En vooral: u kan niet koken. Dat zijn enkele conclusies van de Europese Commissie. De Europese Commissie wil in uw vuilzak kijken en u straffen als u te veel voedselresten weggooit.

De Europese Commissie is begonnen met campagnes tegen voedselverspilling. De verspilling moet met de helft dalen tegen 2030. Tegen 2050 is voedselverspilling verboden. Lobbygroepen maken overuren. Want ze willen het wegwerpen van voedsel strafbaar maken. Maar dat is niet het hele verhaal…

Die plotse aandacht voor voedselverspilling komt niet zomaar uit de lucht vallen. Achter die strijd zitten groenlinkse stichtingen. Stichtingen die hoofdzakelijk op belastinggeld draaien. Geld van de Europese Commissie om bij diezelfde Europese Commissie en het Europees Parlement te lobbyen.

Lees hoeveel belastinggeld de “groenlinkse” stichtingen en lobbygroepen binnenrijven om ons voor te schrijven wat, hoeveel we mogen eten én vooral niet mogen wegsmijten:

Hoe Brussel in uw vuilniszak gaat kijken. Met dank aan Frans Timmermans

De Debatclub nodigt uit




De Debatclub nodigt u graag uit voor haar volgende debat. Vrede of oorlog in Europa?   Thierry Baudet, voorzitter FVD Prof. dr. Boudewijn Bouckaert, oud-parlementslid Moderator: Pieter Bauwens (Doorbraak)
Dinsdag 5 november, 20.00 uur – Hotel de Basiliek (Trooststraat 22, Edegem)

Inkom: 10 euro (onder de 18 gratis) Vanaf 18u heeft u de mogelijkheid deel te nemen aan de receptie en het diner. Op voorhand inschrijven is hiervoor verplicht: info@debatclub.org – 0498/77 48 71 – 55 euro p.p. (inkom van 10 euro inbegrepen) over te maken op rekening van de Debatclub: BE20 7350 4124 1556.
  Namens de grootste debatclub van Vlaanderen,   Hugo Broeckaert, Frans Crols
Meer info over de debatclub: www.debatclub.org
 

Wie controleert de controleurs?

” … Er gaat gewoon te veel mis in de maatschappij: of het nu gaat om overlast door de toestroom van te veel immigranten, klimaatmaatregelen die niet het gewenste resultaat leveren maar wél de lasten met onrealistische bedragen doen stijgen, of dubieuze dealtjes tussen politici en Big Pharma bedrijven ten tijde van corona – het is eigenlijk niet meer mogelijk om de heersende ideologie (multiculturalisme en de maakbare samenleving) geloofwaardig overeind te houden… “

“… De filosoof Jelle van Baardewijk heeft dit benoemd in een uitzending van De Nieuwe Wereld: het gaat niet meer om feiten of om onwaarheden, het gaat om “hostile narratives”. Als je verhaal nuttig kan zijn voor Poetin – of zelfs maar de schijn daarvan heeft – dan boeien je feiten niet meer. Je staat dan ‘aan de verkeerde kant van de geschiedenis’. Met dat gesprek over ‘hostile narratives’ valt het masker af. Het gaat niet om feiten en het ging nooit om feiten.

Ursula von der Leyen, hoofd van de Europese Commissie heeft dit met zoveel woorden al toegegeven. De-bunken heeft geen zin, zo stelde ze, je moet “pre-bunken”. Je moet mensen preventief de juiste informatie geven, zodat ze niet wantrouwig worden tegenover de overheid… “

Lees Sid Lukassens opiniestuk: De strijd tegen de factcheckers

Voor wie hem (nog) niet kent, deze video ter kennismaking:

Leraren zijn aangeschoten wild

De “indruk van déjà vu”

Een lerares krijgt een draai rond haar oren van een leerlinge omdat de lerares haar verzocht haar hoofddoek pas buiten te dragen en niet binnen het schoolgebouw.

Waarom déjà vu? De directeur van de middelbare school Maurice Ravel besliste vervroegd op pensioen te gaan omwille van de aantijgingen, resp. bedreigingen op sociale media.

Vanzelfsprekend vinden zowel de schooldirecties als de media het geweld, zij het verbaal, fysisch of via het internet, verwerpelijk. Vanzelfsprekend richten de leerlingen een steuncommissie op. Vanzelfsprekend spelen bepaalde partijen met het verwijt “islamofobie” en stellen dat de wet van 2004, waardoor alle uiterlijke tekenen van een godsdienst op school verboden zijn, niets anders is dan een islamofobe, racistische wet. Er waren twee slachtoffers nodig, Samuel Paty en Dominique Bernard, om eindelijk de leraren te beschermen tegen leerlingen, resp. ouders en/of hun entourage.

Kortom: “We verliezen de culturele strijd. We kunnen de jongere generatie niet meer uitleggen waarom ze geen religieuze tekenen binnen de schoolmuren mogen tonen.”

https://www.euronews.com/2024/10/14/french-teachers-seek-state-protection-after-paty-and-bernard-killings

https://www.lemonde.fr/en/opinion/article/2024/10/15/teaching-in-france-after-the-murders-of-samuel-paty-and-dominique-bernard_6729445_23.html

Luister even naar Marianne:

Is religieuze onverschilligheid de nieuwe norm?

Is religieuze onverschilligheid de nieuwe norm?De ‘nones’ duiken al een tijdje op in de godsdienstsociologie. De term slaat op mensen die in enquêtes aangeven dat ze tot geen enkele religie behoren. Ze vormen ondertussen een meerderheid. Is religieuze onverschilligheid de nieuwe norm? En wat betekent dat voor de Kerk? Een prangende vraag die om nuancering vraagt, maar tegelijk een paradigmawissel in de Kerk nodig maakt, stellen socioloog Staf Hellemans en filosoof Peter Jonkers.

Lees: https://tertio.be/kerk-heeft-niet-gelovigen-nog-iets-te-bieden/

Over de Bijbel, de Holocaust, opportunisme, presidentsverkiezingen en talrijke doden

“... Voor de minister van nationale veiligheid Ben-Gvir en zijn collega Smotrich, verantwoordelijk voor de nederzettingenpolitiek, is er eigenlijk geen Palestijnse kwestie, het zou ‘een uitvinding van de vorige eeuw’ zijn. De Palestijnen verjagen is simpelweg Gods belofte vervullen van een groot Israël dat alle sinds 1967 bezette gebieden omvat, inclusief Jeruzalem en de Westelijke Jordaanoever. Dit gebied wordt, via een omvolkingsproces dat nu volop aan de gang is, rijp gemaakt voor annexatie….”

Een citaat uit Johan Sanctorums: Wie stopt Israël?

Bovendien zijn de Israëlische soldaten trots op hun geleverd werk: Israëlische soldaten pakken online uit met filmpjes van mogelijke oorlogsmisdaden: “Schatkamer voor aanklagers in Den Haag”