“… De neergang heeft zich vanaf het begin van deze eeuw ingezet, toen het begrip ‘inclusiviteit’ opgang maakte, als alternatief voor excellentie. Niet toevallig zaten toen socialistische onderwijsministers (Frank Vandenbroucke, Pascal Smet) aan de knoppen.
De regel van drie werd vervangen door de gelijkheidsregel: iedereen moest mee kunnen, en het welzijn van de leerling werd de alles bepalende factor. Deze pret- en pamperpedagogie werd vooral vanuit linkse hoek aangeprezen als een bezegeling van de diversiteit. Terwijl ze vooral een motor van de nivellering werd. De leerachterstand van allochtone kinderen en jongeren, meestal te wijten aan het feit dat hun thuistaal het Nederlands niet is, waardoor ouders soms niet eens een rapport kunnen lezen, creëerde een klasnorm die de middelmatigheid institutionaliseerde. Uitblinkers werden een probleem.
Soit, dat is allemaal oud nieuws, maar de malaise maakt dat we ondertussen steeds verder verwijderd geraken van toplanden als Singapore, Finland en Estland, landen die beseffen dat grijze hersencellen de belangrijkste grondstof vormen. Ze koppelen cultureel identiteitsbesef aan gezonde principes van meritocratie (niet de afkomst telt, wel inzet en gedrevenheid), waarin persoonlijk initiatief wordt aangemoedigd….”
Enkele citaten uit het deprimerend opiniestuk van Johan Sanctorum: “Beste Jan Jambon, hoe ga je innoveren met quasi-analfabeten?”Hoewel quasi iedereen met een beetje gezond verstand weet wat de oorzaak is van de neergang van het Nederlandstalig onderwijs, mag dit niet gezegd worden… op straffe van excommunicatie. We willen hier niet op de man spelen, maar wat voor nut heeft een zgz. Vlaams-nationale partij aan het hoofd van de Vlaamse regering als die slaafs de marsbevelen en denkwereld van de linkse, politiek-correcte kerk overneemt en uitvoert? … Binnen tien dagen zingen we weer uit volle borst “Ze zullen hem niet temmen…” De huidige leeuwen hoeven niet getemd te worden, integendeel. Het lijkt wel alsof ze massaal op een groepsoperatie lobotomie ingeschreven hebben.
Willen we het nog eens over verloren stemmen hebben?
Een greep uit niet-confessionele zedenleer 6de leerjaar lageronderwijs– een school ergens in de Antwerpse Kempen
Evaluatieblad derde trimester, beoordelingen in te vullen door leerling en leerkracht, van te weinig, gaat wel, tot zeer goed
Thema: Gender in de blender
Ik kan stereotype denkbeelden kritisch benaderen en beseffen dat er geen ‘juiste manier’ is om een jongen of een meisje te zijn
Ik kan in eigen woorden de termen ‘gender’, ‘sekse’, ‘genderidentiteit’, ‘genderexpressie’ en ‘transgender’ uitleggen.
Ik ben bereid om mezelf en anderen de kans te geven om een fijne zoektocht naar zichzelf te beleven en er op een respectvolle manier mee om te gaan.
De kinderen uit verre landen, die hier aangespoeld werden, missen deze pareltjes pedagogie. Zij volgen uiteraard geen zedenleer maar de oud-vertrouwde godsdienst uit hun herkomstland. Zij kunnen bijgevolg geen “fijne zoektocht” ondernemen naar wat de westerse maatschappij hen zoal als geslachtencocktail te bieden heeft.
Universiteit Marburg wil een cursus “Hoe rechtsextremisme bestrijden” aanbieden.
De Philipps universiteit in Marburg (Hessen) zal vanaf de wintersemester 2022/23 een mastercursus “Advies i.v.m. rechtsextremisme” aanbieden.
Wie komt hiervoor in aanmerking? Als beroepsomschrijving wordt het “mobiel advies tegen rechtsextremisme” opgetekend. Of duidelijker: de doelgroep zijn de diverse linksextreme NGO’s en dito organisaties die met belastinggeld vet gemest worden om politiek andersdenkenden aan de schandpaal te nagelen met beschuldigingen zoals nazisme, racisme, … enz.
De univ wil hiermee o.a. een “wetenschappelijk-theoretische vakkennis” en een “uitbreiding van de praktische omgang door het verwerven en uitdiepen van relevante analyse- en adviesmethodes” bereiken. U verneemt ook dat het concept ontstond in samenwerking met opvoedingswetenschappen van en met het democratiecentrum Hessen.
Dat Timo Reinfrank als docent gekozen werd mag niet verbazen. Hij heeft nl. de leiding van de linksextreme Amadeo Antonio Stiftung in Berlijn, in een vorig leven opgericht door Anetta Kahane, een agente van de Stasi, de geheime dienst van de DDR. Wie er ook opgedoken is: geograaf Bernd Belina, supporter van de “Kritische Geografie”. De opvallende gelijkenis met het begrip “Kritische Theorie“ van de eveneens linksextreme “Frankfurter Schule” is niet toevallig.
Je kan het bijna niet geloven… of toch… in deze dolgedraaide wereld is zowat alles mogelijk!
Sinds meer dan 500 jaar maakt de nationale klederdracht van Schotland, de kilt, deel uit van de Schotse cultuur. Maar daar moet iets aan veranderen, meent de Schotse regering. Die heeft naar verluidt een anti-racisme richtlijn voor scholen opgesteld, waarin leraren gewaarschuwd worden géén kilts te dragen.
Kinderen zouden zich moeten kleden in kleding van andere culturen opdat ze kunnen opgroeien tot wereldburgers… Dus, als de richtlijn een verplichting wordt, dan is de énige cultuur die ze niet mogen uitdragen, hun eigen cultuur!
Maar dat is nog niet alles: onder het mom om de ouders niet met dure schoolkleding op kosten te jagen, wil de regering dat àlle leerlingen geslachtsneutrale kleding dragen…
Deze mama is terecht boos. Zij vraagt zich af tijdens een vergadering van een scholengemeenschap welke agenda er perse in de school moet doorgedrukt worden. Zij refereert naar e-mails van de schooljuffrouw aan een 8-jarige leerling. Stel u voor: in het derde leerjaar wil de schooljuffrouw via Zoom (videogesprek op computer) een gesprek aangaan met haar leerlingen over… u raadt het wellicht – seksuele geaardheden en mogelijkheden. In Californië staat er geen rem meer op alles wat met sex te maken heeft. Zelfs kindjes van 8 jaar moeten en zullen compleet gehersenspoeld worden. De moeder van het kind klaagde dit aan en verwijderde vervolgens haar kind uit de school.
De schooljuffrouw, totaal niet van de kaart, trekt naar een niveau hogerop en vraagt op welke wijze hoe ze haar “seksueel oriënteringsprogramma” kan voortzetten in het 3de leerjaar. Het ging immers om een speciaal ontworpen programma, dat ze drie dagen per week in haar klas aan haar leerlingen wou diets maken.
En de dame die dit aanklaagt vraagt zich af hoeveel kinderen in deze klas schitteren in de “normale” vakken. In rekenen, taal…Zijn ze echt allemaal zó goed dat er drie dagen per week kunnen besteed worden om 8-jarige kinderen les te geven over het seksuele alfabet? En ze vervolg: het kan me niet schelen over welke seksualiteit het gaat, de woorden sex en naaktheid horen niet in een klas met 8-jarigen.
En als een ouder zich bezorgd toont, wat doet die schooljuffrouw dan? Ze trekt er zich geen bal van aan en gaat achter de rug van de ouders om polsen hoe ze haar sex-programma kan voortzetten. Het niveau van onrespectvol gedrag t.o.v. christelijke conservatieve ouders wordt meer en meer duidelijk. Alsof wij niet binnen de lijntjes van de agenda passen, de agenda die door de strot geduwd wordt. Wij worden gewoon niet waargenomen en weggezet…
Als jullie het hebben over inclusiviteit en dat “alle ouders ertoe doen”… wij ook, onze kinderen ook. En wij willen niet dat dergelijke onderwerpen aan kinderen van amper 8 jaar onderwezen worden. En de onderwerpen worden steeds erger en gedetailleerder. Waarom wordt deze agenda in de klaslokalen doorgevoerd? Als we onze mening niet uiten, onze stem niet verheffen, dan wordt dit gewoon onder de mat geveegd. Waarom zou een ouder zijn/haar 8-jarig kind moeten overhoren over sex?
Vervolgens wordt de schooljuffrouw aangehaald: nl. dat zij haar klas onderwees over de “LGBTQ-Pride-maand” en dat zij in dat kader 2 YT filmpjes speelde. Zij stelt dat zij nu schrik heeft om haar lessen voort te zetten; zij kreeg echter per kerende de steun toegezegd van de schooldirecteur, met de raad om dit niet meer zo opvallend te doen. M.a.w. doe voort, maar doe het op een manier dat het minder aandacht der ouders trekt.
De ouders lieten het er niet bij zitten en vroegen waarom een schooljuffrouw haar eigen politieke en sociale agenda mag opdringen aan 8-jarigen die de laatste twee jaar omwille van de coronacrisis veel lesuren van nuttige leerstof zoals wiskunde, taal en begrijpend lezen moesten missen. In welke sfeer moeten 8-jarigen van gedachten wisselen over thema’s zoals transgenders, lesbiennes, homo’s, queers en het uit de kast komen? Al deze woorden werden herhaaldelijk genoemd in deze video’s. Als ouder eis ik een onderzoek naar de leerkracht en het hele district. Het deksel werd van de pot gelicht en het niveau van systematische hersenspoeling is weerzinwekkend.
Vertaald door onze redactie.
Als u denkt dat deze weerzinwekkende rage (nog) niet over de Atlantische Oceaan gewaaid is, lees dan even dit FB-bericht van
Hoe links in Duitsland bezorgde moeders als ‘fascistisch’ wegzet
Er is ophef bij onze oosterburen over de uitlatingen van de verantwoordelijke in de Duitse Bondsregering voor Queer-zaken, Sven Lehmann (Grünen). Een bezorgde moeder die kritiek uitte op geslachtsveranderingen, werd in het hoekje bij de fascisten weggezet. Haar kritiek stond bol van “Queer- en transvijandigheid, homofobie en adultisme” en ouderlijk “machtsgevoel”, aldus Lehmann in een bijdrage op zijn Instagramprofiel.
In een Open Brief in het Duits feministisch tijdschrift Emma richtte een vrouw zich tot de Queer-gevolmachtigde en stelde zich ernstige vragen bij een gepland wetsontwerp, dat 14-jarigen zelf wou laten beslissen om van geslacht te veranderen. “Laat u het als Queer-gevolmachtigde in de Bondsregering a.u.b. toch niet toe dat 14-jarigen in hun onzekere levensfase zo’n ingrijpende beslissingen nemen zonder dat de ouders hierover meebeslissen”, schrijf de Duitse moeder van een 18-jarige dochter.
“Het letterwoord LGBTIA+ (met misschien volgend jaar nog enkele letters erbij) brengen onze onzekere en puberende kinderen totaal in de war”, schreef de moeder, tevens consulente in mediacompetente, verder in het feministisch magazine. Ze benadrukte in de Open Brief dat ze politiek links stond en sinds vele jaren lid van de sociaaldemocratische SPD was. “Mijn hart slaat al mijn hele leven voor diversiteit, tolerantie en aanvaarding van elk anders zijn”, maar het kan toch niet in orde zijn dat het “doorsnede heteroseksuele kind” zich intussen afvraagt “of met hem of haar nog alles in orde is”.
Sven Lehmann toonde geen begrip. “De tekst zou zo kunnen komen van evangelische Christ*Innen en van burgerlijke fascisten”, staat in een tekst te lezen die deze staatssecretaris in het ministerie voor Familiezaken zelf verspreidde. Het is “gewoonweg absurd” om een Queer-gevolmachtigde te vragen zich te bekommeren om “heteroseksuele kinderen”.
Het conservatieve weekblad Junge Freiheit vroeg de minister voor Familiezaken naar een reactie, maar tevergeefs. De reactie van Lehmann was niet via de webstek van het Ministerie verspreid, en dus was dit geen zaak voor de minister.
Hoe tolerant links is, hoe progressieven neerkijken op bezorgde ouders die het aandurven om politiek correcte progressieven tegen te spreken, blijkt uit dit verhaal. Het is niet het eerste, het zal ook niet het laatste zijn. Leve de tolerantie!”
Onderstaande gedachtengang werd geschreven voor de Amerikaanse samenleving, maar is intussen grotendeels ook op de Oude Wereld - Europa - van toepassing. Herinner u de klimaatmarsen met kinderen die verplicht moesten deelnemen... Zo niet waren ze onrechtmatig afwezig op school.
Mensen worden allemaal geboren zonder kennis, onwetend, maar ze worden niet dom geboren.
Veel van de domheden, die we vandaag zien en beleven, werden door ons onderwijssysteem veroorzaakt: van lagere school tot de universiteit.
In het tijdperk van de technologie hebben we de creatie van de artificiële intelligentie (AI) door computers zien ontplooien. Maar we hebben ook de ontwikkeling van de artificiële domheid zien ontstaan door mensen die zich onderwijskrachten noemen.
Onderwijsinstellingen die opgericht werden om de kennis, de ervaring en de cultuur van vorige generaties door te geven aan de volgende generatie, zijn in de plaats daarvan veranderd in hersenspoelende centra om dat wat op het moment hoog op de lijst van de poco zich belangrijk voelende bobo’s staat, ideeën, mode, ideologieën…, door de strot der studerende jeugd te duwen.
Talrijke conservatieven hebben geprotesteerd tegen de denkbeelden waarmee studenten gehersenspoeld worden. Maar zelfs dat is niet hetgene waarmee de meeste blijvende schade aangericht wordt. Vele, zo niet de meeste, van de leidende conservatieven van vandaag, waren tijdens hun jonge jaren linksdenkende vrijbuiters: bv. Milton Friedman, Ronald Reagan en de hele neo-conservatieve beweging.
Levenservaring kan ervoor zorgen dat mensen uit de geïndoctrineerde denkwereld kunnen groeien. Wat echter kan blijven parten spelen is de luie gewoonte slechts naar één kant van het verhaal te luisteren en een vastgeroest standpunt innemen zonder de andere kant gehoord te hebben. Erger en meer fundamenteel: zonder geestelijke vaardigheden om systematisch de eigen denkwereld af te toetsen tegen een andere.
Het behoorde ooit tot de beroepsfierheid van vele onderwijskrachten hun studenten te leren denken en niet een bepaalde denkmodule op te dringen.
Veel te veel leraren en professoren van vandaag onderwijzen over quasi alles wat hun studenten hierover verondersteld worden te denken. Zij het over de opwarming van de aarde, de nieuwe drievuldigheid – ras, sociale klasse of geslacht. Zelfs als alle conclusies, waarmee ze hun studenten om de oren slaan, voor de volle % correct zijn, dan nog zouden hun studenten niet uitgerust zijn met de geestelijke vaardigheden om tegengestelde meningen af te wegen en voorbereid te zijn voor nieuwe, onverwachte problemen die tijdens hun leven zullen opduiken nadat ze de school, de universiteit, verlaten hebben.
Talrijke onderwijskrachten van vandaag, voorzien de hen toevertrouwde studenten niet alleen met opgedrongen conclusies, zij zaaien het denkbeeld dat studenten moeten handelen volgens deze voorgekauwde conclusies.
M.a.w. zij zullen hun “mening” uiten en op kruisvaart trekken zonder enige kennis, of het luisteren naar de andere kant van het verhaal, of zonder voldoende intellectuele zelfbeheersing om tegengestelde argumenten af te wegen.
Als lagere school-kinderen met plakborden e.d. zien deelnemen aan betogingen, dan zien we een soortgelijke hersenloze kuddegeest als volwassenen die petities ondertekenen waarvan ze de betekenis en/of achterliggende reden niet snappen. Of erger… ze volgen de roep van de leiders uit het Witte Huis, het Kremlin of Brussel… (vul aan naar wens)
Confucius stelde ooit dat de belangrijkste kennis is zich te realiseren hoe weinig men weet. Laat het nu net deze kennis zijn die te weinig aan jonge mensen onderwezen wordt. Er is een bepaalde graad van kennis nodig om de eigen tekortkomingen op dat vlak in te zien. Maar onze onderwijskrachten geven kinderen, nog geen 10 jaar oud, opdracht om brieven te schrijven naar parlementsleden, of naar presidenten, met onderwerpen die gaan van nucleaire wapens naar medische zorg.
Will Rogers zegde ooit dat niet het gebrek aan kennis een probleem stelde, maar wel de hersenspoelers in de onderwijsinstellingen die hun studenten aanpraten dat ze alles weten als ze één kant van het verhaal hoorden en omarmden.
Als men op het internet op zoek gaat naar het begrip “gefantaseerde ziektes”, dan komt men meermaals op deze uitspraak terecht: “De grootste fantasie bij het verzinnen van nieuwe ziektes is voor rekening van psychiaters.”
Met o.a. beeldmateriaal en bloedanalyses komt men op het spoor van échte ziektes, zoals osteoporose of verhoogde cholesterol. Een psychiater daarentegen beroept zich bij zijn diagnose op iets dat men even goed voor het geloof in een religie zou kunnen houden. Mét vergaande en invloedrijke gevolgen voor de staat (gezondheidswezen, justitie) en de maatschappij (inzicht, discriminatie, begrip…).
Wie heeft in de moderne maatschappij, verrijkt met psychiaters en psychologen, die over alles en iedereen hun licht mogen laten schijnen, nog niet gehoord van PTSS of ADHD?
Als voorwaarde voor deze begrippen gelden:
psychiatrische “storingen” zijn geen medische ziektes. Wat niet wil zeggen dat mensen niet depressief kunnen zijn of geen emotionele of psychische last met zich mee dragen. De psychiatrie heeft die echter als “storingen” herdoopt.
Met de zgn. DSM-bijbel komt men als psychiater behoorlijk ver op de “geestelijke ziekte”-terrein. Quasi iedereen kan door een zgn. expert als geestesziek gestigmatiseerd worden.
Psychiatrische diagnosecriteria worden letterlijk per hand opsteken in de DSM, de handleiding der Amerikaanse vereniging voor psychiaters (APA) gekozen en/of toegevoegd. Men stemt over een systeem der classificering der symptomen, dat compleet verschilt van deze der medische diagnoses en zelfs niet in de buurt ervan komt. Geen enkel der diagnoses kan door objectieve bewijzen voor een lichamelijke storing of ziektes aangetoond worden en zij mankeren dan ook elke wetenschappelijke basis.
Het DSM-IV is de uitvinding waarmee de psychiatrie algemene aanvaarding zoals op het medische gebied wil bereiken. Eerder een politiek dan een wetenschappelijk document.
Een citaat van dr. med. Loren Mosher, klinisch prof. psychiatrie:
“Het DSM-IV werd een soort bijbel en een lucratieve bestseller – ondanks de belangrijke tekortkomingen.”
Wat in de psychiatrie als normaal beschouwd wordt, gaat verder dan “Disease Mongering”, nl. het verzinnen van ziektes. Het rekt de grenzen van dat wat als behandelingsnodige en behandelbare ziekte waargenomen wordt om vervolgens de markt – en de macht – voor hen te vergroten, die een zgz. behandeling verkopen. Het is niets anders dan een gelegitimeerde manipulatie van maatschappelijke en politieke feitelijkheden. Meer dan bij eender welke medische behandelingswijze produceert de psychiatrie zelf haar klanten!
Bij vluchtelingen, minderheden, criminelen, mensen met een geslachtskeuzeprobleem, kortom alle woke-protagonisten e.d. worden om de haverklap geestelijke “trauma’s” ontdekt om een excuus te verzinnen en “begrip” te rechtvaardigen. Wij hebben ons dikwijls afgevraagd waarom dit bv. in het naoorlogse Duitsland, in het repressie-geplaagde Vlaanderen het PTSS-fenomeen niet voorkwam. Teruggekeerde frontsoldaten of goelaggevangenen, verdrevenen, ontheemden, vervolgde, gevangen, veroordeelde, leeggeplukte, gebroodroofde repressieslachtoffers… hadden zij dan geen traumaverwerkingsproblemen? Of treedt de poco psychiatrie-industrie slechts selectief in werking?
Er was toen immers geen tijd of plaats voor (weliswaar terecht) zelfmedelijden; er moest aangepakt worden, brood op de plank, vooruit komen, werken, werken… niet achteruit kijken, op je tanden bijten, de kinderen moesten het beter krijgen. Neen, er was geen plaats voor PTSS: geen plaats voor zwakkelingen. Ook niet in Japan, of in Polen, Joegoslavië… Wat nu afgegleden is tot een westers luxeproduct is niet van tel in de Derde Wereld, of in de onderbuik van het oude Europa.
PTSS is een “ontdekking” die in de VSA haar oorsprong kende. PTSS kan met niet historisch bewijzen: noch in de oudheid, noch in de Franse, resp. Amerikaanse burgeroorlog, noch in WOI of WOII, de VSA-Korea-oorlog, de koloniale oorlogen… enz. Met de VSA-Vietnamoorlog deed PTSS zijn intrede. Teruggekeerde soldaten, veteranen, maar ook pennenlikkers die nooit een vijand van ver of dichtbij gezien of gehoord hadden, nooit om het vege lijf bedreigd waren, waren plotseling getraumatiseerd en kregen “slachtoffer”status opgekleefd. En hun aantal nam steeds toe.
Hollywood ontdekte een nieuw filmgenre. Sinds de 1970-ger jaren kreeg de Amerikaanse soldaat quasi samen met zijn uniform een PTSS-kapmantel uitgereikt. Elke voormalige Amerikaanse militair, die, na zijn al dan niet intensieve oorlogsinzet, van zijn carrière in het burgerleven niet of nauwelijks iets terecht bracht, kreeg een “psychische storing” op zijn palmares gekleefd: hij was voortaan een PTSS-zieke. En samen met de analyse was men vertrokken op het wegglijdende helling van de zelfmoorden: bv. van 2001 tot 2009 steeg het aantal zelfmoorden in het Amerikaanse leger met 150%… samen de stijging der psycho-pharmaca met 76%. … een selffulfilling prophesy?…
Deze cijfers kunnen niet toegeschreven worden aan de oorlogsverschrikkingen daar 85% van de zelfmoordenaars nooit in de buurt van oorlogsacties gekomen zijn. 80% der veteranen met een PTSS-diagnose krijgen intussen psychopharmaca, antidepressiva en enuroleptica, die zo sterk zijn dat eigenlijk ontworpen werden voor de zwaarst gestoorde psychiatrische patiënten.
Zouden we dan mogen vermoeden dat er een miljardenzware alliantie tussen de psychiatrie en de pharma-industrie, daarbij inbegrepen de “sociale industrie”, ontstaan is en aangemoedigd wordt?
De “vooruitgang nastrevende” VSA zijn het land met het grootste drugsprobleem van heel de wereld. We hebben het dan niet over heroïne, cocaïne, hash of crystal meth, maar wel over het “Oxy”, een kunstmatig gemaakt, verslavend opiopaat, resp. opioid. vulgo, een “pijnbestrijdingsmiddel”, dat na enkele breed uitgesmeerde reclamecampagnes door de VSA pharma-industrie voor elk banaal of voorbijgaand pijntje van eender welke aard ingezet werd. De VSA kunnen zich beroepen op de langste traditie van een lakse omgang met opioïde-pijnmiddelen, psychopharmaca of drugs van eender welke aard.
ADHD: ook deze diagnose danken we aan het “inzicht en onderzoeksvlijt” der Amerikaanse psychiaters. Sinds de 1990-er jaren schijnen vooral jongens eraan te lijden. Kinderen die niet goed of lang kunnen stilzitten, wiens aandacht wegzweeft naar een barst in het plafond of een wolk aan de hemel… In de 1930-er jaren ontdekte een Amerikaan toevallig het “positieve” effect van het stimulerend middel benzedrine op de onrustige, afgeleide jongen. En de diagnoses begonnen aan hun opmars: in 1948: het minimal brain damage syndroom” (minimaal hersenbeschadingssyndroom; in 1957 “minimal brain disorder” (minimale hersenafwijking); 1960: “minimal brain dysfunction” (minimale ontbrekende hersenfunctie). Kortom: de betrokken jongens hadden op de een of andere manier hersenstoringen.
En omdat dit een te vage beschrijving was die de pharma-industrie kon gebruiken werd in 1995 daar bovenop nog de “volwassenenversie” beschreven. “Sociaal-emotionele storingen” zijn de meest voorkomende reden om vooral jongens en mannen te etiketteren. Hou wel in gedachten dat het vrouwenaandeel in de psychiatrische kabinetten beduidend hoger ligt dan het mannelijke.
ADHD wordt bij jongens 5 à 6 keer meer “vastgesteld” dan bij meisjes. Als gestoord wordt een jongen aanzien als hij thuis, in de kleutertuin of school niet binnen de lijntjes loopt, dikwijls “vecht” met andere kinderen of opvalt omdat hij zich gemakkelijk laat afleiden, zenuwachtig of irriteerbaar lijkt.
Ritalin werd het wondermiddel dat alle plooien moest glad strijken. Voorgeschreven door voornamelijk vrouwelijke psychologen, pedagogen, artsen… kortom een feministisch-geleide politiek met (naar onze mening) dikwijls gestoord-lijkende expertinnen aan de leiding. En een pharma-industrie zonder scrupules.
Ouders willen het beste voor hun kind. Ze zijn quasi hulpeloos uitgeleverd aan een meedogenloze industrie die samen met zgn. wetenschappelijke experten hun mening en winstmarges opdringen. Jongens mogen geen jongens meer zijn. In hun latere volwassenenwereld worden zij slechts nog bewonderd voor hun zachte kant. Tenzij ze kunnen vervellen tot sportidolen – al is hier en daar eentje dat uit de roze kast – komt zeer welkom.
Jaren geleden hebben we dit filmpje al eens gepubliceerd. We vonden het toen nog grappig. Intussen niet meer. Het geeft in 7 minuten weer hoe onze samenleving veranderde in een woke-nachtmerrie. Het gaat er niet meer om wat je kàn, maar wel hoe “speciaal” – lees: afwijkend van de norm – je bent volgens de woke-geboden.
De titel is “Modern Educayshun”… “Modern Education”… het hedendaagse onderwijs…
