Categorie archieven: onderwijs

Idealistische zijstroom-lesgevers ervaren de harde werkelijkheid

Geplaatst op door

Wegens onze herhaaldelijke gedwongen werkloosheid, kunnen we vandaag pas onderstaande belevenissen publiceren. Niet moeilijk dat er een tekort is aan leraren.

Jan Laeremans deelde dit op facebook:

Absoluut lezenswaardig, deze belevenissen van een gepensioneerde ingenieur die is gaan lesgeven!

Waarom nieuwe leerkrachten na 5 jaar het onderwijs verlaten

Laten we eens een bezoek brengen aan een school en kennismaken met de realiteit in het veld. Ik zal uw gids zijn, ik ben geen pedagoog of onderwijsdeskundige, ik ben een gepensioneerd ingenieur, heb mij wat bijgeschoold en doe nu vervangingen in de middelbare school.

Ik heb al 60 scholen kunnen helpen gespreid over een periode van 12 jaar (gemiddeld 5 per jaar), en heb meer dan 10 jaar aan voltijdsequivalent gepresteerd.

Waar kunnen we beter beginnen dan in de klas …

Klas: Begin van het schooljaar, kennismaking, vrolijke stemming, goede atmosfeer, morgen begint het echte lesgeven en pas dan wordt het ernstig. Na enkele weken kan er wel eens een klein akkefietje ontstaan met een leerling, die vertelt het thuis, de directie komt het te weten … Of nee, soms loopt het nog anders, de leerling staat recht en zegt: “Meneer, ik ga nu naar de directeur!”

Directeur: Na de lesuren wordt de leraar bij de directeur geroepen. De directeur: “Ach, je weet wel, het zijn pubers en vergeet niet, bij ons staat de leerling centraal”.

Dat laatste weten de leerlingen en hun ouders maar al te goed en zij vertalen dat als ‘wij zijn op school de baas’. Natuurlijk is de school er voor de leerling, maar een betere leuze zou zijn, het leren staat centraal.

Les: Volgende les kom je in de klas, er is al wat gegiechel want iedereen weet het, de loser staat vooraan. En dan kun je nog van geluk spreken dat je geen conflict had met een leerling van vreemde origine, want dan was het niet alleen de loser maar ook nog de racist. De directeur heeft je autoriteit volledig ondergraven en nu moet je het toch nog een heel jaar volhouden.

Ouders: Misschien vind ik wat steun bij de ouders, die willen toch een goede opleiding voor hun kinderen. Weet je wat, volgende week hebben ze een toets en dat is altijd een beetje een stressmoment, ik stuur een bericht naar de leerlingen met een A4-tje extra eenvoudige uitleg zodat het beter lukt. Oeps, ik krijg reactie van een groep ouders: wat denk ik wel dat ze één blad moeten kennen waarover geen les is geweest (6-de jaar). Middelbare school, de mooiste tijd van hun leven en ik ga hun jeugd verpesten met een extra A4-tje!

Vervanger: Als vervanger in een klas die al een tijdje zonder leerkracht zat wilde ik na enkele lessen een toets geven om te zien of de leerlingen mee waren. Het woord toets was verkeerd overgekomen, ik kreeg van de directeur een bericht dat dit niet doorging. Ik zei: “Sorry voor het woord toets, ik zal een blad geven met vragen waar geen punten opstaan, ik wil alleen weten waar de leerlingen staan”. Mijn relatie met de directeur is niet meer goed gekomen. Voor de herfstvakantie vragen de leerlingen mij in de klas of mijn vervanging na de vakantie verder gaat. Ik antwoordde: “Dat hangt ervan af of er nog vervanging nodig is”. Staat een leerling recht met een brief in de hand van de directeur naar de ouders: “Meneer, hier staat het, je komt niet meer terug”. Zo was ik geïnformeerd.

Leerlingenbegeleiding: Goed idee, de leerlingen die het moeilijk hebben moeten geholpen worden, sta ik volledig achter. Maar als een hele klas van gezonde sterke jongeren (6-de jaar, wetenschappen-wiskunde) troost gaat zoeken bij de leerlingenbegeleiding omdat fysica te zwaar is … Mevrouw de begeleidster komt bij mij in de les (alle leerlingen in de klas) en wil met mij de cursus doornemen om te zien welke bladzijden ik moet schrappen, want… zij waren op reis geweest en hadden geen tijd om dat allemaal te studeren.

Niveau van de lessen: In mijn vorige vervanging ben ik het na 2 weken afgestapt, men had mij verwittigd, stedelijke context wordt dat nu genoemd in de vacatures op de VDAB-website. Ik kreeg van die leerlingen niets gedaan, het was een TSO chemie richting en het was al moeilijk om ze zover te krijgen dat ze een labo jas aantrokken. De papieren vliegtuigjes vlogen in het rond en de smartphone was het meest gebruikte labo instrument.

Hoe moet ik nu punten geven? De lat lager leggen? Neen, de lat op de grond leggen. Ik kreeg van een leerlinge een berichtje dat ze niet veel had kunnen doen in het labo omdat ze te veel werk had met het invullen van het Excel-blad (er was 4 uur labo!), maar dat we wel eens over de punten konden praten en dat ze overtuigd was dat we tot een oplossing zouden komen, vriendelijke groeten.

Je kunt natuurlijk niet verantwoorden bij de directie dat bijna iedereen gebuisd is, want dan ben je een slechte leerkracht. Dus doe maar alsof en zorg dat het puntenresultaat mag worden gezien.

Inclusief onderwijs: Definitie: lesgeven op het niveau van de zwakste leerling.

Burn-out: En dat lesgeven, zet het uit je kop als je in het onderwijs wil verdergaan, volg een spoedcursus Chiro-leider zodat je de burn-out kunt vermijden. Bij een sollicitatiegesprek heeft een directeur het mij gezegd: “Als je ze in de klas kunt houden, dan ben ik al tevreden”.

Pesten: Alle scholen doen acties om pesten onder de leerlingen te bestrijden, maar wist je dat 1 op de 5 leerkrachten gepest wordt? Lees bijgevoegd artikel uit Klasse.

Vaste benoeming: Een vaste benoeming in een school zoals hierboven geschetst is een giftig geschenk. Als ik het als vervanger moeilijk heb, dan kijk ik eens naar de kalender en ik zie: nog 3 weken, wel, zo lang hou ik het nog net vol.

Inspectie: Als de inspectie langskomt, dan is het gezellig koffie drinken in het bureau van de directeur, verder is het alleen een administratieve rompslomp. Drie dagen kopieerwerk voor de leraar en in het archief examenbundels opzoeken van 5 jaar geleden. Onaangekondigd komt de inspectie nooit in een klas, bang om met de realiteit geconfronteerd te worden.

Computers in de klas: De computer is een nuttig hulpmiddel en onmisbaar in onze moderne maatschappij. Een auto is dat ook maar we zetten daarom toch geen kinderen achter het stuur, daarom vind ik de hele hype rond de digisprong verkeerd. Het zal het leerproces schaden, want elk uur voor het scherm is een uurtje minder taal, wiskunde, fysica, aardrijskunde, chemie… en ga zo maar door. Beter geen computers voor de leerlingen tot ze in de 3de graad zitten, pas vanaf dan kunnen ze het nuttig gebruiken. Computers worden ook steeds gebruiksvriendelijker, een leerling in de 3de graad heeft het zo onder de knie. Eerder de computer opdringen is jammer van de tijdsverspilling. Nee, het is een schande van de verloren echte lestijden.

Leraarskamer: Laten we ons bezoek afsluiten met een kop koffie in de leraarskamer. Rustige, serene atmosfeer tot ineens een lerares in tranen uitbarst en niet te troosten is. De directeur, toevallig in de buurt, kent het probleem en heeft meteen een oplossing, een bijspijker cursus klasmanagement en wekelijks een gesprek met een pedagogisch begeleider, geen woord over gedrag van leerlingen. Hoewel ik ook gemor hoor op de achtergrond, iets in de zin van: “Je bent pas goed bezig als de leerlingen van je zeggen, dat is een tang!”.

Begeleiders voor leerkrachten zijn er ook genoeg, ik ken geen enkel ander beroep waar zoveel begeleiders paraat staan. Trouwens, mannelijke collega’s weten hoe je alles onder controle houdt en leggen in detail uit hoe ze de klas met zowel trucjes als de harde hand onder controle houden. Na de koffie wandelen we toch nog eens door de gang waar enkele mannelijke collega’s lesgeven, en te oordelen naar het gejoel en rumoer dat ons tegemoetkomt loopt het daar ook niet zo goed met het ‘klasmanagement’.

Besluit: Je kunt alleen het lerarenberoep opnieuw aantrekkelijk maken door ervoor te zorgen dat de leerkracht kan lesgeven, dat wil zeggen dat hij zijn autoriteit behoudt in de klas. Hiervoor zijn zowel de schooldirectie als de ouders verantwoordelijk. Vooral de schooldirectie speelt hierin een belangrijke rol, die willen liever niet tegen de ouders zeggen dat het gedrag van hun zoon/dochter onaanvaardbaar is. Kwestie van het leerlingenaantal op peil te houden! Uit mijn ervaring schat ik dat het in 40% tot 50% van de scholen mis gaat.

Goede scholen: Ja, er zijn nog goede en zeer goede scholen. Mijn huidige vervanging is zo een school. Ik doe een vervanging van een zieke leerkracht waarvan het ziektebriefje om de 2 weken (mogelijks) verlengd wordt. Ik heb dus geen lange termijn werkzekerheid, maar dat hoeft ook niet want ik ben op pensioen en kan mij zoiets permitteren. Ik kan mij wel voorstellen dat dit niet aantrekkelijk is voor iemand die met lesgeven zijn brood moet verdienen.

Zo, ons schoolbezoek zit erop, we zijn terug thuis. Nu nog een extraatje.

Zij-instroom en werken na pensioen: .Wat politici ook mogen beweren, werken na uw pensioen rendeert niet. Tenzij het zwartwerk is. Ik heb 40 jaar als ingenieur in de industrie gewerkt, nadien was ik enkele jaren op prepensioen. Ik heb die tijd nuttig gebruikt om mij om te scholen tot leerkracht wetenschappen/wiskunde (ervaring als ingenieur en een master diploma in een technologische richting is toch een goede basis). Ik heb het diploma van pedagogische bekwaamheid behaald en heb lessen in de wetenschapsvakken gevolgd bij Thomas More in Sint-Katelijne-Waver en aan de universiteit van Antwerpen. Zoals in de inleiding vermeld, ben ik nu op pensioen en doe vervangingen in de middelbare school. Ik heb al 60 scholen kunnen helpen gespreid over een periode van 12 jaar (gemiddeld 5 per jaar) en heb meer dan 10 jaar aan voltijdsequivalent gepresteerd. Wat is mijn salaris? Starten met 0 (nul) anciënniteit als beginnende leerkracht, want ik heb nog niet als leraar gewerkt en kan maar weinig ervaring inbrengen want die is vakgebonden, je mag dan wel wat weten van wiskunde, fysica, chemie, biologie … het telt allemaal niet mee.

Politici beloven soms een hoger pensioen voor wie langer werkt, vergeet het, de belasting stuurt mij elk jaar een factuur tussen 7000 en 8000 Euro, want ik ben de belastingaftrek van het pensioen kwijt, ik word dus gestraft omdat ik werk na mijn pensioen. Van het lage loon hou ik netto minder dan de helft over.

Nu komt nog de extra discriminatie, als ambtenaar kun je wel al je dienstjaren inbrengen als anciënniteit, ook als je nog nooit les hebt gegeven, je hebt misschien gewerkt bij om het even welke overheidsdienst, het leger, de spoorwegen, intercommunales, bij erkende erediensten, de brandweer … allemaal geldig als anciënniteit voor leerkracht.

Nu weet je waarom de zij-instroom in het onderwijs zo moeilijk op gang komt.

Nog iets voor gepensioneerden: als gepensioneerde ben je een flink deel van je burgerrechten kwijt, een voorbeeld, hoewel ik les geef kan ik nooit ambtenaar worden, vast benoemd worden of iets extra van pensioenrechten opbouwen.

Als gepensioneerde zij-instroom moet je echt beschikken over een groot Moeder Theresia gehalte.

Groeten,

Daniel Dewaele

U kan Jan Laeremans tussenkomst over het “onderwijs” hier nagaan: Verslag plenaire vergadering woensdag 20 oktober 2021, 14.00u | Vlaams Parlement en op Youtube kan u het beeldverslag bekijken, vanaf 56’47 en 2 u 47.

Over hetzelfde thema:

Mijn moedertaal: wie houdt haar nog in ere?

Geplaatst op door

Uit de oude doos. Binnenkort: uit de begraven doos, de vergeten doos. Het gebruik van het Nederlands in de media, in de reclame, bij de jongere generatie… is voor onze redactie een dagelijkse bron van ergernis. Dit lied is weliswaar ietwat te bombastisch naar huidige smaak, maar we bieden het u toch aan als een kleine dosis tegengif:

Mijne moedertaal, mijne moedertaal,

Wie of haar ook kleineere,
Min ik als mijn vaderland,
Sta ik voor met hand en tand!
O mijn Neerlandsch, ja mijn Neerlandsch,
Dat houd ik steeds in eere!

Mijne moedertaal, mijne moedertaal,
Wat andre komt daarnevens!
Zwaardgekletter, klokkenklank,
Snarenspel en minnezang,
O mijn Neerlandsch, ja mijn Neerlandsch,
Dat alles zijt gij tevens!

Mijne moedertaal is de schoonste taal,
En zou ze ‘t ook niet wezen,
Haar verkiezen zou ik nog,
Want zij is de mijne toch!
O mijn Neerlandsch, ja mijn Neerlandsch,
Wees eeuwig mij geprezen!

Toen de BBC nog een neutrale zender was (2)

Geplaatst op door

In 2011 – net vooraleer de oorlog in gang gezet werd – zond de BBC een reportagereeks uit over het schoolleven in Syrië. Een reeks met een open geest die aantoont dat Syrië geenszins de dictatoriale karikatuur is die de westerse politici en media doen uitschijnen, een reeks die aantoont dat vluchtelingen er welkom waren: Armeniërs, Palestijnen, Irakezen… allemaal werden ze welkom geheten.

Drie generaties “vluchtelingen” in Syrië, met een zelfde, een blijvende droom: terugkeren naar hun thuisland, Palestina.

In deze aflevering komt er slechts één school aan bod. Een school voor Palestijnse vluchtelingen in een buitenwijk van Damascus, in het intussen door de oorlog geteiserde Yarmouk*: een middelbare school voor meisjes. En ja, daar ook, de botsing tussen de generaties: schoolmeisjes die de Palestijnse zaak willen uitdragen door middel van moderne rap-muziek.

*Yarmouk: we hebben gedurende de oorlogsjaren en de strijd van het Syrische leger tegen ISIS, al-Qaeda & soortgenoten, regelmatig gerapporteerd over Yarmouk, waar een grote meerderheid Palestijnse vluchtelingen woont, een wijk die bijzonder geleden heeft onder de bezetting der terroristen. Af en toe nemen we een kijkje in ons archief om iets op te zoeken, een gegeven, een datum te verifiëren en 9 van de 10 keren valt het op hoe het geplaatste beeldmateriaal intussen gecensureerd werd. Zoals nu met deze artikels van resp. 2 mei 2018 en 30 mei 2018. Let wel: het beeldmateriaal was afkomstig van de terroristen zelf om medelijden op te wekken in het westen. Intussen verdwenen wegens niet meer bruikbaar om de westerse media/politici te manipuleren.

Wie gelooft de westerse politici, resp. media nog?
Syrisch oorlogsfront

Eerste artikel van deze reeks van vijf:

Toen de BBC nog een neutrale zender was

Toen de BBC nog een neutrale zender was

Geplaatst op door

In 2011 – net vooraleer de oorlog in gang gezet werd – zond de BBC een reportagereeks uit over het schoolleven in Syrië. Een reeks met een open geest die aantoont dat Syrië geenszins de dictatoriale karikatuur is die de westerse politici en media doen uitschijnen, een reeks die aantoont dat vluchtelingen er welkom waren: Armeniërs, Palestijnen, Irakezen… allemaal werden ze welkom geheten.

Seculiere scholen, leerlingen met verschillende religies, bij de naamafroeping van het nieuwe schooljaar wordt de religie van de leerling gevraagd zodat de leerling de gewenste godsdienstlessen kan volgen, verbod op religieuze symbolen, open discussies met de lerares of het al dan niet dragen van de hijab, de betekenis ervan, verplicht uniform zodat iedereen gelijk is en niemand er qua weelde bovenuit steekt, discussies over democratie, over verkiezingen… Overvolle klassen door de miljoenen vluchtelingkinderen, maar waar men de voorkeur geeft met drie een bank te delen dan de kinderen onderwijs te ontzeggen. Spanningen op de speelplaats. Discipline… Bezoek van Asma, de ‘first lady’ van Syrië. Ontspannen praten over toekomstdromen…

Terwijl we de beelden bekijken van het bezoek dat een kind brengt aan het graf van de grootvader, vragen we ons af of het kind zelf inmiddels ook in een graf ligt. En wie dat graf bezoekt.

Noteer: dit werd gedraaid toen Assad nog als salonfähig beschouwd werd, op staatsbezoek ging in andere landen, toen de BBC nog niet de spreekbuis was van de “rebellen” en/of de waterdrager van de VSA.

Wordt vervolgd.

Examens volgens pigmentatie

Geplaatst op door

Professor weigert gemakkelijkere examenvragen op te stellen voor zwarte studenten.

Een UCLA professor, die geschorst werd nadat hij geweigerd had zwarte studenten te bedienen met gemakkelijkere examenvragen na de dood van George Floyd, trekt naar de rechtbank tegen de onderwijsinstelling en beschuldigt hen van laster en eerroof en het verlies van financiële kansen.

Gordon Klein, een prof bij de UCLA’s Anderson School of Management, die daar al tientallen jaren doceerde, wil zijn gelijk halen voor de rechtbank en beschuldigt de decaan (rector), Antonio Bernardo, de University of California Board of Regents, in die capaciteit tevens gastheer van anonieme “co-samenzweerders”.

“Ik deed dit omdat de school nog steeds wraak op mij wou nemen; ook andere leerkrachten mogen zich hieraan verwachten. Ik dacht dat het belangrijk was dat iemand zich hiertegen verzet en “genoeg” zegt. Ik heb de wettelijke capaciteit en achtergrondkennis om mij hiertegen te verzetten: dus doe ik het!”

Decaan Bernardo & co hebben daadwerkelijk een lastercampagne tegen prof. Klein op gang gebracht toen hij een studentenverzoek om zwarte studenten in zijn vak een “onschuldig” eindexamen (lees: een examen waarbij je niet kan buizen) te laten afleggen omwille van de emotionele mallemolen die Floyds dood zou kunnen veroorzaakt hebben, zo staat er te lezen in de aanklacht.

Decaan Bernado weigerde commentaar te geven. De UCLA zelf verstopt zich achter “algemene procedures en principes die de vrijheid van meningsuiting, vrijheid van intelligent onderzoek en het bieden van een omgeving dat leren, werken en wonen aanbiedt vrij van discriminatie, intimidatie of wraak”. Na Floyds dood in mei 2020 begon aan de UCLA een georganiseerde campagne “Letter Writing for Finals Accomodations for Black Students,” in dewelke bij professoren aangedrongen werd een voorkeurbehandeling aan zwarte studenten te geven. Op 1 juni 2020 ontving prof. Klein een waarschuwing van de administratie dat de juni campagne in gang gezet werd en hij kreeg reeds de volgende dag een (e-mail)verzoek hieromtrent van een student.

Prof. Klein antwoordde dat hij niet met zekerheid kon zeggen welke studenten er zwart (of iets anders) waren vermits hij omwille van de covid-maatregelen online les gaf. En hij wees het verzoek af. Hoewel de student zich achteraf verontschuldigde voor zijn schandelijk verzoek (… geef me carte blanche want ik ben zwart!) en zich zelfs voor een volgende cursus bij prof. Klein inschreef, werd de email-correspondentie vlijtig gedeeld en prof. Klein werd daarin beschreven als een ongevoelige hypocriet.

Een petitie op Change.org werd gelanceerd met de eis voor zijn ontslag. De Anderson-hogeschool gaf toe aan de BLM-druk. Decaan Bernardo haastte zich om steun voor het ontslag van prof. Klein te vinden. Op een hoger niveau bij de UCLA  werd dit geweigerd – dus trok Bernardo op solo-tour en schorstte prof. Klein waarbij hij zijn contact met de desbetreffende student “kwetsend” noemde.

Prof. Klein stelde dat hij het lam was dat moest opgeofferd worden op het altaar van de Anderson Hogeschool, die daardoor zichzelf de status van modelstrijder tegen racisme toekende. Iets wat blijkbaar hoogdringend was vermits er slechts één zwarte professor op de ca. 200 faculteitsleden daar les geeft.

Hoewel prof. Klein steun kreeg van de Foundation for Individual Rights in Education (Stichting burgerrechten in het onderwijs) en sindsdien zijn volledige uurrooster terug toegewezen kreeg, zijn de gevolgen voor zijn buitenschoolse carrière niet van de baan. Hij werd nl. regelmatig opgeroepen als expert bij rechtszaken – nu niet meer. Bovendien kreeg prof. Klein niet de opslag die hij verdient en zou gekregen hebben, ware het voorgaande niet gebeurd, nl. dat hij de principes van gelijke behandeling, gelijke rechten en plichten zoals georeerd in de UCLA bijbel, niet zou toegepast hebben. We citeren prof. Klein:

“Dit zal misschien de eerste keer zijn dat mensen, betrokken in de woke-cultuur, voor de rechtbank gedaagd worden. Zij handelen en voelen zich straffeloos als zij vanuit hun toetsenbord (pc) strijders kunnen optrommelen en ervan uitgaan dat er geen gevolgen zullen zijn. Misschien zal dit uiteindelijk veranderen.”

Gordon Klein, professor suspended for refusing to give Black students easier final exams, sues UCLA – Washington Times

Blanke kandidaten mogen niet solliciteren aan de univ. van Berlijn

Geplaatst op door

De zgn. „Referent_innenrat“ (AStA) (spreekbuis van de universiteit Berlijn) heeft een vacature uitgeschreven voor de uitdagende (challenging!) job van anti-discriminatieraadgever.

Probleem: blanken mogen zich niet aanbieden.

Reden: de raadgever moet “een ruimte” scheppen “in dewelke slachtoffers van racistische discriminatie zich goed voelen en hun ervaringen kunnen delen”. Zo staat het in de aankondiging. En dat lukt het beste “met een zwarte of gekleurde raadgever die racisme aan den lijve ondervonden heeft”. Bijgevolg: verzoekt men “blanke mensen” om aub “niet te solliciteren”.

De verloren generatie

Geplaatst op door

Vanessa Beeley heeft een gesprek met een Turks oppositie-volksvertegenwoordiger, Ilay Aksoy, over de 2.5 miljoen Syrische kinderen in Turkije, waarvan er talrijke uitgebuit en misbruikt worden – op een onvoorstelbare schaal. Velen van hen gaan niet naar school, kinderhuwelijken zijn schering en inslag, kinderen worden “verhuurd” door hun ouders aan het amalgaan moslimterroristen in Idlib als kanonnenvoer.

Aksoy is tevens mede-oprichter van het S-Generation Platform dat zich concentreert op de noden van Syrische vluchtelingen in Turkije in de hoop om geen volledige generatie te verliezen. De meeste westerse NGO’s behandelen slechts de symptomen en niet de oorzaak. Een pleister op een houten been.

Schakel ondertiteling, vertaling en/of geschreven tekst in via icoontjes onderaan.

The wall will fall: The Lost Generation: the abuse and exploitation of Syrian refugee children in Turkey

Nochtans betalen wij met z’n allen via de kassa van de EU (de beruchte door Merkel op gang gebrachte Turkey-deal xxx miljoenen aan de Turkse regering voor de opvang van de Syriche vluchtelingen. Blijkt dat het geld durft te verdwijnen… Telkens Erdogan meer geld wil, laat hij enkele duizenden landverhuizers los richting Europa.

“Arm” Afrika

Geplaatst op door

De Amerikaanse econoom professor Jeffrey Sachs onthult hoe Amerika, zijn westerse bondgenoten, de CIA en de defensie-industrie het systeem hebben gemanipuleerd om te voorkomen dat Afrika welvarend wordt. Het is een verbluffende ontmaskering en berisping van de huidige wereldorde. Jeffrey David Sachs is een Amerikaanse econoom, academicus, beleidsanalist en voormalig directeur van The Earth Institute aan de Columbia University, waar hij de titel van universiteitshoogleraar draagt. Hij is ook een gerenommeerd leider in duurzame ontwikkeling, een senior VN-adviseur en een bestsellerauteur.

“In plaats van dat onze drie miljardairs de ruimte in gaan, zouden ze de ruimte in kunnen gaan en daar blijven en hun geld achterlaten. Dat zou pas een idee zijn…

… Nu weet ik uit een goede bron: je hebt niet meer dan een miljard dollar nodig om comfortabel te kunnen leven. Maar ze hebben een overschot van 11 biljoen dollar méér dan de 1 miljard. Dus we zouden dat moeten belasten en een beschaafde wereld moeten hebben…”

  • We hebben een wereldvoedselsysteem.
  • Het is gebaseerd op grote multinationals.
  • Het is gebaseerd op privéwinsten.
  • Het is gebaseerd op een zeer lage mate van internationale overschrijvingen om arme mensen te helpen. Soms helemaal geen.
  • Het is gebaseerd op extreme onverantwoordelijkheid van machtige landen met betrekking tot het milieu.
  • En het is gebaseerd op een radicale ontkenning van de rechten van arme mensen, zoals we net hoorden.