Via het Wolgakanaal naar het kleine eiland Kizhi – Unesco werelderfgoed – in het NO van het Onegameer: een Russisch Bokrijk met architecturale voorbeelden uit verschillende Russische regio’s. Windmolens, kerken, schuren, werkplaatsen met lokale ambachten, huisjes… allemaal in hout. De houten kerken werden zonder één nagel gebouwd, slechts met stammen, en ineen passende houten balken en planken. Bouwgereedschap: een bijl.
Het kleine dorp Goritsy en het Kirillo-Belosersky klooster, dat een bijzondere rol in de geschiedenis gespeeld heeft. Het klooster werd een toevluchtsoord voor de edelen in de Tijd der Troebelen na de dood van Ivan de Verschrikkelijke. Eén van de oudste kloosters en vestigingen van Rusland. Vandaag: museum Russische iconografie én belangrijk bedevaartsoord voor gelovigen.
Vandaag leggen we aan in Yaroslavl, gesticht in de 11de eeuw door prins Yaroslav de Wijze. Bloeiperiode in de 16de en 17de eeuw. Het historisch centrum staat op de lijst van het Werelderfgoed. Op het programma het Transfiguratieklooster, de St. Elias Profeetkerk, het 18de eeuwde Gouverneurshuis, de St. Nicolaas de Wonderwerkkerk. Vrije tijd. Markt.
We krijgen vandaag de mogelijkheid te kiezen tussen verschillende excursies en/of vrije tijd:
Wat zal het worden? Het Nieuwe Maagdenklooster, het bedevaartsoord van Sergiev-Possad (met Lavra-status = hoogste rangorde Rus.-Orth. geloof) of flaneren door de boulevards met de peperdure luxe warenhuizen? Niet echt ons ding. Op ons lijstje staat met stip de St. Basiliuskathedraal op het Rode Plein, met inbegrepen een les geschiedenis. (Klik hier voor omvangrijke info in het Nederlands)
Heilige Drievuldigheidklooster in Sergiev Posad (Gouden Ring)
En beelden uit de tijd dat de Kerk niet bepaald geliefd was in de communistische Sovjetunie:
Misschien gewoon de plaatselijke sfeer opsnuiven? We gaan tenslotte nog genoeg kloosters en kerken zien… Eronder vindt u beelden uit Sovjettijden van het GUM staatswinkelcentrum
Heel de dag Moskou, met een stadstour en een bezoek aan het Kremlin (betekenis citadel of fort):
… een stad in een stad … laat de winter maar achterwege… we hopen op mooie nazomerdagen…
Daling en landing op Sheremetyevo luchthaven, Moskou.
Vanaf de luchthaven worden we opgewacht en naar het schip gebracht, die hier ergens zou moeten aangemeerd liggen:
Ons schip “Chicherin” werd genoemd naar Georgy Chincherin. Wij reizen om te leren…
Natuurpunt heeft bij ons al ingegrepen: de Amerikaanse eiken moeten tegen de vlakte. Eigen eik eerst! Nu nog met de Amerikaanse rivierkreeft afrekenen.
Met hun grote scharen en lange poten leiden Amerikaanse rivierkreeften al enkele jaren tot overlast in de Nederlandse wateren en op straat. Dat gebeurt bijvoorbeeld in de West-Friese gemeente Stede Broec, waar sinds kort groepen rivierkreeften rondlopen of zich verzamelen in een greppel of sloot.
“Ze staan met hun scharen omhoog en kunnen gewoon honden pakken”, vertelt een inwoonster. “Met slippers aan over straat kan niet meer.” Volgens de vrouw lopen de kreeften ook in tuinen. (…)
Zou Natuurpunt een maritiem filiaal in Nederland hebben?
“Wil de Vlaming dan niet investeren in het aanplanten van nieuwe bossen? Natuurlijk wel en zelfs zonder een beroep te doen op subsidies. Alleen, hij durft niet. Want wie vandaag een weide of bouwgrond wil beplanten met eik of den ziet zijn eigendom onmiddellijk devalueren tot een toekomstige inkomstenbron voor beleidsmakers. Als hij na enkele decennia een aanvraag zou indienen om een deel van zijn toenmalige aanplanting weer te ontbossen, dient hij daarvoor immers de rekening te betalen. Met een beetje pech mag hij zelfs helemaal niet kappen. Voor heel wat mensen is die rechtsonzekerheid veel te groot om initiatief te nemen.”
Lees: Uit pure angst blijven weilanden van keuterboeren boomloze graswoestijnen
En dan nu de belevenissen uit een Kempens dorp. In de jaren ’70 werden de weiden van een afgebroken hoeve verdeeld over de kinderen. Het dorp breidde uit. De weiden werden opgewaardeerd tot bouwgronden, elk ca. 1500 m2. Ze bouwden er zelf een huis en schonken hun kinderen ook een stuk om erop te bouwen. Eén van de zonen besloot nadat hij voor zichzelf twee percelen hield, er een huis op bouwde, twee andere aan zijn enige dochter te schenken, die er ook een woning op bouwde voor haar gezin. Nu had hij nog enkele percelen die hij niet direct wou verkopen (… eventuele latere bestemming: kleinkinderen), maar ook niet braak wou laten liggen. Hij plantte er jonge kerstbomen op. Enkele jaren later verkocht hij telkens met Kerstmis een aantal boompjes – of gaf ze weg aan familie/buren – tot er uiteindelijk nog slechts ca. 1/3 van het aangeplante aantal overbleef. En toen doken de groene jongens op. Legden klacht neer. De man kreeg een proces wegens rooien zonder toestemming/kapvergunning in… bosgebied. Met als resultaat dat hij een fikse boete moest incasseren. Om die te kunnen betalen moest hij ten minste één perceel verkopen… dat dan plotseling opnieuw als bouwgrond beschouwd werd. Alle bomen verdwenen en een huis kwam in de plaats.
Een jachtgebied van een adellijke familie werd te koop aangeboden. Natuurpunt kon het bemachtigen. Eeuwenoude kerkpaden, wandelwegen, boswegeltjes werden plotseling verboden gebied. Prachtige Amerikaanse eiken en 5 m hoge rododendron, waar elke jaar duizenden wandelaars naar kwamen kijken, werden gerooid want… geen streekeigen planten. In de plaats kwamen een zgn. “poel” om amfibieën te lokken, werd er gras gezaaid waar er schapen kunnen grazen… Spijtig dat noch de amfibieën of de schapen wilden meewerken. De “poel” werd gewoon een droge put; de schapen negeerden de schrikdraad, braken uit en vraten de schors van de resterende berken. De groene jongens waren vergeten de schapen in de winter hooi te geven. De berken overleefden de aanval op hun schors niet. De reeën zijn verdwenen. Hun biotoop is verstoord door prikkeldraad en tekort aan voeding. Eekhoorntjes en konijnen werden zeldzaam. Nog steeds worden hele stukken bos gerooid… zogezegd om het oude heidelandschap te herstellen. Quod non. Het werd een wildernis met netels en bramen. En wij, wij kunnen daar niet meer gaan wandelen of – zoals vroeger – de bossen proper houden door omgewaaide bomen te halen en takken te sprokkelen. Voor Natuurpunt telt slechts het geld. De gerooide bomen – eiken – werden verkocht aan houthandelaars en zagerijen. Het waaibomenhout mocht blijven staan want… natuureigen, waarmee het gemengde bos – loof- en naaldbomen – van dag tot dag meer verschraalt en de grond verzuurt.
Meteen de reden waarom de partij Groen en de zakkenvullers van Natuurpunt hier absoluut niet geliefd zijn. Groene terroristen!
Deze beelden horen binnenkort tot het verleden. De wouden zingen niet meer, ze kreunen, ze wenen, ze sterven, vermoord door mensenhanden. Door zgn. “groene” politici. Zoals het Reinhardswald met bomen die 800 jaar geleden geplant werden. Bomen, die namen dragen, zoals Margarete.
120.000 bomen moeten – als het van de Groenen afhangt – plaats maken voor windmolens. De zoveelste kaalslag in Duitsland. Toekomstperspectief: een dagje uit: wandelen tussen de windmolens. Groen als doodgraver van groen.
Het ‘vakantiepaleis’ dat reeds drie jaar wordt gebouwd in Marmaris zal naar verluidt afgebroken worden en opnieuw gebouwd worden omdat Erdogan en zijn familie bepaalde delen niet mooi vinden. Voor de bouw van het vakantiepaleis werden 50.000 bomen gekapt. De kosten bedroegen tot nu toe 330 miljoen Turkse lira (50 miljoen euro). Het budget voor 2019 bedraagt 30 miljoen lira. (…)
