Categorie archieven: nationalisme

Omdat de waarheid óók rechten heeft

Geplaatst op door

Voormalige president Michail Gorbatsjov deelde de mening en gevoelens van Poetin. Hij voelde zich absoluut niet gerust in de beloftes van het “Westen” – nl. dat de NAVO niet richting oosten zou uitbreiden – en stelde dat men een land niet keer op keer kan blijven vernederen en dan verwachten dat er geen gevolgen aan verbonden zullen zijn.

Men zou in Duitsland ook niet mogen vergeten dat de hereniging 33 jaar geleden pas door de toestemming van Gorbatsjov mogelijk gemaakt werd. En als tegenprestatie kwam er de mondelinge belofte van de Amerikaanse buitenminister Baker:

“De NAVO zal geen inch verder naar het oosten uitbreiden.”

Het afstand doen van de NAVO-uitbreiding richting oosten was bijgevolg een deel van de prijs voor de hereniging van Duitsland. En die prijs werd nooit betaald. Bovendien mag ook niet vergeten worden dat de Duitse NAVO-secretaris Wörner en de Duitse buitenminister Genscher dat in hun toespraken en interviews bevestigd hebben.

16 april 1997 – ondertiteling en vertaling via icoontjes onderaan

Eerst heeft Poetin een toenadering tot het “Westen” geprobeerd en er alles aan gedaan om de Russische Federatie met de EU en de NAVO te verbinden. In drie toespraken in Duitsland, 2001, 2007 en 2010 pleitte hij voor een vrijhandelszone van Rusland met de EU en liep een blauwtje. Hij bracht een lidmaatschap van Rusland bij de NAVO in het gesprek met Bill Clinton tijdens diens afscheidsbezoek in Moskou in het jaar 2000. Ook hier zonder een positieve echo.

Het einde van de toenaderingspogingen kwam pas na de duidelijke wijziging van de buitenlandse politiek van het “Westen” in 1997 – nog onder het presidentschap van Clinton, toen de Amerikaanse buitenministerin Albright de NAVO-uitbreiding doorzette.

In 2007 noemde Poetin op de Veiligheidsconferentie van München de NAVO-uitbreiding richting oosten op het gebied van de toenmalige Sovjetunie “het overschrijden van een rode lijn”.

Dit en veel meer kan een waarheidszoekende lezer vernemen bij:

Conservo – Generalmajor Gerd Schultze-Rhonhof: Ist Putin wirklich ein Kriegsverbrecher?

Hoe de strijd om Palestina ontstaan is

Geplaatst op door

Dat verschillende volkeren op één en dezelfde plaats geen natie kunnen vormen, geen staat kunnen oprichten, lijkt logisch. Pas als het ene volk plaats ruimt, kan het andere volk deze ruimte innemen. Dat buitenstaanders, buitenlandse mogendheden, zomaar kunnen beslissen over het grondgebied dat niet tot hun eigen natie behoort, is iets dat niet strookt met logica of eerlijkheid. En toch ligt dit aan de basis van wat men nu het Israëlisch-Palestijns conflict noemt, én dat – bij uitbreiding – ook een schaduw werpt op de omringende landen, Syrië en Libanon.

Maurits Berger van de Universiteit Leiden geeft in 13 minuten een summier overzicht. We onthouden deze zin:

“Er is in al die jaren zoveel geweld geweest, dat je je kan afvragen of er wel kans op vrede is…”

Thierry Baudet sprak in Gent

Geplaatst op door

Partijvoorzitter van Forum voor Democratie (FVD) Thierry Baudet spreekt in Gent voor het KVHV. De Nederlandse auteur en parlementslid heeft het onder meer over de atomisering van de samenleving, over de gevolgen van globalisme en massamigratie en over de slinkse manieren waarop de staat steeds meer controle probeert te krijgen over onze levens.

“Jullie zijn mede-Nederlanders en ik vind het één van de grootste tragediën van de wereldgeschiedenis dat ons volk gescheiden is door het Wener Congres en de nasleep daarvan…”

Vlaanderen Vlaams!!!

Geplaatst op door

Het Vlaams Belang hield zondag in Gent haar derde inhoudelijk congres ‘Vlaanderen Vlaams’ waar honderd voorstellen rond migratie werden gelanceerd. Enkele van de opvallendste voorstellen daarbij zijn het verplichten van gemeenschapsdienst voor asielzoekers, het optrekken van de inkomensvereisten voor gezinshereniging en de heropening van gesloten terugkeercentra voor gezinnen. “We beperken ons niet tot de analyse dat het beleid op elk vlak faalt”, zegt voorzitter Tom Van Grieken. “We schuiven haalbare oplossingen naar voor die tonen dat het anders kan en moet. Wie denkt dat het behoud van onze welvaart los staat van de migratiecrisis, die dwaalt.”

Lees verder: https://www.vlaamsbelang.org/nieuws/vlaams-belang-komt-met-honderd-voorstellen-om-migratiecrisis-aan-te-pakken-op-congres

“Ons land gaat de afgrond in!”

Geplaatst op door

In 2004 duwde Verhofstadt het vreemdelingenstemrecht door onze strot. De Vlamingen reageerden met een massale stem op Vlaams Blok. We werden de grootste partij, maar toch werden we buitenspel gezet door het kartel CD&V/N-VA. Met onze studentenvereniging KVHV bemande ik toen als jonge militant een stand op het congres van Vlaams Blok. Geestige beelden uit de documentaire ‘Vlaamse choc’* om nog terug te zien.

20 jaar later staan we opnieuw voor een historische verkiezing. In 2024 hebben we een unieke kans. Deze keer sta ik niet in de rol als jonge militant, maar als lijsttrekker voor het Europees Parlement.

Ons land gaat de afgrond in. Als we zo verder doen, worden we minderheid in eigen land. Sommigen vragen zich af of het al niet te laat is. Aan die mensen heb ik een duidelijke boodschap. Het is pas te laat als wij het opgeven. En wij zijn geen opgevers. Want dit is ons land, en we gaan het samen terugnemen. Onze overwinning zal echter nog veel groter moeten zijn dan in 2004. Elke stem telt. Elke stem maakt verschil. Enkel met een werkelijk massale stem op Vlaams Belang nemen wij ons land terug.

En dan is het aan ons!

Tom Vandendriessche, EU-parlementslid Vlaams Belang

*Vlaamse Choc: een reeks die u op YouTube kan terug vinden.

Enkele afleveringen – commentaar overbodig, menen wij, “Non, non, rien n’a changé…”

Witte rook voor vorming Spaanse regering nadat Sanchez bij de separatistische duivel te biechten moest gaan

Geplaatst op door

Spanje staat aan de vooravond van een nieuwe regering. De geplande amnestie voor separatisten heeft tot controversiële reacties geleid. Vooral een voormalig politicus zou daar baat bij hebben.

In Spanje staat volgens mediaberichten ontslagnemend premier Pedro Sanchez op het punt een nieuwe regering te vormen met de hulp van Catalaanse separatisten.

TVE en La Vanguardia meldden donderdag dat de socialistische PSOE van Sánchez een akkoord had bereikt met de Catalaanse separatistische partij Junts. Noch PSOE, noch Junts bevestigden dit aanvankelijk.

De kranten “El Pais” en “El Mundo” meldden unaniem dat het enige wat nu nog ontbrak de goedkeuring van de Baskische nationalistische partij PNV om een regering te vormen was. “El Pais” schrijft, daarbij verwijzend naar PSOE-kringen, dat de onderhandelingen met PNV in een vergevorderd stadium zijn, ze staan op het punt een overeenkomst te ondertekenen.

Waarnemers vrezen dat dit een nieuwe fase van politieke instabiliteit bedreigt, aangezien de Catalaanse separatisten zich blijven inzetten voor hun doel van afscheiding van Spanje.

Sánchez had na de parlementsverkiezingen in juli een coalitie gevormd met de linkse Sumar-partij. Hij heeft echter de steun van andere kleine partijen nodig om als regeringsleider te worden bevestigd.

Sánchez is sinds 2018 premier en leidt sinds 2020 een minderheidsregering. Bij de verkiezingen won zijn PSOE minder zetels dan de conservatieven onder oppositieleider Alberto Nunez Feijoo. Hij haalde echter niet de meerderheid die nodig is om een regering in het parlement te vormen. Als gevolg hiervan begon Sánchez onderhandelingen.

Junts heeft amnestie geëist voor veroordeelde separatisten als voorwaarde voor steun aan Sánchez. Ze waren betrokken bij de poging om Catalonië in 2017 onafhankelijk te verklaren. Begin november tekende de PSOE een overeenkomst met de Catalaanse separatistische partij Esquerra Republicana de Catalunya (ERC).

De geplande amnestie is controversieel in het land en in de Europese Unie (EU). In een peiling die half september werd gehouden, was ongeveer 70 procent van de respondenten tegen een amnestie – 59 procent van hen was aanhangers van de socialisten.

Negenenzestig procent van de respondenten zei dat de leiders van de separatisten in 2017 een misdaad hadden begaan. Bovendien heeft het hoogste toezichthoudende orgaan van de Spaanse rechterlijke macht, de Consejo General del Poder Judicial, zijn grote bezorgdheid geuit over het project.

Dat lijntje volgt ook EU-commissaris voor Justitie Didier Reynders. In een woensdag gepubliceerde brief aan de regering in Madrid uitte hij zijn ernstige zorgen over de plannen voor een amnestiewet.

De meest prominente begunstigde van de amnestie zou het voormalige hoofd van de Catalaanse regering, Carles Puigdemont, zijn. De Junts-politicus had Catalonië in 2017 onafhankelijk verklaard na een controversieel referendum. De centrale regering beschuldigde hem vervolgens van rebellie en verduistering van overheidsgeld.

Het Grondwettelijk Hof zag de acties van de Catalaan als een schending van de grondwet. Op dat moment werd de Catalaanse regionale regering machteloos gemaakt door de centrale regering, werden nieuwe verkiezingen uitgeschreven en werd Puigdemont op de lijst van gezochte personen gezet. Daarna ging hij naar het buitenland, onder meer naar Duitsland. Sánchez had ooit gezworen Puigdemont voor de rechter te brengen.

De concessies van Sánchez aan de separatisten hebben aanhangers van het conservatieve en rechtse spectrum al op straat gedreven. Maandagavond demonstreerden ongeveer 4.000 mensen voor het partijhoofdkwartier van de PSOE in Madrid.

Ze eisten dat Sánchez in de gevangenis zou worden gegooid en eisten het “recht van de Spanjaarden om Spanje te beschermen” op. Sánchez reageerde tegen X: “De aanval op het PSOE-kantoor is een aanval op de democratie en op iedereen die erin gelooft.”

Volgens berichten in de media heeft de politie de tumultueuze protesten uiteengedreven met traangas en rubberen kogels.

Bron: Spanien: Sanchez mit Separatisten bei Bildung der Regierung einig (handelsblatt.com)

“Israël werd geboren uit joods terrorisme…”

Geplaatst op door

Opmerkelijke toespraak van een Britse “lord” in het parlement. Gerald Kaufman. Lord Kaufman. Voor studenten “toegepaste politiek” schreef hij het boek “How to be a Minister”. Hij begon zijn toespraak met deze woorden:

“Ik werd grootgebracht als een orthodoxe jood en zionist…”

Met mogelijkheid van ondertiteling, vertaling en eventueel de geschreven tekst.

Rebels Slovakije zorgt voor onrust in de EU

Geplaatst op door

Hun toekomstige premier Robert Fico verklaarde nl. dat zijn buitenminister “niet meer voor buitenlandse belangen zou spreken” en dan vooral wat betreft de omgang met Rusland. De wapenleveringen aan Oekraïne, bij dewelke Slovakije in verhouding met het BNP een voorrijderspositie innam, werd gestopt.

Fico eist dat de EU- en NAVO-bondgenoten “de volledige soevereiniteit” van Slovakije respecteren.

De Duitse staatsmedia noemden hem na zijn verkiezingsoverwinning van 30 september “een soort Trojaans paard” en zou de EU “in alarmstemming” brengen. Tijdens Fico’s kiescampagne uitte hij zich tegen verdere wapenleveringen aan Oekraïne en voorstander van onderhandelingen met Rusland. Rudolf Huliak, de mogelijke aanstaande milieuminister kondigde aan dat hij als eerste ambtshandeling naar Rusland zou reizen om zich voor de Slovaakse wapenleveringen aan Oekraïne te verontschuldigen.

De poging druk op Slovakije te zetten wordt voor Duitsland bemoeilijkt daar het land voor onze oosterburen een speciale betekenis heeft. Het produceert nl. per inwoner van de bevolking wereldwijd de meeste auto’s. Verleden jaar rolden er in de verschillende fabrieken in Slovakije één miljoen personenwagens van de band – dit terwijl het land amper ca. 5 miljoen inwoners telt. In de Volkswagen Slovakia-fabrieken worden de merken Volkswagen, Audi, Porsche en Škoda geassembleerd. Meer dan 99% der productie zou naar verluidt geëxporteerd worden; één der belangrijkste afzetmarkten is Duitsland.

Uitgebreidere info: „Alarmbereitschaft“ wegen der Slowakei – GERMAN-FOREIGN-POLICY.com

Waarom zijn ze zo bang van de waarheid?

Geplaatst op door

Het Belgisch politiek systeem houdt niet van verkiezingen. Daarom organiseren ze die maar eens om de vijf jaar. Om ongelukken te vermijden moet de kiezer begeleid worden. Daarvoor worden experten opgevoerd om duiding te geven vanuit een autoriteitspositie. Het is zinvol dat academici hun expertise ten dienste stellen om het publiek debat te verrijken. Maar dat is helaas niet de bedoeling.

Neem nu prof. Ive Marx. Die spreekt in een opiniestuk voor De Standaard over “De luchtkastelen van het Vlaams Belang.” Kort samengevat, wat het Vlaams Belang voorstelt is onrealistisch en onwenselijk, dus stem er maar best niet op. De stropop is een drogredenering waarbij het standpunt van de tegenstander doelbewust verkeerd voorgesteld wordt, om deze gemakkelijk te kunnen weerleggen. Daarvan is dit stuk een echte masterclass.

Vlaamse onafhankelijkheid, maar ook het N-VA-confederalisme, betekent volgens prof. Marx niets anders dan onoverkomelijke problemen. Wat met Brussel, die staan volgens Marx immers niet te springen voor Vlaanderen. De realiteit is dat Brussel een enclave in Vlaanderen is en dus volgens internationaal recht eigenlijk geen andere kant op kan. Is het niet uit liefde, dan zal de keuze voor Vlaanderen voor hen een verstandskeuze zijn. Want de Brusselse financiële en maatschappelijke problemen zijn van die aard dat enkel Vlaanderen de draagkracht heeft om deze aan te pakken. Wie zal het anders doen? Het armlastige Wallonië dat zelf zijn facturen niet meer kan betalen? Of zal Brussel willen betalen voor de Borinage? Over luchtkastelen gesproken. Vlaams Belang voorziet een apart tweetalig statuut voor Brussel binnen Vlaanderen, met grote mate van autonomie. Dat heeft Vlaams Belang allemaal uitgelegd op onze studiedag Brussel in 2021. We kunnen prof. Marx lectuur hiervan aanraden.

Maar de staatsschuld dan, werpt Marx het volgende onoverkomelijk probleem op. Hier is de eerste vraag niet hoe we die verdelen als België uiteenvalt, maar wel hoe die er in de eerste plaats gekomen is en ten tweede hoe we vermijden dat die verder aangroeit. Barbara Pas en Lode Vereeck presenteerden met Bodemloos een overzicht van de studies over de transfers van Vlaanderen naar Wallonië. Uit academisch onderzoek blijkt dat Vlaanderen zijn deel van de Belgische schuld al lang afbetaald heeft door de transfers en de rentelast. Vlaanderen heeft dus ruime onderhandelingsmarge, maar ook geen belang bij een failliete buur. Vlaams Belang wil genereus de schuld verdelen op basis van bevolkingsaantal. Om die federale schuld niet verder te laten stijgen willen we de fiscaliteit en de sociale zekerheid splitsen. Zo ontvangt de federale overheid een dotatie vanuit de gewesten, terwijl dat nu omgekeerd is. Om dat te realiseren stelt Marx zich de vraag wat voor prijs we daarvoor moeten betalen, alsof de ruiters van de Apocalyps opduiken. De realiteit is echter dat Vlaanderen nu 8 miljard per jaar transfers naar Wallonië betaalt. Veertig miljard per legislatuur, 160 miljard sinds het ontstaan van de N-VA. De politieke vraag is niet welke prijs we willen betalen om dat te stoppen, want we betalen sowieso de prijs. De politieke vraag is dus wel hoe lang we nog bereid zijn dat eigenlijk te blijven betalen.

Want Vlaanderen is demografisch, politiek, financieel en economisch het zwaartepunt in België. Wij hoeven niet te vragen, bedelen, smeken en betalen, maar kunnen onze wil opleggen. Federale onderhandelingen leiden echter tot niets. Omdat dat verloopt via de spelregels van het Belgisch systeem dat erop gericht is een Vlaamse dominantie om te zetten in een Vlaamse minderheidspositie. De uitweg is een assertieve Vlaamse regering onder leiding van Vlaams Belang. België overleeft dat niet. Ook dat legde ik eerder uit, een volgende leestip voor prof. Marx.

Vlaanderen is een migratieland en dat zal Vlaams Belang niet kunnen veranderen, want dat is de realiteit ontkennen, zo debiteert verder prof. Marx. Opnieuw een stropop. Al in de premisse heeft hij het fout. Vlaanderen is immers geen migratieland. Daarvoor hebben we simpelweg de ruimte  niet. We zijn het dichtstbevolkte land van Europa! Wie gezinshereniging of humanitaire migratie (asiel) wil aanpakken wordt helemaal geen internationale paria zoals prof. Marx beweert, maar die voert gewoon een ander beleid. Dat heeft twee aspecten. Enerzijds de strengste normen toepassen binnen de huidige wetgevende kaders en anderzijds de wetgevende kaders wijzigen. Op beide aspecten heeft Vlaams Belang tal van voorstellen gelanceerd die uitgevoerd beleid zijn in andere landen. Op het vlak van gezinshereniging is Duitsland veel strenger dan België. Wij zijn ook helemaal niet verplicht asielzoekers zakgeld te geven. Om maar twee detailvoorbeelden aan te halen.

Het Europees wetgevend kader aanpakken, daarover loopt momenteel de discussie met het EU-migratiepact. Pushbacks zijn nu al in crisissituaties legaal. Wie had dat enkele jaren geleden gedacht? Toch stemt dat EU-migratiepact niet tot vreugde. De doelstelling is duidelijk: meer migratie. Dat willen ze doen door illegale in legale migratie te transformeren. Miljoenen per jaar willen ze zo naar Europa halen. België zit wel degelijk mee aan de tafel waar daarover beslist wordt. We ondergaan dat dus niet, we bepalen dat evenmin voor anderen, maar hebben a seat at the table. En beslist de kiezer niet welke Belgische (in de toekomst Vlaamse) regering daar namens ons aan tafel schuift met welk programma? Als echter de EU-wetgevende kaders ons tot ongewenste migratie verplichten met het EU-migratiepact, dan stelt Vlaams Belang de logische consequentie aan onze burgers voor. Een opt out, net zoals Denemarken dat heeft. Als zij daarin slagen, waarom wij niet? Een standpunt dat ondertussen ook N-VA overnam trouwens. Eerst win je de strijd om de ideeën, dan die om de kiezer, dan om de politieke macht. Ook dit had prof. Marx allemaal in onze brochure Fort Europa uit 2021 kunnen lezen.

Tenslotte beweert prof. Marx dat Vlaams Belang tegen economische migratie is. Ik veronderstel dat hij hiermee arbeidsmigratie bedoelt. Migratie is inderdaad geen oplossing voor onze vergrijzing of de tekorten op de arbeidsmarkt. We kunnen hem lectuur aanraden van de onderzoeken naar de kostprijs van migratie. Kortgeschoolde en laagbetaalde arbeid van buiten de EU importeren betekent naast een socio-culturele ook een financiële kost voor de samenleving. €47.000 per Marokkaanse gastarbeider. Vlaams Belang maakt andere keuzes. Wij investeren in productiviteit, innovatie en technologie als motor voor onze Vlaamse slimme economie van de toekomst. We investeren in gezinspolitiek. De geboortetekorten van vandaag zijn de kwantitatieve arbeidstekorten van morgen immers. We hervormen het onderwijs, stemmen het aanbod kwalitatief beter af op de noden van onze arbeidsmarkt. We rationaliseren de overheid en schrappen overbodige functies die tot crowding out leiden op de arbeidsmarkt. We verlagen de belastingen op arbeid in functie van activering. Ook dat had prof. Marx allemaal kunnen lezen in onze brochures en studiedagen, maar dat vergt natuurlijk enige intellectuele inspanning.

Inzake handelsbeleid en Europese Unie presteert prof. Marx het om de voorstellen van Vlaams Belang als een soort Brexit-Bokrijk voor te stellen. Vlaams Belang pleit helemaal niet voor een exit uit de Europese Unie. Wij willen de euro niet afschaffen, maar waarschuwen wel voor de onderliggende economische onevenwichten die tot instabiliteit leiden en de monetaire expansiepolitiek die de waarde van ons geld inflatteren. Mag het nog?

Vlaams Belang is voor importheffingen, hoe is dat te rijmen met de Europese eenheidsmarkt en een open Vlaamse economie die leeft bij handel, roept prof. Marx uit. Probleem is natuurlijk dat die in de EU al bestaan en zelfs tot de fameuze Green Deal behoren. Het carbon border adjustment mechanism om precies te zijn. Ook deze angstschreeuw slaat dus op niet veel. Vlaams Belang ziet wel degelijk een meerwaarde in het bestaan van de Europese Unie waarvoor het ooit opgezet is, als economisch samenwerkingsverband tussen soevereine natiestaten, niet als politiek federalistisch supranationale constructie. Laat nu net het beschermen van de Europese interne markt tegen oneerlijke, deloyale en schadelijke handel daarbij een instrument zijn dat al bestaat in handen van de EU, en waar Vlaams Belang dus voor is. L’horreur!

Kers op de taart is de veronderstelde onbetaalbaarheid van de lastenverlagingen die Vlaams Belang voorstelt. Vlaams Belang stelde onlangs een Nieuw Sociaal Pact voor. Wij leggen de hoofdkrachtinspanning op een massieve lastenverlaging op arbeid. Bart De Wever noemt deze belastingverlagingen trouwens sociaal-economisch extreemlinks, maar zelfs voor prof. Marx is dat te grote onzin om te herhalen. Hoe Vlaams Belang dat betaalt? Door de transfers naar Wallonië te stoppen. Dat is namelijk de interne logica in het programma van Vlaams Belang. We besparen op transfers en geven Vlaams belastinggeld terug aan de Vlamingen. We besparen op migratie en het politiek systeem en geven een betere sociale zekerheid terug.

Dat werd inderdaad door het Planbureau in 2019 becijferd. Dat deden ze op Belgisch niveau. Ze weigerden onze voorstellen per gewest door te rekenen. Dat deed Vlaams Belang dus zelf en daaruit blijkt dat onze voorstellen perfect betaalbaar zijn. De politieke conclusie is dus dat België slecht socio-economisch (en ander) beleid voor de Vlamingen betekent. Dat is dan ook de kern van het Vlaams Belang-programma. Vlaams beleid moet volgens ons afgestemd zijn op Vlaamse realiteit. In het socio-economisch domein zijn de splitsing van de sociale zekerheid en de fiscaliteit zijn daarbij volgens ons essentieel. Wie dat niet ambieert en realiseert, kan geen ander beleid vormgeven. Daarvan is de N-VA met hun droomcoalitie en 33% in 2014 het beste voorbeeld. We kregen gewoon meer van hetzelfde.

Is het Vlaams Belang-programma onrealistisch, onbetaalbaar en onhaalbaar zoals prof. Marx beweert? Niemand is ooit ergens in geslaagd door geen enkele ambitie te formuleren en het op voorhand op te geven. In 2024 kiest de Vlaming wie hem of haar vertegenwoordigt, met welke politieke agenda en welke prioriteiten. De keuze is aan de Vlamingen. Politiek is een strijd tussen belangen. Die strijd beslechten we op democratische wijze.

Gebruik makend van de stropopredenering lijkt prof. Marx te willen voorkomen dat de Vlamingen zich realiseren wel degelijk een politieke keuze te hebben bij de verkiezingen in 2024. We hebben andere belangen dan zij die de status quo willen bevestigen. Die strijd tussen belangen is de essentie van politiek, maar dat wil Marx blijkbaar opheffen. Zodat we enkel nog maar voor meer van hetzelfde kunnen kiezen, een andere keuze is zogezegd ondenkbaar. Zijn opiniebijdrage is niet alleen intellectueel armtierig en flagrante desinformatie, maar vooral fundamenteel anti-politiek. We zouden het bijna populisme durven noemen.

In 2024 beslissen de Vlamingen. En dan is het aan ons.

Tom Vandendriessche, Europees Parlementslid Vlaams Belang