Slecht nieuws. PayPal heeft alle abonnementen van www.kiesdries.be geannuleerd omdat onze video's zogezegd "haat en discriminatie zouden bevorderen". We zijn daardoor (tijdelijk) de helft van onze inkomsten kwijt, net nu ons mediakanaal zo belangrijk is om een tegengewicht te bieden aan het narratief van de mainstream media over o.a. corona, migratie en woke-waanzin.
Wij zijn er fier op dat we volledig onafhankelijk zijn en onze uitgaven volledig zelf financieren. In het verleden werden we ook buitengezet door BNP Paribas Fortis, Mollie, Shopify, GoFundMe en vele andere betaalplatformen.
Deze constante tegenwerking maakt het ons financieel heel moeilijk, maar tegelijkertijd heeft het er ook voor gezorgd dat we antifragiel geworden zijn.
We hebben nu een eigen oplossing ontwikkeld om zélf onze abonnementen te innen, met zo min mogelijk tussenkomst van een derde speler die ons kan saboteren. Het is nu alle hens aan dek om onze abonnees te doen overschakelen.
Als linkse, globalistische bedrijven zoals PayPal denken dat ze mij klein kunnen krijgen zijn ze er aan voor de moeite, want ik ga door, al moet ik in de toekomst postduiven of USB-sticks gebruiken om onze abonnees te kunnen bereiken.
De tegenwerking bewijst wel dat we goed bezig zijn. Sluit je aan en zet je schouders mee onder dit uiterst belangrijke initiatief: www.kiesdries.be/abonneer.
En we voegen er meteen de twee recentste videoboodschappen aan toe:
In de wandelgangen van het Angeltjesparlement noemde men hem “Heer Ray”. Ray, desarcastische, erudiete, muziekliefhebbende Antwerpse flamingant die ondanks alles nog even verliefd was op de Koekenstad als op zijn echtgenote, Gerda.
Ray De Bouvre, de stichter-leider-voorzitter-hoofdredacteur van Angeltjes overleed op 29 december 2012. Hij zou vandaag 83 jaar geworden zijn.
Waarmee kunnen we hem beter herdenken dan met een staaltje van zijn schrijfkunst? Het heeft nog niets van zijn actualiteit verloren:
Het is altijd dubbelzinnig als Vlaams-nationalist te pleiten voor de Belgische identiteit. Maar ja, zolang we weten waar we het over hebben, overleven we deze kleine ramp.
Er zijn zo massaal veel buitenlanders in dit land binnengestroomd, van wie een overdreven hoog percentage in de gevangenis verblijft, dat het beheer van die instellingen een ware wanhoopsopdracht is. In het land B. bevinden zich 9147 personen in staat van vrijheidsberoving. Het percentage vreemdelingen ligt rond de 50% maar is in werkelijkheid aanzienlijk hoger, gezien de talrijke nieuwe en jonge belgen die met hun gemoed vastgehaakt blijven aan het moederland. Een bruggetje: http://www.nationmaster.com/country/be-belgium
De loodzware en ingewikkelde staatsadministratie staat vaak een modern en efficiënt beleid in de weg. De voorbeelden bij het mistroostige justitiedepartement zijn hilarisch, schrijnend en dramatisch. Elke staatsambtenaar wordt behandeld als een klein kind, gekneld tussen een veelheid aan reglementen en syndicale dienstbaarheden. Er worden aan mensen grote verantwoordelijkheden opgelegd maar ze beschikken over een blikken trommeltje, een griffel en een lei om hun taak te vervullen. Niet alleen bij justitie en in het gevangeniswezen maar ook bij het beschamende departement van financiën is het afstempelen van documenten vaak de enige taak die men kan volbrengen zonder in materiaalschaarste te vallen. De verouderde computers staan in de kelder te roesten omdat ze niet geschikt zijn voor de aangekochte programma’s. En men moddert verder aan.
Hoe dit alles blijft draaien ? Omdat er elke dag geld binnenstroomt en geld wordt door de staat verslonden als de koene ridder door de zevenkoppige draak. De economie wordt dagelijks uitgemolken door dit schrokkige land, zonder toekomst, met een lafhartig, manipuleerbaar parlement en een groep toppolitici die eigenlijk stuk voor stuk levenslang verdienen, wegens misbruik van vertrouwen.
Er zal afstand gedaan worden van een van de ijzeren wetten van de dienaar van de staat : zijn nationaliteit. Het begint met de aanwerving van niet-Belgische cipiers, zodat er kan gecommuniceerd worden met het rapalje. U ziet waartoe dit zal leiden, naar nog meer verwarring, onduidelijkheid en mogelijkheden tot misbruik, spanningen tussen het personeel, het betrekken van anderstaligen in gevangeniscomplotten, enz.
Men is bezig deze staat uit te kleden en de greep van vreemdelingen en moslims wordt groter met de dag. Wie dit vaststelt of beaamt, is een racist, ik weet het. Alle wegen die tot hiertoe bewandeld zijn geworden, hebben nergens toe geleid in multikul land. Men gaat weer een stap verder in de afbouw van zekerheden.
Een poging om het land B iets positiefs te laten verrichten voor de eigen mensen, hebben wij niet gezien. Al was het maar om ons pro-forma proberen mild te stemmen. Behalve het halfslachtige voorstel voor 11 juli, een onbetaalde feestdag. Aan dat soort zaken zie je de wereldvreemdheid van die knapen in hun onderhandelingen.
Ray – 30.10.2007
Voor jou, Ray, dit vergeten liedje van Lucienne Delyle, dat je graag hoorde:
Import-mensenrechten worden dubbel genaaid verdedigd in het land b en, dankzij de regering van Sterke Jan, nu ook – bovenop het beruchte Spionnencentrum – in Vlaanderen. De (s)linkse weg-met-ons-voorstanders wrijven zich in de handen.
Dat dit land snel bergaf glijdt is geen geheim. En de Vlaamse regering volgt gedwee.
Enige tijd geleden, werd de schrijver Joost Ballegeer (1938-2007) in herinnering gebracht n.a.v. zijn boek “De Vlamingen, een volk zonder bovenlaag”. Dit boek is niet recent herdrukt, maar nog te verkrijgen. Joost Ballegeer was één van die getrouwe Vlaams-nationalisten, die in zijn leven die vragen stelde, uit bekommernis om Vlaanderen.
Hoeveel pessimistische conclusies, zoals die in zijn boek zijn al aan Vlaamse togen gemaakt? Laten we beginnen met onze eindconclusie eerst te zetten: in 1830-1832 is de Belgische staat opgericht met een feitelijke gekoloniseerde status t.o.v. Frankrijk. Vanuit het moederland Frankrijk, en in de daartoe geëigende “eerbiedwaardige” parallelle structuren, wordt dit land onder toezicht gehouden. Eén van de grote redenen waarom alles toegespitst is op de strijd tegen het Vlaams-nationalisme, is de controle die Frankrijk over het uitermate begeerde Vlaanderen blijft uitoefenen!
Begonnen als een militant Fransgezinde staat, is Belgie geëvolueerd tot een chaotisch ingericht land, waarin de machthebbers toch eigenlijk steeds dezelfde blijven. Vooral op het federale niveau merkt men de onverholen arrogantie van de Waalse/Franstalige leden, die eigenlijk dit land hun richting uitsturen (is Magnette niet de eigenlijke regeringschef?). Om hier geen ruis te krijgen op het beleid, heeft men bij de laatste regeringsvorming net die partijen aangeduid die in Vlaanderen de belgicistische heropstanding uitvoeren.
Hoe krijgt men een geheel volk in dergelijke onderdanigheid (1830-2021)? In mijn beleving bestaat er in het menselijke samenleven, maar één werkelijke scheidslijn,nl. diegenen die rijk zijn (en met macht combineren) en daartegenover – in gradaties – de minder rijken tot de behoeftigen. In alle filosofische systemen ontstaat er bij machthebbers een opstapeling van rijkdom. Het communisme, dat gelijkheid predikt, kent in elke “zuivere” uitvoering, een nomenclatuur, zijnde de bovenste laag van de partij die het bezit (en macht) cumuleert. De Vlamingen hebben de erfenis van vierhonderd jaren bezetting: hun geest en reacties zijn misvormd door brutale tot subtiele overheersing. De weg tot groei in de rangorde van de samenleving gaat langs het verwerven van rijkdom (daardoor aanzien) en dit bereikt men in dit land door zich bij de heersende klasse aan te sluiten.
Helemaal buiten deze “pyramide” vindt men een verzameling “idealisten”, sommige voor nobele en andere voor verkochte doelen. De Vlaamse Beweging wordt juist gekenmerkt door een aantal van deze idealisten. Ze staan vierkantig geïsoleerd en ontwikkelen hun halsstarrige houding in de samenleving zodanig dat het lid van de Belgische nomenclatura Karel De Gucht hen als “caractériels” betiteld. In de hoogste salons van het land wordt regelmatig eens smakelijk met hen gelachen.
Vlaanderen is nochtans een top-regio in de wereld, eertijds betiteld als “het Beieren aan de Noordzee”. Op vele terreinen staan de prestaties van ons volk op het hoogst denkbare niveau, mondiaal bekeken. Dat dit land zo vreselijk ondermaats overkomt, ligt aan het verzaken van zijn bovenlaag. Ik ken geen ander land, waar leiders zoals Gaston Geens (1931-2002) gehoond werden voor zijn verkeerd geciteerde uitspraak “Wat we zelf doen, doen we beter”. Ook één van zijn opvolgers Luc Van den Brande (1945-….) werd door vnl. het culturele wereldje verguisd, omdat hij werk wilde maken van een echte Vlaamse identiteit en zelfbewustzijn.
Deze reeks “Cyclus” werd vooreerst begonnen om voor de Waarheid en de rechtlijnigheid binnen de Vlaams/Nederlandse strijd op te komen. Het bilan van de naoorlogse Vlaamsnationale partij-politiek toont grote hiaten. Indien men, zoals auteur, steeds de daadwerkelijke realisatie van de hoofdthema’s van een partij wil bereiken, eindigt men in een geïsoleerde uithoek. De strijd die “kan” gevoerd worden vanuit politieke fracties, wordt steeds van zijn oorspronkelijke doel(en) afgeleid. Een partij wordt een doel op zich, in de middens waar-het-er-toe-doet, komen sommigen in de verlokking van weelde en rijkdom. Dit is waar Belgie als een volleerd vogelvanger bijna iedereen op de lijmstok vangt!!
Nu bevinden we ons op een volstrekt “hypnotisch” tijdsgewricht. Dat we, met veel te weinigen, luid en gealarmeerd, waarschuwen voor de werkelijke agenda van de corona-terreur is duidelijk. Deze alarm-situatie dreigt de concrete achteruitgang inzake Vlaamse zelfstandigheid nog aan te scherpen. Een grote groep zelfs leidinggevenden in de Vlaamse Beweging, volgt gedwee het scenario dat Klaus Schwab, Bill Gates , Georges Soros e.a. zonder de minste gêne in hun boeken aankondigen. Dit dreigt met name een vernietigende rol te spelen op de uitslag en gevolgen van a.s. verkiezingen. Niet enkel drijft men nog verder af van hun basis-programma, bovendien is er een massale tactiek bezig om het Vlaams Belang in een situatie te brengen met de broek op de enkels.
Het primordiaal stellen van toekomstige regeringsdeelname door het weldenkende deel van het Vlaams Belang is een gigantisch zwaktebod. Men moet zich toch eens inbeelden, dat men een “liaison” wil bereiken, met al die kringen, die je willen vernietigen……. Men hoort de Waalse leiders zich toch geen zorgen maken over alle Vlaamse partijen; alleen lijkt men gebiologeerd door het Vlaams Belang in de oppositie.
Meer dan vijftig jaren Vlaamse Beweging heeft me geleerd dat de trouw en sterkte van Vlaanderen behoort bij de onderlaag van Vlaams-radicale doorduwers. Deze onderlaag is in feite een bovenlaag. Indien bvb. in 1979 de a-typische hardliners geen eigen partij hadden opgericht, als V.N.P., met de juiste staatkundige en morele richtlijnen, dan hadden we nu wellicht een “lethargie” onder onze bevolking gekend, zoals in een ver afgelegen “departement” van Frankrijk.
De te voeren strijd nu is tegen het eenzijdige verbeurd verklaren van al onze vrijheden, maar ook tegen de naïeve waan van onze partij(en) om als een ”verlopen maagd” zonder voorwaarden het Belgisch moeras in te stappen. Daartoe moeten we zelf bovenlaag zijn.
… “Nog een geluk dat er corona is, of dat de Vivaldiregering kan ruziemaken onderling overprioriteiten voor de politie. Wat een oppositieman als Dedecker doet zuchten dat de meerderheid zoveel ruzie maakt dat ze geen plaats laat aan de oppositie. Mocht het niet zo triest zijn, het werd een volgende domme-Belgenmop. Dat is allemaal ideaal om het niet over de migratiecrisis te moeten hebben. Want dat zou de winst van het Vlaams Belang nog groter maken” …
…”Zowel voor Vivaldi, de energieprijs, energiezekerheid, kernenergie in België, coronacompromissen, migratie, de begroting, de staatsschuld geldt: ‘duif is dood meneer’”
Die amptelike lied tydens die 170 jarige herdenking van die slag van Bloedrivier.
De Slag bij Bloedrivier (16 december 1838) werd uitgevochten aan de oever van de rivier de Ncome, in wat tegenwoordig KwaZulu-Natal, Zuid-Afrika is, tussen 464 Voortrekkers (“Nederlandse pioniers”), geleid door Andries Pretorius, en naar schatting 10.000 tot 15.000 Zulu’s. Er vielen meer dan 3.000 doden onder de soldaten van koning Dingane, waaronder twee Zulu-prinsen die met prins Mpande streden om de Zulu-troon. Drie leden van het Voortrekker-commando raakten lichtgewond, waaronder Pretorius. De slag bij de Bloedrivier speelt een centrale rol in het Afrikaner nationalisme. Er wordt aangenomen dat de strijd Gods tussenkomst aantoont en daarmee ook het goddelijke recht om als onafhankelijk volk te bestaan. Afrikaners beschouwen de plaats van de Bloedrivier en de herdenking van de dag als heilig.
