… er wordt immers een “extreemrechtse” studentenclub opgericht! Bent U ook zo benieuwd of ze zoals “democratische” studentenverenigingen kunnen gebruik maken van alle faciliteiten aan de universiteiten?
Tip: ga eens met het ervaringsdeskundige NSV praten…
De N-VA zet vol in op een nieuwe deelname aan de federale regering, waarbij sociaal-economische hervormingen prioriteit krijgen boven communautaire verwezenlijkingen. Op het nieuwjaarsfeest in Mechelen sprak partijvoorzitter Bart De Wever (N-VA) het vertrouwen uit dat de formatiegesprekken eind januari tot een akkoord zullen leiden “met concrete communautaire stappen”. Maar wat die zijn, blijft onduidelijk, zo vindt ook De Standaard. De kritiek vanwege het Vlaams Belang groeit dan ook, waar het gevoel leeft dat de N-VA haar Vlaamse kernwaarden opnieuw opoffert.
Hoewel de N-VA traditioneel haar Vlaams-nationalistische standpunten hoog in het vaandel draagt, lijkt de partij zich te schikken in de realiteit van beperkte communautaire vooruitgang volgens Kamerlid van het Vlaams Belang, Barbara Pas. De Wever benadrukte afgelopen weekend dat het communautaire niet helemaal wordt opgeborgen, maar kon weinig concrete voorbeelden voorleggen. “Het zal niet niets zijn”, zei hij, zonder verdere details te geven.
De opschuiving van de Vlaams-nationalistische prioriteiten lokt scherpe kritiek uit bij het Vlaams Belang. Barbara Pas liet optekenen dat de N-VA “Vlaamse belangen blijft verkopen voor Belgische illusies”. Volgens haar bewijst de koers van de N-VA dat de partij haar kiezers steeds opnieuw teleurstelt door Vlaamse onafhankelijkheid uit te ruilen voor deelname aan een Belgische regering.
Ook Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken reageerde scherp op X en Facebook. “Wil De Wever nu communautaire hervormingen of niet? De journalisten weten het niet. De N-VA’ers weten het niet. En hij weet het waarschijnlijk zelf ook niet”, sneerde hij. Volgens Van Grieken is één ding wel duidelijk: “Ze komen er niet.”
Afwezig op het feest was Sander Loones, vaak genoemd als opvolger van De Wever. Hij heeft echter laten weten niet geïnteresseerd te zijn in het partijvoorzitterschap en wil zich focussen op lokale politiek en institutionele hervormingen – een ironische prioriteit, volgens het Vlaams Belang, gezien het gebrek aan vooruitgang op dat vlak.
Aan al onze vrienden en lezers: blijf gezond en vergeet niet te dromen, te ijveren en te strijden van en voor een Onafhankelijke Republiek Vlaanderen!
Auld Lang Syne vindt zijn oorsprong in Schotland en werd voor het eerst opgetekend door de Schotse dichter Robert Burns in 1788. Hij vertelde ooit zelf dat hij het vers (gedeeltelijk) van een oude man heeft. De titel kan worden vertaald als “voor oude tijden” of “lang geleden”. Burns putte inspiratie uit traditionele Schotse volksliederen en gaf er zijn eigen poëtische draai aan. Het is voor het eerst gepubliceerd in deel vijf van Scots Musical Museum van James Johnsons.
Robert Burns staat bekend als de nationale dichter van Schotland en zijn bijdrage aan de Schotse literatuur is enorm. Auld Lang Syne is slechts een van de vele meesterwerken die hij heeft nagelaten. Het lied is doordrenkt met een gevoel van nostalgie en reflectie, waardoor het perfect past bij het afsluiten van het oude jaar.
De Vlaamse Volksbeweging (VVB) en de overkoepelende organisatie Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen (O.V.V.) gaven aan de N-VA een lege doos als symbool voor de onderhandelingen die de N-VA voert om belgië te redden. Bart De Wever kan er de Vlaamse dode mussen in begraven, samen met punt 1 van de statuten ( Doelstelling en grondslag* ) en talrijke congresteksten.
*”In haar streven naar een beter bestuur en meer democratie kiest de Nieuw-Vlaamse Alliantie logischerwijs voor de onafhankelijke republiek Vlaanderen, lidstaat van een democratische Europese Unie…”
Naar het schijnt heeft het gemeentebestuur van de Frans-Vlaamse stad Belle, onder leiding van burgervader Antony Gauthier, een probleem met het nieuwe bestuur van de West-Vlaamse stad Izegem waarmee Belle een jumelage is aangegaan. Reden: leden van het Vlaams Belang maken deel uit van de nieuwe coalitie in Izegem.
Ik zou denken dat een verbroedering tussen Europese gemeenten als doel heeft de culturele uitwisseling en de vriendschapsbanden tussen zustersteden te ontwikkelen, los van de politiek.
De zelfverklaarde redders van de democratie in Belle dragen trouwens oogkleppen: 47,33 % van de stemmen in 15de kieskring waartoe de stad Belle behoort ging bij de laatste Franse parlementsverkiezingen naar de kandidaat van de Front National Pierrick Berteloot. Het belet me niet even graag Frans-Vlaanderen en Belle te bezoeken. En ook Izegem.
En neen, de democratie is nergens in gevaar waar het Volk zijn stem uitbrengt.
WB
Ooit (zeker tot de Vrede van Nijmegen* in 1678, toen het gebied bij Frankrijk kwam en nog lang erna) was Vlaams in Belle de moedertaal van allen. Nu spreken nog maar enkele mensen Nederlands of Vlaams, Frans-Vlaams. (Uit: Maerlantkrant)
Ik heb dit land zo lief gehad, Met hart en ziel, met lijf en leden, En voor dit land een leven lang Geleden en gestreden Ik weet dat veel van wat ik deed Niet steeds in dank werd afgenomen, Vooral door zij die bleven staan Wanneer ik door bleef dromen. Vergun mij als ik heen moet gaan De leeuw, maar zonder rode franje, Al koos ik zelf de Prinsenvlag, En daarmee voor Oranje. Laat mij dan rusten in de grond Waarin ik met mijn wortels vast zat Zodat ik altijd één ben met Het land dat ik zo lief had.
Auteur: Paul van Leeuwen, speciaal voor Roeland Raes.
Voorgelezen tijdens de uitvaart op 6 december. Rouwkaart vindt U hier.
Sint Maarten, Sint Niklaas, Kerstmis, Pasen… onze christelijke feesten en gebruiken moeten eraan geloven. Zo ook het zgn. Lanternenfest in Duitstalige gebieden.
Sint-Maartensdag wordt in Duitstalige landen vaak gevierd in kleuterscholen en basisscholen met een charmante lantaarnparade genaamd Laternenlauf. De oorsprong van deze traditie ligt in het verhaal van Martinus van Tours, een Romeinse soldaat die zijn mantel deelde met een klappertandende bedelaar op een winternacht.
Sint Maarten is de collega van Sint Niklaas. Hij wordt ook in onze contreien gevierd, bv. in Aalst. Onze neef is tientallen jaren verveld tot Sint Maarten en toen hij – omwille van ziekte en ouderdom – niet meer kon, nam zijn zoon de staf over.
Na het falen van formateur Bart De Wever zijn strategie om een federale Arizona-regering te vormen, reikt hij nu de hand aan Open Vld. “Open Vld mee in het bad trekken, is niet meer dan de kiezer in het gezicht uitlachen”, reageert Kamerfractieleider Barbara Pas. “Het rampzalige Vivaldi-beleid werd in beide landsdelen electoraal naar de prullenmand verwezen. De partij die het hardst gestraft werd opnieuw aan de knoppen plaatsen, getuigt vooral van een compleet gebrek aan visie en respect voor de kiezer.”
Deze donderdag raakte bekend dat formateur De Wever, na het eerder aanbieden van zijn ontslag bij de koning, Open Vld bij de formatiegesprekken wil betrekken in plaats van Vooruit. Hiermee zou de federale regering bestaan uit N-VA, cd&v, Open Vld, MR en Les Engagés. “Open Vld is het typevoorbeeld van een systeempartij. 25 jaar hebben ze aan de knoppen gezeten en zo goed als niks gerealiseerd”, aldus Pas.
“De huidige Vivaldi-regering is al een onwerkbaar samenraapsel van zeven partijen gebleken die samengesteld werd met een compleet gebrek aan respect voor de Vlaamse democratie”, vervolgt Pas die daarbij verwijst naar het feit dat de regering-De Croo geen Vlaamse meerderheid kent. “Opnieuw dezelfde fout maken om dan toch maar het premierschap te kunnen pakken, toont aan dat het de N-VA vooral om zichzelf te doen is, en niet om een beter beleid.”
Voor het Vlaams Belang is een federale regering zonder Vlaamse meerderheid in ieder geval onaanvaardbaar. “Met de vorming van de Vivaldi-regering was N-VA nochtans dezelfde mening toegedaan. Wanneer ze er zelf deel van uitmaken, blijkt het plots geen probleem meer te vormen”, concludeert Pas.
Mocht stemmen iets uithalen, hadden ze het al lang verboden’ zei de Franse komiek Coluche. Alvast bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen is het tegendeel bewezen. Nooit leerden verkiezingen ons meer over de werking van het Belgisch politiek systeem. Welke lessen kunnen we trekken?
N-VA is tegen het cordon, maar handhaaft het overal. In Denderleeuw haalde Vlaams Belang maar liefst 38%. N-VA kondigde aan gesprekken op basis van inhoud te beoordelen. Daaruit bleek echter dat er helemaal geen onoverbrugbare verschillen waren. Meer zelfs, N-VA kon bijna zijn volledige programma realiseren door een coalitie met Vlaams Belang. Maar toch weigerden ze. De situatie doet erg aan Ninove denken. Het cordon gaat helemaal niet over inhoud. Het cordon is ook geen toeval. In tientallen andere lokale besturen tekende zich immers hetzelfde scenario af. De Wever beveelt elke lokale afdeling geen akkoord met Vlaams Belang te maken. Koste wat kost. In Merksem bestuurt N-VA zo met Vooruit èn Groen om toch maar niet het cordon te moeten breken. Zelfs een blinde kan er niet meer naast kijken. Het cordon is het cynisch verdienmodel van Bart De Wever. Enerzijds, door een concurrent uit te sluiten verhoogt het zijn eigen kans om te besturen. Anderzijds tracht hij Vlaamse kiezers zo te demoraliseren op die concurrent te stemmen. Het resultaat is altijd maar meer van hetzelfde beleid.
Na Vlaams Belang, zit nu ook N-VA in het cordon. Hoezeer N-VA wil besturen eerder dan de beloftes uit het eigen programma te realiseren, werd prachtig geïllustreerd in Gent. Daar was N-VA bereid werkelijk alles te slikken om toch maar mee te mogen doen. Opvoeren van de strijd tegen discriminatie met praktijktesten op de huur- en arbeidsmarkt, hoofddoek achter het loket, LEZ-zone behouden, ‘dekoloniseren’ van de stad, etc. Voor de verkiezingen was N-VA er allemaal tegen, maar na de verkiezingen wilden ze – letterlijk citaat– ‘voor een progressieve stad gaan’. Tenminste dat was eens niet gelogen. Hoewel Vooruit zijn hele programma uitgevoerd zag, stemde de socialistische achterban toch tegen het bestuursakkoord. Men wil per definitie niet met de N-VA besturen. Hoezeer men zich ook vilein afzette tegen Vlaams Belang. Hoezeer men zijn eigen programma ritueel verbrandde. N-VA zit nu ook in het cordon. Dat bewijst dat het cordon niet zozeer tegen Vlaams Belang gericht is, maar wel tegen alle niet-linkse politieke krachten. Het Vlaams Belang is gewoon de eerste die in het cordon gezet wordt. N-VA is gewoon de volgende van het moment links zich daartoe in staat acht. De laffe appeasement-politiek van N-VA met links naar de eigen uitsluiting.
Het cordon is geen democratische keuze, maar een particratisch dictaat. Lang beweerden commentatoren en professoren dat het cordon sanitaire perfect democratisch was omdat partijen vrij kunnen bepalen met wie ze coalitie vormen. In Ranst werd alvast bewezen dat dit een totale leugen is. Twee lokale partijen, PIT en Vrij Ranst, sloten een coalitie met Vlaams Belang. Geen van beide lokale lijsten had ooit het cordon ondertekend. Ze maakten gewoon het best mogelijke akkoord waardoor ze zoveel mogelijk konden uitvoerden wat ze beloofden aan hun kiezers. Dat bleek met Vlaams Belang te kunnen. Sammy Mahdi (CD&V) en Eva De Bleekere (VLD) sloten prompt leden die in deze lokale lijsten actief waren uit hun partij. Tegelijk beweerden ze stellig dat het cordon niet gebroken was. Het ging volgens hen immers niet om lokale afdelingen van nationale partijen. Deze tegenstrijdigheid maakt de vaststelling enkel maar duidelijker. Het cordon sanitaire is helemaal geen vrije democratische keuze, maar een machtsmiddel van nationale partijhoofdkwartieren dat opgelegd wordt aan alle verkozenen en afgedwongen wordt door politieke intimidatie. Wie hen niet gehoorzaamt, wordt verbannen. Deze twee traditionele partijen takelen gradueel af richting kiesdrempel, maar proberen hun macht via intimidatie zo lang mogelijk te behouden.
Brulboei Jean-Marie Dedecker blijkt een corrupt schoothondje. Niemand minder dan Guy Verhofstadt lanceerde voormalig judocoach Dedecker in de politiek in 1999. Niet-ingeloste beloftes over een ministerportefeuille zijn electoraal weinig lonend, maar leverden wel de motivatie om tegen diens linksliberale regering van leer te trekken. Rechts voor de raap zeggen waar het op slaat, zonder zelf bij Vlaams Belang te zitten, maar tegelijk wel de hoop te wekken het cordon te doorbreken. Jean-Marie had een electorale goudader ontdekt van moegetergde kiezers in de brede rechterzijde. Die truc werd snel door N-VA overgenomen en zijn Lijst Dedecker verdween van het toneel in 2014. Dankzij politieke blufpoker slaagde Dedecker er in 2019 en 2024 in een parlementszetel bij de wanhopige N-VA te onderhandelen door te dreigen naar Vlaams Belang over te stappen. Van dat laatste is trouwens nooit sprake geweest. 25 jaar lang werd de illusie gewekt dat iemand Dedecker moest tegenhouden of er anders eens iets zou gebeuren. Daar is nu een ietwat meelijwekkend eind aan gekomen. Niet brulboei Dedecker, maar zowaar VLD’ers uit Ranst doorbraken het cordon. Daarbij bovendien openlijk lachend met de oekazes van de VLD-partij-uitsluiting. Dedecker zelf sloot een coalitie met zijn zogenaamde erfvijand, N-VA-lijsttrekker Descheemaecker. De gemeente Middelkerke is dankzij Dedecker schuldenkampioen in Vlaanderen geworden, en dus heeft hij subsidies nodig. Daarmee werd duidelijk hoe corrupt het N-VA-systeem wel niet is. Een PS’er had het niet beter kunnen uitleggen.
Uiteindelijk gaat links over tot geweld, intimidatie en broodroof. Links bedacht het cordon sanitaire. Daarmee wilden ze de democratie beschermen. Er was volgens hen een groot gevaar aan de electorale doorbraak van het Vlaams Blok/Belang. Dat was volgens hen immers fascisme. Een fundamenteel kenmerk van fascisme is het hanteren van geweld om de uitoefening van politieke rechten te onderdrukken. In Izegem sloot Vlaams Belang een coalitie met de plaatselijke lijst Stip. Direct na het bekendmaken hiervan werden verkozenen op de lijst Stip geïntimideerd met fysiek geweld en werd gedreigd arbeidscontracten op te zeggen. Al snel bleken deze dreigementen uit de socialistische vakbond en ziekenfonds Solidaris te komen. Enkele lokale verkozenen van Stip waren zodanig onder de indruk van die dreigementen dat de coalitie met Vlaams Belang gestopt werd. De weggestemde N-VA-burgemeester Bert Maertens liet de vergoeilijkende woorden optekenen ‘Wat hadden ze gedacht? Dat het zomaar ging passeren?’ De socialistische maffia wint door straatgeweld en goedkeuring van het zogenaamde centrum. Het Vlaams Belang van zijn kant betoogde vreedzaam tegen deze gang van zaken. ‘Als het fascisme ooit terugkeert, zal het zich anti-fascisme noemen’, voorspelde Jacques Presser.
Conclusie. Mensen mogen wel gaan stemmen, maar mogen vooral niets te zeggen hebben. Het hele systeem is erop gericht burgers onmachtig te maken, politici om te kopen of af te dreigen. Het cordon sanitaire is er niet zozeer tegen Vlaams Belang, maar wel tegen de Vlaamse democratie. Wie niet in de pas loopt, krijgt te maken met intimidaties, broodroof en particratische machtsmiddelen. Het Vlaams Belang buigt daar als enige niet voor en precies daardoor, en om geen enkele andere reden, worden wij uitgesloten met een anti-democratisch cordon sanitaire. Daardoor is Vlaams Belang fundamenteel de partij van de vrijheid, de democratie en de rechtstaat. Alle andere partijen zijn de handlangers, de lakeien en de beulen van het corrupt Belgisch politiek systeem. Dat politiek systeem staat op instorten. Ze verliezen steeds meer de controle over de bevolking. Precies daarom wordt het geweld steeds openlijker en brutaler. Omdat het elke morele grond mist. Deze lokale verkiezingen betekenen daarom een nieuwe stap vooruit in de bevrijding van onze Vlaamse natie.
Tom Vandendriessche, Europees Parlementslid Vlaams Belang
