Het geplande festival Frontnacht werd meteen scherp aangevallen vanuit politiek correcte hoek. Al dadelijk klonken vage beschuldigingen van bindingen met racistische of neonazistische organisaties. De beschuldigingen werden niet echt concreet gemaakt en waren dan ook bedoeld als stemmingmakerij. Ook voor VZW IJzerwake is het ondenkbaar dat neonazistische groepen een forum krijgen op de IJzerwakeweide. Bij het thans afgekondigde verbod voor Frontnacht zijn toch vragen te stellen.
Als die groepen werkelijk racistisch of zelfs neonazistisch zouden zijn : waarom zijn ze dan niet al lang verboden of gaan ze niet gebukt onder een resem van racismeveroordelingen ? Waarom zag Ocad in eerste instantie geen reden om het festival te verbieden ? Waarom liet de stad Ieper het tweede advies van Ocad maar liefst 11 dagen in de schuif liggen alvorens – na stevige politieke druk door PVDA, Groen en Vooruit – de eerdere toelating terug in te trekken?
Hier is duidelijk iets anders aan de hand dan de bekommernis om geen uitingen van racisme of neonazisme toe te laten. Het stadsbestuur is gezwicht voor de politieke druk van links en extreem links.
De motivering waarop de intrekking van de eerder gegeven vergunning is gesteund is onterecht en zou in kortgeding kunnen worden aangevochten voor de Raad van State. De uitspraak van dit geding zou pas enkele dagen voor het geplande evenement bekend worden. Dat zou IJzerwake voor onoverkomelijke logistieke problemen plaatsen en daarom ziet de VZW af van deze mogelijkheid.
Het evenement Frontnacht wordt dus afgelast. Ook de aanvankelijke voorziene camping is niet beschikbaar en de braai op zaterdagavond zal niet doorgaan. Wie hiervoor betalingen heeft gedaan zal worden terugbetaald.
Aangezien er zaterdagavond geen enkel evenement zal plaats vinden roept VZW IJzerwake iedereen dan ook op om zaterdag niet naar Steenstrate te komen.
VZW IJzerwake blijft de intrekking van de vergunning onterecht vinden en zal die beslissing ten gronde aanvechten via een vernietigingsberoep bij de Raad van State. De VZW IJzerwake wil de gemaakte kosten ook verhalen bij het Iepers stadsbestuur.
VZW IJzerwake blijft zich verzetten tegen censuur en pershysterie. Elk nieuw initiatief brengt risico ’s met zich en we zullen de gebeurtenissen rond Frontnacht dan ook grondig evalueren.
De IJzerwake zelf gaat op zondag gewoon door. Met meer overtuiging dan ooit zal IJzerwake daar de boodschap van de Frontbeweging uitdragen : Zelfbestuur, Godsvrede en Nooit meer Oorlog.
… met enkel etnische Vlamingen”* hadden we al. Onze beleidsmakers hebben die afgeschaft. Zo was onze samenleving in onze kindertijd. Intussen werden we verrijkt... Oef!
We hebben jaren geleden de twee video’s “Antwerpen Teruggespoeld” gekocht, kunnen die al langere tijd niet bekijken wegens onvoldoende technische kennis (bij de huidige gebruiksaanwijzingen heeft men een technische gids en verklarend woordenboek nodig) om aan te sluiten via de moderne apparatuur en de videospeler, en zijn sindsdien op zoek naar YT-beelden. Toevallig vonden we die vandaag. We hebben de indruk dat er serieus in geknipt is, maar kunnen dit vermoeden niet staven vermits onze twee video’s hier gewoon liggen stof te vergaren.
Veel plezier … of innige deelneming … bij het bekijken. Sint Anneke, het Noordkasteel, de kaaien, het Statiekwartier, de dokwerkers, de natiepaarden, de petrol, de grote sluizen, de afbraakwoede der monumenten (… we kunnen ons nog steeds kwaad maken over het verdwijnen van het Jeugdtheater, het Tolhuis, de afbraak van de 1ste en 4de wijk… e.d. – in de plaats kwam het openluchtmuseum Middelheim, dat we uit protest nog nooit bezocht hebben ), de jarenlange stellingen rond onze Toren met zijn beiaard… waarmee we bij Jo Haazen beland zijn (1u13)
Jo Haazen. Eén van Vlaanderens Groten. Toen wij in september 2019 een oude droom gestalte gaven door deel te nemen aan een boottocht van Moskou naar Sint Petersburg, een zgn. Wolgacruise, kregen wij van onze gids in Sint Petersburg de vraag of heel het land b niet onnoemelijk trots is op die man… Hier in het land b? In het buitenland wordt de gemeenschapszin van dit land overschat; dat ligt in hoofdzaak aan de uitgestreken gezichten van de regeringsleiders die het land b nog altijd als één aaneengesloten blok verkopen.
In Antwerpen en Mechelen, ja, dààr kent men Jo Haazen. In april 2017 schreef Jan Smets op Mechelen blogt:
Jo Haazen gaf Sint-Petersburg haar beiaard terug. Zo kan de Sint-Petrus en Pauluskathedraal op het Hazeneiland in de Nevadelta weer zingen. En het lied klinkt mooi over de stad aan de Finse Golf. Peter de Grote – de stichter van deze verbazingwekkende metropool – zou tevreden zijn….
… Vladimir Poetin is geboren Petersburger en blij met de nieuwe beiaard schreef hij onze voormalige stadsbeiaardier Haazen: “Na lange afwezigheid in Sint-Petersburg weerklinkt weer een uniek muziekinstrument dat de inwoners bekoort. Ik bedank de initiatiefnemers voor het vrijgevige gebaar dat getuigt van hoogachting en liefde voor onze stad!”…
Lees vooral heel het beschouwend artikel (met prachtige foto’s) over het rijkgevulde leven van Jo Haazen, over zijn carrière: vanaf 1968 stadsbeiaardier in Antwerpen, vanaf 1980 in Mechelen waar hij tevens directeur van de beiaardschool werd. Hij kon niet bevroeden dat hij in Mechelen in ongenade zou vallen omwille van de beiaard in Sint Petersburg. We citeren:
“Toen ik in 2004 op pensioen ging, ben ik naar Sint-Petersburg verhuisd. De stad leerde ik in 1986 kennen – als toerist. Aan de voet van deze kathedraal waarvan we nu in de toren staan, zag ik klokken met Nederlandse opschriften. Deze toren moest wel een beiaard gehad hebben. Ik heb er opzoekwerk naar gedaan, en ik kreeg een idee. Ik wou Sint-Petersburg opnieuw een beiaard geven. En dat moest misschien wel kunnen tegen het 300-jarig bestaan van de stad. Het werd een groots internationaal project. 355 sponsors legden geld bij mekaar om dit te realiseren. Het werd het mooiste geschenk voor de jubilerende stad!”
En dan klonk voor het eerste de nieuwe beiaard, met Jo Haazen en zijn Russische studenten aan het klavier… 500 politieke landgenoten zakten af naar Sint Petersburg voor de inhuldiging…
En ze kwamen ook kennis maken in ons landje met… de Vredesbeiaard…
In het kader van de democratie, de vrijheid én vooral de politieke correctheid werd Jo Haazen geweerd bij de viering van 100 jaar beiaardschool in Mechelen.
“Op het moment dat de Mechelaars en wij als stad zo veel Oekraïense vluchtelingen opvangen, moeten we consequent zijn. We kiezen ervoor om de viering in alle sereniteit te laten verlopen. Er zijn ook Oekraïense beiaardiers aanwezig, en die zijn verbolgen en zelfs kwaad over de uitspraken van Jo Haazen op sociale media”, vertelt Björn Siffer (Vld-Groen-m+), schepen van Cultuur.
Jo Haazen: “Het onfatsoen regeert hier volkomen. Ik vind dat zeer jammer, ik noem dat een diplomatiek incident. Om duistere redenen mag ik in dit jubileumjaar ook geen concert verzorgen op de beiaard van de Sint-Romboutstoren”
Zoals waarschijnlijk alle Russische schrijvers en componisten naar poco kerkers verwezen zullen worden. Sportclubs en atleten worden geacht het fatsoen te hebben de Oekraïense tegenstander te laten winnen. Over het songfestival zullen we best zwijgen. Jo Haazen heeft zo zijn mening over heel de Oekraïnehysterie en dat is volgens alle heersende regels van de westerse democratie en gangbare vrije meningsuiting verboden. Zoals tijdens de repressie ontelbare mensen wegens hun Vlaams-zijn, het uitdragen van de Nederlandse taal, hun trots op Vlaanderen en de Nederlanden, door het land b uitgespuwd werden.
Noteer de beschrijving onderaan: “grootmeester” Jo Haazen… hij bespeelt de beiaard van de Sint Romboutstoren, een ode aan Sint Petersburg
In Sint Petersburg wordt Jo Haazen wel gewaardeerd, wat zeg ik, aanbeden. We publiceren een facebookberichtje dat we via de automatische vertaling naar het Nederlands omgezet hebben. Taalkundig niet perfect maar begrijpbaar.
Wat kan iemand die als simpele toerist kwam en erachter kwam dat er geen enkel carillon in het land is? Dat iedereen vergeten is hoe het is om klokken op noten te spelen
Bij het concert van Тимур Халиуллин ontmoetten we de muzikant en componist Jozef Haazen die in 1986 voor het eerst in St. Petersburg verscheen, geen Russisch spreekt. Jozef leidde de Koninklijke School van Carillon Art in Mechelen. De beroemde frambozenklok is daar geboren! (Mechelene, uitgesproken in het Frans als Malin). Haazen slaagde erin om een internationale inzamelingsactie te organiseren voor de herinrichting van het Sint-Petersburgcarillon - als resultaat van tien jaar kolossaal werk bekroond met een mooi resultaat. In september 2001 speelden 51 klokken in het vesting Petropavlovsky.
Het visitekaartje van Sint-Petersburg werd gratis concerten van carillonmuziek op het Kasteelplein elke zondag om 17.00. Elke zondag eind juni - begin juli vindt het festival 'Music over the City' plaats.
Dankzij Joseph Haazen aan de Staatsuniversiteit van St. Petersburg werd de eerste Russische school voor carillonkunst gecreëerd op de afdeling orgel, toetsenbord en carillon.
Momenteel zijn er in Rusland drie carillons: twee in St. Petersburg en één in Belgorod.
Jozef kon twee jaar niet van België naar Rusland komen vanwege de pandemie. Op het 20-jarig jubileumfestival werd er erg op hem gewacht. Op vertalers, via onze Tallin, is het gelukt om er te geraken! Na het concert ging de maestro af naar het plein naar de luisteraars. Velen van hen zeiden geen enkel festival te missen
Hoe beschrijf je dit verhaal in één woord?
Een wonder?
Een roeping?
Favoriete baan?
Talent ?
Ik weet het niet ..
Maar ze is inspirerend!
(14) Анна Фаттахова | Facebook
Dat Rusland méér dan de contractuele hoeveelheid gas zal leveren aan Hongarije, had u wellicht al vernomen.
Dat China de “grootste investering ooit in Hongarije” plant, is minder bekend.
Contemporary Amperex Technology Ltd (CATL), China’s grootste batterijenproducent voor elektrische voertuigen kondigde aan dat het een fabriek in Hongarije zou bouwen voor een bedrag van 7.34 miljard euro (50.79 miljard yuan). Het zou de grootste batterijcellenfabriek in Europa moeten worden. “De grootste groene in vestering in de geschiedenis van Hongarije“. Tot spijt van wie het benijdt.
Waarom wil CATL investeren in Hongarije? Eigenlijk gewoon zakelijke logica. Hongarije ligt geografisch in het hart van Europa, dicht bij Europese klanten en bijgevolg in staat om snel te reageren op de markt.
Hongarije biedt voorspelbaarheid, zowel qua politiek als zakelijk. Hongarije was het eerste land in Europa om het “Memorandum of Understanding”, een begripsakkoord met China, te ondertekenen om samen het “Belt and Road” Initiative, de nieuwe Zijderoute, mogelijk te maken. En dat legde geen windeieren: het aantal Chinese bedrijven dat in Hongarije wil investeren gaat de laatste twee jaar in stijgende lijn. Investeringen doen het goed; bilaterale handel tussen China en Hongarije steeg jaar na jaar met 34.5% (gegevens 2021).
Terwijl hier iedereen al maanden zit te wachten op fietsonderdelen uit China, heeft een Chinese e-fietsenproducent, NIO, aangekondigd dat de eerste buitenlandse fabriek in Hongarije zal komen. En Lenovo heeft in juni zijn eerste vestiging in Europa geopend in Ullo, Hongarije.
Criticasters stellen dat Hongarije investeringen binnengehaald heeft in ruil voor lange-termijn steun aan China. Echter, dan moeten die er ook bij zeggen dat CATL lange tijd van plan was een fabriek te bouwen in Noord-Amerika. Stilaan bekoelde de Chinese liefde voor het VSA-territorium. De vrees voor de VSA politiek die er geen graten in ziet kennis, kapitaal, bedrijven te confisqueren onder het mom van “nationale verdediging” maakt dat Chinese politici en ondernemers schrik hebben voor “piraterij”…
CATL zou naar verluidt verschillende mogelijke vestigingsplaatsen in de VSA bezocht hebben, maar zou eventueel besluiten de plannen in Mexico uit te voeren.
Europese Atlantisten zien het met lede ogen gebeuren. Bij elke Chinese investering benadrukken zij de vrees voor verborgen spionagelijnen richting Bejing. Hongarije wil rationeel en pragmatisch politiek en handel drijven en niet de nationale mogelijkheden en belangen omwille van VSA-EU-marsorders verkwanselen.
Afsluitend: de EU is razend op de Hongaarse regering omdat benzine voor Hongaren goedkoper is dan voor niet-Hongaren. Vind maar eens een Hongaar die daartègen kan zijn. We vragen ons af wanneer Hongarije de weg van Groot-Brittanië volgt: weg van de EU-leiband. En ook of de scheidingsprocedure sneller loopt als men buiten gegooid wordt…
Grace Pandor, Zuid-Afrika’s minister voor internationale relaties maakt zonder omwegen duidelijk dat haar land zich niet zal laten “betuttelen of pesten”.
“We hebben onze eigen visie, onze eigen plannen die we willen ontwikkelen. We willen dat onze eventuele partners die respecteren maar niet dat zij eisen dat wij onze politieke lijn moeten veranderen volgens hun wensen.
Geen “jullie moeten dit of dat kiezen of anders….”
We maken ons zorgen over de nieuwe wetgeving, gestemd in Congres, in de VSA. We geloven in de vrijheid – de vrijheid voor iedereen. Jullie kunnen niet zomaar zeggen “omdat Afrika dit of dat doet, zal het gestraft worden door de VSA.” Wij hopen dat dergelijke beledigende wetgeving in de Senate zal tegengehouden worden.
Het is inderdaad belangrijk dat we allemaal een verschillende mening mogen hebben. Tenslotte zijn we soevereine naties, die gelijkwaardig beschouwd worden volgens het VN Charter. We kunnen verschillen qua economische macht en mogelijkheden om invloed uit te oefenen in verschillende delen van de wereld, maar wat de wereld doet draaien is respect hebben voor elkaar.”
Vorige bijdragen over hetzelfde thema met telkens andere protagonisten die in Afrika gingen proberen hun visie op “democratie” te verkopen, m.a.w. Rusland buiten spel te zetten… of anders…
Het Algemeen Nederlands Zangverbond en de Vlaams Nationale Zangfeesten in de tijd van toen.
12 november 1948 bleek een vredige dag te worden maar niet voor het ANZ want er werd een bomaanslag op het secretariaat gepleegd.
Op 18 juli 1948 had het elfde Zangfeest plaats in Kortrijk. Deze traditioneel katholieke stad was één van de weinigen waar het pas opgerichte ANZ welkom was. ‘Wit en zwart moeten de handen in elkaar slaan en broederlijk aan Vlaanderens toekomst bouwen ‘ , stelde voorzitter Herman Wagemans.
Waarom waren de relaties tussen het ANZ en de katholieke groeperingen meestal stroef en dubbelzinnig? De katholieke vleugel wou een deel van de Vlaamse Beweging inpalmen , om zo de opkomst van een Vlaams-nationalistische partij tegen te gaan. Hete hangijzers waren de radicale opstelling van de plaatselijke ANZ- kernen , de doorlopende nummering van de Zangfeesten, het al dan niet uithangen van de belgische vlag en het zingen van het Wilhelmus en het Zuid-Afrikaans volkslied.
Op 5 juli 1952 publiceerden de katholieke actiegroepen een motie waarin ze het zangverbond alle verdere medewerking weigerden.
De groep Vandewiele wou de ANZ – beperken tot een uitsluitend cultureel gerichte beweging, terwijl de groep Portier de traditie wou voortzetten. De scheuring was definitief. Ik maakte het ook mee. Tijdens mijn voorzitterschap wilden sommigen in het ANZ en ook de regisseur van het Zangfeest een loutere zangnamiddag maken, geen strijdrede, geen bevlogen bindteksten , geen strijdliederen. Ik kon hun poging tegenhouden , met bloed, zweet en tranen. nu, tranen is wel wat veel gezegd. Er werden zelfs eens twee Zangfeesten op dezelfde dag georganiseerd….
Een klein gedeelte van de immense taak die het ANZ op zich genomen heeft om ons Vlaams niet-materieel erfgoed te bewaren voor het nageslacht: zingen met Bruegel.
We herkennen het scenario: telkens het VB een te groot verkiezingssucces kent, wordt er naar de intussen gekende wapens gegrepen. En de N-VA, die als punt één van zijn ontstaansgeschiedenis en doopbeloftes de Vlaamse onafhankelijkheid liet noteren, die partij wil liever mee bricolleren aan het voortbestaan van het land b samen met de PS. Om het met de woorden van Dries te zeggen: “gij zijt gebrainwasht“!
Niet wij, Dries, niet wij. En daar kan een rechtbank of een procureur geen verandering in brengen. Niet bij ons, en ook niet bij onze ouders, die ondanks de repressie en de jarenlange zware gevolgen, nooit een sikkepit van hun overtuiging verloren of verloochend hebben. Om het met een uitsmijter van Ray de Bouvre zaliger te zeggen:
“Als ik vandaag belgië meer haat dan gisteren, dan betekent dit dat ik gisteren belgië niet genoeg gehaat heb!”
We konden er zelf niet bij zijn – familiaal zijn sinds zes jaar de eerste twee weken van juli voorzien voor een gezinsvakantie – maar toch wilden we u – met weemoed – deze beelden aanbieden. Onze dank en bewondering gaat naar de initiatiefnemers:
“… De neergang heeft zich vanaf het begin van deze eeuw ingezet, toen het begrip ‘inclusiviteit’ opgang maakte, als alternatief voor excellentie. Niet toevallig zaten toen socialistische onderwijsministers (Frank Vandenbroucke, Pascal Smet) aan de knoppen.
De regel van drie werd vervangen door de gelijkheidsregel: iedereen moest mee kunnen, en het welzijn van de leerling werd de alles bepalende factor. Deze pret- en pamperpedagogie werd vooral vanuit linkse hoek aangeprezen als een bezegeling van de diversiteit. Terwijl ze vooral een motor van de nivellering werd. De leerachterstand van allochtone kinderen en jongeren, meestal te wijten aan het feit dat hun thuistaal het Nederlands niet is, waardoor ouders soms niet eens een rapport kunnen lezen, creëerde een klasnorm die de middelmatigheid institutionaliseerde. Uitblinkers werden een probleem.
Soit, dat is allemaal oud nieuws, maar de malaise maakt dat we ondertussen steeds verder verwijderd geraken van toplanden als Singapore, Finland en Estland, landen die beseffen dat grijze hersencellen de belangrijkste grondstof vormen. Ze koppelen cultureel identiteitsbesef aan gezonde principes van meritocratie (niet de afkomst telt, wel inzet en gedrevenheid), waarin persoonlijk initiatief wordt aangemoedigd….”
Enkele citaten uit het deprimerend opiniestuk van Johan Sanctorum: “Beste Jan Jambon, hoe ga je innoveren met quasi-analfabeten?”Hoewel quasi iedereen met een beetje gezond verstand weet wat de oorzaak is van de neergang van het Nederlandstalig onderwijs, mag dit niet gezegd worden… op straffe van excommunicatie. We willen hier niet op de man spelen, maar wat voor nut heeft een zgz. Vlaams-nationale partij aan het hoofd van de Vlaamse regering als die slaafs de marsbevelen en denkwereld van de linkse, politiek-correcte kerk overneemt en uitvoert? … Binnen tien dagen zingen we weer uit volle borst “Ze zullen hem niet temmen…” De huidige leeuwen hoeven niet getemd te worden, integendeel. Het lijkt wel alsof ze massaal op een groepsoperatie lobotomie ingeschreven hebben.
Willen we het nog eens over verloren stemmen hebben?
