Luc Vermeulen meldt:
In juni vorig jaar werd het graf van Borms op de begraafplaats te Merksem door vandalen vernield. Stad Antwerpen liet het grafmonument herstellen. We ontvingen de melding dat het graf van Borms opnieuw vernield werd. Grafschennis, hoe laag kan men gevallen zijn. Hoe laf kan men zijn om zijn frustratie bot te vieren op een graf. Links krapuul.
Als een poging tot voorlopig eerherstel plaatste Voorpost er een bloemstuk en een Vlaamse Leeuwenvlag bij.
De tekst vindt u hier en voor de liefhebbers een Japanse versie.
En dan zouden we voort kunnen gaan met ‘Es war einmal…”
Moet u absoluut bekijken:
Zonder aan de inhoud afbreuk te willen doen, zouden EU-parlementsleden met enige bewuste vaderlandsliefde moeten vermijden het woord “Europa” te gebruiken als ze de “Europese Unie” bedoelen.
Dat de oppositie in Hongarije niet bepaald gelukkig was met de rechts- consequente koers van de regering en de herhaalde voor Orban gunstige verkiezingsresultaten is nog zwak uitgedrukt. Dit ondanks de financiële – illegale – steun die de beweging rond Péter Márki-Zay mocht ontvangen. Blijkt dat die illegale fondsen uit de VSA op een grotere schaal Hongarije binnenkwamen dan vermoed. In de poco media heerst er sowieso een algemeen stilzwijgen rond.
In de herfst van het afgelopen jaar kwamen illegale giften aan het licht die de stembusresultaten moesten in de “juiste” – lees “linkse” – richting sturen. Het geld kwam van de Amerikaanse organisatie Action for Democracy (A4D). Op hun webstek vernemen we:
Is Action for Democracy backing candidates to influence elections?…. No, A4D does not direct support or advocate for any specific candidate or political party.
Ned.: Op de overbodige vraag of A4D zich bezig houdt door heimelijk de politiek van een buitenlandse staat de linkse richting uit te sturen, klinkt het verontwaardigde antwoord: “Neen, absoluut niet, daar houden wij ons niet mee bezig!!!”
Ons viel trouwens op dat de A4D retoriek bijzonder veel gelijkenis toont met de Soros-betrachtingen. Toeval?
Volgens het Nationaal Informatiecentrum in Boedapest was het bedrag van de illegale gelden echter groter dan eerst gedacht. Leidinggevende van dit informatiecentrum, brigadier generaal General Zoltán András Kovács, beklemtoonde dat dit duidelijk een inbreuk was op de Hongaarse soevereiniteit en hij bekritiseerde de mediastilte over het schandaal.
Immers, in 2022, ontdekten de geheime en opsporingsdiensten een bijkomende 160 miljoen forint (= 410 146 euro ) als steun voor de kiescampagne vanuit het buitenland voor de Hongaarse oppositie. De gelden werden overgemaakt via een Zwitserse instelling. In totaal vloeiden er 3.2 miljard forint (= 8.2 miljoen euro) van het A4D naar de Hongaarse oppositie-alliantie. Volgens deze gegevens ging 58% direct naar de oppositiebeweging MMM (Hongarije voor iedereen), een kleiner deel naar de eDemocracy Workshop Association en de rest naar vijf bedrijven die de verkiezingscampagne van de oppositie verzorgden.
De Hongaarse overheid vermoedt dat de Amerikaanse Democratische Partij achter de organisatie van A4D schuil gaat. De Hongaarse regering laat er geen twijfel over bestaan dat het om illegale financiële transacties gaat. Politieke partijen mogen volgens de Hongaarse wet geen giften aannemen van buitenlandse organisaties, en/of van niet-Hongaarse en/of anonieme schenkers.
U ziet in dit filmpje reclame van A4D op Times Square New York “om de redding van de Hongaarse democratie” te bevorderen door geld te storten.
We kunnen het niet laten de recentste berichten over Orbans Hongarije in herinnering te brengen:
Mogen wij u bij deze herinneren aan de volgende debatavond?
De Debatclub nodigt u graag uit voor een debat over de transfers tussen Vlaanderen en Wallonië. Bodemloos.
BARBARA PAS, fractievoorzitter Kamerfractie VB en mede-auteur van Bodemloos.
Prof. LODE VEREECK, Vlaams politicus en beleidseconoom E.P. co-auteur van Bodemloos.
Prof. RUDY AERNOUDT, Belgisch politicus, meervoudig kabinetschef, hoogleraar aan UGent en U.Nancy.
Moderator: Pieter Bauwens (Doorbraak)
Dinsdag 31 januari, 20.00 uur – Hotel de Basiliek (Trooststraat 22, Edegem)
Inkom: 5 euro (studenten 3 euro)
Solidariteit is een mooie deugd en een morele plicht. Andersom is het crimineel om misbruik te maken van andermans goedheid. Dit boek hoort dan ook thuis in het misdaadgenre. Het fileert de decennialange miljardendiefstal van het noorden richting het zuiden van het land, die vergoelijkend ‘transfer’ wordt genoemd.
Te koop die avond op de boekenstand, in de betere boekhandel of online.
Vanaf 18u heeft u de mogelijkheid deel te nemen aan de receptie en het lichte diner.
Op voorhand inschrijven is hiervoor verplicht: info@debatclub.org – 0498/77 48 71 – 55 euro p.p. (inkom van 5 euro inbegrepen) over te maken op rekening van de Debatclub: BE20 7350 4124 1556.
Actief op Facebook? Nodig dan ook uw vrienden uit via dit medium.
Johan Sanctorum vertolkte in zijn recent opiniestuk niet alleen zijn mening maar waarschijnlijk ook die van de brede Vlaamse Beweging. We zijn sowieso veel te braaf, te bescheiden, we zijn sowieso te snel tevreden met een kleine blijk van erkenning. En Johan wijst de programmamakers niet zonder reden terecht. Hij sluit af met:
“Oorlog is niet voor doetjes, dat weten we ook vandaag, maar de Brugse opstand was een voorbeeld voor een omwenteling waarin een stedelijke middenklasse haar rechten opeist tegen het middeleeuwse Ancien Régime. Daar mogen we best fier op zijn.”
Lees: Heu… ‘Vlaamse Taliban’, Tom Waes?
Nvdr: “Het verhaal van Vlaanderen” zou gratis te (her)bekijken zijn via: http://4ty.me/d2mqug. Zou… We zijn er niet in geslaagd verbinding te maken. U misschien wel?
… en die liefst doodgezwegen wordt in het Beloofde Land.
In hun documentaire “H2: The Occupation Lab” tonen Idit Avrahami en Noam Sheizaf hoe de militaire bezetting van Hebron gediend heeft als een model voor het hele nederzettingenproject… en nu ook voor het leven in Israël zelf.
De film werd voorgesteld op verschillende festivals:
DocAviv 2022
Zurich Film Festival 2022
DMZ International Documentary Film Festival 2022, Zuid-Korea
Antenna International Documentary Film Festival 2022, Sydney
Mondvisioni
Other Israel Film Festival 2022, N.Y.
Twee maanden geleden werd Noam Sheizaf, één der beide regisseurs, uitgenodigd voor een gesprek door het “Other Film Festival”. Hij stelt dat hij “de gebeurtenissen op de westelijke oever én in heel Israël wou zichtbaar maken.” Hij stelt – zonder omwegen – “dat het gewoon gaat over een militaire bezetting en dat je de kracht van het leger, van de staat, van de Macht moet leren begrijpen. Hij en zijn partner wilden niet zomaar een verhaal vertellen, maar lieten de legerofficieren, én de archieven, aan het woord opdat de kijker niet het gevoel had bij de hand genomen te worden maar wel dat hij aanwezig was bij de gebeurtenissen. Kortom: het is een politisering van de militarisering… De generaals vinden dat het (huidige) systeem alleen kan afgedwongen worden door geweld… Zij willen nog meer geweld gebruiken… en alle gemengde gebieden, ook Jerusalem, moeten onder militair of paramilitair gezag geplaatst worden… De Palestijnen zullen heel veel steun nodig hebben van de wereld om deze tendens terug te dringen…”
Dit als inleiding. U kan de rest van het gesprek volgen via de icoontjes onderaan.
In het midden van de Palestijnse stad Hebron, langs een één-km lange weg, bevindt zich een joodse nederzetting, beschermd door het Israëlische leger. Hier wordt het Israëlisch-Palestijnse conflict voortdurend aangewakkerd, hier, waar het verleden, het heden en toekomst tegen elkaar opbotsen. De filmmakers maken gebruik van archiefmateriaal, gesprekken met de bevolking, voormalige militairen en anderen. Ze vertellen het verhaal van een plaats die een broedplaats is voor Israëls bezettingsmethodes en -controle, het is een microcosmos van de hele westelijke Jordaanoever.
De film laat de Israëlische greep zien op de stad en bevolking: hoe Hebron de dystopische nachtmerrie werd van vandaag. Een stad verdeeld in twee sectoren: H1, onder de Palestijnse Autoriteit, en H2, onder de Israëlische controle. H2 is dan nog verder opgedeeld door omheiningen, barrelen en militaire checkpoints die ervoor zorgen dat een groot aantal Palestijnen gevangenen zijn in hun eigen huis. Sheizaf:
“Het is alsof het leven uit deze plaats gezogen werd. Het leven werd uit de straten gezogen en het ontwikkelde zich tot dit politiek theater, waar mensen discussiëren over de politiek en vechten om elke meter grondgebied. Dit is wat we wilden tonen.”
“We zien de kolonisten als een arm van de staat. Ze zijn extreem, radicaal, maar ze hadden dit nooit alleen kunnen doen. Zij zijn de verlengde arm van de staat. Misschien de voorhoede, één stap voor de anderen, maar de staat haalt hen in en is akkoord met dat wat ze doen en helpt hen. Als het leger er niet was, dan zouden ze er niet blijven.”
Avrahami en Sheizaf ondertekenden recent nog de petitie tegen Israels Shomron Film Fonds dat slechts toegankelijk is voor de joodse kolonisten op de westelijke oever en ontoegankelijk voor de 2.5 miljoen Palestijnen op de bezette gebieden. Sheizaf:
“We tekenden de petitie met de vermelding dat we geen subisidie van dit fonds zullen aannemen omdat het een apartheidsfonds is.”
Meer dan 300 filmmakers plaatsten hun handtekening..
Waarom deze documentaire nu zo omstreden is? Omdat hij gemaakt werd door twee – niet onbekende – joden. Voorlopig is hij nog niet te bekijken op YT. Men wil hem immers eerst kunnen verkopen. Tot dan bieden wij u ter illustratie van de situatie deze beelden aan:
Nooit waren politieke partijen in België rijker dan vandaag. Het vermogen van de politieke partijen in België is in 2021 gestegen tot 157 miljoen euro. Maar liefst een verdriedubbeling in twintig jaar! Jaarlijks ontvangen de politieke partijen in België 75 miljoen euro subsidies. Dat is twee tot vier keer zoveel per kiezer als in onze buurlanden. Terwijl gewone mensen het steeds moeilijker hebben om de facturen te betalen, baden politieke partijen in miljoenen.
Ondanks de schijnbare consensus om dit te hervormen, komt er buiten symbolische maatregelen om de tribune te sussen nooit iets van. Er zijn te veel belangen mee gemoeid. Om het Belgisch systeem in stand te houden zijn systeempartijen nodig die het omgekeerde doen dan wat het volk van hen verlangt. Zij leven bij gratie van partijsubsidie. Zelfs als de kiezer ze keer op keer afstraft, blijven ze daardoor toch overleven. Particratie vervangt democratie.
Socialistische corruptieschandalen
Tot eind jaren ’80 van de vorige eeuw bestonden er bijna geen partijsubsidies. Partijen dienden zichzelf te financieren. Dat deden ze via vier kanalen: lidgelden, afdrachten van verkozenen, giften van burgers en bedrijven en de organisatie van evenementen.
Vooral door het systeem van (fiscaal aftrekbare) giften en sponsoring van evenementen, konden burgers en bedrijven politieke invloed letterlijk kopen. Dat leidde tot tal van corruptieschandalen, niet exclusief, maar toch vaak in de socialistische familie. Daarom besliste men private financiering van politieke partijen te vervangen door publieke financiering. Zo wou men het kopen van politieke invloed en corruptie aan banden leggen.
Traditionele partijen verliezen
Bij de verkiezingen van 1991 haalden de traditionele partijen (christendemocraten, liberalen, socialisten) nog twee derde van de stemmen in Vlaanderen. Dat halveerde sindsdien. Aangezien partijsubsidies worden toegekend aan de hand van het aantal stemmen, hadden die systeempartijen een probleem.
Dus werden nieuwe bronnen van inkomsten gezocht. Na de Kamer, volgde het Vlaams parlement met subsidies, dan de Senaat, de fracties en zelfs de provincies. Ook werd het vast forfaitair gedeelte van de partijsubsidie verhoogd en het variabel gedeelte dat afhangt van het aantal behaalde stemmen verlaagd. De totale partijsubsidie steeg na elke verkiezingsnederlaag van de systeempartijen.
Uit schrik voor de kiezer en het verder verlies van subsidies, houden we nu zelfs nog maar één keer om de vijf jaar verkiezingen, wat de verkiezingsuitgaven voor partijen reduceert, en de inkomsten garandeert.
Lees verderDe Hongaarse regering o.l.v. Viktor Orbán houdt regelmatig peilingen naar de wil van het volk. In te dienen per mail of aan de hand van een invulformulier op het internet. De resultaten van de peilingen hebben geen bindend karakter; ze zijn dus louter indicatief, maar ook veelzeggend.
De resultaten van de peilingen geven de richting weer die de regering moet uitgaan. Ditmaal ging het over energie, grondstoffen, toerisme en inflatie.
De Hongaren kregen de vraag of ze akkoord gaan met de EU-sancties m.b.t. energie, grondstoffen en nucleaire splijtstofstaven. En over de gevolgen van de sancties voor het toerisme en de stijging van voedselprijzen. Van de 8 miljoen stemgerechtigden namen er 1.4 miljoen deel. 97% van hen verwierpen de sancties tegen Rusland.
Tijdens een gesprek bij Radio Kossuth, verklaarde Orbán “Hongarije is niet sterk genoeg (… om de sancties tegen te houden) Het enigste dat ik kan doen is de schade beperken. Als we vinden dat de Hongaarse belangen geschaad worden, dan brengen we een veto uit, maar we kunnen het niet tegenhouden. Daarvoor moet er een andere politieke koers gevaren worden in de EU… door landen zoals bv. Duitsland of Frankrijk.”
Hij onderlijnde dat de prijs voor energie onmiddellijk zou dalen, de inflatie minstens met de helft zou beperkt worden, indien de sancties zouden opgeheven worden. Maar hij verwacht dat de sanctiepolitiek zal voortgezet worden.
“We (de EU) zullen sancties opleggen die geen resultaat zullen brengen. Bovendien is er de cultuurschok die wij wij Hongaren beleven. Ik bedoel hiermee de Duitsers. Ik groeide op met het beeld dat wat Duits was, goed was. Duits is synoniem voor accuraatheid, voor een ingenieur die berekeningen maakt, die niets overhaast doet, die weet wat hij doet. Maar nu… kijk ik naar de EU-commissie met een Duitse voorzitster, naar sancties die niet doordacht werden vanuit een professioneel oogpunt. Bijgevolg is ons geloof in het crisisbeleid van de Duitsers naar een dieptepunt gedaald.”