Dit is geen beschrijving van het conflict en van wat Dugin daarover denkt. Het gaat ook niet over de door geheime agenten uitgevoerde moord op zijn dochter. We bekijken het land vanuit de denkvormen die Dugin in de beschavingen onderscheidt. Zie een eerste artikel: Alexander Dugin en het moderne Europa: de aftelling | Golfbrekers
Rusland behoort tot het hartland – In de geschiedenis zijn er zeemachten en landmachten, leert de Britse strateeg MacKinder (1904). Athene was een zeemacht, Sparta een landmacht. Het Phenicische Carthago een zeemacht, Rome een landmacht. Na de val van de Sovjet-Unie (1991) werd de VS de dominerende zeemacht.
MacKinder beschouwt het Euraziatische continent als HET wereldeiland. Afrika is er perifeer mee verbonden en Amerika is ervan geïsoleerd ervan door twee oceanen. Wie het hartland (Rusland, ex-Sovjetrepublieken, China..) beheerst, beheerst de wereld. Daarom probeerden de Engelsen en later de Amerikanen al eeuwen lang om in het randland van Eurazië een doorbraak te forceren (Iran, Indië, Indochina, nu Georgië, Oekraïne..). De Russische filosoof Dugin wijdt er een website aan: Geopolitica.RU (geopolitika.ru)
Over de analyse van Dugin schreven we al in Alexander Dugin en Oekraïne (deel 6, luik 1) | Golfbrekers. De oorlog in Oekraïne is niets anders dan een oorlog tussen landmacht (Rusland..) en zeemacht (de VS, zijn EU-vazallen, en de eilandstaten Groot-Brittannië, Japan, Australië).
Van Kiev naar Novgorod – De Russische staat is officieel ontstaan met de bekering van de kroonprins in Kiev (988). Tegen 1240 was de bloei van Kiev voorbij en begon de neergang onder de Tartaarse overheersing en de nasleep ervan. Vanaf de elfde eeuw had het noordelijke Novgorod zich ontwikkeld. Dat en later Moskou werd het nieuwe centrum.
Vorst Alexander Nevski van Novgorod versloeg de Zweden aan de Neva (Sint-Petersburg) in 1240 en de Duitse kruisridders op het bevroren Peipusmeer (grens met Estland) in 1242. Daarmee was de West-Europese opmars voor enkele eeuwen gestuit. De West-Europeeërs hadden in 1204 Constantinopel geplunderd tijdens de Vierde Kruistocht. Met Nevski behaalt het oosterse christendom een beslissende overwinning.
De bekende film van Sergej Eisenstein over de slag op het Peipusmeer.
Steppe en veld – Vorst Nevski kon de klus niet alleen aan en had een goede relatie met bepaalde Tartaarse vorsten. Ze hielpen mekaar een handje. Dit is de samenwerking van steppe en veld, van nomaden en landbouwers, typisch voor Rusland. Daar wordt nu meer de nadruk op gelegd. Dat neemt niet weg dat er lange perioden van chaos geweest zijn met nieuwe invallen.
Een grote moskee, een orthodoxe kathedraal, een mooi “kremlin”. Een synthese van Oost-Slaviërs en Tartaren, Kazan, de hoofdstad van Tatarstan.
De Oekraïense ultranationalisten noemen de Russen om die reden “bastaarden”, een gemengd ras van Europeanen en Aziaten. Een verwijt dat de Russen als een sterkte beschouwen.
De vijand in het Westen – Na een korte tijd van toenadering is de russofobie of russenhaat in het Westen weer geweldig toegenomen. Waar in 1991 minder dan 10% de Russen als een grote bedreiging beschouwden, is dat nu 80% of meer in de meeste West-Europese landen. Zien de Russen in het Westen en meer bepaald de VS een vijand? Volgens de recente strategische doctrine van het Kremlin (30 maart 2023) wel. Waarom?
Zes maanden geleden hield de Helsinki Commissie in het Amerikaanse parlement een conferentie over het dekoloniseren van Rusland, m.a.w. het opsplitsen in zeven delen. Dit is een echo van de verdeling die MacKinder in 1918 beoogde. Hij coördineerde toen een coalitie van landen (VS, UK, FR, Canada, Japan, Tsjechië) die vanaf 1918 samen met de “Witten” in de Sovjet-Unie tegen het Rode Leger vochten.
De Helsinki Commissie houdt toezicht op de Helsinki-akkoorden van 1973 die moesten leiden tot wederzijdse veiligheid en samenwerking. Daartoe is de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OVSE) opgericht. De zoveelste door het Westen gecontroleerde “internationale” organisatie die een karikatuur van zichzelf geworden is en nu een conferentie organiseert over het opsplitsen van een van de stichters ervan.
Sinds 1985 wordt jaarlijks een Europese culturele hoofdstad aangeduid. Het doel daarvan is om de rijkdom, de verscheidenheid en de gemeenschappelijke kenmerken van Europese culturen en een specifiek aspect van de cultuur van een stad, regio of land in de verf zetten. In het verleden viel deze eer al te beurt aan Antwerpen (1993), Brussel (2000) en Brugge (2002). Voor de editie van 2030 stelt Brugge zich opnieuw kandidaat. Om deze kandidatuur te verdedigen stelde CD&V-burgemeester Dirk De Fauw op zaterdag 1 april Dalilla Hermans aan als trajectbegeleider. Ondanks wat velen dachten, bleek dat helaas geen aprilvis te zijn.
Racisme in het DNA van de Vlamingen
Dalilla Hermans is afkomstig uit Rwanda, maar groeide op in de Kempen. Ze studeerde vier jaar in het hoger onderwijs, maar haalde geen diploma. Ze had zich naar eigen zeggen wel kostelijk geamuseerd. Daarna werkte ze in het gesubsidieerd jeugdwerk. In 2014 was ze kandidaat voor Groen bij de federale verkiezingen. We leerden Dalilla Hermans pas echt kennen eind 2014 door haar open brief op de extreemlinkse blog dewereldmorgen. Daarin beweerde ze slachtoffer te zijn van racisme. Dat kwam niet door daden of woorden van individuen. Neen, ze beweerde dat Vlaanderen systemisch racistisch is. Om racisme aan te pakken moet de Vlaamse cultuur gedekoloniseerd en identiteit deconstrueerd worden om te transformeren naar superdiversiteit. Hoe dat volgens haar gebeurt? ‘Als 65 procent van de min-25-jarigen in Antwerpen migratieroots heeft, dan heb je verloren, klaar.’ De oerwoudfuif van de plaatselijke scouts in Hansbeke? Racisme! Zwarte Piet? Racisme! Standbeelden van Leopold II? Racisme! Na de tragische dood van George Floyd sprong ze helemaal op de kar om Black Lives Matter te importeren en zelfs anti-blank racisme te propageren. ‘In bijna elk verhaal brachten de blanken dood, verderf en miserie’ beweerde ze. Blanken kunnen volgens haar bovendien geen slachtoffer zijn van racisme, maar zijn per definitie dader, beweerde ze. En precies daar ligt het probleem. Want, meende ze, ‘de doorsnee Vlaamse middenklasse is het niet gewend om te luisteren. Die wil zelf bepalen wat kan en niet kan.’ En dus trok Dalilla Hermans op missie als woke taliban om eens duidelijk te maken wat de Vlamingen eigenlijk nog mogen doen, zeggen of denken.
Commercialisering van slachtofferschap
Sihame El Kaouakibi was pionier in het commercialiseren van slachtofferschap en de diversiteitsindustrie. Ze beloofde jongeren met haar dansschool van de straat en uit de sociale uitsluiting te halen. Een verhaal dat vooral werd geschreven met miljoenen subsidie. Bedrijfsleiders, lokale en nationale overheden, ze strompelden over mekaar om haar te overladen met miljoenen. Ze wilden er allemaal bij zijn, deugdpunten scoren bij bevriende bobo’s en zich zo moreel verheven voelen boven gewone mensen. Sihame gaf hen die publiciteit en dat gevoel over zichzelf. En dan werd al eens een oogje toegeknepen.
Sihame is echter niet de enige die de voordelen inzag van de commercialisering van slachtofferschap. Het is de hele fond de commerce van Dalilla Hermans. Ze schreef er boeken over, geeft er lezingen over, kreeg een column in De Standaard, en werd zelfs zonder enig diploma fellow bij de Vrije Universiteit Brussel. Ook hier staan de oude witte mannen in de rij om met subsidies aflaten te kopen in de kerk van de woke-ideologie.
De nieuwste in die rij is Brugs CD&V-burgemeester Dirk De Fauw. Die heeft €67.305 over om Dalilla Hermans het gezicht te laten zijn van de Brugse kandidatuur als culturele hoofdstad van Europa. Op amper enkele weken tijd werd deze functie ingevuld, met een minimum aan competenties, testen en formaliteiten. Alles aan de vacature ruikt dan ook naar platte vriendjespolitiek. Bovendien, hoe kan iemand die onze Vlaamse cultuur wil dekoloniseren in hemelsnaam het gezicht zijn van een open maar identiteitsbewuste cultuurstad zoals Brugge? Deze woke-extremiste zal zelfs de inhoud van het cultureel programma mee bepalen. Wat is het eerste standbeeld dat zal neergehaald worden? Welke Vlaamse schilder zal de eerste zijn om gecanceld te worden? Welke Vlaamse boeken zullen als eerst herschreven worden met genderinclusief taalgebruik?
Wat is woke?
Woke is een neomarxistische ideologie die de maatschappij door de postmoderne blik van machtsrelaties bekijkt. Volgens woke bestaat de samenleving uit niets anders dan onderdrukkers en onderdrukten. Slachtofferschap is fundamenteel in de woke-ideologie. Wie niet actief de onderdrukking bestrijdt is dus per definitie onderdrukker. Daaraan koppelt woke identiteitspolitiek. Men is geen individu, maar wordt gedefinieerd door zijn vermeend groepslidmaatschap (LGBT-‘gemeenschap’, zwarte ‘gemeenschap’, etc.). Tenslotte koppelt woke daaraan kruispuntdenken. Dat betekent dat lidmaatschap van meerdere groepen in hoger slachtofferschap uitmondt (bv. een zwarte homo) en zwaardere onderdrukkers (bv. blanke hetero). Machtsrelaties zijn volgens woke geen individuele keuze, maar zitten ingebakken in structuren en systemen. Daarom wil woke heel onze identiteit, cultuur en manier van leven deconstrueren, afbreken en vernietigen. Dat willen ze doen door rechten van zogenaamd ’geprivilegieerde’ groepen (bv. blanke Vlamingen) af te nemen en andere, vermeend onderdrukte groepen precies meer rechten te geven (bv. quota). Daarom moeten oude witte mannen zwijgen, tenzij ze natuurlijk subsidies willen uitdelen.
Woke hoort niet thuis in Brugge
De woke-ideologie is fundamenteel tegengesteld aan onze democratische rechtstaat. Daar hebben burgers immers gelijke rechten op individuele basis. Bij woke hebben burgers afhankelijk van hun intersectioneel slachtofferschap meer rechten of door zogenaamd wit privilege minder rechten. Woke polariseert en verdeelt onze samenleving. Het ondermijnt burgerschap en zet mensen tegen mekaar op. Het is bovendien onwetenschappelijke onzin, manifest anti-democratisch en ronduit totalitair. Neocommunisme in een Westers jasje.
Dalilla Hermans is zonder enige twijfel een aanhanger van deze woke-ideologie. Dat mag ze zijn, maar dat maakt haar ongeschikt om Brugge te vertegenwoordigen en te verenigen rond een kandidatuur als Europese culturele hoofdstad. Ze etaleert een manifeste diepe minachting voor onze Vlaamse cultuur en etaleert flagrante haat tegenover onze Vlaamse identiteit. Nog los van de erg beperkte artistieke prestaties van Dalilla Hermans is zij door haar anti-blank racisme en woke-extremisme ongeschikt.
Waar is Dirk De Fauw eigenlijk mee bezig? Woke hoort niet thuis in Brugge. Het vergiftigt onze samenleving. Ofwel is die oude man naïef, ofwel doet hij de deur moedwillig open voor de woke-ideologie. Ofwel is hij Brugse burgervader, ofwel linkse meeloper. Wij Bruggelingen houden van onze stad. Wij zijn trots op onze unieke Vlaamse cultuur en prachtige geschiedenis. Daar gaan wij ons nooit voor verontschuldigen. Dat willen we tonen aan Europa en aan de wereld. Open en gastvrij, maar niet gek en zelfhatend. Ofwel trekt De Fauw de benoeming van Dalilla Hermans in, ofwel zal hij daarvoor de rekening van de kiezer gepresenteerd krijgen. Hoedanook nemen wij onze stad terug. Brugge weer van ons!
Tom Vandendriessche, Europees Parlementslid Vlaams Belang
Dries geeft U de evaluatie van Dalila’s woke-gehalte er bovenop:
Fratelli d’Italia, bekend voor hun nationalistische en anti-immigratiepolitiek wil dat er maatregelen genomen worden om de Italiaanse taal te beschermen. De partij voert aan dat het toenemende gebruik van vreemde woorden de identiteit van Italië doet verwateren en dat deze het culturele erfgoed ondermijnt.
De Italiaanse regering overweegt boetes tot max. 100.000 euro voor het gebruik van Engelse woorden in dagelijkse gesprekken, en officiële documenten/kennisgevingen zowel voor individuele personen als bedrijven. Het voorstel werd ingediend door een volksvertegenwoordiger van de Fratelli d’Italia die hiermee de Italiaanse identiteit wil beschermen.
Doel is de bescherming van de Italiaanse taal; de regering zal een lijst opstellen met goedgekeurde Italiaanse alternatieven die Engelse woorden moeten vervangen.
Dit initiatief volgt het (goede) voorbeeld van Frankrijk; de Académie française, die waakt over de Franse taal, ijvert voor meer taalzuiverheid. In mei 2022 trad een nieuwe wet in werking die het Engels in het “gaming” en technisch taalgebruik uit officiële bekendmakingen, advertenties en officiële documenten moet verbannen. Ook deze wet ijvert voor de Franse taalzuiverheid door het gebruik van vreemde woorden aan banden te leggen en het gebruik van Franse alternatieven aan te moedigen. (./.)
Ter staving van het bovenstaande, een lezing over het toenemende gebruik van het “italinglese‘
In de Debatclub kruisten Filip Dewinter en Dyab Abou Jahjah gisteravond de degens. Pieter Bauwens was verantwoordelijk voor de regie.
Om de een of andere reden kunnen wij de video met het beeldverslag niet insluiten. Klik daarom op het onderstaand bruggetje. Er is niets mis met uw pc. U krijgt pas klank als het debat begint op 04’50”.
Filip Dewinter verwijst naar een vorig debat met Abou Jahjah, waarbij hij het voor gezien hield na de beledigingen die gifkikker Joel De Ceulaer naar zijn hoofd slingerde. Onze redactie heeft daar nog beeldmateriaal van gevonden.
De Debatclub nodigt u graag uit voor een debat over de omvolking van Vlaanderen.
Filip Dewinter, Vlaams volksvertegenwoordiger en auteur van het boek Omvolking. Dyab Abou Jahjah, Opiniemaker.
Moderator: Pieter Bauwens (Doorbraak)
Maandag 27 maart, 20.00 uur –Hotel de Basiliek (Trooststraat 22, Edegem) Inkom: 5 euro (studenten 3 euro)
Vanaf 18u heeft u de mogelijkheid deel te nemen aan de receptie en het lichte diner. Op voorhand inschrijven is hiervoor verplicht: info@debatclub.org – 0498/77 48 71 – 55 euro p.p. (inkom van 5 euro inbegrepen) over te maken op rekening van de Debatclub: BE20 7350 4124 1556.
Actief op Facebook? Nodig dan ook uw vrienden uit via dit medium.
“… De universiteiten botsen naar eigen zeggen op organisatorische en financiële grenzen, omdat de Vlaamse regelgeving hen nu verplicht om voor elke Engelstalige master in Vlaanderen ook nog altijd een Nederlandstalig alternatief te voorzien. Mochten de verenigde rectoren nu hun zin krijgen, dan zou onder meer de master in de ingenieurswetenschappen in Vlaanderen nog uitsluitend in het Engels worden aangeboden. Decretaal is dat verboden — Nederlands is de enige officiële onderwijstaal in Vlaanderen — maar universiteiten of hogescholen kunnen hiervoor een uitzondering aanvragen bij de Vlaamse regering… “
