Categorie archieven: nationalisme
Een gesprek met de Syrische president, Bashar Al-Assad
President Bashar Al Assad interview met Sky News Arabic zou het eerste interview kunnen zijn met een media-outlet uit de Golfregio sinds de begindagen van de door de VS geleide oorlog van terrorisme tegen Syrië, waarin de meeste Arabische landen en alle buurlanden en entiteiten van Syrië zwaar hebben bijgedragen aan het sponsoren van terrorisme in Syrië. Het interview werd uitgezonden op 9 augustus.
Tijdens het interview besprak president Al Assad belangrijke onderwerpen, van de obstakels waarmee de terugkeer van de Syrische vluchtelingen wordt geconfronteerd, tot de voortdurende door de VS geleide oorlog van terrorisme en uitputtingsoorlog tegen het Syrische volk, tot de aardbeving en de gevolgen ervan voor het Syrische volk, naast het uitleggen waarom hij een ontmoeting met de Turkse gek Erdogan als vruchteloos beschouwt, en waarom Syrië elk gesprek over vrede met Israël als tijdverspilling beschouwt, om een paar van de onderwerpen te noemen die in het interview worden besproken.
Hieronder volgt de video met Engelse ondertitels en de volledige transcriptie van de Engelse vertaling van het interview. We willen erop wijzen dat de Nederlands tekst volledig voor rekening van een geautomatiseerde vertaling gaat. Mocht u een eerder rare kronkel lezen, dan weet u waaraan deze te wijten is.
- President Bashar Al-Assad Interview: De oorlog tegen Syrië, de verraderlijke rol van terrorisme
Door Bashar al Assad en Arabi Souri, gepubliceerd in Global Research, 17 augustus 2023
Afschrift
Intro: Wij heten u, onze kijkers, van harte welkom bij deze bijzondere ontmoeting vanuit het Muhajireen-paleis in de Syrische hoofdstad Damascus met president Bashar Al-Assad.
Meneer de President, welkom bij Sky News Arabia, en dank u voor de gelegenheid om u te ontmoeten voor deze langverwachte bijeenkomst.
President Assad: Welkom in Syrië, en ik ben erg blij u vandaag te mogen ontvangen en een vruchtbare dialoog tussen ons te hebben.
V: Bedankt. Aangezien dit de eerste ontmoeting is, meneer de president, op Sky News Arabia als het eerste Arabische kanaal, gaan we met u terug naar het begin van de gebeurtenissen in 2012, was het naar uw mening mogelijk om te voorkomen wat er gebeurde? Zou je de oorlog, deze confrontatie meer dan tien jaar lang op dezelfde manier met dezelfde visie hebben meegemaakt?
President Assad: Natuurlijk had dit in theorie voorkomen kunnen worden als we ons hadden onderworpen aan alle eisen die aan Syrië werden geëist of opgelegd over verschillende kwesties, waarvan de belangrijkste het opgeven van Syrische rechten en Syrische belangen was.
Ik zeg in theorie, want in de praktijk gaan we die kant niet op. Maar als we ervan uitgaan dat we in deze richting zullen gaan, betekent dit dat we oorlog zullen vermijden, maar dat we later een veel hogere prijs zullen betalen. Zouden we de dingen op dezelfde manier hebben aangepakt? Er kunnen verschillende manieren zijn om hetzelfde doel te bereiken, wat belangrijk is, is het beleid. Wat is de nationale visie?
Onze visie was om de Syrische belangen en Syrië te verdedigen in het licht van terrorisme en in de onafhankelijkheid van de Syrische beslissing. Als we teruggaan in de tijd, zullen we hetzelfde beleid bouwen en aannemen.
V: Had u verwacht dat de schade in ieder geval het eerste jaar van deze omvang zou zijn?
President Assad: Nee, we hadden het niet verwacht omdat we niet wisten welke plannen er in voorbereiding waren. We wisten dat er dingen werden voorbereid voor Syrië, en we wisten vanaf het begin van de oorlog dat het een lange oorlog zou worden, en geen vluchtige crisis zoals sommigen dachten, maar niemand verwachtte de details.
V: Meneer de President, staat u mij deze vraag toe, de gevechten vonden plaats op meters afstand van de presidentiële paleizen, om zo te zeggen, voor een moment, vreesde u niet voor uw leven, voor het leven van uw kinderen, en er zijn echt angstaanjagende scenario’s in de regio, bijvoorbeeld wat er met presidenten is gebeurd, zoals wat er met president Kadhafi is gebeurd?
President Assad: Allereerst is iedereen die niet bang is voor gevaar een abnormaal en onevenwichtig persoon. Angst maakt deel uit van de menselijke natuur en het is natuurlijk voor een persoon om bang te zijn. Maar angst heeft vormen die variëren van paniek tot angst en alles daartussenin. We hebben dit niveau van paniek zeker niet bereikt, maar aan de andere kant, je leeft in een algemene situatie, ik was niet het doelwit als persoon, iedereen was het doelwit.
We lopen allemaal al jaren in deze straten en wegen en in onze huizen en schelpen, dus angst en bezorgdheid worden onderdeel van ons onderbewustzijn…
V: U vertegenwoordigt de leiding van het land…
President Assad: Het is waar, maar uiteindelijk ben je een mens en ga je met anderen om, zoals het een algemeen geval was, en wanneer het een algemene toestand wordt dat je jarenlang niet met angst kunt leven, wordt het onderdeel van iets waar je dagelijks mee leeft.
Wat betreft de scenario’s die zich hebben voorgedaan, is de waarheid dat deze scenario’s zijn opgesteld, zoals gebeurde met Kadhafi, of zoals gebeurde met Saddam Hoessein in Irak om een staat van angst te creëren, daarom waren we ons in Syrië bewust van de scenario’s die werden ontwikkeld en in de media werden verspreid om een staat van angst te creëren, Dus deze scenario’s zaten niet in onze gedachten in het algemeen, vooral omdat we een existentiële strijd voerden; het doelwit was niet Kadhafi, het was Libië, het doelwit was niet Saddam Hoessein, het was Irak, en het doelwit was niet president Bashar, het was Syrië.
Wanneer je rekening houdt met deze dingen, zul je niet geobsedeerd zijn door de persoonlijke gevallen die ze probeerden op de markt te brengen om een staat van angst te creëren.
Lees verder“Vredescharter” of oorlogsverklaring?
Wim De Wit: ‘Ze zijn gewoon politieke spelletjes aan het spelen. Wij mogen ons toch ten allen tijde beroepen op grondwettelijke rechten, die staan juridisch ver boven de tekst van een of ander ‘charter’. Dat is pure willekeur. Wij leggen ons niet neer bij het verbod op de Kameraadschapsavond en zullen dit in kortgeding voor de Raad van State aanvechten. Ze vragen ons nu om vóór 16 augustus nog eens dat charter te tekenen, en enkel voor de IJzerwake van zondag. Dat gaan we niet doen, ik zie niet in waarom. Voor ons vormen die twee luiken één geheel. Als ze ook die samenkomst van zondag verbieden, zullen we ook daarvoor naar de Raad van State trekken in spoedprocedure. De Stad Ieper zoekt de confrontatie, wij zullen alle middelen aanwenden om onze rechten te vrijwaren’.
Zondag 27 augustus IJzerwake, dé rendez-vous plek van de radicale Vlaamse beweging, en altijd wel goed voor wat hommeles omdat de organisatie elk jaar weer toelating moet krijgen van de stad Ieper, waarin die wei te Steenstrate gelegen is. Dat ex-VB kamerlid Dries Van Langenhove en bezieler van de groep Schild&Vrienden als gastspreker is uitgenodigd, en dat er de avond vooraf een zangstonde, genaamd Kameraadschapsavond is gepland, doet bij het stadsbestuur en een paar linkse organisaties weer alle alarmbellen afgaan. Zoals het Vredescollectief Ieper, waarin vooral Groen, SP.A en PVDA de plak zwaaien. Ze hielpen ook het fameuze charter mee opstellen, zie verder.
Lees: Stad Ieper zoekt de confrontatie met de IJzerwake in Acta Sanctorum
Filmmateriaal van twee jaar geleden:
Moet Antifa niet verboden worden i.p.v. de AfD?
Dat Antifa de privé adressen van AfD-mandatarissen publiek maakt is niets minder dan een oproep tot geweld. Het is blijkbaar niet voldoende dat de staatsveiligheid het AfD in het oog houdt, dat om de haverklap “ingestudeerde” enquêtes over het al dan niet verbieden van het AfD gehouden worden, dat café-, restaurant- en zaaleigenaars bedreigd worden als ze het AfD willen ontvangen, dat AfD-politici belaagd worden, hun auto’s beschadigd of erger… Kortom: het klinkt allemaal heel vertrouwd. Bij ons draaien de traditionele partijen hun hand er niet voor om een rechter te vinden die het VB verbiedt, worden zangavonden verboden (Kameraadschapsavond IJzerwake)… Typische reactie op het wakker worden van de bevolking die een andere politieke koers wil varen.
Rechtse, volksnationalistische partijen worden verketterd, afgeschilderd als de duivel in het kwadraat. Als dit de bewierookte “democratie” is, geef ons dan maar een verlichte despoot, die het welzijn van de eigen bevolking prioriteit geeft.
Onder de Oekraïense regenboog…
… reiken ultranationalisten, LGTB’ers en big business elkaar de hand
De Franse historicus Lucien Cerise interviewde Evgenia Bilchenko. Ze is een Oekraïense professor filosofie en geeft nu les in Sint-Petersburg. Het is een diepgaand gesprek over de toestand in haar land en een psychoanalyse ervan. Te lezen via onderstaand bruggetje:
Ze was een boegbeeld van de Maidan-protesten in 2013-2014. Ze nam aan Maidan deel zoals vele intellectuelen, ook etnische Russen. Ze had toen een romantische relatie met een dichter uit de ondergrondse en het was toch een strijd voor de vrijheid. Ze schreef zelf een gedicht voor de gesneuvelden van de Maidan. Dat werd vertaald in 23 talen. U vindt haar terug op haar: Facebook-profiel.
Ze steunde in 2014 eerst ook de Anti-terroristische Operatie (ATO) zoals de nieuwe regering de militaire operatie tegen de bevolking in het oosten noemde. Bij haar bezoek aan die streek (Donbass) in 2015 realiseerde ze zich echter dat er een genocide dreigde die door de “internationale gemeenschap” genegeerd werd.
In 2019 bekritiseerde ze de wet die het Russisch in het hoger onderwijs verbood. Ze noemde Oekraïne een Amerikaanse kolonie. Dat viel niet in goede aarde. De pesterijen werden haar te veel en in 2021 is ze geëmigreerd naar Rusland. In 2019 deed ze een oproep tot EUropa in naam van de “Europese waarden”:
Harassment and Discrimination on Political and Linguistic Grounds in Kiev, Ukraine – YouTube (https://youtu.be/1AT6oyHaMtw)*
*Nvdr: Om de een of andere reden (… we vermoeden een door YT toegepaste vorm van censuur…) kunnen we de video niet zichtbaar insluiten. U kan deze bekijken door op het bovenstaande bruggetje te klikken. Ondertiteling wordt niet voorzien. De film wordt simultaan vertaald naar het Engels.
Een al decennia getraumatiseerd land! Hoe kun je dat trauma, die wonde “dicht naaien” (term van de psychoanalyse)? Op het eerste gezicht niet samenhangende verhalen moet je dan combineren: liberalisme en etnonationalisme, kosmopolitisme en etnicisme, “Europese waarden” en bloed-en-bodemrituelen.
Hier een illustratie. Een mars met toortsen en foto’s van de oorlogsmisdadiger Bandera (1909-1959) in 2014:
Een Gay Pride van 2019:
De meest efficiënte pr-figuur anno 2023 is nu een transseksueel. Ze heet Sarah Ashton-Cirillo, een Amerikaanse journalist en gewezen medische assistent in het Oekraïense leger.
Maar uiteindelijk draait het om big business. Het land is ondertussen honderden miljarden schuldig, het zal generaties duren om alleen maar de rente te betalen en de grond is voor generaties verpacht aan big agro. Hier de documenten daarover:
Tenax
Groot-Polen in de maak?
Wordt Polen straks het grootste EU-land? Als het van de Poolse intellectuele elite afhangt wel.
Nicolai Lilin is een Italiaanse schrijver van Russische afkomst. Hij blogt over het conflict. Dit is een recente podcast:
Hij haalt de gezaghebbende conservatieve site “Mysl” aan, d.w.z. de Poolse “Gedachte”. Die publiceerde een artikel op 22 juli n.a.v. de NATO-top in Vilnius. Zie: “De zeven tragische fouten van Zelenski” – 7 tragicznych błędów Zełenskiego | Myśl Polska (myslpolska.info) Schakel de vertaalmodus bovenaan in; het is een a met een krulletje, het vijfde symbool van links.
Zo ziet een Indische site de ontvangst in Vilnius:
Volgens de Poolse site maakt Zelenski zich belachelijk en is hij niet (meer) in staat om zijn land te leiden. Hij brengt het land in de vernieling, zeggen ze letterlijk. Ze gaan er van uit dat we als EU nu al alles voorschieten tot de wapenaankopen en de wedden. Ze kunnen even goed West-Oekraïne overnemen. Dat deel is sowieso pro-Westers and pro-Europees. Ze halen dan de grote boeman Stalin aan. Het was zijn schuld. Hij was het immers die in 1945 West-Oekraïne van Polen los gemaakt heeft. De Polen zeggen er niet bij dat ze in 1945 Duits Silezië (Breslau) gekregen hebben, de grote havenstad Danzig en een deel van Oost-Pruisen (Elblag). Dat was een economisch veel rijkere streek dan West-Oekraïne.
De Polen en ook de Habsburgers hebben in de vorige eeuwen het historische Galicië en Volynië afwisselend gecontroleerd. De Poolse adel bestuurde de domeinen van op afstand met behulp van rentmeesters (vaak joden). Daarbij zijn tot het einde van de 18de eeuw vormen van lijfeigenschap blijven bestaan, die bij ons al heel lang verdwenen waren. Dat heeft de Polen niet populair gemaakt. In de Tweede Wereldoorlog hebben de ultranationalisten tienduizenden Polen vermoord maar ook joden en Sovjetburgers. Hun centrum was en is Lviv (Lemberg).
De Polen gaan ervan uit dat de klok tikt en de Westerse steun voor Zelenski sowieso zal slinken. Voor hen is half september al een kritiek moment. De tijd dringt. Volgens “Mysl” moeten de Polen hun historische taak opnemen en de streek beschermen.
Wikipedia leert ons dat de Polen hun leger verdubbelen van 150.000 naar 300.000 en dat tienduizenden reservisten al een jaar deeltijds trainen. Dat is zonder meer het grootste leger in de EU, groter dan het Duitse of Franse leger. Ze hebben zeker de mankracht om de vijf westelijke provincies van Oekraïne (het historische Galicië en Volynië) te bezetten.
Wat denken de Russen daarover? Putin en Lukashenko hadden een ontmoeting vier dagen geleden. Hier het betreffende fragment met Engelse voice-over:
Lukashenko zegt dat hij niet kan toestaan dat Polen een deel van Oekraïne inneemt want dan is Wit-Rusland aan drie kanten door NATO-landen omringd. Hij zal desnoods tussenkomen. Hij merkt ironisch op dat hij moeite heeft om de Wagner-troepen die het Wit-Russische leger trainen, in de hand te houden. Ze zouden naar het Poolse Rzeszów willen doorstoten. Dat ligt amper 120 km van de grens, het is de NATO-luchthaven die 24/7 personeel en materiaal binnenhaalt.
Ondertussen is er wel al een vergaande administratieve overname bezig. Zo runt Polen in Lviv de zeer officiële internationale organisatie Ukraine Reconstruction Service*.
Tenax
Het Communautair Alfabet
Ook op electoraal vlak worden de Vlamingen tekort gedaan.
Bij de verkiezingen voor de Kamer van Volksvertegenwoordigers had een Vlaamse partij gemiddeld 48.099 Vlaamse stemmen nodig om één Kamerzetel te bekomen.
Voor een Franstalige partij volstonden daarvoor gemiddeld slechts 37.021 stemmen.
Voor een Vlaamse zetel zijn dus 29.9% méér stemmen nodig dan voor een Franstalige zetel.
Bron: Het Communautair Alfabet, Barbara Pas
Beschaving en Stijl heeft een gezicht en een klank
Een Tuna is een broederschap van universiteitsstudenten die, gekleed in een historische outfit, oud Spaanse, Portugese en Zuid-Amerikaanse folkloristische liedjes spelen – dikwijls op traditionele muziekinstrumenten – en zingen. Er wordt vermoed dat ze ontstaan zijn in de 13e eeuw in Spanje. Universiteiten bestonden wel maar waren voor veel studenten onbetaalbaar.
De Welshe taal moet verdwijnen in het VK
Hoe de pers u manipuleert en desinformeert
Deze week stonden er heel wat belangrijke dossiers op de agenda van het Europees Parlement in Straatsburg. De rampzalige klimaatdogmatische Natuurherstelwet werd nipt goedgekeurd. Bijna alle amendementen van de conservatieve ECR-fractie werden weggestemd, waaronder vijf van de zes N-VA-amendementen. Enkele amendementen van de liberale fractie van Guy Verhofstadt konden de tekst wel enigszins wijzigen. Toch bleek dit voor N-VA voldoende om voor de Natuurherstelwet te stemmen. Amper 5 van de 121 stemmen van de nationalistische ID-fractie en de conservatieve ECR-fractie stemden voor, waarvan dus 3 N-VA’ers. De groene, socialistische en communistische fracties stemden in blok unaniem voor. Ze waren dan ook door het dolle heen met de nipte goedkeuring en gaven minutenlang een staande ovatie. Als indicatie over de inhoud van de uiteindelijke tekst van die Natuurherstelwet kan dat alvast tellen. Het is dan ook een publiek geheim dat N-VA enkel uit miserie bij de conservatieve ECR-fractie zit, nadat ze in 2019 niet mochten aansluiten bij de liberale Renew-fractie van Verhofstadt noch bij de Christendemocratische EPP-fractie van CD&V. In 2024 zullen ze het allicht opnieuw proberen bij deze regimefracties aan te sluiten. Van Overtveldt doet alvast zijn uiterste best zo gehoorzaam, slaafs en gedwee mogelijk zijn rol als voorzitter van de Budgetcommissie in te vullen.
Een tweede interessant dossier was het rapport van de bijzondere COVID-commissie. Deze commissie bleek uiteindelijk niet als doel te hebben om transparantie te bekomen over de aanpak van de crisis, en zo lessen voor de toekomst te leren, maar bleek vooral een doofpotoperatie te zijn over de vaccins, de aankoopprocedures, de connecties tussen de EU en de farmaceutische industrie, of de communicatie van commissievoorzitter Von der Leyen met dezen. Onze nationalistische fractie ID stelde herhaaldelijk kritische vragen waarop maar geen antwoord kwam. Uiteindelijk dienden we tal van amendementen in. Daarbij vroegen we volledige openbaarheid, klaagden we het beperkt onderzoek aan naar eventueel mogelijke schadelijke gevolgen van de vaccinatie, de censuur op sociale media, etc. Het stemgedrag was ook hier treffend. Groenen, socialisten, liberalen en christendemocraten organiseerden de doofpot. N-VA onthield zich slap of stemde zelfs mee met de regimefracties. Eigenaardig genoeg stemde PVDA’er Botenga eenvoudigweg niet, terwijl hij wel aanwezig was. Bang om kleur te bekennen?
Naast de plenaire activiteiten hebben de zittingen in Straatsburg iets van een bijenkorf met allerhande activiteiten. Het Europees Asielagentschap had zonet de asielcijfers voor de eerste zes maanden van 2023 bekend gemaakt. Meer dan 1 miljoen nieuwe asielaanvragen! Een stijging van 53% ten opzicht van vorig jaar en een record sinds de asielcrisis in 2016 begon. Dus organiseerde ik samen met Europese parlementsleden uit de ID en ECR-fractie een voordracht door voormalig Australisch minister Alister Henskens, wiens vader trouwens een Nederlander is. Australië toont immers de weg. Enkele jaren geleden werden ze met exact dezelfde problemen als ons geconfronteerd. Illegale migratie van gelukszoekers die mensensmokkelaars betalen om Australië binnen te dringen en via asielrecht verblijf proberen af te dwingen. Dat stopten ze door een NO WAY-beleid te voeren. Wie illegaal probeerde binnen te komen, werd onmiddellijk afgevoerd naar Nauru, een godvergeten eiland in de Stille Oceaan. Als het asiel toch gegeven werd, moesten ze ter plaatse blijven. Zo braken ze het businessmodel van de mensensmokkel. De stroom illegale asielzoekers droogde op. Een voorbeeld voor ons om te volgen! In het parlementair debat over doden ten gevolge van illegale migratie op de Middellandse Zee stelde ik dan ook dit soort uitgeteste en dus bewezen oplossing voor als alternatief voor de asielchaos die de Europese Unie nu al jaren toelaat, zoniet zelf doelbewust organiseert.
Tussendoor diende ik, gesteund door 21 parlementsleden uit verschillende fracties, ook nog een resolutie in waarbij we de lidstaten oproepen positieve discriminatie te verbannen. Dit in navolging van het Amerikaanse Hooggerechtshof. Zij oordeelden recent dat positieve discriminatie bij toelatingsvoorwaarden aan de Amerikaanse topuniversiteiten ongeoorloofde discriminatie is. Blanken werden zo immers benadeeld, enkel en alleen op basis van hun huidskleur. Dit soort anti-blank systemisch racisme moeten we ook in Europa verbieden.
Tenslotte organiseerden we met onze Vlaams Belang-delegatie nog een erg gesmaakte avond om 11 juli in de kijker te zetten. Een tot de nok gevulde zaal met aanwezigen uit tal van landen en opnieuw verschillende fracties lieten we kennismaken met onze rijke Vlaamse geschiedenis. Onze politieke boodschap was ook zeer duidelijk. Vlaanderen gaat naar zijn onafhankelijkheid en de internationale gemeenschap moet zich daarop voorbereiden. Vlaams Belang zoekt actief samenwerking binnen en buiten onze fractie in het Europees Parlement. Zo bouwen we netwerken en smeden vriendschappen om hefbomen te creëren om onze politieke doelen te realiseren. Vlamingen in Europa!
Van al onze activiteiten leest u natuurlijk niets in de regimepers. Maar plots, voor het eerst deze legislatuur, kreeg ik een telefoon van Knack. Op 11 juli wenste ik namelijk alle Vlamingen een fijne nationale feestdag toe. Moet een betaalde feestdag worden schreef ik. Dat zou prima zijn, dus deed ik daarbij een alom gekend en universeel gekend OK-teken met duim en wijsvinger. Een zekere Tom De Smet van Knack beschuldigde mij ervan dat dit zowaar een geheim white power-teken zou zijn. Als bron voor deze erg absurde beschuldiging haalde hij zowaar internationale experten aan.
Het wordt pas echt interessant als we eens blootleggen wie deze absurde linkse complottheorie academisch probeert te stofferen. Een van hen is Nederlandse professor Sarah de Lange, o.a. bekend van haar aantijgingen tegen Nederlands politicus Martin Bosma, die zij een antisemiet achtte wegens zijn kritische vragen over de politieke invloed George Soros in de Nederlandse politiek. Op zijn minst opvallend, aangezien Bosma zetelt voor een zeer uitgesproken pro-Israel partij, namelijk de Nederlandse PVV. Het wordt echter minder opvallend wanneer men leert dat ‘professor’ Sarah de Lange de ‘den Uyl-leerstoel’ bekleedt aan de Universiteit van Amsterdam. Deze leerstoel wordt gesponsord door de ‘Wiardi Beckman Stichting’, het wetenschappelijk bureau van de Nederlandse linkse politieke partij PvdA.
De andere expert die in het Knack artikel wordt aangehaald, Leonie de Jonge, is ook een perfect voorbeeld van het links activisme aan onze universiteiten. In het interview aan het observatorium, een anonieme extreemlinkse Antifa-blog, verklaart ze dat de journalistiek meer activisme kan gebruiken om partijen zoals het Vlaams Belang te bestrijden. Dat iedereen in het democratische debat een stem moet krijgen en gehoord moet worden klinkt normaal voor een democraat, maar volgens voltijds betaalde linkse activisten als Leonie de Jonge is dat “ver doorgeslagen”. Ook in een interview voor de extreemlinkse Nederlandse partij SP bepleit de Nederlandse activiste een strikter gebruik van het antidemocratische cordon voor partijen zoals het Vlaams Belang.
Dit zijn natuurlijk helemaal geen academische experten, maar gewoonweg extreemlinkse activisten. Ze proberen vanuit hun academische machtspositie allerhande wilde theorieën te fabriceren over zogenaamd ‘populisme’, het ‘gevaar’ van sociale media, de geheime tekens van alt right en dergelijke. In alle ernst beweren ze zelfs dat een glas melk drinken zowaar een teken van blanke suprematie is. Je kan je natuurlijk niet verdedigen tegen dergelijke absurditeit. Maar dat is precies hun tactiek. Je bent immers per definitie schuldig, want de academische autoriteit heeft het bepaald. Zo dus ook met een onschuldig OK-handgebaar waar ze -geloof het of niet- zowaar de letter W en de letter P in ontwaren, wat dan zou moeten staan voor White Power. Hoe lachwekkend dit ook kan klinken, daarmee willen ze op hun beurt legitimiteit verlenen aan linkse journalisten die in opdracht van het regime de oppositie moeten bestrijden op basis van deze linkse complottheorieën. Journalistiek wordt zo linkse agitprop die ons niet langer informeert over wat we moeten weten, maar wil bepalen hoe we moeten denken. Knack spant hier misschien wel de kroon bij in Vlaanderen. Van een ernstig kwaliteitsblad is het geëvolueerd naar links activistisch. Racisme zit zelfs in het DNA van de Vlamingen volgens hun hoofdredacteur Bert Bultinck!
Het gaat echter nog een belangrijke stap verder. Want dit komt allemaal niet zomaar uit de lucht gevallen. De zogenaamd onafhankelijke en kritische pers wordt voor hun manipulaties rijkelijk gesubsidieerd door het regime met honderden miljoenen per jaar voor de uitgevers en allerhande fiscale voordelen, gratis openbaar vervoer en gunstige pensioenregeling voor journalisten. Dat resulteert dan in linkse agitprop, misleiding, manipulatie en propaganda. Vlaams Belang kan nergens een opiniestuk publiceren. Belga weigert foto’s aan Vlaams Belang te verkopen. In geen enkel dagblad kan Vlaams Belang een advertentie plaatsen. Ook de VRT laat zich niet onbetuigd. Het recentste rapport van de VRM over onpartijdigheid bracht nogmaals aan het licht dat Vlaams Belang amper spreektijd krijgt op televisie. Verbaast dit allemaal iemand als uit recent onderzoek blijkt dat maar liefst 70% van de journalisten links tot extreemlinks stemt!Va n al onze activiteiten leest u natuurlijk niets in de regimepers. Maar plots, voor het eerst deze legislatuur, kreeg ik een telefoon van Knack. Een zekere Tom De Smet had geen enkele vraag over mijn politiek activiteiten deze week of wat de positie van Vlaams Belang was in deze belangrijke dossiers. Op 11 juli wenste ik echter alle Vlamingen een fijne nationale feestdag toe. Moet een betaalde feestdag worden schreef ik. Dat zou prima zijn, dus deed ik daarbij een alom gekend en universeel gekend OK-teken met duim en wijsvinger. Knack beschuldigde mij ervan dat dit zowaar een geheim white power-teken zou zijn. Als bron voor deze erg absurde beschuldiging haalde hij zowaar internationale experten aan.
Een democratie heeft gebaat bij pluralisme in de samenleving en het publiek debat. Daarvoor is een echt kritische en onafhankelijke pers noodzakelijk. In 2024 zullen we de huidige leugen- en regimepers en activistische academici bevrijden van het subsidie-infuus en alle fiscale voordelen voor hen schrappen. Ze zullen niet langer omgekocht worden door het regime, maar kunnen eindelijk volstrekt ongebonden en in alle onafhankelijkheid hun rol spelen in onze democratie. De situatie is immers dramatisch. Meer dan de helft van de Vlamingen heeft geen vertrouwen meer in de media.
Een regime dat gebouwd is op leugens, stort onvermijdelijk in mekaar. Een maand voor de ineenstorting van de communistische DDR waren tienduizenden 40 jaar communistisch arbeidersparardijs aan het vieren. Iedereen deed mee, maar iedereen deed alsof. In het openbaar was iedereen communist, maar in het private leven was niemand het. ‘De regels zijn eenvoudig. Ze liegen tegen ons, we weten dat ze liegen, en zij weten dat wij weten dat ze liegen, maar ze blijven liegen en wij blijven doen alsof we hen geloven’ schreef de Russsische dissidente Elena Gorokhova daar over.
Ondertussen schrijven ze dus maar wat ze willen. Niemand gelooft hen toch nog.
Tom Vandendriessche, Europees Parlementslid Vlaams Belang