Categorie archieven: nationalisme
Hoe de pers u manipuleert en desinformeert
Deze week stonden er heel wat belangrijke dossiers op de agenda van het Europees Parlement in Straatsburg. De rampzalige klimaatdogmatische Natuurherstelwet werd nipt goedgekeurd. Bijna alle amendementen van de conservatieve ECR-fractie werden weggestemd, waaronder vijf van de zes N-VA-amendementen. Enkele amendementen van de liberale fractie van Guy Verhofstadt konden de tekst wel enigszins wijzigen. Toch bleek dit voor N-VA voldoende om voor de Natuurherstelwet te stemmen. Amper 5 van de 121 stemmen van de nationalistische ID-fractie en de conservatieve ECR-fractie stemden voor, waarvan dus 3 N-VA’ers. De groene, socialistische en communistische fracties stemden in blok unaniem voor. Ze waren dan ook door het dolle heen met de nipte goedkeuring en gaven minutenlang een staande ovatie. Als indicatie over de inhoud van de uiteindelijke tekst van die Natuurherstelwet kan dat alvast tellen. Het is dan ook een publiek geheim dat N-VA enkel uit miserie bij de conservatieve ECR-fractie zit, nadat ze in 2019 niet mochten aansluiten bij de liberale Renew-fractie van Verhofstadt noch bij de Christendemocratische EPP-fractie van CD&V. In 2024 zullen ze het allicht opnieuw proberen bij deze regimefracties aan te sluiten. Van Overtveldt doet alvast zijn uiterste best zo gehoorzaam, slaafs en gedwee mogelijk zijn rol als voorzitter van de Budgetcommissie in te vullen.
Een tweede interessant dossier was het rapport van de bijzondere COVID-commissie. Deze commissie bleek uiteindelijk niet als doel te hebben om transparantie te bekomen over de aanpak van de crisis, en zo lessen voor de toekomst te leren, maar bleek vooral een doofpotoperatie te zijn over de vaccins, de aankoopprocedures, de connecties tussen de EU en de farmaceutische industrie, of de communicatie van commissievoorzitter Von der Leyen met dezen. Onze nationalistische fractie ID stelde herhaaldelijk kritische vragen waarop maar geen antwoord kwam. Uiteindelijk dienden we tal van amendementen in. Daarbij vroegen we volledige openbaarheid, klaagden we het beperkt onderzoek aan naar eventueel mogelijke schadelijke gevolgen van de vaccinatie, de censuur op sociale media, etc. Het stemgedrag was ook hier treffend. Groenen, socialisten, liberalen en christendemocraten organiseerden de doofpot. N-VA onthield zich slap of stemde zelfs mee met de regimefracties. Eigenaardig genoeg stemde PVDA’er Botenga eenvoudigweg niet, terwijl hij wel aanwezig was. Bang om kleur te bekennen?
Naast de plenaire activiteiten hebben de zittingen in Straatsburg iets van een bijenkorf met allerhande activiteiten. Het Europees Asielagentschap had zonet de asielcijfers voor de eerste zes maanden van 2023 bekend gemaakt. Meer dan 1 miljoen nieuwe asielaanvragen! Een stijging van 53% ten opzicht van vorig jaar en een record sinds de asielcrisis in 2016 begon. Dus organiseerde ik samen met Europese parlementsleden uit de ID en ECR-fractie een voordracht door voormalig Australisch minister Alister Henskens, wiens vader trouwens een Nederlander is. Australië toont immers de weg. Enkele jaren geleden werden ze met exact dezelfde problemen als ons geconfronteerd. Illegale migratie van gelukszoekers die mensensmokkelaars betalen om Australië binnen te dringen en via asielrecht verblijf proberen af te dwingen. Dat stopten ze door een NO WAY-beleid te voeren. Wie illegaal probeerde binnen te komen, werd onmiddellijk afgevoerd naar Nauru, een godvergeten eiland in de Stille Oceaan. Als het asiel toch gegeven werd, moesten ze ter plaatse blijven. Zo braken ze het businessmodel van de mensensmokkel. De stroom illegale asielzoekers droogde op. Een voorbeeld voor ons om te volgen! In het parlementair debat over doden ten gevolge van illegale migratie op de Middellandse Zee stelde ik dan ook dit soort uitgeteste en dus bewezen oplossing voor als alternatief voor de asielchaos die de Europese Unie nu al jaren toelaat, zoniet zelf doelbewust organiseert.
Tussendoor diende ik, gesteund door 21 parlementsleden uit verschillende fracties, ook nog een resolutie in waarbij we de lidstaten oproepen positieve discriminatie te verbannen. Dit in navolging van het Amerikaanse Hooggerechtshof. Zij oordeelden recent dat positieve discriminatie bij toelatingsvoorwaarden aan de Amerikaanse topuniversiteiten ongeoorloofde discriminatie is. Blanken werden zo immers benadeeld, enkel en alleen op basis van hun huidskleur. Dit soort anti-blank systemisch racisme moeten we ook in Europa verbieden.
Tenslotte organiseerden we met onze Vlaams Belang-delegatie nog een erg gesmaakte avond om 11 juli in de kijker te zetten. Een tot de nok gevulde zaal met aanwezigen uit tal van landen en opnieuw verschillende fracties lieten we kennismaken met onze rijke Vlaamse geschiedenis. Onze politieke boodschap was ook zeer duidelijk. Vlaanderen gaat naar zijn onafhankelijkheid en de internationale gemeenschap moet zich daarop voorbereiden. Vlaams Belang zoekt actief samenwerking binnen en buiten onze fractie in het Europees Parlement. Zo bouwen we netwerken en smeden vriendschappen om hefbomen te creëren om onze politieke doelen te realiseren. Vlamingen in Europa!
Van al onze activiteiten leest u natuurlijk niets in de regimepers. Maar plots, voor het eerst deze legislatuur, kreeg ik een telefoon van Knack. Op 11 juli wenste ik namelijk alle Vlamingen een fijne nationale feestdag toe. Moet een betaalde feestdag worden schreef ik. Dat zou prima zijn, dus deed ik daarbij een alom gekend en universeel gekend OK-teken met duim en wijsvinger. Een zekere Tom De Smet van Knack beschuldigde mij ervan dat dit zowaar een geheim white power-teken zou zijn. Als bron voor deze erg absurde beschuldiging haalde hij zowaar internationale experten aan.
Het wordt pas echt interessant als we eens blootleggen wie deze absurde linkse complottheorie academisch probeert te stofferen. Een van hen is Nederlandse professor Sarah de Lange, o.a. bekend van haar aantijgingen tegen Nederlands politicus Martin Bosma, die zij een antisemiet achtte wegens zijn kritische vragen over de politieke invloed George Soros in de Nederlandse politiek. Op zijn minst opvallend, aangezien Bosma zetelt voor een zeer uitgesproken pro-Israel partij, namelijk de Nederlandse PVV. Het wordt echter minder opvallend wanneer men leert dat ‘professor’ Sarah de Lange de ‘den Uyl-leerstoel’ bekleedt aan de Universiteit van Amsterdam. Deze leerstoel wordt gesponsord door de ‘Wiardi Beckman Stichting’, het wetenschappelijk bureau van de Nederlandse linkse politieke partij PvdA.
De andere expert die in het Knack artikel wordt aangehaald, Leonie de Jonge, is ook een perfect voorbeeld van het links activisme aan onze universiteiten. In het interview aan het observatorium, een anonieme extreemlinkse Antifa-blog, verklaart ze dat de journalistiek meer activisme kan gebruiken om partijen zoals het Vlaams Belang te bestrijden. Dat iedereen in het democratische debat een stem moet krijgen en gehoord moet worden klinkt normaal voor een democraat, maar volgens voltijds betaalde linkse activisten als Leonie de Jonge is dat “ver doorgeslagen”. Ook in een interview voor de extreemlinkse Nederlandse partij SP bepleit de Nederlandse activiste een strikter gebruik van het antidemocratische cordon voor partijen zoals het Vlaams Belang.
Dit zijn natuurlijk helemaal geen academische experten, maar gewoonweg extreemlinkse activisten. Ze proberen vanuit hun academische machtspositie allerhande wilde theorieën te fabriceren over zogenaamd ‘populisme’, het ‘gevaar’ van sociale media, de geheime tekens van alt right en dergelijke. In alle ernst beweren ze zelfs dat een glas melk drinken zowaar een teken van blanke suprematie is. Je kan je natuurlijk niet verdedigen tegen dergelijke absurditeit. Maar dat is precies hun tactiek. Je bent immers per definitie schuldig, want de academische autoriteit heeft het bepaald. Zo dus ook met een onschuldig OK-handgebaar waar ze -geloof het of niet- zowaar de letter W en de letter P in ontwaren, wat dan zou moeten staan voor White Power. Hoe lachwekkend dit ook kan klinken, daarmee willen ze op hun beurt legitimiteit verlenen aan linkse journalisten die in opdracht van het regime de oppositie moeten bestrijden op basis van deze linkse complottheorieën. Journalistiek wordt zo linkse agitprop die ons niet langer informeert over wat we moeten weten, maar wil bepalen hoe we moeten denken. Knack spant hier misschien wel de kroon bij in Vlaanderen. Van een ernstig kwaliteitsblad is het geëvolueerd naar links activistisch. Racisme zit zelfs in het DNA van de Vlamingen volgens hun hoofdredacteur Bert Bultinck!
Het gaat echter nog een belangrijke stap verder. Want dit komt allemaal niet zomaar uit de lucht gevallen. De zogenaamd onafhankelijke en kritische pers wordt voor hun manipulaties rijkelijk gesubsidieerd door het regime met honderden miljoenen per jaar voor de uitgevers en allerhande fiscale voordelen, gratis openbaar vervoer en gunstige pensioenregeling voor journalisten. Dat resulteert dan in linkse agitprop, misleiding, manipulatie en propaganda. Vlaams Belang kan nergens een opiniestuk publiceren. Belga weigert foto’s aan Vlaams Belang te verkopen. In geen enkel dagblad kan Vlaams Belang een advertentie plaatsen. Ook de VRT laat zich niet onbetuigd. Het recentste rapport van de VRM over onpartijdigheid bracht nogmaals aan het licht dat Vlaams Belang amper spreektijd krijgt op televisie. Verbaast dit allemaal iemand als uit recent onderzoek blijkt dat maar liefst 70% van de journalisten links tot extreemlinks stemt!Va n al onze activiteiten leest u natuurlijk niets in de regimepers. Maar plots, voor het eerst deze legislatuur, kreeg ik een telefoon van Knack. Een zekere Tom De Smet had geen enkele vraag over mijn politiek activiteiten deze week of wat de positie van Vlaams Belang was in deze belangrijke dossiers. Op 11 juli wenste ik echter alle Vlamingen een fijne nationale feestdag toe. Moet een betaalde feestdag worden schreef ik. Dat zou prima zijn, dus deed ik daarbij een alom gekend en universeel gekend OK-teken met duim en wijsvinger. Knack beschuldigde mij ervan dat dit zowaar een geheim white power-teken zou zijn. Als bron voor deze erg absurde beschuldiging haalde hij zowaar internationale experten aan.
Een democratie heeft gebaat bij pluralisme in de samenleving en het publiek debat. Daarvoor is een echt kritische en onafhankelijke pers noodzakelijk. In 2024 zullen we de huidige leugen- en regimepers en activistische academici bevrijden van het subsidie-infuus en alle fiscale voordelen voor hen schrappen. Ze zullen niet langer omgekocht worden door het regime, maar kunnen eindelijk volstrekt ongebonden en in alle onafhankelijkheid hun rol spelen in onze democratie. De situatie is immers dramatisch. Meer dan de helft van de Vlamingen heeft geen vertrouwen meer in de media.
Een regime dat gebouwd is op leugens, stort onvermijdelijk in mekaar. Een maand voor de ineenstorting van de communistische DDR waren tienduizenden 40 jaar communistisch arbeidersparardijs aan het vieren. Iedereen deed mee, maar iedereen deed alsof. In het openbaar was iedereen communist, maar in het private leven was niemand het. ‘De regels zijn eenvoudig. Ze liegen tegen ons, we weten dat ze liegen, en zij weten dat wij weten dat ze liegen, maar ze blijven liegen en wij blijven doen alsof we hen geloven’ schreef de Russsische dissidente Elena Gorokhova daar over.
Ondertussen schrijven ze dus maar wat ze willen. Niemand gelooft hen toch nog.
Tom Vandendriessche, Europees Parlementslid Vlaams Belang
Actualiteit in de VB-studio
Tijd voor verandering
Hongaarse ballen
Victor Orbán op Migratie Top in Wenen:
“Zonder Hongarije en Servië zouden Oostenrijk, Duitsland, Nederland… met honderdduizenden méér gelukzoekers verrijkt geworden zijn. Hongarije bevindt zich in een speciale situatie (lees: precaire); aan onze oostelijke grens – in Oekraïne – woedt een oorlog en aan de zuidelijke grens loopt de drukste migrantenroute. Geen enkel land bevindt zich in deze situatie.
Dus, wij beschermen niet alleen Hongarije, wij beschermen heel Europa, ook Oostenrijk, tegen de illegale immigratie en illegale immigranten. Tijdens het afgelopen jaar werden er aan de Europese buitengrenzen 330.000 illegale migranten tegen gehouden en 270.000 hiervan aan de Hongaars-Servische grens. Als wij onze plicht niet zouden doen, dan zouden jullie nog meer zorgen hebben.
Het Hongaarse model (lees: immigratie/vluchtelingenpolitiek) is effectief en heeft dit als basis: niemand mag het Hongaarse grondgebied betreden vooraleer een asielprocedure uitgevoerd werd. Bij een positief resultaat mogen migranten naar Hongarije komen. Dàt is in wezen het Hongaarse model: zonder asielprocedure, geen toegang tot Hongarije. En dat zouden andere EU-landen ook moeten doen,, maar het gebeurt spijtig genoeg niet.
In Brussel (lees: in de EU-commandopost) werd een beslissing genomen die alle EU-landen moeten volgen: met quota (lees: aantallen) en die de EU-lidstaten verplicht migrantengetto’s op te richten… Migrantenkampen… dat is niet alleen voor ons een slechte zaak maar ook voor hen (lees: andere lidstaten) slecht. Het zou eventueel Italië kunnen helpen maar het zou de toestand in Oostenrijk verslechteren vanuit de richting Hongarije, want wij hebben een effectief Hongaars systeem dat wij verondersteld worden te moeten ruilen tegen een niet-effectief EU-systeem… Maar wij zullen deze beslissingen der EU niét uitvoeren. Wij zullen de vastgelegde quota niet aanvaarden. Wij zullen migrantenkampen, migrantengetto’s niet aanvaarden. Wij zullen juridische en politieke middelen vinden i.v.m. deze beslissing die vanuit onze visie geïnterpreteerd kan worden en wat we ertegen kunnen ondernemen.
Wij moeten ons niet alleen tegen de migranten maar ook tegen Brussel (lees: EU-commandopost) verdedigen!”
Openbare omroep = Open VLD-spreekbuis
Uit een studie van de Universiteit Antwerpen uitgevoerd in opdracht van de Vlaamse Regulator voor de Media (VRM) blijkt dat het Vlaams Belang een bijzonder ongewenste gast blijft bij de openbare omroep. De Vlaams-nationale partij krijgt slechts 1,6 procent van de politieke spreektijd. Open VLD krijgt met 32,6 procent de meeste politieke aandacht.
Lees: Academisch rapport bevestigt: Vlaams Belang blijft paria voor VRT
Niet alleen bij de media, ook bij de andere partijen, zoals de N-VA in Denderleeuw:
Duidelijk toch!
Groen en Rood stoorden zich aan de aanwezigheid van een Vlaamse Leeuw (… en hij had dan nog gelakte nagels!…)
Gelooft N-VA zichzelf eigenlijk nog?
Vlaamse strijd is democratische strijd
België werd in 1830 gesticht als een eentalig Franstalig land. De meerderheid van de bevolking sprak echter Nederlands, maar dat vond men geen probleem. Immers, door het cijnskiesrecht waren er maar 41.000 stemgerechtigden. Democratische rechten waren een privilege voor de Franstalige elite. Niet het volk, maar wel de elite had de macht in België. Die macht wilden ze ook niet zonder slag of stoot afgeven. Na een lange en zelfs bloedige strijd kregen eerst mannen (1919) en later ook vrouwen (1948) gelijk stemrecht. Daardoor verschoof de politieke macht van de (Franstalige) elite naar het (Vlaamse) volk. In een democratie speelt immers de macht van het getal. De Vlaamse strijd is dan ook inherent een democratische strijd.
Federalisme om Vlaamse macht te breken
Bovendien ontwikkelde Vlaanderen zich na WO II economisch in snel tempo. Vlaanderen werd niet alleen politiek, maar ook economisch en financieel het zwaartepunt in België. Franstaligen eisten dan ook federalisme, uit schrik voor Vlaamse overheersing via het unitaire België. Zij vonden partners in de Volksunie die, conform de Baert-doctrine, Vlaams zelfbestuur stap voor stap via staatshervormingen wilde realiseren. Vlaanderen betaalde voor daar niet alleen een financiële prijs voor, maar bovenal een politieke. Immers, in het unitaire België hadden de Vlamingen de democratische meerderheid. Maar in het Federale België werd die Vlaamse meerderheid gebroken door allerhande pariteiten, alarmbellen, en grendelwetten. De Vlamingen zijn democratisch, financieel en economisch veruit in de meerderheid, maar dat vertaalt zich in België niet in de politieke macht om zijn lot in eigen handen te nemen. Integendeel, Vlaanderen wordt in een tegennatuurlijke minderheidspositie geplaatst gedraagt zich ook als een minderheid. De manier waarop Jan Jambon gehoorzaam in het overlegcomité tijdens de coronacrisis stond, is illustratief. Maar nog fundamenteler, ondergaat Vlaanderen gehoorzaam en gedwee de jaarlijkse miljardentransfers naar Wallonië. Het Belgisch systeem is er dus van bij het ontstaan op gericht tegen de Vlaamse meerderheid en de belangen van de Vlamingen te besturen.
Ontstaan Nieuw-Vlaamse Alliantie
De Volksunie werkte mee aan verschillende staatshervormingen. De Vlamingen betaalden daar telkens een politieke en financiële prijs voor. In 2001 stelde toenmalig Guy Verhofstadt zijn vijfde staatshervorming voor. Het partijbestuur van Volksunie keurde dit Lambermontakkoord goed, maar partijvoorzitter Geert Bourgeois niet. Hij beoordeelde dit als een slecht akkoord waarbij de Vlamingen te veel moesten betalen om te weinig bevoegdheden terug te krijgen. ‘Maxi-geld voor mini-bevoegdheden’ was de analyse. Vlaanderen had zich laten rollen, en kreeg pietluttige extra bevoegdheden terwijl de Franstaligen daar enorme financiële middelen voor in de plaats kregen. De Volksunie splitste en de N-VA werd opgericht. Deze N-VA stelde letterlijk in zijn beginselverklaring het einddoel: ‘de Nieuw-Vlaamse Alliantie kiest voor een onafhankelijk Vlaanderen’. Dat was volgens de N-VA ‘nodig om tot meer democratie en goed bestuur te komen’. De prioriteiten waren voor N-VA ‘fiscale autonomie en eigen bevoegdheid naar arbeidsmarkt, inkomensbeleid en sociale zekerheid toe.’ Dat wil de N-VA ‘stapsgewijs realiseren’ en definieert haar rol hierin ‘in dat proces het voortouw nemen’.
Kracht van verandering
In 2024 zal Bart De Wever twintig jaar voorzitter zijn waarvan vijftien jaar veruit de grootste partij in Vlaanderen. De machtigste politicus van zijn generatie wordt hij vaak omschreven, alsook wordt hij de kwaliteiten van briljant strateeg toegedicht. Noch in 2007, noch in 2010, noch in 2014, noch in 2019 slaagde De Wever ondanks al die electorale monsterscores er in ook maar iets van die beginselverklaring te realiseren. In tegenstelling tot de Volksunie die met moeite de helft van de stemmen van N-VA haalde, werd geen enkele stap gezet in de staatshervorming. Dat komt omdat ze er zelf voor kozen. Op het toppunt van zijn macht haalde N-VA 33% in 2014. Wat volgde was de communautaire diepvries. Meer Vlaanderen was plots niet meer nodig. Fiscale autonomie en eigen sociale zekerheid waren geen prioriteiten meer. Als de N-VA bestuurde, dan werkte België prima beweerden ze. De kracht van verandering werkt. De N-VA veranderde België niet, België veranderde de N-VA.
Drievoudige strategische nederlaag voor Vlaanderen
Het ontstaan van N-VA en VB is erg gelijkaardig. Beide partijen ontstonden uit de Volksunie. Beide partijen stellen in hun beginselverklaring voor een onafhankelijke Vlaamse staat te gaan. Beide partijen ontstonden als reactie op een slechte staatshervorming (Egmontpact 1977, Lambertmont 2001). Beide partijen vinden hun oorsprong in het klassiek conflict tussen maximalistische versus minimalistische ambitie die zich wel binnen eenzelfde politieke agenda van Vlaamse zelfstandigheid plaatst. Decennialang betekende meer Vlaanderen dan ook beter Vlaanderen, enkel in de methode waarop verschilde men van mening.
Daarvan nam de N-VA in 2014 afstand door de communautaire diepvries. België was niet langer het kernprobleem, beweerden ze. De socialisten van de PS waren dat wel. En die bestuurden niet meer, dus dat was een staatshervorming op zich, beweerden ze. Dat betekende een drievoudige strategische nederlaag voor Vlaanderen. Ten eerste moest de N-VA de Vlamingen ervan overtuigen dat België prima werkte omdat zij bestuurden. Vlaamse onafhankelijkheid werd zo onnodig. Ten tweede moest de N-VA de Vlamingen ervan overtuigen dat er geen andere optie is, dat wij zelfs met 33% voor hun N-VA totaal machteloos zijn om een staatshervorming af te dwingen. Vlaamse onafhankelijkheid werd zo onmogelijk. Ten derde, en meest perfide, moest de N-VA elke Vlaams-nationale ambitie als de totale ‘Catalaanse’ chaos, afgrond en ondergang wegzetten. Vlaamse onafhankelijkheid werd zo onwenselijk. De N-VA moest dat natuurlijk niet doen. Maar ze deed het wel. Omdat anders iedereen zou door hebben dat voorzitter De Wever geen strategie heeft en zijn politieke concurrenten van Vlaams Belang wel. Partijbelang primeert voor N-VA op landsbelang.
Is de N-VA nog wel een Vlaams-nationale partij?
Jan Jambon schreef in 1994 samen met huidig N-VA Kamerfractieleider Peter De Roover een boek voor een onafhankelijk Vlaanderen. Daarin schrijven ze: ‘Vlaamse onafhankelijkheid is louter een zaak van willen. En dan kan niemand ons tegenhouden’. Op het communautair congres van Vlaams Belang stelden we recent een concreet stappenplan voor naar Vlaamse onafhankelijkheid. Na de verkiezingen verklaart de Vlaamse meerderheid zich soeverein. Dat is het startpunt van onderhandelingen over de georganiseerde opdeling van België. Dat mondt uit in een onafhankelijkheidsverklaring met een Vlaamse grondwet. Net zoals Tsjechoslovakije ordevol en conform internationaal recht ophield te bestaan. Reactie van diezelfde Jan Jambon in 2023: ‘zonder draagvlak bij de bevolking is dat een politiek avontuur.’
Van waar haalt Jambon het eigenlijk dat er geen draagvlak bestaat voor Vlaamse onafhankelijkheid? Toen hij zijn boek schreef in 1994 haalden VB en Volksunie amper 20%. Nu scoren VB en N-VA tegen de 50%. Nooit stemden meer Vlamingen op Vlaams-nationale partijen. Het Belgisch wanbeleid is ondertussen totaal. Het misprijzen voor onze democratie is met Vivaldi compleet. De Franstaligen zitten in acute geldnood. België dreigt Vlaanderen mee in de financiële afgrond te sleuren. Het momentum is daar om eindelijk onze vrijheid te nemen. Maar N-VA heeft de onnodigheid, onmogelijkheid en onwenselijkheid van Vlaamse onafhankelijkheid ondertussen al zodanig geïnternaliseerd dat ze steeds openlijker afscheid nemen van hun eigen beginselverklaring en reden van bestaan. Is de N-VA eigenlijk wel nog een Vlaams-nationale partij? Gaat de N-VA eigenlijk nog wel voor iets anders dan het eeuwig besturen waarop zelfs de CVP afgunstig zou zijn?
Geloofwaardigheid in de politiek
Volgens de theorie van het issue ownership identificeren kiezers partijen met het eigenaarschap op bepaalde politieke thema’s. Is dat een belangrijk thema bij verkiezingen, dan stijgt de kans dat die partij zal winnen. Bijvoorbeeld, het brede electoraat identificeert klimaatbeleid het meest met Groen. Dat vergroot de kans dat die partij wint als de verkiezingen over klimaat gaan. Maar nog veel belangrijker, wat gebeurt er als klimaat een belangrijk thema is bij verkiezingen, de Groene partij daar effectief mee wint, maar er vervolgens van klimaatbeleid geen spoor is in de regering waarvan ze deel uitmaken? Zelfs niet-kiezers van Groen, of rabiate anti-Groen-kiezers zouden die partij als compleet onbetrouwbaar evalueren. De kiezer verwacht immers dat dat de kernboodschap van een politieke partij is waarvoor ze gaan en staan. Als ze dat niet doen, dan wordt die partij compleet onbetrouwbaar. Ze geloven immers zelf niet in wat ze zeggen. Zelfs als je het met die partij eens bent, stem je er toch niet meer op. Dat overkomt CD&V gestaag sinds ze rond abortus geen regering over hadden. Dat overkomt VLD sinds ze in elke regering de voorbije 25 jaar enkel maar meer belastingen en schuldenputten opleverden. Exact datzelfde lot staat de N-VA onvermijdelijk te wachten met deze strategie. Mensen stemmen niet op partijen die niet eens zelf in hun kernboodschap geloven. Ze zijn fundamenteel ongeloofwaardig en onbetrouwbaar.
Laat de kracht van onze democratie los
De voorbije dertig jaar zijn verschillende politieke krachten in Vlaanderen steeds tot dezelfde conclusie gekomen. Of men het nu maximalistisch of minimalistisch ziet, een onafhankelijke Vlaamse staat of een confederale staatshervorming, iedereen botst op de realiteit dat België niet werkt en dat de uitweg ligt in Vlaamse zelfstandigheid. Op elk domein willen de Vlamingen en de Walen immers een andere richting uit. De Belgische status quo is geen neutrale keuze, maar wel een die onze welvaart en onze toekomst op het spel zet. We zakken steeds dieper weg in het financieel, economisch en sociaal moeras dat België vormt.
Verhofstadt, Leterme en De Wever, allen werden ze de voorbije dertig jaar de grootste door confederalisme aan de Vlamingen te beloven. Alle drie konden ze maar aan de macht komen door hun eigen politieke beloftes in te slikken en precies het omgekeerde te doen. Allen werden daarvoor logischerwijs ook electoraal afgestraft. Het confederale hervormingsmodel leidt nergens naar omdat het de spelregels van het Belgisch systeem aanvaardt. En in dat Belgisch systeem is gelijk welke Vlaamse ambitie onmogelijk omdat de Vlamingen daar in een tegennatuurlijke minderheidspositie geduwd worden en de Franstaligen in een meerderheidspositie belanden waar ze over alles veto’s hebben. Dat Belgisch systeem is er immers op gericht de Vlaamse macht te breken. Wie dat Belgisch spel meespeelt, is gedoemd om te verliezen. Dat Belgisch systeem is maar machtig door de bereidwillige medewerking van de Vlaamse politiek.
We moeten fundamenteel van strategie veranderen. Wij Vlamingen zijn het financieel, demografisch en economisch zwaartepunt in België. We moeten stoppen met ons als een minderheid te gedragen. We moeten vanuit een positie van kracht onze doelen nastreven. Dat kan door de kracht van onze democratie volledig los te laten. Dat kan maar door het cordon weg te stemmen en elke politicus af te straffen die dat in stand houdt. Een massale stem op Vlaams Belang is de electorale sloophamer om de kracht van onze democratie los te laten. Als de Vlaamse kiezer dat wil, besturen we dan Vlaams in Vlaanderen. België stort vanzelf in elkaar door een assertief Vlaams bestuur. Want dan buigen, knielen en bedelen de Vlamingen niet langer, maar nemen terug wat van ons is. Vlaams Belang is er klaar voor om onze vrijheid en onze toekomst in eigen handen te nemen. Als de Vlamingen het willen, is het in 2024 aan ons. En dan komen onze mensen eindelijk op de eerste plaats.
Tom Vandendriessche, Europees Parlementslid voor Vlaams Belang, I & D fractie, 18.6.23
Men zegge het voort
Vandaag 85 jaar geleden werd Freddy Van Gaever geboren, een man met een uitgesproken mening en met veel durf. Hij was een gesmaakt auteur van zijn pittige, soms zelfs nijdige, opiniestukjes waarin hij heilige huisjes met de grond gelijk maakte. Steevast eindigde hij met “Men zegge het voort”.
Hij overleed op 15 december 2017 na een slopende ziekte, tevens de datum waarop bij ons het laatste “Men zegge het voort” verscheen.
Waarmee kunnen we hem beter eren dan met een schrijfsel van zijn hand?
30 maart 2014
Schaf nu a.u.b. een reeks idiote wetten af !!!
We zijn er van overtuigd dat vele kandidaat beroepspolitiekers die het a.s. 25 mei nog eens willen proberen om verkozen te geraken véél meer succes zouden hebben bij de kiezers indien ze zouden beloven geen enkele nieuwe wet meer te stemmen maar beloven er alleen te zullen voor ijveren om tientallen idiote bestaande wetten en gebruiken af te schaffen.Hoe dikwijls hebben we de laatste tijd niet gehoord dat koppels niet huwen en gewoon maar samenwonen omdat een huwelijk hen financieel zou bestraffen! Kan het nog gekker?
Zo lezen we vandaag dat werknemers van Ford Genk voor een moeilijke keuze staan. Indien ze een nieuwe job aanvaarden verliezen ze een riante opzegpremie en indien ze de premie aanvaarden zijn ze niet zeker dat de job die ze nu kunnen krijgen er nog zal zijn op latere datum.
Leg aan een buitenlander maar eens uit dat een chirurg in ons land véél meer mag operatie als de patient op een eenpersoonskamer ligt. Dit is net hetzelfde of een garagist zou voor een herstelling tot driemaal méér mogen aanrekenen indien de klant thuis over een garage beschikt !!!
Het zijn al die zotte en destijds goedgekeurde wetten die onze samenleving meer en meer verzuren.
Ook op gebied van de verkiezingen zelf loopt er veel verkeerd en hebben onze verkiezingen nog weinig met democratie te maken. Een handvol partijbonzen kunnen, dankzij het bestaande systeem en dit weken voor de verkiezingen, reeds vooraf beslissen wie er het grootste gedeelte van de beschikbare mandaten zal
kunnen in de wacht slepen. En zo bestaan er nog reeksen voorbeelden die heel onze samenleving steeds meer en meer onrechtvaardig maken.Stem daarom een volgende maal eens op mensen met een gezond boerenverstand en op kandidaten die tot op de dag van vandaag nog nooit iets hebben mogen beslissen. Een vernieler van bestaande domme wetten kan veel nuttiger zijn voor de samenleving dan een parlementair die zijn stem geeft voor het goedkeuren van een zoveelste nieuwe ramp!
Het is allemaal te zot voor woorden!
Men zegge het voort,
Freddy Van Gaever
Wijze woorden… men zegge ze voort…
Hoe zat het nu eigenlijk met die mep op Toms gezicht?
Opiniestuk van Wouter Bollansée, Vlaams Belang regiovoorzitter Voorkempen:
Liberalen en socialisten zijn mede verantwoordelijk voor de vuistslag op Tom Van Grieken en de kniestoot aan Ellen Samyn !
Op 13 juni omstreeks 7u ’s ochtends arriveer ik op het hoofdkantoor van Vlaams Belang. Er dienen nog enkele affiches gedrukt te worden zodat we, samen met een spandoek, onze steun kunnen gaan betuigen aan de zorgsector. Onder twee boodschappen ‘Zorg voor onze zorg’ en ‘Een hart voor onze zorg’ trekken we iets voor 10u met enkele collega’s, parlementsleden en Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken richting Brussel Noord om symbolisch onze steun te uiten aan de duizenden deelnemers aan de ‘betoging van de zorg’. Bij aankomst zijn er verschillende deelnemers, zowel van de groene, rode en blauwe vakbondskleur, die vragen aan Tom Van Grieken of ze een selfie mogen nemen met hem. Hij stemt uiteraard vriendelijk toe.
Wat tijdens de politiebetoging werd toegejuicht, kon nu niet meer?
Omdat we ons niet actief in de betoging willen begeven, we willen de organisatie niet voor de voeten lopen, kiezen we bewust voor een steunactie aan de zijkant van het parcours. Exact hetzelfde als we eerder al deden bij de politie- en de boerenbetoging in Brussel. Twee acties die toen veelvuldig op steun, duimpjes en getoeter van de deelnemers konden rekenen.
Maar op 13 juni liep het anders. Nog voor de betoging vertrok werden onze 18 deelnemers aan de steunactie, van wie de helft vrouwelijk was, omsingeld door een veelvoud aan politiemensen, het merendeel bestaande uit Franstalige agenten.
Politieke orders zijn het enig mogelijke besluit
Je merkte direct dat de Nederlandstalige agenten verveeld zaten met heel de situatie. Niemand kon of wilde een deftige verklaring geven voor het overmatige machtsvertoon en de reden waarom onze steunactie niet kon doorgaan. Maar ja, ze moesten hun orders uitvoeren natuurlijk. Bij sommige, gelukkig maar enkele maar toch, Franstalige agenten was de haat in hun ogen te zien. Nog voor er gesproken werd, stond een ééntalige (Frans) agent op scherp met de pepperspray-bus in aanslag. Een andere Franstalige agent slaagde erin om vanuit de tweede rij vol op het gezicht van Tom Van Grieken te slaan. Op beeld is de slag duidelijk zichtbaar en hoorbaar. Een politiecollega weet (vreest) hoe laat het is en stuurt hem direct weg. Ongetwijfeld om de imagoschade voor het Brusselse optreden te beperken. Parlementslid Ellen Samyn krijgt later nog een ‘kniestoot’ van een (wederom) Franstalige agent waardoor ze op de grond wordt gewerkt.
Zelden zag ik zo een buitensporig machtsvertoon. Het verschil met de omgekeerde steunbetuigingen van politiemensen tijdens de politiebetoging, in combinatie met het verschil van optreden tussen Nederlandstalige en Franstalige agenten kan ik alleen maar kaderen in de politieke orders die gegeven werden vanuit het Brussels stadshuis. Het doet PS-burgemeester Close blijkbaar enorm pijn dat hij overruled werd door de Raad van State enkele weken geleden waardoor de Vlaams Belang manifestatie ‘Doe ze luisteren’ in Brussel alsnog kon plaatsvinden. Een manifestatie waarbij duizenden Vlamingen zonder enig incident in Brussel betoogden tegen de Belgische en Brusselse elite. Zag Close vandaag zijn kans om zijn kiesvee te overtuigen van zijn Vlamingenhaat? Ik vrees van wel. Kort wil ik er ook aan toevoegen dat ook de Vlaamse socialist Conner Rousseau zijn allochtoon kiespubliek op zijn wenken bediende. Aangezien hij het op zijn sociale media blijkbaar de normaalste zaak van de wereld vindt dat op het gezicht slaan van een onschuldige partijvoorzitter, behoort tot het normale werk van een politieman.
Uitspraken van Sven Gatz mee verantwoordelijk voor vuistslag op Tom Van Grieken
Iedereen die afgelopen vrijdag op Canvas naar de Afspraak keek, kon vaststellen dat Sven Gatz (Open VLD-minister) een weloverwogen doch ongefundeerde en lasterlijke uiteenzetting hield tegen Vlaams Belang en bij uitbreiding tegen alle Vlamingen die in Brussel waren komen betogen op de ‘Doe ze luisteren’-manifestatie. Iedereen werd letterlijk uitgemaakt voor fascisten. Als we de peilingen mogen geloven maakte hij dus meer dan 1 miljoen mensen uit door hen als fascisten te bestempelen. Een regelrechte schande. Het feit dat een minister dit primetime op een nationale zender zomaar doet, leidt tot het gedrag dat ik op 13 juni vanop de eerste rij kon waarnemen. Sven Gatz geeft met zijn woorden een vrijgeleide om zonder enige reden zinloos geweld te gebruiken tegen democratisch verkozenen, leden en sympathisanten van het Vlaams Belang. Vlamingenhater Sven Gatz (ooit nog een VU-man trouwens) zijn verantwoordelijkheid is dan ook enorm in deze.
Deze liberalen en socialisten zijn wel de bevoorrechte partners van N-VA ?
Enkele jaren geleden werd ik door een voormalig N-VA- gemeenteraadsvoorzitter in mijn gemeente Zoersel ook zonder enige onderbouwing weggezet in de hoek van het fascisme. Ik was toen verbolgen en reageerde zeer scherp. Ik diende ook klacht in bij de politie. Net omdat wanneer we dit allemaal maar zouden laten passeren, de sluizen worden opengezet voor fysiek geweld tegen onze mandatarissen, leden en kiezers. Er werd toen echter vanuit het Schoon Verdiep niet ingegrepen. Ik stel me dan ook meer en meer vragen bij de geloofwaardigheid van Bart De Wever wanneer hij voor een zoveelste keer Vlaams Belang de les spelt. Ziet hij deze liberalen en socialisten dan als zijn droomcoalitie? Iemand Bart De Wever al gehoord dat pakweg VLD zijn stallen eens moet uitmesten?
Wij hebben geen lessen te leren van andere partijen, het enige wat we wilden doen, is oprecht onze steun betuigen aan de zorgsector. Net zoals de steun die we betuigen aan de boeren, de hardwerkende Vlaming en de agenten die dagelijks hun werk moeten doen in moeilijke omstandigheden. En dat zullen we, ondanks de intimidatie van de socialisten en liberalen, blijven doen.
Wouter Bollansée
Gemeenteraadslid Vlaams Belang Zoersel
Regiovoorzitter Vlaams Belang Voorkempen
Organisatie & evenementen Vlaams Belang Nationaal