Sint Maarten, Sint Niklaas, Kerstmis, Pasen… onze christelijke feesten en gebruiken moeten eraan geloven. Zo ook het zgn. Lanternenfest in Duitstalige gebieden.
Sint-Maartensdag wordt in Duitstalige landen vaak gevierd in kleuterscholen en basisscholen met een charmante lantaarnparade genaamd Laternenlauf. De oorsprong van deze traditie ligt in het verhaal van Martinus van Tours, een Romeinse soldaat die zijn mantel deelde met een klappertandende bedelaar op een winternacht.
Sint Maarten is de collega van Sint Niklaas. Hij wordt ook in onze contreien gevierd, bv. in Aalst. Onze neef is tientallen jaren verveld tot Sint Maarten en toen hij – omwille van ziekte en ouderdom – niet meer kon, nam zijn zoon de staf over.
Na het falen van formateur Bart De Wever zijn strategie om een federale Arizona-regering te vormen, reikt hij nu de hand aan Open Vld. “Open Vld mee in het bad trekken, is niet meer dan de kiezer in het gezicht uitlachen”, reageert Kamerfractieleider Barbara Pas. “Het rampzalige Vivaldi-beleid werd in beide landsdelen electoraal naar de prullenmand verwezen. De partij die het hardst gestraft werd opnieuw aan de knoppen plaatsen, getuigt vooral van een compleet gebrek aan visie en respect voor de kiezer.”
Deze donderdag raakte bekend dat formateur De Wever, na het eerder aanbieden van zijn ontslag bij de koning, Open Vld bij de formatiegesprekken wil betrekken in plaats van Vooruit. Hiermee zou de federale regering bestaan uit N-VA, cd&v, Open Vld, MR en Les Engagés. “Open Vld is het typevoorbeeld van een systeempartij. 25 jaar hebben ze aan de knoppen gezeten en zo goed als niks gerealiseerd”, aldus Pas.
“De huidige Vivaldi-regering is al een onwerkbaar samenraapsel van zeven partijen gebleken die samengesteld werd met een compleet gebrek aan respect voor de Vlaamse democratie”, vervolgt Pas die daarbij verwijst naar het feit dat de regering-De Croo geen Vlaamse meerderheid kent. “Opnieuw dezelfde fout maken om dan toch maar het premierschap te kunnen pakken, toont aan dat het de N-VA vooral om zichzelf te doen is, en niet om een beter beleid.”
Voor het Vlaams Belang is een federale regering zonder Vlaamse meerderheid in ieder geval onaanvaardbaar. “Met de vorming van de Vivaldi-regering was N-VA nochtans dezelfde mening toegedaan. Wanneer ze er zelf deel van uitmaken, blijkt het plots geen probleem meer te vormen”, concludeert Pas.
Mocht stemmen iets uithalen, hadden ze het al lang verboden’ zei de Franse komiek Coluche. Alvast bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen is het tegendeel bewezen. Nooit leerden verkiezingen ons meer over de werking van het Belgisch politiek systeem. Welke lessen kunnen we trekken?
N-VA is tegen het cordon, maar handhaaft het overal. In Denderleeuw haalde Vlaams Belang maar liefst 38%. N-VA kondigde aan gesprekken op basis van inhoud te beoordelen. Daaruit bleek echter dat er helemaal geen onoverbrugbare verschillen waren. Meer zelfs, N-VA kon bijna zijn volledige programma realiseren door een coalitie met Vlaams Belang. Maar toch weigerden ze. De situatie doet erg aan Ninove denken. Het cordon gaat helemaal niet over inhoud. Het cordon is ook geen toeval. In tientallen andere lokale besturen tekende zich immers hetzelfde scenario af. De Wever beveelt elke lokale afdeling geen akkoord met Vlaams Belang te maken. Koste wat kost. In Merksem bestuurt N-VA zo met Vooruit èn Groen om toch maar niet het cordon te moeten breken. Zelfs een blinde kan er niet meer naast kijken. Het cordon is het cynisch verdienmodel van Bart De Wever. Enerzijds, door een concurrent uit te sluiten verhoogt het zijn eigen kans om te besturen. Anderzijds tracht hij Vlaamse kiezers zo te demoraliseren op die concurrent te stemmen. Het resultaat is altijd maar meer van hetzelfde beleid.
Na Vlaams Belang, zit nu ook N-VA in het cordon. Hoezeer N-VA wil besturen eerder dan de beloftes uit het eigen programma te realiseren, werd prachtig geïllustreerd in Gent. Daar was N-VA bereid werkelijk alles te slikken om toch maar mee te mogen doen. Opvoeren van de strijd tegen discriminatie met praktijktesten op de huur- en arbeidsmarkt, hoofddoek achter het loket, LEZ-zone behouden, ‘dekoloniseren’ van de stad, etc. Voor de verkiezingen was N-VA er allemaal tegen, maar na de verkiezingen wilden ze – letterlijk citaat– ‘voor een progressieve stad gaan’. Tenminste dat was eens niet gelogen. Hoewel Vooruit zijn hele programma uitgevoerd zag, stemde de socialistische achterban toch tegen het bestuursakkoord. Men wil per definitie niet met de N-VA besturen. Hoezeer men zich ook vilein afzette tegen Vlaams Belang. Hoezeer men zijn eigen programma ritueel verbrandde. N-VA zit nu ook in het cordon. Dat bewijst dat het cordon niet zozeer tegen Vlaams Belang gericht is, maar wel tegen alle niet-linkse politieke krachten. Het Vlaams Belang is gewoon de eerste die in het cordon gezet wordt. N-VA is gewoon de volgende van het moment links zich daartoe in staat acht. De laffe appeasement-politiek van N-VA met links naar de eigen uitsluiting.
Het cordon is geen democratische keuze, maar een particratisch dictaat. Lang beweerden commentatoren en professoren dat het cordon sanitaire perfect democratisch was omdat partijen vrij kunnen bepalen met wie ze coalitie vormen. In Ranst werd alvast bewezen dat dit een totale leugen is. Twee lokale partijen, PIT en Vrij Ranst, sloten een coalitie met Vlaams Belang. Geen van beide lokale lijsten had ooit het cordon ondertekend. Ze maakten gewoon het best mogelijke akkoord waardoor ze zoveel mogelijk konden uitvoerden wat ze beloofden aan hun kiezers. Dat bleek met Vlaams Belang te kunnen. Sammy Mahdi (CD&V) en Eva De Bleekere (VLD) sloten prompt leden die in deze lokale lijsten actief waren uit hun partij. Tegelijk beweerden ze stellig dat het cordon niet gebroken was. Het ging volgens hen immers niet om lokale afdelingen van nationale partijen. Deze tegenstrijdigheid maakt de vaststelling enkel maar duidelijker. Het cordon sanitaire is helemaal geen vrije democratische keuze, maar een machtsmiddel van nationale partijhoofdkwartieren dat opgelegd wordt aan alle verkozenen en afgedwongen wordt door politieke intimidatie. Wie hen niet gehoorzaamt, wordt verbannen. Deze twee traditionele partijen takelen gradueel af richting kiesdrempel, maar proberen hun macht via intimidatie zo lang mogelijk te behouden.
Brulboei Jean-Marie Dedecker blijkt een corrupt schoothondje. Niemand minder dan Guy Verhofstadt lanceerde voormalig judocoach Dedecker in de politiek in 1999. Niet-ingeloste beloftes over een ministerportefeuille zijn electoraal weinig lonend, maar leverden wel de motivatie om tegen diens linksliberale regering van leer te trekken. Rechts voor de raap zeggen waar het op slaat, zonder zelf bij Vlaams Belang te zitten, maar tegelijk wel de hoop te wekken het cordon te doorbreken. Jean-Marie had een electorale goudader ontdekt van moegetergde kiezers in de brede rechterzijde. Die truc werd snel door N-VA overgenomen en zijn Lijst Dedecker verdween van het toneel in 2014. Dankzij politieke blufpoker slaagde Dedecker er in 2019 en 2024 in een parlementszetel bij de wanhopige N-VA te onderhandelen door te dreigen naar Vlaams Belang over te stappen. Van dat laatste is trouwens nooit sprake geweest. 25 jaar lang werd de illusie gewekt dat iemand Dedecker moest tegenhouden of er anders eens iets zou gebeuren. Daar is nu een ietwat meelijwekkend eind aan gekomen. Niet brulboei Dedecker, maar zowaar VLD’ers uit Ranst doorbraken het cordon. Daarbij bovendien openlijk lachend met de oekazes van de VLD-partij-uitsluiting. Dedecker zelf sloot een coalitie met zijn zogenaamde erfvijand, N-VA-lijsttrekker Descheemaecker. De gemeente Middelkerke is dankzij Dedecker schuldenkampioen in Vlaanderen geworden, en dus heeft hij subsidies nodig. Daarmee werd duidelijk hoe corrupt het N-VA-systeem wel niet is. Een PS’er had het niet beter kunnen uitleggen.
Uiteindelijk gaat links over tot geweld, intimidatie en broodroof. Links bedacht het cordon sanitaire. Daarmee wilden ze de democratie beschermen. Er was volgens hen een groot gevaar aan de electorale doorbraak van het Vlaams Blok/Belang. Dat was volgens hen immers fascisme. Een fundamenteel kenmerk van fascisme is het hanteren van geweld om de uitoefening van politieke rechten te onderdrukken. In Izegem sloot Vlaams Belang een coalitie met de plaatselijke lijst Stip. Direct na het bekendmaken hiervan werden verkozenen op de lijst Stip geïntimideerd met fysiek geweld en werd gedreigd arbeidscontracten op te zeggen. Al snel bleken deze dreigementen uit de socialistische vakbond en ziekenfonds Solidaris te komen. Enkele lokale verkozenen van Stip waren zodanig onder de indruk van die dreigementen dat de coalitie met Vlaams Belang gestopt werd. De weggestemde N-VA-burgemeester Bert Maertens liet de vergoeilijkende woorden optekenen ‘Wat hadden ze gedacht? Dat het zomaar ging passeren?’ De socialistische maffia wint door straatgeweld en goedkeuring van het zogenaamde centrum. Het Vlaams Belang van zijn kant betoogde vreedzaam tegen deze gang van zaken. ‘Als het fascisme ooit terugkeert, zal het zich anti-fascisme noemen’, voorspelde Jacques Presser.
Conclusie. Mensen mogen wel gaan stemmen, maar mogen vooral niets te zeggen hebben. Het hele systeem is erop gericht burgers onmachtig te maken, politici om te kopen of af te dreigen. Het cordon sanitaire is er niet zozeer tegen Vlaams Belang, maar wel tegen de Vlaamse democratie. Wie niet in de pas loopt, krijgt te maken met intimidaties, broodroof en particratische machtsmiddelen. Het Vlaams Belang buigt daar als enige niet voor en precies daardoor, en om geen enkele andere reden, worden wij uitgesloten met een anti-democratisch cordon sanitaire. Daardoor is Vlaams Belang fundamenteel de partij van de vrijheid, de democratie en de rechtstaat. Alle andere partijen zijn de handlangers, de lakeien en de beulen van het corrupt Belgisch politiek systeem. Dat politiek systeem staat op instorten. Ze verliezen steeds meer de controle over de bevolking. Precies daarom wordt het geweld steeds openlijker en brutaler. Omdat het elke morele grond mist. Deze lokale verkiezingen betekenen daarom een nieuwe stap vooruit in de bevrijding van onze Vlaamse natie.
Tom Vandendriessche, Europees Parlementslid Vlaams Belang
De N-VA gaat in Gent mee besturen! Vlamingen die denken dat dit eindelijk serieuze verandering brengt in de meest linkse stad van Vlaanderen, mogen dat idee snel opbergen naast hun Vlaams-nationalistische vlag.
Want wat doen de Vlaams-nationalisten (?) van de N-VA in Gent? Ze gaan akkoord met het toelaten van hoofddoeken achter de Gentse loketten. Jawel, je kan binnenkort je parkeerboete betalen aan een loket met een hippe hoofddoek. Maar dat is nog niet alles! Ze geven ook groen licht voor praktijktesten om die Vlamingen te betrappen die liever hun appartement niet aan “vreemdelingen” verhuren. Of die werkgevers die nog steeds vasthouden aan het belachelijke idee dat een Vlaming de beste kandidaat voor een job zou zijn. Eigen volk eerst? Eerder eigen volk als laatste, als het aan de Gentse N-VA ligt.
Maar wacht, de N-VA heeft toch ook een grote “overwinning” behaald: stad Gent gaat een officiële 11 juli-viering organiseren. Ja, want als er iets is dat een stad als Gent hard nodig heeft, is het wel een Vlaamse feestdag! De geruchten over het programma zijn al aan het rondgaan. Zo vernemen we dat de viering zou aanvatten met een optreden van de muziekkapel van de Rode Valken: twee trommels, drie blokfluiten en een mondharmonica. Vervolgens worden twee vlaggen plechtig het podium opgedragen: de Vlaamse Leeuw (natuurlijk, maar dan wél met gelakte nagels en een modieuze rode tong) en de LGBTQIA+-vlag. De dragers? De twee laatst aangekomen asielzoekers in Gent. En zoals het hoort, ontvangen zij een uurtarief van €50 voor hun inzet. Niets is te veel voor inclusie!
En dan de grote ster van de avond: een optreden van Wim Claeys. Voor de gelegenheid speelt hij op een gitaar in regenboogkleuren. Ooit was Wim nog lid van de fascistische VNJ-jeugdbeweging, maar tegenwoordig is hij fulltime bezig met het bevuilen van zijn eigen nest. Alles voor de kunst, nietwaar?
De strijdrede wordt uiteraard uitgesproken door niemand minder dan burgemeester Mathias De Clercq. Gehuld in een elegante hoofddoek zal hij het hebben over het belang van “verbinding”, wat hij kracht bijzet met enkele nieuwe projecten voor de stad voor te stellen. Zo zal op het gelijkvloers van het Belfort een permanente tentoonstelling te bewonderen zijn over de Marokkaanse cultuur en geschiedenis. Op de derde verdieping volgt een gelijkaardige tentoonstelling, maar dan over de Turkse cultuur. En tussen die twee verdiepingen? Daar zetelt een peloton agenten, om ervoor te zorgen dat de Marokkanen en Turken elkaar niet te lijf gaan. Verbinding is nu eenmaal een kunst.
Oh, en er is meer! De Sint-Baafskathedraal wordt volledig omgebouwd tot een moskee. Klokke Roeland? Die gaat de smeltoven in. Want laten we eerlijk zijn, dat oude ding doet veel te veel denken aan het trotse, “witte” verleden van Gent. Het gesmolten materiaal wordt gebruikt om een gigantisch beeldhouwwerk te maken dat “verbinding” moet voorstellen. Hoe dat eruitziet? Niemand weet het, maar het wordt ongetwijfeld revolutionair.
De 11 juliviering sluit men af met een daverend muzikaal slotakkoord. Het koor van de ‘Vooruitziende Vrouwen’ (natuurlijk met hoofddoek) zal de Internationale zingen, gevolgd door een gevoelig optreden van Willem Vermandere met zijn klassieker “Bange Blanke Man”.
En als kers op de taart? De ordedienst wordt verzorgd door de militante dokwerkers van ACOD die hun rode neksjaal nu zullen dragen als hoofddoek. Kaarten te koop aan € 20 bij Luc Vermeulen die die niet gaat afrekenen maar in het boetefonds van Voorpost steken. Overschrijven op voorpostrekening BE20 9796 5418 2856 met vermelding Gent trotse stede.
“Postcommunisme is bij ons volkomen in orde (en dat zou het in een democratie ook moeten zijn). Zelfs doodbrave en goed opgevoede conservatieven echter worden dikwijls verdacht gemaakt alsof ze verkapte nazi’s zouden zijn. Als bij ons op televisie een ganse avond lang opgeroepen wordt tot een “strijd tegen rechts”, wordt hiermee ook CDU/CSU, Aiwanger en FDP bedoeld, en misschien zelfs de Tierschutzpartei. Bij ons in Duitsland was er nooit een groot probleem als een minister in zijn jeugdjaren zijn enthousiasme voormassamoordenaars als Jozef Stalin of Mao had geuit. Dat men erin geslaagd is deze framing op te leggen, mag als het wereldwijd grootste succes van uiterst links worden beschouwd. Veel andere prestaties had deze strekking niet”, aldus Harald Martenstein, columnist in de Duitse krant Die Welt, op 29 september 2024.
Nu de PS, volgens Franstalige journalisten, in verschillende gemeenten en steden met neo- of postcommunisten van PTB-PVDA wil gaan besturen om haar macht te behouden, mag misschien dezelfde consequentie worden gevraagd van N-VA? Immers, ‘men’, het Belgische politieke establishment, heeft in dit land jaren naeen de cordon proberen verkopen als een “Belgische symmetrie”: géén samenwerking met ‘uiterst rechts’ in Vlaanderen, want, zie eens, aan de andere kant van de taalgrens wordt ook niet samengewerkt met ‘uiterst links’. Nu die cordon in het zuiden wegvalt (hij was al doorbroken in het noorden, onder andere in Zelzate, maar dit geheel terzijde), kan die andere V-partij de cordon toch niet blijven handhaven? Als ze de cordon handhaaft, wordt ze namelijk medeplichtig aan het partijpolitiek en electoraal minoriseren van Vlaams-nationale stemmen. Als de cordon niet meer bestaat in Wallonië, en hij blijft – met actieve steun van N-VA! – gehandhaafd in Vlaanderen, betekent dit niet meer of niet minder dat 1 op de 4 van de Vlaamse stemmen wordt geschrapt, en 1 op de 2 V-stemmen. Hoe die andere V-partij dat zal blijven uitleggen aan haar achterban en aan de rest van Vlaanderen, is mij echt een raadsel. Is één Volksunie-verhaal niet voldoende, dan?
Zes Zwitserse patriotten der “Junge Tat” begingen een zwaar misdrijf. Ze droegen een kruis tijdens een “queer religieuze eredienst” en ze toonden een spandoek met de boodschap “Gezin i.p.v. genderideologie” bij een dragqueen-leesuurtje voor kinderen.
Nu hangt hen een boete van 70.000 Zw. Franken boven het hoofd.
De wereld schrok op toen eensklaps beepers en walkie-talkies ontploften in Libanon. Nochtans is dit geen nieuw wapen. De heimelijke inzet van explosieven door Israël, verborgen in beepers en walkie-talkies, maakte slechts het gebruik van een lang bestaand sabotagemiddel bekend, dat alles behalve nieuw is en dat verwoestende gevolgen heeft voor gewone burgers en weerstandsstrijders.
“Het lijdt geen twijfel dat we een zware klap gekregen hebben, zowel wat betreft de veiligheid als op het vlak van de menselijkheid, een ongeëvenaarde klap in de geschiedenis van het verzet in Libanon, een ongeëvenaarde klap in de geschiedenis van Libanon, misschien zelfs ongekend in de geschiedenis van het conflict met de Israëlische vijand in heel de regio, misschien zelfs in de wereld.”
Aldus reageerde de inmiddels vermoorde secretaris-generaal van de Hezbollah, Hassan Nasrallah, op 19 september 2024.
In tegenstelling tot b.g. woorden tijdens zijn laatste toespraak is de terreuraanslag d.m.v. ontploffende beepers en walkie-talkies geen “ongeëvenaarde” of buitengewone gebeurtenis als men deze in de context van de sinds tientallen jaren omvangrijke geheime-dienstacties van de bezettingsstaat beschouwt.
Israël heeft bij eerdere executies van Palestijnse verzetsleiders gelijkaardige methodes gebruikt. Een prominent voorbeeld vond plaats op 5 januari 1996, toen Yahya Ayyash, een belangrijke leider van de gewapende vleugel van Hamas, de Qassam Brigades en het brein achter talrijke operaties tegen Israël, werd vermoord. De Israëlische Shin Bet gebruikte een klein explosief van 50 gram dat in een draagbaar toestel was verborgen.
In 2018 onthulde de Israëlische agent Kamal Hammad schokkende details over de moord op Ayyash. Hammad, die nauw verbonden was met zijn neef Osama – de vertrouweling van Ayyash – kreeg de opdracht om Ayyash een boobytrap, verborgen in een telefoon, te bezorgen. Volgens Hammad gingen er aan deze missie zes maanden zorgvuldig plannen vooraf. Op de bewuste dag vierde Ayyash, ook bekend als ‘de ingenieur’, de geboorte van zijn jongste kind en belde hij zijn ouders via een vaste lijn in het huis van Hammads oom. Vervolgens blokkeerde Israël dit gesprek, Ayyash wisselde naar het vooraf geprepareerde draagbare toestel, Ayyash stem werd herkend en de ontploffingsknop werd ingedrukt. Ayyash was onmiddellijk dood.
Twee decennia later hervatte Israël een soortgelijke tactiek, bracht honderden beepers en walkie-talkies tot ontploffing nadat het in de toeleveringsketen kon infiltreren. Deze keer werden ook onschuldige burgers het slachtoffer, niet alleen verzetsstrijders. Volgens info van het Libanese gezondheidsministerie werden meer dan 3000 mensen gekwetst en minstens 37 gedood, waarbij ook kinderen en vrouwen. Talrijke slachtoffers zijn zwaar verminkt aan hun ogen en ledematen.
De rest van het verhaal geraakte met beetjes bekend. Het Taiwanese Gold Apollo verklaarde dat de bewuste apparaten door een Hongaars bedrijf, BAC Consulting, waarmee ze een samenwerkingsakkoord hadden, gefabriceerd werden.
Hongarije ontkende echter de apparaten geproduceerd te hebben en de BAC-webstek werd op mysterieuze wijze onmiddellijk na het incident gesloten. De eigenaar van BAC, Cristiana Barsony-Arcidiacono, beweerde een experte in rampenbeheer te zijn, maar de website van het bedrijf bood geen details over diens productieactiviteiten, waardoor wantrouwen over haar ware rol ontstond.
In een telefonisch onderhoud met NBC News ontkende ze de beepers te fabriceren en verklaarde slechts een tussenpersoon te zijn. De voorzitter van Gold Apollo, Hsu Ching-Kuang, vervolledigde met zijn verklaring, nl. dat een vrouw, genaamd “Teresa”, met hem contact genomen had als vertegenwoordigster van BAC. Na maandenlange onderhandelingen kwamen ze tot het akkoord Gold Apollo-Beepers aan BAC te verkopen. Hus gaf ook nog mee dat BAC later vroeg eigen producten onder de merknaam Gold Apollo te mogen ontwerpen, wat wenkbrauwfronsen veroorzaakte. De laatste levering van onderdelen aan BAC gebeurde in het begin van het jaar.
Later werd bevestigd dat Hezbollah de bij de explosies gebruikte AR-924-Beepers in februari gekocht had, wat op een lang op voorhand geplande Israëlische ingreep in de leveringsketting wijst. Dit plan geraakte bekend toen drie medewerkers van de geheime dienst bevestigden dat BAC Consulting deel uitmaakten van een Israëlische dekmantel, waaronder ook andere nepbedrijven schuil gingen, om de echte herkomst van de toestellen verborgen te houden.
Terwijl BAC met vaste klanten zaken dreef, was hun eigenlijk doel de Hezbollah. De aan Hezbollah verkochte beepers bevatten batterijen die met PETN-explosieven gevuld waren. De productie van deze toestellen werd versneld nadat Hezbollah-leider Hassan Nasrallah in februari 2022 gsm’s omwille van hun twijfelachtige veiligheid publiekelijk bekritiseerde.
Betreffende de explosie der toestellen, bevestigde de Japanse firma ICOM dat het bewuste model, IC-V82, reeds tien jaar uit productie genomen werd. ICOM kon niet bevestigen of het bij de bewuste toestellen om vervalsingen of originelen ging. Het Libanese communicatieministerie stelde vast dat de toestellen noch door een gelicentieerd handelaar geschikt verklaard, noch door de veiligheidsdiensten gecontroleerd werden.
Internationale experten hebben deze aanvallen als oorlogsmisdaden veroordeeld. In een persmededeling verklaarde VN-mensenrechtenspecialisten dat de gelijktijdige ontploffing van duizenden toestellen zonder rekening te houden met de identiteit der betrokkenen tegen het humanitaire volkerenrecht indruist omdat ze lukraak tegen burgers gebruikt werden.
“Deze aanvallen zijn in strijd met het recht op leven, zonder dat er een teken bestaat dat de slachtoffers op dat tijdpunt een direct dodelijk gevaar voor anderen vormden. Bij dergelijke aanvallen is een onmiddellijk, onafhankelijk onderzoek nodig om achter de waarheid te komen en de verantwoordelijken voor de moordmisdaden rekenschap te laten geven.”
Ook Amnesty International eiste een onderzoek en benadrukte dat dergelijke aanvallen het recht op leven en de wetten van een bewapend conflict schenden. Aya Majzoub, plv. directrice van Amnesty International voor het M.O. en Noord-Afrika:
“De recente massale explosies in Libanon en in Syrië lijken wel een grimmige dystopische nachtmerrie. Nog nooit werden verstopte explosieven in een dagdagelijks communicatietoestel ingezet om dodelijke aanvallen van een dergelijke omvang uit te voeren. “
Hoewel Israël zich niet voor de aanvallen officieel verantwoordelijk verklaarde, stelde defensieminister Yoav Galant op 18 september dat “een nieuwe fase” van de oorlog met Libanon begonnen was en prees de “schitterende prestaties” van de Shin Bet-veiligheidsdienst en van de Israëlische geheime dienst. Deze verklaring werd als impliciete erkenning van Israëls rol bij de aanvallen beschouwd. Ook de Libanese overheid en VSA-ambtenaren lieten weten dat ze geloven dat Israël achter de aanvallen zit.
Het onderzoek naar de leveringsketting werd uitgebreid, waarbij nu ook Bulgarije in beeld komt. Een Noor, Rinson Jose*, die in verbinding staat met een Bulgaars bedrijf, dat bij de levering der beepers betrokken was, is onder mysterieuze omstandigheden verdwenen. (Hij zou naar verluidt 18 miljoen Noorse Kronen = ca. 1537800,59 euro van een Israëlische bank ontvangen hebben. Zie bruggetje onderaan.)
De Noorse overheid heeft een internationaal aanhoudingsbevel tegen hem uitgevaardigd, terwijl het onderzoek naar postbusbedrijven, die voor de smokkel van explosieven in Libanon ingezet werden, verder gaat. Deze inzichten doen vermoeden dat Israël een uiterst geraffineerde geheime dienst dekmantel ontwikkeld had, die commerciële tussenpersonen inzet om binnen de leveringsketting te infiltreren vooraleer de toestellen de Hezbollah bereiken.
De ontplofte beepers en walkie talkies, die intussen door de moordaanslag op Nasrallah, de bombardementen op Beiroet en de invasie van Zuid-Libanon overschaduwd worden, zijn niets anders dan de voortzetting van geheime operaties en terroristische tactieken van Israël, echter met belangrijke strategische invloed op de weerstand en de veiligheid in de regio.
… Ze worden gewoon met een bus – gratis – naar de EU-bonzen in Brussel gestuurd.
Of het slechts om een provocatie gaat, is ongewis.
Lijkt bevestigd te worden:
De boete voor het niet aanvaarden van de door de EU verplichte opvang van immigranten, werd door Hongarije niet betaald.
Ook Oekraïners vallen onder deze maatregel. Slechts een beperkt aantal Oekraïners – uit onveilige regio’s – krijgen nog opvang en hulp. De rest moet maar elders gaan aankloppen.
