“Links denkt vanuit de utopische voorstelling dat de wereld één wordt, en dat we instellingen behoeven die deze eenmaking faciliteren. Dit leidt tot transnationalisme en technocratische machtsuitoefening, ondersteund door apocalyptische angstbeelden (klimaat, corona, Rusland).
Rechts daarentegen staat voor realisme (niet alle culturen zijn compatibel) en voor een bottom-up benadering van soevereiniteit: de overheid wordt door de bevolking betaald en hierom hoort de overheid de bevolking te dienen in plaats van andersom. De machthebber heeft verantwoording af te leggen aan de samenleving, in plaats van dat de samenleving zich moet conformeren aan de (utopische) ideologische voorkeuren van de bovenklasse.”
Mocht U Sid Lukassen (nog) niet kennen, dan kan U hier kijken naar een aflevering van Café Weltschmerz, tijdens dewelke Paul Cliteur hem aan de tand voelt over een verwant thema:
Enkele duizenden sympathisanten van de Bulgaarse nationalistische partij Възраждане (Ned.vert.: Heropleving, Herstel, Wedergeboorte…) protesteerden in Sofia tegen de overschakeling naar de Euro volgend jaar. De betogers scandeerden “ontslag” en “neen tegen de euro”. Ze gooiden rode verf, voetzoekers en molotovcocktails naar het EU-gebouw, waardoor de voordeur vuur vatte.
De nationalisten willen niet dat de Bulgaarse onafhankelijkheid teloor gaat en pleiten voor het behoud van de nationale munt, de “lev“. Ze staan voor de keuze, menen ze, “vrijheid of de euro.”
Overmorgen worden er bij onze oosterburen federale verkiezingen georganiseerd. Over één ding zijn alle partijen het eens, nl. een coalitie met het AfD is taboe. We (her)kennen het veto maar al te goed: het cordon sanitaire dat het Vlaams Belang uitsluit.
“Vandaag is er weer een strafrechtelijk onderzoek tegen mij gestart wegens ‘haatspraak’. Ik ben de tel kwijtgeraakt en zal onironisch een assistent moeten aanwerven om de vele strafrechtelijke onderzoeken en rechtszaken die tegen mij lopen, bij te houden.
Sinds ik nationalistische activist ben geworden, is er door de staat onophoudelijke lawfare tegen mij gevoerd. Drie keer viel de politie bij mij thuis binnen en ik heb bijna € 200.000 aan boetes en advocaatkosten betaald om mezelf te verdedigen.
Ik ga proberen uit te leggen waar dit laatste strafrechtelijke onderzoek over gaat. Het is belachelijk en verontrustend tegelijk.
Politieagenten legden me uit dat Justitie wil dat ze een post van 22 april 2021 onderzoeken. Dat is bijna vier jaar geleden. Ik herkende het bericht niet, maar kreeg al snel te horen waarom: het was niet door mij geplaatst, maar door een Facebookpagina die humoristische content over België plaatst en Justitie beweert dat ik banden heb met de mensen die de pagina beheren.
Waar gaat dit bericht over? Wel, het is een (niet-bewerkte!) screenshot van een artikel van HLN. Het artikel is getiteld “Kinderen uit Nieuwpoort slingeren als apen op Buitenspeeldag” en de foto die ze gebruikten is van een Afrikaans uitziend kind. Omdat HLN en DPG Media constant op zoek zijn naar mensen die ze van racisme kunnen beschuldigen, vonden veel mensen dit een grappig gebruik van woorden en foto. De post bevatte niet eens een bijschrift. Alleen de screenshot.*
De foto* en het artikel* zijn nog steeds online te vinden, dus het is niet het artikel zelf dat ‘haatspraak’ is, het is de handeling van het plaatsen ervan als je een nationalist bent (of een rechtse humorpagina in dit geval), omdat de rechter in het brein van een nationalist kan kijken en kan beslissen dat die ‘wilde aanzetten tot haat’ door het artikel te plaatsen. Ze noemen het haatspraak, maar in werkelijkheid zou ‘gedachtenmisdrijf’ toepasselijker zijn.
Je vindt dit misschien absurd, maar zoals sommigen weten is het helaas verre van de eerste keer dat dit gebeurt. Ik werd ooit onderzocht voor een “seksistische cartoon” die letterlijk uit Humo kwam. Niet de cartoonist of het Humo werden onderzocht, nee, ik werd onderzocht voor seksisme (strafbaar feit in België) omdat iemand het had gepost in een groepschat die ik naar verluidt had aangemaakt. Dankzij goede advocaten heb ik die zaak gewonnen, maar ik heb helaas meer zaken verloren dan gewonnen.
Een jaar geleden verloor ik door een extreemlinkse rechter de Pano-zaak waarin ik werd veroordeeld tot een jaar effectieve gevangenisstraf en een boete van 16.000 EUR voor het deelnemen aan een groepschat waarin ANDEREN ‘racistische memes’ hadden geplaatst. Deze zaak wordt over twee weken opnieuw besproken in het Hof van Beroep en zal bepalen of ik naar de gevangenis moet of niet.
Het is een uitputtingsslag en ik word aangevallen door alle tentakels van het Belgische regime. Als je mij wilt steunen in deze strijd, kan dat via het S&V reknr: BE80 9734 8438 3577.
Ik wou dat ik niet om hulp hoefde te vragen, maar de inkomsten uit onze webshop, mediakanaal en boksclub zijn alleen genoeg om de normale uitgaven te betalen, niet voor een leger advocaten.”
“Justitie heeft geen middelen om onderzoek te doen naar gewapende overvallen en dodelijke schietpartijen met oorlogswapens, maar wél om onderzoek te doen naar memes en een busje pepperspray. Oh ja en om goudhandelaar Yannick Verdyck af te knallen hadden ze ook middelen over.”
Uit Wido Bourels dagklapper, deze herinnering aan Pater Stracke
Op 18 februari 1970 overleed pater Desideer Stacke (1875-1970) jezuïet, doctor in de Germaanse filologie en grijze eminentie van de Vlaamse Beweging. Hij was een kenner van de middeleeuwse mystiek en de stichter van het Ruusbroecgenootschap.
Stracke legde voor het genootschap een werkbibliotheek aan van 60.000 boeken waarvan 40.000 door hem persoonlijk aangebracht. Hij publiceerde veelvuldig over de Oud-Nederlandse letterkunde.
Zijn opmerkelijke redevoering “In de leer bij Jacob van Maerlant” is een belijdenis van de Heel-Nederlandse gedachte die ook Jean-Marie Gantois in zijn boek “Ons Nederland boven de Zomme” inspireerde.
Zijn favoriete verzen uit de veertiende eeuw waren ook zijn levensmotto:
‘Elc worde een man die striden kan, waar des is nood. Hi sla zynen arm breed uut, ende warm, in fellen wederstoot.’
Deze verzen stammen uit het werk van de middeleeuwse dichter Herman de Wit. Ze zijn afkomstig uit het “Lancelot”, een van de vroege Nederlandse ridderromans en reflecteren de ridderlijke waarden en de strijdlust die typerend zijn voor die tijd.
N.a.v. het BRT-programma “Ten Huize Van” bezocht Joos Florquin ook Pater Stracke. Het beeldmateriaal hebben we niet kunnen vinden. We citeren hieruit:
Pater, dit is de allereerste keer dat we in deze uitzending op bezoek gaan bij een pater en die pater is dan nog een jezuïet. Jezuïeten hebben al wel eens een minder goede reputatie?
Die verdienen ze dan ook wel een beetje. Achter onze naam staat S.J., wat Societas Jesu betekent, maar vaak maakt men daarvan ‘schlaue Jungen’ of zelfs ‘slimme joden’. Ons wapen is, zoals u weet, I.H.S., wat betekent: ‘Jesus Hominum Salvator’. De nijdigaards lezen echter: ‘Jesuitae habent satis’ (aan geld). Wij antwoorden daarop: ‘Si habent Jesum!’
Hebt u zich als Vlaming in uw orde altijd thuisgevoeld?
Nee. Nu wel, vroeger niet. Van 1892 tot 1936 is het wel eens zwaar geweest. Nu zijn al onze oversten Nederlands sprekenden. Vroeger waren het Walen of franskiljons, die zonder tussenpersoon niet met de broeders konden praten. Maar er is nog een afstand tussen ‘leest en geest’.
“Een ‘Vlaams-nationalist’ die tegen de revolutie is en tradities respecteert, daar vallen zaken mee te doen. Het woord ‘confederalisme’ komt zelfs niet voor in het regeerakkoord.“
“… Misschien moeten we die term ‘Vlaams-nationalistisch’ maar laten vallen, en gaan voor een breder Vlaams-republikeins verhaal, waar we ook de linkerzijde voor warm kunnen maken. Anders blijft het modderen in Steenstrate, of met kleine lipjes de Brabançonne zingen in Brussel.”
Bij het struinen door facebook, werden we door Jürgen Ceder aan Marie-Rose Morel herinnerd. Eergisteren – 14 jaar geleden – overleed ‘Roos’ op 38-jarige leeftijd. We willen hier geen polemiek starten. Roos was noch een heilige, noch een gewiekste heks. Ze was zeer gedreven en zat soms zichzelf in de weg. Haar ergste vijand bleek niet in de politiek te schuilen maar wel in haar ziekte, kanker, die te laat ontdekt en behandeld werd. Haar zonen, haar “prinsjes” zijn intussen grote jongens, jonge mannen geworden, haar beide echtgenoten hertrouwd. Tja. Behalve de dood is niets voor eeuwig.
Kijk even mee naar dit laatste filmfragment. Als U haar gekend hebt kunt U misschien een kaarsje voor haar laten branden.
Volgens politicoloog Bart Maddens (KUL) hebben Bart De Wever en de N-VA een grote strategische fout gemaakt tijdens de regeringsonderhandelingen. “Uit vrees buitenspel gezet te worden, heeft de partij de strategische fout gemaakt niet vooraf duidelijke communautaire eisen te stellen. Wat een contrast met wat Conner Rousseau voor elkaar heeft gekregen”, stelt hij in De Tijd. Ook Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken reageert. “De honger naar de macht is sterker dan de eigen principes.”
