Wurlitzerdromen
Ik laat me vandaag inspireren door de actualiteit. Vico Torriani zong in 1953 dit liedje naar de top van de schlagerparade in verschillende landen. Het nummer is voorwaar dubbel politiek incorrect wegens de titel ‘Du schwarzer Zigeuner’, drie woorden, waarvan twee intussen verboden. Ik heb zo mijn twijfels bij de moderne versie ‘Jij, donker-gepigmenteerde woonwagenbewoner’.
Kusje
Lolita
Ter herinnering aan de 132 doden van 13 november 2015 in Parijs die moslim terroristen op hun geweten hebben.
Ba-ta-clan is een “chinoiserie musicale” (of operette), een éénakter, gecomponeerd door Jacques Offenbach met het libretto van Ludovic Halévy. Het werd voor het eerst opgevoerd in het Théâtre des Bouffes Parisiens, Parijs, op 29 december 1855.
Ba-ta-clan was Offenbachs eerste groot succes; hij opende zijn nieuw winter theater, de Salle Choiseul. Het nam iedereen op de korrel: van de toenmalige politici tot de gebruiken bij de grote opera’s. Tientallen jaren werd het stuk opgevoerd in Parijs, Londen, New York. Offenbach breidde het stuk uiteindelijk uit met een bezetting van 11 personen.
Offenbachs vroege operettes waren kleinschalige éénakters, want de Franse wet beperkte de toelating voor muzikale theaterstukken (andere dan de meeste opera’s) tot éénakters met een max. bezetting van drie zangers en, soms, enkele artiesten zonder tekst. In 1858 wijzigde men deze wet en Offenbach kon sindsdien andere – lange – werken aanbieden, te beginnen met ‘Orpheus in de onderwereld’.
In 1864 opende de muziektempel Bataclan in Parijs.
Wurlitzerdromen
Leonard Cohen keerde gisteren terug naar zijn Schepper. Dichter, zanger, componist, inspiratiebron voor menig zanger(es).
Dit liedje componeerde hij in de zestiger jaren op het Griekse eiland Hydra, waar hij een tijdlang verbleef met zijn vriendin Marianne (die van het gelijknamige liedje). Ze zou volgens de verhalen hem een gitaar gegeven hebben toen hij met een depressie kampte. En daaruit werd ‘Bird on a wire’, een vogeltje op een telefoondraad, geboren, verweven met klamme nachten op het eiland. Leonard zou het in een Hollywood motel afwerken en op 26 september 1968 werd het in Nashville opgenomen. Talrijke artiesten namen het op in hun repertorium.
Rust in vrede, Leonard Cohen.
https://youtu.be/BmPUu-rMpWA
“How Great Thou Art”
Het grote succes van de a capella band Home Frees heeft weinig te maken met een beetje mazzel, maar alles met vastberadenheid en een grote liefde voor de muziek. Deze mannen zijn geen nieuwe gezichten in de muziekindustrie, maar als je nog nooit van ze hebt gehoord, is het nu tijd om ze te leren kennen.
Deze vijf country muziek sterren uit de Amerikaanse staat Minnesota wonnen de talentenjacht “Sing-Off”, en sindsdien gaat hun carrière pijlsnel. Hun nieuwste album heet “How Great Thou Art” en is een goed voorbeeld van het zangtalent van deze mannen – ze zijn zo onwaarschijnlijk goed!
In de prachtige video staan ze in het midden van het dal in een rotsachtig landschap. Als hun perfect op elkaar afgestemde stemmen zich met elkaar mengen krijgen we kippenvel. Er is een reden waarom deze video al meer dan 4 miljoen keer is bekeken in slechts een paar dagen.
Kwaadwilligen zien er gelijkenissen met het Horst Wessel-lied in!
Passend bij Allerheiligen / Allerzielen
“When I am laid in earth” (Dido’s Lament) en “Under this stone lies Gabriel John”, beide van Henry Purcell
https://youtu.be/vK06iwXT0Jw
Het enige portret van H. Purcell tijdens zijn leven gemaakt. In de New Grove (1980) aan Godfrey Kneller toegeschreven, maar bij Burden en Duffy aan John Closterman. Zowel Kneller als Closterman waren belangrijke portretschilders uit die tijd.
Henry Purcell (Westminster, circa 1659 – Londen, 21 november 1695) was een Engelse componist van barokmuziek, wiens werk ook nu nog dikwijls wordt uitgevoerd en opgenomen. Zijn werk behoort tot het belangrijkste barokrepertoire. Hij was onder andere een leerling van de Engelse componist John Blow. Purcell schreef zowel kerkmuziek, toneelmuziek en instrumentale werken als liederen en (semi-)opera’s. Henry was een zoon van hetzij Henry, hetzij Thomas Purcell, twee broers die beiden lid waren van de Chapel Royal, het koninklijk muziekensemble.
De muziek van Henry Purcell is niet te begrijpen zonder kennis van de godsdienstige en politieke situatie in Engeland (samen met Schotland, Wales en Ierland= Commonwealth) in die tijd. Verneem meer…
Wurlitzerdromen
De nummer één bij ons in februari 1970, ‘Thanks” door J. Vincent Edwards, een danklied aan O.L. Heer voor vertrouwde dagdagelijkse zaken.
Liefs van Lolita
https://youtu.be/5xPvsnYP5M8
Symfonie nr. 8 is een compositie van de Oostenrijkse componist Anton Bruckner.
Met de 8e symfonie beginnen opnieuw de problemen met diverse versies. Bruckner had de partituur – na het grote succes onder Levi met de 7e symfonie – opgestuurd naar Hermann Levi. Maar hij stuitte hier op wanbegrip. Radeloos en depressief stortte Bruckner zich in een vloed van omwerkingen, waarin hij niet alleen de 8e maar ook de 1e en 3e symfonie betrok.
De nieuwe versies van de 1e en 3e symfonie zijn naar de moderne inzichten volledig onnodig gebleken. Door het opnieuw bewerken van de 8e symfonie zou Bruckner de 9e symfonie niet kunnen voltooien.
De versie van 1887-1890 betreft veranderingen in de instrumentatie (het hout wordt drievoudig, de hoorns achtvoudig en de harpen dubbel bezet). Met de vier Wagnertuba’s leidt dit tot een karakteristiek donkere klankkleur.
Een beslissende structurele ingreep betreft de coda van het eerste deel. Dat was een apotheose; maar dat verkeert in de nieuwe versie in het negatieve: een dramatisch instorten van de muziek (die op bijvoorbeeld Mahler veel invloed had). Het scherzo van het Trio werd geheel opnieuw gecomponeerd. Bovendien werd de toonsoort van de climax van het Adagio van C groot naar Es groot veranderd, en werd het aantal bekkenslagen van zes (in twee paren van drie) op twee (per punt nog maar een bekkenslag) gereduceerd.
Het werk bestaat uit :
Bruckner droeg de 8e symfonie op aan Keizer Franz Josef. Het verhaal gaat dat Bruckner bij een audiëntie steun heeft gevraagd bij de monarch tegen de gevreesde “paus onder de critici” Eduard Hanslick.
Arthur Seymour Sullivan (Lambeth, 13 mei 1842 – Londen, 22 november 1900) was een Britscomponist. Sinds 1883 mocht hij zich Sir Arthur Seymour Sullivan noemen.
Van 1856 tot 1858 studeerde hij aan de beroemde Royal Academy of Music in Londen. Aansluitend studeert hij aan het Conservatorium in Leipzig en komt in 1861 weer terug naar Londen. Met zijn diploma-werk, een inleidend muziekstuk voor het toneelstuk The Tempest van William Shakespeare, oogstte hij in Engeland groot succes.
Al spoedig had hij een reputatie voor ballades en (kunst-)liederen en hij kreeg een baan als organist in de West End church.
Hij schreef voornamelijk opera’s, veelal op libretto’s’s van W.S.Gilbert. Veel opera’s van ‘Gilbert en Sullivan’, zoals H.M.S. Pinafore en The Pirates of Penzance, zijn legendarisch geworden. Hun grootste succes was echter The Mikado uit 1885.
Victoria Enbankment Gardens, Londen
Tevens componeerde hij ballet- en toneelmuziek, oratoria en liederen. Van dit laatste genre is Onward, Christian Soldiers uit 1872 een werk, dat heden ten dage nog vele mensen aanspreekt. Van verschillende werken bestaan er ook bewerkingen voor harmonieorkest en brassband, zoals Entrance and March of the Peers, Ouverture “Di Ballo”, Ouverture tot de Operette “Her Majesty’s Ship (HMS) Pinafore (of: The Lass that Loved a Sailor)”, Ouverture tot de opera “Iolanthe (of: The Peer and the Peri)”, Ouverture tot de operette “Patience (of: Bunthorne’s Bride)”, Ouverture tot de opera “The Pirates of Penzance (of: The Slave of Duty)”, Selectie uit de opera “The Mikado (of: The Town of Tipitu)”‘, Ouverture tot de opera “The Yeoman of the Guard (of: The Merryman and His Maid)”.
https://youtu.be/X9irmDpqDSs
Wurlitzerdromen
Op deze laatste dag van een zonnige september dit onvergetelijk liedje van Harry Belafonte: ‘Try to remember’. Zo’n liedjes maken ze niet meer.
Liefs van jullie Lolita
… internationale aanwezigheid op het Rode Plein…
Van Israël tot Singapore, van Oekraïne tot Mongolië, het militaire muziekfestival in hartje Moskou tijdens het ‘Spasskaja Baschnja’
https://youtu.be/LSTGyI_tmks