Lenny Kuhr won in 1969 samen met drie andere artiesten het Eurovisie Songfestival in Madrid met het liedje ‘De Troubadour’. Schril contrast met de hedendaagse rommel.
Prettig weekeinde,
Lolita
Categorie archieven: Muziek
Ottorino Respighi: Vetrate di Chiesa
Vandaag is het de verjaardag van Ottorino Respighi; hij werd op 9 juli 1879 in Bologna geboren.
Hij is de belangrijkste Italiaanse componist van symfonische muziek in de twintigste eeuw, en op zichzelf de Italiaanse vertegenwoordiger van het impressionisme.
De eerste muzieklessen kreeg hij van zijn vader, en ze werden verdergezet in het plaatselijk Liceo Musicale (viool en compositie). In 1900 verbleef hij als eerste violist van het opera-orkest in Sint-Petersburg, en maakte er kennis met Rimski-Korsakov. Deze maakte hem verder wegwijs in de compositieleer en vooral in de instrumentatie. In 1902 verbleef hij met datzelfde doel bij Max Bruch in Berlijn. Tot 1905 was hij lid van het Mugellini-kwartet. Daarna hield hij het bij het componeren en lesgeven. Van 1909 tot 1925 was hij compositieleraar aan de Accademia di Santa Cecilia; de laatste twee jaren was hij er tevens directeur. In 1925 neemt hij ontslag om zijn tijd nog uitsluitend aan componeren te wijden. Hij overleed op 18 april 1936 in Rome.
U luistert naar ‘Vetrate die chiesa’: kerkramen.
Wurlitzerdromen
Het liedje herkent u meteen, maar dan wel gezongen door een andere, bij ons beter bekende zangeres.. Het origineel staat echter op naam van Betty Everett, wiens muzikaal talent als pianiste en zangeres niet zal herinnerd worden. Slechts dit liedje werd haar handelsmerk tot het glansrijk geadopteerd werd door de eeuwig jonge Cher in de film Mermaids.
Kusje van jullie Lolita
https://youtu.be/4L7WTpxcPfQ
Wim Sonneveld, een eeuw oud
Voor allen die, toen de dieren nog spraken en de verkleuring zich beperkte tot een zonnebrand, toen de tv-antenne nog moest gedraaid worden naar 625 of 918 beeldlijnen (de taalgrenslijnen), een stoel bijschoven bij de gelukkigen die zich een televisietoestel konden veroorloven, voor het nieuws, voor Schipper naast Mathilde of voor deze grote meneer: Wim Sonneveld. Tja. En wij Vlamingen maar jaloers wezen op zoveel taalvirtuositeit…
Op 28 juni werd hij 100 jaar geleden geboren.
In de podcast De Roomse Loper praten Trouw-redacteur Stijn Fens en Vaticaankenner Christian van der Heijden u om de twee weken bij over de stand van zaken in de katholieke wereld.
In deze aflevering aandacht voor Wim Sonneveld, die honderd jaar geleden geboren werd. Sonneveld bekeerde zich vlak na de oorlog onder invloed van zijn vriend Huub Janssen tot het katholicisme. Hoe katholiek was de zanger van ‘Het Dorp’ eigenlijk? Meer… met geluidsfragment..
Schin op Geul heeft eigen Frater Venantius
Keltische muziek uit de Middeleeuwen
https://youtu.be/HwR2iTPvRbw
Wurlitzerdromen
Slim Whitman… Slim wie? Pas als jullie dit liedje horen gaat er een belletje rinkelen. “Rose Marie”- oorspronkelijk het titellied van de gelijknamige musical. De vertolking van Slim Whitman is country puur, compleet met hoge stem en gitaar, een hit in het begin van de jaren vijftig.
De Amerikaanse countryzanger Slim Whitman werd geboren in Oak Park, Tampa, Florida, op 20 januari 1923 en overleed op 19 juni 2013 op de gezegende leeftijd van 90 jaar.
De zanger maakte onder meer naam doordat hij in verschillende liedjes stukjes jodelde. In 1948 bracht Whitman zijn eerste single uit. Zijn grootste hits scoorde hij in de jaren vijftig. Een van zijn bekendste hits is Rose Marie.
Met dit nummer stond hij in 1955 maar liefst elf weken op nummer één in de Britse hitparade. Een record dat pas in 1991 werd verbroken door Adams. In de jaren negentig was de muzikant te horen in de sciencefiction-film Mars Attacks!. Een paar buitenaardse wezens horen Slim Whitman dan jodelen. Ze vinden dit zo’n afschuwelijk geluid dat hun hoofden exploderen. Het gevoel dat ik ondervind bij nogal wat hedendaagse ‘muziek’.
Bobbejaan Schoepen maakte er Rosse Marie van.
Hou het hoofd koel en geniet van het weekeinde!
Liefs van jullie Lolita
Openlucht concert in Aleppo…
… veiliger dan bij ons?
Voor het eerst in zes jaar kan de bevolking van Aleppo van een concert genieten in de buitenlucht:
Pikant detail: bij het openen van deze boodschap op Twitter verscheen de waarschuwende melding dat dit misschien niet zo’n goed idee is, want ‘sensitive”. Gevoelig. Kleinzerig.
Bedřich Smetana: Vltava (De Moldau)
Voor Vaclav Klaus en alle moedige Tsjechen die het Lorelei-gezang van de EU weerstaan: een symfonisch gedicht van een beroemd Tsjechisch toondichter Bedřich Smetana, de ‘Moldau’.
De Moldau (Tsjechisch: Vltava) is met 440 kilometer de langste rivier van Tsjechië. De rivier ontstaat uit een aantal bronrivieren in het Bohemer Woud en mondt uit in de Elbe, na Bohemen van zuid naar noord te hebben doorkruist met een passage langs de Tsjechische hoofdstad Praag. Meer…
Wurlitzerdromen
Lang geleden, toen er pas sprake was van gastarbeiders en ‘vluchtelingen’ nog moesten uitgevonden worden, zong Freddy Quinn ‘Heimatlos‘. Hij was ook in Vlaanderen een grote meneer, die Freddy. Antwerpen was hem niet vreemd, al wist toen geen hond hoe hij hier ooit verzeild was geraakt.
In het Nederlands klonk het lied “Zonder thuis”. Als u het mij vraagt, een flauw afgietsel van het origineel. Meer bij Freddy Quinn Archiv.
Liefs van Lolita
Ottorino Respighi: Pini di Roma
Ottorino Respighi werd op 9 juli 1879 geboren in Bologna. Hij is de belangrijkste Italiaanse componist van symfonische muziek in de twintigste eeuw, en op zichzelf de Italiaanse vertegenwoordiger van het impressionisme.
De eerste muzieklessen kreeg hij van zijn vader, en ze werden verdergezet in het plaatselijk Liceo Musicale (viool en compositie). In 1900 verbleef hij als eerste violist van het opera-orkest in Sint-Petersburg, en maakte er kennis met Rimski-Korsakov. Deze maakte hem verder wegwijs in de compositieleer en vooral in de instrumentatie. In 1902 verbleef hij met datzelfde doel bij Max Bruch in Berlijn. Tot 1905 was hij lied van het Mugellini-kwartet. Daarna hield hij het bij het componeren en lesgeven. Van 1909 tot 1925 was hij compositieleraar aan de Accademia di Santa Cecilia; de laatste twee jaren was hij er tevens directeur. In 1925 neemt hij ontslag om zijn tijd nog uitsluitend aan componeren te wijden.
Hij overleed op 18 april 1936 in Rome. Hij werd begraven in zijn geboortestad; zijn sarcofaag vindt u op de begraafplaats Certosa di Bologna. (video onderaan)
Pini di Roma (P141) is gecomponeerd in 1923 en in deze suite gaat Respighi verder op zijn pad met briljante orkestwerken. De orkestratie, die in Fontana nog uitgaat van een klassiek orkest, is hier sterk uitgebreid met slagwerk en meer gewicht in de strijkers. De muziek is één en al pracht en praal en uiterlijk vertoon. Het maakt deel uit van Respighi’s eerbetoon aan Rome, de Romeinse Trilogie.