Isaac Albéniz werd geboren op 29 mei 1860 in Camprodón, een dorp in de buurt van Gerona (Catalonië). Na een vroege ‘loopbaan’ als wonderkind-pianovirtuoos en componist van honderden (onbekend gebleven) jeugdwerkjes voor piano, krijgt hij een studiebeurs van de Spaanse koning toegewezen, die hem toelaat zijn talent bij beroemde leermeesters te laten ordenen: in Barcelona bij Pedrell, in Parijs bij Marmontel, in Brussel bij Brassin en Gevaert, in Weimar bij Liszt en in Leipzig bij Judassohn en Reinecke. Vooral het contact met Pedrell was beslissend voor zijn verdere loopbaan als componist; samen werden ze de grondleggers van de Spaansnationalistische School, gebaseerd op de studie van de Andalusische volksmuziek.

Na een periode van concertreizen doorheen Europa en Amerika krijgt hij leraarsambten aangeboden in Barcelona en Madrid. Erg boeiend vond hij deze bezigheden niet, en ten slotte trekt hij naar Parijs, wordt er leraar aan de Schola Cantorum en raakt intiem bevriend met Debussy. Deze verhouding werkt voor beiden bevruchtend in op hun compositorisch werk. Albéniz sterft in Cambo-les-Bains in de Basses-Pyrenées op 16 juni 1909.

De composities van Albéniz zijn hoofdzakelijk geschreven voor piano, en de titels wijzen ons onmiddellijk op zijn Spaans-nationalistisch engagement: “Cantos de España” (suite), “Suite Espagnole”, “Iberiasuite” (4 bundels van 3 werken, voor Arbos in een andere volgorde tot orkestsuite georkestreerd); verder enkele opera’s (“King Arthur-trilogie”, “Pepita Jiménez”), orkestwerken (“Catalonia”, “Rhapsodia Española”: met pianosolo) en vocaal werk (“Christus-Oratorium”, liederen, ballades, zarzuela’s).

Alfred Schnittke werd geboren in Engels (Rusland) op 24 november 1934. Zijn vader was een Duitse jood van Russische afkomst, en was in 1926 terug naar Rusland verhuisd. De familie vestigde zich in Wenen, waar Schnittke zijn muzikale studies begon in 1946. Hij studeerde piano, behaalde een diploma als koordirigent.

Tussen 1953 en 1958 volgde hij contrapunt, compositie en instrumentatie aan het conservatorium van Moskou. Twee jaar later ontving hij zijn diploma voor compositie. Hij was leraar instrumentatie in Moskou van 1962 tot 1972. Daarna werd hij zelfstandige componist, en schreef muziek voor meer dan zestig films.

Schnittke’s stijl is zeer uiteenlopend. Zijn eerste succes boekte hij met het eerste Concerto Grosso. Hij werd geïnspireerd door een groot aantal vooraanstaande uitvoerders, waaronder Rostropovich.

Vanaf 1980 kreeg Schnittke’s muziek meer en meer internationale aandacht. Hij heeft veel awards en eremedailles ontvangen. In 1988 ging hij voor het eerst naar de VSA, waar hij optrad op het ‘Making Music Together’ festival van Boston.

Graf Alfred Schnittke, Nowodewitschi kerkhof, Moskou

In 1990 vestigde hij zich in Hamburg, en kreeg de dubbele nationaliteit (Russisch-Duits). In 1991 en 1994 keerde hij terug naar de VSA. Hij componeerde in totaal 9 symfonieën, 6 concerti grossi, concerti voor viool, cello, piano, strijkkwartetten, kamermuziek, balletten, koorwerken en 3 opera’s. De eerste opera ‘Life with an Idiot’ ging in Amsterdam in première in april 1992.

Schnittke bekeerde zich tot het christendom, wat zijn werk beïnvloedde.

Vanaf het midden van de jaren ’80 leed Alfred Schnittke regelmatig aan beroertes. Dit had geen invloed op zijn creativiteit of productiviteit als componist, ondanks zijn zwakke gezondheid. Hij overleed aan een zoveelste beroerte op 3 augustus 1998 in Hamburg.

Uitgebreide info bij Wikipedia (D).

Domenico Scarlatti, geboren op 26 oktober 1685 in Napels, overleden 260 jaar geleden, op 23 juli 1757 in Madrid.

Zoon van Alessandro Scarlatti, componeerde ook wel opera’s maar vooral als clavecimbel-componist is hij van belang, in de eerste plaats voor de evolutie van de sonatevorm: zijn “Esercizi per Gravicembalo” zijn eendelige sonates met als structuur een tweeledige liedvorm: bijmotieven in verwante toonaard zijn de voorbode van het tweede thema; rudimentaire motivische arbeid kondigt de latere doorwerking aan, terwijl het thema in een coda terugkomt, wat een voorafbeelding is van de reprise. Ook melodisch, harmonisch en ritmisch zijn ze ongewoon rijk; terwijl ook het stemmingsgehalte verrassend ver in de toekomst wijst.

Naast de 560 klavierwerken en de vroege opera’s componeerde Scarlatti ook enkele missen (uit de Romeinse periode), een “Miserere”, een tienstemmig “Stabat Mater”, een “Te Deum” en het “Salve Regina”.

U luistert naar klassiek gitarist Eduardo Fernández:

https://youtu.be/V-iv-zFGxT8

Krzysztof Penderecki (Dębica (vlak bij Rzeszów, Woiwodschap Subkarpaten), 23 november 1933) is een Pools componist, dirigent en muziekpedagoog. Zijn werken staan als postseriële muziek bekend en hij is vooral bekend geworden door zijn klankcomposities.

Hij werd gezien als een van de toonaangevende componisten van de Poolse avant-garde, soms werd hij ook laat-moderne klassieker genoemd. Op latere leeftijd heeft hij zich ook van andere stijlen bediend.  Lees verder…