Toogplakkers, The Mixed of The Melange Brothers…

Deze namen circuleerden voor de groep die later bekend zou worden als

“De Strangers”.

Het verhaal van De Strangers uit de doeken doen is geen sinecure. Door de jaren heen zijn de feiten wat vertroebeld en zijn er nogal wat slordigheden in hun verhaal geslopen. Er werd ook al eens aan de bezetting gesleuteld. Daarom als aanloop alvast een kort alfabetisch overzicht: Ernest Adriaensen, vervanger van René Van Laken; Alex Boeye, medeoprichter; Pol Bollansee, die in 1984 overleed; John De Wilde; Gust Torfs, die in 1964 de groep verliet; René Van Laken en Bob Van Staeyen. In 2002 zei, naar aanleiding van de viering 50 jaar Strangers, schepen voor Haven Marc Van Peel het volgende: “De Strangers, dat is Antwerpen, met al zijn plezante en astrante (plezierige en brutale, stoute) kanten.” Naar die kanten en facetten gaan wij de komende alinea’s graag op zoek.

Lees er hier meer over: https://vivavlaanderen.radio2.be/de-strangers/biografie*

Uit 1958 traden ze nog op met Nederlandse (ABN) en Engelstalige liedjes. Dit konden we nog op de kop tikken:

Zó moet Theodorakis gezongen worden

,

Op de Olympus kunnen Mikis en Melina opnieuw samen zingen zoals in onderstaand videofragment. Door- en door Grieks. Puur en eenvoudig. Vol van levensvreugde. Je proeft als het ware de blauwe lucht, de heldere zee, de wit-blauwe huisjes, de souvlaki, de retsina…

Mocht u zich niet meer aan Melina Mercouri kunnen herinneren, dan verwijzen wij graag naar deze bijdrage uit de rubriek “Wurlitzerdromen” van Lolita:

Oorlogsleed vervat in een lied

Nachts steht Hunger starr in unserm Traum

Nachts steht Hunger starr in unser’m Traum.
Tags die Schüsse gellen hart am Waldessaum.
Elend hält mit den Kolonnen Schritt.
Und durch Nacht und Nebel zieh’n die Wölfe mit.

Noch steht Rußlands heiliger Adler.
Mütterchen, unser Blut gehört nur dir.
Mag das Rote Heer uns auch jagen;
Leuchtend steht über Allem dein Panier.

Ach, dahin ist all die stolze Macht!
Keine Glocken klingen durch die rote Nacht.
Postenschritte! Keine Freiheit mehr!
Hinter Stacheldraht steht stumpf ein müdes Heer.

Einer singt die uralten Lieder,
Lockt uns Tränen der Sehnsucht aus der Brust.
Wild und trotzig hallt es wieder.
Unvergessen ist die alte Lust.

Und als Heer, das keine Heimat hat,
Zieh’n wir, ausgewiesen, nun von Stadt zu Stadt.
Menschen kommen, hören unser Lied.
Weiter geht der Marsch; der Ruhm uns sinnlos blüht.

“Heimat, Heimat!” summen uns’re Chöre,
“Tausendfach umgibt uns noch dein Bild.”
Glockenklingen unsere Tenöre!
Orgelbässe dröhnen dumpf und wild.

Noch steht Rußlands heiliger Adler.
Mütterchen, unser Blut gehört nur dir.
Mag das Rote Heer uns auch jagen;
Leuchtend steht über Allem dein Panier.

Tekst: Erich Scholz (1911- 2000) Het lied zou een verwijzing kunnen zijn naar de dodenmars, vluchtend voor het oprukkende Russische leger, die hij ondernam met de ca. 1000 KZ-Sachsenhausen gevangenen richting westen, waar hij zich overgaf aan de Amerikaanse strijdkrachten.

Duitse Grünen maken van hun toekomstplannen geen geheim

Ze willen met een geliefd traditioneel volkslied (1840) – video hierboven – voorzien van een politiek-Grün-getinte nieuwe tekst met de nodige vermaningen en terechtwijzingen, nog meer kiezers naar hun toekomstige groene dictatuur lokken. Veel kritiek in Duitsland, bij vriend en vijand, die vinden dat ze hiermee in eigen voet schieten. Niemand ontsnapt aan hun perfide plannen. De keuze voor dit oude volkslied is een slag in het gezicht; het zijn net de Grünen (… U herinnert zich “Deutschland verrecke!”?) die heel Duitsland naar hun eigen dictatuurhand willen zetten… schaamteloos!

https://www.welt.de/politik/deutschland/article233328835/Wahlwerbespot-Gruene-dichten-romantisches-Volkslied-von-1840-um.html

Engelenklanken word je nooit moe

Felix Mendelssohn schreef deze mooie muzikale vertolking van psalm 91: “Denn er hat seinen Engeln befohlen”

“Denn er hat seinen Engeln befohlen über dir, dass sie dich behüten auf allen deinen Wegen, dass sie dich auf den Händen tragen und du deinen Fuß nicht an einem Stein stoßest.”

“Want Hij heeft zijn engelen opgedragen je te behoeden overal waar je gaat, je op handen te dragen opdat je je voet niet stoot aan een steen.”