Categorie archieven: Muziek

Afrikaners Landgenote

Geplaatst op door

… we kunnen ons voorstellen dat we met dit lied tegen twee schenen stampen…

Afrikaners Landgenote of Afrikaners Landgenoten is ‘n Afrikaner volkslied. Dit is gebaseer op die deuntjie van “Deutschland, Deutschland über alles” en is losweg gebaseer op die lied. Dit is geskryf deur Nico Hofmeyr en was bedoel as ‘n alternatiewe Afrikaanstalige nasionale volkslied vir Suid-Afrika naas God Save the King voordat Die Stem van Suid-Afrika aangeneem is.

Na die totstandkoming van die Unie van Suid-Afrika het Afrikaners beswaar gemaak dat “God Save the King” die enigste amptelike volkslied van Suid-Afrika sou wees. Hulle wou egter nie die ou liedere van die voormalige Boererepublieke herinstel nie. Gevolglik het die Genootskap van Regte Afrikaners ‘n kompetisie gehou om ‘n Afrikaanstalige volkslied te skep. Afrikaners Landgenote is voorgestel vir die kompetisie, en hoewel ‘n ander lied getiteld Waar Tafelberg begin aanvanklike steun geniet het, het die genootskap besluit om Afrikaners Landgenote voor te stel as die Afrikaanse volkslied naas God Save the King. Alhoewel hierdie veldtog uiteindelik misluk het aangesien “Die Stem van Suid-Afrika” in 1938 as die nasionale volkslied gekies is, het “Afrikaners Langenoten” gewild geword as ‘n nie-amptelike volkslied.

We peinzen er zelfs niet over dit te vertalen naar het Nederlands! Niet nodig, nietwaar? Ons kent ons…

De ajuinenmars

Geplaatst op door

Het Chanson de l’Oignon is een Frans marslied van rond 1800. Volgens de legende is het ontstaan ​​onder de grenadiers van de keizerlijke garde van Napoleon. Voor de slag bij Marengo trof Napoleon enkele grenadiers aan die een ui op hun brood wreven.

« — Que diable frottez-vous donc sur votre pain? leur demanda-t-il. - C'est de l'oignon, mon général. - Ah ! Très bien, il n'y a rien de meilleur pour marcher d'un bon pas sur le chemin de la gloire »2.

https://fr.wikipedia.org/wiki/Chanson_de_l%27oignon

J'aime l'oignon frit à l'huile,
J'aime l'oignon quand il est bon.
J'aime l'oignon frit à l'huile,
J'aime l'oignon, j'aime l'oignon.

    Refrain
    Au pas camarades, au pas camarades,
    Au pas, au pas, au pas,
    Au pas camarades, au pas camarades,
    Au pas, au pas, au pas.

Un seul oignon frit à l'huile,
Un seul oignon nous change en lion,
Un seul oignon frit à l'huile,
Un seul oignon nous change en lion.

    Refrain

Mais pas d'oignons aux Autrichiens,
Non pas d'oignons à tous ces chiens,
Mais pas d'oignons aux Autrichiens,
Non pas d'oignons, non pas d'oignons.

    Refrain

Aimons l'oignon frit à l'huile,
Aimons l'oignon car il est bon,
Aimons l'oignon frit à l'huile,
Aimons l'oignon, aimons l'oignon.

    Refrain

Bach: cantates

Geplaatst op door

Zondagochtend. November en de zon schijnt. Koffie. Verse pistolets. En Bach. Prachtige stemmen met orgel- en orkestbegeleiding. Het leven kan zo mooi zijn…

Citaat van een reageerder: “Naar verluidt zou Bach op zijn sterfbed gezegd hebben: “Ik ga daarheen waar de muziek geboren werd,” en hij spreekt nog altijd tot ons vanuit de Hemel.”

Ons vir jou…

Geplaatst op door
Voortrekkersmonument

Hier worden we weemoedig van…

Soos ‘n wildsbok wat smag
Na water, smag my siel
Na U, o HeerU alleen is my hartsverlange, en ek bring
Aan U die eerU alleen is my bron van krag
In U teenwoordigheid wil ek wagU alleen is my hartsverlange, en ek bring
Aan U die eerU alleen is my bron van krag
In U teenwoordigheid wil ek wagU alleen is my hartsverlange, en ek bring
Aan U die eer
En ek bring
Aan U die eer

“Woke” breidt uit

Geplaatst op door

Het zijn spannende tijden voor de klassieke muziekwereld. De voorvechters van de kritische rassentheorie (Critical Race Theory) en hun meelifters richten nu ook hun pijlen op de muziek en hakken de grond onder hen weg, veel sneller dan ze hun funderingen kunnen verstevigen.

De “wetenschap” van “systemisch racisme”

De aanval tegen de klassieke muziek verloopt volgens hetzelfde traject als in andere sectoren. Er zijn niet genoeg zwarten of allochtonen onder het publiek, de orkesten, de dirigenten, de bestuurders, de componisten of de geldschieters van de klassieke muziek. De voetsoldaten van de kritische rassentheorie laten slechts twee mogelijke verklaringen toe. Het establishment van de klassieke muziek is openlijk, maar als daar geen bewijs van wordt gevonden “systemisch” racistisch en discriminerend. Andere opties zijn er niet.

Lees: Waarom ‘woke’ klassieke muziek de nek wil omdraaien