Oep trot en ‘t is begot – nie gezwaenst – veurniks stieindoejd
http://www.aentwaerps.be/woordenboek
Categorie archieven: Muziek
Wat hebben die Duitsers toch met Laila?
Zeg nu zelf, met een naam als “Laila” verwacht je toch niets anders dan dat het om een wulpse Arabische schone gaat, een versluierde deerne, een buikdanseres, kortom, de verleiding in persoon.
In 1959 was deze Laila een kaskraker. Iedereen kende het, zong het en dacht er niets verkeerds bij:
Het gaat om een legionair die verliefd wordt op een Algerijnse schone en daarbij zijn natte dromen bezingt:
En dan heb je nu het opgeklopt schandaal van een soldatenharmonie die de huidige versie van het populaire Laylalied speelde. De kapel werd geleid door een luitenant-kolonel, die niet alleen zijn muzikanten dirigeerde, maar tegelijkertijd ook het publiek charmeerde dat luid zingend mee voor de sfeer zorgde.
Layla is officieel de zomerhit van 2022. Sinds weken stormt het rond Layla; de tekst zou seksistisch zijn. Sinds het lied uitgebracht werd in maart, houdt de kritiek niet op. Het succes ook niet…. Dit ondanks het feit dat het lied bij verschillende gelegenheden en op feesten verboden of gecensureerd wordt. Goe bezig, hebben jullie geen andere zorgen?
“Layla” ist offizieller Sommerhit 2022 – doch Kritik reißt nicht ab (watson.de)
In onderstaand artikel wordt ene (voor ons onbekende) Jens Balzer gevraagd of de overheid niet moet (had kunnen) ingrijpen, bv. bij het federale onderzoeksbureau voor jeugdgevaarlijke geschriften. Als die Duitsers iets goed kunnen dan is het voor alle tendensen en uitwassen van hun bureaucratie een passende indrukwekkende benaming te verzinnen. Balzer geeft als antwoord dat het eerst moet gemeld worden (Ordnung muss sein) en vervolgens duurt het nog 3 – 4 maanden eer men een beslissing genomen heeft… en dan is het seizoen (de populariteit) van het lied al voorbij. Juist.
En Balzer weet dat het iets van alle tijden is, zoals bv. “Ein Bett im Kornfeld” in de ’70-er jaren, waarbij het volgens hem om een gesublimeerde verkrachtingsfantasie ging.
Als u het ons vraagt, is dit alles zever in pakskes. Als er open en bloot op de beeldbuis programma’s getoond worden waarbij een vrouw een keuze tussen een aantal naakte mannen moet maken, als je tussen programma’s de vooraankondiging van reeksen moet bekijken zoals bv. met z’n allen op een eiland waarbij de factor kleding eerder onbelangrijk is, maar wel alle varianten van verleiding, bedrog, bedscènes e.d., dan vragen wij ons af hoe dit allemaal door de beugel kan. Er zijn nog nooit zo veel naakt en seksgetinte beelden op TV geweest… Maar kom dan niet af met de selectieve verontwaardiging over de tekst van een lied, die weliswaar geen eerste prijs voor fijngevoeligheid zal halen, maar laat ons gewoon gerust. We willen niet heropgevoed te worden.
Debatte um Song “Layla”: Wie sexistisch ist der Ballermann-Hit? | NDR.de – Kultur – Musik
Götterdämmerung kon men in Bayreuth letterlijk interpreteren
… of hoe de cultuurgoden door het publiek van hun troon gestoten werden!
U weet intussen dat een toneelstuk, een opera, een balletopvoering… zich in de huidige tijden niet meer aan het vanouds bekende scenario houdt. Geslachten, rassen, decors, kostuums… worden naar heug en meug vlotjes ingewisseld, verbannen en aan de moderne tijd aangepast. Het gaat om interpretatie, niet om de inhoud. Zelfs de Götterdämmerung, de laatste opera van Wagners “Ring des Nibelungen” bleef niet gespaard van de moderniseringsdrang van regisseur Schwarz & co. die zijn eigen stempel op Wagners bekendste meesterwerk wilde drukken.
Maar het publiek liet dit niet zomaar passeren. Van klassiekers als de Götterdämmerung blijf je met je verwaande neo-interpretatie vingers af!
De FAZ berichtte als volgt: “Ein Stinkefinger fürs um Deutung bemühte Publikum“… een middenvinger van het publiek dat heel het boeltje niet meer begrijpt…
“Afscheid van de voorspelbaarheid der wereld: na de “Götterdämmerung” ontlaadt zich in Bayreuths de gebalde haat van het publiek op Valentin Schwarz, de regisseur van de nieuwe “Ring”. Dit fiasco onthult veel over onze situatie.
Een terechtstelling, niets anders: het publiek in het Festspielhaus van Bayreuth geselt en en hakt akoestisch het hoofd af van de regieploeg van Valentin Schwarz, zijn decorontwerper Andrea Cozzi en kostuumontwerper Andy Besuch door middel van boegeroep, gefluit en gevloek. De sfeer is geladen. Eén der weinige Schwarzfans op rij 19 kan met zijn “bravo” niet veel bereiken; de vrouw achter hem joelt hem met haar “boe” neer, waarop hij woedend reageert met een venijnig “Houd je bek, stomme geit!” Dreigingen over klacht neerleggen gaan over en weer.
Hier breekt een vulkaan met ingehouden woede los. Ca. 2000 mensen geven zich rekenschap van een investeringsruïne; ze snappen de wereld niet meer. Normaal is hun publiek volgzaam, ja zelfs, enthousiast. In de pauze reageren twee medewerkers van de kostuumontwerpers: “Typisch oude mensen! Zij willen altijd dat hetgene dat ze zien en dat waarover gezongen wordt overeenstemt. Eén op éen-relaties. Hoe primitief! Het is juist uit de niet-samenhang dat er gevoelens ontstaan. En dat is theater!”
Tot zover de FAZ; de rest zit achter een betaalmuur. Applaus voor het publiek!
Enkele reacties:
“Het leek wel de Muppetshow!”
“Een half-geslaagd experiment van radicaal revisionisme!”
E vui durmiti ancora!
De heruitzending van de Peetvader bracht ons even terug inaar Sicilië, een prachtig eiland, dat talrijke bewoners zag vertrekken om in de VSA hun geluk te zoeken.
Een Siciliaanse serenade die inmiddels meer dan een eeuw geleden geschreven werd door Gaetano Emanuel Calì – de tekst is van Giovanni Formisano, die in het Siciliaans gedichten schreef.
Misschien een beetje te theatraal voor onze huidige smaak: je hoort in de compositie de vertwijfeling en ingehouden kracht van de arme Siciliaanse bevolking van het begin der 20ste eeuw.
Talrijke beroemde tenoren hebben het lied ten gehore gebracht. Wij gaven de voorkeur aan deze uitvoering omdat deze het beste aansluit met het Siciliaans gevoel voor poëzie én drama. Het is een liefdesverklaring van een man die aan zijn geliefde denkt, die in haar bed ligt te slapen, terwijl hij door de straten dwaalt en onder haar balkon wacht terwijl hij in gedachten zijn liefde betuigt:
Het refrein gaat ongeveer als volgt:
“Stop, slaap niet meer, want ik ben er ook nog, hier in dit kleine straatje, ik wacht op jou om je mooie gezichtje te zien, ik sta hier elke nacht, wachtende tot je op het balkon verschijnt…”
https://it.wikipedia.org/wiki/…E_vui_durmiti_ancora!
Het “geluid van de stilte”…
… verpakt in een Gregoriaanse pij
Uit pure rebelsheid
Als we morgen weer in de poco vergeetput belanden, dan weten we ten minste waarom!
Een lied gezongen door Vader A. De single werd in de jaren ’70 van de vorige eeuw uitgebracht en werd na dreigementen uit de winkels verwijderd. Vader A. heeft er zelfs voor moeten onderduiken.
Optreden wordt afgelast wegens culturele diefstal
De muziekgroep Lauwarm speelde Jamaïcaanse reggaemuziek in een brasserie in Bern. Speelde. Speelde niet lang vermits het publiek zich naar verluidt onwel voelde. De muziekgroep moest bijgevolg zijn biezen en muziekinstrumenten pakken. De muziekgroep is blank en sommigen van hen hadden dreadlocks*. Bijgevolg voelde het publiek zich onwel. Dreadlocks mogen niet gedragen worden door blanken vermits zij zich hiermee zonder toelating een cultuur – reggae – toe eigenen en zelf nooit het slachtoffer – zoals de Jamaicanen – van racisme geweest zijn. .
Nadat enkele gasten zich hierover beklaagd hadden – “Racisme!” – werd het concert beëindigd. De inrichter-brasserie-uitbater, zonk deemoedig op een knie en excuseerde zich uitgebreid.
„Wir haben es verpasst, uns im Vornherein genug damit auseinanderzusetzen und Euch zu schützen.“ Die ausführliche Entschuldigung bei allen Leidtragenden endet mit den Worten: „Rassismus und andere Diskriminierungen haben kein Millimeter Platz.“
“We hebben verzuimd er op voorhand goed over na te denken en jullie te beschermen (sic.)… Racisme en andere discriminaties hebben geen millimeter plaats.”
Het duurde niet lang voor een ware dreadlocksoorlog losbrak op facebook. Mocht Bob Marley – hét reggae-icoon – dan wel reggae brengen en dreadlocks dragen??? Zijn vader was immers blank!
Konzert abgebrochen, weil weiße Musiker Dreadlocks trugen (berliner-zeitung.de)
*Dreadlocks zijn in elkaar gedraaide strengen vervilt haar. Wie ze beu is, kan niet anders dan de schaar hanteren vermits ze niet meer te ontwarren zijn.
Ontspan je met gregoriaans-zingen
Als tegengif voor de Tik-Tok-hysterie, raadt Herman Finkers het gregoriaans zingen aan. Niet voor iedereen weggelegd. Als je koor genoeg leden telt, valt je eigen zwakke prestatie niet op. Of, je kan dan altijd nog doen alsof… (… playbacken noemt men dit in het eigentijdse taalmisbruik).
Terug van weggeweest
Op de 21ste juli werden wij voor de zoveelste keer op non-actief gezet. Wie, wat, hoe… doet eigenlijk niet ter zake. Een vriend merkte op dat de ene een klacht, een proces aan zijn been krijgt, de andere wordt gewoon heimelijk uitgeschakeld. Zoals wij op een bijzonder passende datum. Waarom… ach… om dezelfde reden dat het VB, dat Voorpost, dat Dries het op de rechtbank mocht komen uitleggen. De stekker uittrekken is veel gemakkelijker, wekt geen media-aandacht of opschudding.
Niettemin, vandaag op de herdenkingsdag van de h. apostel Jacobus de Oudere, die op bevel van koning Herodes met het zwaard gedood werd, konden we deze namiddag weer toetreden tot de internetgemeenschap.
We beginnen met een stroofje muziek gecomponeerd door “verrader” Jacob Offenbach: u ziet en hoort de betoverende pop Olympia waarop Hoffmann verliefd wordt.
Meer duiding vindt u bij: https://de.wikipedia.org/wiki/Jacques_Offenbach en bij https://nl.wikipedia.org/wiki/Les_contes_d%27Hoffmann
Ik drink op…
Ik drink op de mensen
Die bergen verzetten
Die door blijven gaan met hun kop in de wind
Ik drink op de mensen
Die risico’s nemen
Die vol blijven houden
Met het geloof van een kind.
Ik drink op de mensen
Die dingen beginnen
Waar niemand van weet wat de afloop zal zijn
Ik drink op de mensen
Die met vallen en opstaan
Niet willen weten van van water in wijn.
Ik drink op de mensen
Die blijven vertrouwen
Die van tevoren niet vragen
Voor hoeveel en waarom
Ik drink op de mensen
Die door blijven douwen
Van doe het maar wèl
En kijk maar niet om.
Ik drink op het beste
Van vandaag en van morgen
Ik drink op het mooiste waar ik van hou
Ik drink op het maximum
Wat er nog in zit
In vandaag en in morgen
In mij en in jou.