Eredoctoraten van universiteiten zijn overal ter wereld vlotjes te krijgen. Je moet er niets voor kunnen, niets voor weten, niets voor uitvoeren noch uitvinden. Blauwbloedige krooontjesdragers moeten gewoon het product van de samensmelting van een eitje en een spermatozoïde zijn. Euh… correctie: het product van de vermoedelijke samensmelting van … en … zijn. En in de daarbij horende wieg gelegen hebben.
Niets meer dan een stamboom- of een dynastiediploma. Te vergelijken met een Sint Hubertuscertificaat. Zoals bv. het eredoctoraat dat de Coburgertelg Flup mocht in ontvangst nemen aan de universiteit van Wuhan (China).
Flup had het in zijn toespraak over de sociale zekerheid, als instrument tegen armoede en ongelijkheid. En hij stelde prangende vragen: “Hoe kunnen we de pensioenen blijven betalen terwijl de bevolking veroudert? Hoe kunnen we de medische zorg verzekeren in het licht van de stijgende medische kosten? Hoe kunnen we onze kinderen een goede opleiding bieden terwijl de kosten van het onderricht oplopen?”
Je zou bijna gaan geloven dat hij moet rondkomen met een leefloon en de kinderbijslag. En neen, hij stelde niet voor een belangrijk deel van zijn koninklijke dotatie aan een goed doel te spenderen.
Laten we hierbij even het “eredoctoraat doloris causa”, dat hem in 2002 in Leuven te beurt viel voor Flupkes “menselijke kwaliteiten”, in herinnering brengen.
kaakslag – 250 KUL-wetenschappers protesteren – TAK-actie – NSV:belgië barst – Veto – Wikipedia
FVE