Niet alleen bij Volkswagen, ook in de VSA blijkt het enthousiasme voor E-auto’s af te nemen.
Volgens een recente peiling hebben quasi de helft van de eigenaars der E-auto’s spijt van hun aankoop en willen in de toekomst opnieuw met “normale” auto’s met verbrandingsmotor rijden. De klachten zijn legio: hoge prijs, tekort aan laadpalen en rijduur. Maar dat is niet alles: bepaalde staten gaan taks heffen per afgelegde mijl op E-auto’s. De toekomst ziet er niet meer zo rooskleurig uit als voorspeld en verwacht.
Een opsomming van de tien bekendste merken die hun E-modellen niet meer verkocht krijgen:
“BP heeft gezegd dat het stopt met investeren in windparken op zee. Het ziet sowieso weinig in groene energie. Specifiek de windparken op zee zouden enorm duur zijn om aan te leggen en daardoor niet rendabel zijn.
De kosten voor de aanleg van windparken op zee zijn enorm gestegen, waardoor oliebedrijven ervoor kiezen hun geld anders te spenderen. Op Eenvandaag zegt analist Jos Versteeg van InsingerGilissen dat het rendement op windmolens veel lager is. Je moet veel windmolens bouwen voordat je er winst uithaalt…”
Lees:
Oliebedrijven zien weinig brood in windparken op zee
Een Boeing 747 verbrandt 10.800 liter brandstof per uur en 259.200 liter in 24 uur.
Nemen we nu een auto onder de loep. Stel dat die gemiddeld 7 liter op 100 km verbruikt, 15.000 km per jaar aflegt, dan bedraagt diens jaarlijks brandstofverbruik 1.050 liter.
Dat betekent dat bij een 24-urenvlucht een vliegtuig dezelfde hoeveelheid brandstof verbruikt als 247 auto’s per jaar.
Bijgevolg, lieve kijkbuiskinderen, mogen wij geen auto’s met verbrandingsmotor meer rijden omdat wij daarmee de planeet om zeep brengen.
Tja. Het kan verkeren, wist Bredero. Vanmorgen in de radio vernomen dat we misschien, mogelijk, wel té véél energie gaan opwekken uit alternatieve verwekkers, zoals de zon en de wind. En ja, dan zullen die bij overproductie uitgeschakeld worden. Niet de kerncentrales. Dié niet.
Na e-auto’s: nu ook ontslagen bij Duitse windenergiebedrijven
Er pakken zich wolken samen boven het mooie plaatje van de zogenaamde Energiewende bij onze Duitse buren, de belangrijkste economische partners van Vlaanderen. Siemens Energy plant volgens een bericht van het Amerikaans economiemedium Bloomberg de afbouw van minstens 4.100 arbeidsplaatsen. Het gaat dan vooral om de sector van de windturbines, en met name over Gamesa. Met de vakbonden wordt momenteel onderhandeld over structurele wijzigingen.
Vooral de vestigingen in Duitsland, Denemarken en Spanje zouden worden getroffen en het zou gaan om 370, 550 en resp. 430 arbeidsplaatsen die zouden verdwijnen. Siemens Energy gaf alleen aan dat de onderhandelingen zijn gestart over herstructureringsmaatregelen. De resultaten van de onderhandelingen zouden later bekendgemaakt worden. De Duitse federale regering had eerder al 7,5 miljard belastinggeld in de onderneming Gamesa gepompt.
Een Wirtschaftswunder zoals in de jaren ’50 en ’60?
Slecht nieuws voor de links-liberaal-groene Ampel-regering van Bondskanselier Olaf Scholz (SPD). Die verklaarde immers in maart 2023 dat de miljarden euro investeringen in de bescherming tegen de klimaatverandering via een mobiliteits- en energietransitie tot economische groeicijfers zou leiden zoals ten tijde van het Wirtschaftswunder in Duitsland in de jaren ’50 en ’60 van de vorige eeuw.
Het lijkt helemaal anders uit te draaien. In de sector van de elektrische voertuigen werd al nota genomen van de weinig hoopgevende verkoopcijfers. De omzet zakte drastisch in elkaar, en leidde al tot de afbouw van arbeidsplaatsen. Nu tekent Gamesa zodanige verliescijfers op dat ook hier arbeidsplaatsen moeten worden geschrapt en omzetverwachtingen worden bijgesteld. De Duitse economie toont de jongste tijd steeds meer minus- of nulgroeicijfers. Globaal lijkt Siemens Energy naar het schijnt vooral te hopen op een groeiende vraag naar windturbines offshore (op zee, met andere woorden).
Terwijl wij straks verplicht met een dure elektrische wagen moeten rijden, verstoken de groene windmolenboeren jaarlijks 6,6 miljoen liter diesel. Sinds de aansluiting van het eerste windmolenpark (2009) leert een voorzichtige raming dat over de jaren heen 40 miljoen euro diesel verbruikt werd. Over die CO2-uitstoot horen we niets…
De alternatieven, waterstof en elektrische motoren, voldeden niet.
Niet alleen op zee, ook in Schotland worden de windmolens door diesel bevoorraad en gebruiken elektriciteit van het net in plaats van stroom aan het net te leveren.
Kort voor de EU-verkiezingen probeert de Duitse bedrijfswereld de strenge oekazes van het klimaatpact te ondergraven. Met stijgend succes: de volledige verbanning van de brandingsmotor is niet meer zo evident als het leek.
De “Green Deal” is (was?) het paradepaardje van de EU-commissie en in het bijzonder van de klimaatpaus Timmermans. In het verlengde daarvan meende de Vlaamse klimaatpausin Zuhal Demir hem de loef te moeten afsteken. Beide werden (worden?) voor hun groene regeldrift door de kiezer afgestraft.
Tegen 2050 moet en zal de EU “klimatneutraal” zijn. De verbrandingsmotor zou tegen dat jaar totaal verboden moeten zijn. De Vlaamse regering met een onvermoeibare Zuhal Demir trekt zelfs nog 20 jaar af van de EU-doelstellingen.
Demir en de Vlaamse regering stemden de verplichting om een warmtepomp te installeren en voerden het aanstaande verbod op verbrandingsmotoren vanaf 2029 in.“Hypocrisie ten top”, zegt Vlaams Parlementslid Bart Claes. Verneem meer over hoe Demir de verkiezingsbui ziet hangen en hoopt dat de kiezer haar “groene” politieke beslissingen op 9 juni vergeten heeft: Zuhal Demir noemt eigen beleid ‘knettergek’ en onbetaalbaar
De Duitse bedrijfswereld – auto- en chemiebranche – willen aanpassingen aan de rigoureuze EU-wetten.
BMW-baas Oliver Zipse wil met de hulp van bio- en E-brandstof de verbrandingsmotor een langer leven geven en wil meer realiteitszin.
Lufthansa-CEO Carsten Spohr klaagt de „EU-reguleringswaanzin aan en wil de percentages voor vermenging met synthetische kerosine veranderen.
In de Green Deal heeft de EU-commissie haarfijn gedefinieert hoe EUropa tegen 2050 klimaatneutraal moet worden. De Duitse bedrijven stellen niet het doel in vraag (… dat durven ze niet…), maar wel de overdreven regelneverij en de strenge tijdlijn.
Ondanks toenemende twijfel aan de stelling dat fossiele brandstoffen een fatale klimaatverandering veroorzaken is elk middel goed om dit te weerleggen. In de VSA wekt een plan, dat de straling van de zon wil verminderen door de wolken te manipuleren, opzien. Het wordt “Geo-Engineering” genoemd, m.a.w. plastische chirurgie aan Moeder Aarde.
De theorie achter het “CAARE” genoemde project is als volgt: de mensengemaakte CO2 verhindert de aarde de door de zon ontvangen energie weer in de ruimte terug te stralen. Bijgevolg moeten we ervoor zorgen dat de zon niet meer haar volle stralingsvermogen naar de aarde zendt. Hoe? Door wolken. En wat zijn wolken?
De zonnenstralen verwarmen de aarde- en zeeoppervlaktes. De verwarmde lucht stijgt en dus ook het geabsorbeerde water. Hoeveel hangt af van de temperatuur. Bij 20°C is dit max. 17 gr per m3, bij lagere temperaturen minder. Daarom wordt een fles bronwater uit de koelkast aan de buitenkant vochtig, want de 20°C warme omgevingslucht verkoelt op de fles – bijgevolg condensatie.
Lucht die in contact komt met de aarde- of zeeoppervlaktes wordt warmer, lichter en stijgt omhoog, genoemd ‘thermiek’. Daarbij zet die uit en koelt weer af. En dan kan deze op een bepaald ogenblik het geabsorbeerde water niet meer opgehouden worden, druppeltjes worden gevormd die dan als wolken aan de hemel zweven. Wolken zien vanuit voetgangersperspectief donker uit, maar vanuit een vliegtuig wit. Dat komt omdat ze het zonlicht reflecteren; m.a.w. de zonnenenergie dringt niet meer tot de aarde door. Ze wordt in de ruimte teruggestuurd. Logisch dus dat wolken vanuit het benedenzicht donker uitzien.
Een fenomeen dat sinds miljarden jaren bestaat. Quasi de thermostaat van de aarde: hoe warmer, des te vochtiger is de lucht. Hoe vochtiger de lucht, des te meer wolken. Hoe meer wolken, des te minder zon dringt door tot op de aarde. En aan deze bewezen kringloop zou dus nu moeten gedokterd worden.
Men heeft vastgesteld dat wolken aan de bovenzijde niet allemaal even wit zijn, dat bijgevolg sommige meer en andere minder zonlicht terug in de ruimte reflecteren. Waaraan ligt dat? Aan de grootte van de druppels: hoe kleiner de druppels, des te witter de wolk. Men kan in de wolkenformatie ingrijpen door kleine zoutkristallen in de vochtige lucht te verdelen. Deze kristallen, kleiner dan 1/1000 mm worden door de vochtigheid al welgekomen “condensatiekiemen” benut. Als men dus genoeg kristallen toevoegt, zullen zich steeds meer nieuwe kleine druppels vormen in plaats dat er de reeds voor handen zijnde druppels zo groeien als de natuur het voorzien heeft.
De kunstmatig helderder gemaakte wolken zouden dan aan hun oppervlakte meer zonlicht terug in de ruimte reflecteren en daardoor de aarde voor de gevreesde klimaatkatastrofe redden.
Het bleef niet bij filosoferen: aan de kust van San Francisco werd een eerste experiment gerealiseerd. Het zout kwam uit de zee, onder extreme druk versnipperd en door een soort sneeuwkanon (zoals men in wintersportplaatsen ziet) in de lucht geschoten. Heel deze machinerie werd op een uitgerangeerd vliegdekschip gemonteerd.
Het experiment werd niet publiek gemaakt en de groen-religeuse en bijzonder gewokete Californiërinnen hebben ertegen geprotesteerd alsof in hun voortuin de lont van een bom aangestoken werd. Echter, om überhaupt een effect op de gemiddelde wereldtemperatuur te bereiken zou heel de wereld zo lang met zout bestrooid moeten worden tot elke regendruppel een door mensenhand geproduceerde kristal in zijn kern kan bevatten. Dat dit quasi onmogelijk te bereiken is en dat de schadelijke neveneffecten waarschijnlijk tot dat tijdpunt nog meer onheil zullen veroorzaken dan de mondiale “vaccinaties” tegen corona. Je kan je dan ook terecht afvragen of de CAARE wetenschappers dit ook niet onmiddellijk erkenden.
Wellicht hadden zij een andere visie: de lukraak gebruikte titels met het woord “klimaatverandering” in elk soortgelijk project werken zoals de magische woorden “Sesam, open u” op de geldkluizen met miljarden belastingsgeld of ze openen de portefeuilles van de Bill & Belinda Gates Foundation. De Gates hebben trouwens reeds van bij het prilste begin in dit wolkenproject geïnvesteerd, zoals ook het geval was bij corona.
Van gerenommeerde autonatie naar het land der stilstand.
Ca. 55 dagen per jaar zou het verkeer – auto’s en vrachtwagens – moeten stilstaan zo de Duitse federale regering de vooropgezette emissiedoeleinden wil realiseren. Dat heeft de ADAC voor Bild uitgerekend. Buiten een nationale verkeerschaos zou ook de aanvoer van goederen in de problemen geraken en de omzetcijfers van de hotel-restaurant en vrije tijdsbranche onder druk komen te staan.
Ach ja, er zijn immers verschillen tussen Grüne dromen en de dagdagelijkse realiteit. Volgens ADAC zouden er 27 autovrije weekends nodig zijn om het CO2-gat te dichten.
Auto’s met een verbrandingsmotor zijn in Ethiopië niet meer gewenst. Ze zullen in de toekomst niet meer mogen geïmporteerd worden. Voor een land zonder voldoende elektriciteitsaanbod is dit zonder meer een gewaagde keuze… of eerder… een nogal onrealistische gok. De klimaataanbidders in de regering zetten hiermee de economische ontwikkeling van het arme land op het spel.
Immers, Ethiopië is niet bepaald het meest welvarende Afrikaanse land dat steeds weer door droogte- en hongercatastrofen geplaagd wordt. Het ca. 128 miljoen inwoners tellende Oost-Afrikaanse land staat op de 159ste plaats qua BNP per inwoner. Niet moeilijk dat er slechts 10 auto’s per 1000 inwoners* geregistreerd staan. Ter vergelijking: 628 in Duitsland, 908 in de VSA. Nog een opmerkelijk cijfer: slechts 54% der bevolking heeft toegang tot elektriciteit.
En toch wil de regering in het kader van een tienjarenplan voor de CO2-terugstoot alle verbrandingsmotoren (ver)bannen.
