De kreukelzone mens

De mens is bijzonder gevoelig voor auto-ongevallen.  Zijn lichaam werd niet gemaakt om  zware aanrijdingen ongedeerd te overleven.  Mocht de mens samen met de auto geëvolueerd zijn tot een inzittende met kreukelzones, dan zou hij er zo uitgezien:

https://youtu.be/RpAmdEmH9I4

Klik hier voor meer info met interactive 350° interactieve video, waarbij u onder zijn huid kan kijken.

Zou het, kan het, is het mogelijk dat de eerste proefpersoon hier, in het gezegende land b, rondloopt, als stichtend voorbeeld van ons allen?

Ereteken voor de dood

Ereteken voor de dood
Vlaamse eretekens uitgereikt door de Vlaamse regering op de Vlaamse Feestdag aan ‘verdienstelijke Vlamingen’.

“De bekroonden zijn ‘uitzonderlijk verdienstelijk geweest voor Vlaanderen’ of hebben ‘door hun uitzonderlijke talenten bijgedragen aan het positieve imago en de uitstraling van Vlaanderen’. Er is ook het Groot Ereteken voor mensen die zich langere tijd verdienstelijk hebben gemaakt voor Vlaanderen.”

Vlaamse regering kent eretekens toe aan wie Vlamingen met euthanasie heeft leren omgaan (op voordracht van Open-VLDer Sven Gatz).

Wat men over euthanasie ook moge denken, dit is toch wel een verbazingwekkende basis voor een officieel ereteken.  Positief imago en uitstraling van Vlaanderen?

Illegale herdenking van slavernij

“Ik snap er niks van”

Wij ook niet.  Als Nederland dan toch zo’n kloteland is, waarom willen ze er dan blijven?

Het protest was georganiseerd door acht organisaties die strijden tegen racisme en discriminatie, waaronder Nederland Wordt Beter en Zwarte Piet Niet.

En dit ter overweging: is het dan ook discriminerend en kwetsend als in Suriname de Sint wit geschminkt wordt?

https://youtu.be/x4YK4cg14zY

Het eerlijkste overlijdensbericht ooit

Echt dood is men als niemand nog aan hem/haar denkt, zegt men.  De overleden Hubert Martini uit Trier zal niet zo snel vergeten worden.  Daar heeft hij zelf voor gezorgd met de waarschijnlijk eerlijkste overlijdensaankondiging ooit.

“Ik, Hubert Martini (open, eerlijk en wrokkig) meld me hiermee van het leven af”, begint de aankondiging in de “Trierische Volksfreund”.  In de eerste paragraaf dankt hij zijn “wonderbare vrouw”, zijn zoon, de kleinkinderen en zijn vrienden.
“Dank ook aan mijn Turkse vriend Mustafa – de toegang tot zijn (gedeeltelijk steeds vreemd gebleven) familiecultuur was niet altijd zonder pijn voor mij”, schrijft Martini.  Hij zou altijd eerlijk tegenover hem geweest zijn.  “En openheid en eerlijkheid waren altijd belangrijk voor mij.  Velen heb ik daarmee pijn gedaan en dat was goed zo”, stelt Martini.
Op zijn uitvaart verbood de “overtuigde atheïst” rouwkledij.  “Voor zover er bloemen zouden zijn, dan aub slechts gele en oranje lelies zonder sterke geur.”

Opvallend duidelijk is de laatste paragraaf: ‘de andere vijf kinderen van zijn ouders’, – hij weigert hen broers en zusters te noemen -,  hun partners en kroost verbiedt Martini aan zijn begrafenis deel te nemen.

Klik op video.

Op het rouwkaartje “Wer nicht vom Fliegen träumt, dem wachsen keine Flügel”  Vrij vertaald: wie niet durft te dromen zal ook geen dromen kunnen waar maken.