U denkt: noodweer, oeververzakking, modderstroom, meegesleurde inwoners… Zo zie je maar hoe misleidend een foto kan zijn. Een feestvierder springt in de modder tijdens het “Bloco da Lama”, slijkcarnaval in Paraty, Rio de Janeiro, Brazilië.
… We zien ze in Aalst nog niet in de Dender springen… toch niet vrijwillig…
Jules Verne (1828-1905) wordt algemeen beschouwd als de meest trefzekere literaire profeet ooit: behalve de maanraket verzon hij onder andere de atoomonderzeeër, de helikopter, het hologram, het achtuurjournaal en de videoconferentie.
En de scenaristen van de Simpsons? Kijk maar hoe hun verbeelding bijna of geheel werkelijkheid werd…
… een droom van een kasteel. Die droom werd een missie. Gorgi Tumaplov bouwde zijn eigen Neuschwansteinversie in Bulgarije: het kasteel van Ravadinovo. Zonder lening. Vanaf dag 1 wist hij geïnteresseerden te overtuigen. Elk inkomticket werd gebruikt om verder te bouwen. De droom is nog niet helemaal af. Voor het interieur heeft hij nog geld nodig. En dat zàl er komen. Een bezoek aan het sprookjeskasteel wordt door de Bulgaarse toeristische dienst aanbevolen en staat met stip op internationale reisadviesdiensten. Toegangsticket 10 euro. Voor meer info en 360° beeldmateriaal kan u een kijkje nemen op hun webstek.
Volgens de begeleidende gidsstem is Tumalov een “eenvoudig” man zonder bijzondere opleiding of kennis. De reacties onderaan de video zijn eerder sceptisch: illegaal gebouwd, geen kasteel, eerder een vakantiepark attractie, maffia, witwassen van drugsgeld, omkoping, James-Bondschurk, voormalig worstelaar… Niet ieders smaak maar blijft toch een merkwaardig bouwsel. We kunnen ons de commentaar van de Vlaamse bouwmeester voorstellen.
Diep in de woestijn van Arizona is er een “stad” met nog geen 100 inwoners, ooit een futuristische droom van een zelfvoorzienende stad voor 5000 inwoners: Arconsanti. Het idee “arcologie” – architectuur en ecologie – kwam van de Italiaanse architect Paolo Soleri, in 1970 werd met de bouw begonnen, vandaag is slechts 5% van het oorspronkelijke plan uitgevoerd.
Soleri had een stad voor ogen waar de bewoners in harmonie met de omgeving leven, een stad “geschikt voor de menselijke evolutie”. De stad moest helemaal kunnen functioneren met de voor handen zijnde bronnen. Duurzaam. Zonne-energie in het kwadraat: verwarming, licht, koeling… Mét kleine gemeenschappen. En een gezonde afkeer van grote steden. Soleri kocht de gronden met een lening en kon rekenen op gratis hulp van sympathisanten. Echter bleken zijn ideeën niet in goede aarde vallen bij financiële instellingen en mogelijke investeerders. Bijgevolg bleef de constructie een betonnen luchtbel. Zelfs zijn volgelingen gaven het grotendeels op na een tijdje. Ofwel trokken ze weg, ofwel bleven ze, werden ouder en beleven nu hun hippiedroom ten volle, wèg van de realiteit. Zij zijn nu met zo’n 80 Arcosanen, krijgen een minimum loon van de Cosanti Foundation, de groep die achter de bouwplannen van de “stad” staat. In ruil voor 40 uur “werk” per week – administratie, onderhoud, herstellingen… – hebben ze de deur achter de tredmolen van de normale samenleving gesloten. De droomstad zal waarschijnlijk nooit afgewerkt worden.